jj[ ECH1 ViK Htl ZlliOtN ns en ui, 111 m No. 27. Zaterdag 31 Maart '28. 51e Jrg. BINNENLAND. 0.- o.- »ch Nog verdere verlaging der posttarieven De mogelijkheid wordt overwogen. Blijkens de M van A. aan de eerste Kamer over het wetsontwerp tot rege ling van de inkomsten en uitgaven van de Posterijen Telegrafie en Tele fonie voor het dienstjaar 1928 zal, zoodra voldoende aanwijzingen zullen zijn verkregen omtrent de gevolgen, die de ln Februari j.l. ingevoerde tariefsverlagingen hebben op de uit komsten van het staatsbedrijf, de mogelijkheid om tot verdere verlaging der posttarieven over te gaan, nader worden overwogen. Indien alsdan blijkt, dat de bedrijfs- rekening verdere tariefsverlagir g toe laat en de algemeene toestand des lands zich daartegen niet verzet, zal de totstandkoming van die verlaging zoo spoedig mogelijk worden bevor derd. waarbij aan de beide dienst- onderdeelen de telegrafie en de tele foon mede ernstige aandacht zal wor den geschonken. Uit het boekdrukkersbedrijf. Gisteren werd te Utrecht de voor- jaarsvergadering der Federatie van organisaties ln het boekdrukkersbe drijf gehouden, voorafgegaan door de vergaderingen der daaronder ressor- teererde bonden. De voorzitter, afscheid nemende van «r. Van Rhijrj. wees op het vele en belangrijke werk dat mr. Van Rhijn voor de Federatie had gedaan. Een album met handteekeningen der leden werd hem aangeboden. De nieuwe collectieve arbeidsover eenkomst werd na korte besprekingen voor den tijd van 2 jaar en 7 maan den met algemeene stemmen aanvaard INGEZONDEN STUKKEN ,Grau, teurer Freund, ist alle Theorie „Und grüri des Lebens goldner Baum." Onwillekeurig kwam mij boven staande spreuk voor den geest, toen ik het ingezonden stuk van den heer van der Waerden van j.l. Zaterdag gelezen had. Als de heer van der Waerden gelijk heeft, ziet het er hier in Waalwijk somber uit, dan loopt het op den duur op een eindje. Dit is heelemaa! geen prettig vooruitzicht voor onze jongeren en voor degenen, die na ons komen De mentaliteit, die uit het betoog van den heer van der Waerden spreekt, brengt mij in de sfeer, die heerscht in de omgeving van safe loketten en belastingkantoren. Nu zijn dit op zich zeer nuttige apparaten en beschouw ik deze als de gewichtige oorden, waar het economisch leven zijneinde vindt, maar er ligt nog wel het een en ander \óór. Onze voorouders met hunne oud- vaderlandsche soberheid voerden het devies: „De cost gaet voor de baet uil", zij bouwden schepen en havens, zij richtten dure vloten in, zij voerden oorlogen, die schatten verslonden, stichtten prachtige stadhuizen en daar na kwamen de villa's en landhuizen langs de Vecht en welvaart allerwege. Men kan nu eenmaal de kansen en den gang van zaken in het economisch leven niet met cijfers afpalen. Wan- neer wij klakkeloos aannemen, dat het inkomen van onze gemeente in de jaren 1928 29 30 en volgende jaren niet hooger zal worden, dan zeggen j wij daarmede het vertrouwen in ons zelf en het vertrouwen in de toekomst op Dit zou zijn eene geestesgesteld heid scheppen, die voor allen vooruit gang funest is. Wat nu onze raadhuis-kwestie be treft, is mijn standpunt dit, dat men niet al te veel of geen overdreven waarde moet hechten aan s'aiistif-che gegevens (de controle over de reken kundige juistheid van het betoog van den heer van der Waerden kan ik wel aan het college van B W overlaten) en dat het bouwen van een nieuw