OÏSOÏIH HO MEN
f^rnnr
No. 21. Zaterdag 10 Maart '28. 51e Jrg.
TWEEDE BLAD.
V Verliest Rotterdam terrein?
Onder dit opsenrift bevat 't Alge
meen Weekbiad voor Sctieepvaait,
Expeditie, Transport en Assurantie-
wezen, offeieel orgaan van Roitcrdam-
sciie expediteurs, een lezenswaardige
öeschouwing over de verzending van
stukgoederen uit de zuidelijke indu
strie centra van ons land.
Wij ci'.eeren enkele stukken:
„Toen schrijver zien legenover een
vooraanstaand indusirieciue opmer
king veroorloutde, daidicns vooikcur
voor veriadtng van Aulweip n wan
weinig nationale gev> eie».b getuigde,
wierp deze tegen, üat in ucn loop
der jaren zijn belangen beduidend
meer bij eer» verlading via Antwerpen
gediend werden.
Er is een zekere koeineid ont
staan, welker oorsprong in nuolü-
zaak moet worden toegescnieven
aan de Houding der Regeering en
het in de meeste gevallen terugnou-
dende standpunt der Nederlanusche
Spoorwegen. Er wordt van deze
laatste te weinig soepelheid be
tracht en te weinig goede wil ge
toond om zich aan oe meer bijzon
dere belangen van Brabant, welke
door de ligging tusschen Antwer
pen en Rotterdam worden bepaald
aan te passen.
Een klassiek voorbeeld is alleen
al reeds de wijze, waarop door de
otide Spoorweg directies te Utrecht
en Brussel op aanhangig gemaakte
vraagstukken inzake vraeiuieducue
oi het toestaan van een ot andere
iaciliteit, welke in de practijk van
het bedrijf wenschehjk bleek, wordt
gereageerd.
Hoewel dikwijls voor de Neder-
larrdsche Spoorwegen gruote be
langen op het spel staan, wordt
meestal met een korte afwijzing
volstaan en geen mogelijkheid voor
nader overleg, teneinde tot over
eenstemming te geraken, open ge
laten. Daarentegen wordt uit Brus
sel de uttrioodiging ontvangen, hoe
wei deze directie zeker minder be
langhebbend ts, een en ander te
komen bespreken, opdat de ver
schillende mogelijkheden kunnen
worden onderzoent en toegelicht.
indien zich een gelegenheid voor
doet via Antwerpen iets goedkoo-
per te verzenden, of goederen van
overzee komend via Antwerpen te
ontvangen wordt deze onmiddellijk
aangegrepen.
Een dergelijke gelegenheid heeft
zich geboden bij de opening van
het Wilhelmtnakanaal, waardoor
het mogelijk werd, ue zeer belang
rijke zendingen huiden en looistof-
stuffen voor de leder-industrie in
Gilze—Rijen en Dongen, welke tot
dat oogetibiik voornamelijk via Rot
terdam werden verladen, via Ant
werpen te betrekken.
Men heeft zich intusschen aan
deze route gewend, waarmede een
vrij beduidend vervoer voor Rot
terdam verloren ging en juisi de
de zwakke piek. ons stukgoedver
voer wordt getroffen".
Oe opmerking die de schrijver
maakt is niet geneel nieuw.
In Febr. 1927 maakte dit reeds een
punt van bespreking uit in den Ge
meenteraad van Rotterdam en werd
er een commissie ingesteld die tot Nederland moei alle economische
taak kreeg te onderzoeken welke de barrières helpen slechten, om ze nooit
oorzaken zijn, dat verschillende stuk- weer op te richten! Eerder moet Ne-
goederen, welke vroeger over Rotier derland in onzelfzuchtig idealisme ten
dam werden verscheept, thans ovei onder gaan, dan dal liet ooit vechtta-
andere havens gaan. "even gebruiken zou om zijn billijke
Terecht heefi de schrijver van ge- i aanspraken op een open deur, ook voor
noemde oeschouwing geconstateerd bet Nederlandsche product, in het hui
welzijn zijn krachten ging INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
dat net meeidere vervoer over Ant
werpen ten gevolg is van de minder
soepele nouding van Rotterdam.
