Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ring UI
VflN ÉÉR STAM.
"FE üTl L E T Oir
i
50e JAARGANQ
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
Behandeling Prae Adviezen
Belaslingvraugsluk
Zaterdag j l. kwam de Bondsverga
dering R.K H. bijeen ter bespreking
van de prae adviezen over het Belas-
tingvraagstuk.
Aanwezig waren 25 afgevaardigden,'
de heeren De Vlam en Meijring. als
afgevaardigden der R.K H. naar den
Partijraad en voorzitter, secretaris en
adj secretaris.
Afwezig zonder bericht van verhin
dering waren: voor Heusden H. Ver-
hoeven, J. v. Mook en Van Engelen
voor Qrave J. Hereveld, B. Verkuyl,
dr. Nuyens en P. Lemmensvoor
Helmond A. Eysbouts, mr G Coovels,
J. van Mil en van Dieren voor Eind
hoven H. Verbeeten en J. Molenaar;
voor Den Bosch Th. Spierings en H.
Bolsius.
Na de opening door den voorzitter,
mr. dr. A. van Rijckevorsel, worden
de notulen der vergadering van 1
October j.l. gelezen en goedgekeurd.
Daarna werden de prae-adviezen
van notaris Swane, inspecteur v. d.
Ven en prof. Veraart ingeleid door mr.
A. Tonnaer. Spreker stelde zich ten
doel op systematische wijze de hoofd
punten, door de prae adviseurs be
handeld, naar voren te brengen en bij
ieder dier punten de meeningen der
prae adviseurs r.aast elkaar te leggen
en tegenover elkaar te stellen.
Zoo behandelde spreker achtereen
volgens: het beginsel der belasting
heffing, het wezen der belastingen.de
belastingen en de salarissen der ambte
naren, de belastingen en het groote
gezin, directe en indirecte belastingen.
waarbij het prae-advies van in
specteur Van de Ven als zijnde geheel
hieraan gewijd, bijzonder werd belicht,
verlaging van belastingen en nieuwe
belastingen, belasting en kapitaalvor
ming, belasting en leeningen
T. o. de salarissen der ambtenaren
meende spreker dat de rechtvaardig
heid op grond der voorafgaande feiten
een verhooging thans voorschrijft.
Omtrent de belastingen en het groote
gezin constateerde spreker een alge-
meene overeenstemming der prae-
adviseurs. Het nieuwe voorstel van
inspecteur Van de Ven, dat het belas
tingsysteem geheel wil wijzigen in de
richting van uitsluitend indirecte be
lastingen, heef», zoo zeide spreker.de
charme van het nieuwe. Doch spreker
twijfelde of practisch genomen zoo
danige radicale wijziging mogelijk zou
zijn. Spreker verklaarde zich tegen
standervan een or gehuwden- belasting,
gelijk door inspecteur Van de Ven
wordt voorgesteld Ten aanzien der
kapitaalvormingsiheorie van pref. Ver-
aart uitte spreker twijfel cf deze wel
houdbaar is en zette dit duidelijk
uiteen. Ook de theorie van nolaris
Swane, omtrent de grootheid van het
nationaal vermogen in verband met de
z.g tusschen inkomens, werd door
spreker onjuist geacht en economisch
niet houdbaar.
Na deze inleiding ontwikkelde zich
een belangwekkend debat
De heer Meijring wees op de moei
lijkheden der perseplie kosten óók bij
indirecte belastingen b y. bij de des
tijds ontworpen Weeldeverteringsbe-
lasting. Voorts besprak hij even de
belasting op Nederlanders in het
buitenland.
De heer De Vlam miste bij prof.
Veraart, die de werkloosheid wil be-
streden zien alvorens belastingen te
verlagen, een pleidooi voor bescher
ming der Nederlandsche nijverheid.
De prae-adviezen raken niet aan het
vraagstuk der financieele verhouding
tusschen Rijk en Gemeenten. Voor
saneering van den belastingtoestand
is deze toch absoluut noodig terege
len. De verhooging van aftrek, door
d n inleider bepleit, bij de Inkomsten
belasting. achtte spr. in verband met
de toestanden in plattelandsgemeenten
onmogelijk. Spreker illustreerde hoe
gewpldig zwaar de directe belastingen
drukken. Een huis, dat men zelf be
woont, wordt 23 maal beiast
De heer v. d Leur pleitte voor ver
laging van den accijns op suiker, voor
zoover dienende voor huiselijk gebruik.
