KïiOMiïïiiai
Verbetering weg
VVaalwijk-Tilburg.
Voor Huis en Hof.
Jfo 86. Zaterdag 27 Oct. '28. 51e Jrg.
TWEEDE BLAD.
Door de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor de Langstraat te
Waalwijk is het volgende adres aan
de Provinciale Staten verzonden
Met zeer groote voldoening hebben
wij uit het verslag der afdeelingen van
Uwe vergadering mogen opmaken,
dat ons verzoek om de verbetering
van den weg Waalwijk—Tilburg in
een sneller tempo uit te voeren dan
door de Gedeputeerde Staten wordt
voorgesteld, zeer gunstig is ontvangen.
Daartegenover doet het ons leed,
de Gedeputeerde Staten niette hebben
kunnen overtuigen, dat met hetgeen
wij vroegen, niet meer werd verlangd,
dan wat ons naar billijkheid toekomt.
Uit de memorie van antwoord op het
verslag der afdeelingen blijkt ons, dat
dit College meent geen duimbreed van
het reeds vroeger ingenomen stand
punt te mogen prijsgeven. Nu de Ge
deputeerde Staten opnieuw hun afwij
kend inzicht mededeelen, meenen wij
te moeten opkomen tegen de argu-
menteering van den in krasse bewoor
dingen gegeven raad aan de Staten
om het advies van het afdeelingsver-
slag niet op te volgen.
Het ligt blijkbaar in de bedoeling
de reconstructie van de wegen ook te
bekostigen uit een leening. Voorge
dragen was de verbetering van den
weg over 2 K.M., terwijl in de afdee
lingen 2 K.M. redelijk wordt geacht.
Het finantieele gevolg van het toestaan
van 5 K.M. door de Statenvergadering
zou dan zijn, dat de rentebetaling van
de leeningsschuld voor de wegverbe-
tering zou worden vervroegd. De ra
ming van de voorgestelde 2 K.M.
reconstructie is f 35.000, zoodat voor
3 K.M. bij een rente van 4'/a °/o
f 2.362.50 meer rente zou zijn te be
talen. Ook de aflossing zou dan nog
worden vervroegd. Aangezien het af
lossingspercentage niet bekend is,
kunnen wij de gevolgen daarvan niet
onder cijfers brengen.
In elk geval mag toch wel worden
aangenomen, dat, zooals de Gedepu
teerde Staten doen, toch moeilijk kan
worden gesproken van een ontwrich
ting van de begrooting, wanneer de
meerderheid der vergadering zich zou
uitspreken voor een verbetering van
5 K.M.
Minder reden nog is er, naar onze
meening, voor het verwijt, dat door
5 K.M. te vernieuwen, zou worden
ingegrepen in een wel overwogen
reconstructieplan. Zou dit plan niet in
volle waarde worden gelaten, wanneer
de weg Waalwijk—Tilburg met 5 K.M.
inplaats van met 2 K.M. zou worden
verbeterd? Dat het reconstructieplan
weloverwogen is, nemen wij bij voor
baat aan. Wij kunnen echter niet toe
geven, dat bij de overweging van dat
plan voldoende geldig zijn gemaakt
de ernstige bezwaren tegen het nog
jaren bestendigen van den erbarme-
lijken staat van dezen drukken ver
keersweg en de belangen, die daar
door voor zoovele provinciale inge
zetenen worden geschaad.
Wij vertrouwen daarom dat Uwe
Vergadering niet zal meegaan met het
advies van de Gedeputeerde Staten.
Nu intusschen door de Gemeente
besturen van Tilburg, Kaatsheuvel,
Sprang en Waalwijk en door de Kamer
van Koophandel te Tilburg en door
de vereeniging „Kaatsheuvels Belang
opnieuw volle adhaesie is betuigd aan
ons adres van 25 September 1928, zal
dit Uwe Vergadering andermaal ervan
overtuigen, hoezeer de streek reik
halzend uitziet naar de afdoende
verbetering van dezen provincialen
verkeersweg.
De Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor de Langstraat,
De Voorzitter:
wg. B. Timmermans.
De Secretaris
wg. Van Liempt.