Maar er zijn meerdere en sterkere
argumenten waarom voor verreweg
net grootste gedeelte wordt geimpur
teciü, e.i aan bedoelen wij hiei
speciaal ucn import van ruwe
oveizccschc huiden.
riet is ocKcird dal de Aulwerpsche
lm ven vooi de bthandeimg der hul
ueu oeiangiijK beier is geoutilleerd
Uan KouciUaUl.
lil A.uWcipcn worden de hulden in
spcCiaie uvciUcKie aijgats" gelost,
zouüdt Ze legen regen en zon Oe-
scneinid zijn. ucze nangars zijn vrij
wel alle dicht bij elkaar gelegen wii
gcflidKKciijk te oeieiKeri
Wrc nuiüen van overzee importeert
gaat ze in de haven van aankomst
bezichtigen.
in Rotterdam staan de huiden bij
lossing en tijdens de verwerking
(ontzouting en weging) aan alle weers
invloeden bloot en leggen de booten
meestal op ver uiteen gelegen punten
aan, zoodat de bezicntiging, vooial
van meerdere partijen omslachtig en
lijdroovend is.
De loodsen te Antwerpen zijn aiie
met spooraansluiung
Ook voor den handel, die de nuiden
importeert om ze op te slaan en ze na
bezichtiging aan de looiers te ver
koopen, biedt Antwerpen voordeelen.
België, Holland en een groot ge
deelte van Duitschland en Frankrijk,
aisook de Balkan, bedienen zich dij
voorkeur van Antwerpen voor de
overzeesche huiden.
In bovenbedoelde hangars liggen
vrijwei steeds schepen in lossing, die
meermalen 40 ÜCÜ a 50 000 huiden
hebben geladen.
Gok wanneer men aan de expor
teurs in Buenos Aytes oi Munie
Video de opue laat voor verlading
naar Antwerpen of Rotterdam, komen
de nuiden bijna steeds over Antwerpen
En wanneer er voor de lederfabri
kanten*over het algemeen geen be
paalde aanleiding is om de Rotier
damsche naven te kiezen, dan is dit
mede gelegen in het telt, dat juist de
Rotterdamscne handels-n naven
Kringen zich stceas scherp verzetten
tegen eenigen steun aan de binnen
landsche lederindustrie in naar strijd
tegen de ongelijke Duiterilandsche
concurrentie.
Misschien wil de Redactie van
S E.TA. als vervolg op haar artikel
er deze toelichting nog wel aan toe
voegen, waarvan wij de gegevens
putten uit een adres van de Kamer
van Koophandel voor de Langstraat
dd. 30 Maart 1927, aan den Secretaris
van de Stukgoederencommissie uil den
Gemeenteraad van Rotterdam.
tenland erkend te zien.
Het is verrassend, in het Algemeen
Handelsblad te mogen ontwaren, hoe
diepe ernst het is met deze dogmati
sche opvattingen. Daar kan men lezen,
dat Nederland, nu het nog steeds niet
vlotten wil met de gelijkstelling van
Antwerpen en Rotterdammaar eens
zijn economische tanden moet laten
zien. „Indien geen ander middel open
blijft om een snelle beslissing te krij
gen" zoo heet het in het politiek-li-
berale blad „behoort Nederland zijn
gedelegeerden uit de Rijnvaartcommis
sie terug te trekken en de scheepvaart
van en naar van surtaxe vrijgestelde
Rijnhavens te heiasten met een recht,
gelijkstaande aan de vrijstelling, die
Antwerpen thans, in tegenstelling tot
Rotterdam, geniet."
Men ziet bij het aardewerkwetje
tegen een kleine verhooging voor drie
jaar 0111 hel Zuiden te helpen, maar
de protectie der Rotterdamsche haven
is natuurlijk uit den booze!
KERKNIEUWS.
Mgr. Diepen naar Lourdes.
Mgr. A Diepen, bisschop van 's-Her-
togenbosch heeft het voornemen te
kennen gegeven, de jubilé bedevaart
van Pastoor L. Offermans naar Lour
des van 27 Juni tot 3 juli mede te
maken.
BINNENLAND.
retorsie-vrijhandel.
Onder dit opschrift neemt De Tele
graaf van gisteravond „Het Alg. Han
delsblad" a faire, omtrent zijn houding
in het Maastrichtsche Aardewetje en
zijn aandringen op beschermende
scheepvaartrechten als retorsie-maat
regel, waaruit blijkt de relatieve waar
de der politieke beginselen van het
blad.
Hel Handelsblad schreef o.a.
Zondag 4 Maart herdacht men
het 75-jarig' herstel der Hiërarchie in
ons land.
In de kerkgeschiedenis maar ook in
de historie van ons land is het herstel
dei Bisschoppelijke Hierarchic een
belangrijke mijlpaal geworden
tDe hiërarchie herstelde weer den
ufterlijken vorm van den inner lijken
band der kerk in liefde en geloof.
