fl[ ECHO IIIIH HET ZUIDEN Voor Huis en Hof. Vo. 51. Zaterdag 23 Juni '28. 51e Jrg. TWEEDE BLAD. WEEKOVERZICHT. Buitenlandsch Nieuws. De beschaving, de innerlijke be schaving brengt er de menschen hoe langer hoe meer toe dingen te doen, die ze vroeger niet deden en ook dingen te laten, waaraan zich vroeger geen mensch ergerde, er althans geen olijk van gal dit te doen. Heoben wij Nederlanders al niet lang het zgn. „katknuppelen" afgeschaft en kloppen we onze kleedjes niet's morgens voor tienen? In Spanje bestaat nog steeds tiet stierengevecnt, maar niet meer in zijn oorspronkelijken vorm. Ook daar heeft de „beschaving" invloed gehad, of liever is deze oorzaak geweest, dat men net stierengevecht meer in over eenstemming heeft gebracht met de moderne eischen van de liefde tot 't dier. Wat niet wegneemt, dat er nog stierengevechten gehouden worden maar er is vooruitgang. Bij konink lijk besluit is verboden het gebruik van pijlen met ontplofbare punten, welke tot dusverre de stieren in den nek worden gestoken, welke niet wild genoeg waren voor het gevechiDan is voorgeschreven het gebruiK van geharnaste paarden. Maar volgens vele Spanjaarden raakt het aardige er al en de beperkende bepalingen wor den beschouwd als ernstige belemme ring van de nationale „sport". Wat zijn wij Nederlanders toch al brave menschen 1 Het spreekt wel vanzelf dat het brievenvervoer mede van de nieuwe vindingen op het gebied van het vliegwezen profiteert. Uit Amerika, uit Illinois, werd gemeld, dat een vliegmachine er in geslaagd was aan een postwagen van een trein (beide hadden een snelheid van 50 K.M. per uur) een postzak af te leveren. Wij Nederlanders zijn al blij, dat we een radiodienst hebben die het mogelijk maakt over een afstand van twaalfduizend K.M. te sprekener is thans een nieuwe draadlooze verbin ding tot stand gekomen tusschen Australië en Canada, welke zich uit strekt over een afstand van zestien duizend In Engeland is dezer dagen door het Lagerhuis een wet aangenomen, welke voor het Paaschfeest een vasten datum bepaalt, namelijk den eersten Zondag na den tweeden Zaterdag in April. Wanneer de wet ook door het Hoogerhuis wordt aangenomen, zal ze echter niet in werking treden vóór de Engelsche regeering zich er van vergewist heeft, dat de andere Euro- peesche mogendheden met den maat regel instemmen en er insgelijks toe willen overgaan. Nu, over zulke dingen zal wel te praten vallen, al is het voor een leek niet mogelijk te weten of er bij het vraagstuk hier bedoeld ook gewichtige diplomatieke overwegingen en daaruit voortvloeiende meenings- verschillen te pas zullen komen. Als Paschen „vast" is, zal Pinksteren het ook wel zijn, dat spreekt. Over een vroege of late Paschen hebben we niet meer te praten, als tenminste de wet tot uitvoering komt. Beursspiegel. Zooals het klokje thuis tikt, tikt het nergens. Een oud—Hollandsch spreek woord, zeer geschikt ook voor Amerika. Dinsdag 1.1. werd te New York een hoogte-record bereikt van omzetten van 5.230.000 aandeelen. Ons publiek heeft daar een belangrijk portie van gehad. Gretig maakte zij van de flauwe stemming gebruik om zijn sterk ge slonken voorraad Yankees met kans op winst aan te vullen. De volgende dagen bewezen dat dit goed gezien was. De beurs te Amsterdam was in het begin der week onder den invloed van Parijs, Brussel en Berlijn. Na deze bewogen dagen kwam de stilte in zaken zich reeds manifesteeren als inleiding tot het vacantie—seizoen. Een onaangename verrassing voor vele vacantiegangers was zeker de scherpe daling in het als onaantastbaar be schouwde aandeel H.V.A. Einde der week kwam dit ep het laagste punt, 686 pCt., hetgeen overigens meer in overeenstemming lijkt met het rende ment en de vooruitzichten der hoofd culture. De voortdurende loome termijnmarkt voor suiker begon ook meer invloed te krijgen op de koersen der andere