De heer Krijgsman meende, dat op
deze prae-adviezen geen conclusies
voor de partij te bouwen zijn. We
moeten het er eerst over eens zijn,
welke uitgaven beslist onvermijdelijk
zijn Dan pas kunnen we de midde
len voor goed gaan regelen. Als fll-
gemeene richtlijn zou spr ervoor zijn.
de directe belastingen te verminderen
»n de indirecte op iactische wijze te
verhoogen.
De heer Derks pleit voor bezuini
ging in den staatsdienst en acht die
in sterke mate mogelijk, mits er een
goea afvloeiings- en wachtgeld-sys-
teem is.
De heer Wintermans zocht 'net
zwaartepunt bij de gemeente belastin
gen. Bij nivelkering daarvan als door
den heer De'Vlam bepleit, krijgt men
een onbillijke beloor.ii g vcor deniet-
zuinige gemeenten. Dit vraagstuk vindt
men in de prae-adviezen echter jam
mer genoeg niet behandeld. Deze
bepalen zich tot de Rijksfinariciën
Wat deze betreft, ziet spreker de
kwestie als een evenwicht zoeken
tusschen wat gedaan moet worden en
hoe dit betaald moet worden. dus
i tusschen 't wensche'ijke en 't moge
lijke. Men vraagt salatisverhooging,
i onderwijsverbeteringen, werkloozen-
verzorging, enz. en anderzijds belas
tingverlaging verlichting van de groote
gezinnen. Men moet deze belangen
uitbalanceeren.
De voorzitter, mr. dr. Van Rijcke
vorsel. acht het vraagstuk feitelijk te
ruim gesteld En waar blijkbaar tus-
sjhen prae-adviseurs geen voldoende
contact heeft bestaan over de behan
delingswijzen, vormen de praeadvie-
zen geen goede basis voor deba>.
5pr. is daarom den inleider dankbaar
op zoo heldeie wijze vraagstukken te
hebben gerangschikt en geseptemali-
secrd. Spreker waarschuw er voor
van de a s. Partijraadsvergadering
groote wijzigtngsbeslutten te verwach
ten. Het Nederlandsche belastingsys
teem is uiterst gecompliceerd en
draagt het stempel van onzen volks
aard, die alles heel secuur wil regelen.
Daarom zijn wijzigingen uiterst moei
lijk en bestaat de undtns. dat veran
deringen op dit gebied slechts zéér
langzaam gaan. De prae adviseurs
zijn dan ook alle drie het sterkst in
hun critiek, doch het zwakst in wat
dan wèl moet geschieden Dan rijzen
allerlei bezwaren Hiermede moet men
in den Partijraad rtkening houden wil
men rtëel zijn. Eén punt springt dan
sterk naar voren de zorg voor ont
lasting van het groote gezin. Voort
aan voorzichtige en tactische ver
schuiving van directe naar irdirecte
belastingen, zooals de heer Krijgsman
ook wilde. Dat de directe belastingen
op den huidigen stand niet*houdbaar
zijn bewijst het staatje door insp. v.d.
Ven in Bijlage l gegeven, waarop
spreker de bijzondere aandacht vestigt,
omdat de onhoudbaarheid van het
systeem er uit blijkt De salarissen der
ambtenaren hebben, afgezien van toe
vallige omstandigheden, niets méérte
maken met de belastingen dan de
andere inkomens der burgers. Doeh
gezien de omstandigheden en het
jongste verleden acht spreker het ge-
wenscht daar iets aan te doen, waar de
regeering zegt iets te kunnen missen.
Er wordt in het Georganiseerd
Overleg dan ook aan gewerkt en men
mag verwachten met goed gevolg
Doch ook de verlaging der directe
belastingen is urgent en dit niet alleen
tot kapitaalvorming voor de meer ge-
goeden, maar evenzeer voor de kleine
luiden. Het is een groote onjuistheid
te betoogen alsof er geen kleine spaar
ders zijn. Waar komen anders de
groote kapitalen vandaan der Rijks
postspaarbank en van andere spaar-
j banken Spreker bptwist dan ook de
i juistheid van de kapitaalvormings
theorie van prof Veraart Ook de ka
pitaalvorming door den Staat moet
geschieden met gezonde basis, met
uitzicht op economisch nut en rende
ment.
