Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
J
f
11 Co.
P.
i
FEUILLETON
GEMEENTERAAD.
50e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
BINNENLAND.
JAARBEURS.
De 17e Jaarbeurs is gisteren te Utrecht
geopend.
Over gebrek aan deelneming is den
laatsten tijd geen enkele reden tot
klagen.
Vergeleken met de vorige najaars-
beurs heeft het aantal deelnemers zich
weer uitgebreid van 781 tot 807. Een
verschijnsel, dat waard is wat nader
onder 't oog te worden gezien. Immers
zal men zich afvragen of die grootere
belangstelling een gevolg is van een
intensief zaken- en een opleven van
het economische leven.
Op den vooravond van de 17e beurs,
is door den volijverigen secretaris
W. Graadt van Roggen over deze zeer
belangrijke kwestie even een licht
straaltje geworpen. En uit hetgeen toen
voor ons aan den dag trad, mag de con
clusie getrokken worden, dat zij 't
misschien na jaren dank zij het
Jaarbeursinstituut, meer betrouwbare
gegevens omtrent de economische sta
biliteit van het Nederl. zakenleven kun
nen worden verschaft.
De heer Graadt van Roggen koos als
synoniem der beurs de uitdrukking:
economische barometer. Het instru
ment dus, waarop de maximale- en mi
nimale druk van 'l economische leven is
te peilen? Volgens den heer Graadt van
Roggen zeer zeker. Naarmate de voor
bereidingen eener beurs ten einde loo-
pen, kan men ten naastebij de stem
ming bij handel en industrie bepalen.
Evenwel zou men voor een juiste en
volledige beoordeeling over betere sta
tistische gegevens moeten kunnen be
schikken.
Dit verzamelen moet echter voorals
nog afstuiten op de financieele bezwa
ren, welke hieraan verbonden zijn.
De heer Graadt van Roggen liet nog
eens in filmtempo de economische toe
standen van ons land de revue pas-
seeren. Hij wees daarbij op de vele be
lemmeringen, die onze nationale in
dustrie heeft te verduren. Ten over
vloede liet hij de algemeen gehoorde
klacht resonneeren, n.l., dat wij. aange
wezen op export, noodzakelijk van de
vele schadelijke invloeden, die een eco
nomische opleving in den weg staan,
moeten worden vrijgemaakt. Een factor
van beteekenis, die „een kanker" ge
noemd moet worden, is de moordende
binnenlandsche concurrentie. Deze con
currentie is ontaard in een strijd op
leven en dood.
Behoudens deze en nog eenige som
bere opmerkingen, kenmerkte de rede
van den secretaris-generaal zich door
een blijmoedig optimisme. Met genoe
gen constateerde hij, dat met deze 17e
beurs de Nederlandsche zakenlieden de
.bekende kat" geheel en al uit den
boom hebben gekeken. Het beschroomd
en angstvallig afwachten, wat een con
current zal doen, heeft plaats gemaakt
voor een energiek ingrijpen en zelf
doen. De eer van deze veranderde en
verbeterde inzichten komt alleen toe
aan de deelnemers zelf.
De beurs heeft, zooals de heer Graadt
van Roggen 't uitdrukte, een kern van
deelnemers gekregen, welke, zoo goed
als zeker, niet meer verloren zal gaan.
Men overweegt niet meer, om aan een
volgende beurs deel te nemen: men be
sluit daar zonder meer toe; waarmede
dus bewaarheid wordt, dat de partipa-
tie geen punt van discussie meer uit
maakt.
De ervaring, opgedaan bij vorige
beurzen, heeft het bestuur van 't Jaar
beurs-instituut gesterkt in de reeds eer
der uitgesproken meening, dat deelne
ming aan de beurs als een vaststaand
punt in de bedrijfsorganisatie is opge
nomen.
Slechts een tijdvak van tien jaar heb
ben Raad van Beheer en deelnemers
noodig gehad om het eens zoo teere
plantje volledig te doen wortel schie
ten, dat, naar 't zich laat aanzien in de
toekomst zal opgroeien tol een forschen
boom met breed uitgaande vertakkin
gen.
Een punt van dispuut heeft 't vaak
uitgemaakt, of de beurs nationaal dan
wel internationaal zou moeten zijn.
