Witte Kozen.
FEUILLETON
BUITENLAND.
De opvolger van Obregon.
Uit Mexico City wordt gemeld,
dat men op het oogenblik onder de
aanhangers $an den vermoorden pre
sident Obregon, Valenzuela en Dene-
gri noemt als candidaten voor het
presidentschap.
Men uit echter eveneens de veron
derstelling dat er geen voorloopige
president zal worden gekozen, maar
dat de definitieve presidentskeuze
zoo spoedig mogelijk gehouden zal
worden.
De a.s. Volkenbondsvergadering.
De Belgische regeering heeft den
liberalen minister van justitie jansson
en de Katholieke oud-minister Poullet
en Carton de Wiart tot gedelegeerden
voor de a.s. vergadering van deq,
volkenbond benoemd.
Het heeft eenig opzien gewekt, dat
geen socialist tot gedelegeerde is be
noemd, daar tot nu toe steeds ver
tegenwoordigers van de drie groote
partijen tot de gedelegeerden behoor-
den.
Slechts één keer is dit niet het
geval geweest, n.l. tijdens de Roer
bezetting, waarvan de socialisten geen
voorstanders waren.
Een grensincident.
Aan de Bulgaarsche grens nabij
Nevrocop is gisteravond een sergeant
van de grenswacht door Qrieksche
soldaten gedood.
Aan de Bulgaarsche grensautoritei-
ten is bevel gegeven, zich ln dezen
te gedragen overeenkomstig de regeling
betreffende grens-incidenten, destijds
in verband met de incidenten te Petritsj
door de twee neutrale officieren, aan
gewezen door den volkenbond.
De voorgestelde verlaging op het
eénspoelswerk voor de vier getouwen
wevers zal niet op vier, doch op één
getouw worden doorgevoerd, terwijl
getracht zal worden technische ver
beteringen voor dit werk aan te bren
gen. Deze regeling geldt voor drie
maanden, waarna zoo noodig deze
kwestie opnieuw in behandeling ge
nomen zal worden. Het ontslag aan
de vier viergetouwenwevers wordt
hiermede wederom ingetrokken.
De Minister van Waterstaat heeft
inlichtingen verstrekt op een adres
van Ph. J. L. Kooien, gewezen com
mies bij de Ned Spoorwegen te Uden,
houdende verzoek weder in dienst der
Staatsspoorwegen te worden aange
nomen. De minister zegt o. m., dat
van een begane onbillijkheid jegens
K. niet is gebleken en dat het niet
op zijn weg ligt, bij de directie aan
drang in den gevraagden zin uit te
oefenen.
Naar het „Hdbl." meldt, zal
Maandag 6 Augustus as. H. M. Konin
gin Wilhelmina in de Hoofdstad aan
komen.
H. M. zal, ter gelegenheid van de
Olympische Spelen in het Paleis op
den Dam een maaltijd en een avond
feest aan de genoodigden aanbieden.
Het ligt in de bedoeling, dat de
Koningin in den ochtend van 9 Augus
tus Amsterdam zal verlaten.
Of H.M. tijdens Héar verblijf in
Amsterdam bezoeken zal afleggen
staat nog niet vast.
Naar wij vernemen, zal Z K. H.
Prins Hendrik in verband met de
Olympische Spelen tot 12 Augustus
a.s. in de Hoofdstad verblijf houden.
BINNENLAND.
Huldiging van architect Wils.
De kunstenaars van Nederland heb
ben waardeering voor de wijze waarop
de architect Jan Wils den bouw van 't
Stadion te Amsterdam heeft tot stand
gebracht. Zij hebben van deze waar
deering willen getuigen door het aan
bieden van een oorkonde waarin deze
waardeering if neergeschreven.
Negen vereenigingen hebben op
uitnoodlglng van een comité, bestaande
uitDr. H. P Berlage, W.M, Dudok, Dr.
