Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. VAN EEN STAN1. Nieuwste Stoffen MOORD BB4BAND Week-Revue. FEUILLETON Wij zijn specialiteit in voor HEEREN WINTERJASSEN en COSTUUMS. Magazijn „DE BIJENKORF" P.S. Degene die binnen 14 dagen bij ons een Winterjas koopt, ontvangt de reis van Waalwijk of Omstreken vergoed. NUMMER 75. ZATERDAG 24 SEPTEMBER 1927. 50e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. drie bladen. EERSTE BLAD. BINNENLAND. Door het heele land is met vrij veel opgewektheid onlangs den 18en ver jaardag van prinses Juliana gevierd, maar over de motieven voor die bij zondere viering waren de geleerden het niet geheel met elkaar eens. De meesten roeenden, dat de prinses, omdat ze nu den leeftijd bereikt had, waarop ze, bij een onverhoopt ver scheiden der Koningin, de regeering kon overnemen, haar meerderjarigheid had bereikt, maar anderen betwisten zulks nadrukkelijk. Dat de regeering, en de Koningin in de eerste plaats, echter wel bijzondere beteekenis aan den bereikten leeftijd van de vermoe delijke troonopvolgster hechten, blijke uit het feit, dat deze voor het eerst haar ouders vergezelde op den meest officieelen tocht, den jaarlijkschen gang naar het Binnenhof, ter opening van de zitting der Staten—Generaal. In haar Troonrede besprak de Koningin deze bijzonderheid in hartelijke be woordingen, haar verklarende, niet uit de meerderjarigheid van de prinses, maar uit de omstandigheid, dat deze haar intrede in het openbare leven heeft gedaan. Van de grootere zelfstandigheid van prinses Juliana is ook haar verblijf in Katwijk en haar Leidsche studie een bewijs. Blijkbaar heeft de Koninklijke familie alles gedaan om een onge dwongen verkeer en omgang van haar telg met de overige studie-makkertjes mogelijk te maken, waarvoor zelfs een meer burgerlijk pseudoniem voor de koninklijke studente gekozen werd. maar pers en publiek vergunnen een vorstenkind blijkbaar niet. dat deze zich als mensch tusschen de menschen beweegt Op eiken stap wordt „freule van Buren" gefotografeerd om aan een nieuwsgierigen lezerskring te laten zien, hoe de prinses haar eigen viool draagt en een woning of gebouw met dezelfde sprongetjes birinenhuppelt als een ander meisje van haar leeftijd, welke bijzonderheden in de redactio- neele kolommen nog worden aange vuld met mededeelingen, waar de koninklijke studente thee gedronken heeft en van hoe laat tot hoe laat ze zich op de club „gewoon" tusschen de andere meisjes bewogen .heeft. We zijn wel een bar democraterig volk, maar we gedogen niet, dat een vorstenkind zich als een mensch onder de menschen beweegt. Om nog even op de Troonrede terug te komen, het zal allerwegen ongetwijfeld met veel genoegen ver nomen zijn, dat de regeering er over denkt, om de Rijksinkomstenbelasting te verlagen, welke verlaging blijkens de millioenen—nota ongeveer 20 pCt., dat is een vijfde, zal bedragen. Dat zulke vrij aanmerkelijke reductie kan plaats vinden zonder het evenwicht der begrooting te verstoren, wijst er op. dat de economische positie van ons land zich in gunstigen zin ont wikkelt. al zal niemand ontkennen, dat de ellende, door de nog steeds heerschende werkeloosheid veroor zaakt, er op wijst, dat we er nog lang niet zijn. Slechts een principieele wijziging in de economische politiek zou hier misschien verbetering kunnen brengen, maar voorshands heeft de regeering zich daartoe nog niet laten bewegen. Misschien missen we ook het recht om eenige principieele koers wijziging te verwachten van een intermezzo—kabinet, dat zich tot taak gesteld heeft om de zaken