De heer Graadt van Roggen stelt zich
op het standpunt, dat de beuurs zich
langzaam maar zeker dient te interna-
tionaliseeren. Geschiedt zulks met ken
nis van zaken, dan is 't buiten twijfel
of onze nationale belangen zullen hier
van de vruchten plukken.
SPRANG—CA PELLE.
De niewwe Raad.
De herren Middelkoop) en Oerlcmans
tot wethouders gekozen.
Gisteren-namiddag 3 uur vergader
de de Raad dezer gemeente ten ge-
meentehuize, onder presidium van den 1
Edelaclitb. lieer Meijer. Burgemeester, i
Aanwezig waren alle leden.
Agenda
1. Beëejdiging en installatie der
nieuw gekozen raadsleden.
Ingevolge art. 30 der gemeentewet,
leggen alle leden in handen van den
voorzitter de vereisclite eeden af.
Bij het scheiden van den ouden
Raad zegt de Voorzitter dezen dank
voor den ontvangen steun. Den nieuw-
beuoemden wenscht spr. geluk en
lioopt dat allen steeds werkzaam zul
len mogen zijn in het belang der ge
meente. Spr. vraagt de medewerking
van den nieuwen Raad en geeft dé ver
zekering dat men ook steeds op zijne
medewerking kan rekenen.
Op een goede samenwerking hoopt
spr. van harte. (Instefnming).
2. Benoeming wethouders, wegens
periodieke aftreding van de heeren van
Willigenburg en van der Hoeven.
De stemming had het volgende re-
sultaat
R. Middelkoop G stemmen tegen 5
op den heer v. d. Hoeven, en Oerle-
mans G stemmen tegen 5 op den heer
van Willigenburg.
De heeren Middelkoop en Oerlemans
namen deze lienoeining onder dank
zegging aan.
De voorzitter richt zich dan tot de
scheidende wethouders. Spr. dankt de
heeren van der Hoeven en van Willi
genburg voor alles wat zij in het be
lang der gemeente hebben gedaan en
voor de medewerking die spr. zoo ruim
heeft mogen ondervinden. Ook wijst
de voorzitter vooral op de goede ver
standhouding welke er steeds tusschen
't college van B. en W. heerschte.
Met genoegen denkt spr. aan de af-
geloopen jaren terug en hoopt, dat ze
ook bij de aftredende wethouders in
aangename herinnering zullen blijven.
De nieuwe wethouders wenscht spr.
geluk en hoopt ook op hun medewer
king te mogen rekenen.
De heer van der Hoeven dankt den
voorzitter voor de sympathieke woor
den tot hem gericht.
Ook de heer van Willigenburg zegt
den voorzitter hiervoor dank. Spr. kan
de verzekering geven, dat de jaren,
welke hij als wethouder in 't college
zitting had, voor hem zeer aangename
zijn geweest, omdat er in 't College
van B. en W. steeds een geest van ver
trouwen heeft geheerscht.
Ik hoop aldus besluit de heer
v. W. dat die geest ook in' 't nieuwe
college onverzwakt zal blijven; dit
hoop ik ook voor Uw persoon, M. d. V.,
opdat uw werk aangenaam zij en in
't belang der gemeente.
Niets meer aan de orde zijnde wordt
de vergadering door den voorzitter
gesloten.
DRUNEN.
Wethouders v. Speyk en v. Halder
herkozen.
Verlaging van alle belastingen en van
het electriciteitstarief aangekondigd.
Openbare vergadering van den Raad
dezer gemeente op Dinsdag G Septem
ber 1927 des voormiddags om half
twaalf.
Voorzitter de edelaclitb. Heer Mr
H. J. M. Loeff.
De nieuwe Raad is in z'n geheel te
genwoordig.
Klokslag half twaalf opent de Voor
zitter de vergadering met den Christel,
groet.
Aan de orde:
1. Beëediging der raadsleden. Alle
nieuw-gekozenen leggen in handen
van den Voorzitter de hij de wet voor
geschreven eeden af.