Jan Kalf, W. Kromhout, Prof. R N.
Roland Holst en A H. Wegerif Gzn
hare namen op deze oorkonde doen
aanbrengen
Deze oorkonde is in fraaien vorm
welwillend geteekend door den heer
Jac. Jongert, het sonnet is bereidwil
lig gecomponeerd door den dichter
M. Nyhoff.
In tegenwoordigheid van het Nederl.
Olympisch Comité, waarbij het aan
bieden dezer oorkonde zeer veel sym
pathie heeft gewekt, is deze oorkonde
Maandagmorgen ten 10 ure, in het
Stedelijk Museum te Amsterdam in
het zaaltje waar de teekeningen voor
het Stadion zijn tentoongesteld den
bouwmeester aangeboden.
Een gift van f 100 000 aan het
Dorus Rijkersfonds.
Naar wij vernemen, bedraagt de
gift, nagelaten door mej v. Weel, te
's Oravenhage overleden, aan het
Dorus Rijkersfonds, 100 000 gulden.
Dreigend conflict tot oplossing
gekomen te Helmond.
Het hier dreigende textielconflict is
Zaterdagavond laat nog tot een op
lossing gekomen. De staking, welke
Maandagmorgen zou uitbreken en
waarbij 300 arbeiders betrokken zou
den worden, gaat alzoo niet door.
INGEZONDEN STUKKEN.
Mijnheer de Redacteur,
Na de meer dan droevige figuur
die 't raadslid van der Waerden weder
om in de laatste raadsvergadering
heeft geslagen, een figuur, zoo klein,
zoo pietlsuterig, dat hij zich een risée
maakt van Waalwijk niet alleen maar
van de geheele streek, zou ik willen
vragen aan de socialisten, liberalen,
democraten, die hem afvaardigden, aan
die Waalwijkers, die hem in de plaats
stelden voor een man als Hartog, of
dit kleinzielig gedoe, die afbreuk—
tactiek, dat insinueeren tegen achtbare
menschen, die tijd en geld over hebben
om iets voor Waalwijk te doen, om
het verkeer en vertier in onze plaats
te bevorderen, of dat hun goedkeuring
wegdraagt
Is dit een partij, een of meer fracties
vertegenwoordigen is dat het alge- I
meen belang dienen, is dat het belang
dienen van Waalwijk, waarop men
den eed heeft afgelegd Is dat zijn
tijd en dien van den raad nuttig be
steden
,Neen dat is een afbreuk taktiek, die
ieder weldenkend mensch, hij zij dan
s. d.a. p.er of wat ook, veroordeelen
moet; dat is werken tegen 't belang
van Waalwijk, dat is zich belachelijk
maken, zijn en anderer tijd verbeuzelen,
den tijd die men zoo nuttig en pro
ductief op andere wijze kan besteden,
dat is zich meer en meer vervreemden
van de plaats, die men heet te ver
tegenwoordigen en te dienen, dat is
zich vervreemden van de inwoners
waarmede het zoo nuttig en nood.
zakelijk was dat men voortdurend een
aangenaam contact onderhield, dat is
een tactiek die op verschillend terrein
ten slotte noodlottig moet en zal
werken.
De gevolgen zullen dan ook niet
uitblijven in de toekomst.
Hoogachtend,
X.
SPORT.
Olympisch Festijn.
Werkelijk mogen we wel van een
„festijn* spreken als we het hebben
over de Olympische spelen. Want
zag 't er bijna den geheelen Vrijdag
en den ganschen Zaterdagmorgen
naar uit, dat het openingsfeest op
droeve wijze letterlijk en figuurlijk in
het water zou vallen, om klokslag 12
j uur des Zaterdags brak het zonnetje
door en toen we ons om 1 uur in de
autocar van het Nederlandsch Elftal
stadionwaarts begaven zag alles er
weer even fleurig en vroolijk uit en
krioelden Amsterdam's straten van
duizenden en duizenden vreemdelin
gen, belangstellenden, deelnemers en
nieuwsgierigen.
