JE ECHO VAN HET ZUIOEN ng P. Zonnebrand PUROL ienst. chem berg. den ëï^në^ 3ë TWEEDE BLAD. hun bekend wapen ontleend hebben. In de tweede plaats vind ik het uiterst vreemd, dat er -behoudens eene onbeteekenende uitzondering geen notulen zijn geboekt van 17U2 1731; de volledige lijst der ouderlin- je le ;n ht it! ir ig Zater dag. vm.6,- nm. 1- 30 vm. I- nm. 3.30 1. Iets omtrent de Hervormde Kerk aan de Haven. door J. van der Hammen Nicz. VII. Laat ons nu zien, wat de „kerke- raadshandelingen" ons verder nopens de kerk en vooral omtrent de gemeen te leeren. Heel belangrijk kunnen de aanteekeningen van Ds. Dagevos (16871732) na 1697 echter niet ge noemd worden, en dan moet ik in de eerste plaats mijne bevreemding uit spreken over het feit, dat daarin met geen enkel woord is melding gemaakt van de afzetting van den Waalwijk- schen schout Gilles de Blanchevoge, den 14 Maart 1698. Deze afzetting ge schiedde op verzoek van Philips, ba ron van Leefdael, Heer van Waalwijk, en op last van den Raad van Brabant, om grove nalatigheid en het bezigen van deze godslasterlijke uitdrukkin gen: „gy luyden maekt de menscben „wijs, datter een helle ende een hemel „is". Die uitdrukkingen deed hij tegen de toen binnen Waalwijk zijnde pre dikanten Martini, de Langh, Bijster- velt en Kies. Hij heeft zijn afzetting niet lang overleefd: nog in hetzelfde jaar stierf hij en werd in de Waal- wijksche kerk hegraven. Zijn opvolger was Gijsbert Verwiel, aan wen de te gen en diakenen is echter wel aanwe zig. Kan de Spaansche Successie-oor- lof (17021715) daarvan de schuld zijn? Maar waarom ontbreken dan de aanteekeningen van 1716 tot 1731? IJdele vragen! Ik moet derhalve mijn wetenschap omtrent dien tijd hoofd zakelijk putten uit losse stukken, die wel in vrij grooten getale aanwezig zijn, maar welker inhoud niet be langrijk genoeg is om er hier melding van te maken. Alleen dit moet ik ver melden, dat in de eerste helft der 18e eeuw te Waalwijk een achterklein zoon van onzen dichter Joost van den Vondel gewoond heeft, eveneens Joost of Judocus genoemd, wiens te Waal wijk geboren zoon Jacobus Philippus van den Vondel aldaar voor 1737 eeni- ge jaren Fransche kostschoolhouder geweest is en in 1737 naar Ouden bosch vertrok. Den 27 December 1756 huwde deze Jacobus voor schepenen van Breda met een Breda'sch meisje, juffrouw Johanna Jacoba Gouwen- berg, dochter van Sieur Johan Cou- wenbergh en juffrouw Antonetta Cor nelia Knaepen. Op 't laatst van 1731 ongeveer 'n half jaar vóór den dood van üs. Dage vos waren in den boezem des ker- keraads geschillen gerezen over het verkiezen van ouderlingen en diake nen. De predikant had namelijk den 11 December, met goedkeuring van 2 vm. 7,- nm.l.-2 j Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden Beste jongelui. Deze week ontving ik van mijn staf wn jonge medewerkertjes weer een paar leuke bijdragen. Vandaag wordt dat geplaatst van T. de H., een zeer lyerig lid van ons hoekje. Die weet wat werken is en ook dat het zoo leuk is voor onze jongelui iets van eigen menscbjes te lezen. Van P. V. te Sprang ontving Ik ook een aardige bijdrage, die wordt zoo spoedig mogelijk opgenomen. Wat staan jullie er weer goed voor Ikl IT* een Paar Zö"(e mooie Feestdagen. Misschien schiet er toch nog wel wat üjd over om eens aan Oom Wim en 0ns hoekje te denken, al zult ge deze dagen wel niet veel In de binnenka mers doorbrengen, dat is te begrijpen Ia llnjijj ®et zulk weer en zulke heerlijke na- Ml [uur Maar vergeet daarbij niet de hoogheid van het H. Pinksterfeest, waarover op school natuurlijk met iullie is gesproken. Dan zal dit feest ton N®'odubbel zoo goed voor jullie zijn. Dus goede en mooie Pinksterdagen "an harte toegewenscht door jullie aller OOM WIM. rzieüi nJ terne11 Öe waarheid mag niet altijd gezegd worden. D'r is 'n spreekwoord dat zegi kleine kinderen en dronken menschen aesgen de waarheid, Ei dat is zoo. Zoo ga ik eens vertellen, van een ueelen