f
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
S
Él
RIJKSSCHOOL 11009 LEERLOOIERS EO SCHAKERS
Begin nieuwe cursussen
FEUILLETON
den eersten Maandag in September.
DOOR, ERVARING
NUMMER 48.
ZATERDAG 15 JUNI 1929.
52e JAARGANG.
Dit blad yerachUnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco per post door bet gebeele rflk 1.40.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden, ena.
franco te zenden aan den Uitgever.
UITGAVE
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ, ANTOON TIELEN.
Telefoon No. S8. Telegr.-Adres: ECHO.
PrtJs der Advertentlën
20 cent per regel; minimum 1,50.
BfJ contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentlën moeten Woensdag on Vrijdag
des morgens om uiterlijk 9 uur ln ons bezit
zjjn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
BIJ DE LABOURS.
De verkiezing in Engeland, die zulk
een triomf aan de Labours, de Ar
beiderspartij" bracht, houdt begrijpe
lijkerwijs de aandacht gespannen ook
in ons iand En in dit verband blijft
ook de jongste verklaring van kardi
naal Bourne in de gedachte. Dat de
Engelsche Arbeiderspartij iets heel
anders is dan de socialistische par
tijen elders, was reeds lang bekend.
Trouwens, al de drie partijen in
Brittannië zijn van eenigszins ander
karakter dan die op het vasteland.
Wat nu is het program van die
arbeiderspartij?
Vooraf gaan dan de verlangens
dier partij in buiteniandsche aangele
genheden, die voor ons wel 't voor
naamste zijn. De volgende punten
worden geëischt
1. Afzien van den oorlog als
instrument van nationale politiek,
internationale overeenkomst en on
derhandelingen door den Volken
bond
2. Strijd tegen algemeenen dienst
plicht, internationale overeenkomst
inzake vermindering van bewape
ning. politieleger.
3. Verplichte arbitrage, geschillen
bij het Haagsche Hof, onderteeke-
ning van het besluit van Gerève
inzake verzoeningsprocedure.
4. Weg met overeenkomsten van
militairen aard. door de Regeering
met Frankrijk besproken.
5 Terugtrekking van de troepen
uit het Rijnland.
6. Internationale samenwerking
op economisch terrein en samen
werking met het intern. Arbeidsbu
reau
7. Openbaarheid in de buiten
iandsche politiek.
8, Herstel der diplomatieke en
handelsbetrekkingen met de Rus
sische regeering.
Men ziet hierbij zijn vele prachtige
punten. Behoudens dat onder no. 8
is er niet veel bezwaar te ontdekken,
en zeifs dat no. 8 kan wellicht op
een manier bedoeld zijn, die instem
ming zou hebben. In elk geval, iets
wat bepaald op socialisme lijkt, zii
in die punten niet.
Hetzelfde kan gezegd worden van
de overige programpunten, die voor
binneniandsch gebruik. Daar lezen we
„Invoering van een werkweek van
48 uur. Uitbreiding van de werk
loosheidsverzekering. Instelling van
een college van toezicht op de
Engelsche Staatsbank De kolennij
verheid, het transportwezen, de op
wekking van kracht, de levensver
zekering moeten in handen der
gemeenschap komen. Het groot
grondbezit moet overgedragen wor
den aan de gemeenschap, terwijl
de verwerving van kleine stukken
grond gemakkelijker gemaakt moet
worden. De belasting op levens
middelen moet verdwijnen, evenals
de beschermende rechten. De inkom
stenbelasting wordt progressief In
dië moet ais zelfbestuurd Dominion
in het Britsche Rijk worden opge
nomen.
Hier ziet de Res. bode tal
van dingen, die bij ons lang in den
zelfden geest geregeld zijn, zoodat de
vraag, in plaats van socialistisch zelfs
niet eens radicaal klinkt. Deeisch.dat
de groote, min of meer monopolisti
sche bedrijven aan den Staat komen,
heeft ook reeds lang op velerlei
programs in ons land geparadeerd.