We vonden ons weer aanstonds
terug in dien prettigen, levendigen
sfeer van het Olympisch voetbaltour-
nooi en alles wees er op, dat thans
de gewichtige dag voor Nederland
was aangebroken.
Binnen de stadionmuren was het
eene bonte mengeling van kleuren en
sporttenues, want elk land had zijne
deelnemers in een sportuniform ge
stoken, dat de kleuren der domiciliën
zoowel als de Olympische emblemen
droeg. De Nederlandsche deelnemers
350 dames en heeien, droegen een
wit-gebiesd jasje, de dames daaronder
'n wit sportrokje, de heeren 'n witten
pantalon en witte schoenen, terwijl de
leden van het mannelijk geslacht ge
dekt waren met 'n stroohoed, waarom
zich bevond een met het Nederland
sche wapen getooid oranjelint.
Even vóór 2 uur arriveerde Z. K
Hoogheid Prins Hendrik in een met
vier paarden bespannen calèche en
nam zijne plaats in de Koningsloge
in. Onmiddellijk zetten de gezamen
lijke muziekkorpsen van de „Konink
lijke Militaire Kapel" en der „Ko
ninklijke Marine" het Wilhelmus in
medegezongen door 1200 der beste
Nederlandsche zangers. De 38.000
toeschouwers verhieven zich van hunne
plaatsen en een donderend hoera
barstte los, toen de laatste tonen van
't Wilhelmus wegstierven. Toen wer
den de poorten onder de Marathon
tribune geopend en de lange stoet van
deelnemers marcheerde, in marsch-
tempo, aangegeven door genoemde
muziekkorpsen, het stadion binnen
Vijf en veertig landen lieten zich ver
tegenwoordigen en de deelnemers van
elk land werden voorafgegaan door den
drager van 'n bord, waarop de naam
van 't land was aangegeven en daar
achter volgde de drager en in een
enkel geval de draagster van de
vlag van elk land. Griekenland, als
bakermat der Olympische Spelen,
marcheerde eerst binnen daarachter
volgden, in alphabetische volgorde, de
andere landen, terwijl Nederland, als
recipiëerende natie, den stoet sloot.
China en Frankrijk ontbraken laatst
genoemd land bleef weg van het de-
filé als protest tegen eene ondervon
den onaangename bejegening van de
zijde van een N.O.C.-suppoost, welk
incident inmiddels weer geregeld is.
Sommige landen, zooals b.v. Haïti
en Malta liepen zonder deelnemers,
maar wel met hun vlag, terwijl enkele
landen hunne nationaliteit verrieden
door hunne typische kleederdracht.
Zoo waren de Egyptische deelnemers
getooid met hun roode fez en trok
ken o.m. de Tchechoslavische officieren
zeer de aandacht met hunne typische
uniformen, 't Was een kleurige stoet,
die op het frissche gras in het heldere
zonnetje een onvergetelijk schouwspel
opleverde. De Amerikaansche groep
bleek 't grootst te zijn, n.l. 380 deel
nemers, Nederland en Duitschland
leverden elk 360 deelnemers en Italië
70).
„Ja, ja, heel graag!" riep Iris, ter
wijl zij diep ademhalend opsprong.
„Dat is een goede gedachte van u, en
mij zal het goeddoen. Ik zal dadelijk
laten inspannen.''
„Ik heb reeds de vrijheid genomen,
daarvoor te zorgen," sprak professor
Glauchau lachend. „En dan gaan wij
in het woud van de heerlijke natuur
genieten."
Iris knikte en legde haar arm zon
der meer in dien van den professor,
die haar naar heneden bracht in de
zaal, waar zij van een kleerenstan-
daard een hoed nam, dien opzette en
een paar glacé handschoenen aantrok.
