Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Bel Buis der Stille Smarten. naffV Jhlhnd Draagt owe D80KWERIOBBERS aan ods op FEUILLETON DOOR ER\4\RIW3. h b/jvenoliensh Ye/rr!Gcfii/?ei Moeders, zet op elke NUMMER 34. ZATERDAG 27 APRIL 1929. 32e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rflk f 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens. franco te «enden aan den Uitgever. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 88. Telegr.-Adres: ECHO. PrtJs der AdvertentlBn 20 cent per regel; minimum j.öO. Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit «Dn. r DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Rijksmiddelen. Het is altijd prettig, wanneer iemand weet waar zijn geld blijft. Dit geldt natuurlijk ook voor de oeiastingpen- ningen, die wij zoo van jaar tot jaar uit velerlei hoofde en onder verschil lende rubrieken tot de instandhou- ding, de fhiancieele instandhouding van ons lieve vaderland hebben bij te dragen of anders gezegd, blijmoedig, lijk nebben te offeren. De vraag, waar ons belastinggeld blijft, is overigens wat de opgebrachte belastingen betreft vrijwel overbodig en de tijden liggen gelukkig verre acnte rons, waarvan getuigd moet worden in de bladen der historie, „dat het volk ge bukt ging onder zware belastingen, zonder dat het zag, dat er met de op gebrachte penningen iets nuttigs ge daan werd", jammer maar, dat een deel der belastinggelden moet aange- wend worden om iederen staatsburger te noodzaken, zijn plichten als zoo danig niet uit het oog te verliezen. Belanghebbenden als we allen zijn bij den fiaancieelen welstand van ons vaderland, werpen we natuurlijk elke maand een gretige blik in de mede- deelingen omtrent de opbrengst der geldmiddelen, en het harte kan ons van vreugd kloppen, wanneer we con stateeren, dat een afgeloopen maand in fiaantieel opzicht gunstig bij haar naamgenoote van het vorige jaar af steekt. We hebben de laatste jaren goede maanden gehad, zoo goed zelfs waren sommige, dat men zich ging afvragen, waar het met die voortdu rende stijging van 's lands inkomsten heen moest. Intusschen lag voor velen de conclusie voor de hand; stijging van 's lands inkomsten daling van belasting. De afgeloopen lentemaand heeft in vergelijking met Maart 1928 en voorgaande twee jaren, wederom achteruitgang vertoond, wat in hoofd zaak te danken is aan een achteruit gang in de inkomstenbelasting, ver oorzaakt door het vervallen van op centen op de hoofdsom, maar ook doordat in Maart heel veel menschen het betalen van belasting hebben uit gesteld. Dit komt dus voor een deel later terecht, misschien als de finan- cieele gevolgen van den strengen win ter achter den rug zullen zijn. En zoo zal het in den loop van het belasting jaar ook met andere over de maand Maart lagere posten nog wel weer te recht komen, maar alles bij eikaar ge nomen, moet er toch voor't loopende jaar nog allerminst aanleiding zijn voor optimisme inzake 's lands geld middelen en blijft het dus voorioopig nog bij de in zoo menige troonrede aangetroffen passage, dat de uiterste zuinigheid vooralsnog betracht zou moeten worden. Waaraan we ons dus maar hebben te onderwerpen, al ver langen we anderzijds toch ten zeerste naar weer eens een gevoelige belastingverlaging den, zou dat in cijfers omgezet zoo'n honderd millioen per jaar met het te genwoordige verschillen, 't Is dus tijd dat er aan die onvolwaardigheid ge werkt wordt Maandag is door den Minister van Arbeid, Nijverheid en Handel een staatscommissie