Toegewijd een Hendel, Industrie en Cemeentebelengeri
f
i
i
feuilleton
VRN ÉÉN STRIK.
irrEDtvr^
m
F
50e JAARGANQ
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telegr.-AdresECHO.
Telefoon No. 38.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
GEMEENTERAAD.
N1EUWKU1JK.
Vergadering van den Raad dezer
gemeente, gehouden Dinsdag 8 Nov.
i.l. des namiddags 6l/a
Afwezig de heer M. van de Ven.
1. Ingekomen stukken.
Goedkeuring Ged. Staten betreffende
den verkoop van iepeboornen langs
de Spoorlijn. De opbrengst hiervan
was f 816,—.
Verzoek om f 40 subsidie van het
Vrijwillig Landstormcorps aid. Nieuw-
k u ij k
Voorzitter zegt dat een en ander
met B. en W. is beproken doch deze
meenen hieromtrent geen voorstel te
doen daar de vereeniging toch reeds
gesubsidieerd wordt door 't Rijk.
De heer Wilgers meent dat hier aan
de burgerwacht reeds subsidie wordt
gegeven daar dit een rijksinstel
ling is, hij zou hierop afwijzend be
schikken.
Aidus besloten.
Voorzitter Zooals op de vorige ver
gadering was besloten om verslag te
doen uitbrengen aangaande de wer
king van het Musschengllde, is dit
verslag nu ingekomen en ontleenen
we hieraan 't volgende
Er werden in *t afgeloopen jaar
1372 musschen, 82 kraaien en 1U
eksters ingeleverd waarvoor f 42.36
werd uitgekeerd
De ontvangsten der vereeniging
bedroegen f 67.35. Uitgaven f 51 36.
Zoodat op 1 Jan. 1927 in kas was
f 15 99.
Door de aangesloten gemeenten
Drunen. Elshout. Vlijmen en Haarsteeg
werd besloten wederom subsidie te
verleenen.
Voorzitter. Ofschoon het dooden
dezer schadelijke dieren wel nuttig is.
blijf ik echter mijne meening hand
haven, dat het gevaarlijk is ieder
een een geweer hiervoor te laten ge
bruiken. IT
Van den Besselaar. Dan moet U
geen schietvergunningen geven.
Voorzitter. Daar zal ik ook gebruik
van maken.
Verzoek van de Voetbalvereniging
S. D. O. om een stuk gemeentegrond
tot inrichting voor een voetbalterrein.
Voorzitter erkent dat de vereeniging
noodzakelijk een terrein noodig heeft,
doch er is er geen beschikbaar. Wel
is er hieromtrent overleg gepleegd
met Loef. die een stuk land van de
gemeente in huur heeft, doch hier
over werd nog geen bericht ontvangen.
De heer van den Besselaar heeft
Loef gesproken. Deze Is wel bereid
de helft van dit stuk land af te staan
mits hij de andere helft ook gratis
krijgt.
Na een kleine discussie hierover
besluit men tot aanhouding hiervan.
Verzoek der bewoners van het z.g.
Hof betreffende de reeds gevraagde
straatverlichting.
Voorzitter zegt hierover met de r.
N E M een onderhoud te hebben
gehad om 3 lichtpunten te plaatsen.
De toestemming hiervoor is verkregen
maar de gemeente moet de kosten
dragen alsook die der leiding, waar
van de kosten f 117,bedragen.
De heer A Mostermans zou willen
probeeren om het dan aan andere
lui te doen aanbesteden.
Voorzitter. Wien bedoelt U?
De heer A. Mostermans. Verhoe
ven b.v.
Voorzitter. Daems is aangesteld van
de P.N.E.M. en kent dan ook zeker
de werkzaamheden. Bovendien ziet hij
er geen voordeel in dat Verhoeven
dit doet, laat staan of hij er ook be
kwaam voor is.
Wilgers. Er zijn nog wel andere lui
behalve Verhoeven die er wel bekwaam
voor zijn en het misschien ook wel
graag en veel minder maken.
De Gouw, We zouden het eerst aan
Verhoeven kunnen vragen of hij het
kan en wil maken.
A. Mostermans Zeker maar hij moet
dan ook maken dat het goed is.
