Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON HEEREN-BAAÏ 2xkr&uiCJ. U fizi beiere, Jt iet kent nummer on. ZATERDAG 10 NOVEMBER 1928. 51e JAARGAN itgeleg ch me te op d meri] Mom t ge UITGAVE WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No, 38. Telegr.-Adres: ECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Een wijs man over ontwapening. Het „Huisgezin" driestart als volgt Ook een sociaal—democraat kan over ontwapening en over ontwape- nings—moeilijkheden verstandige din gen zeggen. De heer De Roode, de bekende redacteur van het „Volk", jarenlang ambtenaar in het internationale cen trum Genève, bewijst dit in een artikel in de jongste aflevering van de „Socialistische Qids." In voile oprechtheid constateert hij, dat de atmosfeer, die gunstig is voor ontwapening, op het oogenblik niet bestaat, blijkbaar zelfs niet na het Kellog—verdrag. Hij wijst op de moeilijkheden in Europa, tegenstellingen, ambities, intriges, en vraagt dan, of men meent, dat het eenvoudig is, in zulk een wereld ontwapening te verwezenlijken, dat met een enkel gebaar van het tegenwoordige Europa een paradijs is te maken. Niet de regeeringen alleen worden door de ontwapeningsgedachten in beslag genomen, ook de socialistische partijen. Met een tikje voldoening constateert de heer De Roode, dat de Socialisti sche Internationale het verder heeft gebracht dan de commissie van voor bereiding voor de Ontwapenings conferentie te Genève. Zij de Socialistische Internatio nale eischt uitdrukkelijk, dat aan de legers datgene moet worden ont nomen, wat hun de geschiktheid zou geven om een aanvalsoorlog te onder nemen. Daar zoo zou men dezen ge- dachtengang van den heer De Roode willen aanvullen in Nederland het bestaan zelfs van een klein leger dit voor den aanvalsoorlog geschikt maakt (wij zijn zoo vechtlustig, ziet u verlangt de S.D.A.P. speciaal voor Nederland onmiddellijke en volledige ontwapening. Is dit bereikt, dan is het groote gevaar voor een Europeesche oorlog feitelijk afgewend. Zijn door ons even onderbroken gedachtengang voortzettend, verklaart de heer De Roode, dat zijn internatio nale het onvereenigbaar heeft geacht met de verantwoordelijkheid van ern stige staatslieden, „in de huidige wereld kort en goed, algeheele, alge- meene ontwapening te eischen". Als sommige menschen toch om dadelijke en volledige ontwapening roepen het gebeurt soms op mee tings van achterlijke dorpsluifjes dan bewijst dit eenvoudig, dat zij geen .ernstige staatslieden" zijn, meent de heer De Roode met het ernstige ge zicht van een oud-Qenèver. En hij voegt er aan toe, dat zijn Internationale te Brussel niet verder had kunnen gaan. Partijgenooten, die in de oppositie zijir, kunnen "goedkoop tegen militai risme en zelfs tegen onvolledige ont wapening fulmineeren, maar mag men aan „partijgenooten, die morgen re- geeringsverantwoordelijkheid dragen, radicaler eischen stellen" De heer De Roode is een wijs, ook een wereldwijs man. Een oppositie, die voorafzienbaren tijd oppositie blijft, kan zoo „radicaal" doen als ze wil, maar een oppositie, die regeeringspartij kan worden, mag haar schepen niet achter zich verbran den, de Duitsche pantserkruiser geschiedenis leert, dat men zich in de ruimte moet leeren houden. Socialistische ministers In Frankrijk, in België, In Duitschland, in Engeland, waar men ook wil, denken er niet aan, voor volledige ontwapening te pleiten, zoo lang ze niet internationaal kan worden verkregen. Eerst door versterking van den Volkenbond zal men tot internationale