gtï istal- leerd, die o.m tot taak zal hebben na te gaan, welke maatregelen genomen moeten worden tot afwending van ge brekkigheid, tot het voorkomen en zoo mogelijk genezen van aandoenin gen, die totonvolwaardigheid kunnen leiden enz. Die Commissie zal onge twijfeld veel en goed werk kunnen doen. va» „DB BOHO VAN EBT ZUIDBN". NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 61. „Ik ben u zeer verplicht voor de mededeeling", zei Chris ernstig. „Was dokter Bell dan tevoren wel graag ge zien hier?" „O, geweldig! Hij had een grooten invloed op lord Littimer. Hij maar daar komt lord Littimer zelf en hij schijnt slecht te spreken over een of ander." Met gefronst voorhoofd kwam de heer des huizes inderdaad op beide jonge menschen toegestapt Hij had een telegram in de hand. Henson deed uitermate belangstellend. „Ik hoop dat het niets ernstigs is?" mompelde hij. „Ernstig?... Ernstig?..." riep lord Littimer uit. „Het toppunt van bruta liteit! Ja! Het telegram arriveerde zoo even. „Moet u hedenavond spreken over belangrijke zaken, het verleden betreffend. Hoop u eenigen tijd te kun nen spreken na het diner. „En wie is die onbescheiden aanvra ger om een interview?" vroeg Chris op kalmen toon. „Een man, waarvan ge wel nimmer zult hebben gehoord", «prak Littimer, Onvolwaardige Arbeidskrachten. In October 1928 is te Amsterdam een congres gehouden (met een ten toonstelling) georganiseerd door de Nederlandsche Vereeniging tot bevor dering van den arbeid voor onvol waardige arbeidskrachten. Een der sprekers deelde op dat congres mee dat door het niet nuttig aanwenden van onvolwaardige arbeidskrachten in ons land jaarlijks aan productief ver mogen een bedrag teloor gaat, dat op honderd millioen geschat mag worden. Wanneer dus de lichamelijk en gees telijk defecten, die ons land telt, de gebrekkigen, de hulobehoevenden (uitgesloten za! hier wel zijn hulpbe- hoevendheid door hoogen leeftijd), wanneer die allen tot een zekere ar- beidsproductie gebracht konden wor- „maar die Henson hier heel goed kent. Ik heb het oog op dien schurk van. een Hatherly Bell." „Lieve hemel!..." liet Henson zich ontvallen. „Ik ik bedoel, wat een onbeschaamdheid BUITENLAND. De uitvaart van prins Heinrich van Pruisen. Onder buitengewoon groote belang stelling heeft Woensdagmiddag te Eckernförde de begrafenis pleats ge had van prins Heinrich van Pruisen In de stad waren de meeste winkels gesloten. Van talrijke huizen hing de HOOFDSTUK XXIX. OPNIEUW DE MAN MET DEN DUIM. Chris Het snel haar oogen over Re ginald Henson gaan, voordat zij ze zedig op den grond richtte vóór haar. Lord Littimer scheen nergens belang in te stellen dan in zijn eigen geweldige ontstemming. Maar, hoe snel Chris ook geweest was, Henson was nog sneller. Hij glimlachte met dienzelfden weemoedigen glimlach van iemand die zijn andere wang biedt, omdat het nu eenmaal zijn plicht is dit te doen. „En wanneer komt dokter Bell hier aan?" vroeg hij. „Dokter Bell zal hier heelemaal niet aankomen!" sprak lord Littimer woe dend. „Meent gij, dat ik dien schurk weer opnieuw hier onder mijn dak zal ontvangen? Zijn geweldige onbe schaamdheid is niet onder woorden te brengen. Hij zal Moreton wel binnen vallen met den trein van tien uur, zou ik denken Hij zal ongeveer een uur noodig hebben om hierheen te komen, als ik hem althans de gelegenheid la ten wil, dat te doen. Maar dat ben. ik niet van plan. Ik zal een jongen naar het station sturen met een brief. Als Bell dien brief gelezen heeft, zal hij wel