Voorzitter. Nu door U de vereisclite
eeden zijn afgelegd is het mij een ge
noegen U te kunnen gelukwenschen
met het vertrouwen dat de kiezers en
kiezeressen in U hebben gesteld, door
U als vertrouwensmannen naar dit
college af te vaardigen. De meesten
,'an U zijn geen onbekenden meer in
den Raad en hebben in het verleden
reeds geloond op waardige wijze hun
mandaat te behartigen. Ten opzichte
van de drie nieuwe leden die voor de
eerste maal aan de groene tafel plaats
namen, zal het onnoodig zijn er op te
wijzen dat de verantwoordelijkheid
die op hen is komen rusten zeer groot
is en dat het lidmaatschap van den ge
meenteraad in den tegenwoordigen
tijd geen sinecure meer is te noemen,
doch eene taak waaraan we naar eer
en geweten onze beste krachten moe-
wijden. Niet het bijzonder belang doch
het algemeen belang der gemeente
moet steeds op den voorgrond staan.
Dan twijfel ik er niet aan of de ge
meente Drunen en ook gij zelf als
raadsleden zullen later met voldoe
ning op deze zittingsperiode terugzien.
Weest allen van harte welkom en
laten wij in de toekomst gezamenlijk
onze beste krachten geven aan den
groei en bloei onzer dierbare gemeente,
daarbij steeds eikaars mceningen en
inzichten respecteerende. Ten slotte
roepen wij Gods zegen voor de nieuwe
zittingsperiode in.
(Applaus).
2. Benoeming wethouders.
Allereerst wordt gestemd over de
vacature v. Speyk. Uitgebracht worden:
op A. v. Speyk 7 stemmen, op W. v. d.
Wiel 2, op C. Muskens 2, zoodat de heer
A. v. Speyk als wethouder herkozen is.
De stemming over de vacature M. v.
Halder had tot resultaat: op M. v. Hal
der 6 stemmen, op W. v. d. Wiel 2, op
A. v. Bladel 1, op C. Muskens 1 en 1
NUMMER 70.
WOENSDAG 7 SEPTEMBER 1927.
ftuli|jlisrkf ri Langstraatscbe Courant
Dit blad verschjjnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
van „DE ECHO VAN HET ZEIDEN".
OF
5 iA'
89)
Ja, antwoordde deze, mevrouw zal u
zeggen, dat die jonge man, de zoon van
Gaston de Clameran is en dat zy uit liefde
van dien doode alles deedzy is daar zeker
van, maar
Welnu?
Om haar beter te kunnen plunderen,
heeft men haar bedrogen.
Reeds sedert eenige oogenblikken pro
beerde Raoul handig de deur te bereiken.
Ily dacht dat niemand meer op hem lette
en meende zoo kalmpjes te kunnen ont
vluchten, maar de heer Verduret, die op
deze beweging voorbereid was en hem in
het oog gehouden had, hield hem bijtijds
tegen.
Waar wilt gy heen, mijn jongen? vroeg
hij, hem naar het midden der kamer terug
voerende. Wilt gij uw vrienden zoo verla
ten? Dat is niet aardig. Voordat men ver
trekt, geeft men toch opheldering.
De spotachtige toon van den heer Verdu
ret zeide Raoul maar al te duidelijk, met
wien hy te doen had. Verschrikt trad ny
terug en stamelde
De hansworst.
.Tuist, zeer juist. Zoo herkent ge my,
dat wil ik wel bekennen. .Ta, ik ben de
vroolyke hansworst van het. bal der heeren
Jandidier. Twijfelt ge er nog aan? Hij
stroopte zyn mouw op en vervolgde: Als
ge nog niet overtuigd zyt, onderzoek dan
dit lidteeken. Herkent ge den onliandi
er niet aan, die zich op zekeren nacht in
de rue Bourdaloue op mij geworpen heeft
met. een mes in de hand. Aha ontkent ge
niet? Des te beter. Dan zult ge wel zoo
goed zijn mij uw geschiedenis te verhalen
Maar Raoul was zoo verschrikt, dat zijn
keel als toegescliroefd was, en hij geen
woord kon uitbrengen.
Zwijgt ge? hernam de lieer Verduret
zyt ge nederig? Bravo! Nederigheid past
aan het talent en werkelijk voor uw leef
tijd zyt ge een volleerde schurk.
I)e heer Fauvel luisterde, zonder iets te
begrijpen en zuchtte: In welken afgrond
van schande zyn wij gevallen.
