ON 5
m
r f r
Dc „Echo"-Puzzle.
h2,a,bowsachcen rechi schoone "Hrwie doel "acrfi?Val n5&.h''CSS"
ECHO-PUZZLE
Pijn in rug
en lendenen
Kloo&ierbalsem
V.
onicLrj,", h"ïk? TT -W,e W°r hed Un Bon/ln ae
No. 13.
ZATERDAG 11 FEBRUARI 1928
51e Jaargang
TWEEDE BLAD.
W's;
De sprookjes van waar de zon koningin is. Die gaf me
ERNEST VAN DER HALLEN. kleuren en perels. Laat mij zingen van
de landen waar ik gcDoren werd en
In den zomernacht. I "aar raii"vrouw ™c w.clil. Daar weel
ik haar die smacnt om mij en eiken
De stilte ging geruischloosdoor het avond westwaarts uitziet ot daarnaar
boscn. vriend niet komt in 't gouden glanzen
Deze nacht was gansch blauw en van den avond Laat ine zingen van
roerloos, met vele melkwitte sterren ae eindelooze woestijnen waar de zon
in de lucht en een groot stuk maan, naar dansfeest houdtvan blauwe,
dat hoog en klaar boven de toppen maanbeschenen zuilengangen en zachte
der boomen wandelde. guitaartonenvan de mooie amandel
Dat was een recht schoone nacht. Kleurige vrouwen met zwarte oogen:
De warmte van den voorbijen dag van omzettend leeuwengebrui en zwij-
hing nog hier en daar in de takken gende wouden: van dronkenmakendc
van een ouden boom, maar van uil Dioemenreuken en stikhtele winden,
den grond kwam overal de verschheid van helgekleurde kleederen en groene
naar omhoog. De blaren op den grond maneschijn: van zon en licht en leven
roken straf en al de zomerwarmte Laat mij zingen en droomen van deze
van dezen voorbijen dag bliezen zehanden waar ik geboren werd en waai
nu uit, héél, héél zachijes, om de I myn vrouw me wacht,
bloemen niet wakker te maken. Wani
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze)rubriek veiboden.
DE UITSLAG.
Lieve Nichtjes en Neefjes.
Van de verschillende wedstrijden
die we hebben uitgeschreven, heeft
me de „Echo'-Puzzle wel de grootste
voldoening geschonken.
Toen ik eiken dag talrijke inzen
dingen kreeg had ik bij me zelf het
besluit gemaakt, om me door niets te
laten afleiden ten einde nog Donder
dag de lijsten te kunnen aanleggen,
alles sorteeren, kortom ik wilde voor
Zaterdag gereed komen om den uit
slag bekend te kunnen maken.
Ik heb er dan ook Donderdag met
pleizier een paar uurljes van mijn
nachtrust voor over gehad. Want ik
kan me begrijpen, dat jullie met bran
dend verlangen naar het hoekje van
vandaag uitziet. En die belangstelling
Is vooral zoo sterk omdat jullie je dit
maal zooveel moeite hebt gegeven
voor de oplossing van de „Echo"
puzzle.
Bij dezen wedstrijd is me weer ge
bleken, dat ons hoekje steeds meer
belangstelling ondervindt enook
waardeering.
Van een huisvader ontving ik een
hartelijk briefje waarin hij me vertelde
welk een aangename afwisseling het
jeugdhoekje voor zijn gezin bracht.
Eenige avonden had hij gezamen
lijk met z'n jongens aan de oplossing
van de puzzle gewerkt.
Het doet jullie Oom werkelijk goed
van ouders te hooren. dat men thuis
ook gaarne 't jeugdhoekje leest.
Aan den vriendelijken huisvader zeg
ik voor z'n briefje hartelijk dank.
De Echo-puzzle bracht 't grootst
aantal Inzendingen, tot nu toe bij de
verschillende wedstrijden bereikt. Dat
doet me heel veel plezier
Onder de inzendingen waren veel
nieuwelingen, die ik hierbij hartelijk
welkom heet. Ik hoop. dat zij zich
onder de getrouwen zullen scharen en
aan den eersten oproep van Oom Wim
steeds gehoor zullen geven
Tal van nichtjes en neefjes voegden
bij de oplossingen een vriendelijk
briefje. Ik stel die attentie zeer op prijs
en wil hier onder onze brievenbus
gaarne aan ieder een antwoord terug
geven. Maar vandaag kan ik er nog
niet mee beginnen, jullie zult dus wel
geduld willen hebben tot volgende
week.