niet hierheen komen „Als ik u was, deed ik dat niet", merkte Reginald Henson beleefd op. „Wel, jij bent een verstandige kerel Wat zoudt gij dan wèl doen?" was de vraag van zijne lordschap. „Ik zou Bell hierheen laten komen. I)at zou ik mijn plicht achten als Christen. Het spijt mij dat ik het zeg gen moet, maar ik kan onmogelijk uwe overtuiging deelen, dat Bell een schurk Ts. Het doet mij pijn dat te hooren zeggen en bewijzen van wien dan ook. En in de gegeven omstandigheden wa ren de bewijzen wel overstelpend. Maar toch nog altijd blijft de mogelijkheid bestaan de mogelijkheid, dat we den man vroeger verkeerd hebben beoor deeld „Verkeerde bewijzen, valsche bewij zen! Hoe is dat mogelijk, immers de ets werd in de eigen koffers van Bell gevonden „Beste vriend, dat weet ik!" sprak Henson steeds met dienzelfden, verge- vingsgezinden glimlach. „Maar, er zijn gevallen geweest van zwarte misdadig heid, van verraad, van valscliaardig opzet, waarvoor men afschuw moest hebben. En het is heel goed mogelijk dat Bell, met zijn bekende scherpzin nigheid iets in dien geest ontdekt heeft. Ik zou hem ontvangen, mylord, ja ze ker, ik zou hem ongetwijfeld ontvan gen." „Dat is ook mijn overtuiging", voeg de Chris zich in het gesprek. Littimer glimlachte: al zijn slecht humeur was als bij tooverslag geweken. Hij scheen door zijn half toegeknepen oogen Henson's gelaatsuitdrukking te bestudeeren, als om te achterhalen, welke ten slotte de ware gevoelens van dezen geachten heer zouden zijn. En oude zwart—wit—roode vlag halfstok. Sedert Dinsdagavond hielden tien oud—officieren der marine de wacht bij het stoffelijk overschot van den prins. Qisteravond om tien uur werd op het slot Hemmeimark een korte plechtigheid gehouden, waarbij prins Heinrich, prins Waldemar, de groot hertog en groothertogin van Hessen, en de kroonprinsen van Zweden en Denemarken aanwezig waren. Door prof. dr. Rendtoiff, van de theologi sche faculteit der universiteit te Kiel werd het woord gevoerd Het geheele slot was versierd met planten en groen. Nergens zag men rouwfloers. Alleen van den toren van het slot hing de omfloerste vlag halfstok. Er waren ontelbare kransen bij de baar neer gelegd. Om één uur werd de lijkkist Woens dagmiddag uit de kapel naar buiten gedragen en op een affuit geplaatst. Daarna verschenen de prinsen Eitel Friedrich (als vertegenwoordiger van den gewezen keizer). Oscar, Adalbert, August Wilhelm en de beide oudste zoons van den gewezen kroonprins Een muziekkorps van de afdeeling Kiel van de Stahlhelm speelde het Andante van Beethoven, Talrijke kran sen werden neergelegd. De rijkspre sident zond een krans van witte rozen. Er was ook een krans van Koningin Wilhelmina. Verder waren er kransen van de koningen van Engeland, Denemarken en Zweden, de rijksweerbaarheid en de rijksbanier, de Duitsch nationale partij, van vereenigingen van gewezen officieren en zee—officieren, de keizer lijke Jachtclub en de stad Kiel. Het aantal personen, dat de plech tigheid bijwoonde, bedroeg ongeveer 4000. De rijkspresident werd ver tegenwoordigd door zijn zoon, overste von Hindenburg. Voorts bemerkte men onder de aanwezigen talrijke Duitsche prinsen, vertegenwoordigers van het rijksdepartement van verdediging en per wee, in zijn blik had een nauwlettend op merker verdenking zoowel als diepe verachting gelezen. „Voor zooveel goedheid en schoon heid", besloot lord Littimer, „kan ik niet anders doen als toegeven. Welnu, Henson, ik zal Bell ontvangen. Mis schien is het onderhoud