Opnieuw een mooi getuigenis
uit Vakkringen over ons werk.
Pluimveeteelt.
In Het „Drukkersweekblad" schrijft L. R.
weest. Maar dach je, dat ze zich wat
om me gelege late ligge. Geen een die
wat geeft. En mot je ze vroeger gehol-
pe hebbe."
„Vrienden in den nood", wierp ik
er tusschen.
„Nou, zeg dat wel. As u in de pena
rie zit, is u toch ook graag geholpe,
nie? Ik had ze allemaal den(ik
dacht aan mijn eigen nek). Nou, wat
zou u gedaan hebbe?"
Ja, dat kon ik zoo maar niet zeggen,
't was zoo moeilijk voor me zijn toe
stand in te denken.
Hij begon meer en meer in vuur te
geraken. Nu, die vrinden hadden hem
dan toch ook leelijk behandeld. Maar
hij gunde me geen tijd daarover te den
ken.
„Ik zal u nog eens wat anders ver-
telle. Indertijd woonde ik in Brussel,
in de Rue du Midi, toen leefde m'n
vrouw nog. Een kennis van me raakte
in verlegenheid, en ik zeg tegen me
vrouw: La maar hier komme. Niet
waar, we konden het goed doen.
Hij hebt 't goed bij ons gehad.
Maar let nou op. Een half jaa'r latei-
ging ie naar Eisden. Daar kreeg ie weer
'n baantje. Een tijdje daarna komt er
een mooi stukje wérk in Maastricht:
Een schilderstuk in een kerk. Ik schrijf
er op en hij ook. Wat doet me die
schurk nou! We worde allebei opge-
roepe om 'ns ovér de voorwaarde te
komme prate. Hij komp eerst en maak
mij zwart. Nou, en as u eerst komp,
wordt u geloofd, niet? M'n heele reis
dus voo'r niets. Zelfs m'n reisgeld kreeg
ik nog gineens vergoed. Hij 't werk en
ik kan er naar happe, maar ik kreeg
niet beet."
„Ja, ja, maar was da^ de eenige 're
den?"
„Meneer, waarom zou 'k liegen. Te
genover vreemde lieg ik nooit, da's
m'n vaste standpunt. Wat hebt u er
an, as ik hier sta te liege?"
Moest ik het gelooven? Ja? Maa'r
die lucifer dan? De argwaan groeide
in me.
„Moet u nu weer naar Rotterdam
terug?"
„Ja, maa'r eerst wou ik wel een
maagvol, of as 't niet kan, half vol,
warm ete hebbe!"
„Hebt u geld om in Rotterdam te
komen?"
„Geld meneer, kunt u denke. Loope,
da's 't eenige wat er voor me op zit.
Van Rotterdam naar Amsterdam ben
ik ook geloope."
„Kom nou", en «u'n verbaasde ge
zicht deed de rest.
„Heusch waar, anders staan ik hier
niet gezond. Meheér, waarom zou ik
liege tegenover een vreemde, zooas
gezegd, dat doen ik niet."
„Maar hoe komt u dan in den
Haag?"
„Maar meneer, dat leit toch op m'n
weg. LeieVoorburgniet waa'r?'
Zoo, zoo, dus hier geen vrienden
opgezocht. Moest ik dan voor dien
vriend dienen, aan wien hij zijn nood
klaagde.
't Gesprek wilde niet méér vlotten.
Voor mij was 't geval vol vraagtee
kens gekomen. Hij zat blijkbaar over
iets nieuws te broeien.
„Ja", waagde ik nog een opmerking
te maken, „ér wordt in dezen winter
ontzettend veel ellende geleden."
,En of", stemde mijn praatgenoot
toe, „dat hoef niemand me te komme
vertelle, nie waar? Is u soms ook wer
keloos?"
O gaat het dien kant uit. Gelukkig
kon ik hem mijnerzijds geruststellen.
