Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. 1 FEUILLETON .MGORDBRABATiD WML\VUK«§» Sint Nicolaas. J. VERAA NUMMER 94. WOENSDAG 27 NOVEMBER 1929. 52e JAARGANG. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. U. Teleur.-Adres: KCHO. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. BUITENLAND. Georges Clemenceau. De vermaarde Fransche staatsman Georges Clemenceau, die om zijn vast houdendheid den bijnaam van de „Tijger" verworven had, is in den nacht van Zaterdag op Zondag om streeks 2 uur in zijn huis te Parijs in de rue Franklin, ruim 88 jaar oud, overleden. In den laten avond hadden de doktoren nog getracht door het toedienen van zuurstof het leven kunstmatig te verlengen. Maar de werkzaamheden van het hart vermin derden al meer en meer en de nieren weigerden hun dienst. Zoo kwam langzaam maar zeker de dood dit sterke en lange leven overmeesteren en ontnam Frankrijk een zijner be kendste figuren, vooral uit de oor logsjaren, toen Clemenceau premier en Poincaré president der republiek was. Clemenceau's politieke leven heeft zich gekenmerkt door veel strijd en hardnekkigheid, zeer vaak op den man af en met een rondborstigheid welke velen uit het veld sloegen. Hij behoorde tot de radicaal-socialisten en was een fel anti-clei'icalist. Nochtans had hij in de enkele da gen van hevig lijden, zijn bekend sar casme afgelegd en moet hij tot de zuster, die hem voorbeeldig verpleeg de, gezegd hebben„Ik belet u niet om voor mij te bidden", daarmee te ken nen gevende, dat hij de waarde van het gebed niet meer wilde verwer pen. Sedert het aanbreken van den och tend staat voor het huis van wijlen Clemenceau een groote volksmenigte. Van Maandagmorgen 8 uur af, be- NAAR HET ENGELSCH. J. SCHEEPENS. 121. Hij gehoorzaamde onwillig, maar toch kwam hij, met gebogen hoofd en als een geslagen hond weer terug. Den triomfantelijken blik in de oogen van Enid scheen hij niet te willen zien, want hij vermeed het, haar oogen te ontmoeten. „Mijn tegenwoordigheid hier schijnt volmaakt overbodig!" waagde hij het op te merken. „En de mijne hier komt je zeker wel een beetje onaangenaam verras sen!" vulde Littimer scherp aan. „Kom, kom, ben je nu niet blij, me te zien, mijn erfgenaam en opvolger? Ik zou beslist denken, dat als je toe komstige pachters en onderdanen je in dezen staat zouden zien, ze denken zouden dat je iets op je geweten hebt. Kijk eens naar je zelf En Littimer wees in de richting van een langen spiegel aan den tegen- overgestelden muur. Henson keek er onwillekeurig in en sloeg de oogen neer. Kon die vernederde, bleelce fa cie zijn eigen gezicht zijn? Was dat de man, wiens edel voordoen en tee- deren, aanminnigen glimlach duizen den reeds had bekoord enom 7> Dubbel is het genot met Wybert-tabletten, de keel is tegen ontsteking be veiligd, de adem zuiver! gon het toestroomen van persoonlijk heden, die hun handteekening in het rouwregister kwamen plaatsen. Voor eerst kwam president Doumerge en vervolgens verschillende leden der regeering. Het testament van Clemenceau werd Maandagmorgen in tegenwoor digheid der familie geopend. Het bevatte o.a. het uitdrukkelijk verlangen dat bij de begrafenis geen enkele officieele plechtigheid mocht plaats vinden. Den geheelen dag defileerde een groote menigte langs het sterfhuis. Frankrijk rouwt. De begrafenis had gisteren tegen 12 uur in zeer besloten kring te Mouilleron in de Vendee plaats. Alleen familieleden en de vroegere medewerkers van Clemenceau heb ben er aan deelgenomen. Daar de Regeering