Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
i
i
FEUILLETON
QQOR EWARim
TE
NUMMER 33.
WOENSDAG 24 APRIL 1929.
52e JAARGANG.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 88. Telegr.-Adres: ECHO.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
De brug bil Keizersveer.
Aan den minister van Waterstaat is
het volgende adres gezonden:
Met üe grootste belangstelüngheb-
ben wij kennis genomen van de Me
morie van Antwoord op hetVoorioopig
Verslag der Tweede Kamer, betref
fende de begrooting voor 1929 van
het Wegenfonds, waarin Uwe Excel
lentie met betrekking tot de overbrug
ging van de grooie rivieren heeft
medegedeeld, dat zij bereid is te be
vorderen dat het tempo de eerste
jaren eenigszins wordt versneld door
na te streven, dat in 1929—1931 te
zamen vier bruggen in uitvoering
komen, zoo mogelijk in Nijmegen,
Keizersveer, Arnhem en Zaltbommel.
Indien de besprekingen zooiezen
wij verder die met de gemeente
Nijmegen worden gevoerd, spoedig
tot een bevredigend resultaat mochten
leiden, zou in 1929 nog kunnen
worden aangevangen met de bruggen
bij Nijmegen en Keizersveer.
Wij z|jn Uwe Excellentie uitermate
erkentelijk voor de hierbovenaange-
haalde toezegging.
Het bestuur der Kamer van Koop.
handel en Fabrieken voor Westelijk
Noordbrabant heeft in zijn verslag aan
de Kamer uitgebracht over de audiën
tie, welke Uwe Excellentie aan dit be
stuur vergezeld van den oud-minister,
den heer ir. M. Bongaerts, welwillend
verleende doen blijken van de groote
erkentelijkheid voor de toezegging,
dat de brug te Keizersveer, welke
deze Kamer van zoo groot belang
acht, een vooraanstaande plaats zou
innemen in de rij van bruggen, welke
op het groote bouwplan vermeld staan.
Dat thans openlijk door Uwe Ex-
cellentie die vooraanstaande plaats is
aangeduid, stemt deze Kamer tot op
rechte dankbaarheid.
De Kamer neemt hierna de vrijheid
aisnog het navolgende op te merken
Is de Kamer wèl ingelicht dan
verhindert niets meer de onmiddel
lijke aanbesteding van den bouw
der Keizersveersche overbrugging
Gelijk wij Uwe Excellentie nog
onlangs mochten mededeelen, wordt
de dringende noodzakelijkheid van
deze brug door het ongekend toe
nemende autoverkeer dagelijks
scherper gevoeld.
Het verkeer van het Zuiden met
het Midden en Noorden van het
land zal in buitengewone mate ver
groot worden, nadat er een vaste
brug is geslagen. Dit gevolg zal
door eiken Nederlander worden
toegejuicht.
Besprekingen met een gemeente
bestuur, zooals blijkbaar te Nijmegen
nog noodig lijken, zijn voor het werk
te Keizersveer uitgesloten.
Wij nemen daarom nogmaals met
gepasten eerbied de vrijheid Uwe
Excellentie met den meesten aandrang
te verzoeken de brug te Keizersveer
zoo spoedig mogelijk, in ieder geval
nog in 1929 ook al mochten de
Nijmeegsche besprekingen nog loo-
pende zijn te doen aanbesteden
Wij vertrouwen,dat Uwe Excellentie
de vervulling van dit verzoek, voort
gekomen uit de noodzaak der dage-
lijksche werkelijkheid wel met kracht
zal willen bevorderen.
Moge de actie der Kamer spoedig
succes lubben.
stoffen voor fabrieken en vele hoofd
bestanddeelen van het dageljjksch
leven afhankelijk van de proauctie
der tropische landen. Had men 't aan
de kolonisten of inboorlingen dezer
streken overgelaten hun eigen kapitaal
zonder hulp te accumuieeren (op
stapelen) en hun havens en spoor
wegen zoo langzaam te bouwen als
hun hulpbronnen het veroorloofden,
dan zou de handel op 't oogenblik
onvergelijkelijk veel geringer in om
vang zijn dan nu 't geval is. Doordat
er door die kapitaalrijke landen aan
de kapitaalarme landen geld werd
geleend, zijn de zeeën thans bedekt
met schepen, die uit alle oorden van
de wereld den voedseltoevoer aan
brengen. In de 16e en 17e eeuw wer
den massa'skapitaai uitde Italiaansche
steden naar Engeland overgeheveld.