Voorzitter. Alhoewel mijne meening
was dat de uitbreiding van het net
sinds de overgave aan de P.N.E.M.
niet voor de gemeente-rekening
was, is dit toch zoo. Het contract zegt
dat de kosten voor de gemeente zijn.
Mij dunkt dat het beste was dat we
bij Daems trachten het zoo goedkoop
mogelijk gedaan te krijgen.
De heer Wilgers is voor aanbeste
ding. Staat Daems dan met een der
inschrijvers gelijk, dan Daems geven.
Het voorstel Wilgers wordt met
algemeens stemmen goedgekeurd.
De heer van Son zou nu met de
aanbesteding niet lang wachten.
Verzoek om ook een lichipunt te
plaatsen in den weg achter Dorenmans.
B en W. stellen voor afwijzend te
beschikken.
Wilgers. Als ze nu met een paal te
hejpen waren.
De Voorzitter stelt voor, wanneer
het mogelijk is hieraan gevolg te ge
ven het in dien geest goed te keuren.
Wordt goedgekeurd.
Verzoek Federatie Wit—Gele kruis
om subsidie, f 10 verleend.
Voorzitter. Het is U bekend dat
onze ambtenaar ter Secretarie de heer
Th. Mostermans thans als zoodanig is
benoemd te Hilvarenbeek. De heer
Mostermans vraagt naar aanleiding
hiervan den Raad eervol ontslag als
ambtenaar alhier.
B. en W. getuigen de volste tevre
denheid over de werkzaamheden die
hij heeft verricht en stellen voor om
hem. daar zijn loon hier gedurende al
die jaren zeer min was, een gratifica
tie te geven van f 50.
Wilgers. Genoot hij hier al geen
salaris
Voorzitter. Neen, alleen f 100 schrijf
loon.
Wilgers. Volgens mij zou ik die
gratificatie niet geven, temeer daar
het met de finantiën der gemeente
toch niet te rooskleurig is gesteld.
Voorzitter. U moet niet uit het oog
verliezen dat Mostermans niettegen
staande zijne vele werkzaamheden een
klein loon genoot en de gemeente met
hem niets anders dan zeer voordeeltg
is uit geweest.
Doch maakt U er een voorstel van?
Wilgers. Ja.
Van den Besselaar. Die ambtenaar
die nu hier is welk salaris heeft die?
Voorzitter. We hebben het nu over
Mostermans.
Het voorstel Wilgers in stemming
gebracht wordt verworpen met 5
tegen 1. Tegen de heer Wilgers.
Machtiging landverhuring van wij
len J. van Loon
B. en W. stellen voor dit perceel
wegens overlijden van den heer J. v.
Loon, alsmede het perceel van Kleijn
wegens vertrek publiek te doen ver
huren. Wordt goedgekeurd.
Aanbieding rekening 1926 en be
grooting 1928 van het burgerlijk arm
bestuur.
De rekening in orde bevonden sluit
in ontvangsten f 1319.37»/*, in uitgaaf
1117,411/,. Batig slot van f 201 86.
De begrooing in orde bevonden sluit
in ontvangst en uitgave op 1 1995,96.
Deze werd echter aangehouden.
Schrijven van Ged. Staten waarin
cr bij 'i gemeentebestuur wordt aan
gedrongen om toe te zien, dat geen
bestedelingen worden ondergebracht
bij gezinnen waar eenige ziekte
heerscht Daarom achten Ged. Staten
't gewenscht dat alle leden van 't
gezin eerst geneeskundig worden
onderzocht.
Vootzitter. In verband met de groote
kosten die hieruit voortvloeien en we
hier in het liefdegesticht een goede
gelegenheid hebben voor onderbren
ging dezer bestedelingen, stellen wij
U voor hierop niet in te gaan. Aan
genomen.
Voorstel van B. en W. tot vaststel-
ling eener nieuwe instructie voorden
gemeente—ontvanger. Goedgekeurd.
Vóorstel van B en W. tot aanvul
ling van het reglement van het Burg.
Armbestuur. Vastgesteld.
Benoeming van een derden ambte
naar voor den Burg. Stand in de
vacature P. Mostermans, met aanbe
veling van B. en W.
jeu
3rd
>r
NUMMER 89.
ZATERDAG 12 NOVEMBER 1927.