Natuurlijk waren er meer goede
oplossingen, zoodat er wederom moest
worden geloot.
Wij hebben dat ditmaal op een
bijzondere wijze gedaan.
Vrijdagmorgen om half Q kwamen
Ton Treffers, Tonny en Piet v. Loon en
Tlnni van Leent op 't redactie-bureau
van de „Echo" om te loten onder de
goede oplossingen.
We gingen daarbij heel eenvoudig
te werk, door op een lijst de namen
te schrijven van die nichtjes en
neefjes, welke de puzzle goed hadden
opgelost. We gaven ze toen een
nummer en maakten even zooveel
loten die in een gesloten bus gingen.
De genoemde neefjes hebben toen
de gelukkigen door 't lot aangewezen.
Me dunkt dat is zoo eerlijk als
goud.
Ik kon zelf niet bij de trekking
tegenwoordig zijn en zeg daarom
vanaf deze plaats mijn vriendjes
hartelijk dank voor de geboden hulp
En nu zullen mijn neefjes wel
even den uitslag willen geven van de
gelukkigen, die door 't lot werden
aangewezen.
Wij, Ton Treffers, Tonny en Piet van
Loon en Tinni van Leent, hebben
hedenmorgen op 't redactie-bureau
van de „Echo" door loting onder
de goede inzendingen de winnaars
aangewezen.
Ton Treffers.
Tonny van Loon
Piet van Loon.
Tinni van Leent.
Waalwijk, 10 Febr. '28.
Zie hieronder de uitslag:
le pr. f5 Wout Blokhuis, Waalwijk
2e pr. f4.Dirk v, d. Hammen,
Landsmeer.
3e pr. f3.— Marlnus van Leent,
Voorm. Baardwijk
4e pr. f2.50 Henry Qouda,
Vrijhoeve-Capelle
5e pr. f 1.50 Lambert Kolsteren,
Waalwijk
en voorts
Ton Treffers, Waalwijk.
Johanna Dalmaijer, Sprang.
Petrus Vcrhelst, St.Joachimsmoer
Bastiaan Dalmaijer, Sprang
Clasientje v. Vulpen, Waalwijk.
Cor. van Oostrum. Waalwijk
Tinni v. Leent, Voorm Baardwijk
Johanna Smolders, Rotterdam
Johan Kooien, Waalwijk en
Betsie Kolsteren, Waalwijk,
ieder een prijs van f 1.—
In totaal waren er twaalf goede
oplossingen. Tusschen deze twaalf
werd dus geloot om de eerste vijf
prijzen. Die na 't loten nog overbleven
kwamen dus allen in aanmerking
voor een prijs van tl zoodat er
dus nog 3 prijzen van f 1.over
bleven. Deze werden toen verloot
onder de oplossingen waarin één
fout voorkwam.
Hieronder geef ik de oplossing van
de puzzle.
Horizontaal.
1 De Echo v.
19 ik.
21 ijs.
23 aa.
30 aas.
42 pa.
47 de.
49 kim.
59 ar.
63 el.
69 pet.
72 eenigen.
79 zoom.
„Geen goud
zoo goed'
BINNENLAND.
Prof. Lorentz.
De begrafenis van prof. Lorentz is
een imponeerende huid. geworden aan
L)e boomen luisterden roerloos en I 9e nagedachtenis van den grooten ge-
die sliepen nu allen heel stil, met I roerloos luisterden ook de stenen. Leerde. Alle Ministers, die niet door
hangend hoofd, de fijne blaadjes om jn fa diepte van dtn donkeren I ambtsbezigheden veihtnderd waren,
hun gouden hart. De grooie, goede oeukeboom zat de sombere uil te waren tegenwoordig, zoowel als een
boomen stonden héél roerloos in de droomen op éénen pooi met totë vertegenwoordiger derKoningin en o m.