De hierarchic toch, die de geloovi-
gen verbindt aan de priesters, de
priesters aan den Bisschop, de Bis
schoppen aan den Paus, die hiërarchie
is het pand en de waarborg der een
heid door onzen Heer Christus in zijn
hoogepriesterlijk gebed voor ons afge
beden „dat zij allen ééi zijn gelijk
Gij Vader in Uwe en ik in U. dal
ook zij één zijn in or.s." (Joh XVII:
21
Op het herstel va» de hiërarchie r&
een bloei gevolgd van geestelijk le
ven als de meest optimistische ver
wachting zich toen niet had durven
voorstellen.
Sedert zijn ook honderden kerken
verrezen, door de nooit vermoeide
offervaardigheid der katholieken
Toen de bisschoppelijke hierarchic
hersteld werd. is een storm van agi
tatie losgebroken die onder den
naam van ...April—beweging" in de
geschiedenis is blijven voortleven.
In redevoeringen, vlugschriften, adres
sen werd het voorgesteld, alsof ons
meene
wijden.
Heeft b.v. de sociale arbeid der
Katholieken geen vruchten gedragen?
En hoeveel Katholieken hebben niet
het land in moeilijke tijden en op be
langrijke posten gewichtige diensten
bewezenEn om nog op een feit te
wijzen, dat met de hiërarchie meer in
onmiddellijk verband staat: zou de
vereeniging van de Noordelijke er
Zuidelijke provincies, die in de mid
deleeuwen kerkelijk en politiek geheel
los van elkander stonden, in één hiër
archisch verband en in den st rij cl
voor gemeenschappelijke belangen, er
niet toe bijdragen om ze ook inniger
aan het ééne vaderland te verbinden?"
Aldus schrijft Dr. J de Jong in de
Maasbode van 3 Maart j.l. en hij
besluit
De herdenking van het herstel der
hierarchic stemt tot dankbaarheid je
gens God voor netgeen Hij ons door
onze Hoogwaardige bisschoppen heeft
geschonken. Maar zij is ook een lts,
Katholiek Nederland is één en krach
tig geworden door de trouw aan zijne
bisschoppen. En de noodzakelijke
voorwaarden om de eenheid en kracht
te bewaren in de velerlei gevaren,
grooter dan vóór 75 jaren, is trouw
te blijven aan hunne leiding, al wor
den soms offers van particuliere be
langen gevraagd.
Het is de les, die reeds vóór meer
dan achttien eeuwen de eerbiedwaar
dige bisschop Ignatius van Anliochie
gaf, toen hij op weg naar zijn martel
plaats schreei:
Gehoorzaamt allen aan den bis
schop, als Jezus Christus aan Zijn
Vader. Waar de Bisschop is. aaar zij
de gemeenschap der geloovigen, zoo
als de Katholieke kerk is, waar Chris
tus is".
Voor Alien die Sukkelen
met Verstopping of moeilijken, tragen en
onregelmatigen Stoelgang zijn
Mijnhard!s Laxeertabletfen
onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn
Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 ct.
goede vaderland door „het roomsche
gevaar" zijn ondergang tegemoet
ging-
De geschiedenis heefi reeds lang
het ij de le der schrikbeelden bewezen
n plaats van een ramp is het herstel
der hiërarchie het land tot een zegen
geworden. Zij heeft er immers toe
medegewerkt, dat een deel der bevol-
cirig, dat tot dusver van het openbare
leven zoo goed als uitgesloten was,
nu ook naar vermogen aan het alge
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden.
CORRESPONDENTIE. Van Slntc Odrada.
Tini en Marinas v L., Waalwijk.
Al kwamen jullie briefjes wat laat,
toch deden ze mij om meer dan een
reden een groot genoegen. De be
stemming die jullie aan 't geld geven
vind ik héél mooi. Wat heerlijk dat
ge samen overeen zijt gekomen om
voor je zusje een cadeautje te koopen
bij gelegenheid van haar plechtige
H Communie. Ik wed dat jullie ouders
en zusje daar zeer mee ingenomen zijn.
Ik groet ju'lie allen zeer hartelijk.
door
ERNEST VAN DER HALLEN.
(Vervolg.)
Een moment wist Odrada niet wat
ze denken moest. Haar vader had haar
een zoen gegeven Dat was niet meer
gebeurd sedert haar moeder, vrouwe
Columba, gestorven was, nu meer dan
drie jaar geleden. Haar vader hac
haar gekustDat haar stiefmoeder
haar grof behandelde en haar had uit
gelachen om haar verzoek, was ze a
vergeten. Blij en licht huppelde ze
GEMEENTERAAD.
VLIJMEN.