echter het ge- heele land had doen deelnemen aan den nationalen rouw, werden op een zelfde tijdstip in alle steden van Frankrijk artilleriesalvo's gelost. Korte levensbeschrijving. Clemenceau werd geboren op 28 Sept. 1841. Zijn vader was geneesheer en hij zelf werd hiervoor eveneens opgeleid. In 1865 promoveerde hij tot doctor in de medicijnen. Reeds in zijn studententijd bemoeide hij zich met de journalistiek. Later werden tal van bladen door hem opgericht. Na Zijn promotie wijdde de keizerlijke politie zeer veel aandacht aan hem, hetgeen oorzaak was, dat hij het land verliet. Na een verblijf in Engeland den tuin geleid? Het scheen onmoge lijk. „Wat heb ik dan gedaan?" vroeg hij. „Wat is er dat ge niet hebt ge daan!" bulderde lord Littimer hem verontwaardigd toe. „Op de eerste plaats hebt ge getracht om het leven en de toekomst van Hatherley Bell voor altijd te vernielen. Daarvoor hebt ge mij een schilderij ontstolen en je vriend Merritt deed het nog eens over, probeerde het althans. Maar beide schilderijen bezit ik op het oogenblik Ge deedt dat, omdat ge bang waart voor Bell, bang dat hij je lage be doelingen zou doorzien en mij ervoor zou waarschuwen! En een tijdlang zijt ge daar in geslaagd, want de kust was vrij. En toen hebt ge mij van mijn eigen zoon vervreemd, door een van de laagste schurkenstreken welke er ooit op Gods aardbodem zyn ge pleegd. Gij waart het, en niemand anders, die den ring van prins Ru pert en het geld gestolen hebt, gij, die door bedrog en list die sombere da gen, al die smarten over mij en de mijnen hebt uitgestort. Maar, nog anderen dan ik zijn je op het spoor thans, m'n vriend.Je bent aan 't einde van je boosaardige loopbaan gekomen, dat hebt ge trouwens zelf zeker ook wel voelen aankomen. Je kwaamt me dien ring verkoopen voor een schandelijk hoogen prijs, tenein de daarmede uit Engeland te kun nen verdwijnen. Maar toen hebt ge ontdekt nietwaar, dat ge niet den echten ring bezat!" „Waar waarover spreekt ge nu?" vroeg Henson zwakjes, en on trok hij naar Amerika, waar hij 4 jaar bleef. Hij trad daar in het huwelijk met een Amerikaansche Miss Clarisse Plummers. In Frankrijk terugge keerd, werd hij tot maire van Mont- martre benoemd. Weldra werd hij ge kozen tot lid van de nationale verga dering. Clemenceau behoorde tot de genen, die er tegen waren, dat Elzas- Lotharingen aan Duitschland werd afgestaan. Van 1871—1893 maakte hij deel uit van de Fransche Kamer. In 1902 werd hij herkozen, in 1906 was hij voor het eerst minister, in 1907 pre mier tot 1909. In Juli 1917 kwam hij opnieuw aan de regeering. De laatste jaren bracht hij teruggetrokken door, zijn mémoires schrijvend. Het proces der Fedoroftsen. In het proces te Woronezj tegen de Fedoroftsen, de leden van een mo narchistische contra-revolutionnaire organisatie, die onder een religieu- sen dekmantel werkzaam was een proces dat eenige weken geduurd danks zijn angst nieuwsgierig om zooveel mogelijk bijzonderheden te vernemen, teneinde daarnaar zijn plannen in te richten. „Schurk!" riep Littimer woedend. „Ja, houd je maar onwetend en on schuldig tot het laatst. Het ligt ge heel in je valsche karakter! Maar 't zal je al heel weinig baten, want ik weet alles omtrent de bedriegerij van Van Sneck en omtrent de geschiede nis van den ring van Prins Rupert. En ik weet ook, dat van Sneck bijna vermoord werd in de serre van David Steel, den schrijver. En ik weet ook waarom,.... m'n hemel! Hoe is het mogelijk dat ik gedurende al die ja ren zoo kon worden bedrogen door