suikerwaarden. Het bericht, dat Cuba 30.000 ton suiker van de Amerikaan- sche markt zou afvoeren om ze elders te realtseeren, verbetert de positie der Java—industrie natuurlijk ook niet. Bijzonder goed hielden zich tabaks waarden, die, met Senembah en Deli- Batavia aan het hoofd, op het hoogste punt sloten. Wat de Koninklijke Petroleum Mij. betreft, verdient veimelding, dat ons publiek, na jaren van onthouding, weer zijn oude beleggingsbelangstel ling voor dit papier begint te ont plooien. Het is alleen maar jammer, dat het voor veel lagere koersen zoo veel stukken aan het buitenland af stond, onbekend met den verrassend gunstigen gang van zaken. De afdeeling der kunstzijdewaarden beleefde geen gelukkige week. Het is mogelijk, dat de naderende seizoen- slapte in dezen tak van nijverheid eenige insiders tot realisatie bracht. Met scheepvaartwaarden wilde het niet recht vlotten, ondanks het feit, dat de Plata vrachtenmarkt en ook andere trajecten een matig herstel boekten. Rubberaandeelen bleken alsvanouds zeer gevoelig voor het minste bewijs van aanmoediging, dat van de New Yorksche termijnmarkt werd gegeven, al blijft de toekomst voor de rubber maar steeds nog onzeker. Naar aanleiding van de Olympische Spelen wijzen wij op de speculatieve attractie der aandeelen Amsterdamsche Rijtuig Mij. leder onderdeel van dit bedrijf verheugt zich in steeds toe- nemenden bloei, hetgeen niet kan nalaten op den duur tot koers— appreciatie te leiden. Zonder schriftelijke toestem ming is eenige overname uit deze rubriek verboden. Wereldreis van Professor Weetgraag, slimme Jochem en Tippie, de poes. 66 Geiukkig schafte een echtpaar raad» Bracht met zijn roeiboot onze maat, Naar 't groote schip en langs een trapje, Klom Jochem op... Dat was geen grapje 67 Maar spoedig was hij toch aan boord, Waar Tippie weldra ongestoord In Weetgraag's hut te slapen lag; En |ochem naar de schepen zag. 68 Wel, wel, wat was daar veel te kijken 1 Inmiddels ging de tijd verstrijken En voor de dag verloopen was Stak 't schip in zee, de groote plas 1 69 Wat Jochem d' oogen open zette En op het spel der golven lette Professor zei: „Wat is dat mooi, Maar 't is al laat, we gaan naar kool. 70 We zijn vermoeid, ga vlug nu mee En morgen zien we weer de zee. Ons wachten vele vreemde zaken We zullen ons hier goed vermaken. 71 Ze hadden spoedig zich onkleed, Tot slapen waren ze gereed. Nu Jochem slaap maar lekker, hoor Slaap wel professor'k zorg er voor. 72 Vroeg op te zijn: dan kan 'k misschien Al 't vreemde land van verre zien. Professor 'k had toch nooit gedacht Dat reizen zooveel prettigs bracht. 73 Vriend Jochem lag weldra te droomen Van thuis van grootje, van de boomen In Weetgraag's tuin en van een hond, Die Tip met huid en haar verslond. 74 Opeens, verschrikt, daar werd hij wakker Juist toen die kwade rakker, Veranderde ln een grijnzend spook, Dat blazend in de golven dook. 75 Vol angst sloeg Jochem de oogen op, Zag hij nu alles op zijn kop? De hut met alles wat er stond, Tot zelfs professor, draaide rond. Verkeerde gewoonteu bij de kippen. Eierpikken. Hei omstaan dezer ver Keerde gewoonte is soms ie wijten aan een toeval of ongeluk. Het siuK- trappen van een ei, of het leggen van een windei kan ze er den smaak van doen beet krijgen. Ook Kan 't geven van niet stukgemaakte eierschalen er de oorzaak van zijn. heel vaak is ook een tekort aan kalkhoudenG voedsel de aanleiding er toe. By jonge hennen en bij zeer oude scheidt de eiieiderwand onvoldoende koolzure Kalk af en de windeiers worden in 't nest gedeponeerd. Wanneer er te weinig legnesten zijn kan het ook voorkomen, dal er eiers breken, door dat de hennen alle in een nest leggen. Dit komt trouwens ook wei bij vol doende iegiiesieu voor. Hel opeten van den innoud der gebroken eieren geeft later aanleiding ue gave eiers te verslinden. Als men veel leggende kippen