De 18e eeuw bracht groote kapitalen
uit Holland naar Engeland, terwijl
de 19e eeuw ontzaggelijke kapitaal
export zag. Vanuit Engeland naar de
Amerikaansche republieken en Ausira-
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
J|' V
No. 60.
Dat Henson het kasteel ongemerkt
wilde trachten binnen te dringen, had
Chris van het eerste oogenblik af ver
moed. Wanneer hem dat eenmaal ge
lukt was, immers, was de rest gemak
kelijk genoeg, want hij wist precies
waar hij de hand moest leggen op het
beroemde kunstwerk. Daarvoor was 't
holle van den nacht het meest geschik
te oogenblik.
Wanneer de zaak dan werd ontdekt,
kon1 hij het over een! anderen boeg gooi
en en een en ander voorstellen als een
grap, om later door een nieuwe han
digheid) zich meester te maken van het
verlangde bezit. En eenmaal in zijn
handen zou hij wel zorgen, dat het
schilderij ongemerkt verdween, evenals
hij zelf, zonder dat men er ooit een
spoor van zou kunnen ontdekken.
Niettemin was alles haar wonderwel
gelukt. Henson had een allermalst fi
guur geslagen tegenover zijn oom: hij
had moeten bekennen dat hij hem een
lesje had willen geven en ofschoon dat
allemaal wel aannemelijk klonk, op
pervlakkig althans, Chris was er van
overtuigd dat zij zeker later nog wel
eens gelegenheid zou hebben de gebeur
tenissen van hedennacht in een ander
licht te Hoen schijnen.
Internationale Credlet-
verleeaiag.
Een der belangrijkste kenmerken
onzer hedendaagsche maatschappij Is
de ver doorgevoerde arbeidsverdee-
llng. En zoo is Europa voor wat
betreft de grootste massa van grond-
„Voor zoover is alles goed verloo-
penmompelde zij tevreden. „Maar
nu gewaakt, opgelet, nauwkeurig toe
gezien, en alles zoo verdekt mogelijk
en gehandeld op het juiste moment!
Wat viel het me hard Frank vannacht
te ontmoeten en hem niets te kunnen
zeggen. En wat ,zag de jongen er diep
ongelukkig uit! Maar kom... laten we
hopen, dat er spoedig hetere tijden
zullen aanlichten voor ons allen!"
Chris was den volgenden morgen
reeds vroeg uit de veeren en begaf zich
op het terras. Ze gevoelde zich thans
niet in het minst ongerust meer over
hare vermomming. Henson zou natuur
lijk nieuwsgierig zijn dat was nu
eenmaal zoo zijn natuur maar iets
vernemen zou hij stellig niet.
Ze glimlachte reeds, toen ze den ko
los op zich toe zag slenteren. De nacht
rust scheen hem goed te hebben ge
daan.
„De rozen bloeien hier vroeg", begon
bij galant. „Laat mij de boop uitspre
ken dat u mij heeft vergeven den schrik
dien ik u gisternacht heb bezorgd."
„Ik kan me niet. herinneren geschrok
ken te zijn", sprak Chris langzaam,
bijna tergend. „Als er van vrees sprake
geweest kan zijn, dan meen ik dat dit
het geval was aan den andoren kant.
En hoe maakt u het van morgen? IJ
ziet er, uit alsof u in den oorlog ge
weest zjjt! Heeft u iets aan uw keel
of zoo?"
„Een kleine operatie, ja", antwoord
de Henson luchtigjes. „Ik heb den
laatsten tijd te veel in het openbaar
gesproken en er is iets uit mijn keel
weggenomen, dat ik missen kon. Maar
het. gaat veel beter nu."
De leugen ging hem zoo gemakkelijk
af, dat iemand zonder achterdocht
hem stellig geloofd zou hebben. Maar
Chris glimlachte slechts even.
„Tk moet u zeggen, dat u mij sterk
aan iemand herinnert", ging hij dan
voort. „En toch, ik weet zelf niet
waarom, maar u is toch óók weer zoo
geheel anders. Lord Littimer heeft me
verteld dat u een Amerikaansche is."
„Ja van de „stars and stripes" lachte
Chris. „Ik meen. te weten, dat onze
j natie de eerste is ter wereld. En ik
j ben er trotsck op... En mocht u bij
j voorbeeld iets willen weten omtrent
Boston..."
„Tk ben nooit in Boston geweest!"
haastte Reginald Henson zich eens
klaps te zeggen. De naam alleen ech
ter scheen hem reeds de stuipen op 't
lijf tej jagen. ,,Is u reeds lang in Enge
land?"