Door het Gemeentebestuur van Waal
wijk is onderstaand adhaesie adres
aan de Provinciale Staten gezonden:
Door de Kamer van Koophandel en
Fabrieken voor de Langstraat is bij
adres van den 25 September 1928
opnieuw Uwe aandacht gevraagd voor
de verbetering van den provincialen
keiweg Waalwijk—Tilburg.
Ook naar onze meening wordt te
recht gesproken van een groote teleur
stelling, nu op de ontwerp provinciale
begrooting 1929 geen ertdiet is ge
vraagd voor de verbetering van een
althans beteekenend gedeelte van den
weg.
In het adres wordt er de aandacht
op gevestigd, dat de strenge door
voering van het beginsel, dat bij de
verbeteringswerken voorrang moet
worden gegeven aan de minder sterk
geconstrueerde wegen, zal leiden tot
onbillijkheden, zooals in dit geval, hoe
juist in het algemeen dit beginsel ook
voor de financien der provincie moge
zijn. Wij meenen, dat bij de afwijzen
de houding tegenover de herhaaldelijk
door de Kamer gevraagde verbetering
te veel op den voorgrond wordt ge
steld het provinciaal belang in de
engere beteekenis van het belang der
provinciale huishouding. Wanneer
alleen de vraag, wat voor de provin
ciale middelen het voordeeligst is, als
richtsnoer wordt gevolgd bij de samen
stelling van het programma voor de
verbetering van de provinciale wegen,
ontstaat het gevaar, dat de voordeelen
voor de provinciale schatkist worden
verkregen ten koste van grooter nadeel
voor een groep van de ingezetenen
der provinciedit zou naar onze be
scheiden meening dan ook inderdaad
het geval zijn wanneer de weg nog
langer werd gelaten in den zeer
slechten staat van het oogenbliK.
Juist de zwak geconstrueerde wegen
hebben betrekkelijk veel meer, aan
onderhoud gekost dan de sterke, maar
zeer slechte keiweg Waalwijk—Til
burg en deze komen thans nog het
eerst in aanmerking om met groote
kosten in verbeterden staat te worden
gebracht.
Wij achten het onbillijk, dat blijk
baar niet voldoende rekening wordt
gehouden, noch met de beteekenis
van den weg, noch met het feit. dat
jarenlang de onderhoudskosten, ver
geleken met andere provinciale wegen,
zeer gering zijn geweest, noch met het
feit, dat de toestand van den weg,
beoordeeld naar de eischen, die het
moderne verkeer daaraan stelt, op
weinig provinciale wegen slechter zal
zijn. Reeds is er In een vroeger adres
door de Langstraatsche Kamer op
gewezen, dat in de gemeenten, die
zooveel belang hebben bij de verbe
tering van dezen weg, met name Til
burg en Waalwijk, door een relatief
groot aantal houders van motorvoer
tuigen zeer veel wordt gecontribueerd
voor de middelen, waaruit de verbe
tering van de provinciale wegen moet
worden bekostigd. Niet ten onrechte
dringt zich telkens de gedachte op
aan een stiefmoederlijke behandeling,
wanneer men ontwaart, dat in andere
streken van onze provincie wegen van
minder beteekenis dan de weg Waal
wijk—Tilburg zijn gebracht in een
toestand die boven lof verheven is.
Wij mogen dan ook op grond van
redelijkheid en billijkheid vragen, dat
deze toestand nu niet langer wordt
bestendigd en wij steunen daarom
gaarne het verzoek van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor de
Langstraat om te besluiten dat de
verbetering van den weg Waalwijk—
Tilburg binnen een tijdsbestek van
drie jaren zal worden voltooid.
Het Gemeentebestuur van Waalwijk
De Secretaris, De Burgemeester,
w. g. J. v. M1ERLO, 1.8. E. MOONEN.
die den tocht in 2'/j etmaal kunnen
volbrengen, zoodat om de vier dagen
een luchtschip in beide richtingen kan
vertrekken.
De bouw van elk luchtschip zal
ongeveer 2 millioen dollars kosten.
Bovendien zullen er twee luchtschip
havens moeten komen, die elk 3
millioen dollar zullen kosten.
Zondagavond is Eckener naar Akron
vertrokken voor besprekingen met den
president der Goodyear Zeppelin Co.
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden.
Brieven en bijdragen voor deze
rubriek te zenden aan:
OOM WIM,
De Echo van het Zuiden, WAAL WIJK.