heetl, verzuimt men dan ook niet meermalen per dag de legnesten te controleeren. Wanneer de Kippen onvoldoende bezigheid hebben en dit zal alleen voorkomen bij die, welke in een ren worden gehouden, kan dii mede de aanleidenue oorzaak tot hel euvel zijn. De middelen tol genezing van de dieren zijn vele en meestal niet geheel afdoende. Men vult wel een ei met peper of mosterd of teer, om ze 't kwaad af te leeren. Ook sluit men ze wel eenige dagen op en geeft ze bedorven eiers te eten. Weer anderen strooien snippers papier bij het legnest. (Zelf hebben we daar uitnemende resultaten mee gehad). Weer anderen brengen de legnesten flink hoog boven den grond aan, wat meestal afdoende is. Ook wordt veel gebruik gemaakt van valnesten, waarbij het ei valt. Deze nesten kunnen op verschillende manieren zijn ingericht. Bijvoorbeeld met een gat er in, waar door 't ei valt. Ook wel door het nest naar achter te laten hellen. Het ei rolt dan naar ach er en valt daar tusschen een gleuf naar beneden in een laag hooi. Dat zich dan in het nest geen hooi of stroo mag bevinden, spreekt van zelf. Dat maakt weer, dat de hennen zullen probeeren elders hun- eiers te leggen. Het meest af boende blijft natuurlijk het afmaken en opeten. Maar eer men met goed- Hoe van een scboolertje een groot man kwam. Naverteld door Tante Marie. Door een warnet van straten en steegjes kwam men aan een slopje, waar mijn schooiertje het eerste levens- iicht had aanschouwd, in zooverre als 't licht doordrong in het kleine ka mertje met alleen één raam. Van 't eerste oogenblik van z'n leven af aan, was hij al misdeeld, want hij had niet eens een eigen slaapplaats. Denkt eens aan kleine iezeresjes en lezertjes, wanneer O.L. Heer bij u een lief klein broertje of zusje brengt, hoe mooi is dan 't wiegje met z'n kanten gordijntjes en rose of bruine strikken? Hoe hagelwit de lakentjes en sloopjes, hoe heerlijk warm het dekentje, ach denk dan ook eens, dat er arme stumpertjes zijn, die niets van dat alles hebbengeen wieg, geen dek; niets. Tot die laatsten be hoorde m'n schooiertje en toch was 't kindje rijk, want hij had een moe dertje, die hem hartelijk lief had, even hartelijk als ze zijn broers en zusters, die nu al groot waren had liefgehad. En nu zal ik jullie eens iets heel leuks vertellen. Die kleine vent, die pas 14 dagen oud was, toen ik hem voor 't eerst zag, was al oom en weid al dadelijk oom Piet genoemd. Zijn neefje was eenige weekjes ouder en als moeder met de twee kleintjes in een oude wagen de straat opging, zei ze heel vroolijk, als de menschen vroegen „Zijn die kindertjes even oud „Neen hoor, de jongste is, oome Piet en de oudste neefje Willem". Oom en neef groeiden, ondanks alle ongemakken, die de armoede mede brengt flink op, ze waren steeds bij elkaar en hadden zelf heel weinig begrip van hun oom en neef zijn, maar daar de oudere broers en zusters hen altijd zoo noemden, wisten ze zelf ook niet beter of hun namen waren Oom Piet en Neef Willem. De beide jongens kwamen, toen ze drie jaar waren, op de bewaarschool leggende kippen daartoe overgaat, zal men allicht enkele van boven* staande middelen willen probeeren. Veeren plukken. Hiertoe komen de vogels als er te weinig zouten in het voedsel aanwezig zijn, als ze niet genoeg dierlijk voedsel krijgen, als ze door ongedierte geplaagd worden en ais ze zien vervelen. De middelen ter genezing zijn hieruit gemakkelijk af te leiden. Is er voldoende ochtend- voer aanwezig (en dat moet in den droogvoerbak den geheelen dag klaar staan) dan vervallen als van zelf de twee eerste redenen. De bestrijding van dierlijke parasieten kan op een voudige wijze plaats vinden, als men zorgt, dat zich in de legnesten ln- plaats van hooi of stroo een laagje tabaksstof bevindt. Dit komt dan van zelf tusschen de veeren en vlooien en luizen gaan er voor op de vlucht. De laatste oorzaak moet