Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
lel Huis to Stille Wei.
jaT'T.'.
FEUILLETON
NUMMER 43.
WOENSDAG 29 MEI 1929.
52e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1126.
Franco per post door bet gebeele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, en»,
franco te aenden aan den Uitgever.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ, ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 88. Telegr.-Adres: ECHO.
PrtJs der AdvertentlBn
20 cent iter regel; mlnlmnm 1.60.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regeL
Advertentiën moeten Woensdag en Vrfldag
des morgens oom uiterlijk 9 uur in ons bezit
ejjn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
VERSNIPPERING.
Wanneer we de verkiezingen voor
de Tweede Kamer nagaan over
enkele zittings-perioden, dan valt ie
constateeren, dat de versnippering al
grooter wordt.
In 1925 hebben 32 partijen en groe
pen aan de verkiezingen deelgeno
men waarvan het slechts de helft
mocht gelukken een vertegenwoordi
ger in de Tweede Kamer te verkrijgen.
Reeds toen schudde men bedenke
lijk 't hoofd wat een belangetjes en
partijtjes!
En nu?
Blijkens de in alle 18 kieskringen
verzamelde gegevens hebben bij de
candldaatstelnng voor de a.s. verkie
zing niet minder dan 36 politieke
partijen of groepen candidatenlijsten
ingeleverd.
't Qeeit te denken.
Nu kunnen de groote partijen wel
schokschouderend langs al die kleine
keffende groepjes heen gaan; on
tevredenen zullen er blijven, onder
welke regeering ook toch geelt dit
verschijnsel aanleiding om er eens
wat langer bij stil te staan.
't Mangelt ergens in onze politiek.
Wij willen geenszins beweren, dal
men aan al 't geroep van elke
nieuwe en of gesepareerde groep
een gewillig oor moet verleenen,
verre van daar, maar toch kan 't geen
kwaad den hand in eigen boezem te
steken en eens na te gaan ol en in
hoeverre men tot mogelijke afscheiding
heeft bijgedragen.
De groote versnippering groeit nog
aan, en daarmede de ontevredenheid.
En waar ontevredenheid met klem.
mende onrust en proclamatie blijft
aanhouden, onverschillig in welke
groote party ook, daar zal ten slotte
het politieke leven afbrokkelen en uit
een vallen. Dan zal er van maat
schappelijke dienstbaarheid geen
sprake kunnen zijn, omdat dan ge
streden wordt om den strijd.
Wanneer er in een partij ernstige
klachten geuit worden om sociale en
economische mistoestanden en die
zijn er onloochenbaar dan mogen
deze niet zonder meer voorbijgegaan
worden met een gezicht dat spreekt
van .eigen voortreffelijkheid".
Men zie de feiten objectief onder
't oog, en durve gegronde klachten
te onderzoeken, te erkennen, en uit
den weg te ruimen. Daarmee verlaat
men immers geenszins de grootelijnen
eener principieele politiek!
Intusschen wachten we af welk
beeld de nieuwe kamer zal bieden.
Dat is zekerer zal nieuw bloed
toegevoegd worden.
Moge dat ook in menig opzicht
beteekenennieuw leven, versteviging
van geestelijk en maatschappelijk
leven.
m „DB BOBO VAN HBT ZÜIDBN".
NAAR HET ENGELSCH.
f. SCHEEPENS.
70)
„Maar Henson heeft mij geen oogen-
blik bedrogen", ging Chris voort. „Hij
wilde met alle geweld de ets in zijn
bezit hebben, en toen de eene poging
mislukte, moest hij het oven een ande
ren boeg gooien. Zie eens hier, Lord
Littimer. Laat mij voor een oogenblik
aannemen, dat dokter Bell hierheen
kwam om zich van uw plaat meester te
maken, dat hij haar met lijst en al in
zijn macht kreeg. Maar laat mij nu ook
in naam van het eenvoudigste gezond
verstand, u een enkele vraag stellen.
Kon dokter Bell bij mogelijkheid
weten, dat de Rembrandt door mij nog
kortelings zoo soliede aan den muur
werd bevestigd? En kon hij, in den
korten tijd, dien hij daarvoor vrij had,
zich de noodige werktuigen verschaf
fen, om de nagels te verwijderen? Nog
meer: dokter Bell kan u ongetwijfeld
precies zeggen en bewijzen, hoe laat hij
uit Londen is vertokken, vandaag.
Neen, we moeten den dief elders zoe
ken."