ontwapening kunnen komen, zegt de heer De Roode. Wij zeggen het hem na, met dit beding dat die versterking plaats hebbe in den geest van Benedictus XV, die reeds vóór de Volkenbond er was heeft aangegeven, hoe, alleen.de ontwapening is te bereiken en te ver zekeren en de oorlogsbedreiging van Europa kan worden afgekeerd. NAAR HET ENGELSCH. -I. SCHEEPENS. ..Ik geloot', dat. ik geen naamkaartje hij me heb", zei hij. „Maar wilt u zeg gen, dat mijnheer Steel gaarne een kort onderhoud zou willen hebben met Miss Rutli. Mijn boodschap is uiterst dringend." De bediende ging hein voor naar de eetkamer, waar David Steel hem half in gedachten volgde, met het gevoel van iemand, die meent ergens meer te zijn geweest en iets meer te hebben ge zien. Niets was veranderd. Hetzelfde zwa re, dure meubilair, hetzelfde mahonie houten buffet, dezelfde gravures, de zelfde eenigszins verkleurde roodbe- hangen muren, met dezelfde lichte plek boven den haard, een vertrek kort om, waar weelde heerschte, zij het dan van eenigszins ouderwetschen trant. De electrische knoppen leken eenigs zins anders, maar dat kon ook verbeel ding van liem wezen. Het was overi gens dezelfde kamer. David had zijn prooi opgespoord en hij begon wat op geruimder te worden. Het leed geen twijfel of hij zou nu een uitweg vinden en zijn geheimzinnige en onbekende vrienden sparen tegelijkertijd. „U wenschte mij te spreken, mijn heer? Wilt u zoo vriendelijk zijn mij de reden van uw komst mede te dee- len?" David Steel wendde zich inet een schok om. Achter hem stond een slan ke, rijzige, doch magere vrouwenfi guur, wier beminnelijk, fijn gelaat omlijst werd door het prachtigste haar dat hij ooit) gezien had. De grijsblauwe oogen waren zedig, met een vroolijke tinteling erin: de lippen waren ge maakt om te lachen. Het was alsof een of andere guitige actrice zich in Leger des Heils-kleeren liad gestoken, maar hier en daar bemerkte David zeer dure kant, welke zijn kunstenaarsoog be koorde. Hij kon zich voorstellen dat liet meisje zeer, ernstig was en in staat voor haar overtuiging door water en vuur te gaan. Elke toon van haar fraaie stem was vol zang en lach. „Ik ik ja", stamelde Steel. „Ja ziet n als ik maar wist met wie ik de eer had te spreken?" „Tot uw dienst; ik ben miss Ruth Gates. Maar, u lieht naar mij toch ge vraagd bij mijn naam." Voor het oogenblik gaf David Steel geen antwoord. Immers, weer stond hij voor een groote verrassing. Wat was hij dom geweest, niet te hebben gekeken naar den naam van den be woner van no. 219 in het adresboek. Het was meer dan duidelijk dat Gile- ad Gates een huis had in Brighton zoo wel als in de stad. Niet alleen was dat telefonisch bericht uit de woning van den mill ionair gekomen, doch liet, had Steel thans gebracht naar diens wo ning in Brighton. Indien mijnheer Ga tes zelf door de kamer was komen V Wapenstilstand. Morgen, Zondag 11 November, zal het tien jaren geleden zijn, dat tus- schen de geallieerden en de centrale mogendheden de wapenstilstand ge sloten werd, die, ofschoon hij ge durende dertig dagen gelden zou, feitelijk reeds een eind aan den oorlog maakte. De maand November van het laatste oorlogsjaar was voor Europa wel een bewogen tijd Bewo genheid in anderen zin, die veroorzaakt werd door het woeden van den oorlog, waaraan Europa zoo zachtjes aan gewend was geraakt, zoo dan al niet ten volle er mee vertrouwd noch verzoend. Een enkele herinnering moge hier volgen. Den 9en November 1918 maakte de toenmalige Duitsche Rijkskanselier Prins Max