Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I
Xtfrês#,
tOODE ROZEN.
i
m
l
!ii|
^SU uitgaaf/
ftUILLElürt
DOORERVAmm
flor.
'Uvi!
ypltfMER 25.
WOENSDAG 26 MAART 1930.
53e JAARGANG.
i j
Dit blad varachijnt
WOENSDAG an ZATERDAG,
Atxmnementsprt) a per 8 maanden 1.25.
Franco per post door bet geheele rijk L40.
Brieven, Ingesonden stokken, gelden, ms
franco te «enden aan dan Uttgerer.
UITGAVE s
WAALWIJKPOHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefr.-Adres: ECHO.
Telefoon No. U.
Prga der AdTertentiAn
20 cent per regel; wiiTitmum i.öo.
Bfl contract flink rabat.
Reclame» 40 cent per regeL
Ad verten tlbn moeten Woensdag en Vrijdag
de» morgen» om al ter lijk 8 «ar in ons beslt
■la.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
De Handelsconventte.
Wij plegen niet al te veel plaats in
te ruimen aan verslagen over wereld
conferenties e.d., maar zooals onze
lezers zullen hebben opgemerkt, heb
ben wij meer dan gewone aandacht
geschonken aan de Douane-conleren-
tie, die te Genève, onder schitterende
leiding van den heer Colijn is gehou
den. En dit wel omdat die conferentie
en hare resultaten van'zoo eminent
belang kunnen zijn voor ons land,
ook speciaal voor de industrieën dezer
streek.
En al dreigde ze meermalen te mis
takken en al is het resultaat veel min
der dan men gaarne zou zien, een be
gin is gemaakt en dat is al veel waard.
Het is ook niet gemakkelijk om van
verstokte protectionisten vrijhande
laars te maken, ook al zou zulks bij
algeheele deelname voor Europa van
bet grootste belang zijn. Men moet
wel weten dat vele Europeesche
kegrootingen drijven op de inkomsten
lit de douane-tarieven. Hoet dit zij,
It conventie is, onder een ongekende
ovatie aan Colijn beëindigd met de
wlgende resultaten:,
ie staten worden in twee catego
rieën verdeeld. De eerste en meest-
omvangrijke omvat de staten, die ge
woon zijn in hun handelsverdragen
net andere staten een gedeelte van
kin tarieven te consolideeren.
In de tweede categorie waartoe
Herland behoort zijn die stalen
mdergebracht, die niet, of slechts bij
uitzondering, handelsverdragen met
Itpalingen omtrent douane-tarieven
ifleggen. Behalve Nederland behoo-
n tot deze categorieEngeland, Por
tugal, Denemarken en Noorwegen.
De eerste groep, dus die der pro-
Monistische staten, verbindt zich
ta hoofdzaak vanaf heden en voorloo-
fig tot 1 April 1931 geen gebruik te
maken van het recht van opzegging
de handelsverdragen, met andere
wdrag-sluitende staten afgesloten.
Wat de autonomie of niet-geconsoli-
herde rechten aangaat, is deze groep
'iet gebonden deze te laten op het
huidige niveau, noch is zij verplicht
lieuvve rechten uit te stellen, doch zij
W er mee accoord, met andere sta-
steeds Wybert-tableüen
i meenemen, zoo gauw
y hebt U kou gevat, lastig
-zijn de gevolgen.
Tan „De Echo van het Zuiden."
ten, die zich door deze -tferhooging be
nadeeld gevoelen, te onderhandelen,
om zoo mogelijk het verstoorde even
wicht te herstellen.
Het is een der grootste verdiensten
der conventie, dat de staten voortaan
beloven tot op zekere hoogte rekening
te zullen houden met de belangen van
andere staten.
Leiden die onderhandelingen bin
nen twee maanden niet tot een bevre
digend resultaat, dan kan de staat die
zich benadeeld gevoelt, de conventie
opzeggen, hetzij aan alle staten, hetzij
aan den staat, die oorzaak is van deze
opzegging. Mitsdien kan iedereen de
conventie opzeggen en met den vinger
wijzen naar den staat, die de schuld
van deze opzegging draagt, hetgeen
naar men verwacht, remmend zal
werken op besluiten inzake tarie.s-
verhoogingen. Op deze verplichting
tot onderhandelen is een uitzondering
toegelaten voor dringende omstandig
heden en voor vervolgingen, die
krachtens een wetsbepaling plaats
hebben, zooals de Loi van Cadenas in
Frankrijk. Deze uitzondering belet
echter niet, dat een staat, die zich
door deze verhooging benadeeld ge
voelt, de conventie kan opzeggen.
De staten der eerste groep verbin
den zich verder om indien mogelijk,
20 dagen van tevoren aan de overige
verdragsluitende staten hun tariefs-
verhoogingen mede te deelen in ieder
geval op het oogenblik, waarop de
maatregelen worden gepubliceerd.
