Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. Tfolhncf PINKSTEREN. FEUILLETON yeróchaftV ah bijverdie/ióce breimocfiineW\ NUMMER 40. ZATERDAG 18 MEI 1929. 52e JAARGANG. UITGAVE: WAALW1JKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 88. Telegr.-Adres: ECHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Zend Uwen Geest en zij zullen geschapen worden en Gij zult het aanschijn der aarde vernieuwen." Het kan gebeuren, dat door uiter lijke omstandigheden ons innerlijk wezen gemakkelijker aangespoord wordt tot een dieper meeleven bij de. herdenking van bepaalde feestdagen in den kring van het kerkelijk jaar. Zoo b.v. de schoonheid van een Kerstnacht. Terwijl wij door den los sen sneeuw gaan, in de stilte van den nacht, en plots de Kerkklok klinkt, kunnen wij geroerd worden en van binnen uit dieper ingaan op de vreug de van het Kerstfeest. Hier wordt dus onze geestelijke onvolkomenheid van buitenaf aangevuld. De herdenking van het Pinkster feest vraagt echter geheel onze gees telijke kracht, eischt dat we ons open stellen voor het licht dat boven de grauwheid van alle burgerlijke misère uitstraalt. Wij moeten ons geheel ont vankelijk stellen voor den geest, den- zelftjen geest welke God uitstortte in de harten der Apostelen. Maar dat al leen is niet voldoende, wij moeten dien Geest ook naar buiten brengen, als wij werkelijk getrouwe volgelin gen van Christus willen zijn of wor den, dan moeten wij op het voor beeld der Apostelen bij de Pinkster gedachte ook de daad voegen. M „DB BOBO VAN HET ZUIDEN". 67. NAAR HET ENGELSCH. "j. SCHEEPENS. Dat gedeelte van het geheim Avas in een oogwenk opgelost. Met een schérp snijdend voorwerp, waarschijnlijk pen zware stalen nijptang, had men de kop pen der vier koperen draadnagels afge knepen, alsof het slechts garen wa're geweest. Daarna was het natuurlijk slechts kinderspel geweest, om met lijst en al de vlucht te nemen. „Wat ben ik toch idioot!" spotte Chris met zichzelf. „Ik ben als iemand die zware ijzeren sloten laat maken op een Russisch leeren juweelenkof fertje, dat men met een pennemes kan openmaken. In mijn gedachten- gang kon de Rembrandt-ets niet be ter bezorgd zijn. Maar wat wat is nu de opzet geweest van het geheele plan?" De vraag was gemakkelijker te stellen dan te beantAvoorden. Maar enkele feiten waren voor Chris toch Avel duidelijk. In de eerste plaats wist zij dat Reginald Henson de ziel Avas van de gansche geschiedenis. Ze wist dat hij had opgemerkt dat zij 2:00 gaarne op het terras aan den zee kant vertoefde, 11a het diner. Hij had ook gebruik gemaakt van de weten schap dat hij een alibi zou kunnen En dat eischt heldhaftigheid. Wij kunnen niet allemaal geroepen zijn tot predikers in den eenigen zin van het woord, maar Avij kunnen wel, geraakt door het Pinkstervuur, ons leven daar stellen als een dagelijk- sche prediking van Christus liefde en bezieling. Hoog-menschelijke werken wor den niet geboren uit materie, maar uit den Geest die de stof overwint en beheerscht. Zoo moet ook ons le ven geleid worden door de hoogere gedachten van den Geest. God gaf ons een stuk leven en wij hebben het zelf in handen om het met Zijn kracht te vormen tot een geestelijk monument van schoonheid, dat zegeviert over de materialistische 1 verdeeldheid van de wereld. Als de Geest over ons vaardig is geworden zullen wij, heldhaftig als de Apostelen, ons Christelijk levens ideaal openbaar durven belijden, j Alle schuchterheid is tegenstrijdig i aan wat Pinksteren ons ingeeft. Niet j door schuchterheid zal de wereld i overwonnen worden, maar door de I vrijmoedige zielegrootheid, welke zich te openbaren weet, welke voor het geloof, voor het Pinkstergeloof, en I voor het Pinkstervuur durft uitko- men, waar en op welke plaats en on- j tier Avelke levensverhoudingen de Christelijk geloovige mensch zich ook bevindt. Ons geloof is een geloof, dat open baarheid wil, en dat niet een levendig geloof kan zijn, wanneer nien meent zich voor zijn geloof te moeten scha men, of wanneer men meent om men- schenlof zich tegen zijn eigen geloof vooi'Avenden, wanneer men hem er gens van mocht verdenken. Dat hij van de klippen naar. beneden was ge gleden, was natuurlijk slechts kome die. Hij had volstrekt niet in gev'aar verkeerd, en al dat vertoon en gejam mer was slechts in scène gezet met het oog op de toekomst. Hij had daar natuurlijk een ontmoeting gehad met zijn medeplichtige, den man met den platten duim, die zich van de klippen waar men zich gemakkelijk schuil houden kon, in het kasteel