raadhuis een groot plaatselijk belang is. Het moreel effect is in de meeste gevallen niet te schelden van eene materiëele daad, ook hier niet. Door uitvoering van het volgens vage lijnen aangegeven plan, zouden wij ktijgen een ruimer en breeder Waalwijk, zou den wij het aanzien van onze plaats aanmerkelijk verhoogen met al de on berekenbare gevolgen daarvan. Ik ben er mij terdege van bewust, dat in het verleden door onze gemeen te onherstelbare fouten zijn begaan (geen schutssluis van de haven in de Maas de brug te Heusden in plaats van te Drongelen), dat ik voor mij er wel voor zal oppassen, dat ons deze kans om ons Waalwijk vooruit te brengen, zoo maar ontglipt. Mijnheer de Redacteur, ik mag een slecht inzicht hebben, wanneer ik als mijn stellige verwachting uitspreek, dat het inkomen van onze gemeente in de komende jaren geleidelijk zal toenemen, (wij kunnen dat in elk geval nog wel even af zien) Wanneer dit niet zoo is, dan is er tot nog toe nog niet veel bedorven. Er zijn enkele panden aangekocht.welke, de omstandigheden ln aanmerking genomen, eene goede huur opbrengen. Wanneer echter nader blijkt, dat mijn inzicht juist geweest is, dan ver vallen daarmede de motieven, welke de heer van der Waerden legen de raadhuisplannen aanvoert. Wanneer verdere maatregelen goed gekeurd moeten worden, verlrouw ik, dat wij over de meest juiste cijfers en inlichtingen zullen beschikken Gezien de ervaring, hoe de voorstellen zijn voorbereid wanneer zij den raad be reiken, twijfel ik daaraan geenoogen- blik. Wanneer de cijfers en de practijk uitwijzen, dat wij de lasten van een nieuw raadhuis niet kunnen dragen, dan zal ik de partij van den heer van der Waerden kiezen even vastberaden, als ik nu tegenover hem sta. Het gaat immers om het belang van onze ge meente en niet om persoonlijk succes of pariijwlnst Ik vertrouw, dat de heer van der Waerden zal doorgaan met tegenwer- Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek veiboden. am. CORRESPONDENTIE. jan v. H.. Ie Zeine, Waalwijk. Een neefje, dat zulke hartelijke briefjes kan schrijven, wil ik heel graag in ons hoekje opnemen. Jan, ik zou heel gaarne op het Communiefeest van je broertje zijn gekomen, maar ik kon niet. Voor een paar weken werd ik ook al door een onzer nichtjes op 't Communiefeest genoodigd en aangezien 2ij de eerste was die me vroeg, ben ik naar haar gegaan Maar wie weet Jan of ik kom een volgend jaar bij jullie. Als je het boek gelezen hebt, schrijf me dan eens hoe je 't vindt. Wil je heel veel groeten doen aan je ouders, zusjes en broertje* Voor jou, mijn jonge vriend, een stevige handdruk. Tot ziens Henk SAmsterdam. Je Moeder had het toch mis, hé HenkJou oplossing was heel goed Ik heb extra geschreven „instelling", omdat het anders wel al te gemakke lijk voor julie zou worden. Schrijf me eens of alles goed is overgekomen. Groet ook je Moeder van me en dank haar uit mijn naam voor de belang stelling waaimede zij onsJeugdhoekje steeds volgt. Dag Henk. Huibert K.t Nieuwevaart. Capelle. Je bent toch geen nieuweling, hé Huibert? Ik geloof, dat ik je al eens meer hebt gezien. Zeg Huib, je moet me opgeven hoe oud je bent. Zul je dat doen Dank je. Wederkeerig vriendelijke groeten, ook aan Nico. Ton T., Waalwijk. Ditmaal ging t lot precies langs je neus heen. Ton! Vond j* de oplos sing heusch zoo moeilijk? Misschien kwam je een beetje op 't dwaalspoor pingen tegen het nieuwe