Toegewijd een Hendel^ Industrie en Oemeentehelengen.
Witte Jiozen
FEUILLETON
GOOR, ERWUHflQ
TF.P.K»
NUMMER 14.
WOENSDAG 15 FEBRUARI 1928.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-AdresECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
ELSHOUT.
De Raad der gemeente Elshout
vergaderde Zaterdagvoormiddag ten
Gemeentehuize, onder voorzitterschap
van den Edelachtb. heer F. v. Liempt,
burgemeester.
Afwezig de heer Leijsten.
Bij de opening der vergadering
wenscht de Voorzitter allen een voor
spoedig en gelukkig 1928.
Nadat de Voorzitter de notulen der
vorige vergadering heeft voorgelezen,
merkt de heer Sprengers op, dat de
notulen niet vermelden 't besluit tot
terugbetaling van de onrechtmatig
geïnde hondenbelasting, 't Spijt spr.
wederom te moeten terugkomen op
een punt, dat al tot zooveel praatjes
aanleiding heeft gegeven. Ook zou
spr. 't flinker gevonden hebben zoo
de gelden direct terugbetaald waren
geworden.
Voorzitter. In B. en W. is besloten
om 't dit jaar te vereffenen. Men is
dus dit jaar vrij van belasting.
Ingekomen stukken.
Procesverbaal van kasopname bij
den gem.—ontvanger, waaruit blijkt
dat alles in orde werd bevonden.
Schrijven van den Commissaris der
Koningin inzake aanschaffing brand-
biuschapparaten.
De Voorzitter zegt, dat reeds kleinere
apparaten in de gemeente zijn geplaatst.
Besloten wordt den Commissaris
hiervan in kennis te stellen.
Schrijven van Gedeputeerde Staten
betreffende wijziging reglement Burg.
Armbestuur.
Besloten wordt overeenkomstig de
aanwijzing 't reglement alsnog aan
te vullen.
Het verslag der volkshuisvesting
1927 wordt ter inzage gelegd.
23)
Sigrid legde de verwelkte rozen op
tafel neder de zaak had haar be
vreemd. Geen papier, geen brief, geen
naam alleen deze paar voorwerpen
en het vrouwenhaar en geen nadere
aanwijzing daarover, aan wie ze had
den töebelioord. Waarlijk, een zonder
ling legaat. Waarom geen naam?
Maar wacht, misschien gaf de brief
van graaf Erlenstein, dien Iris nog
steeds in de hand hield, eenig licht in
deze vreemde nalatenschap. Misschien
welDeze overweging deed Sigrid weer
naar haar zuster zien, en nu bemerkte
ze hoe Iris roerloos was nedergezeten
en met onheweeglijken, ijskouden blik
voor zich uitstaarde.
En nu kwam de booze geest weer
over Sigrid en bracht haar in verzoe
king. Wanneer ze eens evenals toen in
Florence haar macht beproefde, om
haar zuster te hypnotiseeren? Iris zou
dan op de haar gedane vragen ant
woorden en den samenhang der voor
werpen verklaren, die op tafel lagen
uitgespreid. Maar, wanneer Marcellus
het eens te weten kwam zij had hem
Nota van aanmerkingen van Ged.
Staten op de gemeenterekening 1926.
Op verzoek van den heer Sprengers
wordt door den Voorzitter de nota
voorgelezen.
De aanmerkingen zijn slechts van
administratieven aard.
Met 't ontwerp—antwoord van B.
en W. kan de raad zich vereenigen.
Nota van aanmerkingen van Ged.
Staten op de gemeentebegrooting '28.
De Voorzitter leest de aanmerkin
gen voor en wijst er op dat Ged.
Staten o.a. verlangen dat de opbrengst
van den verkoop van boomen langs
wegen op den kapitaaldienst moet
worden gebracht.
De Voorzitter acht zulks echter niet
juist omdat 't een telkenjare terug-
keerende post is en daarom op den
gewonen dienst behoort te komen.
De raad kan zich met deze ziens
wijze vereenigen.
Besloten wordt in dien geest aan
Ged. Staten te schrijven, en van de
overige administratieve aanmerkingen
nota le nemen.
Benoeming leden G E.B.
Op een vraag van den Voorzitter
blijkt geen der leden van zin te zijn
een evenlueele benoeming als lid van
het G E B aan te nemen.
