Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. II1Z1Q1 ShfletfmM» MGDRDBRABAND I HET BRILLENHUIS. H. VAN DER VEN, DEN BOSCH, KERKSTRAAT 30. aeledentewoqm Behoed FEUILLETON ilelierUuitiomsfi NUMMER 24. ZATERDAG 23 MAART 1929. 52e JAARGANG. nse hen hts met si steilte ;i een vas- bereids eitanten 'y Dit blad versclitJnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door bet geheele rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens. franco te zenden aan den Uitgever. DIT NUMMER BESTAAT UIT UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-Adres: ECHO. NIEUW TARIEF. DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Door ae K. v. K. te Leiden is een Open Brief gezonden aan alle belang- hebbenden bij de Telefonie ten platie- lande, die luidt als volgt: Dank zij de verschillende publicaties van het Hoofdbestuur der Posterijen is het thans meer en beter dan voor heen mogelijk, om de voor- en na- deelen. welke de herziening der teletoontarieven met zich brengt tegen eikander af te wegen. Ten aanzien van de gevolgen voor het platteland is de Kamer van Koop handel te Leiden tot conclusies ge komen, welke zij meende U niet te mogen onthouden. Zooals btkend is bestaat het voor gestelde locale tarief uit een grond- bedrag benevens uit een tarief van 2'/» cent per gesprek. Voor netten mei onderscheidenlijk ten hoogste 100, 500, 2000, 4000 en meer hoofd- aansluiungen btdiaagt dit jaarlijksche grondbediag f 24,f 30.f 35.—-, I 42.— en f 48.—. Dit zal voor hen, die slechts één maal per dag iemand locaal opbellen, ontegenzeggelijk een voordeel zijn in vergelijking met het tegenwoordige vaste abonnementstarief Reedsechier bij twee of drie gesprekken per dag is dit voordeel op het platteland in een nadeel omgezet. Dat kan ieder voor eigen gemeente spoedig na rekenen. Hiernaast volgen enkele voorbeelden. Nagenoeg alle plattelandsgemeenten vallen in de categorie van hoogstens 50 en van 51 100 aansiuitingen. In netten met hoogstens 50 aansluitingen heeft men reeds niet onbelangrijk nadeel van het nieuwe tarief bij 2 aangevraagde gesprekken per dog. Dat weinig sprekers bij het voor ƒ46.50 ƒ46.50 ƒ52.50 ƒ52.50 ƒ58.50 ƒ58.50 ƒ64.50 ƒ64.50 PrtJs der Advertentiën 20 cent per regel; minimum 1.50. Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag on Vrijdag des morgens om ui ter lij k 9 uur in ons bezit zijn. BREIMACHINE. gestelde tarief voordeel hebben geldt dan ook alleen bij de stadsnetten, althans groote locale netten. Dat teiwille van die bewoners in de steden, die een telefoon blijkbaar nauwelijks noodig hebben en voor wie de telefoon vaak een luxe is en die ook nagenoeg i immer interlocaal telefoneeren, een dergelijk nieuw tarief zou moeten worden ingevoerd, zal weinigen prettig stemmen. Mogelijk zal de telefoonadministratie tegenweipen, dat er in de kleine netten gemiddeld niet meer dan 1 a 2 malen per dag wordt gesproken, maar de grootste grief gaat dan ook tegen het feit, dat er een zoodanig tariefsysieem wordt voorgesteld, dat nimmer van een druk teleloongebruik, wat beieekent een groot gerief voor de gebruikers, ten plattelande sprake kan zijn. Reeds vroeger is in kleine netien, derhalve op het platteland, een locaal tarief van 2'/2 cent per gesprek ge bruikelijk geweest, maar dit systeem is toenmaals verlaten, mede omdat er nagenoeg in het geheel niet locaal werd gesproken, de administratie kosten te hoog waren en er waar schijnlijk niet voldoende nieuwe