WaalwPsclic en Langstraatsehe Courant
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden f L2Ö.
Franco per poet door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*,
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlfin
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bij contract flink rabat
Reclames 40 cent per regeL
Ad verten tlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN
Vrij bewerkt naar den roman van
Louise B. B.
17)
OXKTAJVUt
Men is zoo licht geneigd te zeggen:
„STER-TABAK is een naam-
artikel en kan gemakkelijk ver
kocht worden". Doch weet gij
wel, waaraan STER-TABAK
haren goeden naam dankt?
Aan het feit, dat elk pijpje STER
TABAK even heerlijk smaakt
als het vorige en dat elk pakje
dezelfde geurige, rijpe, lichte pijp
tabak bevat als het opgerookte.
De naam N1EME1JER op tabak
is als de keur op het goud:
WAARBORG van KWALITEIT
jN.V. Theodorus Niemeijer
Groningen en Rotterdam
•i 1»
Ik begrijp je hoe langer hoe minder.
Weet je wat het eenige is, dat je het aan
mij vertelt. 1
Er kwam een angstige trek in Huabert s
oogen: Neen, Wolf, vraag dat niet'.
Wolfgang keek verbaasd. Maar Huib,
niet aan mij?
Neen, nog minder dan aan iemaml an
ders. Daarmartel me nu maar niet
langer!
Hij geleek op dit oogenblik op Wolfgang,
met dien strakken blik in de oogen. die zijn
stijfhoofdigheid verried, en den gezwollen
ader midden op zyn voorhotffd. De oudste
broeder begon te begrijpen, dat hier m?er
achter school dan alleen een misverstand.
Hij sloeg zijn arm om Huib's schouder met
iets van de bezorgdheid van een vader voor
zijn bedreigd kind, en zei met diepe, trillen
de stemHoor eens vent, je bent niet
op den goeden weg, geloof ik °n het zou je
goed doen je hart eens uit te storten.
Och Wolf, waarom maak je het mij zoo
moeilijk. Geloof me, dit is geheel een zaak
tusschen oom en mij, die wij samen alleen
kunnen uitvechten. Tot mijn leedwezen moet
ik bekennen, dat ik op het oogenblik de
zwakste ben, want ik sta weerloos en hij
heeft sterke wapens tegen mij.
Er klonk groote bitterheid in zijn stem.
Foei. Huib, zoo gesloten te zijnJe
moest me meer vertrouwen. Zie, we spreken
nooit over het verleden, omdat het zoo pijn
lijk is, maar ik wil die onaangename herin
nering nu ophalen, alleen om jP te doen in
zien. hoe verkeerd je doet mij buiten je leed
te houden. Toen je. nul ruim vier jaar gele
den. met je schip binnenvallende, bij mij
kwaamt logeeren te Batavia, vond je mij in
een van mijn ergste perioden. Ik dronk en
speelde weken lang. Je merkte, hoe ik in
handen gevallen was van een woekeraar.
.Te hebt toen niet geaarzeld, hoewel we ge
heel van elkaar vervreemd waren, alleen
ter wille van oude lieflijke herinneringen
uit een gemeenschappelijke jeugd, mij, bui
ten mijn willen en weten, te redden. En ie
bewees me grooter dienst dan je eerst, ver
moedde. Want als het was uitgelekt, hoe
veel en waarom ik zooveel schulden had,
zou mijn carrière op het spel gestaan heb
ben. Maar jij hebt je twee jaar zeer moeten
bekrimpen, omdat je al je rente verpandde
voor mijn eer!
Och, Wolf
Nog vaster knelde Wolfgang zijn arm om
Huibert's schouder. Luister nog even,
broertje. Dat was het offer, dat jij me
bracht, nu het mijne aan jout Herinner jij
je dien ochtend van je vertrek naar Atjeli?