„En er is nog iets anders, waarnaar
we zoeken moeten", zei dokter Bell,
.,en dat is de lijst. Ge hebt gezegd dat
hij van ijzer was en bijgevolg zeer
De socialisten en eenzijdige
ontwapening.
Men weet, dat de koning van De
nemarken, na in Maart 1920, het rood-
rose kabinet te nebben weggezonden,
sinds enkele weken net landsbestuur
weer toevertrouwde aan radicalen en
sociaal—democraten. Delaaisien, wier
leider Stauning, wederom minister
president is geworden, hebben ais een
der eerste punten op hun programma
staan: de ontwapening van Dene
marken.
Ot zij dit plan dezen keer verwer
kelijken zullen, hangt af van de vraag
of Stauning er in slaagt de vereischte
meerderheid te verkrijgen in den Deen-
schen Senaat.
Wat lypisch aandoet, is echter het
sterk verzet in Zweden tegen Dene-
marken's ontwapening. De Zweden
meenen, dat de Denen, als zij zich
ontwapenen, te kort schieten aan den
plicht die de neutraliteit voor hen,
naast rechten, meebrengt.
En het zijn niet de conservatieve
of liberale oladen alleen die dit
.Üeensche voorbeeld" veroordeelen.
in tegenstelling met war geestdrif
tige jongeren, verklaarde Sandier, de
ietder der Zweedscne socialisten en
na Braniing ook een die wel het
meest het oor der socialistische arbei
ders heeft: de Europeesche demo
cratieën kunnen de eenzijdige ontwa-
van Denemarken niet volgen. Zoowel
van binnen— als buneniandsch stand
punt beschouwd zou ontwapening de
ernstigste gevaren brengen over de
S.D.A.P. zelf, indien deze moest
regeeren. Zweden's nationale verde
diging, aldus Sandler, is een eisch
die wordt opgelegd door neutraliteit
en internationale solidariteit.
Voegt men hierbij, dat de Fransche
sociaal—democraat Renaudel, als rap
porteur voor de begrooting van de
militaire luchtvaart, in de Fransche
Kamer bij de behandeling van de be
grooting van luchtvloot en gasbom
men op 8 December 1928 woordelijk
zeide: .Men kan niet, en men moet
niet den oorlog menschelijker maken
hoe verschrikkelijker en hoe wreeder
hij wordt, des te beter zai het zijn".
(Levendige toejuichingen), dan moet
men toch tot de conclusie komen, dat
de .ontwapenings"-overeenstemming
bij de socialisten wel zeer ver te
zoeken is.
zwaar. De dief heeft dus ongetwijfeld
de lijst weggesmeten, en de plaat opge-
rold en meegenomen".
„Ja, dat is een schitterend idee",
sprak Chris levendig, „een prachtige
veronderstelling. En als we de lijst
slechts konden vinden zou ik Lord Lit-
timer's twijfel volkomen kunnen over
winnen. Ik weet toevallig, dat de wer
kelijke dief gekomen en gegaan is van
de klippen, onder het breede terras.
Als hij de lijst daar in het hooge gras
heeft neergeworpen, dan zou hij
daar
„Nog wel eeuwen kunnen liggen",
merkte Littimer vroolijk op. „Maar, al
le drommels, ik ben juist in goede
stemming om dit zaakje 'n paar stap
pen verder te brengen, alvorens te gaan
slapen. Bell, in de wapenkamer liggen
twee of drie fietslantaarns. Ik weet dat
je altijd een goed klimmer zijt geweest.
Wat zoudt ge zeggen van een tochtje
van een paar uur om die lijst te zoe
ken^ nu alles rustig is in huis?"
Bell stemde er levendig in toe. Chris
wachtte zoo geduldig mogelijk, totdat 't
daglicht begon dóór te breken en den
oostertrans kleurde met rossen gloed.
Eindelijk hoorde zij stemmen bui
ten en Littimer en Bell strompelden
vermoeid binnen, samen de schilderij
lijst van ijzer torsende.
„We hebben het!" riep Littimer
triomfantelijk uit, als een schooljon
gen die een lang begeerd vogelnestje
heeft uitgehaald. „Halverwege de klip
pen vonden we het, verstopt onder
helmgras achter een brok steen. Het
schijnt niet veel geleden te hebben van
het avontuur.. En nu, mejuffrouw Lee,
aangezien we de omlijsting hebben ge
vonden, zult u zeker wel zoo goed wil-
len zijn, om uw belofte te vervullen en
mij eens en voor altijd te overtuigen,
dat die Rembrandt-ets hier, mijn eigen-
dom niet is en onmogelijk kan zijn".