weggenomen worden door de dieren wat te doen te geven. Loopen de kippen los, dan is 't voldoende als er genoeg gras in de nabijheid is. Anders zorgt men voor mangelwortels ot koolrapen. Zijn ze opgesloten, dan hangt men in de ren een paar mangelwortels of knol rapen op. Ook met stronken van witte, savoije of bloemkool kunnen ze zich goed bezig houden. Maar niet in de ren gooien, doch ophangen. Zijn de dieren eenmaal het veeren- plukken gewend, dan helpen vaak al deze dingen niet. Dan kan men nog probeeren ze van de kwaal te genezen met behulp van een snavelrlng. Die maakt het ze onmogelijk de veeren van hun medebewoonsters los te trekken. Helpt ook dat niet, dan is slachten en opeten of verkoopen het eenig overblijvende middel. Bijenteelt en Fruitteelt. Die twee behooren bij elkaar. De fruitteelt kan niet zonder de bijenteelt. Dat is lang niet altijd ingezien. Ver scheidene Veiuwsche Imkers weten nog goed den tijd te nerinneren, waarin ze bij de Betuwsche kersen boeren moesten bedelen, hun korven in de boomgaarden te mogen zetten, ja waarvoor ze zelfs nog wel geld toe moesten geven. Nu is het omgekeeid en gaan de boomgaardbeziticis den boer op, om korven ot kasten te be machtigen. En daarvoor hebben zij dan wel graag iets over. Vanwaar die groote omkeer? We kunnen niet anders antwoorden dandoor de theorie en de practljk geteerd, weten de fruittelers, dat de allerbeste vrucht zetting plaats heeft bij kruisbestuiving. Daaronder verstaan we dan, dat het stuifmeel van de eene bloem komt op den stempel van de andere bloem, 't Liefst hebben we daarbij dan nog, dat de twee bloemen op verschillende MIJNHARDTs Hoofdpijn-Tabletten 60 ct Laxeer-Tabletten 60 ct Zenuw-Tabletten 75 ct. Staal-Tabletten 90 ct. Maag-Tabletten 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. boomen groeien. Anders zou een mis lukking nog wel eens mogelijk zijn, omdat er verschillende van onze truit- boomen ongevoelig zijn voor eigen of soorteigen stuifmeel. We noemen ze zelf steriel. Die zeltsteriliteit kan groote nadeelen met zich meebrengen. Zoo heeft men enkele jaren geleden er in Zuid-Limburg ernstig over ge dacht, de kersenboomen maar te rooien, omdat de opbrengst zoo gering was, dat het de moeite niet Ioohuc ze te plukken. Men kweekte daar al gemeen de soort Abesse de Mouland. Deze soort bloeide elk jaar buitenge woon rijk, maar vruchtzetling vond niet plaats, totdat een hoofd eener school te Etsden een keer een tak afsneed van een.anderen kersenboom, van de soort Basterd dikke en die uitklopte boven de bloeiende Abesse de Mouland. En ziet, 't was of er getooverd was, want aan de zijde, waar het stutfmeelj van de Basterd dikke op de stempels was gekomen, werd de boom rijk bevrucht. Van toen aan heeft men aan opruimen der boo men niet meer gedaent, maar is men zich meer en meer op de bijenteelt gaan toelegger:, waardoor Eisden thans een der oelangrijkste veilingen van kersen is. Niet alleen bij kersen heb ben we die zelfsteriltieit, maar ze komen voor bij verschillende soorten pruimen, appels en peren. Elke eige naar van een boomgaard, zal dan ook verstandig doen deze tak van zijn bedrijf niet te verwaarloozen, maar een of meer bijenkasten in zijn boom gaard plaatsen. Dat zal hem allereerst een grooten oogst aan fruit geven. Maar ook zal hij, indien het weer een beetje mee wil werken, nog een aar dige hoeveelheid honing kunnen win nen. Ik vernam dezer dagen nog van een kennis, die ondanks het slechte weer het vorige jaar ruim zestig pond honing uit 3 kasten haalde. En ten slotte heeft de bijenhouder het genot van zijn bijen. Wie eenmaal imker is, wil van zijn bijen geen afstand doen, zoodat zelfs bijenkasten op de daken in de steden gevonden kunnen wor. den, waarvan de eigenaars die eenmaal buiten woonden hun Irnkeibedrljf niet hebben laten gaan. Het is ook een zeer interessant volkje. En ze gade