Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Witt© Kozen ff RONDBREIM A CHINES „HOLLAND J. A. VOGEL GERARD HOLLAND FEUILLETON Rondbreimachine HOLLAND Snellestraat 5*7 Oen Bosch. Schoolstraat Oosterbeek. NUMMER 72. ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1928. 51e JAARGANG UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. V S.D.A.P, en Oranje, Meermalen werd reeds gewezen op de minderwaardige wijze, waarop de sociaal democraten van Nederland zich tegenover het Koningschap gedragen. De historische oorzaak hiervan Is, dat de sociaal democraten in beginsel voorstanders van den Republikein, schen staatsvorm zijn. Dit is hun goed recht, evengoed als wij het recht heb ben aan een constitutioneele Monar chie den voorkeur te geven boven een Republiek en wellicht anderen aan de absolute Monarchie. Maar in haar vlegeljaren heeft de S.D.A P in haar voorliefde voor de Republiek aanleiding gevonden om op minwaardige wijze actie te voeren tegen de Koningin en de leden van het Koninklijk Huis. Van de jonge Koningin werd altijd gesproken als van „de dure pop". De plaatjes en bijschriften van „De Notenkraker", die over de leden van het Koninklijk Huis handelden, waren steeds van laag al looi. Het heeft ons altijd verwonderd, dat hiertegen door hoogstaande partij- genooten. mannen als Alberda, Wibaut, Polak, van den Tempel, enz nooit krachtig is opgekomen. Hier was nu werkelijk het „speculeeren op de lage volksinstincten", waartegen, als „De Telegraaf" dit doet, „Het Volk" met zoo heftige verontwaardiging opkoml Tot de gewone cliché's, welke voor deze anti monarchale campagne ge bruikt plegen te worden, behooren ook het afgeven op verleende ridder orden en het schimpen op den „oranje lol" bij nationale feestdagen Wat het eerste betreft, dit heeft feitelijk niets met de Monarchie te maken. Frankrijk. Polen. Finland, enz. zijn alle Republieken en in ai die landen verleent het hoofd van den 80. Evenals een drenkeling zich aan een stroohalm vastklampt, zoo nam ik als laatste redmiddel in mijn doodstrijd, Siegfried mede, maar ook hij vermocht mij niet te beschermen. Wat zal ik meer zeggen? Ik had een afgrijzen van mijn eigen daad en toch beging ik ze." „En de stem wat doet de stem nu?" vroe de dokter vriendelijk. Zij keek hem half wezenloos aan. „Ik hoor ze niet, wanneer Marcellus bij mij is", antwoordde zij. „En anders ook maar alleen als uit de verte. Ik kan mij niet bezinnen, waar zij vandaan komt. Alles is langzamerhand uit mijn geheugen verdwenen, als ligt er een dichte waas over!" „Nu", zeide de dokter na een poosje, „Professor Glauchau, ik aarzel niet langer uwe diagnose te bevestigen. Spreek, verzoek ik u zonder uw hel deren blik en zonder uw scherpzinnige combinatie en uitlegging van het ge val, stonden wij misschien nog lang voor de oplossing van een raadsel, waarop ongetwijfeld reeds dikwijls Staat ridderorden. Hieruit blijkt al het holle dezer agitatie. Er komt nog dit bijwanneer een partijgenoot den doctorstitel honoris causa ontvangl, zijn ook de sociaal democraten uitbundig in hun vreugde, ofschoon deze doctors-benoeming niets anders is dan het verleenen van een titel, waaraan geen enkele bevoegd heid verbonden Is. Het verschil is alleen, dat een ridderorde een Konink lijke onderscheiding is, een doctors titel honoris causa een onderscheiding, verleend door den Senaat eener Uni versiteit, op voordracht van een Fa culteit Maar zij zijn beide niets anders dan onderscheidingen, verleend ter erkenning van bijzondere verdiensten. „Het Volk" ziet er geen been in om b.v de hooge onderscheiding van Mgr. Prof. Dr. Mag. H. A. Poels in het belachelijke te trekken en heeft den „fijnen smaak" mgr. Poels zonder meer aan te duiden als „de stern- geweldige". Terecht teekent „De Maasbode" hierbij aan: „Dit schijnt te moeten beteekenen, dat deze de onderscheiding dankt aan zijn sterke stem. Maar de eigen lijke bedoeling van „Het Volk" is: dr. Poels aan te dulden als iemand, die een grooten mond opzet maar niets doet. „Het Volk" moest toch niet telkens zoo zijn waren aard verraden. Alleen haat tegen het priesterkleed, dat dr. Poels draagt, kan de oogen doen sluiten