Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Witte ftozen. i ii FEUILLETON - mmMu - UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. EETHEN. Onder voorzitterschap van den Edelachtb. heer Brune, burgemeester, vergaderde de raad dezer gemeente Donderdagnamiddag ten gemeente huize. Aanwezig alle leden. Nadat de Secretaris met gebed is voorgegaan, stelt de Voorzitter aan de orde punt 1. Beëediging Raadslid. In handen van den Voorzitter legt de heer de Bruin de bij de wet voor geschreven eeden af. Voorzitter. Ik feliciteer u de Bruin met uwe benoeming en heet u welkom op deze vergadering, ik hoop dat gij naar vermogen zult medewerken om de belangen der gemeente te behar tigen en deze kunt u ook vooral dienen door mede te werken om in den Raad den goeden toon te be stendigen of te bevorderen. Notulen. v. Buuren. Ik heb gezien dat ook punt 8 in de notulen is opgenomen, maar dat punt is toch in geheime vergadering behandeld. Voorzitter. Punt 8 is opgenomen om redenen 't maar half een vergade ring was met gesloten deuren. Alleen de pers is toen vertrokken en de drie volontairs bleven hier en er was dus publiek. De notulen zijn echter niet voor het publiek bestemd. Maar wat hier besproken is daaraan hebt u in de kranten zelf al zooveel ruchtbaar heid gegeven, dat ik 't niet nood zakelijk acht, dat punt nog afzonderlijk te notuleeren. v. Buuren. De wet kent maar twee vergaderingen öf openbaar óf geheim. De pers was vertrokken en aan de toen aanwezige politieagenten verzocht 19) Het denkbeeld om Spini uit te noodigen, is overigens niet van mij, Sigrid is er over begonnen en ik vind, dat zij gelijk beeft. Dus wil je vragen of bij komt, Marcellus? Ja? Het zou charmant van je zijn, en om de waarheid te zeggen, heb ik Spini uit jouw naam reeds uitgenoodigd, maar die Italianen zijn trotscher dan een Spaansche Hidalgo, zelfs wanneer ze zoo arm zijn als de mieren, en zonder een speciale uitnoodiging van jou, zou hij niet komen. Wanneer je dus zoo goed wilt zijn En nu het slot, dat kort zal zijn. Met vele groeten van Sigrid en Sascha aan u beiden, verblijf ik altijd je getrouwe zuster Olga Chrysopras." P.S. No. 1. Een kus b Son Altesso le Prince héréditaire. P.S. No. 1 Iris zal misschien nog wel eens een regeltje aan Fuchsia schrij ven over haar bezoek aan Hochwald, nietwaar? P.S. No. 3. Spini's adres is: Marchese u ook om heen te gaan. Devergadering werd door u als geheim gekwalifi ceerd. Voorzitter, 't Houden van vergade ringen met gesloten deuren is alleen opdat het publiek er niet mee in kennis komt. En of hel besprokene nu in dit of in dat register staat, dat blijft toch hetzelfde, want het publiek krijgt deze toch niet in te zien. Maar ik begrijp niet wat u er op tegen hebt nu u er zelf in de kranten alle mogelijke ruchtbaarheid aan gegeven hebt. v. Buuren. Dan stel ik voor punt 8 der notulen in den volgenden zin te wijzigen Spr. leest dan een minutieus verslag voor, waarin hij vooral accent legt op die woorden en die zinnen door den Voorzitter gesproken, waaruit spr. tot de gevolgtrekking komt dat de ver gadering geheim was. Voorzitter. Is er ook iemand die het voorstel van den heer v. Buuren wil steunen Donken. Ja, ik wel. Ik vind nu achteraf dat alles een verdraaide....; Voorzitter, 't Gaat nu over de notu len. Straks kunt u uw meening over iets anders zeggen. Het voorstel van den heer v. Buuren wordt verworpen met 4—2. Voor stem den de heeren v. Buuren en Donken. Het lid de Bruin bleef buiten stemming. v. d. Beek. Is er nog gelegenheid om m'n stem te motiveeren? Voorzitter. Dat had u te voren moe ten doen. Maar misschien kunt u er straks nog wel iets van zeggen. Dan deelt de Voorzitter