Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ring UI VflN ÉÉR STAM. "FE üTl L E T Oir i 50e JAARGANQ UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Behandeling Prae Adviezen Belaslingvraugsluk Zaterdag j l. kwam de Bondsverga dering R.K H. bijeen ter bespreking van de prae adviezen over het Belas- tingvraagstuk. Aanwezig waren 25 afgevaardigden,' de heeren De Vlam en Meijring. als afgevaardigden der R.K H. naar den Partijraad en voorzitter, secretaris en adj secretaris. Afwezig zonder bericht van verhin dering waren: voor Heusden H. Ver- hoeven, J. v. Mook en Van Engelen voor Qrave J. Hereveld, B. Verkuyl, dr. Nuyens en P. Lemmensvoor Helmond A. Eysbouts, mr G Coovels, J. van Mil en van Dieren voor Eind hoven H. Verbeeten en J. Molenaar; voor Den Bosch Th. Spierings en H. Bolsius. Na de opening door den voorzitter, mr. dr. A. van Rijckevorsel, worden de notulen der vergadering van 1 October j.l. gelezen en goedgekeurd. Daarna werden de prae-adviezen van notaris Swane, inspecteur v. d. Ven en prof. Veraart ingeleid door mr. A. Tonnaer. Spreker stelde zich ten doel op systematische wijze de hoofd punten, door de prae adviseurs be handeld, naar voren te brengen en bij ieder dier punten de meeningen der prae adviseurs r.aast elkaar te leggen en tegenover elkaar te stellen. Zoo behandelde spreker achtereen volgens: het beginsel der belasting heffing, het wezen der belastingen.de belastingen en de salarissen der ambte naren, de belastingen en het groote gezin, directe en indirecte belastingen. waarbij het prae-advies van in specteur Van de Ven als zijnde geheel hieraan gewijd, bijzonder werd belicht, verlaging van belastingen en nieuwe belastingen, belasting en kapitaalvor ming, belasting en leeningen T. o. de salarissen der ambtenaren meende spreker dat de rechtvaardig heid op grond der voorafgaande feiten een verhooging thans voorschrijft. Omtrent de belastingen en het groote gezin constateerde spreker een alge- meene overeenstemming der prae- adviseurs. Het nieuwe voorstel van inspecteur Van de Ven, dat het belas tingsysteem geheel wil wijzigen in de richting van uitsluitend indirecte be lastingen, heef», zoo zeide spreker.de charme van het nieuwe. Doch spreker twijfelde of practisch genomen zoo danige radicale wijziging mogelijk zou zijn. Spreker verklaarde zich tegen standervan een or gehuwden- belasting, gelijk door inspecteur Van de Ven wordt voorgesteld Ten aanzien der kapitaalvormingsiheorie van pref. Ver- aart uitte spreker twijfel cf deze wel houdbaar is en zette dit duidelijk uiteen. Ook de theorie van nolaris Swane, omtrent de grootheid van het nationaal vermogen in verband met de z.g tusschen inkomens, werd door spreker onjuist geacht en economisch niet houdbaar. Na deze inleiding ontwikkelde zich een belangwekkend debat De heer Meijring wees op de moei lijkheden der perseplie kosten óók bij indirecte belastingen b y. bij de des tijds ontworpen Weeldeverteringsbe- lasting. Voorts besprak hij even de belasting op Nederlanders in het buitenland. De heer De Vlam miste bij prof. Veraart, die de werkloosheid wil be- streden zien alvorens belastingen te verlagen, een pleidooi voor bescher ming der Nederlandsche nijverheid. De prae-adviezen raken niet aan het vraagstuk der financieele verhouding tusschen Rijk en Gemeenten. Voor saneering van den belastingtoestand is deze toch absoluut noodig terege len. De verhooging van aftrek, door d n inleider bepleit, bij de Inkomsten belasting. achtte spr. in verband met de toestanden in plattelandsgemeenten onmogelijk. Spreker illustreerde hoe gewpldig zwaar de directe belastingen drukken. Een huis, dat