'n Paar minuten viel er geen woord
tusschen ons beiden. De verkeersagent,
die juist strubbelingen had met een
wielrijder, die niet op 't stopteeken be
liefde te letten, kreeg onze aandacht.
We lachten beiden om 't verontwaar
digd gezicht van den weerspannigen
„andere" uit het publiek. Toch wilde
hij zich niet onderwerpen aan het ge
bod van den vertegenwoordiger van
Hermandad, en sloeg een zijstraat in.
't Gelach der omstanders vergezelde
hem.
„Waar zou hij nu heen gaan?" vroeg
ik aan m'n vriend
„Wel, onder 't viaduct door, daar
achter 't station, weet u wel?"
„Hm, ja, hij drijft toch zijn zin door,
niet?"
't Werd een wondérlijke geschiede
nis voor me. Ook in onze residentie
stad goed bekend. Inderdaad een won
derlijke ontmoeting.
Schijnbaar was hij nu wel uitver
teld. Ik hoopte elk oogenblik van hem
vér lost te worden.
„Nou, ik mot toch eens probeeren
wat op te scharrele. Maar... eh... hebt
u niet, een paar duiten voor me? Neem
me niet kwalijk, dat ik 't vraag."
Ik schrok. Daar zag ik weer in ge
dachten die lucifer! Wat was er nu
van dat alles waar? Een oogenblik
dacht ik na..., en dit gaf hem schijn
baar hoop. Hij wérd tenminste weer
vurig en 't ellebooggestoot begon op
nieuw.
„Ja, ziet u, ik zou u graag vier guide
ter leen vrage, as ik kon. In Rotterdam
heb ik nog twee dagen tegoed, maa'r ik
smaakt als room
durf ze niet te frage, dat begrijp u
wel?"
„Ja, ja, maar weet je wat, ga met
me mee, dan zal ik zorgen, dat je wat
te eten krijgt."
Geen antwoord. Had hij me niet ge
hoord? 't Was toch niet minder duide
lijk dan straks. Nog stond hij naast me,
maar onrustig draaiend op de rand van
het trottoir.
„He, he, he", hoorde ik 'm in eens
naast me, „he, he, he", lachte hij sar
castisch.
„Waarom lacht u?"
„Waarom ik lach? As 'k vroeger
iemand kelpe kon, was ik blij, begrijp
u. Kunt u nou nietj eris één keer over
uw hart strijke. U wordt er toch niet
armer van, as u me vier guide geef, is
't wel?"
Maar niet te scherp, dan is alles
bedorven. Vier gulden, zoo, viér gul
den, eischte hij van me.
„Nou?" vroeg hij op dwingende
toon.
„Neen, geld geef ik op straat niet",
was 't laatste, wat ik tegen hem zeggen
kon. „Maar nogmaals, ga met me mee."
„Dank u vriendelijk, dank u vrien
delijk, hoor!" en in overgrooten haast
spoedde hij zich van me weg.
PIET.
GEMEENTERAAD.
HEUSDEN.
De Raad was compleet.
I. Notulen der vorige raadsverga
dering. Deze waren als steeds in orde.
II. Mededeeling van ingekomen
stukken.
a. Brief van Ged. Staten houdende
goedkeuring van de wijziging der
begrootingen 1929 uit de vorige ver
gadering.
b. Verslag van de Commissie tot
wering van schoolverzuim van 1928.
Na voorlezing werd dit voor kennis
geving aangenomen.
III. Wijziging der gem. begrooting
en van die van het vleeschkeuririgs-
bedrijf over 1928.
De Voorz. deelde mede, dat er een
paar onbeduidende vergissingen in
voorkwamen, doch dat de postende-
zelfde bleven, waarna de wijziging
werd goedgekeurd. Evenzoo werd
goedgekeurd en wijziging der gem.
begrooting 1929 met betrekking tot
de kosten van het landbouwonderwijs
ad f 499,19, waarvan Rijk en Provincie
op zich nemen t 458,29, terwijl de
belanghebber.de Gemeenten het restee-
rende zullen bijdragen
IV. Verzoek van j. F. Bouman, om
eervol ontslag als ondeiwijzer aan de
Openbare Schoei van gewoon lager
onderwijs.