„Dat zal ik doen", sprak Chris rus- j
tig en in de zekerheid wederom een
flink stuk te zijn gevorderd. „Zelf heeft
u me verteld, dat, om de plaat in de
lijst te krijgen, u van de geheele plaat
in het rond ongeveer een of twee cen
timeters heeft moeten afsnijden. En
zoover uit deze plaat blijkt, is ze intact
gebleven. Welnu, indien de plaat te
groot is voor de lijst
Littimer knikte levendig. Hij be
greep de bedoeling met een half woord.
Bell legde de plaat achter de spon
ning en glimlachte.
Ze was aan alle kanten een paar
centimeters te groot.
Niemand hunner sprak gedurende
de eerste oogenblikken.
Ge hadt haar wel kleiner, maar niet
grooter kunnen maken, Bell!" riep
Littimer uit. „Bell, als ik weer wat her
steld ben, zal ik je eerlijk en nederig
om vergiffenis vragen. En nu, wijze
vrouw uit het verre Westen, wat zal de
volgende acte ons brengen?"
HOOFDSTUK XXXIV.
HENSON GELOOFT Z'N EIGEN
OOGEN NIET.
Chris glimlachte als iemand, die vol
komen tevreden is met zijn werk.
„Voor het oogenblik meen ik, dat
we voldoende gedaan hebben", zei ze.
„Ik zou willen, dat u naar bed gingt,
zooals ik óók zal doen. Ook zoudt u
BUITENLAND.
Resultaten der Belgische verkiezingen.
De stembusuitslag voor de Kamer
in België levert wel een duidelijk socia
listisch échec op: de socialisten verlie
zen voor de Kamer minstens vijf zetels,
de communisten één van hun twee ze
tels. De fronters winnen drie zetels. De
katholieken handhaven vrijwel hun
positie. De liberale partij is de ware
overwinster van den dag; zij wint vijf
of zes zetels, hetgeen onder E. V. veel
is.
Het kabinet-Jaspar blijft aan het be
wind en minister Hymans behoudt
Buitenlandsche Zaken. Dat is voor ons
land van beteekenis.
De verkiezing van Nothorab te Brus
sel is te danken aan het groot aantal
voorkeurstemmen, dat hij behaalde, hij
kreeg 7000 stemmen.
Voor de provincie Luxemburg is
thans de uitslag volledig bekend. Te
Aarlen heeft de liberaal den socialisti-
schen zetel veroverd; te Neufchateau
de socialist den katholieken zetel. Deze
laatste uitslag is de eenige, waarbij, de
socialisten een zetel wonnen.
Opmerkelijk is het algemeen karak
ter van den socialistischen achteruit
gang en den liberalen vooruitgang. In
Vlaanderen hebben de katholieken vrij
ernstig van de fronters te lijden gehad.
De Vlaamsch-nationalen winnen zeer.
Voor de communisten is de dag van
gisteren inderdaad funest geweest. Van
de 200 door hen gestelde candidaten is
er slechts één gekozen.
Ward Hermans is gekozen te Meche-
me een plezier doen, morgen naar be
neden te komen alsof er niets gebeurd
ware. Vertel aan Reginald Henson, dat
ge overtuigd geworden zijt, dat u dok
ter Bell zeer onrechtvaardig hebt beje
gend en vertel verder geen bijzonder
heden, doch behandel Reginald Henson
juist als voorheen. Alleen nog één
ding".
„Zeg het en het geschiedtriep Lit
timer tevreden.
„Welnu, snijd dan het teveel van
deze prent af of vouw het om, maak
haar passend in de lijst vast en hang
het geheel op, alsof er niets gebeurd
ware".
Een oogenblik zag Lord Littimer
Chris aan met een paar uitermate ver
baasde oogen, om dan op eenmaal in
een lachbui los te barsten.
„Kapitaal!" zei hij, „kapitaal! Ik
begrijp nu wat ge bedoelt. Eenig! En
ik moet natuurlijk komen kijken
nietwaar? ja inderdaad, dat schouw
spel mag ik niet missen. Ik zou het
voor geen duizend pond willen mis
sen!"
Aldus geschiedde en de schilderij
werd weer op haar plaats gehangen.