raadhuis te maken waar het maar pas geeft. Eerst dan krijgen wij een goed inzicht en een juist oordeel. „Du choc des opi nions jaillit la vé i Mijr.heer de redacteur, ik heb ge meend, goed te doen, mijn standpunt omtrent de raadhuiskwesue eens uiteen te zetten, omdat ik er van overtuigd ben. dat onze gemeente gf-en voordeel beeft van sombere beschouwingen en profeüën, ever min als van fantastische plannen en daden zonder degelijken ondergrond. Beleefd danker.d voor de opname MATH IE U VAN LOON. Mijnheer de Redacteur. Ik zal wijselijk r.iet ingaan op al dat nutteloos en onwaar gecijfer van den heer van der Waerden. Aan hem een paar vragen slechts: lo. Is de heer v. d. W zoo naief, dat hij niet weet dat voor een nieuw raadhuis een leening op zeer langen termijn gesloten wordt, zoodat ook die ra ons komen voor dergelijk gebouwmeebeialen, dus slechts rente en aflossing ln de rekening komt. 2o. Hoe kent de heer v. d. W. de inkomsten der ingezetenen ove- '28 '29 enz. 3o. Weet de heer v. d. W. niet dat er voor de gemeentekas nog andere bronnen van inkomsten zijn dan de inkomsten-belasting? (Zie b.v. het overschot in het laatste dienstjaar der bedrijven.) Dat alles en nog meer weet hij wel, moet hij tenminste weten, en daatom is al zijn gepraat, geschrijf, gecijfer Dank U, geachte redactie. WAALWIJKER. onderstaande, waarvoor bij voorbaat besten dank Voor de zooveelste maal werd de naam van den gemeenteraad van Hedikhuijzen, weder eens ijdel gebruikt en in casu, in de vergadering van den gemeenteraad van Üusstn. van 14 Maart j.l. en wel door het lid Hermans. Genoemde Heer, wiens gewauwel, wellicht niet steeds voluit in de cou ranten vermeld wordt, maakte in deze vergadering de pers hiervan een ver wijt en argumenteerde dit, door te zeggen dat het gesprokene in de ver gaderingen van onzen Raad steeds volledig wordt weergegeven, wal beter achterwege kon blijven, daar, zooals ik het begreep, de daarin genomen besluiten, slechts als schandalen kon den worden aangemerkt. Werkelijk Mhr Hermans, U geeft blijk van de interne toestanden alhier geen toeten of blazen te weten en ik geef U in gemoede den raad. U voortaan niet uit te talen of te be moeien met zaken, die U niet aangaan, noch minder bekend zijn, want dan zult U steeds den kous op den kop krijgen Hoort U mijne collega's of mij ooit iets ten nadeele van andere gemeenten zeggen Wij zijn voor zichtiger en wagen ons niet op glad ijs Wij zullen het door U gesprokene dus slechis als na-aperij beschouwen. En wat nu de gemeenteraadsverslagen der pers betreft Ik ben er van over- tuigd, dat deze van elke gemeente door diverse H H. Correspondenten zeer getrouw en naar beste weten worden weergegeven. Ook mijne col lega's en ik, hebben wel eens aan merkingen, doch moesten wij hier telkens overschrijven dan zouden wij de taak van genoemde heeren slechts noodeloos verzwaren, en ons zeiven veel werk bezorgen. Z"* hemdje lieten staan. J. v.D DOBBELSTEEN. Raadslid. Haarsteeg, 28/3, '28. U behoeft Uw wasch goed niet hard te wrij ven. Dat is niet noodig met Sunlight Zeep, de zuiverste en doelmatig" ste zeep die er bestaat. Zuiverheidswaarborg ''ISSSS: F 10.000. Wie kaatst moet den bal verwachten. Geachte redactie, om eventutele misverstanden uit den weg te ruimen, verzoek ik U beleefd opname van door de laatste letter. Men schrijft „de provincie „Noord—Brabant" dus met een „t" op 't eind, maar de Levensverzek