Het belan wtkkence prae aavtes van
inspecttur v. d. Ven wijst den weg
naar verschuiving naar de indiitcie
belastingen Doch het nieuwe sitlsel
door hem ontwikkeld, acht spreker
een mooie droom. Dit is onmogelijk.
Resumeertr,a meent spieker oat u t
de b handeling van hei belasting-
vraagsiuk in den Partijraad eenige
practtsche punten, als boven omschre
ven, straks bij de programopstellirg
naar voren kunnen komen als resul
taat. De aard van het vraagstuk brengt
mede, dat dtepir grijptnot w ijzigir fcrn
praciisch eenvoudig onmogelijk zijn
op kort bestek althans.
Hierna repliceerde de heer Ton
naer op de b< merkir.gen der sprekers,
voorzoover die zijn betoog betreffen.
De voorzitter dankte den inleider,
voor zijn uitnemend en wetenschappe
lijk werk. waardoor de basis van eene
g ede discussie werd verkregen. De
besprekingen in de Bondsvergadering
R K. H. zijn daarom zoo goed gt-
loopen en het inzicht is er door ver
helderd.
Nadat de prae-adviezen van he
P^iijbestuur op de voorstellen van de
Rijkskieskringen waren besproken,
-loot de voorzitter de interessante ver-
gadering met den Christetiiken groet.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
GEMEENTERAAD.
ELSHOUT.
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Elshout op Maandag
avond 21 November te half acht.
Aanwezig alle leden
Onder de ingekomen stukken bevindt
zich een schrijven van de commissie
voor de drinkwatervoorziening in hel
Land van Heusden en Altena, waarin
ook de gemeente Elshout verzocht
wordt om e»n bijdrage van f40 in de
ctJMMER 92
WOENSDAG 23 NOVEMBER 1927.
iftngstraalsclie Courant,
IVaalwpsclie en
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven. Ingezonden stukken, gelden, en»,
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentlën:
20 cent per regelminimum 1,50.
BIJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentlën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
zön.
van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN".
Vrij bewerkt naar den roman van
Louise B. B.
20)
Een groote teleurstelling. HuSb was niet
meer thuis. Maar op tafel lag een slordig
opengescheurd couvert en een eind verder
een brief, als haastig weggeworpen en ver
geten. Wolfgang greep er naar en zag naar
de onderteekening„Jettie Rentinga". Toen
begon hg zonder aarzelen te lezenbegrij
pende, dat Huib's vertrek samen moest han
gen met den inhoud van dezen brief.
„Waarde Huib.
Laat ik je eerst schrijven, dat ik dagen
lang niet begrepen heb, waarom er toch zulk
een ongewone somberheid was in het huis
in het Bezuidenhout. Het scheen, dat de be
trokken personen mij buiten alles wilden la
ten. Eerst vanochtend vernam ik, dat je
waart afgewezen door papa. Ik sloeg een
gat in de lucht, jij, jij, die altijd papa's lie
veling was, nu onwaardig om zijn schoon
zoon te worden? Hoor eens, mama en Lize
zUn tegen dat vonnis en terecht, ook ik ver
klaar mfl op je hand. Wie had dat ooit kun
nen denken dat jij, ons aller Zondagskindje,
nog eens de twistappel zoudt worden in ons
ouderlijk hiris. Als het niet zoo treurig was,
zou ik er om kunnen lachen.
Maar intusschen heb ik vanochtend in
het Bezuidenhout den gespannen toestand
kunnen waarnemen. Wolfgang was er juist
geweest, de hemel geve, dat hij ontspanning
komt brengen, want ik vond Sofie zoo diep
terneergeslagen, dat ik mg in mijn drift een
paar booze woorden tegen papa heb laten
ontvallen. Ik heb Sofie mee naar rap huis
genomen, maar ik weet niet wat met haar
aan te vangen, zoo bedroefd is zg. Weet je
wat, Huib, kom na half drie even hier. Ik
moet wel uit met mgn man, maar dat is
niets, ik autoriseer je Sofie even op te mon
teren, want dat heeft ze noodig, het arme
kind. Ik werp me hier op als geneesheer en
neem alle gevolgen, als daar zijn booze
woorden van papa, enz. voor mijn rekening.
Adieu, kom gauw.
Jettie."