men zelf be woont, wordt 23 maal beiast De heer v. d Leur pleitte voor ver laging van den accijns op suiker, voor zoover dienende voor huiselijk gebruik. De heer Krijgsman meende, dat op deze prae-adviezen geen conclusies voor de partij te bouwen zijn. We moeten het er eerst over eens zijn, welke uitgaven beslist onvermijdelijk zijn Dan pas kunnen we de midde len voor goed gaan regelen. Als fll- gemeene richtlijn zou spr ervoor zijn. de directe belastingen te verminderen »n de indirecte op iactische wijze te verhoogen. De heer Derks pleit voor bezuini ging in den staatsdienst en acht die in sterke mate mogelijk, mits er een goea afvloeiings- en wachtgeld-sys- teem is. De heer Wintermans zocht 'net zwaartepunt bij de gemeente belastin gen. Bij nivelkering daarvan als door den heer De'Vlam bepleit, krijgt men een onbillijke beloor.ii g vcor deniet- zuinige gemeenten. Dit vraagstuk vindt men in de prae-adviezen echter jam mer genoeg niet behandeld. Deze bepalen zich tot de Rijksfinariciën Wat deze betreft, ziet spreker de kwestie als een evenwicht zoeken tusschen wat gedaan moet worden en hoe dit betaald moet worden. dus i tusschen 't wensche'ijke en 't moge lijke. Men vraagt salatisverhooging, i onderwijsverbeteringen, werkloozen- verzorging, enz. en anderzijds belas tingverlaging verlichting van de groote gezinnen. Men moet deze belangen uitbalanceeren. De voorzitter, mr. dr. Van Rijcke vorsel. acht het vraagstuk feitelijk te ruim gesteld En waar blijkbaar tus- sjhen prae-adviseurs geen voldoende contact heeft bestaan over de behan delingswijzen, vormen de praeadvie- zen geen goede basis voor deba>. 5pr. is daarom den inleider dankbaar op zoo heldeie wijze vraagstukken te hebben gerangschikt en geseptemali- secrd. Spreker waarschuw er voor van de a s. Partijraadsvergadering groote wijzigtngsbeslutten te verwach ten. Het Nederlandsche belastingsys teem is uiterst gecompliceerd en draagt het stempel van onzen volks aard, die alles heel secuur wil regelen. Daarom zijn wijzigingen uiterst moei lijk en bestaat de undtns. dat veran deringen op dit gebied slechts zéér langzaam gaan. De prae adviseurs zijn dan ook alle drie het sterkst in hun critiek, doch het zwakst in wat dan wèl moet geschieden Dan rijzen allerlei bezwaren Hiermede moet men in den Partijraad rtkening houden wil men rtëel zijn. Eén punt springt dan sterk naar voren de zorg voor ont lasting van het groote gezin. Voort aan voorzichtige en tactische ver schuiving van directe naar irdirecte belastingen, zooals de heer Krijgsman ook wilde. Dat de directe belastingen op den huidigen stand niet*houdbaar zijn bewijst het staatje door insp. v.d. Ven in Bijlage l gegeven, waarop spreker de bijzondere aandacht vestigt, omdat de onhoudbaarheid van het systeem er uit blijkt De salarissen der ambtenaren hebben, afgezien van toe vallige omstandigheden, niets méérte maken met de belastingen dan de andere inkomens der burgers. Doeh gezien de omstandigheden en het jongste verleden acht spreker het ge- wenscht daar iets aan te doen, waar de regeering zegt iets te kunnen missen. Er wordt in het Georganiseerd Overleg dan ook aan gewerkt en men mag verwachten met goed gevolg Doch ook de verlaging der directe belastingen is urgent en dit niet alleen tot kapitaalvorming voor de meer ge- goeden, maar evenzeer voor de kleine luiden. Het is een groote onjuistheid te betoogen alsof er geen kleine spaar ders zijn. Waar komen anders de groote kapitalen vandaan der Rijks postspaarbank en van andere spaar- j banken Spreker bptwist dan ook de i juistheid van de kapitaalvormings theorie van prof Veraart Ook de ka pitaalvorming