zulk een slimmen verraderlijken schurk. En ik zou daarmee nog zijn voortgegaan, ware het niet dat een vrouw „Een vrouwelijke detective juf frouw Leespotte Henson op schamperen toon. Littimer glimlachte. Het deed hem na alles wat hij had moeten verdu ren, goed, den booswicht te plagen en hem zijn volkomen nederlaag te be wijzen. „Ja, juffrouw Chris Henson!" zei hij. „Het is nooit in je vernuftig brein opgekomen, hé, dat juffrouw Chris Lee en juffrouw Chris Henson wel eens dezelfde persoon kon zijn! Dat had ge nooit gedacht, wel?.... En ze speelde met je als een kat speelde met een muisHaha Hoe heerlijk liet ze je er in loopen met die schilderijengeschiedenis! Ja, je had je eigen gezicht eens moeten kunnen bekijken, toen ge den gesto- heeft is de groep der leiders, 16 man met Dimitri Parchomenko, ge wezen commandant van een regi nent van de witte garde, aan het hoofd, ter dood veroordeeld. Van de groep der medeplichtigen zijn er 23 tot gevan genisstraffen veroordeeld en drie zijn vrijgesproken. De Moskousche correspondent van het Hamburger Fremdenblatt meldt, dat het vervoer van de kolo nisten uit het binnenland is gestaakt. Tot Woensdag zijn er uit het binnen land 8 treinen, elk met ongeveer 200 a 300 menschen vertrokken. Von Twardowski, de Duitsche ge- zantschapsraad te Moskou tracht van den plaatsvervangênden volkscom missaris Litwinof gedaan te krijgen, dat de Duitsche kolonisten die zich reeds te Petersburg bevinden of zich bij Moskou hebben verzameld, het land mogen verlaten. In het geheel zijn dit ongeveer 10.000 personen, die thans door de Russische politie wor den geregistreerd. HET BELGISCH KABINET TREEDT AF. Geen overeenstemming inzake het taalvraagstuk. Daar het kabinet niet tot overeen stemming kon komen over de quaestie der opportuniteit van 't indienen bij het parlement van een wetsontwerp be treffende de taal, besloten de ministers aan den koning hun ontslag aan te bieden. DE ONTRUIMING VAN HET BEZETTE GEBIED. De laatste afdeelingen van de Fran sche bezetting hebben Maandag Düren verlaten. Evenals te Aken en Keulen zal ook te Düren a.s. Zaterdag en Zon dag de bevrijding van de bezetting wor den gevierd. Ter gelegenheid van de ontrui ming van Koblentz zal in den nacht van 30 November a.s. een groot volks feest worden gehouden aan het Deut- sches Eek. Dr. Braun, Pruisisch minis ter-president en Grezinski, Pruisisch minister van binnenlandsche zaken, zullen in verband hiermede op 1 De cember in de stedelijke feestzaal te Ko blentz het woord voeren. Zondagoch tend om 11 uur zal het muziekkorps van de politie de brug over de Moezel overschrijden en aan den voet van het slot voor de ministers en de overige gasten defileeren. De op denzelfden dag aangekondigde betoogingen der nationaal-socialisten zijn verboden. Tijdens het feest aan het Deutsches Eek zal de vesting van Ehrenbreitstein waarop Zaterdag de Fransche driekleur zal worden vervangen door de Duit sche rijksvlag met bengaalsch vuur worden verlicht. BINNENLAND. Huldiging Dr. Moller. In de achterzaal van café „De Lindeboom", Heuvel, Tilburg, heeft j Zondagnamiddag de aangekondigde I huldiging plaats gehad van dr. H. W. F. Moller, bij gelegenheid van diens zestigsten verjaardag. Op het podium prijkte het borst beeld van den jubilaris, te midden van bloemen. Aan de bestuurstafel hadden, behalve een groot aantal le den van het comité, ook de leden van het eere-comité plaats genomen, na melijk mgr. prof. dr. Th. Goossens, inspecteur van het Katholiek Mid- len Rembrandt weer op