Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen TeüTlleto ti 0 i i P 4 in Dc Winkelweek. eerste blad. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. Aan het begrip W.W.W. mogen we gerust een ruime opvatting schen ken ia we moeten dit zelfs doen, omdat deze in zijn beteekenis niet slechts van plaatselijken aardis,want al is de W.W.W. ook gedurende eenige dagen een groote attractie voor de ingezetenen zeli, - èn een welkome gelegenheid om zich te laten gelden voor de winkeliers de eigenlijke beteekenis van een winkelweek gaat daar toch nog ver boven uit De middenstand immers, de winke liers, hebben evengoed ais alle;andere zakenmenschen noodig, dat bij tijd en wiile de gewone energie, die altija aan den dag moet treden, een extra sleur van den alledaagschen dag. Om iets vooruit te brengen is een P^Kkei noodig, welke niet in alles moet g concentreerd zijn in concurrentiegeest of concurrentiestrijd, of in het vf.^en om een bestaan alleen levenswijsheid in het zakendrijven, hier in het spre ken tot het publiek door de verkoop- relatie, is noodig om den winkelstan hooger op te voeren, om lasten kijk op middenstands-aangelegenheden te krijgen en om bij te blijven met den gezonden geest van den tijd. Die tijdgeest vraagt een zich uiten, zich toonen, die tijdgeest vraagt re<Men denke hier niet aan reclame- hUHetUfs het belang van den winkelier, dat het publiek weet wat de winkelier aanbiedt, en het is het belang van het publiek, dat de winkelier daarvan op oordeelkundige wijze kennis gee". In dat tentoon spreiden vanwatzqn zaak kan en doet, zit de diepere grond van het zaken kunnen drijven, me behoorlijke winst en ook en voora om het koopende publiek te geneven, en het koopen gemakkelijk en ver- trouwenwekkend te ma.ken; t De middenstandswinkelier moet weten te toonen, dat hij zijn tijd ver- staat. Dat moet hij altijd, maar een winkelweek is bovendien de extra gelegenheid, om te bewijzen, dat de middenstandswinkelier een onmisbare schakel is in het geheel van onze samenleving. Het is niet alleen noodig, dat men als middenstander van die waarheid overtuigd is. Men moet die schakel en daarmee het maatschappelijk ver band en de maatschappelijke saam hoorigheid, zoo sterk mogelijk willen "^Daartoe zijn noodig kennis van za ken, energie en vooruitziendheid in het'zakenleven. Evengoed als in welk bedrijf ook geldt voor den winkelier de waarheid, dat de zakenman, of bedrijfsleider niet door de zaak of het bedrijf gedreven moet worden, maar dat omgekeerd nij de zaak, het bedrijf moetleiden. Niets mag aan het toeval of aan toevallige omstandigheden worden overgelaten. Als de middenstand daarnaar han delt, naar het juiste inzicht en met de noedtge wijze en vooruitziende voor bereiding, zal hij zelf er wel bijvaren en met hem elke andere stand. De middenstandswinkelier moet steeds crescendo gaan en daarbij steeds varieeren. Als die geest over de kern der maatschappij vaardig wordt, dan re^en winkelweken vèr over het plaatselijke heen, omdat zij in breeder kring de standgenooten van een goeden geest doordringen, welke tot het hoogste zal ^Een Winkelweek als die te Waalwijk zal daartoe zeker mede werken. Het behoeft voor middenstands winkeliers geen betoog meer, dat middenstandsbelangen onder vele ver scheidenheden samenvallen. Wij hebben getracht in ons derde Winkelweeknummer daarvan een klein beeld te geven door personen, die in dit vraagstuk thuis zijn, tot het schrijven van een artikel uit te noo- digen. Onzen dank voor hunne bereid willigheid. Moge hun geschreven woord, even als het nuttig effect van de winkelweek, verder reiken dan de dagen voor deze extra winkelweek reclame-periode vast- ^Aarf' alle deelnemers een blijvend succes, als resultaat van deze ernstige poging om den winkelstand van Waalwijk naar boven te brengen en Waalwijk te bevestigen, ook als cen trum op dit gebied van de geheele Langstraat, 't Land van Heusden en Altena, waar men goed koopt, waar men gaarne koopt. Tevens als resultaat van de daad die thans gesteld is door de winkeliers, door den R K Midden standsbond met zijn ijverigen adviseur, die voor dit grootsche werk groote verdiensten heeft. Aan allen een woord van openlijken lof voor de daad, die i door hun energie gekomen is na vele I jaren wachten. 