Chris antwoordde dat zij voor de
eerste maal in Engeland was. Maar
haar rol was niet: ondervraagd te
worden, haar rol was te ondervragen.
Maar ze wist, dat zij te doen had met
een man, die meester was in de kunst
om met een leugentje achter de waar
heid te komen, en hij maakte haar ze
nuwachtig, door zijn tegenwoordigheid
alleen.
Ze uitte dan ook een kreet van ver
baasde bewondering, toen een groote
bloedhond kwispelstaartend het terras
opkwam en vriendelijk voor haar voe
ten de ruige, zware pooten uitstrekte,
als ter begroeting.
„Wat een lieve hond", riep ze uit.
„Houdt u van honden, mijnheer Hen
son?" vroeg zij dan.
En ze keek hem bij die vraag stra
lend aan. Doch ze zag het gelaat van
den zwaargebouwden man plotseling
weer aschgrauw worden, zooals in den
afgeloopen nacht, en zijn oogen knepen.
He, uit Frankrijk, Dultschlarid en
België naar Rusland, uit Duitschiand
naar Turkije, Engeland, Duitschiand
en Frankrijk naar China endoormid
del van Rusiand naar Perzië. lndu.
strieën werden opgebouwd, spoor
wegen aangelegd, landstreken tot ont
wikkeling gebracht.
Bekend is, dat er bij deze crediei-
verleeningen ook vaak ontzettend veel
geld verloren werd,Zijn er nog Midden-
of Zuid-Amerikaansche streken die In
den loop der tijden hunne rentebe
talingen niet eens geheel of gedeeltelijk
moestep staken Bolivia, Costa Rica,
Ecuador,Honduras, Mexico, Paraguay,
Peru, St. Domingo, Uruguay, Vene
zuela. Ën dan Turkije, Egypte, Grie
kenland. Een der gevolgen van den
wereldoorlog ls geweest, dat het
revolutionnaire Rusland zijne betalin
gen heeft gestaakt. Terwijl op leenin
gen van vele andere landen eveneens
grooie verliezen zijn geleden. Deze
laatste feiten nu waren voor Prof.
G. Terrero aanleiding in de «Tele
graaf" te wijzen op het groote mis
bruik, dat in de laatste 15 jaar de
Europeesche staten van het hun ver
leende crediet hebben gemaakt. Waar
door het vertrouwen der spaarders
geweldig is geschokt. En waardoor
thans volken, die de oorlogsverwoes-
tingen willen herstellen de grootste
moeilijkheden ondervinden bij hun
pogingen tot het sluiten van leeningen.
Het gemakkelijk verkrijgen van crediet,
sedert een eeuw voor Europa's staten
de kip, die de zondeneleren legde.
Deze kip werd geslacht
De geleerde schrijver beperkt zich
dus by zijne beschouwingen slechts
tot de Europeesche staten. Eene o.i.
niet zeer gewenschte begrenzing van
het onderwerp Daar vele niet-Euro-
peesche landen de waarschuwing voor
het misbruik maken van credieteven
hard noodig hebben. Denk bijv. maar
eens aan China. Maar bovendien lijkt
zich dicht van angst.
,,Ik haat honden!" bromde hij, „en de
honden haten mijLet op hem
En hij wees naar het groote beest,
dat de tanden liet zien en een groot
onheilspellend gebrom deed hooren.
En toch lag de groote, ruige kop te
gen de knie der Amerikaansche, alsof
het dier haar reeds lang kende.
Henson. zag onrustig om zich heen
en deed enkele stappen terug. De hond
sloeg elke beweging van hem gade.
„Zie maar eens hoe die bruut me zijn
tanden laat zien", zei hij. „Zend die
hond als 't u belieft weg juffrouw Lee
Ik weet zeker dat hij gereed staat me
te bespringen!"
Henson's gelaat was beurtelings
bleek en rood, dikke zweetdruppels
parelden op zijn breed voorhoofd en
zijn lippen beefden. Chris streelde het
beest over de lange kopharen en zond
het weg met een kort bevel. Het dier
verwijderde zich langzaam, ofschoon
gewillig, doch niet zonder een paar
loensche blikken te werpen, op den
man, toen hij hem voorbijgleed.
„We schijnen, spoedig goede maatjes
te zullen worden, dat beestje en ik",
zei Chris vroolijk. „En ik vind het ook
jammer van u, dat u niet van honden
houdt, en. de honden niet van u. Men
beweert wel eens dat honden goede
karakterkenners zijn... en in dat ge
val... En Dokter Bell zegt..."
„Wat, Dokter Bell?" vroeg Henson
vlug.