Vertoornd op mij. was je zonder afscheid
aan boord gegaan. Een kwartier vóór de af
reis kwam ik woedend je hut binnenstor
men. want ik had eerst dien morgen ge
hoord. dat je, door bemiddeling van den
advocaat Kraaijenhof, al mijn schuldbeken
tenissen in handen had gekregen, Welnu,
toen je weg ging, toen eerst, bij dat afscheid,
gevoelde ik, hoeveel ik van je hield, dat we
niet alleen broeders waren, omdat we één
vader gehad hebben, maar dat we ook door
een oprecht warm broederlijk gevoel aan el
kaar verbonden waren. En daarom verne
derde ik my voor jou. Ik, je halfbroer, (lie
geen fortuin bezit, niets (lan mijn traete-
ment, nam van jou. den rijke, een verplich
ting aan, die ik levenslang niet zou kunnen
afdoen. Ik, die zoo ongenaakbaar trotsch.
werd de schuldenaar van mijn vijftien jaar
ouderen broeder... voor altijd. Want, Huib,
hoewel ik er nooit over sprak, weet ik, be
grijp ik. dat je die schuldbekentenissen al
lang verscheurd hebt.
Wolf. niet voor dat ik zeker was van
je genegenheid.
Om het even4 je stapelt gloeiende kolen
on mijn hoofd. Moet dat altijd zoo blijven
tusschen ons? Moet jy altijd geven, ik om
vangen? Is dat billijk. Huib? Je weet, hoe
trotsch ik hen; welnu, hoor me dan smee-
ken: toe, laat me bij oom dit verschil voor
je uit den weg ruimen. Doe het alleen om
me iets te laten delgen van mijn schuld aan
jon. Vertel me nu alles.
Begrijp je, Wolfgang, hoe ernstig en
en... hoe uitsluitend het een zaak is tus
schen oom en mij. als ik na alles wat je tot
mij gezegd hebt. toch nog weigeren moet te
spreken? Geloof me, Wolf, ik mag niets zeg
gen
Gedempt, maar beslist en ernstig, had
HuÜb gesproken. Wolfgang liet hem los. tot
in het diepst van zijn ziel teleutrgesteld en
"■egriefd. Het speet hem nu gesproken te
hebben, en hij hulde zich in zyn oude stroef
heid. Bits riep hijDan kan ik er verder
niets aan doen. Ik dacht niet, dat je Sofio
zoo klakkeloos kondt opgeven.
Een diep»1 blos verfde Huibert's gezicht,
hij hief het hoofd op. zijn oogen schitterden.
Sof ie opgeven? Waar) denk je aan!
En... oom wil haar toch niet aan je
geven.
Dat is zijn zaak, i zei nu Huib, en er
kwam een schijn van een lachje om zijn
lippen, maar Sofie blijft niet altijd van
hem afhankelijk. Ik heb gevraagd haar nog
even te mogen spreken na die... conferentie
met oom. Natuurlijk mocht ik ook haar niet
zeggen, waarom oom weigerde. Ik vroeg
haar alleen, of ze mij vertrouwde, of ze ver
zekerd was van mijn ernstigen wil om haar
als mijn vrouw zoo gelukkig te maken als
van mij ontving. O, Wolf, dat lieve, kinder
lijke. edele vertroulwen in mij... het maakt,
dat ik alles, alles moedig dragen kan. We
hebben beiden de zaak flink onder de oogen
gezien en we willen heiden liever wachten,
jaren lang zelfs, dan van elkaar afstand
doen. Ik ben reeds geheel onafhankelijk van
iedereen, zy kan vóór haar meerderjarig
heid niet zonder toestemming barer ouders
trouwen en daarna nog maar alleen met
een acte van eerbied. Daartoe zal ze over
gaan, als oom in dien tusschentyd niet ver
andert. Ik heb echter hoop, dat tante hem
langzamerhand wel zachter zal stemmen
die is op onze hand, zij heeft twee jaar den
tijd voor Sofie een en twintig is.
En tot zoo lang?
Huib had zich opgewonden onder hot
praten. Nu kwam by Wolfgang's vraag do-
zelfde stille, treurige berusting weer over
hem, die den oudste reeds zoo getroffen
had, en neerslachtig klonk zijn antwoord:
Tot zoo lang... blijft ze hij haar ouders
natuurlijk en ik— Vanochtend kwam Wer
den me opzoeken. Hij wist van de huiselijke
oneenigheid en was heel sympathiek in zijn
belangstelling voor mij. Hij kwam me ver
klappen. dat binnenkort een eskader ge
vormd zal worden voor de Middellandselie
Zee. Dat wist hij van zijn oom, den minis
ter Hij raadde me aan bijtijds werk tema
ken om er hij geplaatst te worden. Ik zal
zijn raad opvolgen, want hoe meer en hoe
langer ik buitengaats blijf gedurende dezen
tijd, hoe liever het me zal zijn-
Een, uur later zaten de beide broeders aan
hun souper Wolfgang bleef in één verba
zing over zijn jongeren broeder. Onberispe
lijk. nauwgezet kweet deze zich van zyn
taak als gastheer, welke taak hij absoluut
verlangd had, om Wolfgang's terugkeer te
vieren.