gaande te houden tot een kabinelsvorming mo gelijk is, die steunt op een politiek meerderheidsblok in de Kamers, 't Is te hopen, dat zulk blok hoe dan ook spoedig gevormd moge wor den, want het landsbelang vraagt een doelbewuste politiek. Nu gaan we langzaam, maar zeker, naar den poli- tieken chaos. We hebben het al gezien bij de wethoudersbenoemingen in ver schillende gemeenten. In Amsterdam vormde zich een burgerlijk blok van de meest heterogene bestanddeelen, in Utrecht is men het op 'toogenblik riög niet met elkaar eens en in Gouda kwam een verbond tot stand tusschen de sociaal—democraten en een halve Katholieke fractie, de groep der z.g. democratische Katholieken. Er teekent zich hoe langer hoe minder „lijn" af in ons politieke leven en dat kan geen vruchtbarenarbeid alsuitkomst hebben. Wie de tramwagens kent, die de verbinding tusschen Amsterdam— Sloterdijk—Haarlem onderhouden, ver wondert zich, dat de ernstige botsing tusschen die zware en vaak lange treinen, betrekkelijk nog zoo goed is afgeloopen. De bewering van den be stuurder, die de aanrijding veroor zaakte, dat hij op het fatale moment onwel geworden was, heeft veel van een gelegenheids....smoesje en daarom is het een wel zeer gelukkige omstan digheid voor dezen man, dat meerdere getuigen zijn voorgeven met hunne verklaringen konden bevestigen. Het belang van een strenge geneeskundige keuring en geregelde herkeuringen, blijkt voldoende uit het gebeurde, al ligt daarin geen enkele aanwijzing opgesloten, dat de maatschappij in deze taak te kort geschoten zou zijn. Wel is het thans duidelijk geworden, dat het onverantwoordelijk is om zulke trams, die eigenlijk zware treinen zijn, door één man te laten bedienen, temeer daar de bouw der rijtuigen zóó is, dat de conducteur geen geregeld zicht heeft op den bestuurder, nóch op den weg, waardoor men van diens ingrij pen op fatale oogenblikken allerminst verzekerd kan zijn. De beste RATINÉ. De mooiste kleuren ULSTER en MERENGO. ENGELS6HE STOF enz. enz. Wil brengen het NIEUWSTE tegen SPOTPRIJZEN. Harkt 25. FRITS VAN DER VEN. 'S-BOSCH. -1 öM BUITENLAND. De kleine staten, bij den Volken bond aangesloten, steken het niet langer onder stoelen of banken, dat ze met den gang van zaken weinig zijn ingenomen. Meer dan een instituut voor den vrede, lijkt deze organisatie vaak een machtsmiddel, om de over wonnenen tot het nakomen der opge- legde verplichtingen te dwingen. De kleine neutrale staten beginnen echter aan te dringen op het innemen van een ruimer standpunt en een aanpak ken van de vredestaak. Nederland's (en Polen's) voorstellen om het proto col weer eens in behandeling te nemen waren van die stemming een uiting. Engeland verzette zich echter en de voorstellen kregen een eervolle com missie-begrafenis, maar toch heeft Chamberlain, onder den algemeenen druk, een concessie moeten doen en heeft zijn regeering een verklaring ge daan, die de eerste stap naar een Volkenbondsleger ter bescherming van den vrede beteekent. „Een leger tot behoud van den vrede", klinkt als een contradictio in terminis, maar voorhands zal een aan vallende staat slechts met succes van den strijd afgehouden kunnen worden door een bedreiging met nog grooter geweld. De verkiezingen in Ierland heb ben een meerderheid opgeleverd voor Cosgrave, dus voor de partijen, die op basis van de Vrijstaat-overeenkomst, in vrede met Engeland en onder souve- reiniteit var. den Engelschen Koning willen leven, maar de meerderheid is zóó gering (79—73), dat te vreezen is, dat de onverzoenlijke republikeinen Dinnen afzlenbaren tijd een meerder