Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
li en rectitvaaroi
f
m
I Co,
r.
U
i?
FRÏS0-BAAI
Week-Rfi'ue.
FEUILLETON
NUMMER 57.
ZATERDAG 23 JULI 1927.
50e JAARGANG.
UITGA 7E:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No, 38. Telegr.-Adre»: ECHO.
EERSTE BLAD.
Het belastingvraagstuk is weer
actueel, nu bekend geworden is, dat in
Nederland de belasting het hoogst is,
een dei' weinige zaken, waarin een i
klein land groot kan zijn 1
Belasting is nu eenmaal een nood
zakelijk kwaad, maar onze reputatie
van volk, dat de meeste belasting be- j
taalt, mag ons toch wel een aanwij
zing zijn om het staatshuishouden
een beetje aan den zuinigen kant te
houden, want aan alle geduld komt
een einde, zelfs aan dat van den
belastingbetaler.
Als nieuwe experimenten nieuwe
geldbronnen vragen, dan zijn sommi
gen gauw klaar met hun aanwijzing
„Haal, waar 't zit", maar oppassen is
geboden, willen we met de kip de
gouden eieren niet verliezen. Boven
dien moeten we toch zoo'n beetje de
rechtvaardigheid betrachten.
Is het stelsel dan niet rechtvaardig,
7oo hnnren we vraeen, om méér en
een höoger percentage te laten beta
len, naarmate het inkomen grooter
is? Practisch is het zeker en ver
moedelijk ook de eenige manier om-
de noodige gelden binnen te krijgen.
Maar dat de billijkheid van 't stelsel
niet altijd even duidelijk uitkomt, zul
len we met een paar voorbeelden be
wijzen.
In Bergen op Zoom was het een
sociaal—democraat, die dezer dagen
eenige bezwaren tegen het stelsel van
Personeele Belasting ontwikkelde. Hij
zei ongeveer zoo
A. en B. verdienen evenveel, maar
A. heeft een huishouden van jan Steen,
hij heeft geen geld over voor een be
hoorlijke woning, noch voor meubelen,
zijn vrouw verslonst den boel, hij
betaalt géén Personeele Belasting. B.
is zuinig en huiselijk, hij spaart om
zich netjes te installeeren en ziet zijn
deugd beloond met eenaanslag
biljet. Is dat rechtvaardig? Neen,
maar het is misschien niet anders
mogelijk.
roe noc steeds
OuerfieerCylc!
En nu geven wij zelf nog een ander
voorbeeld.
A. en B. hebben ieder een inkomen
van 6000 gulden 'sjaars en natuurlijk
woraen oeiaen geitjKeitjk aangeslagen.
A. verbrast alles, maar B. is zuinig en
bespaart jaarlijks de helft, 't Gevolg?
B. moet om zijn deugd méér belasting
gaan betalen dan A. De fiscus slaat
hem nl. óók aan voor de rente van
zijn bespaarde geld, zelfs ten gevolge
eener progressieve regeling, met een
verhoogd percentage. Jaar op jaar
wordt de belasting voor hem opge
voerd eindelijk krijgt hij er een
nieuwen aanslag bij Vermogens
belasting en als hij sterft eischt de
staat van het bespaarde geld een deel
als successiebelasting voor zich op.
Niet alle vermogens natuurlijk zijn
op zulke nobele wijze te samen ge
bracht en waar kapitalen gevormd
zijn uit woeker of door uitbuiting,
daar "mag de gemeenschap wel wat
terughalen voor de algemeene huis
houding.
Maar in ons land zijn de meeste
burgermanskapitaaltjes toch wel bijeen
gebracht door zuinigheid en arbeid,
waarvoor dubbel en dwars aan de
schatkist Is geofferd.
