Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Witt© Kozen
ff
RONDBREIM A CHINES
„HOLLAND
J. A. VOGEL
GERARD HOLLAND
FEUILLETON
Rondbreimachine
HOLLAND
Snellestraat 5*7 Oen Bosch.
Schoolstraat
Oosterbeek.
NUMMER 72.
ZATERDAG 8 SEPTEMBER 1928.
51e JAARGANG
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
V S.D.A.P, en Oranje,
Meermalen werd reeds gewezen op
de minderwaardige wijze, waarop de
sociaal democraten van Nederland zich
tegenover het Koningschap gedragen.
De historische oorzaak hiervan Is,
dat de sociaal democraten in beginsel
voorstanders van den Republikein,
schen staatsvorm zijn. Dit is hun goed
recht, evengoed als wij het recht heb
ben aan een constitutioneele Monar
chie den voorkeur te geven boven een
Republiek en wellicht anderen aan de
absolute Monarchie.
Maar in haar vlegeljaren heeft de
S.D.A P in haar voorliefde voor de
Republiek aanleiding gevonden om op
minwaardige wijze actie te voeren
tegen de Koningin en de leden van
het Koninklijk Huis. Van de jonge
Koningin werd altijd gesproken als
van „de dure pop". De plaatjes en
bijschriften van „De Notenkraker", die
over de leden van het Koninklijk Huis
handelden, waren steeds van laag al
looi. Het heeft ons altijd verwonderd,
dat hiertegen door hoogstaande partij-
genooten. mannen als Alberda, Wibaut,
Polak, van den Tempel, enz nooit
krachtig is opgekomen. Hier was nu
werkelijk het „speculeeren op de lage
volksinstincten", waartegen, als „De
Telegraaf" dit doet, „Het Volk" met
zoo heftige verontwaardiging opkoml
Tot de gewone cliché's, welke voor
deze anti monarchale campagne ge
bruikt plegen te worden, behooren
ook het afgeven op verleende ridder
orden en het schimpen op den
„oranje lol" bij nationale feestdagen
Wat het eerste betreft, dit heeft
feitelijk niets met de Monarchie te
maken. Frankrijk. Polen. Finland, enz.
zijn alle Republieken en in ai die
landen verleent het hoofd van den
80.
Evenals een drenkeling zich aan
een stroohalm vastklampt, zoo nam
ik als laatste redmiddel in mijn
doodstrijd, Siegfried mede, maar ook
hij vermocht mij niet te beschermen.
Wat zal ik meer zeggen? Ik had een
afgrijzen van mijn eigen daad en toch
beging ik ze."
„En de stem wat doet de stem
nu?" vroe de dokter vriendelijk.
Zij keek hem half wezenloos aan.
„Ik hoor ze niet, wanneer Marcellus
bij mij is", antwoordde zij. „En anders
ook maar alleen als uit de verte. Ik kan
mij niet bezinnen, waar zij vandaan
komt. Alles is langzamerhand uit mijn
geheugen verdwenen, als ligt er een
dichte waas over!"
„Nu", zeide de dokter na een poosje,
„Professor Glauchau, ik aarzel niet
langer uwe diagnose te bevestigen.
Spreek, verzoek ik u zonder uw hel
deren blik en zonder uw scherpzinnige
combinatie en uitlegging van het ge
val, stonden wij misschien nog lang
voor de oplossing van een raadsel,
waarop ongetwijfeld reeds dikwijls
Staat ridderorden. Hieruit blijkt al het
holle dezer agitatie.
Er komt nog dit bijwanneer een
partijgenoot den doctorstitel honoris
causa ontvangl, zijn ook de sociaal
democraten uitbundig in hun vreugde,
ofschoon deze doctors-benoeming niets
anders is dan het verleenen van een
titel, waaraan geen enkele bevoegd
heid verbonden Is. Het verschil is
alleen, dat een ridderorde een Konink
lijke onderscheiding is, een doctors
titel honoris causa een onderscheiding,
verleend door den Senaat eener Uni
versiteit, op voordracht van een Fa
culteit Maar zij zijn beide niets anders
dan onderscheidingen, verleend ter
erkenning van bijzondere verdiensten.
„Het Volk" ziet er geen been in om
b.v de hooge onderscheiding van Mgr.
Prof. Dr. Mag. H. A. Poels in het
belachelijke te trekken en heeft den
„fijnen smaak" mgr. Poels zonder
meer aan te duiden als „de stern-
geweldige". Terecht teekent „De
Maasbode" hierbij aan:
„Dit schijnt te moeten beteekenen,
dat deze de onderscheiding dankt
aan zijn sterke stem. Maar de eigen
lijke bedoeling van „Het Volk" is:
dr. Poels aan te dulden als iemand,
die een grooten mond opzet maar
niets doet.
„Het Volk" moest toch niet telkens
zoo zijn waren aard verraden. Alleen
haat tegen het priesterkleed, dat dr.