van Baden bekend, dat de Keizer Koning Wilhelm besloten had, afstand van de regeering te doen. Den 10 November, Zondag morgen half tien overschreed Keizer Wilhelm met groot gevolg de grenzen van ons land. Den llen November deed Keizer Karei van Oostenrijk afstand van den troon. Twee dagen te voren was fn Duitschland de revolutie begonnen, de omwenteling, welke een zoo groote wijziging zou te weeg brengen in heel het Duitsche Staatsbestuur. Volgens de officieele order werden des voormiddags 11 uur 55 de vijandelijkheden over de ge heele linie gestaakt. De wapenstil stand was eigenlijk reeds ingegaan 's morgens om zes uur. De zware voorwaarden door maarschalk Foch namens de Geallieerde mogendheden en de Vereenigde Staten aan Duitsch land gesteld, werden alzoo door dit land aanvaard. In ons land volgde kort daarop de gedeeltelijke demobili satie. En dal alles is al weer tien volle jaren achter den rug Een tijd perk, nog bij lange na niet voldoende blijkbaar, om de laatste naklanken van den wereldoorlog te doen ver sterven en als grootste en uiterste consequentie van den wereldbrand en zijn vele funeste gevolgen de daadwerkelijke omzetting te brengen van de vredesgedachfe, die men leest en hoort het dagelijks, in de volkeren van Europa leeft en groeit leeft en groeit wellicht niet het minst in de harten dergenen, die zich scharen om het graf van den onbekenden soldaat hier, om gedenkteekens ter eere van de millioenen gevallenen elders. wandelen onder het neuriën van een operette-deuntje, zou David Steel niet in het minst verwonderd zijn geweest. „Dochter van den beroemden Gilead Gates?" vroeg David Steel zwakjes. „Neen, zijn nicht en huishoudster", klonk het terug. Dit is niet het huis van mijn oom, hij heeft liet slechts tij delijk gehuurd. Maar, mijnheer Steel... David Steelis mijn naam u soms bekend?" David ptfelde die vraag eenigszins ongeduldig. En toch trachtte hij slechts den weg te vinden, dien hij uil moest en was hij zoekende naar elk bewijs dat hem uit zijn moeilijke po sitie kon redden. Hij zag het meisje verbleeken. hij zag den ondeugenden glimlach in haar oogen wegsterven en een gevoel van vrees deed haar oogen grooter wor den. „Ik ik ken u vrij goed van naam en reputatie", sprak het meisje met moeite. Haar kleine handen drukte zij tegen liaar linkerzijde als om er 'n doodelijke pijn te onderdrukken. „Ik mag wel zeggen dat ik inderdaad de meeste van uw romans gelezen heb. Ik ik hoop, dat alles toch in orde is?" Haar moed en zelfheheerschiug keerden langzamerhand terug. Doch Steel had de vreesachtige beweging opgemerkt, welke haar tot in de ziel had doorsidderd. „Ik geloof het. niet", antwoordde Steel ernstig. „Weet u dat ik hier was, twee avonden geleden?" „Hier!" riep liet meisje uit. „Onmo gelijk! In dit huis! Den voorlaatsten nacht! We waren toen allen voor mid dernacht naar bed „Ik ben mij niet bewust, te hebben gezegd, dat liet voor middernacht was" antwoordde David Steel koeltjes. Een diepe blos kleurde opeens liet. gelaat der jonge vrouw, welke David toeschreef aan ergernis over haar eigen domheid. Ze voegde er snel aan toe, dat zij en haar oom slechts drie 1 dagen in Brighton waren geweest, j „Desondanks was ik in deze kamer, twee nachten geleden", hernam Steel. „Indien u van alles op de hoogte is, dan bid ik u mij zekere inlichtingen te willen verstrekken die voor mij van het grootste gewicht zijnindien dit niet het geval is, zal ik genoodzaakt zijn mijn allervreemdst avontuur voor mezelf te houden, want anders zondt u liet