Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen
TeüTlleto ti
0
i
i
P
4
in
Dc Winkelweek.
eerste blad.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
Aan het begrip W.W.W. mogen
we gerust een ruime opvatting schen
ken ia we moeten dit zelfs doen,
omdat deze in zijn beteekenis niet
slechts van plaatselijken aardis,want
al is de W.W.W. ook gedurende eenige
dagen een groote attractie voor de
ingezetenen zeli, - èn een welkome
gelegenheid om zich te laten gelden
voor de winkeliers de eigenlijke
beteekenis van een winkelweek gaat
daar toch nog ver boven uit
De middenstand immers, de winke
liers, hebben evengoed ais alle;andere
zakenmenschen noodig, dat bij tijd en
wiile de gewone energie, die altija
aan den dag moet treden, een extra
sleur van den alledaagschen dag. Om
iets vooruit te brengen is een P^Kkei
noodig, welke niet in alles moet g
concentreerd zijn in concurrentiegeest
of concurrentiestrijd, of in het vf.^en
om een bestaan alleen levenswijsheid
in het zakendrijven, hier in het spre
ken tot het publiek door de verkoop-
relatie, is noodig om den winkelstan
hooger op te voeren, om lasten kijk
op middenstands-aangelegenheden te
krijgen en om bij te blijven met den
gezonden geest van den tijd.
Die tijdgeest vraagt een zich uiten,
zich toonen, die tijdgeest vraagt
re<Men denke hier niet aan reclame-
hUHetUfs het belang van den winkelier,
dat het publiek weet wat de winkelier
aanbiedt, en het is het belang van het
publiek, dat de winkelier daarvan op
oordeelkundige wijze kennis gee".
In dat tentoon spreiden vanwatzqn
zaak kan en doet, zit de diepere grond
van het zaken kunnen drijven, me
behoorlijke winst en ook en voora
om het koopende publiek te geneven,
en het koopen gemakkelijk en ver-
trouwenwekkend te ma.ken; t
De middenstandswinkelier moet
weten te toonen, dat hij zijn tijd ver-
staat. Dat moet hij altijd, maar een
winkelweek is bovendien de extra
gelegenheid, om te bewijzen, dat de
middenstandswinkelier een onmisbare
schakel is in het geheel van onze
samenleving.
Het is niet alleen noodig, dat men
als middenstander van die waarheid
overtuigd is. Men moet die schakel
en daarmee het maatschappelijk ver
band en de maatschappelijke saam
hoorigheid, zoo sterk mogelijk willen
"^Daartoe zijn noodig kennis van za
ken, energie en vooruitziendheid in
het'zakenleven.
Evengoed als in welk bedrijf ook
geldt voor den winkelier de waarheid,
dat de zakenman, of bedrijfsleider niet
door de zaak of het bedrijf gedreven
moet worden, maar dat omgekeerd nij
de zaak, het bedrijf moetleiden. Niets
mag aan het toeval of aan toevallige
omstandigheden worden overgelaten.
Als de middenstand daarnaar han
delt, naar het juiste inzicht en met de
noedtge wijze en vooruitziende voor
bereiding, zal hij zelf er wel bijvaren
en met hem elke andere stand.
De middenstandswinkelier moet
steeds crescendo gaan en daarbij steeds
varieeren.
Als die geest over de kern der
maatschappij vaardig wordt, dan re^en
winkelweken vèr over het plaatselijke
heen, omdat zij in breeder kring de
standgenooten van een goeden geest
doordringen, welke tot het hoogste zal
^Een Winkelweek als die te Waalwijk
zal daartoe zeker mede werken.
Het behoeft voor middenstands
winkeliers geen betoog meer, dat
middenstandsbelangen onder vele ver
scheidenheden samenvallen.
Wij hebben getracht in ons derde
Winkelweeknummer daarvan een klein
beeld te geven door personen, die in
dit vraagstuk thuis zijn, tot het
schrijven van een artikel uit te noo-
digen. Onzen dank voor hunne bereid
willigheid.