Toch zal het noodzakelijk blijven
om een groot deel der staatsuitgaven
te blijven bekostigen uit de zakken
waaruit te halen valt. In plaats echter
van zulke menschen als parasieten te
beschouwen en aan te merken, die
zooveel v mogelijk van hun materieel
bezit ontlast dienen te worden, moch
ten we ze wel eens w meerrespec
teeren, omdat het door hun deugd
mogelijk is bronnen voor de staats
huishouding aan te boren. En om
hunnentwille mogen w* ook wel eens
een beetje zuinig zij. met hun geld
Best er? nietbduur
50-40-35 ,0 ctJ
Ie Jilcho van het Zuiden.
Waalwybsclie en Langstraatsche Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlên
20 cent per regelminimum 1,50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
-
BINNENLAND.
In „Het Volk" word; door een ont
slagen en straf rechtelijk gevonnisde
directeur eener gemeentelijke gasfa
briek een eigenaardig licht geworpen
op sommige faites et stes van zijn
collega's in den lande. De feiten zijn
in het kort de volgende
Bedoelde directeur is de heer E. van
der Stel, die zijn ontslag kreeg als lei
der der gem. gasfabriek te Sloten en
gevangenisstraf opliep, .omdat hij de
gemeenschap benadeel zou hebben
wegens iiei beuingen elfoafivangeii van
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
OF
76)
Ja, maar dan zal ik alles in orde ma
ken. Ik zal wel een verklaarbare uitlegging
vindenik zal aan André zeggen dat ik
geld noodig heb geliad.
Itapul liad intusschen met alle mogelijke
voorzorgen de brandkast weer gesloten.
Kom, zei hy, ga, mee naar boven, men
kon ons overvallen, er kan een bediende om
u komen en u te vergeefs zoeken.
Die wreede onverschillige berekening ver
vulde mevrouw Fauvel met verontwaardi
ging. Zij dacht nog eenige macht over hem
te bezitten, zij hoopte op den invloed liarer
smeekbeden en tranen.
Welnu, antwoordde zfl, des te beter.
Laat men ons overvallen. Ik ben tevreden.
Dan zal alles uit zijn, ik zal het vertrou
wen van mijn man verloren hebben, maar
ik zal geen onschuldige laten veroordeelen.
Prosper zal beschuldigd worden. Clameran
ontnam; hem Madeleine, gij berooft hem van
zyn eer; ik gedoog het niet langer. Ziji sprak
zoo luid, dat Raoul bang werd; hy wist dat
er in het naastbij gelegen vertrek altyd een
kantoorbediende den nacht doorbracht en,
hoewel het nog niet laat was, kon deze reeds
te bed zijn en alles verstaan.
Kom mee naar boven, zei hy nogmaals
en greep haar by den arm, maar zy ver
weerde zich en stond tegen een tafel ge-
Ik ben reeds onvoorzichtig genoeg geweest
door Madeleine op te offeren, ik zal zulks
met Prosper niet doen.
Raoul begreep, dat alleen een overtui
gend argument haar besluit zou doen wan
kelen en zei spottend
Begrypt gy dan niet, dat ik in overeen
stemming met Prosper handel, dat hy my
wacht, om te deelen.
Onmogeiyk.
Denkt u, dat het toeval my het woord
heeft doen kennen.
Prosper is eerïyk.
Zeker, ik ook, maar wy hebben geld
noodig.
Ge liegt.
Neen, Madeleine heeft Prosper ver-
stooten en nu troost hy zich zooveel moge-
lyk, maar die troost is buitengewoon duur.
Hij had de lamp opgenomen en met kracht
duwde hy mevrouw Fauvel naar de trap.
Zy liet zich meesleepen, want, door hetgeen
zy zooeven vernomen had, was zy nog meer
verschrokken, dan toen zy het slot had zien
openen. Hoe, dacht zy, Prosper zou een dief
zyn
Zy was geheel machteloos en hoopte dat
de nacht haar van dien vreeselyken ge-
daclitenloop zou bevi-yden
Zy kon niet meer denken en werktuige-
ïyk door Raoul ondersteund, ging zy de
trap op. Zoodra zij in de slaapkamer wa
ren, zei deze:
De sleutel moet weer in de lade der
scliryf tafel gelegd worden.