aan sluitingen kwamen. Desondanks wil men ditzelfde tarief per gesprek wederom invoeren, waardoor het doel van de telefoon, n.l. om het spreken zoo makkelijk en geriefelijk mogelijk te maken, op nieuw verijdeld wordt. Nog erger is het echter gesteld met het interlocaal tarief Zeker, ook hier is een concessie gedaan, doordat tusschen twee plaat sen of liever kantoren1), die hemels breed minder dan 7'/2 K M. van elkander liggen, voor 10 cent kan worden gesproken, tegen thans voor 20 cent. Hoe spoedig liggen de kantoren echter niet verder uit el kander en dan zal 20 cent verschuldigd zijn Zijn de kantoren van 15 tot 35 KM van elkander verwijderd, dan moet f0 35 worden betaald en bij meer dan 35 K.M. 50 cent2). Met deze tarieven voor oogen zal niemand een druk telefoonverkeer tusschen verschillende dicht bij elkander ge legen plaatsen kunnen verwachten, zooals bij streeknetten. Bij automatiseeiing der plattelands centrale zal het voor de administratie ten aanzien van de kosten al zeer weinig uitmaken of er een aantal gesprekken meer of minder per dag zal worden gevoerd, zoodat een vast tarief, waarbij op geriefelijke wijze kan worden gesproken en dat even veel opbrengst als het gesprekken- tarief, voor de administatie geen nadeel en voor de aangeslotenen enkel voordeel brengt. Een druk telefoonverkeer is alleen mogelijk bij streeknetten, waardoor het platteland in direct contact ge bracht wordt met de marktplaats en met de die plaats omringende dorpen en wei zoo, dat tegen een vast abonnement vrij locaal kan worden gesproken. Een dergelijk streeknet nu wordt voorlaan onmogelijk en dat door het gesprekkentarief. Een telefoon is er. opdat er worde gesproken en daarom moet men niet een tarief ontwerpen, waarbij het spreken zoo zeer geremd wordt. Voorts zal een bezwaar, tot nog toe tegen streeknetten bestaand, bij automatiseering komen te vervallen. Als men thans een streeknet wil in richten, wil gewoonlijk het eene gedeelte der aangeslotenen wel en een ander gedeelte geen streeknet hebben, althans niet de kosten daar voor opbrengen. Bij automatiseering kan echter de keuze worden gegeven tusschen een tarief voor het locale abonnement zooals thans en een abonnement voor het streeknet. Degenen die alleen een locaal abonne ment gekozen hebben, moeten dan voor elk gesprek buiten het plaatse lijk net het gewone geldende inter- locale tarief betalen. Door doelmatige streeknetten zal de telefonie ten plattelandeten zeerste worden bevorderd en zal het aantal abonné's sterk toenemen. Op het platteland zijn de afstanden het groote bezwaar voor het onderling verkeer. Deze kunnen op weinig kostbare wijze worden overbrugd door de telefoon. Het waren dan ook niet de kosten van de onderlinge plaatselijke verbinding die het telefoneeren ten plattelande zoo duur maken. De oor zaak daarvan lag voornamelijk in de NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 51. De kerel heeft een stel gezonde hersens, geduld en. een ontembaren moed. Zou hij mij er van verdenken, dat ik er de hand in heb. Ik moet hem eens spreken, als m'n zenuwen wat tot rust gekomen zullen zijn en trachten achter de waarheid te komen. Als hij met dat kunstwerk naar Lord Littimer gaat, brengt bij mijn positie in groot gevaar. Wat ben ik doin geweest, om het niet weg te laten halen. Doch het is waar, het was maar ternauwernood dat ik ontsnapte aan de politie te Brighton. En ze hadden me reeds van Huddersfield vervolgd, juist