Moge hun geschreven woord, even
als het nuttig effect van de winkelweek,
verder reiken dan de dagen voor deze
extra winkelweek reclame-periode vast-
^Aarf' alle deelnemers een blijvend
succes, als resultaat van deze ernstige
poging om den winkelstand van
Waalwijk naar boven te brengen en
Waalwijk te bevestigen, ook als cen
trum op dit gebied van de geheele
Langstraat, 't Land van Heusden en
Altena, waar men goed koopt, waar
men gaarne koopt. Tevens als resultaat
van de daad die thans gesteld is door
de winkeliers, door den R K Midden
standsbond met zijn ijverigen adviseur,
die voor dit grootsche werk groote
verdiensten heeft. Aan allen een woord
van openlijken lof voor de daad, die
i door hun energie gekomen is na vele
I jaren wachten.
1 Hun initiatief, hun doorzetten, hun
afwerken, verdient aller waardeering
en steun.
BINNENLAND.
Geen mond- en klauwrzeer meer
in Nederland.
Een taak voor de vakbonden.
„De Slagerscourant- schrijft:
„Zelden zal in vakkringen met meer
genoegen een bericht zijn vernomen
als de mededeeling, dat gedurende de
week van 31 Juli tot 7 Augustus j.L,
in Nederland geen gevallen van mond
en klauwzeer zijn voorgekomen.
Eindelijk is dan het gelukkige oogen-
blik gekomen, waarop vele jaren te
vergeefs gewacht is. Als wij ons nie
vergissen, dan heeft het mond- en
klauwzeer sedert 1918 zonder lus-
schenpoozen In ons land gewoed. Wat
dit beteekent? Vraagt het aan hen,
die in „het vak" zitten en zij zullen u
mededeelen, dat deze gevreesde vee,
ziekte hun duizenden en duizenden
guldens schade berokkend heeft
En nu?Oppassen is de bood
schap 1 Laat nu vooral niet weer ge
beuren wat ons in de laatste jaren
overkomen is. Daartoe kunnen allen,
slaeer zoowel als veehandelaar, mede
werken. Hoe dikwijls is het immers
reeds gebeurd, dat er besmet vee op
de markten aangevoerd was. Ondank
dat. heeft de Nederlandsche Bond van
Veehandelaren, wanneer er wegens het
heerschen van mond- en klauwzeer
een veemarkt gesloten werd. alles In
het werk gesteld, om deze weer open
te krijgen. Veestallen, markten en
abattoirs werden meermalen de bron
nen genoemd, waar de ziektekiemen
ontstonden. Iemand, die het kan weten
zei ons. dat 60 pCt. van de econo
mische malaise, die de veehandel in
de laatste jaren meemaakt, op rekening
van het mond- en klauwzeer geboekt
moet worden. De vraag rijst, of de
overige 40 pCt. niet te wijten zijn aan
het feit, dat men steeds met ziek vee
bleef reizen en trekken en zoo is het,
het heeft den velen, die het goed met
„het vak" meenen, altijd gehinderd,
dat men het zieke vee niet thuis liet.
En tochvan heinde en ver ging
men er mede op stap. De gezonde
dieren uit de koppels werden verkocht,
met het droevig gevolg, dat ook deze
ziek werden.
Evenwel ons land is thans van
„smetten vrij". Waarom zouden wij
dan nog verder herinneren aan hetgeen
gebeurd is. Veel beter is het, om het
oog op de toekomst gericht te houden.
Welk een mooie taak ligt hier weer
voor de vakbonden weggelegd 1 Het
begrip „tegenwerking" moet uit het
levenswoordenboek van iederen slager
en veehandelaar verdwijnen, Elke ge
dachte aan vrees voor oogenblikkelijke
schade moet gebannen en medegewei kt
moet worden tot het ziekte-vrij houden
van den Nederlandschen veestapel.