heid zullen behalen en opnieuw twist met Engeland en burgeroorlog als ge volg daarvan, het deel der reeds zoo vaak getroffen Iersche natie zullen zijn, De willekeur van maarschalk Pulsudski In Polen en van diens aan hangers heeft tot een openlijk en al gemeen verzet der volksvertegenwoor diging geleid, waarop Pulsudski, als een dictator betaamt, geantwoord heeft met het naar huls zenden der Kamers. Wat zullen de socialisten een spijt hebben van hun hulp bij de staats- greep van dezen maarschalk! Ze zijn tegenwoordig dan ook de heftigste opposanten van hem. ADVERTEERT IN DIT BLAD. De Echo van het Zuiden, Waalwijksche en Lanptraatsriic Courant Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Pry 8 der AdvertentiCn 20 cent per regel; minimum 1,50. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentlën moeten Woensdag en Vrydag des morgens om ulteriyk 9 uur in ons bezit zyn. DIT NUMMER BESTAAT UIT van „DE ECHO VAN HET ZEIDEN Vrij bewerkt naar den roman van Louise B. B. ttatfactiAppy van verzekering op het leven 4) Niets maakt zulk oen machtigen indruk op Wolfgang als muziek. Als bet scherm na de eerste acte gevallen is, wendt hij zich met een opmerking op de lippen naar zijn broeder en bemerkt nu eerst, hoe Huih met afgewend oog en groote oogen onafgebro ken tuurt naar één pulnt, een der loges in de nabijheid. Ook Wolfgang werpt een blik op die loge en ziet er een beer en een dame, die juist hunne plaatsen innemen, de dame vooraan, de heer meer naar achter. Ilij be grijpt niet, waarom Huih naar hem kykt met oogen. die uit hun kassen dreigen te vallen van verbazing. Wat is er? vraagt Wolfgang verwonderd, maar hij krijgt geen antwoord. Huib schijnt alles om zich hoen te vergeten, starend naar één punt in die loge. Wolfgang volgt nu meer oplettend de richting dier strakke oogen en, het kan niet anders, de jonge da me is het voorwerp van Huib's aandacht. De oudste broeder neemt haar nui ook eens op en ziet een zeer mooie, jonge vrouw, blond en slank. Het schijnt, dat Huib's blik magnetische kracht heeft bezeten, want ook z|j kykt nu plotseling naar hem en dezelfde uitdruk king van verrassing en verbazing spiegelt zich ook af op haar gelaat. Zij buigt zich onwillekeurig over den rand der loge en heel duidelijk ziet Wolfgang aan de bewe ging barer lippen, dat z|j één woord pre velt, den verkorten naam van zyn broeder „Huib". Op hetzelfde oogenblik hoort liy naast zich ..Ze is het, Lize", en eer Wolfgang liet kan verhinderen is Huih opgevlogen en snelt, terwijl hy met groote onverschillige haast, zonder op verwoede blikken te letten zicli een doortocht baant langs de bezette faulteuils, naar den naasthij gelegen corri dor. Wolfgang riclit zyn oogen op de kleine loge, waar hy verwacht zyn broeder te zien verschijnen. De mooie blondine lieeft opge wonden eenige woorden gezegd tot haar ca valier en schijnt daardoor haar emotie ook aan hem mede te doelen, want zijn gezicht toont verheugde belangstelling en hy staat op om de deur der loge te openen. Een oogenblik later ziet Wolfgang het verlichte vierkantje der geopende deur zich vullen met de elastische gestalte van zyn broeder. Een lichtstraal vanuit hot salon netje achter de loge valt op Huib's licht blond haar en werpt er een regen op als van goudpoederals liij geheel naar voren komt. ziet Wolfgang de lichtende schitte ring in zijn blauwe oogen. den witten glans van zyn tanden, want Huihert lacht in een prettige emotie. Er is in dat geheel beeld nog zulk een jongensachtige vroolijkheid frischheid, dat het Wolfgang treft. Zoo on stuimig spontaan