Poels draagt, kan de oogen doen
sluiten voor den enormen arbeid,
dien dezen op sociaal gebied heeft
verricht. Met al hun groote monden
bij elkaar, hebben de socialisten in
héél het land misschien niet zooveel
positiefs voor één groep arbeiders
bereikt als dr. Poels in Limburg voor
de mijnwerkers. Iedere vreemdeling,
die den socialen arbeid van de Katho
lieken in Zuid—Limburg beziet, staat
vol eerbied
Twaalf en half jaar staat dr. Poels
aan het hoofd van den socialen arbeid
In het bisdom Roermond. De oud—
eene veel grootere kennis dan de mijne,
heeft schipbreuk geleden."
„Ik?" protesteerde Glauchau, terwijl
hij Iris' hand mei een vergenoegd ge
zicht afwisselend streelde en kuste.
„Ik heb niets anders gedaan dan naai
den rechten weg gezocht en daarop
heeft mij niet mijn neus, maar mijn
oud, hier zoo warm geworden jongge-
zellenhart gebracht. Het andere, de op
lossing, valt onder uw vak."
„U is bescheidener dan noodig is",
antwoordde de dokter, en terwijl hij
zich tot den vorst wendde, die met ge
spannen aandacht dat alles verwon
derd stond aan te hooren, ging hij
voort „Hoogheid, ik twijfel niet of
mevrouw uw echtgenoote zal de cata
strophe spoedig tel boven en weldra ge
nezen zijn. Zooals u wel geraden zal
hebben, hebben wij hier met geen pliy-
sieke ziekte te doen en is de oorzaak
nog veel minder langs physieken weg
te zoeken. Want mevrouw uwe echtge
noote heeft de poging tot zelfmoord
niet uit eigen ingeving begaan, maar
onder den invloed van een vreemden
wil.
Hochwald deed een stap achteruit.
„Hoe moet ik dat verstaan?"
„Hoogheid, het is een zware aan
klacht, die ik hier moet uitspreken
een aanklacht, die eigenlijk voor de
rechtbank thuis hoort iemand heeft
mevrouw uw echtgenoote gehypnoti
seerd en haar in dien toestand, met be
vel den bewerker te vergeten, den zelf
moord bevolen."
Met ontstelden blik had Hochwald
den dokter aangehoord. Iris was ech
ter opgesprongen, de handen tegen de
hoogleeraar woont in geen kapitaal
heerenhuishij vraagt voor zich geen
weelde; hij heeft nooit een cent ge
trokken van anderen; hij is niet op
de ruggen der arbeiders omhoog ge
klommen hij geniet geen salaris van
duizendenhij heeft zijn groote in
tellectueel gavèn, zijn herculische
lichaamskracht en zijn heele hart in
dienst gesteld van de arbeiders in
het algemeen en van de mijnwerkers
in het bijzonder.
Hij heeft zichzelf cadeau gegeven.
Is er ook zoo'n onbaatzuchtige
sociaal—democraat aan te wijzen
De heer Henri Polak heeft onlangs
durven schrijven dat „Het Volk" niet
aan persoon beschrijving doet. Wil
deze senator eens vertellen, hoe hij
denkt over de kwajongensachtige
manier, waarop het hoofdorgaan van
zijn partij een tegenstander van de
structuur van Poels behandelt
En nu de oranje—lol!
Ongetwijfeld, wanneer op nationale
vierdagen vele feestvierende menschen
bijeenkomen, vooral des avonds, dan
iCr it
slapen gedrukt, den blik op de ledige
ruimte gevestigd, den mond wijd open
gesperd: de lippen vormden stom een
naam
En Hochwald las deze naam van de
lippen zijner vrouw en zijn gezicht nam
een harde strenge, uitdrukking aan.
Professor Glauchau scheen geneigd
om zijne hypothese zonder omwegen te
verklaren, maar de dokter wenkte hem
met hem de kamer uit te gaan. Wat
er verder te doen bleef, was een fami
lie-aangelegenheid, en wat hij als dok
ter kon doen, kon ook schriftelijk ge
beuren.
Maar toen Hochwald met zijne
vrouw alleen was, deed hij haar weer
in haren stoel plaats nemen.
„Ken je die stem nu? Kan je je nu
bezinnen?" vroeg hij teeder.
„Het is alles nog zoo verward in
mijn geheugen!" zeide zij steunend,
„het is mij, alsof het ondenkbaar lang
geleden is, dat alles gebeurde. Het eeni-
ge, wat mij voor den geest zweeft, is
het roode behangsel met zilveren ro
zen doorwerkt vanwaar ken ik dat
behang?"
„Uit je boudoir, mijn liefje
„O ja, uit mijn boudoir!" riep zij.
„Ik was in mijn boudoir in slaap ge
vallen, gisteren was het gisteren?
Toen ik wakker werd op den grond,
met het hoofd op de sofa geleund,
toen hoorde ik de stem voor het eerst
en
„Ik vraag excuus, beste Hochwald
uog een woordje", sprak Dr. Glauchau
terwijl hij de kamer binnenkwam.
„En dat is?" vroeg Hochwald.