Wanneer men dan ook weer eens op
de hoogte is van eenig geval van
mond- en klauwzeer, laat men dan
niemand ontzien, doch onverwijld den
veeartsenijkundigen dienst daarvan op
de hoogte brengen. Natuurlijk zal zich
wel eens weer een ziekte-geval voor
doen, doch zoo erg als het was be
hoeft het niet meer te worden, wan
neer wij allen een wakend oog in hei
zeil houden
Het feit dat Nederland momenteel
ziektevrij is, heeft alreeds invloed op
onzen export. Er is al wat meer handel
op het buitenland. En wat zal men er
in Engeland wel van zeggen, dat er in
Nederland thans geen enkel zie'kte-
geval is? Laten wij hopen, dat het
zoo zal blijven. Niet alleen, dat de
veehandel daardoor gevrijwaard blijft
voor groote verliezen; ook de slager
heeft al heel wat schade geleden door
afkeuringen vanMachtafvallen als kop.
pooten en tong".
ABONNEERT U op dit Blad,
dat U het nieuws uit de Lang
straat en Omgeving het UIT
GEBREIDST geeft.
VeSSrverSuwen was geschat en verdwe-
nen. Al zijn hoop. al zyne droomen lagen
vroeger in de gedachte aan zyn vrouw, in a
hij ontdekte, dat zij zooals hij dacht, zijner
onwaardig was, zag hy zyn geluk in rook
opgaan en vroeg hij zich af, waartoe J
nog langer moest leven.
ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1927
MER 67.
Waahviïkselie en LangstraatscUe Courant
w Prij9 der Advertentie
nn ruir TAfpl mlllimUI
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25.
Franco per post door bet geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VIJF BLADEN.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1,50.
BIJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk uur In ons bezit
zijn.
van „DE EOBO VAN BET EÜIDEN".
OF
86)
Zonder over het st-luimlelijhe van /.ijn on-
derzoekingen na te denken, liep hy zoo vlug
mogelijk naar het vertrek van het jonge n e
i(, en onderzocht daar alles, evenals by haa
tante, allen eerbied voor dat heiligdom daar-
bUOok1üe0rnvond hij de diamanten van ^yn
vrouw niet, en in de bijoudoosvan Madelei
ne lagen slechts 7 of 8 leege étuis.
Dus ook zij had hare sieraden gegeven,
zij kende de schande van zijn huis en was
er zelf medeplichtig aan.
Verdoofd, bedwelmd en radeloos liet hij
zich in een fauteuil neervallen. Truim^
den langs zyn wangen, nu en dan zuchtte
hij diep. Zyn leven was gebroken.
In een oogenblik vervloog zyn g-iuk, fflfln
toekomst, die by twintig jaar met zooveel
zorg voorbereid had, en die hy mm !-
alle grillen van het noodlot geacht had,
duigen.
Uiterlijk was er niets in ztfA bestaan ler-
anderd, financieel had hij geen schade gele
den, de voorwerpen rondom bleven dezelfde
en zagen er eender uit, maar toch had er
een verandering bij hem plaats gegrepen,
sprekender dan de overgang tusschen dag cn
nacht. u„
Hoe! Valentine, het reine en zoo teei
minde jonge meisje van vroeger, dat bij ten
koste van een deel van zyn vermogen had
motten koopen, Valentine, die vrouw, welke
hem steeds dierbaarder was geworden, naar
mate zH tezamen ouder waren geworden,
die onvergelijkelijke echtgenoote verraadde
heZij bedroog hem - de moeder van
zijn zonen. Vooral die laatste gedachte ver
vulde hem met afkeer.
Zijn zonen, o spot! Waren het de zflnon
wel'' Als zij hem nu bedroog, nu haar haren
reeds grijs waren, wie stond hem er dan
voor in. dat zy het ook vroeger niet had
"Iftet \lleen leed l.fl onder het tegenwoor-
dige maar evenzeer in het. verleden, /y
twintigjarig geluk, moest hij met eenige
ontzettende minuten betalen; bij de ge<rlacn-
to aan sommige intieme genoegens, werd hy
door hevigen toorn meegesleept, zooals
iemand, die plotseling verneemt, dat de
heerlijke wijn dien hij dronk met vergd
Die toestand van krachteloosheid duurde
echter slechts kort; het vuur zijner woede
droogde weldra zijn tranen en btJ stond
door wraakzucht gesterkt op, met het yooi-
nemen, zijn verloren geluk duur te laten
betalen.