DE KLEINE KONING.
VII.
Toen zweeg de ooievaar.
Opeens, daar brak het los
't Gesnater van de vogels
Weerklonk luid door het bosch.
.Dat 's best", zoo riepen enk'len.
„De arend fier en groot
Zij onze Vorst, wij zijn hem
Getrouw tot In den dood.
Geen beter kon gekozen,
Wie kent niet zijnen moed
Komt, brengen we als heer
Hem need'rig onzen groet 1
Maar and'ren spraken „Neen 1
Wel is hij groot en machtig,
Doch and'ren zijn er nog
Als hij, zoo flink en krachtig!
Nog and'ren riepen toen
.Wie zou den arend kiezen
Bij 'n zangwedstrijd zou hij
Het zeker wel verliezen
„Juist", sprak nu juffrouw musch,
Kiest toch den nachtegaal
Als hij eens zingen gaat,
Dan zwijgen we allemaal.
Zelfs menschen prijzen hem
Om 't heerlijk schoone lied.
Want mooier vindt men 't vast
Op heel de wereld niet.
Toen sprak een domme gans
„'k Zal zeggen u mijn plan.
Kiest nimmer tot uw vorst
Een, die niet zwemmen kan
Wordt vervolgd.
De Kindermis.
Op 't kerkplein staan de kleuters,
Klaar voor de kindermis,
Ze draven en ze stoeien,
Omdat 't zoo prettig is.
De klok begint te luiden,
Ze dringen vlug vooruit,
Ze vliegen naar 't deurgat,
En loopen dan zacht vooruit.
Ze loopen langs de banken,
Gauw, wie er 't eerste is,
Daar kondigt reeds de bel,
Het eerste deel der Mis.
Zooals blijkt uit 't verslag der Pro
vinciale Staten, elders in dit nummer
opgenomen, hebben de Staten beslo
ten dit werk in 3 jaar uit te voeren.
Hulde aan den actieve, vasthoudende
Kamer van Koophandel voor de Lang
straat, de gemeentebesturen, vereeni-
gingen enz., die haar ten deze gesteund
hebben.
Een speciaal woord van dank dezer
streek aan onze afgevaardigden de
heeren Mr. Loeff en G. R. v. d. Ven
voer hun ijverige bemoeiingen.
BUITENLAND.
De National Pressclub te Washing
ton heeft gisteren dr. Eckener een
noenmaal aangeboden. Aan tafel heeft
Eckener meegedeeld, dat hij streeft
naar de inrichting van een transatlan-
tischen postdienst met 4 Zeppelins
Nu lezen zij in hun boekjes,
Vergeten spel en spot,
En denken bij zich zeiven,
Dat alles is voor God.
MIES.
.Gered.'
DRAISMA *vaH*
VALKENBURG'S
LEVERTRAAN*:
LEEUWARDENS
Inden Belg. Senaat heeft de min.
van landsverdediging De Broqueville,
ongeveer met dezelfde argumenten, als
hij In de Kamer gebruikte, de militaire
voorstellen der regeering verdedigd.
Van de nieuwe taalwet zeide hij, dat
zij de Belgische eenheid zal versterken
in plaats van verzwakken. Ook het
technische deel werd door den minister
angdurig behandeld. Met zes maanden
dienst zouden naar zijn meening de
«azernes in de grensgarnizoenen ten
minste twee maanden per jaar geheel
ledig zijn, wat onvereenigbaar is met
de veiligheid van het rijk. Aan een
aanval in massa van Duitsche zijde
gelooft d^ minister niet, omdat Duitsch-
land nu eenmaal niet in de mogelijk
heid verkeert deze militaire massa
binnen den vereischten tijd op de been
te brengen en van artillerie te voor
zien. Wel echter dient een inval met
auto's en motoren gevreesd te worden
en moet men zoodanig gewapend zijn,
dat zoowel op de Duitsche als op de
Nederlandsche grens iedere
mogelijke aanval onmiddellijk kan
worden afgeslagen. De Belgische weer
macht moet den eersten en laatsten
veldslag niet aan den Yser of elders
in het land winnen, maar op of zelfs
over de grens en aldus de natie tegen
eert nieuwe bezetting vrijwaren. De
Broqueville besloot zijn rede, die den
heelen middag duurde, met de ver
zekering, dat België enkel vredelie
vende doeleinden nastreeft en de
militaire wetten niets anders dan ver
zekering van den vrede beoogen.