Ook de heer Sprengers heeft be
zwaar. Daar schijnt toch iets niet in
orde te zijn, zegt spr., anders zou
toch wel één lid een benoeming in
de üchtcommissie aannemen. Boven
dien zit ik in een deel van de ge
meente dat niet op het net is aan
gesloten.
v. Herpt. We zitten al een halfjaar
zonder commissie en 't zal nou ook
nog wel gaan.
De Voorzitter vraagt of men dan
van zin is om de Commissie op te
heffen.
De Raad heeft tegen opheffing der
Commissie echter bezwaar.
Voorzitter Nou wordt het toch wel
moeilijk; men wil een commissie,
maar niemand is bereid om er zitting
in te nemen.
Nogmaals vraagt spr. aan enkele
leden om zich een benoeming te laten
welgevallen.
Daarop wordt tot stemming over-
gegaan.
Na een herstemming wordt de heer
J. Kleijn gekozen met 4 stemmen tegen
1 op Sprengers en 1 op de Baai.
De heer de Kleijn verklaart de be
noeming niet te zullen aanvaarden.
De Voorzitter geeft den heer
Kleijn bedenktijd tot een volgende
vergadering, evenals het lid Brok dat
met meerderheid van stemmen geko
zen werd.
Een wijziging in de begrooting
1927 werd goedgevonden.
Jachtverpachting,
Besloten wordt wederom 't Polder
bestuur te machtigen tot het houden
der gewone jachtverpachting.
Rondvraag.
De heer Sprengers klaagt er over
dat de wegen bij hem in een zeer
slechten toestand verkeeren.
Met een grijnslach hebben de be
woners tegen gezegd, nou we
in iBr I
een nieuw lid in den Raad hebben,
zijn de wegen bij ons nog slechter
geworden.
Spr. stelt voor aan B. en W. om
zich eens spoedig van den toestand
der wegen te overtuigen, en door ge
zamenlijke samenwerking te verbete
ren.
Thans zijn de Lecgstraat en de
Spieringstraat niet meer begaanbaar.
De Voorzitter zegt alle medewer
king toe. Ook in B. en W. heeft men
er al over gesproken, maar de tijd
van het jaar is zeer ongunstig om
wegen te verbeteren. Maar er zal toch
ten spoedigste werk van worden ge
maakt.
De heer Sprengers merkt op, dat
de aanbesteding van het verfwerk op
een geheimzinnige manier is gedaan.
Volgens art. 44 der Gemeentewet
had een onderhandsche aanbesteding
slechts mogen geschieden na een be
slissing in openbare Raadsvergadering.
't Komt spr. ook voor, dat een prijs
van f 168 voor 't verven en behangen
van een kamer zeer hoog is.
Spr. had het beter gevonden zoo de
voorzitter deze kwestie eerst in den
Raad had gebracht en niet een lijst
had laten circuleeren.
De Voorzitter zegt, dat men van
oordeel was, het werk later onder
hands te kunnen opdragen aan een
schilder die al eenige jaren het verf-
werk voor de gemeente heeft.
Spreker heeft toen met Sandberg
gesproken en daarna tegen den Wet
houder gezegd, laten wij de leden van
den Raad er ook even in kennen. Toen
heeft spr. een lijst laten rondgaan.
De heer Sprengers blijft van oordeel
dat de voorzitter buiten zijn boekje
is gegaan. Waarom mag Rooijmans
niet voor de gemeente verven?
Voorzitter. Dit zijn van die zaken
die minder aangenaam zijn om er in
openbare vergadering over te spreken.
De heer Sprengers, wil het werk
zooveel mogelijk door ingezetenen
laten uitvoeren.
Voorzitten Wij zullen bij voorko
mende gelegenheden met Uw mee-
ning rekening houden.
Hierna sluiting der openbare ver
gadering.
immers beloofd God beware, niets
had ze hem beloofdHij had haar met
zijn toorn gedreigd, verder niets. Hoe
zou hij het te weten komen? Hij was
nu zeker uitgegaan.
En Sigrid bezweek voor de verzoe
king. Zij vestigde den blik van haar
groote, koude oogen op Iris, die met
moeite haar eigen blik naar haar zus
ter opsloeg, en nu haar beider blikken
zich kruisten, concentreerde Sigrid al
haar wilskracht op den wensch, Iris
in een hypnotischen slaap te brengen.