Dit ontslag wordt in verband met
de verordening zoo spoedig mogelijk
verleend en wei tegen 15 Juni. Een
oproeping voor den nieuwen onder
wijzer zal eerstdaags geschieden.
V. Verzoekschrift van 't School
bestuur van den R.K Politiebond te
's Bosch, om dit jaar wederom een
subsidie te mogen ontvangen
Dit verzoek was overbodig, daar
besloten is jaarlijks een subsidie toe
te kennen, natuurlijk met voorbehoud
van opzegging en zoo wordt de oude
subsidie verleend.
VI. Voorstel van B. en W. inzake
gas- en electriciteitsvoorziening.
De discussie's hierover waren zoo
uitvoerig en soms ook zeer scherp
dat we ze niet in exienso weer
geven. Het zaakrijkste daarvan is het
volgende
B. en W. als willende handelen in
'i werkelijk belang der gemeente, om
de mogelijkheid te scheppen, zoowel
gas als electriciteit verkrijgbaar te
stellen, wenscht aan de Directie der
N.V. Gasfabriek te Heusden een
concessie te verleenen voor 12 jaren,
ingaande 1 Januari 1930 en tevens
aan gegadigden het recht te ver
schaffen een electrisch net aan te
leggen, waarbij art. 3 der oude
concessie van de Gasfabriek, die dit
laatste verbood, werd ingetrokken.
Voorts aan de Directie der Gasfabriek
te garandeeren de levering van 80000
M3 gas, terwijl het mindere aantal
Kub. M. door de gemeente zal worden
uitbetaald naar den gemiddelden
gasprijs over 't afgeloopen jaar. De
zaak is n.l. deze, dat de fabriek een
nieuwen gashouder moet bouwen en
geen strop wil halen.
De Voorzitter gaf een volledige toe
lichting. Hij zei, dat B. en W. steeds
er op uitwaren de zaak te bespoedigen,
doch door de P. N. E. M. waren
teleurgesteld. Deze toch had verzocht
een zelfstandige enquête in de ge
meente te houden. 15 April is door
het Dag. Bestuur reeds aar. den Di
recteur zulks toegestaan met het ver
zoek de zaak te bespoedigen. 1 Mei
is dat verzoek herhaald en juist nu
heden de zaak in den Raad komt,
zijn vanwege de P. N,E. M. een paar
heeren gezonden. De Directie der
Gasfabriek had aangedrongen op een
spoedige beslissing, om verzekerd te
zijn as. winter reeds voldoende
gas te kunnen leveren, waarvoor met
den bouw van den nieuwen gashouder
direct moet worden aangevangen. Met
de Directie der Vennootschap is toen
nog eens overlegd
Verkregen werd, dat garanties voor
levering van 100000 M3 verminderd
werd tot 800003, doch de poging om
de concessie voor 10 jaren te bepalen
in plaats van 12 jaren mislukte.
B. en W. dienden nu met vertrouwen
bovengenoemd voorstel in, als zijnde
het meest in het belang der Gemeente,
daar dan zoowel gas ah electriciteit
kunnen worden geleverd.
Het lid Metselaar verkreeg het eerst
het woord en las voor, wat hij te
zeggen had. Daarbij kwam hij tot de
conclussie, dat aanneming van het
voorstel een ramp voor de gemeente
zou zijn en deed een beroep op zijn
medeleden, om tegen te stemmen.
Toen hem echter later werd ge
vraagd, hoe hij aan de getallen voor
gasverbruik etc gekomen was, moest
hij toegeven, dat die geheel fictief
waren.