Aan het door het Departement
van Buitenlandsche Zaken ontvangen
rapport van den Amerikaanschen
officier, die toezicht heeft gehouden
op de verkiezingen in Nicaragua kan
het volgende worden ontleend:
Verscheidene inwoners van Nicara
gua zijn door opstandelingen, partijgan
gers van generaal Sandino, vermoord.
In den nacht van 1 October j.l.
drong een bende opstandelingen, onder
bevel van Pedro Altamirana, het dorp
San Marcos binnen en gaf zich aan
gruweldaden over.
Talrijke slachtoffers werden met
bijlen in stukken gehakt. De vingers
werden hun afgesneden om de ringen te
kunnen rooven. Ook werden van de
ongelukkige slachtoffers neuzen en
ooren afgesneden.
Het doel van Altamirana was, terreur
uit te oefenen om de inwoners te
verhinderen, zich te laten inschrijven
voor de verkiezingen in November a.s.
De eerste mededeelingen omtrent het
gebeurde werden gedaan door een
man, die door een Amerikaansch vlieg
tuig gered werd.
October werkzaamheden.
October—Wijnmaand, staat In mijn
oude almanak. En al zegt men nu wel,
almanak, leugenzak, hierin heeft de
almanak nu toch eens gelijk. De drui
ven, die bulten groeien worden in
deze maand rijp, ze moeten althans
geplukt worden, ook al zijn ze niet
rijp. En dan kan men er het beste
maar wijn van maken. Het is eigenlijk
zoo jammer, dat ons klimaat er zich
zoo slecht toe leent druiven buiten te
icweeken. Het best is dit nog te be
proeven met de soort Vroege van der
.aan. Die kan nog wel eens een heele
goede oogst geven, vooral als men
een mooie Septembermaand treft.
In den moestuin raakt het nu ook
al volop herfst. Heeft men in het
aatst van Juli nog suikerboontjes ge
zaaid, dan heeft men nu nog vooral
door het mooie weer in September
een goede pluk boonen te wachten.
De andijvie heeft flinke kroppen kun
nen vormen en het is nu tijd deze op
e binden, om ze voldoende te laten
bleken.Voor den inmaak kan men ze
ook zoo wel gebruiken, terwijl als
men ze ongebonden laat staan er in
de winter weinig omzien naar heeft.
)ekt men ze dan als de vorst wat al
te bar wordt met een dun laagje stroo
toe. dan is er genoeg aan gedaan.
Bevriezen zal ze dan niet licht. In het
eind van deze maand zal men ook
zoetjes aan eens naar het Brus-
Op 't strand van Knocke waren
twee kindertjes aan 't spelen.
Ze verveelden zich gruwelijk, want
ze moesten met de ponny het strand
afrijden en er was geen sterveling te
bekennen, 't Meisje was een vonde
lingetje en was thuis bij de moeder
van het jongetje. Emmy zoo heette ze
huilde. .Frits zei ze, „wat zal jouw
moeder ons weer slaan, 't Strand is
zoo eenzaam het is nu al half zes en
ik heb nog geen franc verdiend. „I
heb nog maar 25 centime Emmy'
zei 't jongetje „dus jij hebt nog meer.
„ja maar gij krijgt nooit geen slaag
en ik wel", huilde Emmy weer.
„Kijk eens", riep Frits, daar loop
die dame van gisteren weer, je wee
wel die baronesse Emmy." „Ja ik zie
haar laten we nu doorspelen Frits.
„Goed het was jouw beurt."
Baronesse de Jonghe had de kinde
ren ook opgemerkt, 't Was een dame
van ongeveer 28 jaar, die 's zomers
haar villa verliet en in Knocke den
zomer doorbracht. Statig en trotsch
liep ze voort.
't Was onderhand tegen zes uur
geloopen.
De twee kinderen, die nog aan het
spelen waren, hadden geen erg in den
opkomenden vloed. Frits zou even
kijken of de ponny's gras hadden.
Zoodoende bleef de 6 jarige Emmy
alleen. Lustig was ze vormpjes aan
het maken van het natte zand. Ze
liep een eindje zee in om mooie
schelpjes te zoeken en jawel een reus
achtige golf een gilen er was
niets meer van Emmy te zien.