Stel u gerust, mynheer, antwoordde
Prospers beschermer, na hetgeen ik u reeds
gezegd heb. lieteekent de rest niets meer.
Zoo is de geheele zaak, nadat Mihonne
hem haar geheim medegedeeM had, bleef
Clameran niets over dan zich zoo spoedig
mogelijk naar London te begevendaar ont
dekte hy dat Gastons zoon gestorven was
toen hij achttien maanden oud wasRaoul
wilde tegenspreken en vroeg:
Wie heeft u dat gezegd?
.Ta, mijn jongen, het is waar, men
heeft het my geschreven. Denkt ge, dat ik
dit alles maar verzin?
Hy haalde verscheidene papieren uit zijn
zak, die van officieele zegels voorzien wa
ren, en legde ze op tafel.
Hier zyn de verklaringen van den tim
merman, bij wien het kind besteed was,
zijn vrouw en nog vier andere getuigen
hier is een uittreksel uit het geboorteregis
ter en hier een formeele overlijdensacte
alles is door het Fransche gezantschap
voor wettig verklaard. Zyt ge nu tevreden
en voldaan?
Maarbegon de bankier.
Maar, hernam de heer Verduret, Cla
meran verbeeldde zich, dat hij het kind
niet noodig had, om mevrouw Fauvel geld
af te persen, doch hij vergistte zich. Zijn
eerste poging mislukte. Wat toen te doen?
De schurk is slim. Tusschen de menigte
boeven die hem omringden, koos liy dengeen
die voor u staat, en die hij uit voorzorg uit
Londen had meegebracht.
Mevrouw Fauvel verkeerde in een erbar-
melyken toestand, maar kreeg langzamer
hand weer hoop. Haarangst was al dien
tijd zoo gespannen geweest, dat zij bij het
vernemen van de waarheid eenigszins ver
licht werd.
Hoe is het mogelijk, stamelde zy, hoe
is het mogelijk?
Wat, riep haar man uit, kan ei* in
onze dagen zoo iets plaats vinden?
Het is alles gelogen, zei Raoul stout
moedig.
Aan hem alleen antwoordde de heer Ver
duret
Wenscht mijnheer bewijz/n? vro'\g by
met een spottende buiging, ik zal ze mijn
beer geven. Ik kom juist van een mijner
vrienden, de heer Pallot, die van Londen
komt cn uitstekend ingelicht is. Zeg mij
eens wat ge van die geschiedenis denkt, die
hy my vertelde?
Omstreeks 1847 had lord Murray,, een
groot en edelmoedig heer, een jockey, Spen
cer genaamd, van wien hij bijzonder veel
hield. Bij de wedrennen van Epsom viel de
jockey zoo ongelukkig, dat hij weldra stierf
Lord Muray, was wanhopig en daar hij,- geen
kinderen had besloot hij voor de opvoeding
van Spencers zoon te zorgen, die toen vier
jaar oud was. Lord Murray hield woord
en .Tames Spencer werd als een groot heer
opgevoed. Het waq een allerliefst kind, zeer
begaafd, verstandig en mooi..
Totdat hij 1(5 jaar oud was, gaf James
zyn weldoener alle redenen tot tevreden
beid. Ongelukkigerwijze maakte hij toen
kennis met jongelieden, die hem op een
slechten weg brachten.
Lord Murray, die de toegevendheid in
persoon was, vergaf hem zijne fouten, maar
op een goeden dag ontdekte hij, dat zijn aan
genomen zoon zyn handteekening op wis
seis nabootste «en verontwaardigd verjaag
de by hem.
Nu leefde James Spencer 4 jaar in Lon
den van het spel en andere bedrijven, tot
dat bij Clameran ontmoette, die hem 25.000
francs, aanbood, om een rol in een schande
lijke coined ie te spelen.
Raoul behoefde niet meer te hooren en
vroeg
Zyt u een agent van de geheime politie
Mijnheer Verduret glimlachte even en
antwoordde toen
Op dit oogenblik ben ik slechts een
vriend van Prosper, naar gij handelt zal ik
het een of het ander zyn.
i Wat verlangt u?
Waar zijn die gestolen 350.000 francs?
