Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Bel Buis der Stille Smarten.
naffV
Jhlhnd
Draagt owe D80KWERIOBBERS aan ods op
FEUILLETON
DOOR ER\4\RIW3.
h b/jvenoliensh
Ye/rr!Gcfii/?ei
Moeders, zet op elke
NUMMER 34.
ZATERDAG 27 APRIL 1929.
32e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door het geheele rflk f 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te «enden aan den Uitgever.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 88. Telegr.-Adres: ECHO.
PrtJs der AdvertentlBn
20 cent per regel; minimum j.öO.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
«Dn.
r
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Rijksmiddelen.
Het is altijd prettig, wanneer iemand
weet waar zijn geld blijft. Dit geldt
natuurlijk ook voor de oeiastingpen-
ningen, die wij zoo van jaar tot jaar
uit velerlei hoofde en onder verschil
lende rubrieken tot de instandhou-
ding, de fhiancieele instandhouding
van ons lieve vaderland hebben bij te
dragen of anders gezegd, blijmoedig,
lijk nebben te offeren. De vraag, waar
ons belastinggeld blijft, is overigens
wat de opgebrachte belastingen
betreft vrijwel overbodig en de
tijden liggen gelukkig verre acnte rons,
waarvan getuigd moet worden in de
bladen der historie, „dat het volk ge
bukt ging onder zware belastingen,
zonder dat het zag, dat er met de op
gebrachte penningen iets nuttigs ge
daan werd", jammer maar, dat een
deel der belastinggelden moet aange-
wend worden om iederen staatsburger
te noodzaken, zijn plichten als zoo
danig niet uit het oog te verliezen.
Belanghebbenden als we allen zijn
bij den fiaancieelen welstand van ons
vaderland, werpen we natuurlijk elke
maand een gretige blik in de mede-
deelingen omtrent de opbrengst der
geldmiddelen, en het harte kan ons
van vreugd kloppen, wanneer we con
stateeren, dat een afgeloopen maand
in fiaantieel opzicht gunstig bij haar
naamgenoote van het vorige jaar af
steekt. We hebben de laatste jaren
goede maanden gehad, zoo goed zelfs
waren sommige, dat men zich ging
afvragen, waar het met die voortdu
rende stijging van 's lands inkomsten
heen moest. Intusschen lag voor velen
de conclusie voor de hand; stijging
van 's lands inkomsten daling van
belasting. De afgeloopen lentemaand
heeft in vergelijking met Maart 1928
en voorgaande twee jaren, wederom
achteruitgang vertoond, wat in hoofd
zaak te danken is aan een achteruit
gang in de inkomstenbelasting, ver
oorzaakt door het vervallen van op
centen op de hoofdsom, maar ook
doordat in Maart heel veel menschen
het betalen van belasting hebben uit
gesteld. Dit komt dus voor een deel
later terecht, misschien als de finan-
cieele gevolgen van den strengen win
ter achter den rug zullen zijn. En zoo
zal het in den loop van het belasting
jaar ook met andere over de maand
Maart lagere posten nog wel weer te
recht komen, maar alles bij eikaar ge
nomen, moet er toch voor't loopende
jaar nog allerminst aanleiding zijn
voor optimisme inzake 's lands geld
middelen en blijft het dus voorioopig
nog bij de in zoo menige troonrede
aangetroffen passage, dat de uiterste
zuinigheid vooralsnog betracht zou
moeten worden. Waaraan we ons dus
maar hebben te onderwerpen, al ver
langen we anderzijds toch ten zeerste
naar weer eens een gevoelige
belastingverlaging
den, zou dat in cijfers omgezet zoo'n
honderd millioen per jaar met het te
genwoordige verschillen, 't Is dus tijd
dat er aan die onvolwaardigheid ge
werkt wordt Maandag is door den
Minister van Arbeid, Nijverheid en
Handel een staatscommissie gtï istal-
leerd, die o.m tot taak zal hebben na
te gaan, welke maatregelen genomen
moeten worden tot afwending van ge
brekkigheid, tot het voorkomen en
zoo mogelijk genezen van aandoenin
gen, die totonvolwaardigheid kunnen
leiden enz. Die Commissie zal onge
twijfeld veel en goed werk kunnen
doen.
va» „DB BOHO VAN EBT ZUIDBN".