De raad dezer gemeente was Don
derdagavond in voltallige zitting bijeen.
Voorzitter de Edelachtb. heer G.v.
d Ven.
Bij ae opening der vergadering
brengt de Voorzitter mede namens
zijn vrouw hartelijk dank aan de leden
die gedurende de ziekte en 't herstel
van zijn vrouw var. voortdurende
belangstelling getuigden.
De notulen der vorige vergadering
weiden aangehouden.
1. Ingekomen stukken.
Medecleeling van de leden der
Commissie van Toezicht op iKt L O.
üat zij hunne benoeming als zoodanig
aannemen.
Procesverbaal van kasopname bij
dert gemeente—ontvanger en 't G.E.B.
Verslag Bouwvereeniging „Vlijmen
Vooruit".
2. Aangehouden verzoek van de
Voetbalvereniging orn verhuring van
een voetbaiterrein met voorstel van
B. en W.
De Voorzitter stelt voor een terrein
te verpachten achter de Hut ter grootte
van 1 H. 37 A., voer de som van f 75.—
per jaar. Men wenscht daaraan de
voorwaarde te vet binden dat er des
Zondags voor 12 uur geen oefeningen
en wedstrijden mogen worden ge
houden.
De gemeente heeft er geen voordeel
of nadeel bij.
M. Boom. iu de vorige vergadering
heb ik al gewezen op 't gebtuik van
de zwemkom. Zou men die nu ook
niet daar kunnen maken en dan at
zetten? Uit zedelijkheidsoogpunt laat
't soms wel eens wat te wenschen
over.
terug den tiap op naar het kasteel
toen ze ineens peinzend bleef stilstaan.
„Als ge mee wilt tijden, haai dan
een rijdier in het Peerdenbosch 1" had
men haar gezegd.
Een momentje dacht ze na Hei
Peerdenbosch was niet verre het lag
vlak achter het kasteel. Daar kweekte
graaf Hugo al de peerden die hij in
tijd van oorlog noodig had de diertr.
liepen daar rond als in een wildernis
zonder dat men hen ooit kwam storen
ze waren zoo wild en zoo woest ge
worden dat bijna niemand binnen de
afsluiting dierf gaan.
Aan dat laatste dacht Odrada echter
niet. Alleen dat ze mocht meerijden
als ze een peerd uit het bosch ging
halen.
Vlug wiple ze naar heur kamerke
en deed haar mooiste kleeren aan,—
sinds de dood van haar moeder had
zij die niet meer gedragenze
gespte haar malve zijden sandalen aan
en knoopte een zilveren gordel om
haar midden. Haar weelderige bruine
haren streek ze vlug glad; dan nog
het gouden kruisje, dat ze nog van
haar moeder kreeg, om den hals ge
schoven en ze stond klaar.
Zoo was ze als een seraf uit den
hemel. Er was een zachtheid over
haar en iets zoo onzeggelijk zuiver en
goed dat het was als ge haar zaagt
of een engel raakte u aan.
Zoo spoedde ze zich naarhetPeer-
Voorzitter. Wij hebben daar ook al
eens over gesproken, maar de behotite
aan een openbare zwtmkom cott zich
hier nog niet gevoelen. Etn «nüere
kwestie is om de zwtmkom wat at te
zetten. Maar nu is de afstand van Qen
openbaren weg volgens ue wel vol
doende. Over 't geheel worut toezicht
gehouden. M.t. is het beter om ze maar
in den vrijen polder te laten zwemmen,
dan heelt men ook beter toezicht.
Vorig jaar zomer heb tk 't steeds
laten Cuniroleeren.
M. Boom. Als er toezicht gehouden
wordt, dan heb ik er niets op tegen.
v. Heesbeen. Zouden we'l land niet
voor een lager pnjs aan de voetbal-
vereeniging verhuien en dan zeit 't
voorgrasland verpachttn.
Voorzitter. Bedoeling is om'iheele
jaar over 't terrein te kunnen be
schikken.
v. Halder. Ik wil de vereenlging wel
tegemoetkomen maar aan te veel land
heeft ze toch niets. Het overige zou
ik beschikbaar willen laten voor gras
land.
v. Buul. Dan zou men wel voor een
stukje moeten omheinen.
v. Heesbeen. Antleis kan de ver-
eeniging 't zelf wel verhuren en dan
halen ze 't geld weer gemakkelijk terug.
Voorzitter, 't Is geen bezwaar om ae
voorste spie zeil te houden. We kun
nen er dan een schaar meer op hebben.
Overeenkomstig vooistel wordt be
sloten.
