Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ROODEROZER.
m
DmnERmum
Earn
i
in
FEUILLETOn
GEMEENTERAAD.
NUMMER 403.
ZATERDAG 28 DECEMBER 1929.
BD|
en.
52e JAARGANG.
Dit blad Tanchtynt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs per 8 maanden 1.25.
Franco per post door bet geheels rflk 1.40.
Br leren, Ingezonden stukken, gelden, ens.
franco te aenden aan den Ultgerer.
UITGAVE i
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telccr.-Adres: ECHO.
Telefoon No. SS,
Prfls der Advertentiën
20 cent per regel; minimum 1,50.
Bfl contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en Vrfldag
des morgens om slterlflk 9 sar In ons bealt
s8n.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Spoedig achterhaald.
.De Vrijzinnig Democraat* van 21
December 1.1. begint op de eerste
bladzijde, gewoonlijk voor Mr. Mar-
chant gereserveerd, met een zeer uit.
voerig overzicht„Ut Kumerweek"
Dit overzicht vangt aldus aan
„De heer Marchant heeft den
nieuwen Minister van Defensie, den
heer Deckers, bij zijn eerste begroo
ting vergast op een redevoering,
waaraande nieuwe excellentie, indien
hij inderdaad zal trachten haar te
beantwoorden, waarvan wij nog zoo
zeker niet zijn, een heele kluif zal
hebben".
De heer mr. P. J. Oud, de Redac
teur van dit Weekblad,, en, naar wij
meenen te weten, de schrijver van
dit Kameroverzicht, zal thans wel spijt
hebben, dat hij zijn leider zoo buiten
gewoon in de hoogte heeft gestoken.
't is wel tragisch, dat op 't oogen-
blik, waarop deze woorden, in over
moed geschreven, onder de oogen
zijner lezers zijn gekomen, heel Ne-
derhand al heeit kennis genomen van
het schitterend en voor den heer
Marchant waarlijk vernietigend ant
woord, dat de Minister van Defensie
in zijn groote Begrootings-redevoering
hem gegeven heeft.
.De heele kluif", dien de heer
Marchant den Minister meende gege
ven te hebben, heeft deze werkelijk
met smaak en elegantie tot het aller
laatste restje verorberd.
En nog was zijn appetijt niet over.
V De neutrale Volksschool
In Limburg.
Een merkwaardige uitspraak levert
„Het Volk" inzake de oprichting van
„de neutrale volksscholen* in Limburg.
Tegenover verschillende katholieke
bladen, die hadden betoogd, dat er op
die scholen een socialistische opvoe
ding zdl worden gegeven, merkt het
blad op
Ongetwijfeld beoogen wij ook met
deze schoolstichting socialistische
kuituur in Limburg te brengen. Deze
socialistische kuituur sluit echter
7>
r )ubbel is het genot met
Wybert-tabletten, de keel
is tegen ontsteking be
veiligd, de adem zuiver!
In origin, doozen J 45 en 65 ets.
voor het kind in vermijding van alle
geestelijke overweldiging met wat
slechts naar leerstelligheid zweemt.
Dat is de zin van ons streven naar
„neutraal* onderwijs, zooals uit heel
de paedogogische literatuur van so
cialistische zijde blijkt. Zegt men,
zooals de ex-socialist v. d. Ploeg
ook in den Heerlenschen gemeen
teraad deed, dat zulk neutraal on
derwijs in Limburg ook op de
openbare school gegeven wordt, dan
kan daartegenover de vraag gesteld
worden, waarom dan in Limburg
ook de neutrale Nutsschoien noodig
bleken. Waarom anders dan wijl,
onder katholieke drijverij naar be
noeming van katholieke onderwij
zers aan openbare scholen daar vaak
tot verkapte katholieke scholen ver
worden zijn
Met de bekentenis in den eerste
zin van dit citaat geeft het socialisti
sche blad zich gewonnen. Er zal niet
eens gestreefd worden naar neutrali
teit op de nieuwe soort scohien, een
der doeleinden is het brengen van
socialistische cultuur in Limburg.
De katholieken hadden zichzelf al
gewaarschuwd voor de neutrale volks
school, nu waarschuwen de socialisten
hen ook.
van „De Echo van het Zuiden."
door
v ■-
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
1)
JOSTA'S DAGBOEK.