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
61.
„Ik ben u zeer verplicht voor de
mededeeling", zei Chris ernstig. „Was
dokter Bell dan tevoren wel graag ge
zien hier?"
„O, geweldig! Hij had een grooten
invloed op lord Littimer. Hij maar
daar komt lord Littimer zelf en hij
schijnt slecht te spreken over een of
ander."
Met gefronst voorhoofd kwam de
heer des huizes inderdaad op beide
jonge menschen toegestapt Hij had
een telegram in de hand. Henson deed
uitermate belangstellend.
„Ik hoop dat het niets ernstigs is?"
mompelde hij.
„Ernstig?... Ernstig?..." riep lord
Littimer uit. „Het toppunt van bruta
liteit! Ja! Het telegram arriveerde
zoo even. „Moet u hedenavond spreken
over belangrijke zaken, het verleden
betreffend. Hoop u eenigen tijd te kun
nen spreken na het diner.
„En wie is die onbescheiden aanvra
ger om een interview?" vroeg Chris op
kalmen toon.
„Een man, waarvan ge wel nimmer
zult hebben gehoord", «prak Littimer,
Onvolwaardige
Arbeidskrachten.
In October 1928 is te Amsterdam
een congres gehouden (met een ten
toonstelling) georganiseerd door de
Nederlandsche Vereeniging tot bevor
dering van den arbeid voor onvol
waardige arbeidskrachten. Een der
sprekers deelde op dat congres mee
dat door het niet nuttig aanwenden
van onvolwaardige arbeidskrachten in
ons land jaarlijks aan productief ver
mogen een bedrag teloor gaat, dat op
honderd millioen geschat mag worden.
Wanneer dus de lichamelijk en gees
telijk defecten, die ons land telt, de
gebrekkigen, de hulobehoevenden
(uitgesloten za! hier wel zijn hulpbe-
hoevendheid door hoogen leeftijd),
wanneer die allen tot een zekere ar-
beidsproductie gebracht konden wor-
„maar die Henson hier heel goed kent.
Ik heb het oog op dien schurk van. een
Hatherly Bell."
„Lieve hemel!..." liet Henson zich
ontvallen. „Ik ik bedoel, wat een
onbeschaamdheid
BUITENLAND.
De uitvaart van prins Heinrich
van Pruisen.
Onder buitengewoon groote belang
stelling heeft Woensdagmiddag te
Eckernförde de begrafenis pleats ge
had van prins Heinrich van Pruisen
In de stad waren de meeste winkels
gesloten. Van talrijke huizen hing de
HOOFDSTUK XXIX.
OPNIEUW DE MAN MET DEN
DUIM.
Chris Het snel haar oogen over Re
ginald Henson gaan, voordat zij ze
zedig op den grond richtte vóór haar.
Lord Littimer scheen nergens belang
in te stellen dan in zijn eigen geweldige
ontstemming. Maar, hoe snel Chris
ook geweest was, Henson was nog
sneller. Hij glimlachte met dienzelfden
weemoedigen glimlach van iemand die
zijn andere wang biedt, omdat het nu
eenmaal zijn plicht is dit te doen.
„En wanneer komt dokter Bell hier
aan?" vroeg hij.
„Dokter Bell zal hier heelemaal niet
aankomen!" sprak lord Littimer woe
dend. „Meent gij, dat ik dien schurk
weer opnieuw hier onder mijn dak zal
ontvangen? Zijn geweldige onbe
schaamdheid is niet onder woorden te
brengen. Hij zal Moreton wel binnen
vallen met den trein van tien uur, zou
ik denken Hij zal ongeveer een uur
noodig hebben om hierheen te komen,
als ik hem althans de gelegenheid la
ten wil, dat te doen. Maar dat ben. ik
niet van plan. Ik zal een jongen naar
het station sturen met een brief. Als
Bell dien brief gelezen heeft, zal hij
wel niet hierheen komen
„Als ik u was, deed ik dat niet",
merkte Reginald Henson beleefd op.