De toenemende, onbeweeglijke strak
heid in de trekken van de jonge vrouw
bewees Sigrid, dat ze haar wensch had
bereikt, en daar ze zich de handbewe
gingen, die de Cavaliere toen had ge
maakt, niet goed meer herinnerde, zei-
de ze luid en bevelend, terwijl ze den
blik strak op het bleeke gezicht voor
zich gevestigd hield: „Slaap!"
Toen liet Iris het hoofd achterover
tegen de leuning van den stoel zakken
en haar oogleden vielen zwaar toe.
„Slaap je", vroeg Sigrid.
„Ik slaap", was het antwoord, met
licht veranderde stem gegeven. Maar
dat was Sigrid niet voldoende. Zij
nam een speld en prikte Iris daarmede
zacht in de hand.
.„Voel je iets?"
„Ja. Een speld."
„Je moet niets voelen, in 't geheel
niets. Ik verbied het je. Heb je mij: ver
staan?"
Sigrid prikte opnieuw, ditmaal ech
ter zóó hard, dat een roode droppel
bloed zich op Iris' hand vertoonde.
„Voel je iets?"
„Neen", was het lachende antwoord,
en inderdaad had Iris bij den pijnlij-
ken steek niet gehuiverd.
„Vertel mij dan den inhoud van den
brief, dien je in de hand hebt," beval
Sigrid.
Op het lieve gezichtje van de jonge
vrouw teekenden zich duidelijk de spo
ren van de inspanning af, waaraan
haar geest zich onder den vreemden
wil moest onderwerpen. Zij bewoog 't
hoofd onrustig heen en weer, haar
wenkbrauwen trokken zich pijnlijk sa
men en haar gelaatskleur werd nog
bleeker.
„Ik kan niet", fluisterde ze.
„Je moet!" beval Sigrid. „Lees!"
Weer begon het pijnlijke gebaren
spel, toen echter begon Iris den brief,
dien haar physiek oog nog niet had ge
zien, langzaam en duidelijk op te zeg
gen:
„Deze regelen, mijn lief kind, verge
zellen alleen den sleutel van het zwar
te koffertje, dat je na mijn dood als je
eigendom zal worden overhandigd. De
inhoud daarvan is een legaat, dat ik
gaarne voor mijn dood had vernietigd,
daar het, zooals ik hoop, steeds van
weinig beteekenis voor je zal blijven.
Ik heb echter gemeend, tot zulk een
willekeurigen stap niet te mogen over
gaan. Ik geef je, mijn Iris, als vader
en vriend den raad, den inhoud van
het zwarte koffertje te verietigen,
vóór je dien hebt gezien. Hij zou je in
den beginne de oogen openen, dau ech
ter bevreemden, en daar hij, zooals ge
zegd, steeds van weinig beteekenis
voor je zal blijven, zoo is het beter dat
je de dingen, die er in zijn, niet ziet.
Godes rijksten zegen over je, Iris!
Lode wijk graaf von Erlenstein.
Rome, November 1885."
Nadat Iris geëindigd had, bleef Sig
rid een oogenblik peinzend staan.
Toen nam ze den brief uit de handen
van de jonge vrouw, trok het in vieren
gevouwen vel papier uit het couvert
en las den inhoud. Deze kwam woord
voor woord overeen met. hetgeen Iris
zooeven had gezegd. Daarop stak ze
den brief weer in het couvert, legde
hem neer en greep naar het medaillon,
dat op tafel lag.
„Wiens portret is dit?" vroeg ze, na
dat ze 't medaillon open in Iris' hand
had gelegd.
„Van mijzelf!" riep deze met naive
vreugde, tot groote verwondering van
Sigrid.
„Aan wieu heeft dit portret toebe
hoord?" vroeg ze verder.
Toen week het lachje van Iris' trek
ken en onrustig bewoog ze het hoofd
heen en weer.
„Het is zoo donker, ik kan niet zien",
steundcj ze.
,„Je moet zien! Van wieu is dit por
tret geweest?"
Pijnlijker, smartelijker werd de
strijd in de trekken van de jonge vrouw
„Zie!" beval Sigrid scherp.
„Ik zie", fluisterde Iris afgemat, ,,'t
Is het portret van de vrouw met de
blonde haren".