blauwe klaarte en soms was er een oogen. „zi-zi-zi-woeiho 1" deed hij I prof. Einstein uit Berlijn en madame
die in zijn slaap zoetjes iets vertelde, opeens en hij schudde zijn grooten I Curie uit Parijs
waar d'anderen een stondeke naar g0p en zijn ronde oogen draaiden I Uit het kleedingbedrijj.
luisterden en dan voortdroomden van nijdig rond, met een groen-lichtenc Vandaag heelt het hoofdbestuur van
ot lichten mist en gezelltgen sneeuw, alleen in koude torens en hooge rot r>esr>rekinp pehad met het riaoetiiksrh
Hoorwas dat geen ritselen in de ^meTer" van hooge dmgen'als gh Vakverenigingen over de uitsluiting
boomen? - Ja, dat was het. Kijk I in zingt en rooft IS steelt - wie JC ,^or8ani8«rdeK kleermakers
ginder vijf, zes vogels met rappe vleu- kent er 't bonzend klokgelui 'endave I ^oor n van bond van klee-
oelotflarlripr in Hp takken van oenen w l i ,u K,OK8eiul en ddve dermakerspatroons en een dreigend
popuMef. De blaren op d£ ronS - w?e" «"f" "gros-conleciiebedryt
hielden hunnen adem in. - de slapen- ofel er boere n gnjae pi van morgen [\XTn 7v "e klaaroi volkom^n
de bloemen werden wakker, - de tot den avond - w e? zl-zl-woeiho? I verklaarde, volkomen
boomen rekten zich uit en de padde \k\ W0Bll!0f coord te gaan met het standpunt
K 11R1 1 der vakbonden inde kleedingindustrie
h. Zuiden.
Verticaal.
1 Dik.
2 ekster.
5 hyacint.
6 Oss.
9 nagapen.
10 hak.
12 til.
14 uitleg.
18 natrium.
33 opa
38 kop of vat.
47 das.
51 mi.
55 ree of koe.
De prijzen kunnen aan 't bureau
van de „Echo" worden afgehaald.
Voor buiten Waalwijk worden ze per
post gezonden.
De gelukkigen van harte gefelici
teerd en de overigen.... moed voor
een volgende keer.
A.s. Zaterdag begin ik met 't be
antwoorden van brieven.
Uw aller
OOM WIM.
stoelen gingen op de teenen staan om zóó zong de uil en een sterreke ,u T r™1»*»1"1"""*
ook iets te zien en te hooren. De I hinnv eMnlik ziinlr nnven 1üm' ho"dinï "er werkge-
vers, den strijd te aanvaarden. Mocht
blonk er in elk zijner oogen.
stilte was weg uit het bosch. Roerloos luisterden de boomen. i d t noodig Ziin dan kan de hond tn
t Was ook iets héél bizonders de- Toen fladderde de grijsblauwe P. WeedlnElndistrle od den «leun vin
zen nacht; dat was zóó overeenge meeuw naar voren en met open 1 h n V V rekenen
komen: de vogels zouden vannacht vleugels bleef ze wiegen op den dun
zingen om ter mooist, met den popu- nen lak. De bloemen en slingerplanten Nederland en den Volkenbond.
lier als rechter, en al de boomen en rekten zich uit om haar beter te zienI De Nederlandsche regeering heeft in
de bloemen en de struiken als getui-1 wag den eersten keer dat er 'n I een mededeeling aan het Volkenbonds
gen. !n dezen stillen nacht zou de I nteeuw in het bosch kwam. I secretariaat er de aandacht op geves
prijskamp gebeuren. De kleine, grijs „Zie! Ziel" zong ze: wat praat gij I tigd, dat slechts Spanje en Nederland
bruine nachtegaal zat daar en de van eindelooze vlakten en onpeilbare I gevolg gaven aan het verzoek van de
simpele musch de dikke, lompe luchten van roode avonden en blauwe Septemberzitling van 1925, om statls-
nachtuil met pimpelende oogen en de I maannachten, van donderend geraas I tische opgaven omtrent handel in wa-
mooie paradijsvogel; de aardige, grijs en huilende stormwinden ?Zie Zie 1 penen, amunilie, enz., te publiceeren.