Josta von Waldow stuurde haar ele
gante dogcart, die zij eenige dagen gele
den van haar vader op haar verjaardag
gekregen,had door den breeden ingang
van den tuin. Zij rolde nu op den glad
den, reinen grindweg verder tot het
portaal van het „Freulekasteeltje".
Zoo heette in den volksmond het
mooie gebouw, in barokstijl opgetrok
ken, dat Zijne Excellentie den minister
Magnus von Waldow, als dienstwoning
was aangewezen. Het Freulekasteeltje
was vroeger bestemd geweest om als
woning te dienen voor de ongetrouwd
gebleven prinsessen van het hertogelijk
huis. Maar sinds vele jaren waren er
geen ongetrouwde prinsessen meer en
het kasteeltje had langen tijd leeg ge
staan. Dit was tegen den practischen
zin van den regeerenden hertog en hij
had er al dikwijls over nagedacht, voor
welk ander doel men het gebouw zou
kunnen gebruiken.
KAATSHEUVEL.
(Vervolg). {-
Bij den post Volkshuisvestiug vraagt
het lid Beerends, of de tfjd aiel rijp is,
dat particulieren voor woningbouw van
gemeentewege een hypothecair voor
schot wordt verstrekt.
Voorz. Dat staat eigenlijk buiten de
begrooting. Maar de behoefte aan gem.
hypotheek is nog niet gebleken,
Beerends. De Dioc. Werkliedenbond
zal binnenkort aan de gemeentebesturen
een overzicht geven van wat er alzoo op
dit gebied door de verschillende ge
meenten wordt gedaan.
Voorz. Dan zullen we maar eens af
wachten.
Bij post 115: wegenverbetering, stelt
nister, die zeer bij hem in de gunst
stond, zich vol bewondering over den
bekoorlijken, barokstijl had uitgelaten,
en daar de tegenwoordige woning van
den minister zich in een gebouw be
vond, dat men wilde sloopen, bedacht
de hertog zich niet lang en bepaalde dat
't Freulekasteeltje tot mini ster swoning
zou worden ingericht. Sinds drie ja
ren werd het nu voor dit doel ge
bruikt.
Minister von Waldow was zeer ver
heugd geweest over deze verandering
en zijn vrouw en dochter waren het
nog meer. Inderhaast werden de voor
bereidselen tot de verhuizing gemaakt.
Maar alleen de vader en de dochter
mochten er aan deelnemen, want me
vrouw von Waldow werd ziek vóór 't
Freulekasteeltje gereed was en stierf
kort daarop.
Josta von Waldow verhuisde nu met
haar .vader alleen naar het kasteeltje.
Josta was toen achttien jaar. Nu had
zij reeds haar één-en-twintigste achter
zich en nam geheel de plaats van de
huisvrouw in de ministerswoning in.
Toen de dogcart voor het portaal
stilstond, wierp Josta den bediende,
die haar op haar tocht begeleid had,
de teugels toe en sprong van den wa
gen, zonder van de hulp van den lakei
gebruik te maken, die dadelijk uit de
vestibule naar buiten was gekomen.
Terwijl zij de met planten versierde
vestibule binnentrad, vroeg zij den
knecht
„Is papa thuis, Schröter?"
„Jawel, Freule, Zijne Excellentie
heeft bezoek van graaf Ramberg," ant
woordde deze.
t
de Commissie voor 2000 uit te trekken
i voor verbetering van de Berkdijksche-
straat, de Rechtvaart en andere buiten
wegen.
Roestenberg. Als leek kan ik er na-
tuurljjk niet over oordeelen, maar ik
zou toch wel eens de vraag willen stel-
len: hebben wij wel voldoende arbeids-
I krachten om ons uitgestrekte wegennet
j te onderhouden? Ik geloof, dat 5 arbei-
ders wel een beetje te weinig is. Afge-
loopen zomer zijn er van deze vijf gere-
geid een paar benut voor de bestrating
in de kom van de gemeente. Dat is na
tuurlijk een zuinigheidsmaatregel, maar
ligt die wel in de goede lijn?