Wolfgang begreep, dat Huib op het ont
vangen van dien brief haastig naar de Java-
straat was geijld. Zijn eigen ongeduld maak
te hem lijdzaam wachten onmogelijk. Hij
zag op de pendule: drie uur. Zoo hg zich
haastte, kon hij misschien Huib nog bij de
Rentinga's opvangen, en als hij niet ging,
vreesde hij hem tot aan het diner-uur te
zullen misloopen. Zoo lang kon hij niet
wachten. Hij vergat zijn moeheid en begaf
zich weer op weg
Toen hij aan het huis van de Rentinga's
in de Javastraat wilde aanschellen, opende
juist de bonne met Jettie's tweelingen de
deur. Hij vroeg naar zijn broeder en het
juffertje vertelde, dat hij hem in de achter
kamer kon vinden. Zij bood aan een dienst
meisje te roepen om hem den weg te wijzen
maar hg bedankte voor haar hulp en zeide
zijn broeder wel te zullen vinden.
Hg liep de gang door, niemand ontmoeten
de. Werkelijk vond hij achterin een deur,
die half open stond en begreep, dat hier de
achterkamer moest zijn.
Een eigenaardig geluid klonk hem tegen
uit die kamer, maar hij lette in zijn groote
ontroering er slechts even op en liep driftig
de kamer binnenmet een paar groote stap
pen was hij het Japansche tochtscherm
voorbij, dat voor de deur geschoven stond,
en midden in het vertrek stond hij plotseling
stil, verrast door wat hij zag. Huib stond
voor het raam, met ernstig, bedrukt gezicht.
Vóór hem, op een lagen armstoel, zat Sofie,
het hoofd verborgen in de beide handen.
Haar hartstochtelijk snikken was het vreem
de geluiid, dat Wolfgang gehoord had. En
Wolfgang begon te laat te begrijpen, dat hij
niet zoo onverwacht had mogen binnen ko-
men, dat hier een strijd werd gestreden,
waar geen derde getuige van mocht zijn.
Eer die gedachte echter in hem kon rijpen,
had Sofiel het hoofd opgeheven en hem zien
de. stond ze driftig op. Een beweging die
ook Huib deed omkijken.
Wolfgang, jij hier! kreet Sofie.
O. dat is goed, dat je gekomen bent. Wolf.
jij, die den meesten invloed hebt op Huib,
moet mij helpenNaar mij wil hij niet
luisteren.
Hoe smartelijk verwijtend klonken die
laatste woorden. Met een pijnlijk gelaat
schudde Huib het hoofd. Och, Sofie,
zei hij neerslachtig luister toch naar re
de, ik zou je immers niet noodeloos kwellen.
Ik vraag niets van haar, Wolf, dan eenige
jaren op mij te wachten. Is dat dan zoo
moeilijk voor menschen, die elkander lief
hebben en vertrouwen?
En terwijl Wolfgang, bewegingloos, doods
bleek getuige moest zijn van hun strijd, her
vatte Sofie hartstochtelijk tegen Huib:
O, Hudb, natuurlijk wil ik op je wach-
en, al was het nog drie maal zoo lang! Ik
heb je lief en itc zal je mfln leven lang blij
ven liefhebbenMaar och, Huib, toch is al
les zoo vreeselijk hopeloos!
Huib greep haar handen. Mijn lieveling,
waarom ben je nu zoo moedeloos, je waart
eerst zoo dapper. Vier jaar i s lang, maar...
ze gaan toch om
Ze zag hom hoofdschuddend aan.
En dandan moet ik, om je vrouw
te worden, de hulp van de wet tegen mijn
vader inroepen. Begrijp je dan niet, hoe dit
vooruitzicht hopeloozer is dan al het wach
ten? Bedenk hoe er nooit één woord van
disharmonie in ons huis is geweest en moe
ten jij, bijna een kind des huizes, en ik, hun
aller lieveling, moeten wij twist brengen in
ons huis. Nu reeds zijn er harde en bittere
woorden gevallen tuBschen papa en van
Werden,die openlijk hem tegensprak je
hebt zooeven den uitval gehoord van Jettie
tegen papa's strengheid en mama's mee
gaandheid. hoe zal het dan later gaan, wan
neer ik mij verzet? Moet ik mijn echtgenoots
huis binnengaan, verstooten door mijn va
der? Kunnen wij zóó gelukkig zijn? O, Huib,
begrijp je nu hoe troosteloos hard onze toe
komst is!t
De grootste -moedeloosheid stond op Huib's
gezicht te lezen: „Wat dan tochik
weet geen anderen uitweg! prevelde hij.