mede, dat van Buuren een schrijven heeft ge zonden aan den raad waarin hij mede deelt een adres te hebben gezonden aan de Kroon om vernietiging van 't raadsbesluit, waarbij aan den volontair Vos ter secretarie een vergoeding wordt gegeven van f400 per jaar. (Dit adres werd reeds in ons blad gepubliceerd. Red.). Voorzitter. Ik stel voor om aan Spini della Pescaja nella Maremma, Roma, Albergo Gonstanzi. P.S. No. 4. Fuchsia's adres is: A Ma dame la Princesse d'Ukatscliin-Chry- sopras, Rome, Hotel de l'Europe, Piaz za di Spagna. Iris liet na voorlezing van het laat ste postscriptum den brief in haar schoot vallen en zag haar echtgenoot vragend aan. „Het is merkwaardig, zooals Olga de kunst verstaat, om onrust te stichten", zeide hij na een poosje zuchtend. „Ik gevoel me nu reeds gejaagd. Maar er is niets aan te veranderen laat ons een „welkom" naar Florence schrijven. Jij zorgt wel voor „vorstin Fuchsia", Iris? En ik schrijf den Cavaliere o, Olga, waarom heb je me dien nu ook nog aan de hand gedaan? Maar wat scheelt er aan, mijn lieveling, waarom zit je zoo te peinzen?" zeide hij op vriendelijken toon tot Iris. „D brief geeft mij veel stof tot den ken, Marcellus", antwoordde Iris. „Vooral die zin over Sigrid, over haar veranderde natuur." „Sigrid is maar neen", viel de vorst zichzelf in de rede. „Je weet, ik gevoel me niet zeer tot Sigrid aange trokken, maar dat is geen reden, om onrechtvaardig tegen haar te zijn." „Maar ze is mij een raadsel, Marcel lus," zeide Iris hoofdschuddend. „Stel je eens voor een wezen, dat tot op het oogenblik, dat je in ons leven trad, slechts liefde, zorgen en goede woor den had voor papa en mij, dat me ver troetelde en verwende. En nu zoo plot seling deze verandering! Hoe moet ik ine dat verklaren?" van Buuren maar direct gelegenheid te geven voor een toelichting. v. Buuren. Volgens uw eerste woor den zou een toeiichting eigenlijk niet noodig zijn; ik heb er immers al ruchtbaarheid aan gegeven. Maarvol gens mij is de zaak niet in orde. Indien ik 't goed weet, mijn heeren kent de wet slechts twee soorten van vergaderingen n.l. eene openbare en eene met gesloten deuren, geheime of misschien nog wel eens anders ge noemd; doch eene openbare waarin punten behandeld worden welke min der voor openbaarheid geschikt worden geacht bestaan bij de wet nietdus ik blijf er bij, dat we hier te doen hebben met eene vergadering met gesloten deuren, ook al is ze als zoo danig maar alleen door den Voorzitter aangekondigd Ieder zal dus snappen, dat aan 't openbaar zijn van de vorige vergadering, toch minstens niet weinig is te kort gedaan. Dan het overslaan bij de toelichting door onzen Voor zitter van de overeenkomst die we met den Secretaris hadden, is alles behalve in 't be!ang van de gemeente „Misschien lost ze ons dit raadsel nog wel zelf eens op," antwoordde Hochwald, die van de oplossing wel niet ver af was, maar zijne opinie daar over aan Iris niet mocht mededeelen. Iris knikte en nam den brief weder ter hand. „Dan is er nog iets, waarover ik na dacht," zeide ze. „Ik hedoel den Cava liere of eigenlijk Sigrids voorstel, om hem hier mee te brengen. Dat is ook een ommekeer, Marcellus, want Sigrid heeft hem nooit mogen lijden." „Maar Olga schrijft immers de reden Sascha!" sprak de vorst, maar Iris schudde ongeloovig het hoofd. „Signore Spini heeft zich van den dag af aan, dat wij hem in Rome leer den kennen, als een schaduw aan Sig rid gehecht," zeide ze nadenkend. „Zij heeft hem nooit aangemoedigd, inte gendeel, maar ik heb het hem wel aan gezien, dat hij niet naliet zijn doel te vervolgen. Het is hem nooit in 't hoofd gekomen, naar Sascha's liefde te din gen, en ik wed dat hij