door den Staat moet geschieden met gezonde basis, met uitzicht op economisch nut en rende ment. Het belan wtkkence prae aavtes van inspecttur v. d. Ven wijst den weg naar verschuiving naar de indiitcie belastingen Doch het nieuwe sitlsel door hem ontwikkeld, acht spreker een mooie droom. Dit is onmogelijk. Resumeertr,a meent spieker oat u t de b handeling van hei belasting- vraagsiuk in den Partijraad eenige practtsche punten, als boven omschre ven, straks bij de programopstellirg naar voren kunnen komen als resul taat. De aard van het vraagstuk brengt mede, dat dtepir grijptnot w ijzigir fcrn praciisch eenvoudig onmogelijk zijn op kort bestek althans. Hierna repliceerde de heer Ton naer op de b< merkir.gen der sprekers, voorzoover die zijn betoog betreffen. De voorzitter dankte den inleider, voor zijn uitnemend en wetenschappe lijk werk. waardoor de basis van eene g ede discussie werd verkregen. De besprekingen in de Bondsvergadering R K. H. zijn daarom zoo goed gt- loopen en het inzicht is er door ver helderd. Nadat de prae-adviezen van he P^iijbestuur op de voorstellen van de Rijkskieskringen waren besproken, -loot de voorzitter de interessante ver- gadering met den Christetiiken groet. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN. GEMEENTERAAD. ELSHOUT. Openbare vergadering van den Raad der gemeente Elshout op Maandag avond 21 November te half acht. Aanwezig alle leden Onder de ingekomen stukken bevindt zich een schrijven van de commissie voor de drinkwatervoorziening in hel Land van Heusden en Altena, waarin ook de gemeente Elshout verzocht wordt om e»n bijdrage van f40 in de ctJMMER 92 WOENSDAG 23 NOVEMBER 1927. iftngstraalsclie Courant, IVaalwpsclie en Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, en», franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentlën: 20 cent per regelminimum 1,50. BIJ contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit zön. van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN". Vrij bewerkt naar den roman van Louise B. B. 20) Een groote teleurstelling. HuSb was niet meer thuis. Maar op tafel lag een slordig opengescheurd couvert en een eind verder een brief, als haastig weggeworpen en ver geten. Wolfgang greep er naar en zag naar de onderteekening„Jettie Rentinga". Toen begon hg zonder aarzelen te lezenbegrij pende, dat Huib's vertrek samen moest han gen met den inhoud van dezen brief. „Waarde Huib. Laat ik je eerst schrijven, dat ik dagen lang niet begrepen heb, waarom er toch zulk een ongewone somberheid was in het huis in het Bezuidenhout. Het scheen, dat de be trokken personen mij buiten alles wilden la ten. Eerst vanochtend vernam ik, dat je waart afgewezen door papa. Ik sloeg een gat in de lucht, jij, jij, die altijd papa's lie veling was, nu onwaardig om zijn schoon zoon te worden? Hoor eens, mama en Lize zUn tegen dat vonnis en terecht, ook ik ver klaar mfl op je hand. Wie had dat ooit kun nen denken dat jij, ons aller Zondagskindje, nog eens de twistappel zoudt worden in ons ouderlijk hiris. Als het niet zoo treurig was, zou ik er om kunnen lachen. Maar intusschen heb ik vanochtend in het Bezuidenhout den gespannen toestand kunnen waarnemen. Wolfgang was er juist geweest, de hemel geve, dat hij ontspanning komt brengen, want ik vond Sofie zoo diep terneergeslagen, dat ik mg in mijn drift een paar booze woorden tegen papa heb laten ontvallen. Ik heb Sofie mee naar rap huis genomen, maar ik weet niet wat met haar aan te vangen, zoo bedroefd is zg. Weet je wat, Huib, kom na half drie even hier. Ik moet wel uit met mgn man, maar dat is niets, ik autoriseer je Sofie even op te mon