3. Bespreking aangaande circulaire
van den Minister van Arbeid, betref
lende steun bij emigratie naai Canada.
Voorzitter. We zouden er dan de
voorwaarde aan willen verbinden, dat
men minstens twee jaar in ae ge
meente moet wonen, wil men eventueel
voor steun in aanmeiking kornen.
Aldus woidt besloten.
4. voorstel van Burgemeester en
Wethouders, tot hei aangaan van eene
ieening voor kasgeld.
De Voorzitter zegt, dat men, van
f 40 00U nu reed3 gekomen tot slechis
t i5 UüO. 't Laai zich aanzien, dat deze
posi langzaam aan van de begrooting
verdwijnt.
Aan 't voorstel om een kasgeld-
leening aan le gaan van f 15 000 woidt
goedkcming gehecht.
5. Voorstel van Burgemeester en
Wethouders, betreffende steun aan
ongeorganiseerde werkloozen.
De Voorzitter geeft op dit voorstel
een nadere toelichting. De gemeente
is aangesloten Dij de werkloozenkas,
wat haar verleden jaar nog f 1200
heeft gekost. De jaarlijksche bijdrage
betreft de georganiseerde mandenma
kers. Hoe meer leden de bond telt,
des te meer moet ook de.gem. bij
dragen.
De georeaniseerden krijgen bij werk
loosheid 9 w. steun uit de Bor.dskas,
wat dus voor de gemeente e n groot
voordeel is.
Maar er is ook nog een andere ca.
tegorie van aibeiders die zich van de
organisatie niets aantrekt. De man
denmakers betalen elkt week hun
contributie voor de organisaiie en de
werkloozenkas, er zijn dus bij even-
lueele werkloosheid niet terstond op
de gemeente aangewezen.
Daarentegen komen de anderen di-
denOosch.
Het wijde woud trilde en gonsde
van allerhande leven Zoover oogen
droegen was het één beven van üul
zend gioene untcn en de diepten
schemerden vol geheimzinnigheid
Zware, bruingroene beuken met hun
takken tol legen den grond, leken
bergen van bronsgoud blauwe dennen
en lichte beiken, wilde kastanjelaars
en keersrechie olmen, brttde en goud
groene platanen en sierki iekendt
Imdenbooinen stonden roerloos, hun
takken ineengegroeid, hun stammen
bedekt met klimop en wilde wingerd
Daaronder was de schemer zacht en
vochtigduizenden wilde planten met
sterkriekende bladeren schoten wild
dooreen en daarin gonsde het zonder
ophouden van veel onzichtbaar leven.
Zoodra Odrada het oude roestige
hekken opengemaakt had en de wil
dernis van het Peerdenbosch binnen
kwam, leek het of de stilte viel plots
over het woud. De boomen bleven
stil en de siruiken hielden hunnen
adem in. Een énkele wilde houtduif
kloeg zachtjes heel verre en dan was
het de stilte.
Een oogenblik stond Odrada loer-
loos. 't Was den eersten keervanhaar
leven dat ze fn het Peerdenbosch
kwam en zeker zou ze er nooit alleen in
durven gekomen zijn. Daar liepen
graaf Hugo's peerden met honderden
in het wilde rond niemand wist
hoeveel er juist waren, en enkel
als het oorlog werd en graai Hugo ten
snijd trok, werden een deel peeiden
uit het bosch gehaald en tam gemaakt.
Voorts waren de dieren in de wilder
nis zoo woest geworden dat niemand
er ooit binnen dierf gaan, dan met
veel gewapende dappeie mannen
En ja, lang duurde hei niet of daar
begon de grond te beven onder het
gestamp van vele peerdenhoeven.
Takken kraakten en jonge boomen
hoorde men breken en daar zwenkte
plots een heelc troep peerden van
achter het dichte struikgewas, snui
vend, met fladderende manen en wijd
open neusgaten, steigerend om elkaar
voor te geraken.
De kleine, mooie Odrada schrikte
geen oogen lik. De peerden kwamen
recht op haar aan. Vlug nam ze het
gouden 'kruisje dat aan haar halsket-
ling hing en zegende van verre de
dieren. Plots staakten deze hun ren
nen ze schudden hun manen en
aarzelend, met gebogen koppen,kwa
men ze langzaam naar Odrada toe.
Zoet bestraffend stak deze haar klei
nen vinger omhoog en bekeek de
peerden om hun woestheid en het
vernielen van de boomen van hun
woud en hun bloeddorstigheid als er
een mensch in het bosch kwam. Ne
derig en lijk ze berouw daarover
voelden bogen de peerden hun koppen
nog dieper en schenen te beven voor