De groep, waartoe Nederland be
hoort, verbindt zich, tijdens de con
ventie de bestaande protectionistische
tarieven niet te verhoogen en geen
nieuwe protectionistische rechten in
te stellen. Bij verhooging van fiscale
rechten kunnen de leden niet tot on
derhandelen worden uitgenoodigd
door staten, die zich daardoor bena
deeld gevoelen, maar wel kan in dat
geval de benadeelde partij de conven
tie opzeggen.
Wat de in- en uitvoerverboden be-
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
Barones Rittberg kon den Zondag
Huwelijks afwachten. Ten eerste ver
achtte zij haar jongens, twee of fi
leren, die in een andere stad in gar
den lagen, en verder verwachtte
I graaf Rainer en gravin Gerlinde
tafel.
T°en het eindelijk Zondag was ge
iden, verheugde zij zich boven-
a'e. Maar de strafpreek hield zij
°ch tot graaf Rainer midden tus-
c en haar hartelijke gelukwenschen.
"ten slotte zeide zij:
ana §raaf eigenlijk had ik heel
we plannen met u gehad."
»Ja, mijn vrouw had zelf een oogje
§e\vorpen. Ik geloof zelfs, dat ze
wilde laten scheiden. Ik ben blij,
v !l door uw verloving het drama
n 'nderd hebt", schertste hij op ge-
gelijken toon.
l0'n.fjar Dieti, wat ben je weer onge-
lach dwaas", zei de barones half
ik boos. „Neen, neen, graaf,
heel andere plannen met u."
„En mag ik die niet weten?" vroeg
graaf Rainer glimlachend.
Zij keek naar Gravin Gerlinde, die
door haar zoons en eenige jongelui 't
hof werd gemaakt.
„Neen, neen, dat zeg ik u niet meer,
dat blijft mijn geheim. Maar ik hoop,
dat u heel gelukkig zult worden."
Het kasteel Rittberg was veel klei
ner dan Ramberg en lang niet zoo
kostbaar ingericht. Maar er heerschte
zulk een gezellige toon en de verhou
ding tusschen de vier bewoners was
zoo innig goed, dat men er altijd in 'n
prettige stemming kwam.
Aan tafel ging het ook zeer gezel
lig toe. Zelfs gravin Gerlinde vergat
haar smart een oogenblik en lachte
om de plagerijen tusschen de barones
en haar twee zonen.
Toen na tafel de heeren op de ver
anda in de zon een sigaar rookten en
de jongelui in de tuin waren, zaten
de barones en de gravin een oogen
blik met elkaar alleen in de kamer.
Toen zei de barones:
„Wat zei u wel van de plotselinge
verloving van uw neef?"
De gravin had zich al lang op die
vraag voorbereid. Zij trok een
schalksch gezicht.
„Nu kan ik het u wel vertellen, lie
ve barones: ik heb dat al lang zien
aankomen. Ik ben immers de vertrou
welinge van mijn neef en in den laat-
sten tijd had hij veel over zijn verloof
de gesproken."
De barones was verbluft.
„Maar vertelde u mij niet van
een liefdesgeschiedenis met een zeer
aanzienlijke dame?'
treft, verbinden de staten zich, den
status quo te handhaven, in afwach
ting van de inwerkingtreding van de
Conventie-Colijn tot algeheele af
schaffing der in- en- uitvoerverboden.
Vaardigt een staat toch een nieuw in-
en uitvoerverbod uit, dan kan de be
nadeelde partij hem tot onderhande
len uitnoodigen, en wordt geen bevre
digend resultaat bereikt, dan kan zij
het verdrag opzeggen. De opzegging
door een staat geeft allen anderen
staten in beginsel het recht te vragen,
dat zij van de verplichtingen der con
ventie ontslagen worden.
De verplichting voor de eerste
groep van staten, de bestaande han
delsverdragen niet op te zeggen, sluit
niet uit, dat deze tijdens den duur der
conventie door andere worden ver
vangen, doch vloeien daaruit tariefs-
verhoogingen voort, dan kan weer de
staat die zich benadeeld gevoelt
eischen, dat wordt onderhandeld om
het evenwicht te herstellen; terwijl
hij de conventie kan opzeggen als
geen voldoening wordt verkregen.
Deze laatste bepaling is vooral be
doeld om aan de wenschen van sta
ten als Nederland, tegemoet te komen.
Om, de ineenstorting van dit ver
drag nog eenigszins tegen te houden
is verder bepaald, dat wanneer een
staat gebruik maakt van het recht
van opzegging, ie re staat een con
sultatie van alle verdragsluitende sta
ten kan aanvragen, waarbij over het
lot der conventie wordt beslist. De
secretaris-generaal beslist, of en wan
neer deze conferentie kan bijeenko
men.