voor den enormen arbeid, dien dezen op sociaal gebied heeft verricht. Met al hun groote monden bij elkaar, hebben de socialisten in héél het land misschien niet zooveel positiefs voor één groep arbeiders bereikt als dr. Poels in Limburg voor de mijnwerkers. Iedere vreemdeling, die den socialen arbeid van de Katho lieken in Zuid—Limburg beziet, staat vol eerbied Twaalf en half jaar staat dr. Poels aan het hoofd van den socialen arbeid In het bisdom Roermond. De oud— eene veel grootere kennis dan de mijne, heeft schipbreuk geleden." „Ik?" protesteerde Glauchau, terwijl hij Iris' hand mei een vergenoegd ge zicht afwisselend streelde en kuste. „Ik heb niets anders gedaan dan naai den rechten weg gezocht en daarop heeft mij niet mijn neus, maar mijn oud, hier zoo warm geworden jongge- zellenhart gebracht. Het andere, de op lossing, valt onder uw vak." „U is bescheidener dan noodig is", antwoordde de dokter, en terwijl hij zich tot den vorst wendde, die met ge spannen aandacht dat alles verwon derd stond aan te hooren, ging hij voort „Hoogheid, ik twijfel niet of mevrouw uw echtgenoote zal de cata strophe spoedig tel boven en weldra ge nezen zijn. Zooals u wel geraden zal hebben, hebben wij hier met geen pliy- sieke ziekte te doen en is de oorzaak nog veel minder langs physieken weg te zoeken. Want mevrouw uwe echtge noote heeft de poging tot zelfmoord niet uit eigen ingeving begaan, maar onder den invloed van een vreemden wil. Hochwald deed een stap achteruit. „Hoe moet ik dat verstaan?" „Hoogheid, het is een zware aan klacht, die ik hier moet uitspreken een aanklacht, die eigenlijk voor de rechtbank thuis hoort iemand heeft mevrouw uw echtgenoote gehypnoti seerd en haar in dien toestand, met be vel den bewerker te vergeten, den zelf moord bevolen." Met ontstelden blik had Hochwald den dokter aangehoord. Iris was ech ter opgesprongen, de handen tegen de hoogleeraar woont in geen kapitaal heerenhuishij vraagt voor zich geen weelde; hij heeft nooit een cent ge trokken van anderen; hij is niet op de ruggen der arbeiders omhoog ge klommen hij geniet geen salaris van duizendenhij heeft zijn groote in tellectueel gavèn, zijn herculische lichaamskracht en zijn heele hart in dienst gesteld van de arbeiders in het algemeen en van de mijnwerkers in het bijzonder. Hij heeft zichzelf cadeau gegeven. Is er ook zoo'n onbaatzuchtige sociaal—democraat aan te wijzen De heer Henri Polak heeft onlangs durven schrijven dat „Het Volk" niet aan persoon beschrijving doet. Wil deze senator eens vertellen, hoe hij denkt over de kwajongensachtige manier, waarop het hoofdorgaan van zijn partij een tegenstander van de structuur van Poels behandelt En nu de oranje—lol! Ongetwijfeld, wanneer op nationale vierdagen vele feestvierende menschen bijeenkomen, vooral des avonds, dan iCr it slapen gedrukt, den blik op de ledige ruimte gevestigd, den mond wijd open gesperd: de lippen vormden stom een naam En Hochwald las deze naam van de lippen zijner vrouw en zijn gezicht nam een harde strenge, uitdrukking aan. Professor Glauchau scheen geneigd om zijne hypothese zonder omwegen te verklaren, maar de dokter wenkte hem met hem de kamer uit te gaan. Wat er verder te doen bleef, was een fami lie-aangelegenheid, en wat hij als dok ter kon doen, kon ook schriftelijk ge beuren. Maar toen Hochwald met zijne vrouw alleen was, deed hij haar weer in haren stoel plaats nemen. „Ken je die stem nu? Kan je je nu bezinnen?" vroeg hij teeder. „Het is alles nog zoo verward in mijn geheugen!" zeide zij steunend, „het is mij, alsof het ondenkbaar lang geleden is, dat alles gebeurde. Het eeni- ge, wat mij voor den geest zweeft, is het roode behangsel met zilveren ro zen doorwerkt vanwaar ken ik dat behang?" „Uit je boudoir, mijn liefje „O ja, uit mijn boudoir!" riep zij. „Ik was in mijn boudoir in slaap ge vallen, gisteren was het gisteren? Toen ik wakker werd op den grond, met het hoofd op de sofa geleund, toen hoorde ik de stem voor het eerst en „Ik vraag excuus, beste Hochwald uog een woordje", sprak Dr. Glauchau terwijl hij de kamer binnenkwam. „En dat is?" vroeg Hochwald. „Ik heb nog iets te zeggen", zeide hij, 99 Mannen zoowel