iringmaatschappij schrijft mNoord— Braband"Dat is vermoede lijk zoo opgenomen in de oprichtings- acte van de Maatschappij, en nu wijkt men van de gestelde schrijfwijze niet meer af. Volgende week ga ik verder met 't beantwoorden der brieven OOM W1M. Hoe ongehoorzame Hans gestr&lt werd. Het was vacantie. „Vader", vroeg Kees onder het ontbijt, „mogen wij dadelijk naar de bosschen gaan „Wel zeker", zei Vader, maar hij voegde er aan toe dat ze zich tegen over eenieder die ze ontmoetten wel willend moesten gedragen. En Vader vervolgde zijn les Vooral het hout niet vernielen, geen jonge dennen uittrekken en niet over de korenvelden loopen. Ook geen vogel nes jes uithalen. Want jullie weten wel dat ik zoo iets niet wil hebben. „Vader", zei Hans, U weel dat in het priëel een paar merels aan het nestelen zijn. Als deze nu jongen hebben, mogen wij die dan ook niet uithalen en opfokken? Die vogels fluiten zoo mooi. Dorus van den smid heett ook zoo'n prachtigen merel in een kooi zitten. „Neen jongens", zei Vader, „jullie mogen nergens vogelnes jes uithalen. Je mag wel duiven houden als je die graag hebben wil. Uw Voorzitter en Collega's schenen het op dit punt met mij eens ie zijn, daar deze Heeren. toen U over dit onderwerp spraakt. U leeltjk in Uw „Daar heb je ook niets aan", zei Hans boos. „Üa's best", zei Vader, „maar merels komen er niet in de kooi. Onderwijl Vader de les voorgelezen had, had Moeder de noodige boter hammen en een thermoflesch in de proviandtrommel gedaan. Eenige oogenblikken later trokken Hans en Kees er op uit. Even buiten 't dorp zagen ze een konijntje door het koren veld loopen en dat plots ln een hol- le'je schoot. Tegen de waarschuwing van Kees. dat hij niet door het koren veld mocht loopen, ging Hans toch kijken waar het konijntje gebleven was. Hij stak zijn arm in de pijp, maar trok hem direct weer terug, want het konijntje had hem leelijk over de hand gekrabt. En terwijl hij naar de schrammen keek. sprong het konijntje uit de pijp. „Dat heb je nou voor je ongehoor zaamheid", zei Kees „Wat zal Vader nu wel zeggen als hij je hand ziet. „Als Vader het niet ziet, zult ge dan niets zeggen, Kees", vroeg Hans. „Neen, ik zal het niet verklikken. Maar als Vader het wel ziet, dan zeg ik de waarheid. Al pratend gingen ze verder. Toen ze na een half uur gewandeld Ie heb ben in het bosch aankwamen, zetten zij zich neder. Kees deed de proviand- trommel open. Ze aten een deel van hun boterhammen op. Boven hun hoofd scheerde een koppel eksters en gingen een eind verder in een hoogen eik bij 't nest ziften. „Zouden wij die niet kunnen uit halen", vroeg Hars. „Dat kunnen we niet, de boom is veel te dik en te hoog. En wat zou je met de eiljes moeten doen vroeg Aan Redactie nEcho van het Zuiden" Waalwijk. Hiermede verzoek ik U beleefd onderstaand in Uw blad op te nemen, i waarvoor bij voorbaat mijn dank De haven va n 's-Grevelduin Capelle Als beurtschipper op Capelle heb ik me nu gedurende den laatsten tijd terdege kunnen overtuigen van ae waarheid inzake dentreuiigen toestand der haven werkelijk ntei voor niets wordt onder alle schtppeis. die in den j loop van het j*ar hier binnen komen, de Capelsche haven besproken: ab normaal hoog havengeld en slechte toe stand De moddermassa is dan ook al zoo geweldig, dat ik zelfs verleden week met een totaal leege schuit bij hoog water ntet van de plaats kon komen, heelemaal vastgezogen in de