zooals die vervloekte bloedhonden hier Ik zou wel eens wilen weten Hij hield op een schitterend plan schoot hem op eenmaal in de gedachte. Op zijn lippen) kwam een wreed lachje. Nog nooit had hij in een moeilijk par ket verkeerd of hij had een uitweg ge vonden om de val, tegen hem uitgezet, te ontgaan. Een geluidlooze lach deed zijn logge lichaam schudden. „Schitterend!" mompelde hij. „Ma- chivelli zelf zou er over in de wolken zijn! Maar ik moet zien dat ik er het eerst ben! Ik zou Bell's gezicht wel eens willen zien als Lord Littimer hem zijn huis ontzegt! De zaak is slechtsben ik in staat om de zaak zelf tot een goed einde t,e voeren?" HOOFDSTUK XXIV. ENID VERNEEMT NIEUWS. Zoo goed en kwaad als het ging kroop Reginald Henson in de kleeren. Hij was vreeselijk zwak en geschokt, meer dan hij zelf had verwacht, maar thans verkeerde hij in gevaar en zijn ontembare wil deed hem zichzelf over treffen en overwinnen. Wat een krankzinnige domheid van Frank Littimer, om hem, z'n aarts vijand, zooveel mee te deelen, alleen om eenige ©ogenblikken over hem te kunnen zegevieren. Maar Henson had 'n plan in zijn hoofd, waarbij hij het den jongeman tiendubbel betaald zou zetten. En aan de gewilligheid van den ezel behoefde hij geen oogenblik te twijfelen. Hij haalde een flesch brandewijn uit een kast en schonk zich een. vol glas in. Dokter Walter had hem wel ver boden er ook maar iets van te gebrui ken, doch het ging nu om iets anders dan om zich te bekommeren over dok tersvoorschriften. Het prikkelende vocht miste zijn uitwerking niet. Daarna drukte Henson op de tafel- hel. Het duurde lang eer Williams iverscheen. „Je gaat naar Barnes en vraagt hem hier zoo spoedig mogelijk een rijtuig heen te zenden", zei Henson. „Met den eersten trein moet ik naar Londen, morgen". Williams knikte slechts, den mond wijd open van verbazing. Hij was ver wonderd en niet weinig gealarmeerd door de geweldige levenskracht van dezen man. Immers, het was nog slechts enkele uren geleden, dat hij, Williams, van den dokter had verno men, dat hij het bed meest houden, minstens gedurende eenige dagen. Henson kleedde zich ten slotte aan en pakte een klein koffertje in. Doch hij moest weer op den rand van het ledikant gaan zitten en nog een paar glazen brandewijn verzwelgen., alvo rens verder te kunnen gaan met zijn toebereidselen. Hij had tenslotte den tijd. Er zou nog wel een uur verloopen vooraleer Barnes, die altijd alles op zijn gemak deed, met het rijtuig voor zou komen. Tenslotte schoof Henson onhoorbaar langs de gang en de trap naar de bi bliotheek beneden.. Eenmaal daar, be gon hij het telefoontoestel nauwkeurig te onderzoeken. Hij draaide er even aan en toen hij luisterde en ook daar geen gehoor kreeg, verhelderde zijn gelaat en kwam een achterdochtig glimlachje hem op het gelaat. Even voorzichtig als hij gekomen was, kroop hij dan weer de trap op, opende zachtjes het raam van de bad kamer en voelde naar de draden en de isolatoren. Een van beide zat nog als gewoonlijk strak gespannen, de andere hing er los bij en rinkelde toen liij er tegen sloeg. „Zóó, zoo! Een. van de beide draden doorgesneden", mompelde Henson. „Had ik liet niet gedacht- Juffrouw Enid wordt anders wel wat al te han dig! Ik zou bijna zeggen dat het een goede raad is van haar vriend, David Nu, ik heb mijnheer Steel een lesje ge geven dat hem heugen zal, dat hij zich voortaan maar met, z'n eigen zaken moet bemoeien. Als hij het nog eens