als Vrouwen van alle standen kunnen hunne Inkomsten belang rijk vermeerderen door aankoop onzer Wij hebben bewijzen dat er op deze machines van 10 tot 12 gulden wordt bijverdiend bij een werktijd van 5 tot 6 uren per dag. Wij garandeeren U een afname van alle goederen voor minstens vijf jaar, Onze machines zijn van de beste constructie en worden drie jaar gegarandeerd. Vraagt conditiën aan de Alleenvertegen- w vordigers voor Nederland en Koloniën zijn er altijd ongure elementen die daarom volstrekt nog geen Oranje klanten zijn, vaak zelfs klaarblijkelijk het tegendeel 1 die van de betrek- kelijke duisternis profiteeren om dingen te doen die niet door den beugel kunnen. Nu staat vast, dat als wij een repu bliek waren, en de verjaardag van den President werd gevierd, o.a. door het waarbij de dokter overbodig is. Want waarom zouden wij hem op een weg helpen, waar hij als dokter niets te zoeken heeft?" En hij vertelde wat Rataiczak hem gisteren had medegedeeld, vóór hij Iris kamer binnenging. Toen hij geëindigd had keerde Hochwald zich tot zijne vrouw, die bleek in haar stoel leunde. „Is het jo nu lichter geworden, Iris?" „Lichter juist niet", antwoordde zij treurig. „Ik zou niet kunnen zeggen, hoe alles gekomen is, wat er is voorge vallen. Maar de stem ik ken de stem nu en zij zal terugkómen en niet rusten, eer eer „Zij zal niet terugkomen", zeide Hochwald op scherpen toon. „Je kent haar niet, zij is wreed en meedoogenloos", zeide Iris. „Zij zal in mij haar meester vinden", antwoordde hij. „Goed zoo", knikte de professor en ging de kamer uit. Hochwald boog zich over Iris heen en drukte haar een kus op het voor hoofd. „Wees gerust lieveling", zeide hij. „Alles zal wel terecht komen, wanneer wij weder alleen hier zijn en de zee haar eeuwenoude hymnen doet rui- schen over den akeligen droom, dien je hebt gehad. Mijn wil in je is de sterkste hij wil je gelukkig zien, an ders niet, en laat mij nu gaan voor korten tijd moet ik je alleen laten, want ik heb nog eene afrekening te houden. Iris hief smeekend de beide handen op. „O Marcellus! Wees niet te hard te- afsteken van een vuurwerk, gelijke misdragingen te betreuren zouden zijn, Hoe zou en terecht „Het Volk" dan te keer gaan, als een monarchaal gebleven Staatspartij deze uitspattin gen van ongure elementen zou uitspe len legen de Republiek! Maar „Het Volk" schrikt er niet voor terug om naar aanleiding van een doodelijke vechtpartij te Zwaagwest- gen haar denk aan de liefde, die ik in het huis barer ouders heb genoten." „Ik denk aan alles. Iris, ook aan je goedheid, die nog voor haar om ver schooning vraagt. Wil je haar zelf zien?" „O. neen, neen. neen!" riep Iris luide. „Wees bedaard ik had het ook niet toegestaan!" En Hochwald verliet de kamer. Til de gang kwam mevrouw Chryso- pras hem tegemoet. „Ik heb zoo juist het rijtuig besteld, om mij naar het station te brengen met jou goedvinden altijd", zeide zij met de noodige drukte. „De dokter zeide mij dat Iris weer heel wel was Dat belet mij dus niet te vertrekken. In het terugkomen leg ik hier nog een paar dagen aan, wanneer ik mijn weg niet over Parijs neem, wel te verstaan. Mag ik Iris zien? Neen? Moet zij rust houden? Ja? Arm diertje. Groet haar duizendmaal van mij; wil je. Sigrid? O, die is op haar kamer. W-a a-a-a-t? Gaat zij met mij mede? Daar weet ik niets van! Eigenlijk heb ik er niet op gerekend, maar daar je er op gesteld schijnt te zijn dio mio, dat is waar ook, ik moet mijne sieraden nog inpak ken. Tot weerziens dan Mevrouw Chrysopras was in een om mezien verdwenen en Hochwald ging met snellen, vasten tred naar het ge deelte van het slot, waar de logeerka mers zich bevonden. Bij Sigrids deur bleef hij staan, klopte aan, en zonder te wachten, dat men „binnen" had geroe pen, trad hij de kamer binnen. (Wordt vervolgd). ho van het Zuiden, Waal«(jksfkr en Langstraatsche Conrant, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz. franco te zenden aan den Uitgever. Prijs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. tXM» „DE ECHO VAN HET ZUIDEN". Uit het Duitsch van CUFEM1NA VON ADLEBSrKLD-BALLKSTBKM.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 1