teren, want dat heeft ze noodig, het arme kind. Ik werp me hier op als geneesheer en neem alle gevolgen, als daar zijn booze woorden van papa, enz. voor mijn rekening. Adieu, kom gauw. Jettie." Wolfgang begreep, dat Huib op het ont vangen van dien brief haastig naar de Java- straat was geijld. Zijn eigen ongeduld maak te hem lijdzaam wachten onmogelijk. Hij zag op de pendule: drie uur. Zoo hg zich haastte, kon hij misschien Huib nog bij de Rentinga's opvangen, en als hij niet ging, vreesde hij hem tot aan het diner-uur te zullen misloopen. Zoo lang kon hij niet wachten. Hij vergat zijn moeheid en begaf zich weer op weg Toen hij aan het huis van de Rentinga's in de Javastraat wilde aanschellen, opende juist de bonne met Jettie's tweelingen de deur. Hij vroeg naar zijn broeder en het juffertje vertelde, dat hij hem in de achter kamer kon vinden. Zij bood aan een dienst meisje te roepen om hem den weg te wijzen maar hg bedankte voor haar hulp en zeide zijn broeder wel te zullen vinden. Hg liep de gang door, niemand ontmoeten de. Werkelijk vond hij achterin een deur, die half open stond en begreep, dat hier de achterkamer moest zijn. Een eigenaardig geluid klonk hem tegen uit die kamer, maar hij lette in zijn groote ontroering er slechts even op en liep driftig de kamer binnenmet een paar groote stap pen was hij het Japansche tochtscherm voorbij, dat voor de deur geschoven stond, en midden in het vertrek stond hij plotseling stil, verrast door wat hij zag. Huib stond voor het raam, met ernstig, bedrukt gezicht. Vóór hem, op een lagen armstoel, zat Sofie, het hoofd verborgen in de beide handen. Haar hartstochtelijk snikken was het vreem de geluiid, dat Wolfgang gehoord had. En Wolfgang begon te laat te begrijpen, dat hij niet zoo onverwacht had mogen binnen ko- men, dat hier een strijd werd gestreden, waar geen derde getuige van mocht zijn. Eer die gedachte echter in hem kon rijpen, had Sofiel het hoofd opgeheven en hem zien de. stond ze driftig op. Een beweging die ook Huib deed omkijken. Wolfgang, jij hier! kreet Sofie. O. dat is goed, dat je gekomen bent. Wolf. jij, die den meesten invloed hebt op Huib, moet mij helpenNaar mij wil hij niet luisteren. Hoe smartelijk verwijtend klonken die laatste woorden. Met een pijnlijk gelaat schudde Huib het hoofd. Och, Sofie, zei hij neerslachtig luister toch naar re de, ik zou je immers niet noodeloos kwellen. Ik vraag niets van haar, Wolf, dan eenige jaren op mij te wachten. Is dat dan zoo moeilijk voor menschen, die elkander lief hebben en vertrouwen? En terwijl Wolfgang, bewegingloos, doods bleek getuige moest zijn van hun strijd, her vatte Sofie hartstochtelijk tegen Huib: O, Hudb, natuurlijk wil ik op je wach- en, al was het nog drie maal zoo lang! Ik heb je lief en itc zal je mfln leven lang blij ven liefhebbenMaar och, Huib, toch is al les zoo vreeselijk hopeloos! Huib greep haar handen. Mijn lieveling, waarom ben je nu zoo moedeloos, je waart eerst zoo dapper. Vier jaar i s lang, maar... ze gaan toch om Ze zag hom hoofdschuddend aan. En dandan moet ik, om je vrouw te worden, de hulp van de wet tegen mijn vader inroepen. Begrijp je dan niet, hoe dit vooruitzicht hopeloozer is dan al het wach ten? Bedenk hoe er nooit één woord van disharmonie in ons huis is geweest en moe ten jij, bijna een kind des huizes, en ik, hun aller lieveling, moeten wij twist brengen in ons huis. Nu reeds zijn er harde en bittere woorden gevallen tuBschen papa en van Werden,die openlijk hem tegensprak je hebt zooeven den uitval gehoord van Jettie tegen papa's strengheid en mama's mee gaandheid. hoe zal het dan later gaan, wan neer ik mij