waagt zich over de mijne bezorgd te maken, zal ik hem een ander lesje gc- ven.Het, zal niet lang meer duren of Steel draait, de gevangenis in, verdacht van moord en diefstal met geweldple ging en dan heeft. Steel afgedaan. Daarna zal de jongedame wel op nieuw assistentie zoeken van de bui tenwereld. En dan zal ik ook met den derden man af moeten rekenen! M'n hemel! Wat word ik zwak, wat ben ik slap! En toch! Ik moet thans door den zuren appel heen bijten Opnieuw slenterde hij geruischloas naar beneden en liet zich in een stoel vallen. Het suizelde hem in de ooren, zoodat hij bijna, het geluid van fluiste rende stemmen in de huiskamer hene den niet kon hooren. Dat was verve lend. want Henson hield er van, steeds alles te hooren wat anderen zeiden. Daarna viel hij in een soort van droo- merij, om ten slotte tot de ontdekking te komen, dat hij in zwijm gevallen moest zijn. Intusschen had Frank Littimer Enid Henson weer opgezocht in de huiska mer. Het huis was thans stil en verlaten en volkomen rustig. De stof, welke overal hing, deed alles grauw schijnen, tot zelfs het lamplicht toe. Enid zag doodelijk bleek in haar somber rouwgewaad. „Dus ge hebt Reginald Henson ge sproken", zei ze. „Waarom hebt ge <lat gedaan?" „Ik was het niet van plan", mompel de Frank. „Ik wilde niet dat. hij ooit zou weten, dat ik hier in huis ben ge weest. Maar toen ik zijn kamer voorbij kwam, hoorde hij mij schijnbaar aan mijn voetstap. Ik geloof, dat wanneer twee muizen in het donker een paar maal over z'n kamer liepen, hij het verschil tusschen beiden zou kunnen vertellen". „Ge hadt een interessant gesprek samenWaar wilde hij de telefoon voor gebruiken?" „Ik weet het niet. Geen flauw idee ervan. Maar ik probeerde aansluiting voor hem te krijgen, doch het instru ment was defect!" „Ik weet het. Ik had zoo'n voorge voel van hetgeen onze waarde neef van plan was te doen. Ik luisterde aan de deur zie je. Wel niet erg beleefd van me, maar Henson moet met z'n eigen wapens bevochten worden. Toen ik hem je om het telefoonboek hooide vragen, ben ik snel naar de badkamer gegaan en heb een der draden, doorge sneden. Frank, nog eens jongen, het zou veel, veel beter zijn geweest, als ge niet gekomen, waart!" Littimer knikte toestemmend. Er blonken tranen in zijn oogen. Wordt vervolgd. I De Echo van het Zuiden, Waalwpscbe en Lanptraatsche Courant* 460.Ö j Waarde, I i in netten met Thans ver schuldigd aan vast abonnement Gvondbedrag en 2 aangevraagde locale gesprekken il 24 cent per werkdag (300 werkdagen) Grondbedrag en 3 aangevraagde locale gesprekken a 24 cent per werkdag (300 werkdagen) 150 aansluitingen 51—100 101—300 301—500 501—1000 1001—2000 2001—3000 3001—4000 35.— 40.— 45.— 50.— 60.— 65.— 70.— 80.— 24 2 X( 24 x 300 39.— 24 2 x 21 x 300 39.— 30 -f 2 x 24 x 300 ƒ45. 30 2 x 24 X 300 ƒ45.— 36 2 x 24 X 300 51.— 36 2 x 24 X 300 51.— 42 2 x 24 X 300 57.— 42 f 2 x 21 X 300 57.— 24 3 X: 24 24 -(- 3 x -i 30 3 x 24 30 3x24 36 3 x 24 36 3 x 24 42 3 x 24 42 3 x 24 300 300 300 300 300 300 300 300 MAM3CHAPPy VAM VERZEKERING OP HET LEVEM Zie Nota van het Hoofdbestuur onder 32. a). 7Ae Nofa van 't. Hoofdbestuur onder 38 „Daar daarvoor speciale technische voor zieningen noodig zijn, zal het vermoedelijk niet mogelijk zijn te zelf der tijd voor alle plaatsen bet gedachte kleine tarief in te voeren". ui CEEMAFBETAUtK.XY3TE.EnSTRUG {OHWf es» ,J)B EOHO VAN HET ZUIDEN". I

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1