modder, al was het nu door den aan houdenden Oostenwind geen flink tij water dan moest zoo lets toch niet kunnen bestaan. Wat een schade onder vinden wij als schipper niet van zoo'n haven, de havengelden weet men hier toch wel fl-nk op peil te houden;als voorbeeld noem ik U, dat ik voor mijn boot bij binnenkomen en bij uitgaan telkens 5 cent per ton moet betalen voor laden en lossen, dus samen 10 cent per ton. ln Waspik betaal Ik voor uitgaan en binnenkomen samen slechts 3 cent per ton. in andere havens al evenzoo En was de haven hier nu in een buitengewoon goede toestand dan zou men tenminste nog kunnen zeggen „we hebben waar voor ons geld" maar het tegendeel is slechts waar. En wat zouden we hier niet een prachthaven hebben als al die modder- banken er eens uit waren. Met bag geren kost het geweldig veel geld en kan men door het aanslibben elk jaar J opnieuw aan den gang Volgens mijn j meening en ook die van mijn collega's, j die overal ook komen is er geen beter- voordeeliger en meer afdoend middel als een eb- of spuideur aan de brug, daarvoor dat doel de binnenhaven prachtig als spuikom kan dienst doen. i In Schevpenisse heeft men ook een spuikom gemaakt, die slechts iets j grooter zal zijn als de binnenhaven, de haven is echter eens zoo lang als hier en nog vol bochten en door zoo nu en dan eens te spuien heeft men daar een prachthaven. Hier hoeft de modder niet verder gebracht te worden dan de Vier Heulen, daar vanaf die plaats de haven door geregelde stroo ming uitstekend is. Werd op deze manier de zaak eens aangepakt, het zou een ontzeltend groot voordeel voor de gemeente zijn; men hoefde nooit meer te baggeren en de havengeiden konden nog lager zijn dan in Waspik. Ik hoop, dat een en ander eens aanleiding mag zijn, dat de haven kwestie door de gemeente eens flink wordt onderzocht en aangepakt. H. KORSTEN. Hans. „Wel uitblazen in de kroes van de themcflesch en opdrinken", zei Hans éénvoudig. „Er kan niets van komen", zei Kees. „Want Vader heeft gezegd dat wij geen vogelnestjes mogen uithalen. Na de proviandtrommel weer ge sloten te hebben, wandelden ze ver der Na een kreupelbosch doorkruist te hebben, kwamen ze aan een den- nenbosch. met hooge masten. Zij zetten zich wederom neder. Direct hoorde Hans een paar koppels hout duiven kirren. En bij zichzelf over leggend, ging hij naar een der hooge masten. „Wat ga je doen", riep Kees. „O. niks", antwoordde Hans „Hier hargen zulke groote dennenappels. En daar zou ik er graag een paar van hebben. Maar terwijl hij naar de dennenappels keek. zag hij dat er een houtduif angstig van haar nest vloog. Hij klauterde niet naar de dennen appels. maar naar het nest, nam de twee eitjes er uit en deed ze in zijn pet Maar. o wee, de tak waar hij op stond scheurde af. Hans schoof om laag, bleef met zijn broek aan een tak hangen Krak krak De broek scheurde van boven tot beneden open De pet viel omlaag en de eitjes waren natuurlijk alle stuk Kees kwam toegeloopen en zei„Dat heb je nu voor je ongehoorzaamheid". Hans kwam schreiend thuis. Kees deed nog een goed woordje voor j hem, maar Vader gaf hem voor zijn mnke ongehoorzaamheid een afstraf- j fing, welke zoo goed geholpen heeft dat Hans nooit meer trachtle vogel nestjes uit te halen. TWEEDE BLAD. (Bulten verantwoordelijkheid der Redactie.) Mijnheer de Redacteur. S401-2S BASTIAAN DALMEIJER,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 5