Rataiczak, die reeds lang op den wenk
had gewacht, gafl het teelten om te ver
trekken, en terwijl Tris op haar Imo
gen zetel reeds de teugels greep en de
professor bezig was aan de andere
zijde naar boven te klauteren, liet Sig-
rid zich in den post van de deur zien.
„Ga je uit?" vroeg zij kortaf.
Iris knikte en bracht daarbij de paar
den tot bedaren, die ongeduldig op
den grond stampten.
„Wat een dwaasheid, nu je niet wel
bent!" sprak Sigrid heftig. „Wees wij
zer Iris, en ga naar je kamer."
„Waarom dan?'' riep de professor,
die met een vuurrood gezicht eindelijk
zijn hooge zitplaats bad bereikt. „Hart,
lever en longen dorsten bij ons naai
de woudlucht. Niet waar, mevrouwtje?
Maar Iris antwoordde niet en Sigrid
kwam dicht bij het rijtuig staan.
„Kom er af, Iris", zeide zij bevelend,
en hield den blik strak op hare zuster
gevestigd, uit wier gezicht elke drup
pel bloed verdween. „Je bent niet wel
en moogt het. huis niet verlaten. Je
zoudt doodziek worden, en ik zal zorg
dragen, dat niemand je stoort. Kom!"
„Ja", antwoordde Iris met zonder
linge stem en liet de teugels vallen.
Maar snel als de bliksem had de pro
fessor ze gegrepen en voort rolde 't
rijtuig over den grintweg van liét park
in de richting van liet woud.
Iris maakte een beweging, als wilde
zij er in volle vaart uitspringen, maar
professor Glauchau drukte haar de
teugels in de handen.
„Nu ment u weer", zeide hij droog
weg. „Laat u de paarden maar flink
loopen, dat zal hen goed doen. Waar
lijk, u ziet er uit als een doek! Hoor
eens mevrouw, dat schijnt mij toch een
zeer heillooze invloed toe, dien de gra
vin, uwe zuster, op u uitoefent".
Tris haalde weer dieper adem, en de
paarden, die geen teugels meer voelden
liepen; 11,1 °P draf voort, dien zij vol
overmoed in een langen sprong ver
snelden. Maar de snelle beweging deed
Iris weer tot zichzelve komen een
licht rood kleurde hare wangen; met
vaste hand greep zij de teugels en
bracht de paarden weer in een geregel-
den gang.
„Hier is 't, al", zeide zij diep adem
halend, toen zij het woud waren gena
derd.
„Zoo, dat dacht ik wel," sprak de
professor, terwijl hij den hoed afnam.
„En nu de kat uit de mouw, mevrouw!
riep hij vroolijk. „Waar knelt de
schoen?"
Maar Iris schudde het hoofd.
„Vraagt u mij maar niet," zeide zij
vriendelijk. „Ik weet, u meent het goed
maar ikilc mag het niet zeggen. Het
is een slechte tijding, die ik gekregen
heb, en
„En gravin Sigrid heeft nog 'n hand
geholpen om de hel heet te stoken",
viel de professor haar droogjes in de
rede.
Iris keek hem verwonderd aan.
„Wel neen wat heeft n toch met
Sigrid?" vroeg zij. „Ik zeide u toch
zooeven reeds, dat zij nog geen tien
minuten bij mij was dat wij maar
kort ik weet niet hoe kort over
het thema spraken, dat mij bezig
houdt".
„En de stem, die u meende te hoo
rei)?" vroeg hij kort en scherp.
„De stem? Wat heeft Sigrid met de
stem te maken?" mompelde Iris on
verschillig.
„Nu, ik dacht maar misschien is
liet de stem van gravin Sigrid", zeide
de professor met nadruk op zijn woor
den.
Verwonderd keek Iris op toen
schudde zij het hoofd.