Het lid Schmiehusen dacht dat
binnen 4 of 5 jaren onze provincie
zou kunnen worden voorzien van
mljngas, gezien de vorderingen der
techniek, en vond den duur der con
cessie daarom te lang. Ook zou hij
het niet onbillijk vinden dat de ver
bruikers desnoods wat meer per M3
gas betaalde om zoo de fabriek tege
moet te komen iaplaais van door een
gemeentelijke garantie en vond dat,
zoo de fabriek zonder den verlangden
steun der gemeente niet rendabel was,
ze maar moest opdoeken.
De Voorzitter vroeg wat de heeren
dan wel willen, geeft nog eens uitleg
van de geheele situatie, wijst op het
groote belang voor zeer velen om
vooral kookgas te behouden, vindt
den eisch der gasfabriekdirectie ge
motiveerd en werpt van zich de be
schuldiging als zouden B. en W. niet
met bekwamen spoed de zaak waar
het om gaat in goede banen hebben
geleid, daarbij het oog gericht op 't
gemeentebelang, al hebben de onder
handelingen dan ook al bijna 1 '/a jaar
geduurd.
Het lid Metselaar wenscht de defi
nitieve behandeling van het voorstel
nog een maand uit te stellen, waar
tegen de Voorzitter zijn waarschu
wende stem doet hooren.
Het lid Verhoeven rekent duidelijk
voor, dat de vrees van den Heer Met
selaar, dat de gemeente op groote
onkosten zal komen, ongegrond ts.
Hierbij wordt hij gesteund door een
becijfering van Mr. Ruitinga, alsmede
van Wethouder de Haan. Deze deelde
dan mede, dat elders gebleken was,
dat sedert den aanleg van electriciteit
het gasverbruik was toegenomen en
dat de Gemeente waarschijnlijk door
een eventueele garantie toe te staan,
toch niet zal behoeven bij te betalen.
Hierna trachtte het lid Metselaar
aan te toonen, dat B. en W. van meet
af aan tegen electriciteit waren, wat
weerlegd werd door de beide Wet
houders, waarop M. verklaarde, dat
de Voorz. in de eerste vergadering
zelf verklaard had geen electriciteit
te willen. De Voorz. protesteerde tegen
deze mededeeling ten sterkste als
zijnde een insinuatie le kiasse, vindt
het alles behalve netjes mat zulke
onwaarheden voor den dag te komen
en toont aan, dat hij dat niet gezegd
kan hebben.
Op voorstel van Wethouder De
Haan bracht de Voorz. in omvraag,
wie gelijk had, waarop allen behalve
M. verklaarden, dat niemand de ge
ïncrimineerde woorden had gehoord,
waarop M. nog even zeiVraag het
dan maar eens aan de lui achter de
balie. Na nog eenige discussie wordt
het voorstel B. en W. in stemming
gebracht en aangenomen met 4—3st.
Tegen waren Metselaar, Schmeihusen
en Stap.
Nog vroeg de Voorz. machtiging
eenige oude banken, platen en een
bord van de v m. Muloschool temo
gen overdoen aan de Gemeente Veen.
Dit werd toegestaan.
„Van de Waalwijksche Stoomdrukkerij Antoon Tieien
.ontvingen wij twee catalogi, welke een zeer gunstigen
„indruk maken.
„De uitvoering van beide is, zoowel wat opvattingals
„afwerking aangaat, als bijzonder geslaagd te beschouwen.
„Met deze proeven van drukwerk toont de Waalwijksche
„Stoomdrukkerij Antoon Tieien, dat ze met haar tijd
„medegaat en da! haar inrichting met succes
.de nieuwste hulpmiddelen en ideëen in toe
passing weet te brengen."
Niets meer aan de orde zijnde en
niemand iels wenschende te vragen,
sloot de Voorz. de bijeenkomst
DUSSEN.
MIJNHARDT's
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct.
Laxeer-Tabletten60 ct
Zenuw-Tabletten 76 ct.
Staal-Tabletten 90 ct.