Maar zy scheen hem niet te hooren, zoo
dat hy den sleutel er zelf neerlegde.
Toen geleidde, of liever droeg hy me
vrouw Fauvel naar de. kamer, waar hy haar
ontmoet had en zette haar daar op een leu
ningstoel neer. Zy was zoo afgemat en haar
dof starende oogen vertoonden zoo duide-
lyk hoe beneveld haar geest was, dat Raoul
vreesde dat zy krankzinnig was.
Mevrouw, zei hy en poogde haar kou
de handen te verwarmen, kom tot u
zelve. Ge hebt my het leven gered en wy
bewyzen tegelykertyd een belangryken
dienst aan Prosper. Vrees niets, alles zal
wel in orde komen. Hy zal misschien be
schuldigd worden, maar als hy ontkent en
een zekere provisie bij belangrijke le
veringen aan liet bedrijf. Na het vonnis
zond de Bond van Gasdirecteuren den
heer Van der Stel het boscli in als
zondebok; de man werd geroyeerd.
Na zijn ontslag uit de gevangenis
begon de heer Van der Stel weer te
solliciteeren en in Beverwijk scheen hij
een goede kans te maken, totzijn
antecedenten bekend werden en eene
benoeming daarop afsprong. Dat gaf
hem aanleiding een tegenactie te be
ginnen. Hij eischte van den Bond in
trekking van zijn royement en nam
elke gelegenheid te baat om te bewij
zen,.dat andere gasdirecteuren geen
haar beter waren dan hij en op en
kele uitzonderingen na onder hen
de algemeene gewoonte bestond om
voor levering van materialen, als gas
meters en -ovens een gift van 10 tot 20
procent van het factuursbedrag te be
dingen, een gewoonte, die de gemeen
schap in den loop der jaren millioe-
ncn moet hebben gekost, ongeacht de
misschien onnoodige leveranties, waar
toe de gemeente, om wille van het dou
ceurtje voor den directeur, bewogen
zijn.
Toen in Beverwijk een nieuwe gas-
directeur benoemd was, bewees de heer
Van der Stel kor' >n goed, dat de be
noemde. \n ziji A fte Edam,
eveneens provisie had genoten. E?n
commissie van onderzoek werd be
noemd en de benoemde bedankte spoe
digst omgezondheidsredenen. In
Edam werd en wordt nu eveneens een
onderzoek ingesteld.
De directeur der gasfabriek in Was
senaar weigerde onlangs zijn vroege-
ren collega te ontvangen, met het ge
volg, dat de heer Van der Stel van dien
Wassenaarschen Directeur eveneens
bewees, dal hij provisies had genoten;
de man ligt nu in het ziekenhuis te
Leiden en een ontslag om gezondheids
redenen wordt blijkbaar dus ook voor
hem voorbereid. Nu begonnen
blijkbaar meerderen te vreezen,
met het gevolg, dat een bestuurder van
de organisatie der gasdirecteuren, wel
ke vereeniging misschien den goeden
naam harer leden of ook misschien
'n profijtelijk stelsel in gevaar zag, den
heer Van der Stel hewoog om zijn al
gemeene actie te staken, en hem een
douceurtje van zegge zestien duizend
vijf honderd gulden ter hand stelde en
per/£ pond
N.V. Douwe Egberts
Tabaksfabrieke n
een voorloopige uitkeering van twee
honderd gulden per maand verzekerde.
Bedoelde bestuurder was de heer
Bruinwold Riedel, directeur der gasfa
briek te Utrecht.
Omdat de heer Van der Stel meende,
dat niet alle beloften waren nageko
men, achtte hij zich van zijn woord
ontslagen, heeft hij zijn actie hervat
en publiceerde hij o.m. de correspon
dentie ter zake met den heer Bruin
wold Riedel.