De staten verbinden zich verder de
conventie in een geest van loyale sa
menwerking toe te passen en zich te
onthouden van alle maatregelen, die
ten doel hebben de verplichtingen te
ontduiken. De termijn voor teekening
blijft tot 15 April open en de ratifica
tie-oorkonden moeten vóór 1 Novem
ber zijn gedeponeerd. Tusschen 1 en
15 November komen de staten nog
maals bijeen om de lijst van staten
vast te stellen, van wier toetreding de
inwerkingtreding der conventie zal
worden afhankelijk gesteld. Tevens
zal dan de datum van inwerkingtre
ding worden bepaald. Behoudens op
zegging twee maanden vóór het einde
van de periode van een jaar, blijft de
conventie voor een nieuwe periode van
6 maanden van kracht, en zoo vervol
gens.
Gravin Gerlinde keek verschrikt
om.
„Stil, stil. Spreek u daar niet van,
mijn lieve barones. Daarvan mag nie
mand iets vermoeden. Dat is immers
ook al lang geleden al heeft mijn
neef het ook nog niet heelemaal ver
geten. Onder ons gezegd, ik ben eigen
lijk wel wat bezorgd over het geluk
van het jonge paar en ik heb dat mijn
neef ook niet verzwegen. Wij zijn
zulke goede oprechte vrienden, dat ik
het voor mijn plicht hield. Het ver
schil in leeftijd is ook wel wat groot".
De barones kon zich niet genoeg
verwonderen over de kalmte van de
gravin. „Dan heb ik me toch wat in
gebeeld, toen ik dacht, dat ze erg op
graaf Rainer gesteld was", dacht zij.
En hardop vroeg zij:
„Hoe oud is zijn verloofde?"
„Eén en twintig jaar."
„Hm, ja, dat is 'n groot verschil.
Maar graaf Rainer is wel een man om
zulk een jong wezen aan zich te bin
den en gelukkig te maken. En dat
hoop ik nu maar van ganscher harte,
nu hij éénmaal met haar verloofd is".
De heeren kwamen nu binnen,
waardoor het gesprek gestoord werd.
Gedurende den terugkeer naar huis
in de schemering, waren graaf Rainer
en gravin Gerlinde zeer stil. Zij wacht
te steeds op het woord van den graaf,
die haar zou vragen op het kasteel te
blijven wonen. Dien morgen had zij
graaf Rainer bij zich geroepen en tot
hem gezegd:
„Lieve neef, ik wil je de familie-ju-
weelen teruggeven. Het zou mogelijk
kunnen ziin. dat ie ze ie br
BINNENLAND.
Nederlandsche
R.K. Journalistenvereeniging.
J aarvergadering.
Minister Verschuur aan
de lunch.
De Nederlandsche R.Kè Journalis
tenvereeniging zal op Zondag 13
April a.s. haar jaarvergadering hou
den in „Kasteel van Antwerpen" te
Utrecht.
De vergadering begint om kwart
over elven precies. Bedoeling is de ge
heele agenda af te werken voor de
lunch, om 2 uur, waartoe het bestuur
den oud-secretaris der Vereeniging,
minister mr. T. J. Verschuur, had
uitgenoodigd, die deze uitnoodiging
gaarne heeft aanvaard.
Een schadevergoeding van 35 mille
gevraagd.
Naar de Tilb. Crt. verneemt, is door
Weglau, oud traject-directeur van de
T.B.B.M. te Tilburg, een eisch tot scha
deloosstelling ingediend tegen de „Til-
burgsche Post". De beleediging wordt
door W. en zijn raadslieden op niet
minder dan 35000.getaxeerd.
In het begin van de maand April
zal deze zaak dienen voor de Arr.
Rechtbank te Breda.
't Dreigend conflict in de Mijnstreek.
De rijksbemiddelaar, oud-minister
Aalberse, zal Dinsdag naar Heerlen
gaan, om te trachten in het dreigende
of gedeeltelijk wilde geven. Hier, neem
die casette en vergelijk den inhoud
met deze opgave. Je zult alles in orde
vinden". Ze had dit gedaan om hem
aan het spreken te krijgen over de
toekomstige woningkwestie.
Ook graaf Rainer had het wensche-
lijk gevonden met haar daarover te
spreken. Maar toen ze hem met haar
bleek gezicht de kostbaarheden over
gaf, kon hij weer de juiste woorden
niet vinden. Met een paar vriendelijke
woorden van dank had hij de casette
genomen en was naar zijn kamer ge
gaan.
Met brandende oogen had zij hem
nagestaard.
Waarom zegt hij niet, dat ik op het
kasteel kan blijven? had zij gedacht.