nimmer gelooven. Weet u van mijn bezoek hier, of weet u er niet van?" Het meisje neeg liet hoofd, totdat Steel niets meer kon zien dan de prach tige haardos. Hij kon ook zien dat de fijne gouden ketting om haar hals op en neer ging onder de gespannen adem haling. „Ik kan u niets vertellen", sprak zij. „Niets, niets, niets!" Het was de stem van iemand, die gesproken zou hebben, indien zij ge durfd had. Tegenover elk ander zou Steel zijn verontwaardiging en woede niet hebben ingehouden. In het onder havige geval kon hij slechts bewonde ring koesteren voor het diepe, bijna pathetische gevoel van eerlijkheid te genover eeiij derde, die bij de zaak was betrokken. „Weet u zeker, dat u zich. in dit huis bevond?" vroeg het meisje ten- l Beursnieuws. Amsterdam gebruikt de laatste maanden van het jaar gewoonlijk om balans op te maken en winsten te incasseeren. De reeds gesignaleerde voorbijgaande flauwe houding van aand. Kon. Petrol, en Philips Qloei- lampen stond zeer duidelijk in het teeken van profit-taking. Van beide concerns is niets dan goeds bekend. De rustige beleggers kunnen er zich mede troosten, dat de marktpositie van koerswinst minnende lieden nog steviger is geworden dan ze al was en dat de markt rijp is voor een technisch herstel van beteekenis, waardoor in korten tijd kan worden ingehaald, wat in vele dagen werd afgeknabbeld. De daling in kunstzijdewaarden, met name van Maekubee. beruste zeker niet op de veeleer verbeterende slotte. „Zeker!" riep David Steel uit. „De muren, .de schildergen,, de meubels, al les is hetzelfde. Ik zou er een eed op kunnen doen. Miss Gates, indien ik niet bewijzen kan, dat ik hier was op den tijd dien ik noem, zal het waar schijnlijk slecht met mij afloopen." „U meent dat een zekere ongelegen heid „OngelegenheidNoemt u een be schuldiging van moord of van dood slag op z'n minst, een ongelegenheid? Heeft u dan de plaatselijke bladen niet gelezen? Weet u niet, dat twee nachten geleden, tijdens mijn afwezig heid, in mijn huis een vreemde man bijna vermoord is in mijn serre? En gedurende den tijd, dat de misdaad volvoerd werd, zoo zeker als de Hemel bestaat, bevond ik mg in deze kamer. „Het doet me leed, maar ik weet. zeker, dat. u liier niet waart". „Ha, wilt n me nu teleurstellen? En toch weet gij iets. Geen gevangene verrast in de schandelijkste misdaad, zag ooit zoo schuldig als u De jongedame stond daar verslagen, doch zei niets. Toch zou het Steel, niet verwonderd liebbeu en zou hij ook geen reden hebben gehad om zich te bekla gen, indien zij gebeld had en den huis knecht hevel had gegeven, hem buiten de deir te zetten. Doch zij deed niets van dien aard. Ze stond vóór hem, heen en weer geslingerd tusseben te genstrijdige emoties. (Wordt vervolgd). 'ii vo at e]| 1110, De Echo van het Zniden, Waalwyksche en Laagstraatsche Courant, Dit blad veracht) nt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rijk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en*, franco te zenden aan den Uitgever. PriJa der Adverteutiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. ton „DB BOHO VAN EBT ZUIDEN". 1.",. zijt ge tevreden met net goede. Indien U. als cooker D. E. Hecrenbaai niet kent pro beer ze dan nog heden. Deze zachte, gemige goedbrandende tabak zal voor U een verande ring zijn die gij. als kenner, ook werkelijk een verbetering znlt ECHTE FRIESCHE Melange van rijpe tabakken. T^eeds vanaf 50 ct. per poruf 20 ci. per ons - 10 el. per ons

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1928 | | pagina 1