had bege ven en weer eA'en onopgemerkt langs de klippen weer was vertrokken. Het was vrij duidelijk dat de man niet den platten duim de Rembrandt- ets had gestolen en dat hij op het ©ogenblik ver weg was met zijn buit. Terwijl Chris Henson uit de benau wenis hielp, was zijn medeplichtige 't kasteel binnengeslopen en had de hand gelegd op de schilderij. Chris knipte het licht uit in de galerij toen een bediende naderde. Het was niet voorzichtig dat dezen te veel wisten. Chris trachtte te glimlachen toen een der dienstboden voorbij kwam. „Allen", vroeg zij, „zijn er hier veel uilen?" „Nog nooit een gezien of gehoord, juffrouAv", sprak de meid vertrouwe lijk. „Ik ben al 11 jaar hier en heb er nog nooit over hooren spreken. De houtvester Clifford zou er niet van kunnen slapen, als hij wist dat zoo iets hier rondvloog. Heeft u er een gehoord, juffrouw?" „Neen, dan heb ik me zeker ver gist", zei Chris, „Gij weet natuurlijk wel het beste!" Dus de kreet van den uil was het te moeten kanten. Gelukkig is overal een opleving van openheid van geloof te bespeuren en telkens wanneer de practische daad gevraagd Avordt van zijn geloof te getuigen, dan moet Aveer kenbaar worden, meer dan ooit de gedachte aan het Pinksterfeest, dat het uit gangspunt geAvorden is van de ge- loofsA'erkondiging, en in onze dagen meer toepassing moet vinden al meer naar gelang anderen de geloofsuiting Avillen onderdrukken. Dan wordt gevraagd de Pinkster daad, welke met Pinkstermoed en liefde gegeven wordt, om ondanks 't materialisme, te leven uit de kracht van den H. Geest. Stemmen In een andere Gemeente. In de socialistische pers vonden wij ue aandacht gevestigd op de tnogelijk- teeken geweest van het succes. Dat Avas duidelijk. Chris bleef in de scha duw wachten, A'ast besloten om het geheele verloop der gebeurtenissen mee te maken, Avelke dien nacht on getwijfeld nog zouden plaats vinden. „Ik zou een lief ding Avillen geven" zoo mompelde zij tot zich zelf, „0111 te Aveten wat er nu in de eetzaal ge beurt." Het zou niet lang meer duren of ze zou het vernemen. Eén voor één werden in huis de lichten uitgedraaid. Henson begaf zich zwaar stappend en nu en dan kreunend A'an inspanning, als iemand die doodvermoeid is, naar bed. Toch zag hij er uit als iemand die tevreden is over het behaalde re sultaat. Hij geleek Areel op een waak zaam officier, die met zorg al zijn verdedigingsplannen heeft opgesteld, en nu rustig kan afwachten tot de vijand zich aan den aanval Avaagt. Doch hij had zich ook tot 't uiter ste ingespannen en was dood-ver- moeid. Maar: hij kon ook rusten op zijen lauweren, vanavond. Hij had een meesterlijke zet op het schaakbord gedaan, daarvan was hij zelf wel in de eerste plaats overtuigd. Intusschen had in de eetzaal de conferentie plaats. Lord Littimer had zijn gast met koele beleefdheid ont vangen, Avaarop Bell had geantAvoord met even koude hoffelijkheid. Litti mer had zijn sigaar naast zich gelegd en keek Bell gestadig in 't gezicht. „Tegen beter weten in heb ik uw verzoek ingewilligd", begon hij. „Ik ben overtuigd, dat er niets goeds uit kan voortkomen. Maar van den ande ren kant heb ik in mijn leten ook hei van stemmen in een andere gemeente dan die, waarin men op de kiezerslijst voorkomt. Ook voor onze kiezers is het goed, dat hun gewezen wordt op de des betreffende bepalingen Art. 57a van de Kieswet bepaalt, dat een kiezer voor de verkiezing der leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal in plaats van in een gemeente, op welker kiezers lijst hij voorkomt, in een andere gemeente aan de stemming kan deelnemen. De kiezer, die van dit recht ge bruik wil maken, moet uiterlijk 14 dagen voor 3 Juli in persoon ter Secretarie van een gemeente aan den Burgemeester, of aan een daar toe aangewezen ambtenaar, mede- deelen, in welke gemeente hij aan de stemming wil deelnemen, hetgeen wii zeggen, dat een Amsterdams-ch reiziger, die vooruit weet, dat hij op den 3den juli in Winterswijk zijn werk zal moeten verrichten, kan aanvragen op dien dag in Winterswijk te stemmen. Aan de betrokken Gemeentesecretarie moet hij opgeven zijn naam en voornaam, de dagteekening en plaats zijner geboorte, de gemeente in welke hij op de voor de a s. Kamsr/erkiezin- gen geldende kiezerslijst voorkomt en een adres in de gemeente, in welke hij aan de stemming wil deelnemen. Van deze mededeeling wordt een schriftelijke verklaring opgemaakt De verklaring wordt door den kiezer en door den Burge meester, of door een door dezen aangewezen ambtenaar, ondertee