Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 9 li FEUILLETON GEMEENTERAAD. NUMMER 47. WOENSDAG 12 JUNI 1929. 52e JAARGANG. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprfls per 3 maanden 1.25. Franco per post door het geheele rtJk 1.40. Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena. franco te zenden aan den Uitgever. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 88. Telejjr.-Adres: ECHO. Prijs der Advertentlën 20 cent per regel; minimum 1.80. Bfl contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag on Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. Weerbaarmaar zuinig. Bezuiniging op militaire uitgaven is sinds jaren de leus, En dat die leus toch meer practische uitwerking heeft dan men wel eens meent, kan met de cijfers worden aangetoond. Met dankbaarheid dienterkend.dat in deze richting belangrijke stappen zijn gedaan. Van de zijde der eenzijdige oniwa- penaars wordt echter nog steeds de onjuiste voorstelling gewekt, dat er op Leger en Vloot niet of weinig zou zijn bezuinigd, waartegenover men dan de even onjuiste bewering plaatst, dat er voor. onderwijs en so- ciaie uitgaven geen geld beschikbaar is. Een paar nuchtere, sprekende cij fers haalt „De Vrijheid" aan; „De laatste Staatsbegrooting, die voor het jaar 1929, vermeldt, benoo- digd zijn voor Onderwijs 150'/a millioen Leger en Vloot tezamen 99 millioen Nationale Schuld 32 millioen Arbeid, enz. 76 millioen Financiën 68 millioen Waterstaat 55 miilioen Deze cijfers behoeven geen com mentaar. Landmacht vraagt 58 millioen, Zee macht 4l millioen, Arbeid alleen 76 en Onderwijs de helft meer dan Land en Zeemacht tezamen. Nu de bezuiniging op Defensie. In 1922 kostte onze Defensie 131 millioen. in 1929 is dit bedrag terug gebracht tot 99 millioen een bezui niging dus van 32 millioen 'sjaars. welke voor de militaire uitgaven zelfs 40 millioen bedraagt, daar de posten voor pensioenen en wachtgelden (waar ook geen onfwapenaar aan wil raken) in deze jaren met 8 millioen gestegen zijn. »h „DB BOHO VAN HUT ZÜIDBN". NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 74. „Dat was inderdaad zeer practisch van u gedacht", sprak Bell weer met een goedkeurend knikje. „De edele heer werd me voorge steld als een bekeerden bandiet, een van de dwalingen zijn weegs terugge keerde dief die „geestelijke" gewor den was. Alsof men dat zoo maar ge- looven zou, en dan vooral van een „vriend" of „kennis" van den heer Reginald Henson! Ik moet u zeggen, dat ik wel nooit grooter misdadigers tronie heb gezien. En wat me wel 't meest frappeerde, was wel zijn af schuwelijk afgeplatte duim!" „Zijn wat!" riep Bell verbaasd, ,,'n Duim als de kop van een slang, met een kleine rose nagel in het midden?" „Dat is onze man! Dus u heeft hem al eer ontmoet?" „We hebben elkaar ontmoet, op mijn weg hierheen", zei Bell droogjes. „De schurk stuurde de dogkart weg van het station, opdat ik naar het kasteel zou moeten loopen en hij wil de me onderweg aanvallen. Maar ik verwachtte half iets van dien aard, en ik was dus op mijn hoede. En hij was de man met den duim. Ik zou Veertig millioen daling dus in de laatste zeven jaar." SPRANG-CAPELLE. De Raad dezer gemeente vergader de Maandagmiddag 3 uur ten gemeen tehuize onder voorzitterschap van den Edelachtb. heer Burgemeester Meijer. Afwezig Weth. Middelkoop en het lid Sneep. 1. De notulen der vorige vergade ring werden onveranderd vastgesteld. 