Baronesse Adélaide schrok uit haar
gepeins op, en daar zag ze het kleine
lichaampje dat worstelde tegen de
golven.
„Mijn God, red haar ik bid het U
gilde Adélaide. „ik had haar kunnen
waarschuwen, 't was mijn schuld."
Bevend en zonder na te denken
sprong ze met kleeren en al de zee
in. Driemaal dook ze. Eindelijk de
vierde keer had ze het lichaampje
vast.
Weer was het strand eenzaam en
verlaten. Emmy werd in het hole
gebracht en baronesse Adélaide ver
pleegde haar.
Haar leven, wat haar eerst zoosaa
eentonig geleek, was nu vol glans. Ze
wou blijven zorgen voor het ouderloos
kind. Altijd heel haar leven.
Juist ging ze weer naar het bedje
toe, toen Emmy haar oogen opsloeg
Adélaide zei: nu ben ik je mama en
altijd blijf je bij me."
„Vroeger had ik ook een mama ne
zoo lief als U", zei het kind weer.
„Nu lieveling, nu moet je weer gauw
gaan slapen hoor. Je moet zorgen, da
je gauw beter bent, dan gaan we naar
onze eigen villa. „Ja mama zei't kind
gedwee.
Adélaide's hart sprong open van
blijdschap. Wat een lief kind en voor
het kruisbeeld neerknielend bedankte
ze God dat Hij haar op dezen dag
een zoo heerlijke toekomst voorspelde
A. CALON.
Onvoorzichtigheid wordt
gestralt.
Op 'n Woensdagmiddag gingen Jan
Piet, Hein en Klaas met elkaar voge
nestjes uithalen. Hun ouders wisten er
natuurlijk niets van. Een heeleboel had
den ze reeds uitgehaald, toen Hein op
eens riep„Kijk eens, kijk eens, een
mooi groot Kraaiennest." Maar het z
heel hoog bijna op den hoogsten tak.
Wie durft er de eitjes uft te halen?"
„Ik wel", zei Piet. Ze keken alledrie
verwonderd op, dat hij zooiets durfde.
zoo
selsch Witlof om moeten gaan zien.
De wortels worden gerooid en de
bladeren 1 of 2 c.M. boven den wortel
hals afgesneden. Men laat nu wortels
een dag of drie liggen en daarop
kuilt men in, in een kuiltje van 25
c.M. diep. We zorgen ervoor, dat de
wortelhalzen even hoog komen te
staan. Desnoods snijden we een stukje
vanonder van de wortels weg. Nu
komt er een laagje stroo op en daarop
een 25 c.M. aarde. Wil men vroeg
kroppen hebben, dan legt men het
kuiltje aan in den kouden bak, of is
men zoo rijk, in het warenhuis. Valt
de vorst al wat vroeg in dan moeten
de roode en witte kooien nu ook
bezorgd worden. Men trekt ze met
Daardoor werd Piet nog moediger en
klom dan ook aanstonds in den boom.
Hij was er bijna, toen hij opeens een
gil gaf en uit den boom op den grond
viel. De drie andere jongens waren
heelemaal versuft en wisten niet wat
aan te vangen.
Eindelijk besloten ze, dat Klaas, die
het hardste loopen kon, naar Piet's huis
zou gaan en het aan zijn ouders me
dedeelen. De ouders waren als verplet
terd, toen ze het bericht ontvingen.
Vader begaf zich aanstonds naar den
dokter, en de dokter en vader gingen
samen, met de auto naar de plaats
des onheils. Toen ze daar aankwamen
constateerde de dokter, dat Piet een
arm en een been gebroken en ver
scheidene kneuzingen opgeloopen had.
Plet werd in de auto gedragen en naar
het Ziekenhuis vervoerd. Daar moest
hij twee maanden blijven, voor hij ge
heel genezen was.
Omdat hij nu al zoo'r. straf ontvan
gen had, kwam hij er bij vader en
moeder nog al goed af. En Piet be
terde zich, en als hij nu voortaan ie
mand nestjes zag uithalen, zei hij hun
dat ze dat niet mochten, en als ze het
dan toch deden, gaf hij hun een flink
pak slaag.
Ouders, lezen ook Uw kinderen
ons Jeugdhoekje?