Voorz. Daarover hebben wij in het
Dag. Bestuur ook al gesproken. We wil
len het eens afzien, wat de arbeiders
komend jaar op de buitenwegen kunnen
presteeren, als ze uitsluitend daarop
werkzaam zijn.
Roestenberg. Daarmee kan ik volko
men accoord gaan.
Wijdemans. Hoe werkt de wegen-
schaaf?
v. Lier. Dat moeten we nog eens een
jaartje afwachten. Er is tegen het na
jaar mee gewerkt en dan geeft het meest
al een modderboel. Dat de arbeiders af-
geloopen zomer aan de harde wegen
hebben gewerkt, komt ook voornamelijk
omdat ze vanwege den drogen zomer
aan de buitenwegen niets konden doen.
M.i. kunnen we gerust met de thans in
dienst zijnde arbeiders de proef nemen.
Snaphaan. En dan mag men ook wel
de aandacht vestigen op die buitenwe
gen die nog steeds zonder voetpad zijn.
De Voorz. zegt dit toe.
Beerends: Het voetpad van de Berk-
dijkschestraat is ook veel te smal.
Voorz. We zullen er onze aandacht
aan schenken.
Bij het boofdstr k wegen worden met
een ter tafel gebracht de punten 7 en 8
Josta kwam een vroolijke glimlach.
Haar mooie oogen, vol kleur en uit
drukking, schitterden. Zij scheen blij
verrast.
„Wanneer is de graaf aangeko
men?" vroeg zij verder.
„Ongeveer een kwartier geleden."
„Waar zijn de heeren?"
„In de studeerkamer van Zijne Ex
cellentie."
Josta knikte en liep snel de trap op,
die aan het eind der vestibule recht
naar boven, naar de eerste étage
voerde. Deze trap was met donker
groene loopers belegd, en de bronzen
leuning met verwonderlijke versie
ringen eindigde boven in een groen
fluweelen afsluiting. Zonder haar
hoed en handschoenen af te leggen,
liep zij naar het studeervertrek van
haar vader. Een lakei, die in het voor
vertrek vertoefde, wilde haar aandie
nen, maar zij weerde hem lachend af,
opende zelf de deur en stak haar hoofd
om het hoekje.
„Niet boos zijn, papa, dat ik onaan
gediend deze heilige ruimte betreed,
waar over het wel en wee van den
staat beraadslaagd wordt. Ik hoorde
dat oom Rainer bij u was, en hem
moet ik beslist dadelijk goedendag
zeggen."
Terwijl zij snel binnentrad sloot zij
de deur achter zich er^ stond nu mid
den in de groote, in donkeren toon
gehouden kamer. Aan het groote bu-
reau-ministre bij het venster zaten
twee heeren tegenover elkaar. De oud
ste van hen was de minister, een for-
sche man, midden in de vijftig, met
een verstandig gelaat, waaruit wils-
kraeht sprak, en grijzend haar en
n.l.adres van J. B. Mosselveld te Kaats^
heuvel en van de bewoners dier straten
inzake verharding van de Berkdfjksche-
straat en Molenstraat; en adres van de
bewoners van de Rechtvaart en de Hoo-
ge Zandschel om verbetering van de
wegen.
Vrinten. Wordt er nu ook gedacht aan
de Sprangschestraat, want die heeft het
al heel hard noodig.
Voorz. Er is al opdracht voor verbe
tering gegeven.
Weth. v. d. Horst merkt op, dat de be
woners van de Rechtvaart niet het recht
hebben om te zeggen, dat bij hun niets
aan de wegen wordt gedaan. Op de
Rechtvaart werd het eerst de wegen-
schaaf gebruikt. Dat dient men volgens
spr. meer te apprecieeren. En als men
verder zegt, dat men in de kom van de
gemeente plavuizen voor de huizen legt,
dan vergeet men, dat de betrokken men-
schen die zelf moeten betalen.
v. Amelsfoort. We zijn op den goeden
weg, als er elk jaar 2000 wordt uitge
trokken voor de buitenwegen.
Naar aanleiding van de vraag, hoe net
staat met een ophaaldienst voor het
vuil, antwoordt weth. van der Horst,
dat men bezig is daarvoor een begroo
ting te maken.