2 Ingekomen stukken. a. Verschillende goedkeuringsbe sluiten van Ged Staten b. schrijven van mej Covée, dat zij hare benoeming als onderwijzeres in dank aanneemt, c. Verslag der gemeente over 1928 d. Schrijven van de gemeente Was pik. houdende verzoek om een bij drage tot atkoop van den eigen weg van Hamers, de opheffing van den tol daarop en 't onderhoud daarvan. Voorzitter. Wij meenen, dat de be trokken weg voor onze gemeente niet van zooveel belang is, dat 't een bij drage in de kosten van afkoop en onderhoud zou wettigen. Daarom stellen wij U voor op 't verzoek af wijzend te beschikken. Verheijden. Men zou 't gemeente bestuur in overweging kunnen geven om zich tot het bestuur van den Bin nenpolder te wenden. Dat is de aan gewezen weg. Voorzitter Ja er ligt een stuk pol derweg tusschen. Michael Wij hebben gemeend af wijzend te moeten beschikken, omda de weg van Hamers voor Capelle van geen belang is, de opheffing van de tol tenminste niet. Als wethouder heb ik er met den eigenaar over gespro. ken, en toen vertelde hij me, dat het geen tol is, maar eer. eigen weg. De tol kan men dus niet opheffen, zonder den weg af te koopen. In 't raadsver- slag van Waspik heb ik gelezen, dat men zich ook tot de K. N, A. C. en den A.N. W. B. zou wenden om een bijdrage. Maar Hamers zegt, dat hij den weg niet wil afstaan, en als men hem wil koopen, zou hij zooveel vra gen, dat 't niet te betalen is. Daarbij komt nog iets anders. Wanneer Ha mers zijn weg kwijt is, dan zal zijn café ook niets meer waaid zijn. Daar om houdt hij er zoc aan vast. Verheijden. Dan heeft 't ook geen zin om er den polder nog bij te halen. Michael. Voor ons is 't van geen belang en de Capelsche menschen die van den weg gebruik maken, wor den niet lastig gevallen. Automobilis ten worden wel aangehouden. Kerst. Is er ook iets van bekend welk bedrag hij vraagt of weet U ook hoe groot ons aandeel kan zijn Dat zouden wij eerst eens kunnen infor- meeren. Als we nu met een kleinig heid aan een algemeene verbetering konden meewerken, dan is er alles voor. Ten slotte is 't daar toch een lastige post. De Capelsche menschen die daar langs komen zullen geen zin hebben pm er dadelijk aan te leggen omdat ze pas van huis zijn gegaan. het je wel eer verteld hebben, maar ik vergat het, toen ik zoo met bewon dering naar je diplomatieke optreden keek tegenover Lord Littimer. Toen ik dus den aanval had afgeslagen, vluchtte de ellendeling in de richting van de heuvels. Natuurlijk ging hij Henson vertellen, dat het plan mis lukt was en dat hij dus maar zien moest om de andere ets in zijn macht te krijgen. Als hij mijn Rembrandt had kunnen veroveren, zou de andere natuurlijk zijn blijven hangen. En ik had natuurlijk niet met de al zeer ongeloofwaardige geschiedenis kun nen aankomen bij Lord Littimer, dat men mij juist onderweg van mijn eigendom had beroofdMaar ik onderbreek uw eigen verhaal „Welnu, ik had dien duim reeds eer nauwkeurig bestudeerd. Dat was, zooals ik u vertelde, toen ik den schurk naar het kasteel zag komen langs de klippen aan den zeekant. Ik leunde over het terras, toen ik hem verschijnen zag in een breede licht strook, daar over de klippen gewor pen door het licht uit den toren. Ik vergat dat ik in den schaduw stond en hij me dus onmogelijk kon zien. Daar om trok ik schielijk mijn hoofd terug en zoodoende viel mijn diamanten haarspeld bijna voor de voeten van den indringer. Hij zag het, bekeek de vondst even en stak de speld met een tevreden gemompel in den zak. Ik wil de hem bijna iets toeroepen, maar ik bedacht mij. Ik kreeg plotseling een ingeving dokter Bell ik kreeg een idee schitterend!" Hier hield Chris even op, en liaar oogen glinsterden van blijdschap, Bell zag haar aan vol belangstelling en be wondering. „Ik heb het den man laten hou den", ging ze na een oogenblik voort, langzamer