Hij zal toch werkelijk niet van mij
verlangen, dat ik naar het weduwen-
huis vertrek?
En ook nu dacht zij weer daaraan.
Met een smartelijken, weemoedigen
blik keek zij hem aan. Hij bemerkte
het niet. Zijn oogen keken in de verte.
Wie zochten zij daar?
Zij zuchtte diep.
Hij schrok op. „Ik ben een slecht
cavelier. Beknor me maar, Gerlinde,
dat ik je zoo verveeld heb."
„Dat heb je niet, ik was ook in ge
dachten. Laat je niet storen. Wij zijn
genoeg met elkaar vertrouwd om ook
te kunnen zwijgen."
Hij bracht haar hand aan zijn lip
pen.
„Je bent een prachtige vrouw, Ger
linde. In jouw gezelschap heeft men
altijd het gevoel, dat men begrepen
conflict in de bouwvakken in de
Mijnstreek de partijen tot elkaar te
brengen.
In verband met de komst van den
rijksbemiddelaar heeft de R.K. Bond
van Bouwvakarbeiders de tegen
Maandag aangekondigde staking op
de ammoniakfabriek te Lutterade
voor een week uitgesteld.
Discontoverlaging te Amsterdam.
De Nederlandsche Bank heeft voor
de zooveelste maal haar disconto met
Vs pCt. verlaagd. Daarmede zijn wy
dan op het wel zeer lage niveau van
3 pCt. aangeland, hetgeen ongeveer
de hellt is van verleden jaar om dezen
tijd, toen het disconto nog 5^2 pCt.
deed. Men zou dus kunnen zeggen dat
de conjunctuuromslag niet in alle
stilte aan het officieele wisseltarief
is voorbijgegaan!
Vergeleken met het vorige jaar is
de rentestand bij de Nederlandsche
Bank nu als volgt:
24 Mrt. '30. 25 Mrt. '29.
Wissel-disconto 3 51/»
Promessendisconto 31h 6
Beleening van
effecten 4 6
Beleening van
goederen 4 6
Voorschotten in
rekeningcourant 4 7
Wij wijzen er nog op, dat de ta
riefverlaging van gisteren bij de Ne
derlandsche Bank alleen de disconto
tarieven betrof. De rente voor belee-
aing van effecten, beleening van goe
deren en op voorschotten in rekening-
conrant bleef gehandhaafd op 4 pCt.
De moordzaak Lans.
Na de Officier van Justitie, mr. De
Visser, is thans ook de verdachte in
de moordzaak-Lans, de 40-jarige pro
curatiehouder G. J. v. O., in hooger
beroep gegaan, van het vonnis der
Rotterdamsche rechtbank, waarby hij
wegens doodslag en verduistering tot
15 jaar gevangenisstraf is veroordeeld.
Twee nieuwe Spoorbruggen.
Naar wij vernemen zullen de Neder
landsche Spoorwegen naar alle waar
schijnlijkheid in den loop van diljaar
»og overgaan tot den bouw van een
weede spoorbrug over de Waal bij
Zaitbommel. De brug, die naast de
oestaande wordt gemonteerd, krijgt elf
•versranningen. De kosten zijn op
f 2 400 000 geraamd.
zwijgen bekoorlijker kan zijn dan het
aardigste gebabbel?"
Zij lachte een weinig nerveus. „Dat
noem ik gracieus verbieden om te
spreken plaagde zij. Maar er klonk
een kleine geprikkeldheid in haar
woorden.
„Tot straf moet je met me praten,
Gerlinde".
„Nu, dan wil ik probeeren of ik
evengoed met je praten als zwijgen
kan", zei ze.
En zij kon het. Zij wist hem door
haar geestige gesprekken steeds weer
Ie boeien.
Met groote gemakkelijkheid ging zy
op de moeilijkste onderwerpen in, of
schoon haar kennis niet zoo groot
was als het oppervlakkig zou schij
nen. Maar zij wist met de schatten van
haar geest te woekeren, waarbij haar
gemakkelijke manier van zich uit te
drukken haar goed te pas kwam. Zoo
had zij op haar neef dikwijls een
groote bekoring uitgeoefend en nu
deed ze dat meer dan ooit.
En smartelijk werd ze zich bewust,
hoeveel ze voor hem had kunnen zijn.
Nu had hij zoo'n onbeduidend ding
aan zijn zijde gekozen. Dat meende zij
tenminste, en daardoor voelde zij haar
nederlaag dubbel zwaar. Het was een
nederlaag zonder eenigen wapenroem,
die zij, naar zij dacht, met wat energie
en voorzichtigheid had kunnen ver
hinderen.
Wordt vervolgd.
I
I
failwyksthe mi kiptraatsclie
I -1 i UnW
i
y li