Bell nam Chris een oogenblik terzijde.
„Staat u v'roeg op 's morgens?" vroeg
hij, met een bedoeling.
„Altijd", antwoordde Chris eenvou
dig. „Ik vind het terras eenvoudig ver
rukkelijk, vóór/het ontbijt.
Bell was weer intijds beneden, on
danks het feit dat hij eerst naar bed
was gegaan, toen de eerste zonnestra
len reeds tintelden over den zeespiegel
in de verte.
Reeds zag hij Chris, die een groot
bouquet roode en gele rozen in haar
——W smaakt ah room
len; Vos te Antwerpen; De Bakker te
Turnhout; van Opdenbosch te Aalst;
de Klerk te Brussel; Romsee in Lim
burg; in West-Vlaanderen Butaie (her
kozen), van Severen (herkozen) en
Leuridan.
De mogelijkheid bestaat dat Wies
Moens te Gent gekozen is en te Brussel
of Leuven ook nog een tweede fronteT.
Ook zijn gekozen twee dissidenten, de
Lille en dr. Vindevogel, die ongeveer
van dezelfde politieke richting zijn.
Het Vlaamsch nationalistisch bu
reau geeft thans opgekozen in de pro
vincie Antwerpen drie Rationalisten,
in Limburg en Oost-Vlaanderen drie,
in West-Vlaanderen drie, in Brabant
één, waarschijnlijk twee. Zij zouden
met 11 ofl 12 man in de Kamer komen
en 5 of 6 zetels winnen. Ward Hermans
is definitief gekozen. De katholieken
verliezen waarschijnlijk twee of drie
zetels, de socialisten zes of zeven. De
liberalen winnen waarschijnlijk vijf of
zes zetels.
Lintjesregen in België.
Het „Staatsblad" bevat de namen
van een aantal gedecoreerden, w.o. de
Katholieke leider, staatsminister d'r. A.
van de Vijvere, die in den adelstand
werd verheven met den titel van burg
graaf.
Burgemeester Cauwelaert werd be
vorderd tot commandeur in de Leo
poldsorde. Tal van socialistische sena
toren en kamerleden hadden, afbreken
de met een Vroeger aangenomen hou
ding, volgens welke zij geen „lintjes"
wilden ontvangen, omdat dit maar goed
was voor „bourgois", thans uit eigen
initiatief een decoratie aangevraagd. Er
waren niet minder dan 22 hono'rabelen
- waaronder de generaal der roode
arm, over het terras op en neer wandel
de. Ze zag er even frisch en opgewekt
uit, alsof zij en vermoeienis elkaar niet
kenden. Doch ze scheen Bell's blikken
niet te willen ontmoeten.
„Is het hier niet heerlijk?" riep zij
uit. „En deze rozende dauw parelt er
nog op. Verrukkelijk! Wel, dokter Bell,
heeft u nog nieuwe ontdekkingen ge
daan?"
„Ik heb ontdekt, dat Henson zijn
ontbijt in bed gebruiken zal", zei Bell
ernstig. „En ook dat hij een bediende
wenscht om half elf. Tegen dien tijd
hoop ik met u en Lord Littimer in de
gang tei zijn. En ik heb nog een andere
ontdekking gedaan."
„En welke is dat, dokter Bell?"
„Dat wij elkaar al eens eer ontmoet
hebben eenmaal, toen ik u in zeke
ren zin als officieel persoon heb be
zocht, en ik me heb gedragen zooals het
eigenlijk geen eerlijk dokter past. Dok
ter Walter was daar toen Ook bij. En
dokter Walter scheen toen wel erg bij
ziende te zijn!"
Er vielen enkele rozen uit Chris' ar
men op de marmeren tegels. Ze was op
ens bleek geworden, zeer bleek. In haar
oogen lag een angstige, smeekende blik.
„Dokter Bell", smeekte zij, „meent
u dat iemand anders mogelijk iets zou
kunnen bevroeden. Henson bijvoor
beeld? En ik dacht nog wel dat ik hem
met stellige zekerheid had om den tuin
geleid! Dat het onmogelijk was, mij on
der deze vermomming te herkennen?"
Bell glimlachte veelbeteekenend.
(Wordt vervolgd).
1
De Echo van het Zuiden,
iiiilwijksclic en Langstraatsche Courant,
"mm w-ievrf irg.-.-aTvuumw..pij^.uv» m11 wilimtjti.-»wi «wvjj