Eenigszins een socialistischen klank
schijnt het punt over het grondbezit
te laten verluiden, maar ais men goed
hoort, is het ook niet meer dan schijn.
Immers, Engeland is een Staat, waar
het grondbezit in slechts weinig han
den is, welke toestand geweldig na-
deeiig Is voor de intensieve cultuur.
Het behoeft niets socialistisch in te
hebben, als men rationeeler verdeeling
nastreeft. En het feit dat Labour tegen
over het groote grondbezit direct de
vergemakkelijking van kleine grond
eiscnt, wijst er duidelijk op dat men
geen socialistischen eisch, afschaffing
van het bezit ot iets dergelijks hoon.
Zoo ziet er dit program ln niets
afschrikwekkend uit en valt het te
begrijpen, dat millioenen het volgen.
We kunnen benieuwd zijn, hoe Labour
het zal afwerken. En de „arbeiders
partijen" die zich elders socialistisch
noemen en nog allerlei anti—gods
dienstige, anti—monarchistische en
onmogelijke leuzen op het program
voeren, mogen zich aan de Engelsche
spiegelen. Kleerekoopeis en dergelijke
godsdiensibespotters kent men ginds
niet.
NAAR HET ENGELSCH.
J. SCHEEPENS.
75.
Merritt grinnikte nog eens, toenhij
zich zoo positief door Chris zag uit-
genoodigd. Het idee om op het kasteel
te dineeren, waar hij de schilderij had
gestolen, lokte hem aan om de eigen
aardigheid. Hij was meer op zijn ge
mak ook, nu hij zag dat Bell hem
niet herkende.
Kijk eens aan: op het kasteel di
neeren! Het zilver opnemen en nauw
keurig de plaats hepalen waar het
stond opgeborgen en dat door eigen
aanschouwing en zonder argwaan te
wekkenwas er fijner karwei
denkbaar? Het water kwam hem in
den mond, als hij er aan dacht
„Ze moesten er wat beter op let
ten", merkte hij op. „Er is veel zil
ver in huis en schilderijen."
„Er is nog nooit iets gestolen op
kasteel Littimer", beweerde Bell,
zonder een vin te verroeren. Want hij
zag het wit in de oogen van Merritt
toen deze over schilderijen sprak.
„Nog nooit, wat het ook zij!"
„Zoo, en onlangs dan? vroeg Mer
ritt. „Heb ik niet gehoord van een.
Hij zweeg, zich opeens bewust dat
hij te veel ging zeggen. Maar Bell
deed alsof hij niets merkte en schud
de opnieuw ontkennend het hoofd.
En over het reeds lichtelijk ver
baasde gelaat van „predikant" Mer
ritt kwam nog een diepere verbazing.
Op het oogenblik lag een kunstpro
duct van zeer hooge waarde bij hem
in de kamer en in ditzelfde vertrek
stonden een paar menschen van het
kasteel, die nog nergens van wisten.
Chris zag Bell aan en glimlachte.
„Ik houd veel van schilderijen",
j zei ze, „vooral van oude etsen. Die
Rembrandt, bijvoorbeeld. „Het roode
gordijn", het was vanmorgen, alsof
er weer een heel nieuw, frisch leven
was ingeblazen, toen ik er met Lord
I Littimer voorbijwandelde, want ik
heb er zijn aandacht nog op geves-
j tigd. Als het mijn eigendom was zou
ik het achter slot bewaren."
j Merritt's oogen werden grooter ter-
i wijl hij luisterde. Indien hij niet half
een of andere hinderlaag gevreesd
had, zou hij ongetwijfeld gelachen
hebben om die goede mop. Maar hij
had immers de prent, waarvan die
ROODHTrn
TE WAALWIJK.
Inlichtingen en aangiffe bij den Directeur.
Smadelijke gebeurtenis.
Vrijwel de geheeie Nederlandsche
pers is het er over eens, dat hetgeen
met onze auto halen. Dan kunnen we
vóór het diner reeds half klaar zijn
met onze plannen voor den bazaar!"