Over (le wijze, waarop de heer Van
der Stel deze zaak, die een cause
celèbre wordt, aan het rollen heeft ge
bracht, nóch over diens beweegrede
nen, zullen we een oordeel uitspreken;
dat is een zaak voor 's mans eigen ge
weten. Nu de verhoudingen echter be
kend geworden zijn, is het noodig, dat
en ernstig onderzoek naar den om
vang van het misbrui»: wordt inge
steld.
Van het overheidsbedrijf wordt wel
eens beweerd, dat het niet economisch
werken kan en zeker is, dat in open
bare bedrijven vaak misbruiken voor
komen, die in een goed geoutileerdc
particuliere onderneming onmogelijk
zijn. De voornaamste oorzaak daarvan
is wel het gebrek aan controle en het
gevoel van zelfstandigheid van de
meeste hoofdambtenaren uit de over
heidsbedrijven; zij zijn slechts verant
woording schuldig aan de gemeen
schap en dat wordt dan verstaan als
aan iemand; het idee met „jullie niets
te maken te hebben", zich veelal voor.
Zelfs een winkelbediende op een
schraal loon, maar in particulier be
drijf, zegt asjeblieft en dank-u aan den
ant die iets koopt en bij het verlaten
an den winkel opent hij hem de deur.
Maar de conducteur, die u een tram
kaartje verkoopt, zegt alléén dank-u,
als hij twee en een halve cent fooi
krijgt en ontvangt hij die niet, dan
hij weer vrygelaten worden.
Maar liy verspilde zyn tyd tevergeefs
aan die leugentaal, zij was niet in staat
hem te begrypen en zeide slechts
Raoul, ge hebt my gedood.
Haar stem klonk zoo aandoenlyk, week
en wanhopig, dat Raoul er door getroffen
werd en op het punt stond het gestolene
terug te brengen, doch de gedachte aan
Clameran hield hem terug.
Toen, ziende dat zy bewegenloos in haar
stoel bleef liggen en vreezende dat Made
leine of de lieer Fauvel te huis zouden
komen, drukte hij haar de hand en ver
trok.
In het restaurant waar zy gezeten had
den, wachtte Clameran ongeduldig op zyn
neef.
Ily twyfekle er aan, of diens moed liem
op het laatste oogenblik niet verlaten had,-
of alles wel goed was gegaan en toen hij
hom zag binnentreden stond hy doodsbleek
en angstig op en vroeg nauwelyks verstaan
baar
Welnu?,
Het is gedaan, oom. dank zy uw hulp,
ben ik dus de slechtste aller ellendelingen
haastig opende hij zijn vest en wierp de
bundels bankbiljetten op de tafel, die nog
vuil was van den wyn, dien Louis hem had
laten drinken en zei op hatelykeu en ver-
aclitelyken toon:
Wees tevreden, die som zal drie per
sonen de eer, missehien zelfs het leven
kosten.
Clameran bleef uiterlyk kalm, maar had
met bevende hand het geld opgenomen, da£
hy bevoelde om zich van de echtheid te
overtuigen en zei
Nu behoort Madeleine my.
Raoul zweeg. Die vreugde na dat zoo-
even afgespeelde tooneel, maakte hem woe
dend en bedroefd.
Louis legde die droefenis verkeerd uit en
vroeg lachend
Heeft het moeite gekost?
Ik verbied u, antwoordde hy buiten
zichzelf, versta my goed, ik verbied u,
nog ooit met my over dezen avond te spre
ken. Ik wil vergeten.
Clameran haalde onmerkbaar de schou-
Zooals ge wilt, vergeet .het, neefje,
vergeet het.
Ik neem echter aan, dat ge niet zulti wei
geren als herinnering die 350.000 francs aan
te nemen.
Die edelmoedigheid scheen Raoul noch te
verwonderen, noch aan te doen, want hy
zeide kalm
Volgens onze afspraak komt my meer
toe.
Het is slechts een begin.