blauwe meeuw en de geweldige arend, ik weet van bergenhooge golven en I De Nederlandsche regeering behoudt
De nacht was gansch blauw, en ongemeten diepten, van eindelooze I zich voor, de verdere publicatieeven-
roerloos, met vele melkwitte sterren vlakten van razende stormnachten, eens te staken,
in de lucht en de groote stilte In de van smaragdgroene bliksems en ja I n pasbedriiven
boomen. gende wolken, van stervensgroot ver- r» j
- „Tio, tiozong héél zoetjes de Tangen. Ik draag d'oneind.gheid van Dfe Raad der gemeente Doetlnchem
nachtegaal en dè peinzende vlierstruik Lje zee van de groote zee Wat heeft gisteren met 9 tegen 6 stemmen
huiverde toen hij zijn zachte stem weet gij van de zee besloten, oneervol ontslag te verleenen
hoorde „tio, tio!" de klare sterren I De boomen luisterden roerloos en I aan d®n directeui van het gasbedrijf
boven de bergop, met de blauwe I roerloos luisterden ook de sterren. I 'p8an8 van gisteren,
sneeuw in de heldere maannachtenToen was het de simpele musch Voorzitter deelde mee, dit be-
Tio, tio, de stille, wijde parken met die 0p den populiertak wipte. En toen s,ult bii de Kroon ter vernietiging te
ruischende olijfboomen en weidsche ze den kleinen deugniet zagen lachte £u"eIJ voorclragen' wegens strijd met
palmenTio, tio, de stille peinzende heel het bosch, de boomen en bioe- het algemeen belang,
vijvers met droomende zwanen en men en ook de sterren. „Hoe zou I Examen Nijverheidsonderwijs.
rimpelend manebeeld: tio. tio,tio.de hij zingen van groote en schoone Akte N P
geurende rhododendronstruiken met dingen, schimpte de berkhij kent
purper bloemen, de bloeiende rozen I niets dan zijn dakgoot waar hij in I (Leeraar ocnoenmaken).
dreven, htt fijne mandolienspel in woont!" L>e Minister van Onderwijs, Kun-
stille nachten, de goede menschen met En heel het bosch lachte: de boo- sten en Wetenschappen a. i. brengt
donkere oogen en witte tanden tio. men en bloemen en ook de sterren, ter kennis van belanghebbenden, dat
tio, tio. het vele andere schoon van Verlegen trok de musch haar kop- in den loop van het jaar 1928 gelegen-
het heerlijke Zuiden, waar mijnherte peken in. „'t Is niet lang en ook heid zal worden gegeven tothetafleg-
ken vol van is lijk deze nacht van de I niet schoon wat ik vertellen ga. Van éen van het volledig examen ter ver-
stilte: tio, tio, tio, tio. het schoone een klein blond meisje met bruint krijging van eene bekwaamheid tot het
Italië waar ik sterven wou! Tio-tio- oogen eri blanke voeten. Ze ving mij geven van nijverheidsonderwijs,
lio-tio-tiozekeren morgen en toen ik angstig Zij, die aan dat examen
Roerloos luisterden de boomen en weg wilde, legde ze haar roze warme wenschen deel te nemen, moeten zich
de stille sterren luisterden ook wang tegen mijn hoofd en kuste mij yóór 1 Maart a.s. aanmelden bij den
roerloos. héél zachtjes. Ze was zóó mooi, mei inspecteur-generaal van het nijverheids-
„Gerrre!" deed toen de arend en bruine oogen en blonde haren en roze I onderwijs H, J. de Groot, Groot Her*
hij wipte vooruit in den populier, dat voetjes. Ik mocht eten uit hare hand toginnelaan 134, te 's Gravenhage, bij
de boom er van wiegde. De bloemen en rusten op hare schouders. En schrijven op ongezegeld papier, met
sidderden van schrik en de padde lederen morgen kuste ze mij heel nauwkeurige opgave van naam, voor-
stoelen krompen ineen. De kleine héél zachtjes. Maar laatst werd ze namen (voluit geschreven), woonplaats
nachtegaal die anders zoo bang was Z|e|c en heei Wlt met blauw onder en adres, alsmede van de begeerde
van den grooten vogel, bleef stil zitten hare oogen. Als ze mij brood uit dt akte en met overlegging van:
ip den roerloozen berk en in z'n beide hand liet pikken kon ik het zonne a. geboortebewijs
kleine oogjes was een traan waar de |,cht rood door haar dunne vingeren b- indien dit verlangd wordt in 't
maan diepe glanzen in lei. zien En toen ze zekeren morgen stil programma, gewaarmerkte bewijsstuk-
„Oerrre!" deed de arend. Wie weet en Wit lijk een engel liggen bleef, I ken omtrent den aard en den duur
er van de eindelooze lucht die groen wierp men mij buiten en sloot het der practijkjaren, en
is en ongemeten, van de onbereik venster achter mij lk schreide nietI c- bet getuigschrift, waaruit 't recht
bare bergtoppen en donderende water- by ben dood van zijn moedertje I °P vrijstelling van eenig deel van het
vallen? Van de zon die leven is en schreit men niet: men zingt om 'i I examen kan blijken, of den vrijstel
van de wolken die alleen met mij I ni0oie van die twee bruine oogen die I lingsbrief.