Merritt was aangenaam gevleid
door het in hem gestelde vertrouwen.
Maar nog meer was hij tot het uiter
ste verbaasd en door een onbeteugel
de nieuwsgierigheid aangegrepen, 't
scheen hem bijna een misdaad toe,
zulk een aanbieding en een gelegen
heid als hem hedenavond werd ge
daan, af te slaan. En dat het zilver
werk op Kasteel Littimer schitterend
was, daar behoefde hij niet aan te
twijfelen.
Intusschen wandelden Chris en
Bell samen de straat uit.
Hij wist niet wat hij denken moest
van die Rembrandt-geschiedenis!"
lachte Chris. „Ik zag, dat hij onze ets
nog had.
„Ongetwijfeld! Dat was het opge
rolde vergeelde papier op den schoor
steenmantel. Ik volgde zijn blik, heel
goed wetend, dat, wanneer het stuk
in Curacao gebeurd is, een grove
blamage is voor Nederland als kolo
niale mogendheid.
Wij staan te kijk voor de geheeie
wereld.
Een kolonie kan overvallen worden
door een bende roovers, zij maken
zich meester van gouverneur, militarie
commandant, dooden eenige Neder
landsche militairen, rooven munitie en
wapens uit 't arsenaal, zonder dat er
iets tegen gedaan kan worden.
De kwestie van militairisme of anti-
mllifairisme heeft hier niets te maken.
Men kan vredelievend blijven, zelfs
geneigd tot ontwaping, maar men zal
toch niet kunnen dulden, dat Neder
lands gebied wordt afgestroopt, de
Nederlandsche gezagdragers wegge
voerd
En dat is hier gebeurd zonder slag
twee menschen spraken, hier bij zich zich in het vertrek bevond, zijn oogen
in huis, in de onmiddellijke nabij- er onwillekeurig telkens heen zouden
beid. worden getrokken. Maar tegelijkertijd
„Wil ik u eens wat zeggen," sprak terwijl onze eigenaardige vriend na-
hij opeens, „ik ben niet gewoon om dacht over de manier waarop hij ons
in hoogere kringen te verkeeren, maar beet genomen had, vergat hij heele-
ik ben altijd bereid om me zelf te ge- maal dat er op tafel een geel briefje
ven aan de arme drommels die niet lag, waarop ik las dat de beleende.
den rechten weg hebben gevonden
zooals wij. En als u van plan is om
een bazaar te houden ten behoeve der
reclasseering, dan ben ik uw man en
tot alle diensten bereid".
„Dokter Bell, wilt u zeggen dat.
„Dat ik weet waar uw diamanten
speld is beleend. Ja, dat weet ik nu
inderdaad. Merritt had zeker juist
z'n zakken leeg gemaakt, toen wij bin-
„Dus u wilt met ons dineeren, van- nenkwamen. Het beleenbriefje lag op
avond?" vroeg Chris levendig. „Zeg tafel, en er stond op dat door James
nu niet neen. Thuis bij mevrouw Merritt merk eens op hoe eenvou-
Roslingham heb ik ook eens iemand j dig en dom van den man een dia-
ontmoet als u en ik vond hem heel in- manten aigrette is beleend bij de hee-
teressant. Over een uur komen we u ren Rutter Co., High Street 117.
Dat is op zichzelf een prachtige ont
dekking en eene die we voor het
oogenblik voor ons zelf kunnen be
waren. Maar toch zou ik nog wel even
willen weten, wat voor een firma die
heeren zijn. Laten we naar hun win
kel gaan en een paar kleinigheden
koopen."
De firma Rutter Co., bleek een
eerste klas zaak te zijn, ondanks het
feit dat zij er een soort pandjeshuis
op na schenen te houden, al was het
dan van uitsluitend zeer dure voor
werpen. Het was een winkel zooals
men er in de deftigste Londensche
buurten slechts zou zoeken; de in
voorraad zijnde goederen waren van
eerste kwaliteit, en de bedienden wa
ren eerste klas menschen.