„Wel, jij bent een verstandige kerel
Wat zoudt gij dan wèl doen?" was de
vraag van zijne lordschap.
„Ik zou Bell hierheen laten komen.
I)at zou ik mijn plicht achten als
Christen. Het spijt mij dat ik het zeg
gen moet, maar ik kan onmogelijk uwe
overtuiging deelen, dat Bell een schurk
Ts. Het doet mij pijn dat te hooren
zeggen en bewijzen van wien dan ook.
En in de gegeven omstandigheden wa
ren de bewijzen wel overstelpend. Maar
toch nog altijd blijft de mogelijkheid
bestaan de mogelijkheid, dat we den
man vroeger verkeerd hebben beoor
deeld
„Verkeerde bewijzen, valsche bewij
zen! Hoe is dat mogelijk, immers de
ets werd in de eigen koffers van Bell
gevonden
„Beste vriend, dat weet ik!" sprak
Henson steeds met dienzelfden, verge-
vingsgezinden glimlach. „Maar, er zijn
gevallen geweest van zwarte misdadig
heid, van verraad, van valscliaardig
opzet, waarvoor men afschuw moest
hebben. En het is heel goed mogelijk
dat Bell, met zijn bekende scherpzin
nigheid iets in dien geest ontdekt heeft.
Ik zou hem ontvangen, mylord, ja ze
ker, ik zou hem ongetwijfeld ontvan
gen."
„Dat is ook mijn overtuiging", voeg
de Chris zich in het gesprek.
Littimer glimlachte: al zijn slecht
humeur was als bij tooverslag geweken.
Hij scheen door zijn half toegeknepen
oogen Henson's gelaatsuitdrukking te
bestudeeren, als om te achterhalen,
welke ten slotte de ware gevoelens van
dezen geachten heer zouden zijn. En
oude zwart—wit—roode vlag halfstok.
Sedert Dinsdagavond hielden tien
oud—officieren der marine de wacht
bij het stoffelijk overschot van den
prins. Qisteravond om tien uur werd
op het slot Hemmeimark een korte
plechtigheid gehouden, waarbij prins
Heinrich, prins Waldemar, de groot
hertog en groothertogin van Hessen,
en de kroonprinsen van Zweden en
Denemarken aanwezig waren. Door
prof. dr. Rendtoiff, van de theologi
sche faculteit der universiteit te Kiel
werd het woord gevoerd Het geheele
slot was versierd met planten en groen.
Nergens zag men rouwfloers. Alleen
van den toren van het slot hing de
omfloerste vlag halfstok. Er waren
ontelbare kransen bij de baar neer
gelegd.
Om één uur werd de lijkkist Woens
dagmiddag uit de kapel naar buiten
gedragen en op een affuit geplaatst.
Daarna verschenen de prinsen Eitel
Friedrich (als vertegenwoordiger van
den gewezen keizer). Oscar, Adalbert,
August Wilhelm en de beide oudste
zoons van den gewezen kroonprins
Een muziekkorps van de afdeeling
Kiel van de Stahlhelm speelde het
Andante van Beethoven, Talrijke kran
sen werden neergelegd. De rijkspre
sident zond een krans van witte rozen.
Er was ook een krans van Koningin
Wilhelmina.
Verder waren er kransen van de
koningen van Engeland, Denemarken
en Zweden, de rijksweerbaarheid en
de rijksbanier, de Duitsch nationale
partij, van vereenigingen van gewezen
officieren en zee—officieren, de keizer
lijke Jachtclub en de stad Kiel.
Het aantal personen, dat de plech
tigheid bijwoonde, bedroeg ongeveer
4000. De rijkspresident werd ver
tegenwoordigd door zijn zoon, overste
von Hindenburg. Voorts bemerkte men
onder de aanwezigen talrijke Duitsche
prinsen, vertegenwoordigers van het
rijksdepartement van verdediging en
per wee,
in zijn blik had een nauwlettend op
merker verdenking zoowel als diepe
verachting gelezen.
„Voor zooveel goedheid en schoon
heid", besloot lord Littimer, „kan ik
niet anders doen als toegeven. Welnu,
Henson, ik zal Bell ontvangen. Mis
schien is het onderhoud wel interes
sant."