1 Hun initiatief, hun doorzetten, hun afwerken, verdient aller waardeering en steun. BINNENLAND. Geen mond- en klauwrzeer meer in Nederland. Een taak voor de vakbonden. „De Slagerscourant- schrijft: „Zelden zal in vakkringen met meer genoegen een bericht zijn vernomen als de mededeeling, dat gedurende de week van 31 Juli tot 7 Augustus j.L, in Nederland geen gevallen van mond en klauwzeer zijn voorgekomen. Eindelijk is dan het gelukkige oogen- blik gekomen, waarop vele jaren te vergeefs gewacht is. Als wij ons nie vergissen, dan heeft het mond- en klauwzeer sedert 1918 zonder lus- schenpoozen In ons land gewoed. Wat dit beteekent? Vraagt het aan hen, die in „het vak" zitten en zij zullen u mededeelen, dat deze gevreesde vee, ziekte hun duizenden en duizenden guldens schade berokkend heeft En nu?Oppassen is de bood schap 1 Laat nu vooral niet weer ge beuren wat ons in de laatste jaren overkomen is. Daartoe kunnen allen, slaeer zoowel als veehandelaar, mede werken. Hoe dikwijls is het immers reeds gebeurd, dat er besmet vee op de markten aangevoerd was. Ondank dat. heeft de Nederlandsche Bond van Veehandelaren, wanneer er wegens het heerschen van mond- en klauwzeer een veemarkt gesloten werd. alles In het werk gesteld, om deze weer open te krijgen. Veestallen, markten en abattoirs werden meermalen de bron nen genoemd, waar de ziektekiemen ontstonden. Iemand, die het kan weten zei ons. dat 60 pCt. van de econo mische malaise, die de veehandel in de laatste jaren meemaakt, op rekening van het mond- en klauwzeer geboekt moet worden. De vraag rijst, of de overige 40 pCt. niet te wijten zijn aan het feit, dat men steeds met ziek vee bleef reizen en trekken en zoo is het, het heeft den velen, die het goed met „het vak" meenen, altijd gehinderd, dat men het zieke vee niet thuis liet. En tochvan heinde en ver ging men er mede op stap. De gezonde dieren uit de koppels werden verkocht, met het droevig gevolg, dat ook deze ziek werden. Evenwel ons land is thans van „smetten vrij". Waarom zouden wij dan nog verder herinneren aan hetgeen gebeurd is. Veel beter is het, om het oog op de toekomst gericht te houden. Welk een mooie taak ligt hier weer voor de vakbonden weggelegd 1 Het begrip „tegenwerking" moet uit het levenswoordenboek van iederen slager en veehandelaar verdwijnen, Elke ge dachte aan vrees voor oogenblikkelijke schade moet gebannen en medegewei kt moet worden tot het ziekte-vrij houden van den Nederlandschen veestapel. Wanneer men dan ook weer eens op de hoogte is van eenig geval van mond- en klauwzeer, laat men dan niemand ontzien, doch onverwijld den veeartsenijkundigen dienst daarvan op de hoogte brengen. Natuurlijk zal zich wel eens weer een ziekte-geval voor doen, doch zoo erg als het was be hoeft het niet meer te worden, wan neer wij allen een wakend oog in hei zeil houden Het feit dat Nederland momenteel ziektevrij is, heeft alreeds invloed op onzen export. Er is al wat meer handel op het buitenland. En wat zal men er in Engeland wel van zeggen, dat er in Nederland thans geen enkel zie'kte- geval is? Laten wij hopen, dat het zoo zal blijven. Niet alleen, dat de veehandel daardoor gevrijwaard blijft voor groote verliezen; ook de slager heeft al heel wat schade geleden door afkeuringen vanMachtafvallen als kop. pooten en tong". ABONNEERT U op dit Blad, dat U het nieuws uit de Lang straat en Omgeving het UIT GEBREIDST geeft. VeSSrverSuwen was geschat en verdwe- nen. Al zijn hoop. al zyne droomen lagen vroeger in de gedachte aan zyn vrouw, in a hij ontdekte, dat zij zooals hij dacht, zijner onwaardig was, zag hy zyn geluk in rook opgaan en vroeg hij zich af, waartoe J nog langer moest leven. ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1927 MER 67. Waahviïkselie en LangstraatscUe Courant w Prij9 der Advertentie nn ruir TAfpl mlllimUI Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25. Franco per post door bet geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1,50. BIJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk uur In ons bezit zijn. van „DE EOBO VAN BET EÜIDEN". OF 86) Zonder over het st-luimlelijhe van /.ijn on- derzoekingen na te denken, liep hy zoo vlug mogelijk naar het vertrek van het jonge n e i(, en onderzocht daar alles, evenals by haa tante, allen eerbied voor dat heiligdom daar- bUOok1üe0rnvond hij de diamanten van ^yn vrouw niet, en in de bijoudoosvan Madelei ne lagen slechts 7 of 8 leege étuis. Dus ook zij had hare sieraden gegeven, zij kende de schande van zijn huis en was er zelf medeplichtig aan. Verdoofd, bedwelmd en radeloos liet hij zich in een fauteuil neervallen. Truim^ den langs zyn wangen, nu en dan zuchtte hij diep. Zyn leven was gebroken. In een oogenblik vervloog zyn g-iuk, fflfln toekomst, die by twintig jaar met zooveel zorg voorbereid had, en die hy mm !- alle grillen van het noodlot geacht had, duigen. Uiterlijk was er niets in ztfA bestaan ler- anderd, financieel had hij geen schade gele den, de voorwerpen rondom bleven dezelfde en zagen er eender uit, maar toch had er een verandering bij hem plaats gegrepen, sprekender dan de overgang tusschen dag cn nacht. u„ Hoe! Valentine, het reine en zoo teei minde jonge meisje van vroeger, dat bij ten koste van een deel van zyn vermogen had motten koopen, Valentine, die vrouw, welke hem steeds dierbaarder was geworden, naar mate zH tezamen ouder waren geworden, die onvergelijkelijke echtgenoote verraadde heZij bedroog hem - de moeder van zijn zonen. Vooral die laatste gedachte ver vulde hem met afkeer. Zijn zonen, o spot! Waren het de zflnon wel'' Als zij hem nu bedroog, nu haar haren reeds grijs waren, wie stond hem er dan voor in. dat zy het ook vroeger niet had "Iftet \lleen leed l.fl onder het tegenwoor- dige maar evenzeer in het. verleden, /y twintigjarig geluk, moest hij met eenige ontzettende minuten betalen; bij de ge<rlacn- to aan sommige intieme genoegens, werd hy door hevigen toorn meegesleept, zooals iemand, die plotseling verneemt, dat de heerlijke wijn dien hij dronk met vergd Die toestand van krachteloosheid duurde echter slechts kort; het vuur zijner woede droogde weldra zijn tranen en btJ stond door wraakzucht gesterkt op, met het yooi- nemen, zijn verloren geluk duur te laten betalen. Hij begreep echter dat 1»ij zich alleen op de afwezigheid der diamanten niet aan zijn wraakzucht kon overgeven. Gelukkig kon hij zich zonder veel moeite nog andere bewijzen verschaffen. Om te beginnen riep liy zijn kamerdienaai en beval hem alle brieven die kwamen, zon der uitzondering, aan hem zelf te »eyj'- Daarna zond hij aan zyn correspondent te Saint-Remy, een notaris, een gedetailleerd telegram, waarin hij 0111 nauwkeurige in lichtingen omtrent de familie Lagorsiu bet algemeen en van Raoul in het bijzonder ^Daarop volgde de aanwdring van den anoniemen brief en liep naar bet bui eau van politie in de. hoop, daar iets naders \an Clameran te kunnen vernemen. Maar de politie is, gelukkig voor vele menschen, even zwygeiul als het graf. Zy houdt haar geheimen voor zichzelf, al•jen gierigaard zijn schatten en er is een bevel van het parket noodig, om die groene boe ken te laten spreken, welke In een alzo derlijke kast bewaard worden. Men vroeg beleefd aan mynheer Fauvel, welke redenen hem aanleiding gaven, naar het verleden van een Fransch burger te in- formeeren, en daar hy deze niet eens w lde zeggen, verwees men hem naar den piocu- reur-generaal. Van dat aanbod kon hij echter geen ge bruik maken; hij had gezworen, dat het geheim van zyn ongeluk onder de due be langhebbenden zou blyven; doodelyk be ledigd, wilde hij alleen rechter en beul zi n Nog ontstemder dan by zyn komst, kur de hij dus naar huis) terug, en vond als an.- woord op het telegram, het volgende draad- bericht uit Saint-Remy: De familie Lagors, luidde bet, even als men aan mijnheer Verduret bericht had, verkeert in staat, van verval; nleTfnJ een mynheer Raoul, mevrouw de Lu„ors heeft slechts dochters, enz. enz. Dat bericht liet den beker overloopeii. I e bankier dacht.nu de diepte van liet bedro zijner vrouw in te zien. Hij zag er een slepenbeid en huichelarij achter verborgen die hem misschien nog meer griefde dan. de misdaad zelf. De ellendige! riep hy haast kranh- yinni" van smart en woede. Om haar beminde gemakkelijker te kun nen ontvangen en hem niet uit bet oog te verliezen, heeft zy het gewaagd, hem als een neef voor te stellen, die nooit bestaan heeft Zij heeft hem de deuren myns huizes geopend en aan den familiehaard tusschen niii en mijn zoons laten plaats neuiui. - ik. dom eerlijk man, braaf echtgenoot, lueld van dien jongen, drukte hem de hand, leen d°Toen dacht hij, (lat Raoul en zynvromv -Ach bil hun rendez-vous over zyn blind vertrouwen vroolyk hadden gemaakt en hoe meer hij er over nadacht, des te meei leed deDeTood,aDde dood alleen kon zulke be- toÏÏS?