is de begroeting tusschen de jonge dame en Hulib, dat Wolfgang niet anders verwacht dan dat ze elkaar zullen omhelzen. Dat gebeurt echter niet en als de eerste aandoening voorbij is, ziet Wolf gang haar den vreemden lieer aan Huihert voorstellen. Deze heeft een knap voorko men, met voorname gelaatstrekken en goed gevormde lange handen. Zijn begroeting is zeer vriendschappelijk. Zy gaan nu alle drie zitten, Huib vlak achter de jonge dame, die haar rug by na geheel naar het publiek wendt, om beter met den jongen zeeofficier te kunnen pra ten. De dame en heer in avondtoilet gaven Wolfgang niet don indruk van vreemdelin gen in Parijs en daar Huib hem nooit ver teld heeft dat hy ziilk allerintiemste vrien den te Parys heeft, is deze geheele ontmoe ting voor hem een mysterie en wordt hij al nieuwsgieriger. De drie personen in die loge schijnen al les om zich heen te vergeten, want twee ac- tes worden afgespeeld zonder dat zij er iets van bemerken. De nieuwsgierigheid van Wolfgang is eerst overgegaan in ongeduld en nu in een lichte ergernis. Voor liet eerst gedurende hun samenzijn moet hy onder vinden, dat Huih liem voor een ander ver geet, want geen enkele maal heeft zyn broe der naar hem gekeken. Hy is de drie laat ste jaren zoo gewend geweest de eerste per soon in zijns broeders leven en gedachten te zyn. dat dit opgaan van Huih in derden hem een vaag gevoel van onaangenaamheid bezorgt. Nooit is hem toen zy in Indië plannen maakten om samen naar Europa te gaan de gedachte ingevallen dat Huib er belangei\ kon hebben buiten de zyne. Zy hebben slechts elkaar, deukt liy, geheel vergetende dat Huib, na hutn vaders dood, nog een ander tehuis heeft gevonden voor hy zyn zeereis aanvaarddehet huis van een verwijderd bloedverwant, dien hij „oom" noemde, zyn voogd van Maldeghem in den Haag. Hy kijkt nog eens oplettend naar Huib's vrienden. Juist eindigde de acte en hy het applaus en de bewegnig in de zaal wendt de jonge dame zich een oogenblik geheel tot het publiek en weer valt Wolf gang haar groote schoonheid op. Zij is ge kleed in, een,zeer wit zijden kleed met weer- schynkleuren als van paarlemoer. Groote smaragden, gevat in een rand doffe paar- len, tooien hals en 'kapsel. Haar toilet is ongemeen kostbaar en smaakvoltocli is er iets... eenvoudigs... in haar, dat aange naam afsteekt tegen de geblankette dames in hare nabijheid. Dat liare ongekunstelde bevalligheid geen schade lijdt in deze zoo hy uitstek verfijnde kunstvolle omgeving, geeft Wolfgang een zeker ontzag voor hare groote schoonheid. Zy heeft dezelfde onge dwongen natuurlijkheid over zich, die ook het kenmerk is van zyn jongeren broeder, en dit opmerkende gaat Wolfgang het na tuurlijk vinden, dat zy zoo'n genoegen heb ben in elkanders gezelschap. Maar zyn vage jaloerschheid krijgt door die opmerking een tikje meer intensiteit. Hy schrikt echter uit zyn gedachten op, want Huih schy'nt eindelijk aan hom te den ken en maakt de- jonge dame opmerkzaam op zyn ouderen broeder. Het duurt een tijd je, eer z|j Wolfgang, onder de heeren die hem omringen, in het oog krijgt. Wolfgang ziet heel duidelijk de teleurstelling en de verbazing, als zij hem eindelijk uitvindt en tweemaal tot Hulib een vraag richt. Het ge dwongen gezicht van Huib, als hy haar ge laatsuitdrukking ziet by liet opnemen van zyn eenigen broeder, geeft Wolfgang een zeer onaangenaam gevoel. Maar de jonge dame, bemerkende dat hij naar haar kijkt, groet hem met iets kameraadschappelijk vriendelijks in hare bevallige hoofdbuiging Wolfgang, verwonderd over dien onverwach- ten groet, haast