„Hoe heet de vrouw?"
„Ik weet het niet".
„Bezin je eensIk wil den naam> we
ten!"
Een geluid, als 't gereutel eens ster
venden, kwam over Iris' bleeke lippen.
„Ik. weet den naam niet steunde
ze.
Sigrid overlegde in zich zelve. Zij
moest en zou meer weten juist, het
BINNENLAND.
Uit het Kleermakersbedrijf.
Van de zijde der werkgevers in het
maat-confecliebedrijf wordt ons mee
gedeeld, dat aan hen door de werk
nemersbonden ongeveer dezelfde voor
stellen zijn aangeboden in verband
met een nieuw af te sluiten collectie
ve arbeidscontract, als aan de werk
gevers in het speciaal maatkleeding-
bedrijf. 6
Deze voorstellen komen in hoofd
zaak hierop neer, dat een loonsver-
hooging verlangd wordt en bovendien
verschillende verbeteringen, tezamen
tot een bedrag van 15 a 20 pCt. op
het bestaande loon.
Het gemiddelde weekloon van de
werknemers In dit deel van het
kleedingbedrijf, meest huisarbei
ders, staat ongeveer gelijk aan wat
aan arbeiders in andere bedrijven als
vast weekloon wordt betaald. Boven
dien hebben de thuiswerkende kleer
makers de gelegenheid, met hulpen
te werken, aan wie zij aanmerkelijk
minder kunnen betalen, dan zij zelf
ontvangen.
De werkgevers weten nooit, of een
thuiswerker alleen voor zijn patroon
werkt, dan wel, dat hij ook nog als
patroon optreedt door voor particulie
ren te werken dit laatste komt, zeer
tot schade van de werkgevers, maar
al te veel voor.
Desniettemin hebben de werkgevers
aan de werknemersbonden aangeboden,
een nieuwe overeenkomst aan te gaan
ter vervanging van de tot 15 Februari
Ioopende, waarvan de inhoud gelijk
luidende zou zijn.
In de voorstellen van de werkne
mersbonden kunnen zij niet treden,
omdat zij deze fnuikend achten voor het
haar. Zij legde de vlasblonde streng
over Iris handen.
„Heur haar. Het is beur haar!"
fluisterde ze.
„Haar naam! Je moet haar naam
zeggen
„Ik kan niet!" steunde Iris. „Zij
schudt met het hoofd zij staat voor
Blij ik weet den naam niet. Erbar
men! Medelijden! Het is niet om uit te
houden".
Sigrid nam onwillekeurig het haar
uit den schoot harer zuster en legde er
de verwelkte rozen voor in de plaats.
„Rood! Rood!" riep ze. „Rood van
zijn en haar bloedDe witte rozen zijn
verzoend verzoend
Met hijgende horst hield ze op en
Sigrid nain nu ook het kanten doekje
er legde het in plaats van dc rezen
over Iris' iuud. Toen begonnen d< trek-
acn van d- page vrouw krampachtig
samen te trekken, het ademhalen werd
haar hoe l^vgcr hoe moeilijker de horst
begon tc reutelen.
„Spreek. Ann wien heeft deze doek
toebehoord?" vroeg Sigria bleek, taaitr
vastberaden.
„Haar! Zij droeg hem op den laat-
sten gang", kwam het gesmoord over
Iris' lippen.
„,Wie droeg hem? De naam! Ik wil
den naam weten
„Ja, ja, ja,! Ik kom!" steunde Iris en
opende haar oogen met den strakken,
ijskouden blik, toen stond ze op, ter-
terwijl ze met de vingers krampachtig
den doek omvat hield twee, drie
schreden deed ze naar de deur toen
gleden doek en medaillon uit hare han
den, en met een doffen kreet) viel' ze op
den grond neder.
Wordt vervolgd.
51e JAARGANG.
De Echo van het
Waalwüksche en Lmtslriatseke Courant,
Dit blad verscliqnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rqk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zend°n aan den Uitgever.
Prijs der Ad verten tiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
van „DE ECHO VAN EET ZEIDEN".
Uit het Duitsch
van
EÜFEMINA VON ADLERSFELD-BALLE8TBEM.
fWUaCHAPPy VAN VERZEKERING OP HETLEVEM
„Ja."