te slaan brengt oogenblikken van verheugenis. Maar voorden fruitkweeker zal de bij toch allereerst een nutdier en geen sportdiertje blijven. Het nut, dat het doet is dan ook niet gering 1 en leuk hé! van die beide kleine peuters merkte de onderwijzeres al spoedig dat Oom pienterder was dan Neef en aardig was het te zien hoe oom altijd neefje hielp en dan heel glunder zeide: „Juf ik heb 'm maar 'n beetje geholpen, want hij kan 't niet". Later werd hem aan'l verstand gebracht, dat het niet mocht, maar oom kon niet nalaten z'n beschermen de handje over neef uit te strekken. Ondanks alle waarschuwingen en straf, door ze van elkaar te zetten, wat altijd een hevige huilbui tengevolge had, oleef oom voor neef zorgen. Ze voch ten ook wel eens samen hoor, maar nooit duurden die kwade buien lang en even later zag men ze weer gaan, de arm om eikaars schouders gesla gen, want mijn schooiertje had een goed hart en een karaktertje zoo vriendelijk en aardig, dat hij werkelijk te benijden was.-Zoo gingen de be waarschooljaren voorbij en moesten ze naar de groote school. Daar werd niet zooveel geduld gebruikt, als op de bewaarschool, die voor vele kin deren een uitkomst is. Rijk en arm zijn op de bewaarschool dikwijls beter op hun plaats dan thuis. De jaren gingen voorbij zooals de meeste schooljaren, maar Oom Piet en Neef Willem bleven voor elkander wat ze altijd geweest waren. Hoe dik wijls kwam ik ze tegen met hun af gezakte kousen, klompen met gaten en buis en broek gescheurd, maar altijd met vrooüjke, prettige gezichten. Wanneer ze hun rapporten kregen op school, was ik na moeder de eerste die ze te zien kreeg, ln 't begin kwa men ze aliijd samen, maar eens kwam Piet alleen, waar is Wim? O, Juf, hij durft niet, z'n rapport is niet zoo mooi, maar hij kan toch niet helpen, dat hij niet zoo goed kan rekenen en schrijven als ik, hij doet toch heusch z'n best en nu moet hij blijven zitten en ik ga over, op meewarigen toon werd dit alles gezegd en werkelijk schitterde er een traan in z'n goeie donkere oogen. Alweer gingen de jaren voorbij tot de lagere school was afgeloopen. Op zekeren middag kwamen beiden op me los gestormd, terwijl Piet zei„Juf ik mag naar de ambachtsschool" 1 En Wim? „Ik ga naar de fabriek I" Arme jongen, die niet begreep hoeveel oom Piet meer vuor had dan hij, arme ta- brieksjongen 1 lk was toch benieuwd hoe zich dat had toegedragen en vroeg z'n moeder er naar en typisch is dat, die was er nog niet eens zoo blij over. Zij vertelde mij, dat de meester gesproken had met iemand, dat Piet zoo'n helder hoofd had en nu kon hij op de Ambachtsschool komen door bemiddeling van dien mijnheer, „als ze nou maar geen heer van'm maken, want in onze familie zijn geen heeren". Moeder had zeker een voorgevoel van wat haar jongen boven 't hoofd hing. Zij heeft het echter niet mogen bele ven, want korten tijd daarna stierf ze en Piet kwam in het weeshuis Ook daar was hij bemind, om z'n goeden vroolijk karakter, ook daar werd hij vooruit geholpen. Met avondlessen werd hij bijgewerkt, wat nog aan z'n kennis ontbrak en toen Piet 't wees huis verliet, ging hij ook al weer door bemiddeling en protectlestudeeien. Hij had een beurs gekregen en wat er aan ontbrak verdiende hij met les sen te geven aan mede studenten. Geen cent gaf hij onnoodig uit en had den naam van de goeie gierigaard, waar hij zich niets van aantrok. In dien tijd zag ik hem zelden meer, maar toen hij zijn docterstitel had gehaald en naar Indië vertrok, kwam hij mij nog goeden dag zeggen. Eenige jaren later vertelde Willem mij, dat Piet was overleden. Heusch juffrouw, hij was te knap en te goed want nooit heelt hij zich over ons geschaamd, al was ik maar fabrieksarbeider! Ik had ook niet anders verwacht. Een waarlijk groot man, schaamt zich zijn afkomst nooit. Arbeid adelt

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 5