„O neen," antwoordde zij werktuige
lijk. „Hoe zou Sigrids stem zulke ver
schrikkelijke dingen kunnen zeggen
De professor zweeg en zij reden door
bleef daar niet ver onder.
Uitbundig toegejuicht, marcheerden
de circa 2500 a 3000 sportdames en
-heeren het stadion rond, waarna zij
zich, landsgewijze op het middenter
rein opstelden, elke groep achter den
vlagdrager van zijn land. Nauwelijks
was deze opstelling geschied of de
Olympische autoriteiten schaarden
zich in 'n halven cirkel vóór de
koningsloge.
Hierna trad Z.E. Dr. J. Th. de
Visser, oud-minister van Kunsten en
Wetenschappen voor den microphoon
en vertolkten de luidsprekers de wij
dingsrede van onzen oud-minister
De Voorzitter van het N.O.C. hield
vervolgens 'n korte toespraak, die
eindigde met het verzoek aan Z.K.H
Prins Hendrik om de Olympische
Spelen te openen. Via de luidspre
kers verklaarde de Prins daarop, uit
naam van H.M. de Koningin, de spe
len geopend. Dit plechtige moment
werd bezegeld met trompetgescha
vanaf den Marathon-toren, kanonge
bulder, het loslaten van enkele dui
zenden postduiven en het hijschen
der Olympische vlag. Het 1200 man
sterke zangkoor zong daarop het vlag
geiied en vervolgens begaf onze Ne
derl.-Elftal-aanvoerder. Ir. Harry Denis
zich voor de microphoon om, namens
alle deelnemers, den Olympischen
eed af te leggen. De 45 vlaggedragers
schaarden zich in een halvencirkel ronc
Denis, die met één hand aan de Ne
derlandsche driekleur en de andere
omhoog-gestoken zooals bij eedsafleg
ging gebruikelijk, den eed aflegde
waarbij alle deelnemers de rechter
hand omhoog hieven. Na deze cere
monie hieven de zangers het lied
„Holland's Glorie" aan, de trompet
ters schalden fanfare's door het lucht
ruim, vliegmachines ronkten boven
het Stadion en vervolgens zette het
défilé zich in dezelfde opstelling voort
om, onder donderend gejuich der
menigte, het Stadion te verlaten, dat
op even ordelijke wijze leegliep als
het gevuld was.
De geheele plechtigheid, die organi
satorisch geen enkel hiaat had getoond,
duurde zeven kwartier.
Werkelijk was deze opening der Olym
pische Spelen eene bijzondere gebeur
tenis en eene indrukwekkende plechtig
heid, maar ze vermocht tóch niet die
ontroering te verwekken, die zich van
de menigte meester maakte na afloop
van den onvergetelijken voetbalwedstrijd
Uruguay—Argentinië op 13 Juni I.I.,
toen de apotheose van het voetbal-
tournooi 'n onvergetelijken indruk heeft
gevestigd.
Intusschen kunnen we getuigen, dat
de regeling der opeenvolgende plechtig
heden niets te wenschen overliet en dat
vooral het schouwspel, dat het kleurige
en kranige défilé opleverde, onvergete
lijk mag worden genoemd.
Des avonds bood Amsterdam een
ongewoon aanzien de Westertoren was
fraai geïllumineerd, terwijl verschillende
grachten door hunne feëerieke verlich
ting een feestelijk schouwspel oplever
den. In de straten heerschte eene
enorme drukte en op het Rembrandt
en Thorbeckeplein was wat men
noemt „geen slag aan den bak te
krijgen".
Nederland heeft zich op kranige wijze
gekweten van zijne taak als recipiee-
rende natie en de hoofdstad des lands
kan er zich op beroemen, aan de tien
duizenden vreemdelingen getoond te
hebben, in elk opzicht een wereldstad
te zijn.
Morgen (Zondag) worden de spelen
vervolgd met gewichtheffen, hetgeen
reeds Zaterdagavond is aangevangen,
voorts met schermen en met diverse
athletieknummers.
zonder te spreken.