kend. Een afschrift van die verkla ring wordt den kiezer uitgereikt. Laten vooral onze propagandisten zich deze bepalingen goed in het geheugen prenten, dan kunnen ze de kiezers, die daarbij belang hebben ais handelsreizigers e.d., van voorlichting dienen. per wee/ WW SS** AfaeMunGMysreenswKTaröurt reeds dikwijls het onmogelijke zien gebeuren. Zult ge wat gebruiken?" „Ik hoop dit straks te doen", ant- Avoordde Bell, „maar nu nog niet. Ik heb u in eerste instantie te bewijzen dat ik uw Rembrandt niet gestolen heb." „Inderdaad? Welnu, ik ben be nieuwd hoe ge dat er af zult bren gen!" „Ik zal het onmiddellijk bewijzen. Gij waart van meening, dat er behal- Are de in uw bezit zijnde ets geen en kele andere van Rembrandt met het zelfde onderwerp meer bestond. Toen gij uw eigen exemplaar waart lcwijt geraakt en een overdruk der ets in mijn bezit Averd gevonden, waart ge dus A'olkomen in uav recht om te mee- nen, dat ik de man was, die ze van u bad gestolen." „Ja, dat was alles Avat ik er van denken kon", zei Littimer droog. „In die omstandigheden zou ik ook aldus gedacht hebben. Maar, u had ongelijk, want er waren twee exem plaren van die ets! Uw exemplaar werd gestolen door een A'ijand van mij die zeer belangrijke en dringende re den had 0111 mij van u te vervreem den en mij in uw achting te doen da len, en diezelfde persoon verborg de andere ets in mijn koffers. Voor den dief was dat geen A'erlies, omdat nu mijn exemplaar aan u werd ter hand gesteld de u ontstolen ets kon Avorden aangediend als een zoo juist geAronden tweede exemplaar. Heeft u uw ets hier in huis?" „Deze hangt op het oogenblik in de schilderijengalerij." „Uitstekend. Wilt u mij dan even BINNENLAND. De voorzitter van het Centraal Stembureau voor de verkiezing, A'an de leden der Eerste Kamer had tegen gis termiddag vier uur een voor de kiezers toegankelijke zitting van dat stembu reau uitgeschreven, in welke zitting A'oo'rzien moest worden in de vacature ontstaan door het overlijden van het lid der Eerste Kamer, jhr. F. X. A. Verheyen. Het Centraal Stembureau bleef echter tot bij halfzes in geheime vergadèring bijeen, waarna in openba re vergadering werd medegedeld, dat tot lid der Eerste Kamer is benoemd verklaard de heer Ch. A. J. Frencken te Oosterhout (N.Br.). Naar vernomen Avordt, was de lang durige geheime vergadering een ge volg van een verschil van gevoelen dat in den boezem van het Centraal Stem bureau was ontstaan omtrent^de vraag, Avie als de eigenlijke opvolger A'an jhr. Verheyen moest worden beschouwd, het Tweede-Kamerlid mr. Van Sasse v. Ysselt of de heer Frencken. De heer Van Ysselt Avas destijds tot lid der lste Kame'r benoemd verklaard, maar zeggen, mylord, Avat dit voor een ets is?" - Bell haalde de rol papier uit zijn binnenzak en spreidde de ets lang zaam en ernstig voor den merkbaar verbaasden lord Littimer op de tafel uit, zoodat het volle electrische licht haar bescheen. Littimer staarde er met open mond naar. Hij kon geen woord uiten, doch staarde ademloos op het papier en betastte het met de vingers. „Hier is een fac-similé A'an uw schat", ging Bell voort. „Hier is de zelfde ets. U is een goede expert in deze zaken, en ik tAvijfel niet of u zult er de echtheid van erkennen. De ets is geen bedriegelijke namaak, maar werkelijk een tweede afdruk van de oorspronkelijke koperplaat." „Ja, dat kan een kind wel zien!" stamelde de nog steeds niet van z'n verbazing bekomen Littimer." „U zult mij toegeven, dat dit een zeer belangrijk bewijs in mijn A'oor- deel is", sprak Bell ernstig. „Ik begin te gelooven dat ik een groote onrechtvaardigheid jegens je heb gedaan", gaf Littimer toe. Maar in de omstandigheden, waarin alles zich toen afspeelde, zie ik niet in, hoe ik anders had kunnen handelen. Zie die ets nu eens: het is precies de zelfde als die ik zelf bezit. Aan de hoeken is dezelfde verkleuring zicht baar, op precies dezelfde plaats." „Ze hebben waarschijnlijk jaren achtereen op elkaar gelegen in voch- tigen toestand." (Wordt vervolgd). De Echo van het Zuiden, Waalwpscbe en Langstraatselie Courant* Dit; blad versch$nt Prfls der Advertontiën WOENSDAG en ZATERDAG. 20 cent per regel; minimum 1.50. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rtjk 1.40. Brieyen, Ingezonden stukken, gelden, en», franco te zenden aan den Uitgever. By contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrfjdag des morgens om uiteriyk 9 uur ln ons bezit »fln. 'W 0OEDKOOPÊR CAO BW OflZê CONCURtNTEn

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1