Maag-Tabletten 75 ct.
B(j Apoth. en Drogisten.
Openbare vergadering van den
Raad dezer gemeente op 15 Mei 1929
des namiddags 3 uur.
Voorzitter J. J. H. Snijders, burge
meester, afwezig de heeren W. Middel
koop, Herman en v. a. Koppel.
ingekomen stukken.
Jaarverslag Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Waalwijk.
De Voorzitter deelt mede een schrij
ven te hebben ontvangen over de brug
aan het Keizersveer en zegt dat het
de bedoeling is om in dit najaar het
eerste gedeelte aan te besteden en
dan volgend jaar de rest. Als alles
gaat volgens berekening dan zou de
brug in 1931 gereed zijn.
Voorzitter. Zijn er nu nog personen
die belangen of bezwaren hebben
tegen het plan der te bouwen brug
zooals dit is opgemaakt?
M. v. d. Pluijm. Ik houd me aan
de bezwaren van den dijk zooals ik
reeds eerder heb gezegd.
Voorzitter, ja, er komt een dijk, dus
geen peilers. De Waterstaat heeft het
zoo ontworpen. Nu kan ik die bezwa
ren van U wel naar voren brengen
doch zelf kan ik hier niets over zeg
gen daar wij dit toch over moeten
laten aan deskundige Ingenieurs, die
hierin studie hebben genoten, en dus
daarover kunnen oordeelen.
De Voorzitter verzoekt een schrijven
omtrent verharding van den weg bij
Werkendam aan te houden tot de
volgende vergadering.
Goedgevonden.
Schrijven houdende Ontwerp rege
ling Financieele verhouding Rijk en
Gemeente.
Schrijven Raad van Breda houden
de wijziging begrooting Warenkeu-
ringsdienst.
Schrijven houdende eenige subsidie
te verleenen als bijdrage in de Kosten
van den Proeftuin van de Tuinbouw-
vereeniging uit deze streek.
Voorzitter. Heusder. heeft niets te
maken met deze vereeniging en ver
leende f 25 subsidie. Aimke-tk en
meer gemeenten gaven elk f 50 en nu
zou ik voor willen stellen ook f 50 te
verleenen daar Dussen er nog al be-
iang bij heeft.
Smink. Ik dacht dat Almkerk I 25
had gegeven.
Voorzitter. Neen f 50.
Van Dranen, Ik ben er ook voor
om f 25 te verleenen. In Almkerk daar
zit veel meer kapitaal.
Wordt met algemeene stemmen be
sloten f 25 te verleenen.
Een verzoek van de bewoners van
Peereboom (46 handteekeningen) hen
ook in 't genot te willen steilen van
electrisch licht en 2 lichtpunten gra
tis beschikbaar te stellen.
Voorzitter. De gemeente stond des
tijds heel anders hie:tegenover. Het
was toen gemeentebedrijf en nu is
't P.NE.M., doch billijkheidshalve
zouden we het moeien doen, maar
we kunnen niets beloven want we
weten niet of de P.N.E M. t wel zal
doen 't Rijk zal er ook Iets aan doen
doordat het Rijksstoomgemaal er in
betrokken is. ik heb Herman al eens
gevraagd wat de kosten zouden zijn
van goede kwaliteit en deze zouden
dan bedragen f 16 75 per pendel.
Smink, Zou de P.N E.M. er nu niets
aan willen doen Die kan den stroom
toch leveren en verdient er toch aan.
Na eenige bespreking wordt het
verzoek 2 lichtpunten te verstrekken
toegestaan.
Leden stem'oureaux zijn in 1927
benoemd en wel voor den tijd van 4
jaar, zoodat hierover dus niet gestemd
behoeft te worden.
De kuikens.