ïït,SSï«n van zSn eu zijn haat gaven hem kracht te huichelen en zich te bedwingen. Nu is 't. mijn beurt, hen te bedreigen, zei bij met zelfvoldoening Dien avond kon men niets bijzonders aan hem bespeuren. Bh het middageten schertste hy als ge woonlijk. maar toen bij tegen negen uur Clameran zag binnenkomen vluchtte hy. uit vrees, zich niet langer te kunnen be dwingen en kwam pas laat naar. lnus. Den volgenden morgen plukte hy de vruchten van zyn voorzorgsmaatregelen On der de brieven van de middagpost vond hij een met het poststempel Venisetvoorzieh- tig opende hy het couvert en las: „Lieve Tante! Het is noodzakelijk, dat ik IJ heden spreek, ik verwacht U en zal U dan zeg- „e,, welke redenen mij verhinderen, hy U te komen. RaQul Nu heb ik ze in handen, riep wijnbeer Fauvel, bevend van aandoening, en dadelijk daarna nam hij een revolver uit een zijne* laden en probeerde of deze nog in orde was. Ilij dacht natuurlijk alleen te zyn, maai toch'had hij een ooggetuige. Nina Gispy, die uit den aartsengel was terug gekomen, loerde door het sleutelgat en begreep alles. Mijnheer Fauvel had de revolver op den schoorsteen neergelegd en m*akte nu zorg vuldig den brief toe: daarna bracht hy hem aan den concierge, daar luj niet wilde da zijn vrouw weten zou dat het briefje Raoul door zijn handen was gegaan. Hij bleef niet langer dan twee minuten weg, maar door het groote gevaar gedron gen. had Nina tijd kunnen vinden de ka nier binnen te gaan en de kogels uit tie revolver te nemen. Zoo, dacht zy. nu is het gevaar vooi het eerste oogenblik tenminste afgewend en mijnheer Verduret. dien ik door Carillon zal laten waarschuwen, zal daardoor tyd wmnen^in^ beneden, en gaf den be diende haar bevelen, en om zekerder te zyn. te zullen slagen, drukte zy hem op liet hart zoo noodig alles aan mevrouw Fauierlot toe te vertrouwen. Een uur later was mevrouw I-amei „t kleed en reed zij weg. Haar man, die vooruit een huurrijtuig had laten halen, volgde haar. _Hnhppr (iroote God. daelit Nina, als mijnheel Verduret. niet bijtijds komt, zijn mevrouw en Raoul verloren. XXIV. Vanaf dat oogenblik, dat de markies de Clameran tusschen hen. en Made^ne geen andere hinderpaal meer zag. dan Raoul de Lagors, zwoer liy bij zichzelf, ook dien laatsten hinderpaal uit den weg te rul™'V Den volgenden dag had hy reeds mam- regelen daartoe genomen, en toeIl Il;loul middernacht te voet van bet^ionnan zijn huis terugkeerde, werd hy hy bet. to Hon door drie personen aangevallen, du op ziin horloge wilden zien hoe laat of liet was. Gelukkig had hij meer kracht dan zijn ma-er uiterlijk deed verwachten en was lnj "evenzëer met het Engelsche boksen als met den Franschen schermschoen bekend, zoodat het hem gelukte, zich los te maken, zonder dat hij ander letsel bekwam, dan een krabbel op zijn rechterarm Hij nam zicli voor, van nu af aan. ei voor te zorgen, altijd wapenen bij zich te bebben. Maar hij dacht er nog niet aan. zyn hand langer van opruierij te verdenken. Twee dagen later echter zocht in koffiehuis, waar hij geregeld kwam, een groot man. dien hy niet kende, ^nder eenL ge aanleiding twist met hem, en e4 digde hem zijn kaartje toe te werpen er hj voe gende. dat hy tot zijn beschikking was. t-n hem verlangde voldoening te geven. Raoul had zich op dien onbeschaamden willen werpen, en hem flink afranselen, maar zijn vrienden hadden hem tegenge- houden^et y<ei hij toen. morgenoch tend zal ik u twee.mijner vrienden zenden, zore dat u dan thuis zijt. Ilij zei dit, op een oogenblik. dat hy bui ten zichzelf was van woede, maar zoodra zijn tegenstander vertrokken was. en ny weer kalm was, rezen er allerlei achter dochtige vermoedens hij hem op. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1