Hij begreep echter dat 1»ij zich alleen op
de afwezigheid der diamanten niet aan zijn
wraakzucht kon overgeven.
Gelukkig kon hij zich zonder veel moeite
nog andere bewijzen verschaffen.
Om te beginnen riep liy zijn kamerdienaai
en beval hem alle brieven die kwamen, zon
der uitzondering, aan hem zelf te »eyj'-
Daarna zond hij aan zyn correspondent te
Saint-Remy, een notaris, een gedetailleerd
telegram, waarin hij 0111 nauwkeurige in
lichtingen omtrent de familie Lagorsiu bet
algemeen en van Raoul in het bijzonder
^Daarop volgde de aanwdring van den
anoniemen brief en liep naar bet bui eau
van politie in de. hoop, daar iets naders \an
Clameran te kunnen vernemen.
Maar de politie is, gelukkig voor vele
menschen, even zwygeiul als het graf. Zy
houdt haar geheimen voor zichzelf, al•jen
gierigaard zijn schatten en er is een bevel
van het parket noodig, om die groene boe
ken te laten spreken, welke In een alzo
derlijke kast bewaard worden.
Men vroeg beleefd aan mynheer Fauvel,
welke redenen hem aanleiding gaven, naar
het verleden van een Fransch burger te in-
formeeren, en daar hy deze niet eens w lde
zeggen, verwees men hem naar den piocu-
reur-generaal.
Van dat aanbod kon hij echter geen ge
bruik maken; hij had gezworen, dat het
geheim van zyn ongeluk onder de due be
langhebbenden zou blyven; doodelyk be
ledigd, wilde hij alleen rechter en beul zi n
Nog ontstemder dan by zyn komst, kur
de hij dus naar huis) terug, en vond als an.-
woord op het telegram, het volgende draad-
bericht uit Saint-Remy:
De familie Lagors, luidde bet, even
als men aan mijnheer Verduret bericht had,
verkeert in staat, van verval; nleTfnJ
een mynheer Raoul, mevrouw de Lu„ors
heeft slechts dochters, enz. enz.
Dat bericht liet den beker overloopeii. I e
bankier dacht.nu de diepte van liet bedro
zijner vrouw in te zien. Hij zag er een
slepenbeid en huichelarij achter verborgen
die hem misschien nog meer griefde dan. de
misdaad zelf.
De ellendige! riep hy haast kranh-
yinni" van smart en woede.
Om haar beminde gemakkelijker te kun
nen ontvangen en hem niet uit bet oog te
verliezen, heeft zy het gewaagd, hem als
een neef voor te stellen, die nooit bestaan
heeft Zij heeft hem de deuren myns huizes
geopend en aan den familiehaard tusschen
niii en mijn zoons laten plaats neuiui. -
ik. dom eerlijk man, braaf echtgenoot, lueld
van dien jongen, drukte hem de hand, leen
d°Toen dacht hij, (lat Raoul en zynvromv
-Ach bil hun rendez-vous over zyn blind
vertrouwen vroolyk hadden gemaakt en hoe
meer hij er over nadacht, des te meei leed
deDeTood,aDde dood alleen kon zulke be-
toÏÏS?ïït,SSï«n van zSn
eu zijn haat gaven hem kracht te huichelen
en zich te bedwingen. Nu is 't. mijn beurt,
hen te bedreigen, zei bij met zelfvoldoening
Dien avond kon men niets bijzonders aan
hem bespeuren.
Bh het middageten schertste hy als ge
woonlijk. maar toen bij tegen negen uur
Clameran zag binnenkomen vluchtte hy.
uit vrees, zich niet langer te kunnen be
dwingen en kwam pas laat naar. lnus.