De kuikens en waarom er elk jaar
zooveel doodgaan. Daarover schrijft
de heer Boshouwer in de Kleinvee—
teelt Hij berekent, dat er dit jaar
minstens 6 millioen jonge hennen
worden bijgefukt. Daarvoor zijn min
stens 15 millioen kuikens noodig,
daar er meer dan 20°/0 is 3 millioen
doodgaan. Wat een enorm aantal dat
is, blijkt, wanneer we dertig kuikens
op een meter zetten. Dan wordt dat
voor 3 miliioen kuikens 100.000 meter
of 100 KM. Dat is een afstand van
Nijmegen naar Maastricht één rij van
kuikens, die dit jaar het niet tot haan
of hen brengen, zelfs niet tot de soep
ketel.
Hoe komen we aan dat hooge
sterftecijfer De uitgebreide pluimvee
stapel zal er wel niet vreemd aan
zijn, maar toch er zijn een aantal oor
zaken, die voorkomen of vermeden
kunnen woiden.
We noemen
1. De dieren zijn smetstofdragers
van pullorum of coccidirsis.
2. De tokdieren (hennen zoowei als
hanen) zijn te jong.
3. De leghennen zijn te veel op
productie geforceerd en niet in vol
doende conditie om een ei met een
krachtige kiem te leveren.
4. De fokhennen kregen voor de
foktijd veel te veel eiwit in 't voer.
5. De fokdieren zijn te vet.
6. De broedeieren waren te oud of
niet behoorlijk bewaard.
7. De kuikens krijgen te vlug voer
en dan ook voortdurend te veel.
8. De eerste week worden de kui
kens dikwijls le koud en daarna te
heet opgefokt.
9. Er komen te veel kuikens in één
kunstmoeder en het kuikenhok is veel
te klein.
10. Men ventileert onvoldoende en
laat de kuikens niet genoeg prohtee-
ren van hef directe zunlicnt en bui
tenlucht.
11. De bodembedekking woidtniet
zindelijk genoeg en met droog genoeg
gehouden.
12 Bij slecht weer laat men de kui
kens nog te veel naar buiten.
13. Gemis aan groenvoer verwekt
veelal beenzwakte.
14. De meeste kippeniokkers weten
wel, dat ze zieke of zwakke kuikens
uit den koppel moeten verwijderen,
maar ze doen het niet!
15. Ondeugdelijk voer.
Ziet hier een 15 tal punten ter over
weging waard. Iedere kippenfokker
steke de hand in eigen boezem en
zie waarin hij gefaald heeit,
BUITENLAND.
De souvereiniteit van Staat en Kerk.
Mussolini bracht in zijn rede de
formule in herinnering: „een vrije en
souvereine staat en een viije en sou-
vereine kerk". Deze formule, zeide
Mussolini, zou den indruk kunnen
wekken, dat er twee souvereiniteiten
bestaan. Deze twee souvereiniteiten
bestaan niet. Men heeft de Vaticaan-
sche stad en men heeft het koninkrijk
Italië, dat is de ltaliaansche staat, in
den staat is de kerk niet souverein
en ook niet vrij. Met zijn instellingen
en zijn inwoners is het Vaticaan aan
de algemeene wetten van den staat
onderworpen en eveneens aan de
speciale clausules van het concordaat.
De toestand kan aldus worden be
schouwd Het souvereine koninkrijk
Italië staat de katholieke kerk een
aantal rechten toe, die vrijwillig en
eerlijk erkend worden.
Mussolini verklaarde dat hij al de
documenten over de Romeinsche
kwestie, verzameld door den Duit-
schen prof. Baethgen, gelezen had,
maar dat zij niet volledig waren. Er
waren zeker duizenden plannen ge
maakt om de kwestie op te lossen,
maar de oplossing bleef onmogelijk.
Een oplossing onder het fascistische
regiem had men onmogelijk geacht,
omdat de oude Vaticaansche diplo
matie, met haar 2000 jaar ervaring,
geen vertrouwen kon stellen in een
regiem, dat pas tien jaar telde, maar
Mussolini betoogde, dat daar niets
wonderbaarlijks in was. Het was het