Terwijl Bell bezig was met het be
zichtigen van wat servetringen, be
keek Chris een aantal zilveren en gou
den sigarenkokers. Ten slotte nam
zij er een uit en vroeg er den prijs
van. Xoen haar de prijs genoemd
werd, keek ze den bediende een wei
nig verwonderd aan.
„Het lijkt wel of de doos reeds ge
bruikt is", merkte ze op.
„Ze is inderdaad niet nieuw meer,
dame", gaf de bediende toe. „Maar
daarom is de prijs dan ook zoo laag,
dat begrijpt u wel. De heer echter die
het voorwerp bij ons terugbracht be
wees echter, dat hij het slechts enke
le dagen in zijn bezit had gehad.
Doch de dokter had hem in verband
met zijn gezondheid verboden te roo-
ken, en zoo
Chris ging tot iets anders over.
Bell besloot tot zijn aankoop en sa
men verlieten ze den winkel.
Eenmaal buiten greep Chris Bell
opgewonden bij den arm.
of stoot, omdat we de kolonie meer
en meer van zijn militairen hebben
beroofd, het eenige bewakingsschip
hebben weggenomen, waartegen gou
verneur en koloniale staten zoo her
haaldelijk waarschuwden.
Hier heeft de overdreven bezuintgs-
manier ons parten gespeeld, ons
belachelijk gemaakt voor de geheeie
wereld
Curacao met z'n belangrijke haven
tegenover 't Panamakanaal, met z'n
vestiging van Bataafsche Petroleum-
Mljmet meer belangrijke stichtingen,
viak gelegen tegenover het roerige
Venezuela wordt geheel aan z'n lot
overgelaten.
Dat zijn de gevolgen van de on
voorbereidheid en weerloosheid, waar
toe sociaal- en meerdere democraten
ons meer en meer wenschen te bren-
„Verbeeld u!" sprak zij, een nieuwe
ontdekking! Hebt u me zien kijken
naar dien sigaren koker? Een prach
tig ding van zilver, ingelegd met dia
manten? Herinnert u zich dat Ruth
Gates eenzeifden koker heeft gekocht,
voor die. die krankzinnige geschie
denis, welke wij voor mijnheer Steel
hadden uitgedacht? Op den koker
was een kleine kras in den vorm van
een pijl, waarvan de punt juist dooi
den grootsten diamant werd gevormd.
Enid vertelde me dat allemaal den
avond voordat ik Longdeau Grange
verliet. Dokter Bell, ik ben zeker, dat
ik zoo even den koker in mijn handen
hield die door Ruth bij de firma
Lockhart is gekocht in Brighton!"
HOOFDSTUK XXXVI.
EEN SCHITTEREND IDEE.
Bell was zeer onder den indruk
van de nieuwe ontdekking van Chris,
ofschoon hij reeds onmiddellijk meen
de hier niet aan een of ander toeval
te moeten denken.
„Het is ongetwijfeld een nuttige
ontdekking", meende hij; „maar toch
ook weer niet zoo geweldig opzienba
rend als men even nadenkt. Iemand
heeft dien koker verruild om Steel
schade te doen. Hoe die verwisseling
Steel in een moeilijk parket heeft ge
bracht, weet ge zelf ook. Maar de ko
ker, door Ruth Gates gekocht, moest
toch ergens gebleven zijn en we kun
nen hem even goed bij Reginald Hen-
son vinden als ergens anders, aange
zien die sigarenkoker tenslotte het
uitgangspunt vormt van deze geheeie
geheimzinnige zaak. Die verwisseling
moet ofwel door Henson zelf zijn ge
daan of door een ander op zijn bevel
of raad.
Wordt vervolgd.
De Echo van het Zuiden,
Wiilwykstke en Langstraatsche Courant
4c
„DB BOHO VAN HET ZVIDBN".
LiCHTEÖEURtGE
ROOKTABAK
THEODGRUS
NIEMEIJER
GRONINGEN