zich zijne nonchalante hou ding te laten varen en den groet met een stijve buiging te beantwoorden, waarbij hy denzelfden blik van teleurstelling op het gezicht van den heer opmerkt hy het beant woorden van die buiging. Hij krijgt door dit alles een gevoel van schaamte, waar hy zich rekenschap geeft dat zyn uiterlijk de oor zaak is van die teleurstelling. De gedachte komt hy hem op, dat bij. met z|jn verleden, dat een stempel van verwoesting op zijn gezicht heeft gedrukt, misschien heter had gedaan, zyn leven niet te verhinden aan (lat van Huih. Deze kon hem wel eens in krin gen brengen, waarin hy zich weinig op zijn plaats zou gevoelen niettegenstaande hun bloedverwantschap. In Indië had hy Huih altijd beschouwd als zyn mindere, iemand afhankelijk van hom, als gevolg van zyn meerdere levenswijsheid en ervaring van Indische toestanden. Nu begon hy voor het eerst te bemerken dat er een groot ver schil was tusschen hem en zijn veel jongeren halfbroeder. En het voorvalletje met den tak meidoorn, op hun rijtoer dezen middag, viel hem weer in. Huih was als de mooie reine bloemtrosjes, hijnis de blaren, door rupsen zoo deerlijk bedorven. Hy ontwaakte uit zyn gepeins, om te be merken dat Huib tegelijk met ('e twee ande ren de loge verliet. In zyn hittere, sombere stemming hoopte hy dat Huih by hen zou hlyven, niet terugkomen tot hem. Want met zijn geestesoog zag hy de kloof, die tusschen hen gaapte en die vroeg of laat hen dwin gen zoude, elk een tegeuovergestelden weg in te slaan. Maar zijn wensch werd niet vervuld. Een oogenblik later zag hij zijrt broeder verschij nen, nu met minzame beleefdheid iedereen dien hij passeerde, op weg naar zijne plaats, vergeving vragende voor zijn dringen. Huib wierp zich op de ledige fauteuil naast Wolf gang neer. met een gezicht nog rood ge kleurd door een prettige opwinding. „Ik geloof dat ik lang weggebleven ben", zeide hij met de nnïvieteit van een onschul dig kind. „Geloof je het alleen", klonk het scham per antwoord „ik verwonder me dat je nog terugkomt". „Ik was het ook niet van plan", beaamde, de jongste, volstrekt niet bewust dat een zwaar onweer boven zyn hoofd dreigde los te harsten, maar zij moesten nog naar het bal van den Amerikaanschen gezant. Wer den herinnerde zijn vrouw daaraan. Ze had er niets geen luist meer in,we waren ook zoo prettig samen. Huih verzonk glimlachend in genoegeiyke herinneringen. „In plaats van daar te zitten soezen met een gezicht als een herkauwend stuk vee, zou je wyzer doen m|j te vertellen, wie iu hemelsnaam die menschen zyn, waarvoor ja mij den geheelen avond zoo alleen gelaten hebt". Huih keek verrast op. „Weet je dat niet. Ken je Lize niet. de oudste dochter van oom Huihert, myn voogd. Ze is een van de vier nichtjes, waarvan ik je altijd vertelde, die voorgeven ray opgevoed te hebben. Haar man is een van Werden van, Hoogliagen. H|j is secretaris van ons gezantschap te Berlijn ge \y or den, eerst sinds kort, daarom was het voor my zulk een verrassing haar hier te zien, ik dach| haar lioog en droog te Oslo. Hoe is het mogelyk dat je haar niet her kende. Wolfgang trok de hoeken van zyn mond naar beneden, een teeken van minachting. Ik heb, toen ik naar Indië ging indertijd, natuurlyk ook een afscheidsvisite gemankt hy onzen eenigen gemeeuschappelijken oom in den Haag. Ik herinner me wel daar een nest vol kleine vlasharige meisjes gezien te hebben, veel gelijkende op een woelig hoopje dartelende poesjes. In vyftien jaar kan zoo'n poesje wel. een groote kat geworden zijn. (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1