z'n plaats zaagt! En daarna waart ge nog naïef genoeg om te denken, dat ik je vol komen vertrouwde. Jawel! Lieve vrouw, wat moeten we met dezen schurk beginnen?" Mevrouw Littimer schudde weife lend het hoofd. Het was duidelijk, dat de tegenwoordigheid van Henson haar in de war bracht. In haar oogen was nog iets van den vroeger door stanen angst voor zijn bedreigingen, welke nog niet geheel verdwenen scheen of althans in zijn tegenwoor digheid weer even opkwam. „Stuur hem weg", zei ze. „Laat hem gaan." „Ja, hem heensturen zal ik zeker!" vervolgde Littimer streng. „Maar hem laten gaan, dat is een andere kwestie. Als wij het doen, laat de po litie hem toch niet met rust; hij heeft daarvoor te veel op zijn kerfstok. En het is een zekere geruststelling en een troost, te weten, dat zijn booze loop baan met enkele jaren zal worden be kort. Maar ik zal geen medelijden kennen, Scotland Yard zal van alles op de hoogte worden gesteld!" Er was 'n koude klank in de woor den van Littimer, waaruit wel diens vaste voornemen bleek om zijn be dreiging ook ten uitvoer te brengen. En Reginald Henson begreep dit maar al te goed. Uit de andere moei lijkheden zou hij nog kunnen trach ten zich te redden, maar deze bedrei ging klonk verschrikkelijk ernstig en gemeend. Het was dus tijd om te pogen een verzoening tot stand te brengen. „Het zal een vreeselijk familie- «388T Indien U ppn pracdsch S*. Nicolnas-cadeau zoekt, bezichtigd dan eerst onze alage, waar U van alles in overvlopd vindt wat nuttig kan zijn en het voordeeligste in prijs is, dit biedt U alleen Stationair 13. WAALWIJK, bif de Markt. schandaal worden, mylord", kreunde hij. Littimer sprong overeind, hij was wit van verontwaardiging en een vervaarlijke gloed laaide er op in zijn oogen. Hij was heel wat kleiner dan Henson, maar de laatste deinsde toch voor hem achteruit. „Jou hond!" riep hij uit. „Zal het een grooter schandaal zijn dan dat van de afgeloopen 7 jaar? Weet heel de wereld niet, dat al dien tijd een zware wolk haar schaduw heeft ge worpen over de eer der familie? Lord Littimer leeft met zijn vrouw in on min, en mevrouw Littimer heeft de vlucht genomen! Dat is het verhaal dat men, met tal van commentaren, beluisteren kon in onze kringen! En in deze huiselijke omstandigheden is het altijd de vrouw die het meeste lijdt. Iedereen zegt dal de vrouw iets verkeerds heeft gedaan. En mijn vrouw heeft zeven jaren lang geleefd onder den ban van die vreese- lijke lasterlijke aantijging of verden king. Indien ze zich nog ooit had dur ven vertoonen in onze kringen, nadat ze mij verlaten had, om mijn onschul- digen zoon te kunnen beschermen, zou zij toch door niemand meer zijn aangekeken, ja, door allen veracht en gemeden. En gij, die de oorzaak zijt van dit alles, gij durft me spre ken over een familieschandaal!" „Ge zult er den toestand niet beter op maken, mylord!" Wordt vervolgd. t van het Waalw(jksclie en Langstraatsc&e Cooran Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs per 8 maanden 1.26. Franco per post door het geheele rijk f 1.40. Brieven. Ingezonden stukken, gelden, en*, franco te «enden aan den Uitgever. Prfls der Ad verten tien 20 cent per regelmint mom 1.60. Bfl contract flink ruhat Reclames 40 cent per regel. AdvertenflSn moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om alterUJk 0 our In ons bexlt afn. m „DM MOBO VAN BBT ZDIDMW. In origin, doozen 45 en 65 ets. MflAISCÖAPPy VAN VEfiZEKERiNG OP MET LEVEN

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1929 | | pagina 1