„Ik heb nog iets te zeggen", zeide hij,
99
Mannen zoowel als Vrouwen van alle
standen kunnen hunne Inkomsten belang
rijk vermeerderen door aankoop onzer
Wij hebben bewijzen dat er op deze
machines van 10 tot 12 gulden wordt
bijverdiend bij een werktijd van 5 tot 6
uren per dag. Wij garandeeren U een
afname van alle goederen voor minstens
vijf jaar, Onze machines zijn van de beste
constructie en worden drie jaar gegarandeerd.
Vraagt conditiën aan de Alleenvertegen-
w vordigers voor Nederland en Koloniën
zijn er altijd ongure elementen die
daarom volstrekt nog geen Oranje
klanten zijn, vaak zelfs klaarblijkelijk
het tegendeel 1 die van de betrek-
kelijke duisternis profiteeren om dingen
te doen die niet door den beugel
kunnen.
Nu staat vast, dat als wij een repu
bliek waren, en de verjaardag van den
President werd gevierd, o.a. door het
waarbij de dokter overbodig is. Want
waarom zouden wij hem op een weg
helpen, waar hij als dokter niets te
zoeken heeft?"
En hij vertelde wat Rataiczak hem
gisteren had medegedeeld, vóór hij Iris
kamer binnenging. Toen hij geëindigd
had keerde Hochwald zich tot zijne
vrouw, die bleek in haar stoel leunde.
„Is het jo nu lichter geworden, Iris?"
„Lichter juist niet", antwoordde zij
treurig. „Ik zou niet kunnen zeggen,
hoe alles gekomen is, wat er is voorge
vallen. Maar de stem ik ken de
stem nu en zij zal terugkómen en niet
rusten, eer eer
„Zij zal niet terugkomen", zeide
Hochwald op scherpen toon.
„Je kent haar niet, zij is wreed en
meedoogenloos", zeide Iris.
„Zij zal in mij haar meester vinden",
antwoordde hij.
„Goed zoo", knikte de professor en
ging de kamer uit.
Hochwald boog zich over Iris heen
en drukte haar een kus op het voor
hoofd.
„Wees gerust lieveling", zeide hij.
„Alles zal wel terecht komen, wanneer
wij weder alleen hier zijn en de zee
haar eeuwenoude hymnen doet rui-
schen over den akeligen droom, dien
je hebt gehad. Mijn wil in je is de
sterkste hij wil je gelukkig zien, an
ders niet, en laat mij nu gaan voor
korten tijd moet ik je alleen laten,
want ik heb nog eene afrekening te
houden.
Iris hief smeekend de beide handen
op.
„O Marcellus! Wees niet te hard te-
afsteken van een vuurwerk, gelijke
misdragingen te betreuren zouden zijn,
Hoe zou en terecht „Het Volk"
dan te keer gaan, als een monarchaal
gebleven Staatspartij deze uitspattin
gen van ongure elementen zou uitspe
len legen de Republiek!
Maar „Het Volk" schrikt er niet voor
terug om naar aanleiding van een
doodelijke vechtpartij te Zwaagwest-
gen haar denk aan de liefde, die ik
in het huis barer ouders heb genoten."
„Ik denk aan alles. Iris, ook aan je
goedheid, die nog voor haar om ver
schooning vraagt. Wil je haar zelf
zien?"
„O. neen, neen. neen!" riep Iris
luide.
„Wees bedaard ik had het ook
niet toegestaan!"
En Hochwald verliet de kamer.
Til de gang kwam mevrouw Chryso-
pras hem tegemoet.
„Ik heb zoo juist het rijtuig besteld,
om mij naar het station te brengen
met jou goedvinden altijd", zeide zij
met de noodige drukte. „De dokter
zeide mij dat Iris weer heel wel was
Dat belet mij dus niet te vertrekken.
In het terugkomen leg ik hier nog een
paar dagen aan, wanneer ik mijn weg
niet over Parijs neem, wel te verstaan.
Mag ik Iris zien? Neen? Moet zij rust
houden? Ja? Arm diertje. Groet haar
duizendmaal van mij; wil je. Sigrid?
O, die is op haar kamer. W-a a-a-a-t?
Gaat zij met mij mede? Daar weet ik
niets van! Eigenlijk heb ik er niet op
gerekend, maar daar je er op gesteld
schijnt te zijn dio mio, dat is waar
ook, ik moet mijne sieraden nog inpak
ken. Tot weerziens dan
Mevrouw Chrysopras was in een om
mezien verdwenen en Hochwald ging
met snellen, vasten tred naar het ge
deelte van het slot, waar de logeerka
mers zich bevonden. Bij Sigrids deur
bleef hij staan, klopte aan, en zonder te
wachten, dat men „binnen" had geroe
pen, trad hij de kamer binnen.
(Wordt vervolgd).
ho van het Zuiden,
Waal«(jksfkr en Langstraatsche Conrant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rijk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Prijs der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit
zijn.
tXM» „DE ECHO VAN HET ZUIDEN".
Uit het Duitsch
van
CUFEM1NA VON ADLEBSrKLD-BALLKSTBKM.