Chris had zich juist intijds bedacht
haar goed geslaagde vermomming had
haar wel wat roekeloos gemaakt. Ze
moest voorzichtig zijn.
„Dokter Hatherly Bell bedoel ik",
hernam zij gevat. „Voor hij in ongena
de viel door een of andere schelm-
het ons, dat de schrijver, dfe zich In
zijn oproep richt tot de Europeesche
staten, beter had gedaan zich te
richten tot de spaarders zelf. Daarvan
moet de actie uitgaan. Er is al zoo
veel geschreven over de internationale
credieiverleening Alzooveel middelen
zijn er aan de hand gedaan om tot
zekerheidsstelling der spaarders te
geraken, dat het werkelijk zeer moeilijk
is met een geheel nieuw project voor
den dag te komen. Maar allen zijn
het hier over eens, dat het tot orga
nisatie der creaielgevers moet komen.
En deze organisatie bestaat reeds
voor een zeker deel dcor de samen
werking der banken. Al spelen de
nationale tegenstellingen, de concur
rentie, een groote rol. Ja het schijnt
wel, dat deze tegenstellingen eene
internationale crediet organisatie ten
eenenmale onmogelijk maken Getuige
de nieuwste voorstellen inzake eene
.wereldbank* en de daartegen geop-
perde bezwaren.
BINNENLAND.
Burgemeester Bergen op Zoom.
Mr. Dr. Blom, burgemeester van
Angerlo (G.) is benoemd tot burge
meester van Bergen-op-Zoom.
Burgemeester P. A. F. Blom is ge
boren in 1879 te 's-Gravenhage, is van
moederszijde Brabanter.
Hij heeft tijdens zijn verblijf in
Nederlandsch-Indië als rechterlijk amb
tenaar van 1915—1924 veel overjurf-
dische onderwerpen geschreven in 't
Soerabaja's Handelsblad. Was zeer
lang lid van den Gewestelijken Raad
van Kedoe. Daarna lid van den Ge
meenteraad van Batavia. Hij was hoofd
bestuurslid van den Katholieken Soe-
rabajaschen bond van Ned. Indië en
lid van de Redactie van Sociaal Leven
en Streven.
De burgemeester was aanvankelijk
officier in het Ned. Indische leger Hij
streek, ik heb nooit vernomen welke,
heeft hij te Boston, waar de roep als
uitstekend medicus hem uit Engeland
was vooruitgegaan, een lezing gehou
den over diereninstinct. En daar zei
hij o.a. maar waar u niet van hon
den houd-t, komt het er ook weinig op
aan wat hij nu juist gezegd heeft."
„Weet u misschien iets van hem?"
vroeg hij langs zijn neus weg.
„Heel weinig. Ik heb hem nooit ont
moet, als dat het is, waarop u doelt.
Maar ik vernam wel, dat hij iets on
vergeeflijks heeft gedaan, naar het
schijnt Maar, waarom vraagt u dat?"
„O, slechts om den eigenaardigen
samenloop van. omstandigheden", was
het antwoord van Henson. „Het is
slechts een beetje vreemd, dat u hier
zijn naam noemt, in verband met het
geen in den afgeloopen nacht heeft
plaats gehad. Tk veronderstel dat
als alle Amerikanen, veel van Rem
brandt's kunst houdt. Ge hebt immers
zelf mijn oom den raad gegeven het
schilderij op zijn plaats stevig te be
vestigen, en daardoor mijn kleine aar
digheid, doen mislukken. Want u heeft
natuurlijk wel gehoord, dat de ets
reeds eenmaal gestolen werd?"
„Dat verhaal is bjjna even bekend
als de verdwijning van de schilderij
van Gainsborough's gravin".
„Natuurlijk! En de man die-de ets
stal. was dokter Hatherly Bell. Hij
deed dat om een speelschuld te beta
len, en men vond haar in zijn koffer,
voordat hij in de gelegenheid was ge
weest, ze te verkoopen. Ik ben blij, dat
u dien naam genoemd heeft, omdat de
naam van Bell nu juist niet tot de be
voorrechten behoort hier op het kas
teel."
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
WaaUykselr en Langstraatsche r»iiran(,
Dit blad verschijnt
Prijs der Advertentlën
WOENSDAG en ZATERDAG.
20 cent per regel; minimum 1.50.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Bij contract flink rabat.
Franco per post door bet gebeele rijk 1.40.
Reclames 40 cent per regel.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te zenden aan den Uitgever.
Advertentlën moeten Woensdag on Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
zijn.
4
„DB BOBO VAX HET ZOIDBN".