„Links, mevrouw, links!"
„Maar zoo gaat. men naar 't station!
zeide zij verwonderd.
„Nu juist ik wilde daar op 't post
kantoor graag iets informeeren."
„O, dan natuurlijk!" En Iris mende
de paarden links den weg op.
Voor het stationsgebouw, dat tevens
als post- en telegraafkantoor diende,
stapte de professor uit en ging naar
binnen maar het loket van den post
ambtenaar deed bij niet aan, hij ging
regelrecht het telegraafkantoor bin
nen, waar hij aan de tafel ging zitten^
een telegramformulier nam en na .kort
beraad het volgende neerschreef.
„Vorst Hochwald. Hamburg. Grand
Hotel. Gelieve dadelijk terug te komen.
Vorstin tengevolge van eene tijding
psychisch sterk geschokt.
Glauchau".
Nadat hij het telegram had afgege
ven keerde de professor in het rijtuig
terug en ving met zijne lieve gast-
rouw den terugtocht naar Hochwald
xan. Hij praatte over koetjes en kalf
jes, doch niets van al wat hij vertelde,
scheen Tris bijzonder te boeien. Hoe
dichter zij bij liet slot kwamen, des te
onverschilliger werd zij, en hare ant
woorden waren onsamenhangend. Toen
zij voor de koetspoort waren, gaf Ra
taiczak juist op den tamtam het tee-
ken om aan tafel te gaan voor de
derde maal zooals mevrouw Chry-
sopras zeide, die voor het slot den klei
nen Siegfried in zijn wagen rondreed.
Tris maakte geen aanstalten om van
toilet te verwisselen. Zij streek lief-
DE TWEEDE DAG.
Om klokslag 2 uur vingen voor een
goed gevuld, doch niet uitverkocht Sta
dion de athletiek-spelen aan. De series
en demi-finales der 400 M. horden had
den tot resultaat, dat Amerika met drie,
Engeland met twee athleten en Italië
met één deelnemer zich hebben geklas-
sificeerd voor de finale op Maandag
30 Juli.
Het nummer „hoogspringen" maakte
den Amerikaan Hing Olympisch kam
pioen met een sprong van 2 Meter
(Olympisch record 1.98 M., wereldrecord
2.03 M.).
Het nummer „kögelstooten" was even
eens voor Amerika. Door drie stooters,
n.l. King (Amerika), Brits (Amerika) en
Hirschfeld (Duitschland) werden het
wereldrecord (15.54 M.) en het Olym
pische record (15.34 M.) gebroken. King,
de eerste prijswinner, wierp 15.87 M.
De 100 M. race was bijzonder inte
ressant niet minder dan zestien series
waren noodig om de kwart-finales vast
te stellen. Van de Hollandsche deel
nemers (Hennings, Boot, Benz en van
de Berge) kon alleen v. d. Berge het
tot de kwart-finale brengen. Hierin werd
hij echter geklopt, zoodat geen enkele
Hollandsche deelnemer meer in het
100 M.-tournooi geplaatst is. De beste
tijd maakte Williams (Canada), die 103/5
maakte, gelijkstaande met het Olympisch
record, doch '/.i seconde blijvend onder
het wereldrecord. Houben, Corts en
Lammers (allen Duitschland) en Loudon
(Engeland) zijn nog aangebleven als
Europeesche deelnemers, terwijl Amerika
nog vier en Canada twee aanblijvers
telt en Argentinië en Afrika elk nog één
vertegenwoordiger houden.
OLYMPISCHE RESULTATEN.
Holland behaalt 2 derde jyrijzen bij
h et ge iiich thef jen.
ATHLETTEK.
Kogehtooten
1. Kuch (Amerika) 15.87 M. (nieuw
record).