Op de volgende subsidie-aanvragen
werd gunstig beschikt:
Het Bestuur van de vereeniging ter
bevordering van Nijverheidsonderwijs te
Kaatsheuvel om een subsidie van ƒ525
in het te verwachten tekort van de te
geven cursussen;
Idem van het Bestuur der R.K. Va li
ve reeniging te Loon-op-Zand om een
subsidie van 150.voor een te geven
cursus in het patronen maken:
Het bestuur van de R.K. Bibliotheek
te Kaatsheuvel om een subsidie van 50.
Bij post 185 (subsidie aan Muziekge
zelschappen) zegt het lid Snaphaan het
volgende: Voor Sint Nicolaas dan trek
ken hier altijd beide harmonieën mee
rond voor de collecte. In Berkdijk is dit
jaar ook een comité begonnen met een
collecte voor Sint Nicolaas en met suc
ces. Maar nu hebben een paar bestuurs
leden van de harmonie St. Jan verboden
aan de leden om met muziek mee te
trekken. Dat is toch eigenlijk niet in den
haak. De vereeniging krijgt toch ook
subsidie van de gemeente en mag dan
voor zoo'n nuttig doel ook wel iets
doen. Zou U er soms eens op willen
wyzen?
v. Amelsfoort. De subsidie wordt ge
geven voor volksconcerten, maar niet
om voor Sint Nicolaas rond te trekken.
Snaphaan. Maar hier doen ze het toch
wel. Het is toch ook voor de armen.
v. Amelsfoort. Ik zou zeggen, het be
stuur is er om te besturen, maar niet
om bestuurd te worden.
Snaphaan. Maar is het dan werkelijk
zoo erg, om voor een keer medewerking
te verleenen voor een goed doel.
Wijdemans. Ik ben er wel voor om de
muziekgezelschappen te vragen, dat ze
bij bijzondere gelegenheden, zooals op
Koninginnedag, in de gemeente blijven,
en niet, zooals dit jaar, allemaal naar
baard. De jongste, graaf Rainer Ram
berg, had ook reeds de vijf en dertig
overschreden. Hij was een slanke,
aristocratische verschijning met een
zeer interessant gezicht. Zijn voor
hoofd was hoog en rustig, en om zijn
mond vertoonde zich een scherpe uit
drukking. Zijn smalle lippen waren
vast op elkaar geklemd, zooals men
dat bij menschen vindt, die gewoon
zijn zichzelf te beheerschen en hun
innerlijk te verbergen. Vanaf zijn fijn-
gevormden neus, de zijn gezicht een
krachtig profiel verleende, liep tot aan
de mondhoeken een eigenaardige trek
en zijn breede, stevige kin drukte wils
kracht uit. Dit gezicht had een uit
drukking, die verried, dat graaf Ram
berg reeds veel in zijn leven had moe
ten overwinnen; ook zonder baard
was het mannelijk en karakteristiek.
Opvallend werkten zijn diepliggende,
grijze oogen,, die een bijzonder helde
ren blik hadden en warm en vriende
lijk uit zijn gebruind gezicht keken.
Alles bij elkaar genomen was de
graaf een persoonlijkheid, die men
niet over het hoofd kon zien en die
ook op het eerste gezicht sympathie
en belangstelling wekken moest.
Toen Josta von Waldow op den
drempel verscheen, kwam er een glans
in zijn oogen en met welgevallen keek
hij naar de frissche, slanke verschij
ning, die als het blijde, bloeiende leven
was. De fijne en toch jeugdig-krach
tige vormen van het jonge meisje
kwamen in het elegante rijkleed tot
hun volste recht.
Graaf Rainer Ramberg stond snel
op en ging haar tegemoet. Zijn bewe-
;ingen hadden bij alle veerkracht toch
buiten te gaan.
Het lid v. d. Heuvel zegt, dat de Har
monie van Loon-op-Zand vier volkscon
certen geeft, waarvoor ze van de ge
meente 150.ontvangt, dus 37.50 per
concert. Van subsidie is in eigenlijken
zin, volgens spr. geen sprake. Men denkt
er niet aan om op een ander een con
cert te geven voor 37.50. Dit jaar is de
harmonie op Koninginnedag naar Geer-
truidenberg geweest en daar ontving
men voor het geven van een concert
ƒ125.plus vrij verteer en reiskosten.
