Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. i m li FEUILLETOfl NUMMER 45. WOENSDAG 5 JUNI 1929. 52e JAARGANG. Dit blad yerachflnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Eraneo per post door bet geheele rflk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ens. franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ) ANTOON TIELEN. Telefoon No. S8. Telegr.-Adres: ECHO. PrtJa der AdvertentlSn 20 cent per regel; minimum 1.50. BK contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Yrfldag des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit ■Dn. DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. J EERSTE BLAD. GEMEENTERAAD. EETHEN. Onder voorzitterschap van den Edelachtbaren heer Burgemeester D. F. Brune, vergaderde de Raad dezer gemeente Zaterdagmorgen ten Gemeen- tehuize. Aanwezig alle leden. De notulen der vorige vergadering werden na voorlezing onveranderd goedgekeurd en vastgesteld. Ingekomen stukken en mededeelin- gen. 2. Bericht van den Commissaris der Koningin, houdende mededeeling, dat de Edelachtb. heer Brune is her benoemd tot Burgemeester dezer ge meente. Wordt voor kennisgeving aangeno men. b. Verslag der gemeente over 1928. Wordt ter visie gelegd. 2. Benoeming onderwijzeres nut tige ..(landwerken aan de openbare schooi te Eethen. De Voorzitter deelt mede, dat er een sollicitatie is ingekomen van de echtgenoote van het schoolhoofd. Van den Inspecteur is een gunstig advies ingekomen. Besloten wordt de vrouw van het hoofd der school te benoemen tot onderwijzeres in de nuttige handwer ken. 3. Vaststelling kohier straatbelas ting. Voorzitter, 't Is ongeveer gelijk aan dat van 't vorige jaar. In 1928 was 't f 1583,51 en nu is 't f 1584,86. Van Buuren. Zijn er meerdere aan sluitingen Voorzitter. Er zjjn een paar wonin gen bijgekomen. Zooais ter tafel gebracht wordt het <*Mt „DB BOBO VAN EBT ZüIDBN". kohier ongewpigd vastgesteld. 4. Verzoek van het Bestuur der Bijzondere School te Qenderen, om uitbreiding met 2 lokalen. in 't verzoek wordt gezegd, dat 't aantal leerlingen grooter is geworden, waardoor men ook per 1 Jan. 1930 een derde kracht zal noodig hebben. Voorts wordt gevraagd om het hek tusschen de speelplaats en den tuin te verplaatsen, zoo, dat het speelter rein grooter wordt. Het tweede lokaal wenscht men te benutten voor personeel-kamer en berging van leermiddelen. Voorzitter. Wij stellen U voor het volgende besluit te nemen(de voor zitter leest dan 't besluit voor waarbij aan het verzoek wordt voldaan.) Voor uitbreiding van de speelplaats kunnen we van Q. Haspels een strookje grond koopen voor f 1000 en wel 16 M. ten Noorden en 10 M. Westen. Daarbij zullen wij aan Has pels nog een stukje grond schenken van 84 M2. De toestand is zoo, dat er moet worden ingegrepen. De speelplaats is veel te klein geworden. De privaat- putten liggen er ook zoodanig dat men er bijna niet kan bijkomen om ze te ledigen. Dat geeft telkens moei lijkheden. Daarbij komt nog een on- gewenschte toestand. Tusschen de privaatputten ligt de drinkwaterput. Dat is natuurlijk een ongezonde toe stand. Met de stijging van 't aantal leerlingen laat 't zich aanzien, dat volgend jaar weer uitbreiding noodig is. In elk geval zal men in 1935 moe ten uitbreiden, want dan geeft de Minister geen ontheffing meer van de verplichting tot het geven van gym nastiek-onderwijs. Dan zuilen we dus moeten uitbreiden met een gymnas tieklokaal. Waar we nu toch zaken gaan doen, kunnen we daarmee reke ning houden. In Oostelijke richting kan men aan de school een zijvleugel aanbou wen en het Zuidelijk gelegen terrein geheel benutten