wel interes sant." Henson waggelde weg met een zwakken glimlach van voldoening. Maar eenmaal uit het gezicht van den gastheer en z'n secretaresse, snelde hij naar de leeszaal, waar hij een paar te legrammen opstelde. Ze waren in doorzichtige bewoordingen opgesteld en hadden betrekking op 'n niet ge noemd pakje, dat zonder dralen moest worden gebracht, terwijl geen oninge wijde er ook maar iets van zou kunnen begrijpen. Een der bedienden werd er mee naar het dorp gestuurd. Henson zou er ongetwijfeld slecht over te spreken zijn geweest, indien hij geweten had, dat de schoone Ame- rikaansche zijn boodschapper had om den tuin geleid, zoowel in eigenlijken als in figuurlijken zin, en onder het voorwendsel, na te zien of een der beide adressen wel goed was, beide te legrammen had gelezen. Een paar mi nuten later werden beide adressen zorgvuldig opgeschreven in haar no titieboekje. Het was omstreeks vijf uur in den namiddag dat Chris weer wat vrijheid van beweging had. Lord Littimer had haar den geheelen middag in beslag genomen, gedeeltelijk, omdat er nog veel te doen viel, gedeeltelijk echter ook, omdat hij zich in gezelschap van zijn nieuwe, geestige, zeer scherpzin- marine, generaal Hasse en admiraal Raeder, ook verschillende buitenland- sche gezantschappen te Berlijn waren vertegenwoordigd. Nadat prof. Rentdorf een toespraak had gehouden, werd de lijkkist ver sierd met kept, sabel en den staf van grootadmiraal van den overledene en naar het mausoleum van het land goed vervoerd wasch afel of slaapkamer een doos of tube Purol.dan hebben ookUw man en kinderen het des avonds en des morgens voor dehuidenhet onderhoud der handen alsmede voor haarver- zorging en scheren altijd bij de hand staan. Een ervaring en een vertrouwen van 50 jareneen inrichting van den modernen tijd, waarborgen U PRIMA WERK aan BILLIIKEN PRIJS WAALWIJKSCHE ST00MDRUKKERU ANTOON TIELEN. nige secretaresse uit Amerika, zoo uit stekend amuseerde. Hij was vrijer in- zijn manieren dan hij de laatste jaren tegenover dames ooit was geweest. oor Chris was het een voldoening te vernemen, dat lord Littimer Hen sou op zijn waarde schatte, en hem be schouwde voor wat hij was, een aarts bedrieger en een geslepen huichelaar, die altijd pofiteerde van de zwakheden van anderen, en dat de eenige reden waarom hij de bezitting Littimer aan hem zou nalaten, was, dat hij zijn fa milieleden daardoor wilde straffen voor hetgeen zij, natuurlijk volgens zijn inzicht, tegen hem hadden misdreven. „En nu gaat ge in den tuin maar 'ns een luchtje scheppen!" zei Litti mer tenslotte. „Ik vertel je bovendien veel meer dan noodig of nuttig is! En ik geloof, dat ik veel te veel prijs stel op je belangstelling." Chris begaf zich opgewekt naar buiten. Ondanks den terneerdrukkenden last op haar jonge schouders, gevoel de zij een geestesopgewektheid als zij in jaren niet had gekend. De verkwikkende lucht der omge ving scheen op haar geheele natuur in te werken, al haar aderen met frisch stroomend bloed te voorzien, zoodat de wreede neerslachtigheid van het Huis der Stille Smarten met elk uur week. Opnieuw was haar jeugdig gemoed met hoop vervuld, vooral, nu alles zoo goed wilde geluk ken. En het ging er bij Lord Littimer ten slotte gezelliger toe dan zij had verwacht. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuiden, Waalwpsclie en Langstraatsche Courant* OEEM AFBETAuncssysTEEnsmuteamiH IÜO/.OOEOKOOPe8 BAT) Bij 0F1ZÊ CüriEuRtllHA -

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1