het thans evenmin doet als toen. Waarom wil ze dus samen met hem hier komen? Ik ben niet nerveus, Marcellus, maar ik moet bekennen, dat de gedachte aan dit „waarom" mij nerveus zou kunnen maken." ij Vorst Hochcwald stak zeer gelaten een sigaar aan. „Door Olga's vriendelijke bemidde ling, kan ik nu wel niet anders doen dan hem uitnoodigen," zeide hij. „Maar wanneer Sigrid denkt hier kat en muis met hem te kunnen spelen, dan vergist ze zich dit is mijn huis en daarin ben ik heer en meester. Wees daarover dus maar niet bekommerd, mijn liefje! en zeggen dat genoemde Vos 4 jaren lang werkzaam is geweest en er geen belooning voor heefl gekregen, vind ik jammer en weten wijallenwel.dat we dat niet kunnen aannemen, in ver gelijking met andere gemeenten zou er hier stellig een ambtenaar moeten worden aangesteld, hectt onze Voor zitter ook nog gezegdmaar als we zoo'n overeenkomst met een van der Schans hebben en dan in dezen tijd, ot zijn we niet aan 't verambtenaren, als ik 't zoo eens noemen mag. En bovendien, heeft onze Secretaris te klagen gehad b.v. bij zijne benoeming of 't vaststellen van zijne instiustte? Volle vrijheid aangaande neven be trekkingen is hier 't geval en't gevolg is dan ook dat Zijned. er heel veel heeft. Me dunkt onze Secretaris die weet van de overeenkomst in der tijd gemaakt, weet dat hij 't niet druk heeft; want anders dulde hij de neven betrekkingen niet En nog pas nam hij de benoeming aan van Secretaris van 't voorloopig Bestuur van een buiten gewoon groot waterschap, waarin alles nog geregeld moet worden, dus veel werk brengt. Onze Secretaris is dus door ons naar ik meen goed behandeld en 't gaai hem ook niet kwaad en zou 't nu niet al te bar zijn tegenover onze belastingbetalers, denk eens, aan onze duur hurende landbouwers, die we zoo veel hebben in onze gemeente, ais ik me niet vergis nog elk jaar hoogere belasting in deze gemeente, althans zeker de meeste jaren. Door deze f 400 behoeft echter de belasting niet verhoogd zegt de Voorzitter, doch er door verlaagd toch nog minder zeker. Nu zou 'k volgens de ons toe gezonden notulen gezegd hebben.dat ik in een geval van in de war loopen wilde, dat men van uit's Bosch of den Haag maar zou zorgen, dat 't hier in orde bleef. Als de Secretaris het werk niet af kan, heb ik graag, dat 'tin de war looptik weet echter, dunkt me zeker, dat ik ditmaal 's Bosch of Haag Het ergste is, dat onze heerlijke rust nu is opgeofferd; zeker, vroeg of laat hadden we ons toch eens aan de we reld moeten laten zien, maar wat zij ook mag bieden, een zoo schoone tijd als deze vijftien maanden van alleen zijn met jou, Iris, zal ons nooit meer ten deel vallen, omdat we dien met an deren moeten deelen." „O, Marcellus...!" Iris gleed van haar stoel af en legde het hoofd tegen zijn borst, terwijl zij hem met haar donkerblauwe kinder- oogen vriendelijk aankeek. „Is het dus waar, Marcellus, ben je over mij tevreden en heb je niets ge mist in mijn gezelschap alleen?" vroeg ze weifelend. Toen nam hij het blonde kopje in zijn beide handen en kuste haar op het reine voorhoofd. „Hoe kun je van tevreden en gemis spreken, mijn lieveling, daar ik door jou toch eerst het doel van mijn leven heb gevonden. Ik moest veeleer vragen of de grauwe Noordsche hemel en dit enge plekje der aarde je bevallen?" „O, mijn lieve, goede, oude, dwaze Marcellus", zeide ze met tranen in de oogen lachend tot hem. „Ja, Italië is schoon, en andere landen mogen nog schooner zijn, maar het heerlijkste plekje op de aarde, waar het hart steeds naar verlangt, is toch het vader land, en mijn vaderland is Hochwald." Vorst Hochwald streek zacht met de hand over het lichtblonde haar en over haar