voor speelplaats. Maar we bedingen dan, dat we er later de beschikking over moeten heb ben voor 't bouwen van een gymna stieklokaal. Van Buuren. Is 't plan niet erg onpractisch? Voorzitter, 't Kan niet anders. Hierna geeft de voorzitter een klein schema van de toestand en gedachte uitbreiding. Donker. Hoe duur komt de grond? EZ zij ik een uur voorsprong op hem heb! Dokter Bell, wilt u mij verge zellen?" NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 72- Hij herhaalde het laatste woord hulpeloos: hij scheen alle ruggegraat te hebben verloren, en te zijn verval len tot een rillend en bevend hoopje mensch. Toen ze quasi achteloos voor bij het Rembrandt-cabinet wandelden werden zijn slaperige, wazige blikken opeens groot van ontzetting, toen hij er voorbij liep. „Ik ik ik ben niet erg lek ker!" snakte hij. „Nog niet zoo sterk als ik wel meende. Ik zal zal weer naar bed moeten en wat rust nemenStraks moet een dogkart me maar naar Mo- reton Wells brengen. Ik Opnieuw hield hij stil, met een ge- folterden blik op de schilderij en wan kelde toen langzaam naar zijn kamer, aan het uiteinde van de tegenover de galerij gelegen corridor terug. Littimer grijnslachte van voldoe ning. „Schitterend! Schitterend!" sprak hij. „Dat gezicht was duizend pond waard! Dat vergeet ik nooit!" „Goed en wel, dat alles", zei Chris rustig. „Maar die man mag toch niet naar Moreton Wells vertrekken, ten- 1 HOOFDSTUK XXXV. CHRIS HEEFT EEN IDEE. Lord Littimer maakte zorgvuldig zijn slechts zelden gebruikt oogglas schoon en zag Chris een wijle bewon derend aan. Tegelijkertijd echter vroeg hij zich af, waarom het meisje zulk een levendig belang stelde in Reginald Henson en zijn handelingen. Eenige jaren geleden was het een lief hebberij geworden van Lord Littimer om zijn neef aan iedereen voor te stellen als zijn opvolger, althans voor wat het kasteel betreft. Hij hield er van, Henson's zedigen glimlach te zien en zijn schoone zelfvernedering,, want tenslotte koesterde hij een niet geringe minachting voor den man die hoopte hem op te volgen. Maar het nieuwe testament, nog kort geleden door Lord Littimer gemaakt, zou den philantroop een wel zeer onaan gename verrassing hebben bezorgd. „Zooals de zaken er nu voor staan", sprak hij tenslotte, „is het een aardig warboeltje! Maar ik bied u, mejuf frouw.. Lee, mijn gelukwenschen aan, voor de schranderheid waarmede u tot nu toe een en ander hebt ontward. Alleen moet u niet trachten me wijs te maken, dat u uw plannen eerst hebt gemaakt en dat u een vrouwe lijke detective zijt. Ik lees heel wat romans, maar van detectiven houd ik niet". „U kunt daaromtrent gerust zijn"( Voorzitter, f2.— per M2. Donker. En hoeveel krijgt Haspels van de gemeente terug? Voorzitter. Kijk eens, 'twas eigen lijk f 1200.Haspels krijgt 84 M2 terug en geeft ons 630 M2. Wanneer 't precies f2.— per M2 was, dan zou hij iets meer moeten hebben, maarhij gaat accoord met f 1000.— Hierna gaat de Raad met't voorstel accoord. 5. Voorstel tot aankoop van grond voor de uitbreiding onder sub 4 be doeld. lachte Chris. „Ik ben geen detective. Maar niettemin heb ik den heer Re ginald Henson verslagen!" „Dus ge zijt van meening, dat Re ginald Henson de hoofdpersoon is in het geheimzinnige geval van de an dere Rembrandt". „Ja, daar ben ik van overtuigd; ten zij u er de voorkeur aan geeft om te gelooven in de waarheid van zijn wel aardig verzonnen verhaaltje, dat hij u een lesje wilde geven, zooals hij het noemde. Mijnheer Henson had na tuurlijk het bestaan vernomen van een andere prent; hij ontdekte ook dat dokter Bell ze had en de rest laat ik aan uw scherpzinnigheid