Na eerst Wolfgang met de meeste zorg
geraadpleegd te hebben, besprak hij met den
kellner het menu. Hij deed (lit met een
ijver, als ware werkelijk het stillen van zijn
door lang wachten geprikkelden eetlust de
eenige zorg, die hem op dit oogenblik kwel
de. Met veel tact wist hij Wolfgang, die te
j veel vervuld was van Huibert's ongeluk, om
lust tot spreken te gevoelen, vragen te doen
over zijn huitenlandsche reis, waarop hy
uitvoerige antwoorden verlangde oin den
- oudste zoodoende aan het spreken te krij
gen. Er waren eenige kennissen van den
jongste aan een ander tafeltje en aan het
dessert stond Huib op. om hen even kame
raadschappelijk aan te spreken. Dat alles
met een rustige zelfbelieersching. die voor
ieder ander dan Wolfgang natuurlijk zou
geschenen hebben. Onder het praten met de
andere heeren zag Wolfgang hem eenige
malen lachen. Maar geen enkele maal met
dien lach, die zyn lip opwipte en zijn ge
heele gebit ontblootte en het opgewekte
jonge gezicht nog jonger deed schijnen. Het
was slechts een zachte, beminnelijke glim
lach. die niet eens vermocht de lippen van
elkaar te scheiden, en iets ouwelijks gat
aan die trekken, uit welke voor Wolfgang
zoo duidelijk een vreemde berusting sprak.
Juist dat onnatuurlijk bezadigde in zyn
jongen, vroolyken broeder, was voor Wolf
gang zoo iets hatelijks, <lat hij schier ging
verlangen een uitbarsting van hartstochte
lijke smart te zien, zooals by die van hem
had bijgewoond, nu vier jaar geleden. Deze
bezadigdheid geleek hem zoo wanhopig
troosteloos, dat hij het niet langer wilde
aanzien. Ily vatte het besluit den jongen
man e helpen, ondanks zijn uitdrukkelijk
verlangen. Wilde Huib hom niets openharen
van de aanleiding tot zyn verdriet, welnu,
Wolfgang nam zich plechtig voor, zyn oom
van Maldeghem te gaan spreken.
Dit geleek hem zoo eenvoudig. Wpnt wat
zou hij voor het geluk van zfln jongen broe
der niet willen ondernemen
Den volgenden ochtend bleef Wolfgang in
den waan. dat alleen de spanning, waarin
hy verkeerde over Huibert's lot, hem ni"t
kloppend hart twee maal het huis in liet
Bezuidenliout deed voorhij loopen, eer hy
zich kon vermannen en aanschellen.
Hij werd in het salon gelaten, nadat hy
den knecht uitdrukkelijk verzocht had hem
alleen l»ij den heer des huizes aan te dienen.
De ramen van het salon zagen int. op den
tuin en verraderlijker begon Wolfgangs
hart te kloppen, trilden zijn neusvleugels,
toen hij beneden zich twee meisjes op liet
smalle tuinpad zag gaan. Ze liepen zoo
langzaam, dat hun witte kleedjes als zwe
vend schuurden langs de grashanden, met
madeliefjes bezaaid. De kleinste, Sofie. liet.
haar hoofd met een houding, die droefheid
uitdrukte, tegen den schouder der slankste.
Hilde. rusten. Hilde had den arm geslagen
om de leest der jongste en er was iets liefs
beschermends in die houding.
Wolfgang haalde diep adem. de ader op
zyn voorhoofd zwol. Moest hij zóó Hilde
terugzien, troostend het leed barer liefste
zufeter, terwijl hy zelf bezig was datzelfde
leed weg te nemen van zijn broeders hoofd
(Wordt vervolgd}.