Even aarzelde Raoul, toen zei bijzij
zyn hier.
Goed, die oprechtheid zal in aanmer
king genomen worden. Ik wist dat bet geld
hier in die kast ligt.
Zult gij alles teruggeven?
Raoul begreep dat liy verloren was, ging
naar de kast en nam er eenige bundels bank-
■biljetten en een groot pak Lombardbriefjes
uit.
Goed, zei mynheer Verduret, alles na
ziende wat Raoul hem gaf dat is goed
gehandeld.
Raoul bad op dat oogenblik gerekend.
Langzaam, zyn adem inhoudend, bereikte
by de deur, opende haar zachtjes en ver
dween. haar achter zich sluitend, want de
sleutel was er buiten op blijven steken.
Hij vlucht riep mijnheer Fauvel.
Natuurlijk, antwoordde mijnheer Ver
duret, zonder zijn hoofd om te draaien, dat
dacht ik wel.
En u.
Wat? U zult alles toch niet openbaar
willen maken? U zult toch niet voor de po
litie willen verklaren van welke schande
lijke oplichterij uw vrouw het slechtoffer
is geweest?
O, mijnheer.
Laat dien ellendeling dus ontvluchten.
Hier zyn de 350.000 francs, de rekening
komt dus uit. Hier zijn alle Lombardbrief
jes. Laat ons tevreden zyn. Hy neemt nog
ongeveer 50.000 francs mee, des te beter.
Daarmee zal hij haar het buitenland kunnen
gaan en zullen wij niet meer van hem hoo
ren spreken.
Evenals iedereen kwam ook mijnheer
Fauvel dadelijk onder den machtigen in
vloed van mijnheer Verduret.
Langzamerhand was hy tot de werke
lijkheid teruggekeerd en begreep hij, dat
men voor hem meer gered had dan zijn le
ven. De uiting zijner dankbaarheid liet zich
dus nu ook niet langer wachten, hy greep
mijnheer Verduret's handen, alsof hy ze
had willen kussen en zei op bewogen toon
Hoe kan ik u ooit myn dankbaarheid
toonen. Hoe u danken voor al die bewezen
diensten?
Mynheer Verduret dacht even na en ant
woordde toen: Ja, ik wil u om een gunst
verzoeken.
Een gunst? O. spreek, mynheer, spreek.
Myn persoon en myn' vermogen staan u ten
dienste.
Welnu, mynheer, ik wil u bekennen
dat ik een vriend van Prosper ben.
Zult u niet helpen, hem in zyn eer te
herstellen? U kunt zooveel voor hem doen!
Hy bemint mejuffrouw Madeleine.
Madeleine zal zyne vrouw zyn, viel
mynheer Fauvel hem in de rede, ik
zweer het u. Ja, ity zal hem in z.yu eer her
stellen en met glans ook. Niemand zal my
myn vergissing dan kwaiyk kunnen nemen.
Alsof hy even een groote visite had ge
maakt. nam mijnheer Verduret zyn wan
delstok en zyn hoed ip de hand en zei
U zult my niet kwalyk nemen, maar
ik wil u niet langer lastig vallen, Mevrouw
Fauvel
André, murmelde de arme vrouw.
André.
Even aarzelde haar man, toen liep hy op
haar toe, omhelsde haar en zei
Neen, ik zal niet dwaas genoeg zyn,
tegen myn hart te stryden, Valentine, ik
vergeef u niet alleen, maar ik vergeet alles.
Mynheer Verduret had niets meer in Ve-
sinet te doen, daarom ging hy zonder af
scheid te nemen weg, stapte in het rytuig
dat hem er heen had gebracht en gaf den
koetsier bevel hem zoo vlug mogelyk naar
het hotel du Louvre te' ryden.
Hy was ongerust. Wat Raoul betrof was
alles in orde, die zou wel ver weg zyn, maar
was het niogeiyk, Clameran aan zyn wel
verdiende straf te onttrekken? Waarschyn-
lyk niet.
Ily vroeg zich af, hoe hy hem aan de
Justitie kon uitleveren, zonder mevrouw
Fauvel te compromitteeren, maar hoe hij
er ook over dacht, hy wist er niets op te
vinden.
(Wordt vervolgd).