te raden over. U heeft toch zijn gezicht gezien, zoo even?" vroeg Chris Lee aan Lord Littimer. „Zeker, heel goed zelfs. Het was 'n prachtige studie in gelaatsexpressie. Maar als ge nu de gestolen ets voor me terug zoudt kunnen vinden „Ik hoop u die nog voor deze dag om is ter hand te kunnen stellen", was het eenvoudige antwoord. Littimer applaudiseerde vroolijk. De geheele klucht, zoo zei hij, boezem de hem veel belang in. De eerste twee acten waren een reusachtig succes geweest. Indien ook de derde evenzeer slaagde, zou hij, aldus verklaarde hij, juffrouw Lee blijven beschouwen als zijn weldoenster. Het gebeurde niet dikwijls dat iemand hem geestelijk belang inboezemde: hij moest juf frouw Lee bij zijn verzameling voe gen! „Dan moet u echter ook meespe len", sprak Chris opgeruimd. „Ik ga naar Moreton Wells, en dokter Bell Voorzitter. Dit punt hebben we ai in ons vorig besluit opgenomen. 6. Voorstel tot verkoop van grond. Voorzitter. In de vorige vergadering zijn hiervoor drie schatters benoemd, v. d. Stelt, Vos en Stravers. 't Perceel voor de Graaff is 5 are en Lankhaar 10 are. Beide perceelen zijn op ge lijke waarde geschat n.i. f 4000 per H A. Tegen den verkoop zijn geen bezwaren ingekomen. van Buuren. Is 't dezelfde prijs als de Graaff vroeger betaalde? DeVoorzitter antwoordt bevestigend. Donker, ik heb ook aan denzelfden prijs grond gekocht. De Raad gaat hierna met het voor- stel accoord 7. Aanvraag van W. Lankhaar om f2200ingevolge de Landarbeiders- wet. Wordt toegestaan. Voorzitter. Ik heb nog iets ver geten op de agenda te vermelden n.l. wijziging van de begrooting in ver band met de wegverbetering te Drongelen. Men is nu met de ver betering klaar gekomen zoodat wede cijfers weten. De kosten voor ver betering bedragen f2268 77 Er is ontvangen f 1595.zoodat wij nog voor een restant zitten van f 673,77. Wordt goedgevonden. Voorzitter. De gemeente heeft reden erkentelijk te zijn voor hulp van den technischen ambtenaar van den Rijks waterstaat die ons op alle mogelijke wijze van voorlichting heeft gediend bij de wegverbetering te Drongelen. De heer Hoffman mag in deze wel aanspraak maken op onzen dank. Ik stel U dan ook voor hem namens de gemeente een dankschrijven te zenden. De Raad geeft hieraan zijn instem ming. Voorzitter. De vorige vergadering heb ik gezegd nog even te zullen spreken over de verhooging van f50 voor den ambtenaar ter Secretarie, Vos. Hij heeft nu een salaris van f 400, d. i. zoo weinig dat hij nog juist gaat met me mee. Maar mijnheer Hen son mag niets weten van ons vertrek en hij mag kasteel Littimer pas een goed uur of meer na ons verlaten. Wat ik verlang is een spoedig ver trek, veel voorsprong en de permissie om een gast mee ten eten te brengen". „Een wel mysterieus plan", zei Littimer lachend, „maar ik geloof wel dat ik u veilig een en ander kan toevertrouwen. Ik zal al mijn diplo matie aanwenden om u een grooten voorsprong te verzekeren. Ik weet me werkelijk niet meer te herinneren, hoe lang het is geleden dat ik me nog eens zoo geamuseerd heb! Ge kunt over de groote auto beschikken voor uw reis!" „En we zullen buiten de inrijpoort instappen", zei Chris, in gedachten. „Dokter Bell moet maar door het park gaan, als bij toeval en ik zal even toevallig een wandeling door 't park maken." Eenigen tijd later verliet Reginald Henson zijn kamer, klaarblijkelijk in reiscostuum. Hij zag er vermoeid en verdrietig uit, in zijn oogen lag iets als een vreesachtige uitdrukking. De schilderijen-galerij was verla ten toen hij er voorbijkwam en hij kon het niet nalaten, even langs het kleine kabinet te loopen, waar de Rembrandt hing. Aarzelend, als be- tooverd bleef hij voor het schilderij staan. Zijn voeten schenen als aan den grond vastgenageld. „Wat beteekent dat?" mompelde hij. „Wat mag er ter wereld toch ge beurd zijn! Het is onmogelijk dat Merritt me zulk een poets gebakken heeft! Dat zou hij niet durven. Bo- buiten de pensioneering valt. Zijn dienstjaren tellen dus niet mee. Ik stel U daarom voor om zijn salaris vanaf 1 Januari 1929 nog te verhoogen met f50.