en met nadruk, „met het oog op de toekomst. De man had het voorwerp gestolen en ik was in staat het te bewijzen. Het was zoo goed als zeker, dat hij de diamanten ster zou heieenen, en dat heeft hij op het oogenbilk ongetwijfeld gedaan: en daarom hebben we hem in onze macht. We behoeven alleen, te ontdek ken, waar de diamanten zijn ge bracht ik kan een eed afleggen als men mij vraagt of ik, ze zag stelen en de politie zal daarna de woning van den kerel doorzoeken. Dan zullen ze ook de vermiste Rembrandt aantref fen. Die zal de waarde heer Merritt toch wel niet durven verpanden". „Ook al kent hij er de werkelijke waarde van,'waaraan ik twijfel", zei Bell peinzend. „Henson zal zijn helper wel niet te veel vertellen. Laat mij u geluk wenschen met uw idee, juf frouw Chris. Die diamanten ster is in onze handen een machtig werktuig en u heeft bovendien altijd de zekerheid dat u het voorwerp terug zult kunnen bekomen. En wat gaan we nu verder doen?" „Natuurlijk een bezoek afleggen bij mijnheer Merritt", zei Ch'ris onmid dellijk. „U vergeet, dat ik zijn adres heb. Ik stel ten zeerste belang in den welstand van crimineele personen en u niet minder. Ik heb in den gids de namen opgezocht van een paar men schen, die veel aan dergelijk werk doen, en ik ben van plan op kasteel Littimer een bazaar te houden ten Maar daar ligt nog een andere weg, kan dat niet verbeterd worden v. d. Hoeven. Dat is een zandweg. v. d. Wiliigenburg. Ik kan mij wel vereenigen met het voorstel van B. en W. We worden niet alleen ge vraagd om een bijdrage van afkoop, maar ook in de kosten van onderhoud. En waar er nog klachten komen over onze eigen wegen ben ik er niet voor om voetstoots een anderen weg in orde te brengen. Rijken. Van ons maken er velen van den weg gebruik, ik ben er wel voor om met een kleine vergoeding iets tegemoet te kernen. Weth. Michael herhaalt nog eens zijn vorig gezegde. Afkoop van den weg zal een dure geschiedenis wor den. Als deze gemeente er met een kleine bijdrage toe kan meewerken, voelt spr. er wel iets voor Echter niet om ook een deel van 't steeds weer terugkeerend onderhoud te dragen. We kunnen nu wel een redeneering opzetttn maar we weten eigenlijk nog niets. Wat Waspik vraagt behoeven we ten slotte nog niet te geven. We staan toch vrij om te vragen wat het kost. Voorzitter. Zujlen we 't dan aan- houden tot een volgende vergadering Michael. Dan stel ik voor om eerst nadere gegevens aan Waspik te vra gen v. d. Wiliigenburg. Maar dan wek ken we de verwachting op, dat we wel genegen zijn op zekere voorwaar den mee te werken. M.i. is 't belang niet zoo groot om er kosten voor te maken. Rijken: 't Is voor 't verkeer een algemeen belang. Zien we maar eens naar Waalwijk Die gemeente gaf aan Drongelen f 200 voorwegverbetering, en dat is een mooie verbetering ge worden. Daar heeft iedereen belang bij. v d. JVilligenburg. Ik vind, dat we eerst onze eigen wegen in orde moe ten brengen. Rijken. Methet huidige snelverkeer, smaakt als room bate van het werk der reclasseering van ontslagen gevangenen, begrijpt u! En ik wilde aan mijnheer Merritt een adres vragen. Zoudt u niet den ken, dat het zóó zal lukken?" „Dat zal inderdaad zeer veel kan sen bieden", zei Bell. De eenigszins grillige stad More- ton Well werd spoedig bereikt en ook de straat waar de heer James Merritt woonde. Het was een eenvoudige wo ning van tw7ee etages en de bewoner was klaarblijkelijk thuis. Chris trippelde vroolijk naar bin- nen, gevolgd door Bell, voordat de man de vieze aarden pijp neer kon leggen, waaruit hij rookte en het smoe- i zelige hemd kon knoopen, dat hij droeg en waarop