Eensklaps stond Sofie op en de aanwezig
heid van Wolfgang vergetende, sloeg ze
haar armen onstuimig om Huib's hals, on
met haar mooi, gloeiend gezichtje vlak hij
het zg'ne, zei ze dringendZooeven heb
je je laten ontvallen, dat je het misversta ul
wel kunt, maar niet wilt ophelderen. Waar
om niet, Huib? Als ik het je smeek, als
als een bewijs van je liefde!
Sofieneendat mag je niet
doen, dat zou niet goed van jq zijn!
Waarom niet? riep ze heftig. Ik
strijd voor ons geluk. Je noemde me je
grootsten schat. Welnu, toon dat je me lief-
hebt! Toe Huib, ik smeek het je, ik houd
zooveel van je, ik kan niet zonder je. Toe,
maak ons gelukkig, het hangt immers ge
heel van jou af. Zeg het mij dan, aan mij
Ze klemde zich aan hem vast en kuste
hem hartstochtelijk.
Huib weerde haar af, hij snakto naar
adem. Als een angstkreet klonk het van zijn
lippen: Neen, neen, het mag niet! Mijn
eer is er mede gemoeid, meer dan dat, d»
eer van een ander!
Sofie slaakte een vreugdekreet:
Dus Huib, tocheen ander? Zeg nu
ook van wien
Hij zag haar verschrikt aan en viel neer
op een stoeli Ik heb al te veel gezegd
zei hij somber en beslist: geen woord meer,
er kome van wat wil. ik mag niet spreken
Maar ik wel, Huibert klonk Wolf
gang's heesche stem. Daar scheen eensklaps
leven gekomen in dat steenen beeld, den
zwijgenden getuige van hun strijd. De ridder
lijke standvastigheid van zijn jongsten broe
der, die een valsche beschuldiging, ter wille
van hem manmoedig bleef dragen, had hem
zijn plicht leeren begrijpen. Indien hier een
offer geëischt werd, dan moest hij dat bren
gen, al ware het ten koste vanalles.
Sofie schrikte van dat vaalbleeke gezicht,
die sombere oogen. Toch behoefde ze niet
bang voor hem te zijn, want juist nu schonk
hij haar de hulp, die zij had afgesmeekt.
Huib scheen zijn broeder te begrijpen en
angstig riep hijWolf, Wolf, weet je
dan
Ja, ik ben bij oom geweest en weet nu,
dat mijn schuld een hinderpaal is voor jou
geluk, omdat
Huibert hief zgn hand waarsehuhvend op
en viel hem haastig fluisterend in de rede:
Stil, wees voorzichtig, nog i9 het een ge
heim, alleen tusschen ons beiden en daarom
volkomen veilig. En laat mij je ook wat zeg
gen ik had begrepen, waarom je zoo plot
seling een koortsachtige haa9t had beter te
worden, waarom je van de eene badplaats
naar de andere reisde
Wolfgang haalde diep adem, het was alsof
zijn oogen buiten de kassen traden, de ader
op zijn voorhoofd zwol.
En daarom, Wolf, bedenk, als oom
al zoo streng voor mij is, op een vermoeden
alleen
Groote druppels stonden op Wolfgang's
voorhoofd, hij bleef nog één oogenblik staan,
voor Huib en ook voor Sofie een beeld van
zwijgende diepe smart, te pijnlijk om aan
te zien. Toen hief hij het hoofd op; de laat
ste worsteling was volbracht. Sofie zou
nimmer den somberen gloed vergeten, die iu
zijn oogen lichtte. Hij legde zijn trillende
hand op zijn broeders arm en zei opzettelijk
luid, als gaf hij er niet meer om dat ook
Sofie hem hoorde en wijzend op haar
Je genegenheid voor mij heeft je verblind,
Huib. Maar denk nu eens na. Zie je meisje
aan en denk dat zijdie andereniet
minder rein en onschuldig is. Zou je zoo'n
meisje stel je eens even voor, dat ze je
zuster was en ik niet je broer zou jij je
zuster geven aan een man met een verleden
als het mijne?
(Wordt vervolgd).