— van Buuren. Mijn meening is dat dit salaris niet mag bestaan. De ambtenarij kost onze gemeente toch al te veel. Ik heb persoonlijk niets tegen Vos, maar we kunnen het wel zonder secretarie-ambtenaar. Donker. Er is gezegd dat die ambte naar niet meer zou kosten dan f400.— Voorzitter. Dat is zoo, maar ik be dacht toen niet, dat hij daardoor buiten de pensioenregeling zou vallen. Waar een belooning van f450 niets is en ik van oordeel ben dat we hier 'n secretarie-amblenaar noodig hebben hebben durf ik gerust met dit voorstel te komen. We behoeven de huid niet te ver- koopen zoolang we den beer nog niet hebben, maar als onze verwachtingen in de wet op de financieele verhou ding tusschen Rijk en Gemeente niet bedrogen worden, dan krijgen we voor onze gemeente een belasting verlaging die van groote beteekenisis. Een persoon mag nou toch niet de dupe worden van de geheeie gemeente. Een bedrag van f450 is toch eigenlijk belachelijk. Als 't er op aankomt, kun je 't een mishandeling noemen. Ik zie zelf, dat er hier op de secre tarie zeker voor twee personen vol doende werk is. En er wordt ons steeds nog meer werk op den rug geschoven. Een belooning van f 450 vind ik een fooitje. Donker. Nu komt er f 50 bij en over een half jaar moet er zeker weer iets bij. Voorzitter, 't Zou niets onbillijks zijn als hij over een half jaar er f 300 bij kreeg dan nog eens f 300. Dan zou er 't al een beetje op gaan lijken. Ik zou hier niet graag moeilpheden willen zien, maar als we op de secre tarie zonder een ambtenaar kwamen dan weet ik zeker, dat we hier een vendien heeft hij er te veel eigenbe lang bij om mij niet te gehoorzamen. Ik veronderstel. En hij naderde het schilderij als door een plotselinge ingeving. Indien de ets in het geheel niet van haar plaats was gehaald, zouden de vier koperen nagels nog juist beves tigd zijn als te voren en onaange roerd. En als er niets aan was te be speuren, zou de heer Meritt binnen kort nog wel eens een zeer onaange naam half uurtje kunnen genieten. Dat toch zou het bewijs zijn dat. Maar de nagels waren niet intact. De koperen knoppen waren er met een zeer scherpe tang afgeknepen en op de plaats waar ze waren afgesne den glommen ze als zilver in het bin- nensijpelende morgenlicht. En tóch hing de Rembrandt er nóg! Hoe langer Reginald Henson over het geheele geval nadacht, hoe meer hij verbaasd was en hoe minder hij er van begreep. En hij begon zich angstig af te vragen, welke verborgen strik hem nu gespannen was. Maar neen: daar waren toch geen aannemelijke redenen of bewijzen voor. Bell had kans gezien, zich om de een of andere reden weer bij lord Littimer bemind te makenmaar dat kon nooit van langen duur zijn, meen de Reginald Henson met een gernee- nen grijnslach, waarachter niet veel goeds school. En Littimer was er de man niet naar om zijn ware gevoe lens te verbergen, dat had hij nog nooit gedaan. Want indien hij ook maar in het minst lont geroken had, zou hij hem, Reginald Henson, ook wel onmiddellijk de deur hebben ge wezen. Wordt vervolgd. De Echo van het Zuid en, fWaalwpschc en Langstraatsclie Courant* «4i

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1