gloeiende wangen. „Het maakt me zoo gelukkig, dat je mijn vaderland lief hebt", zeide hij. „Hier heb ik mijn kinderjaren doorge bracht, hier, twintig eenzame jaren niet heb genoemd en over in orde blijven, heb ik 't zeker niet gehad, omdat ik 't nog nooit, zoo lang ik weet, 't in orde heb bevonden. Hoe dikwijls heb ik 't niet over andere notu len gehad, altijd worden die gemaakt of alles in orde is en hoe is het in orde? Wij raadsleden hebben onzen eed afgelegd, dat we de belangen van deze gemeente met al ons vermogen zullen voorstaan en bevorderen, maar ook de Voorzitter heeft niets minder gezworen en is het dan in orde als de Voorzitter voorgaat een vergadering met gesloten deuren te noemen en ze later maar weer als openbaar aan merkt, in zoo'n vergadering doet alsof hij een voorstel voor uitstellen in deze niet hoort. Indien zoo'n jongeling 4 jaar voor niets dienst deed. had het toch nog wel een week gegaan en bovendien kan ook nog met terug werkende kracht salaris worden ge geven. Is het in orde heeren als op zoo'n manier een besluit genomen wordt, als waarover 't hier gaat Ik meen aangetoond te hebben, dat ons ge meentebestuur ruime opvattingen heelt betoond tegenover den Secretaris, belooning en vrijheden, waarom komt men dan niet eens met een lijst van werkzaamheden? En is de Voorzitter er tegen ons lijd te geven voor over denking? Mijne heeren is het in orde als we zien hoeveel geld er blijft aan ambtenaarstractementen en dan de hoofdambtenaar zegt, als hem iets, als nuttigs wordt aanbevolen door een raadslid, „ik doe geen bodewerk" en 't dan maar ziet te loozen aan hen, die er niets voor krijgen of bij eene andere gelegenheid zegt, dat de dokter werk en afleiding aanbeveelt, maar dat hij toch niets te doen heeft dan ver gaderingen te leiden, stukken te onder teekenen en tractement op testrijken. Is het in orde mijne heeren als ik van onze kerkbestuursleden vergunning krijg om overal en ten alle tijden te zeggen, dat ze met onzen hoofdamb- van mijn leven, toen ik dacht, dat ik geen recht meer had op de vreugden en genoegens der wereld." „Een langdurige dwaling, Marcellus", antwoordde Iris ernstig. „Het was voor jou weggelegd, Iris, mij daarvan te genezen," antwoordde hij zichtbaar bewogen. „En toch heb je mij nooit gezegd, waardoor die dwaling ontstond," ver volgde zij met vragenden blik. „Zij werd begraven, toen je de mijne werd laat haar rusten sprak hij op ernstigen, maar vriendelijken toon. En Iris begreep hem dadelijk met den tact der ware liefde. „Zij ruste, ruste voor altijd", zeide ze zacht. „En is het ook voor mij weg gelegd te zorgen, dat zij nooit weer opstaat?" „Hoe zou dat kunnen? Voor mijn zonneschijntje moet elke schaduw wij ken. Hoogstens kan mij in den droom nog een flauwe herinnering aan dien tijd in 't geheugen worden geroepen, maar overigens is alles nu helder en licht voor mij door jou, Iris. Ik droom anders zeer zelden, het is geen gewoonte van mij, zooals bij *01ga, die ons altijd lange verhalen van hare droomen wist te vertellen. Schreef ze niet in dezen brief, dat ze verleden jaar hier zulke verchrikkelijke droo men heeft gehad?" „Ja, Marcellus, maar Olga spreekt graag in raadsels." Vorst Hochwald streek nog steeds liefkozend over Iris' blonde haren. „Droom je soms ook wel eens, Iris?" vroeg hij na eenigen tijd. Wordt vervolgd. NUMMER 10. WOENSDAG 1 FEBRUARI 192S. 51e JAARGANG. cho van het Zuiden, TViilwyksflf ri Laagstraatsclie Conrinl, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. van „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Uit het Duitsch van EUFEMINA VON ADLEBSFELD-BALLESTBEM.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 1