de stijve predikan- tenboord moest worden vastgemaakt. I Met buitengewone handigheid wip- te Merritt een flesch en een glas on der het tafelkleed, maar dit kon niet verhinderen flat in de kamer de eigen aardige geur bleef hangen van sterken drank. Merrit trok half het hoofd terug, achterdochtig als vreezend een klap te ontvangen. Zijn oogen gluurden over Bell's schouder heen, alsof hij verwachtte daarachter nog een scha duw te zien verschijnen. Bell had reeds meer dan eens het type van zoo'n misdadiger gezien, die bang is dat de poitie hem op de hielen zit. „Ik ben blij, dat ik u thuis tref!" begon Chris op vroolijken toon. Merritt mompelde iets dat niet erg complimenteus leek. Het was zeer dui delijk, dat hij niet van dezelfde mee ning was. Hij had Bell herkend en vroeg zich af of ook deze hem her mogen we er gerust flink achterheen zitten om er de kronkelingen uit te halen. Daaraan mee te werken is een algemeen belang. Verheijden. Zooals hier al gezegd is, zullen we verwachtingen opwek ken. Wanneer Waspik aan den eige naar vraagt wat hij voor den weg vraagt en hij eischt dan een abnor maal hooge som. dan is het mogelijk dat er een andere boer komt en in zijn land een rechte weg uitzet. En het slot is dan, dat Hamers de kous op den kop krijgt. Timmermans. Dat zou heel goed zijn Kerst. We dienen voor onze ge meente twee zaken tegenover elkaar af te wegen, m. I. wal kost 'tons, en hoever is het nog een algemeen belang. Voorzitter. Zullen we dan eerst in lichtingen vragen In stemming gebracht wordt dit voorstel met op twee na algemeene stemmen aangenomen. Tegen stemden de leden v. d. Wil iigenburg en Vos. 3 Benoeming van voorzitter, leden en plaatsvervangende leden van stem- bureaux (Wegens niet—aanneming benoeming Benoemd werden: H. Kerst tot voorzitter van stembureau III; v.Pelt tot lid en J. Vos tot plaatsvervanger. Tot lid van het Hoofdstembureau Ver heijden en tot plaatsvervanger Sneep. 4. Voorstel van Burgemeester en Wethouders tot onderhandsche ver huring van het voormalig schoolhuis te Sprang. Het huurcontract met J. Vei beek. (huur f 208 per jaar) was reeds 1 kend zou hebben. Maar Bell zette een onschuldig gezicht en verried niets. Toch volgde hij Merritt's onrustige blikken, totdat deze hieven rusten op een rolletje vergeeld papier op den schoorsteenmantel. Die rol vergeeld papier was de oude Rembrandt-ets en dat wist Bell. „Zou ik ook even mogen gaan zit ten?" vroeg Chris, zoo beleefd en zoet sappig mogelijk. Merritt maakte een stoel leeg, waarop een hoop goedkoope sportbla den lagen, en vroeg op niet al te be leefden toon, wat de dame voor zaken met hem te bespreken had. Ch'ris nam er ruimschoots den tijd van en begon heel langzaam. Terwijl zij sprak kwam er langzamerhand 'n breede grijnslach over zijn misdadi- gersgelaat. Hij gaf toe dat hij al meer van die dingen bij de hand gehad had. Sinds Henson hem had gered, was de politie niet half zoo nieuwsgierig meer geweest en zijn oogenblikkelijke toestand was het resultaat van vorige diefstallen. Maar dit laatste feit hield Merritt nochtans bescheiden voor zich. Maar het plan van mejuffrouw Lee vond hij wel een mooi idee. Hen son zou het misschien wel niet zoo aardig vinden,, maar die kon in dit ge val niet al te veel zeggen. „Ik dacht, dat als u misschien met ons mee zoudt willen komen om op het kasteel te dineeren", drong Chris aan. Ze sprak langzaam en naden kend, de oogen op den grond gericht. „Laten we afspreken, hedenavond. Zoudt u dat willen?" (Wordt vervolgd). De Echo van het Zuiden, Waalwybschc en Ungstraatsfle Courant,

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1