Henson waggelde weg met een
zwakken glimlach van voldoening.
Maar eenmaal uit het gezicht van den
gastheer en z'n secretaresse, snelde hij
naar de leeszaal, waar hij een paar te
legrammen opstelde. Ze waren in
doorzichtige bewoordingen opgesteld
en hadden betrekking op 'n niet ge
noemd pakje, dat zonder dralen moest
worden gebracht, terwijl geen oninge
wijde er ook maar iets van zou kunnen
begrijpen. Een der bedienden werd er
mee naar het dorp gestuurd.
Henson zou er ongetwijfeld slecht
over te spreken zijn geweest, indien
hij geweten had, dat de schoone Ame-
rikaansche zijn boodschapper had om
den tuin geleid, zoowel in eigenlijken
als in figuurlijken zin, en onder het
voorwendsel, na te zien of een der
beide adressen wel goed was, beide te
legrammen had gelezen. Een paar mi
nuten later werden beide adressen
zorgvuldig opgeschreven in haar no
titieboekje.
Het was omstreeks vijf uur in den
namiddag dat Chris weer wat vrijheid
van beweging had. Lord Littimer had
haar den geheelen middag in beslag
genomen, gedeeltelijk, omdat er nog
veel te doen viel, gedeeltelijk echter
ook, omdat hij zich in gezelschap van
zijn nieuwe, geestige, zeer scherpzin-
marine, generaal Hasse en admiraal
Raeder, ook verschillende buitenland-
sche gezantschappen te Berlijn waren
vertegenwoordigd.
Nadat prof. Rentdorf een toespraak
had gehouden, werd de lijkkist ver
sierd met kept, sabel en den staf van
grootadmiraal van den overledene
en naar het mausoleum van het land
goed vervoerd
wasch afel of slaapkamer een doos of tube
Purol.dan hebben ookUw man en kinderen het
des avonds en des morgens voor dehuidenhet
onderhoud der handen alsmede voor haarver-
zorging en scheren altijd bij de hand staan.
Een ervaring en een vertrouwen
van 50 jareneen inrichting van
den modernen tijd, waarborgen U
PRIMA WERK aan BILLIIKEN
PRIJS
WAALWIJKSCHE ST00MDRUKKERU
ANTOON TIELEN.
nige secretaresse uit Amerika, zoo uit
stekend amuseerde. Hij was vrijer in-
zijn manieren dan hij de laatste jaren
tegenover dames ooit was geweest.
oor Chris was het een voldoening
te vernemen, dat lord Littimer Hen
sou op zijn waarde schatte, en hem be
schouwde voor wat hij was, een aarts
bedrieger en een geslepen huichelaar,
die altijd pofiteerde van de zwakheden
van anderen, en dat de eenige reden
waarom hij de bezitting Littimer aan
hem zou nalaten, was, dat hij zijn fa
milieleden daardoor wilde straffen
voor hetgeen zij, natuurlijk volgens zijn
inzicht, tegen hem hadden misdreven.
„En nu gaat ge in den tuin maar
'ns een luchtje scheppen!" zei Litti
mer tenslotte. „Ik vertel je bovendien
veel meer dan noodig of nuttig is!
En ik geloof, dat ik veel te veel prijs
stel op je belangstelling."
Chris begaf zich opgewekt naar
buiten.
Ondanks den terneerdrukkenden
last op haar jonge schouders, gevoel
de zij een geestesopgewektheid als zij
in jaren niet had gekend.
De verkwikkende lucht der omge
ving scheen op haar geheele natuur
in te werken, al haar aderen met
frisch stroomend bloed te voorzien,
zoodat de wreede neerslachtigheid
van het Huis der Stille Smarten met
elk uur week. Opnieuw was haar
jeugdig gemoed met hoop vervuld,
vooral, nu alles zoo goed wilde geluk
ken. En het ging er bij Lord Littimer
ten slotte gezelliger toe dan zij had
verwacht.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsclie en Langstraatsche Courant*
OEEM AFBETAuncssysTEEnsmuteamiH
IÜO/.OOEOKOOPe8 BAT) Bij 0F1ZÊ CüriEuRtllHA -