2. Brix (Amerika) 15.75 M.
3. Hirschfeld (Duitschland) 15.72 M.
4. Kreuz (Amerika) 14.99 M.
5 en 6. Wahlstedt (Finland) en
Uebler(Duitschland), beide 14.6!) M.
Hoogsprhu/een met aanloop
1. King (Amerika) 1.94 M.
2. Hedges (Amerika) 1.91 M.
3. Ménard (Frankrijk) 1.91 M.
4. Osborn (Amerika) 1.91 M.
5. Foribora (Philippijnen) 1.91 M.
10.000 M. Ilardloopen
1. Nurmü (Finland) 30 min. 18*/* sec.
(nieuw record).
2. Ritola (Finland) 30 min. 19*/r. sec.
3. Wide (Zweden) 31 min. 4 sec.
4. Lindgren (Zweden).
5. Muggridge (Zweden).
6. Lonkola (Finland).
GEWICHTHEFFEN.
Vedergewicht
1. A ndryxek (Oostenrijk) 287} K.G,
2. Gabetti (Italië) 2821 K.G.
3. Woel pert. (Duitschland) 2821 K.G.
Lichtgewicht
1 en 2Helbig (Duitschland) en
Haan (Oostenrijk), beide 322} K.G.
3. Amont (Frankrijk) 302} K.G.
Midden Agewicht.
1. Roger (Frankrijk) 335} K.G.
2. Galimberti (Italië) 3324 K.G.
3. Scheffer Holland3274 K.G.
Midden Bgewicht
1. Nossier (Egypte) 3574 K.G.
2. Hostin (Frankrijk) 3524 K.G.
3. Verheijen {Holland) 337 K.G.
Zwaargewicht
Strassberger (Duitschland) 372} Kg.
Luhaar (Estland) 360 K.G.
Skobla (Tsjecho-Slowakije) 357} Kg.
koozend over het blonde haar van
haar eerstgeborene, die haar in zijn
kinderlijke taal toejuichte, maar niet
tegenstaande het eenvoudige, donker
blauwe kleed, dat zij droeg zag zij er
veel schooner uit dan Sigrid, die nu
ook naar buiten kwam in een witte
japon, een halve maan van robijnen in
het hoog opgerolde, weelderige haar,
waarin de steeuen bloedrood fonkelden
met een duivelschen glans, bij welks
aanblik Iris een lichte huivering dooi
de leden voer.
Zij bleef stil en afgetrokken en sprak
gedurende den maaltijd geen tien woor
den, scherp gadegeslagen door Sigrid,
die de oogen haast niet van haar af
wendde, niettegenstaande zij zag, dat
Iris onder dezen blik zichtbaar leed.
Mevrouw Chrysopras bemerkte daar
van natuulijk niets zij had liet te
gen Iris druk over al de middeltjes,
die zij haar opgaf tegen haar „migrai
ne", zooals zij het noemde. De profes
sor at en dronk dat liet een lust was
om te zien, vertelde daarbij alle moge
lijke en onmogelijke verhalen, kwam
.ran den Turkschen Sultan op de nacht
wachten en scheen geheel op te gaan
in zijn taak, als gast den gastheer zoo
veel, mogelijk' eer aan te doen, door een
heerlijken maaltijd en gezelligen kout.
En desniettegenstaande zag hij de on
rust waaronder Iris leed, hij zag de
zielesmart in hare trekken en zag den
kouden, glinsterenden blik in Sigrids
oogen, zag de rood fonkelende robijnen
in beur haar, welker glans Iris scheen
te verblinden, en zeide aanhoudend in
zichzelven „Goddank, dat ik getele
grafeerd heb. Morgen vroeg zal hij hier
zijn. Als wij maar eerst den nacht ach
ter ons hebben."
van „DB ECHO FA2V HET ZUIDEN".
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
IJlt het Dnltsch
van
EÜFEMINA VON ADLEBBFKI.D-BALLEBTBRM.