verzet? Moet ik mijn echtgenoots huis binnengaan, verstooten door mijn va der? Kunnen wij zóó gelukkig zijn? O, Huib, begrijp je nu hoe troosteloos hard onze toe komst is!t De grootste -moedeloosheid stond op Huib's gezicht te lezen: „Wat dan tochik weet geen anderen uitweg! prevelde hij. Eensklaps stond Sofie op en de aanwezig heid van Wolfgang vergetende, sloeg ze haar armen onstuimig om Huib's hals, on met haar mooi, gloeiend gezichtje vlak hij het zg'ne, zei ze dringendZooeven heb je je laten ontvallen, dat je het misversta ul wel kunt, maar niet wilt ophelderen. Waar om niet, Huib? Als ik het je smeek, als als een bewijs van je liefde! Sofieneendat mag je niet doen, dat zou niet goed van jq zijn! Waarom niet? riep ze heftig. Ik strijd voor ons geluk. Je noemde me je grootsten schat. Welnu, toon dat je me lief- hebt! Toe Huib, ik smeek het je, ik houd zooveel van je, ik kan niet zonder je. Toe, maak ons gelukkig, het hangt immers ge heel van jou af. Zeg het mij dan, aan mij Ze klemde zich aan hem vast en kuste hem hartstochtelijk. Huib weerde haar af, hij snakto naar adem. Als een angstkreet klonk het van zijn lippen: Neen, neen, het mag niet! Mijn eer is er mede gemoeid, meer dan dat, d» eer van een ander! Sofie slaakte een vreugdekreet: Dus Huib, tocheen ander? Zeg nu ook van wien Hij zag haar verschrikt aan en viel neer op een stoeli Ik heb al te veel gezegd zei hij somber en beslist: geen woord meer, er kome van wat wil. ik mag niet spreken Maar ik wel, Huibert klonk Wolf gang's heesche stem. Daar scheen eensklaps leven gekomen in dat steenen beeld, den zwijgenden getuige van hun strijd. De ridder lijke standvastigheid van zijn jongsten broe der, die een valsche beschuldiging, ter wille van hem manmoedig bleef dragen, had hem zijn plicht leeren begrijpen. Indien hier een offer geëischt werd, dan moest hij dat bren gen, al ware het ten koste vanalles. Sofie schrikte van dat vaalbleeke gezicht, die sombere oogen. Toch behoefde ze niet bang voor hem te zijn, want juist nu schonk hij haar de hulp, die zij had afgesmeekt. Huib scheen zijn broeder te begrijpen en angstig riep hijWolf, Wolf, weet je dan Ja, ik ben bij oom geweest en weet nu, dat mijn schuld een hinderpaal is voor jou geluk, omdat Huibert hief zgn hand waarsehuhvend op en viel hem haastig fluisterend in de rede: Stil, wees voorzichtig, nog i9 het een ge heim, alleen tusschen ons beiden en daarom volkomen veilig. En laat mij je ook wat zeg gen ik had begrepen, waarom je zoo plot seling een koortsachtige haa9t had beter te worden, waarom je van de eene badplaats naar de andere reisde Wolfgang haalde diep adem, het was alsof zijn oogen buiten de kassen traden, de ader op zijn voorhoofd zwol. En daarom, Wolf, bedenk, als oom al zoo streng voor mij is, op een vermoeden alleen Groote druppels stonden op Wolfgang's voorhoofd, hij bleef nog één oogenblik staan, voor Huib en ook voor Sofie een beeld van zwijgende diepe smart, te pijnlijk om aan te zien. Toen hief hij het hoofd op; de laat ste worsteling was volbracht. Sofie zou nimmer den somberen gloed vergeten, die iu zijn oogen lichtte. Hij legde zijn trillende hand op zijn broeders arm en zei opzettelijk luid, als gaf hij er niet meer om dat ook Sofie hem hoorde en wijzend op haar Je genegenheid voor mij heeft je verblind, Huib. Maar denk nu eens na. Zie je meisje aan en denk dat zijdie andereniet minder rein en onschuldig is. Zou je zoo'n meisje stel je eens even voor, dat ze je zuster was en ik niet je broer zou jij je zuster geven aan een man met een verleden als het mijne? (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1927 | | pagina 1