Den volgenden morgen plukte hy de
vruchten van zyn voorzorgsmaatregelen On
der de brieven van de middagpost vond hij
een met het poststempel Venisetvoorzieh-
tig opende hy het couvert en las:
„Lieve Tante!
Het is noodzakelijk, dat ik IJ heden
spreek, ik verwacht U en zal U dan zeg-
„e,, welke redenen mij verhinderen, hy
U te komen. RaQul
Nu heb ik ze in handen, riep wijnbeer
Fauvel, bevend van aandoening, en dadelijk
daarna nam hij een revolver uit een zijne*
laden en probeerde of deze nog in orde was.
Ilij dacht natuurlijk alleen te zyn, maai
toch'had hij een ooggetuige. Nina Gispy, die
uit den aartsengel was terug gekomen,
loerde door het sleutelgat en begreep alles.
Mijnheer Fauvel had de revolver op den
schoorsteen neergelegd en m*akte nu zorg
vuldig den brief toe: daarna bracht hy hem
aan den concierge, daar luj niet wilde da
zijn vrouw weten zou dat het briefje
Raoul door zijn handen was gegaan.
Hij bleef niet langer dan twee minuten
weg, maar door het groote gevaar gedron
gen. had Nina tijd kunnen vinden de ka
nier binnen te gaan en de kogels uit tie
revolver te nemen.
Zoo, dacht zy. nu is het gevaar vooi
het eerste oogenblik tenminste afgewend en
mijnheer Verduret. dien ik door Carillon
zal laten waarschuwen, zal daardoor tyd
wmnen^in^ beneden, en gaf den be
diende haar bevelen, en om zekerder te zyn.
te zullen slagen, drukte zy hem op liet hart
zoo noodig alles aan mevrouw Fauierlot
toe te vertrouwen.
Een uur later was mevrouw I-amei „t
kleed en reed zij weg.
Haar man, die vooruit een huurrijtuig
had laten halen, volgde haar. _Hnhppr
(iroote God. daelit Nina, als mijnheel
Verduret. niet bijtijds komt, zijn mevrouw
en Raoul verloren.
XXIV.
Vanaf dat oogenblik, dat de markies de
Clameran tusschen hen. en Made^ne geen
andere hinderpaal meer zag. dan Raoul de
Lagors, zwoer liy bij zichzelf, ook dien
laatsten hinderpaal uit den weg te rul™'V
Den volgenden dag had hy reeds mam-
regelen daartoe genomen, en toeIl Il;loul
middernacht te voet van bet^ionnan
zijn huis terugkeerde, werd hy hy bet. to
Hon door drie personen aangevallen, du op
ziin horloge wilden zien hoe laat of liet was.
Gelukkig had hij meer kracht dan zijn
ma-er uiterlijk deed verwachten en was
lnj "evenzëer met het Engelsche boksen als
met den Franschen schermschoen bekend,
zoodat het hem gelukte, zich los te maken,
zonder dat hij ander letsel bekwam, dan
een krabbel op zijn rechterarm
Hij nam zicli voor, van nu af aan. ei voor
te zorgen, altijd wapenen bij zich te bebben.
Maar hij dacht er nog niet aan. zyn hand
langer van opruierij te verdenken.
Twee dagen later echter zocht in
koffiehuis, waar hij geregeld kwam, een
groot man. dien hy niet kende, ^nder eenL
ge aanleiding twist met hem, en e4 digde
hem zijn kaartje toe te werpen er hj voe
gende. dat hy tot zijn beschikking was. t-n
hem verlangde voldoening te geven.
Raoul had zich op dien onbeschaamden
willen werpen, en hem flink afranselen,
maar zijn vrienden hadden hem tegenge-
houden^et y<ei hij toen. morgenoch
tend zal ik u twee.mijner vrienden zenden,
zore dat u dan thuis zijt.
Ilij zei dit, op een oogenblik. dat hy bui
ten zichzelf was van woede, maar zoodra
zijn tegenstander vertrokken was. en ny
weer kalm was, rezen er allerlei achter
dochtige vermoedens hij hem op.
(Wordt vervolgd).