N,u kan men niet van de vereeniging
verlangen, dat ze zich gaat verplichten
om voor 37.50 in Loon te blijven, waar
niets te doen is. Als er in Loon een al-
gemeene feestviering is, wil de harmo
nie daaraan wel medewerken. Maar Ko-
ninginnefeest is er nooit gevierd.
Roestenberg. Ik geloof dat men dit te
zakelijk gaat zien. Onze. bedoeling is, om
de muziekgezelschappen te steunen.
Gaat men de zaak echter uitrekenen per
concert, dan komt er een onaangenaam
element in en daarvoor achten wij onze
corpsen te hoog.
v. d. Hoven. Afgeloopen zomer heb
ben we den geheelen tijd prachtig weer
gehad en toen zijn er hier veel te weinig
concerten gegeven.
Het lid v. d. Heuvel geeft tenslotte aan
de harmonieën van Kaatsheuvel den
raad om een beroepsdirecteur aan te
stellen.
De Commissie stelt verder voor, om
het gastarief te verlagen en als volgt te
bepalen: voor de eerste 20 M3. 12 cent,
en 10 cent voor de volgende M3. en het
stroomtarief voor klein-krachtverbruik
als volgt: 20 cent voor de eerste 50 KWU
19 cent voor de tweede 50 KWU, 18 cent
voor de derde 50 KWU, 17 cent voor de
vierde 50 KWU en 16 cent voor de vijf
de 50 KWU. B. en W. hebben verder nog
m overweging een verlaging voor het
grootbedrijf, waarover men nog in on
derhandeling is met de PNEM.
De Raad gaat met een en ander ac
coord.
Verzoek van het Bestuur van de
Noord-Brab. en Geldersche R.K. Blin-
denvereeniging, om een subsidie van
21/2 cent per inwoner.
Voorz. Dit bedrag komt ons nogal
hoog. We achten het gewenscht om eerst
eens nadere inlichtingen te vragen aan
het Bestuur, wat er alzoo door andere
gemeenten gegeven wordt.
Hiermede kan zich de Raad vereeni
gen.
Aan het verzoek van den Directeur
der R.K. Militairenvereeniging te Venlo
om een subsidie van 25.- wordt vol
daan.
Verzoek van de Vereeniging van Ne-
derlandsche Gemeenten om een extra
bijdrage van 1/4 cent per inwoner voor
de aankleeding van de algemeene be
stuurskamer in het eigen vereenigings-
gebouw te Den Haag.
Voorz. Wij stellen voor, het gevraagde
te geven, temeer waar we nogal veel
met de Vereeniging doen en het hier
slechts een klein bedrag geldt.
Aldus wordt besloten.
iets terughoudends.
Josta stak hem lachend beide han
den toe.
„Dag, oom Rainer!"
„Dag, mijn lieve, kleine Josta!"
Zij mat haar schouders ondeugend
met de zijne.
„Altijd nog klein? Ben ik dat wer
kelijk?" vroeg zij, zich trotsch oprich
tend.
Hij glimlachte.
„Daar je toch nog steeds tegen mij
op moet zien, heb ik het recht je klein
te noemen. Of wil je daarover met mij
kibbelen? antwoordde hij en zijn stem
klonk daarbij even weifelend.
Josta schudde haar hoofd.
„O neen! Eigenlijk vind ik het zoo
prettig, dat ik uw kleine Josta ben.
Als u het zegt, klnkt het zoo vertrou
welijk. Ik zou heelemaal niet willen,
dat u, mij anders noemde. Maar nu
wil ik papa even een kus geven en
dan verdwijnen. Jullie beiden trekt
zulke vreeselijk gewichtige gezichten,
alsof jullie over staatsaangelegenhe-
den moet beraadslagen. Dat zit hier in
deze kamer in de lucht. Hier wordt
over het lot van volkeren beslist."
Zij kuste haar vader hartelijk.
„Spotvogel", beknorde hij glim
lachend.
Zij streelde zijn wangen.
„Niet knorren, papa. De zon schijnt
zoo mooi."
„Hoever ben je met je dogcart ge
reden?"
Wordt vervolöd.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsclie en Langstraatsclie Courant*
C