En wanneer komt de rest?
Op den dag van myn liuwelyk met
Madeleine, niet eer.
Ge zyt een te kostbare hulp om nu
reeds buiten u te kunnen; ge weet dat ik
u niet vertrouw, ik ben niet zoo zeker van
uw oprechte genegenheid.
Raoul bedacht dat een misdaad volbren
gen en er geen voordeel van hebben, hoe
genaamd geen doel had. Hoewel hy met
het vaste voornemen was teruggekomen,
met Clameran te breken, besloot hy hem
niet te verlaten, voordat hy alles had wat
hem toekwam.
Ik neem dat voorschot aan, maar ik
doe geen boodschappen meer dan die van
vanavond. Dat weiger ik.
Clameran barstte in een lach uit.
Goed, antwoordde liy, goed. Ge wordt
eerïyk, dat is een goed gekozen oogenblik,
nu ge ryk zyt.
Ik hoop dat uw geweten u gerust zal
stellen, ik zal zulke diensten niet meer van
u verlangen.
Gy treedt 1111 terug en myn rol begint.
XXI.
Meer dan een uur nadat Raoul vertrok
ken was, bleef mevrouw Fauvel in die ver-
dooving verzonken, die aan ongevoeligheid
grenst en altyd op zedeiyke crisissen of he
vige licliamelyke smart volgt. Langzamer
hand keerde de werkelykheid terug en met
het denkvermogen haar leed. Alles vertoon
de zich nu duidelyk voor haar geest en
kleinigheden, die haar voorheen ontgaan
waren, vielen haar nu op. Zy begreep nu
dat zy het slachtoffer eener schandelyke
comedie was geweest, dat Raoul haar koel
lig gepünigd had, met haar leed spot
tend, op haar teederheid speculeerend.
Maar Prosper, was deze al of niet mede:
plichtig?
Dat beteekende op dat oogenblik alles
voor haar.
.Ta, Raoul had haar goed getroffen. Nadat
zy die gedachte eerst verworpen had, keer
de deze nu terug, en dacht zy er verder
over na.
Wie anders dan hy kon 't woord genoemd
hebben, wie anders die som geld neergelegd
hebben, wat tegen de orde van den chef
was?
Wat zy omtrent zyn gedrag vernomen
had,stemde wel met Raouls verhaal over
een en nog altyd vol liefde, zocht zy het
uitgangspunt van den .diefstal by- een an
der dan by Raoul.
Men had haar verteld, dat Prosper een
dier schepsels beminde, die geheele erfe
nissen aan grillen verspillen en de stand*
vastigste mannen verleiden. Sinds dien tyd
achtte zy hem tot alles in staat. Wist zy
zelf nu niet bij ondervinding waartoe een
onvoorzichtigheid voeren kan?
Hoewel zy Prosper voor schuldig hield,
moest zy toch toegeven, dnt op haar zelf
alle verantwoordelykheid rustte. Wie had
hem uit dat huis verbannen? Wie den glad
den spiegel zyner hoop aan stukken gebro
ken? Wie had hem tot zulk een leven ge
bracht, waarin hy vergetelheid hoopte te
vinden.
Zy wist niet wat te doen, of zy alles aan
Madeleine zou vertllen of niet en besloot
eindelyk, dat Raouls schuld haar geheim
zou blyven. Dat rekende zy tot haar plicht,
zoo zy altyd had gedaan en waardoor zy
in al die moeilykheden gekomen was.
Toen Madeleine dus om elf uur te huis
kwam, zei zy haar niets en om alles te ver-
hergen, was zy zelfs zeer spraakzaam.
Toen haar man en Lucien naar huis kwa
men, was zy dan ook uiterlyk kalm.
Toch stond zy vreeselyken angst uit. De
gedachte kwam by haar op, dnt haar man
het in zyn hoofd kon krygen, naar het kan
toor te gaan en de kas te onderzoekenhy
deed dit wel eens.
(Wordt vervolgd)