daarboven wonen. Van de ontzaglijke nu toe zijn, om het bleeke gezichtje I Zij, die reeds bij een vorig examen
hemeldiepten waar ik in leef en waar dat wit is, de twee handen die stijl de stukken, onder a, b en c genoemd,
ik geen grenzen ken? Wie weet er I zijn. Men zingt om de Iie-de van zijn hebben ingezonden zijn daarvan vrij-
lijk ik van de roode zomeravonden doode moedertje. Van groote en gesteld,
hoog daarboven en de zwijgende schoone dingen kan ik niet zingen aangiften der candidaten behoo-
lentenachten, van de woedende Van Liefde en van Sterven." ren vergezeld te gaan van een post-
stormen en de wilde wlndstooten waar De boomen luisterden ademloos, de wissel, ten bedrage van f 20. Op de
ik mee speel? Wie weet er lijk ik van bloemen rilden en de sterren bleven strook van den postwissel moet(en).
de ontzaglijke stilte der blauwe nach roerloos. Alleen in deze stilte viel een behalve naam en adre9 ook de ver
ten van de oneindige oneindigheid Lan hen bibberend omlaag als een langde akte worden vermeld,
daarboven en de heerlijke sterren iraantje. Indien bovenstaande voorschriften
waarheen ik stijgen durf alleen x0en ging er een lange zucht door bij de aangifte niet volledig zijn in
terwijl gij maar verlangen kunt en het bosch "en de witte vergeet mij acht genomen, en dit geldt in het bij-
hijgend neerstorten al,« ge daarheen nietjes weenden elk een traantje om zonder voor de storting van het ver-
de kleine musch en het mooie, doode eischte examengeld, wordt men niet
meisje. voor het examen ingeschreven.
De andere vogels waren geruisch- De aandacht wordt er op gevestigd,
loos heengevaren. dat aan storting voor examengelden
ja, dat was een recht schoone nacht >n voorgaande jaren, voor zoover de
in het bosch, met vele melkwitte nijverheidsonderwijs-akten betreft, geen
sterren en blauwe maneklaarte, wijl rechten meer zijn verbonden,
de hooge goede boomen droomden' 's Gravenhage, 18 Januari 1928.
van zachte liefde.
wilt! Wie? gerregerre 1 wie??"
De bloemen sidderden van schrik
en de paddestoelen krompen ineen.
De boomen bleven roerloos.
Roerloos luisterden de boomen en
de stille sterren luisterden ook
roerloos
„Hoort 1" zei toen de paradijs
vogel en hij draaide zich rond in het
blauwe licht dat heerlijk zijn kleed
bespatte. „Hoort en luistert allen:
Ik zag de wijde landen van overzee
Voor den Minister,
De Secretaris-Generaal
C, Feith.
De Echo van het Zuiden.
Blijf daarmee toch niet loopen.
Akker's Kloosterbalsem xal Uw
pijn onmiddellijk tot bedaren
brengen, U snel behaaglijke ver
lichting, kalmte en rust bezorgen.