kleinen jongen, dh de waarheid Sprak en er voor gestraft werd. Het was Zondagmiddag even werd "n makkelijken stoel genomen om te raadplegen, waar de wandeling heen zou zijn. Het gezinnetje bestond uit man en vrouw en drie kinderen, maar nu was het een groot gezin, want er waren vier logé's. Zusje van lien jaar speelde even haar oefeningen op de piano, de ove rigen hadden een krant of boek in de hand genomen, want ze zouden esrst nog een kopje thee drinken Dit vond Moeder zoo gezellig en zeideze, dan zullen wij eerst naar de kerk gaan en na kerktijd vragen of Lies met johan komen met hun violen en dan zullen wij eens een gezelligen zang avond maken. in dien tijd. dat dit alles besproken werd en juffrouw Roos haar kopje thee ronddiende, zegt kleine Jan (4 jaar) die naast zijn groote nicht Ina zit. en haar maar heel strak aankijkt plotseling Wat heeft U toch een gek gezicht, net een apensnoet. kijk zoo. En Ina en haar broer kijken Jan aanhij steekt zijn tong tegen de onderlip en houdt zijn mondje stevig dicht en doet een aap heel sterk na. Dit was zoo gauw gebeurd dat de meeste aanwezigen het niet hadden gehoord, alleen Ina en haar broer Karei, d'e beiden heel erg schrokken. Miar Moeder had het ook geboord, en bestraf'.e direct Jan met de woor den Wil jij je mond eens houden, je bent een ondeugende jongen en voor straf ga je niet mee wandelen. overige vier leden, eene nominatie ge maakt van drie ouderlingen en drie diakenen, wat natuurlijk strijdig was met de Synodale wetten en een in breuk op de rechten van den ganschen kerkeraad, die gewoonlijk met meer derheid van stemmen de nominatie vaststelde. Uit genoemde nominatie werd in de gecontinueerde vergade ring van 13 December geëligeerd tot ouderling Anthony de Sille en tot dia ken Johannes Buys, waarop de mal contente leden drie ouderlingen en één diaken woedend de vergade ring verlieten onder het roepen van: wij danken daar niet over, wij danken daar niet overt Herhaalde minnelijke aanzoeken om het geschil bij te leg- gen en een nieuwe wettige verkiezing te doen, waren vruchteloos: de predi kant bleef bij zijn abusive onderne- minge persisteren. De gevolgen hier van waren: twee insinuaties van 15 en van 29 December, door den koster Jan Volkerts uit naam der misnoeg den aan Ds. Dagevos gedaan, in hoofd zaak inhoudende, dat, wanneer ge noemde heer niet wilde toegeven en het durfde bestaan de gebruikelijke Zondagsche proclamatiën te doen, zij de misnoegden zich tot de clas sis van 's-Hertogenbosch zouden wen den om recht te verkrijgen. Het ant woord van Ds. Dagevos op de eerste insinuatie, waarvan het relaas natuur lijk mede is geregistreerd in de notu len van den kerkeraad, was: Zeg de Heeren, dat ik de copie heb ontvangen en dat ik der my op zal bedenken. Van de tweede insinuatie gaf de koster dit relaasdat, wanneer ik sux naar be- hooren wilde doen (n.l. de insinuatie der acte van appel), gemelde heere predikant seyde, dat de son onder was en de insinuatie niet wilde aannemen, sijnde te vier uuren aan 't hugs van meergemelden heer Dagevos gekomen; dat ik des anderen daags 's morgens goetstijts wederom bij sijn Eerwaarde komende om hem alsnog de insinuatie te doen, wanneer sijn Eerwaarde sey de, dat het Zondag was en dat hij de zelve niet konde aannemen't zelve seyden ook de diaconen Jan van der Ent en Pieter de Greeff (dat waren zij, die met den predikant medegingen) en heb derhalven volgens ordre der heeren appellanten voor gder een co pie op haar tafel nedergelegt. Ondanks alle, in waarheid vriende lijke, doch dringende vertoogen, bleef de predikant onvermurwbaar en had nog de onvoorzichtigheid wie zou dat verwacht hebben van een man van zulke hooge jaren! de onwet- tig gekozen leden, na de gewone pro clamatiën, den 1 Januari 1732 te be vestigen. Nu was de maat vol. Er werd bericht gezonden aan de classis van 's-Hertogenbosc'ji.; afgevaardig den van deze, n.l. de heeren Lucas van Eybergen, Georg Ulricns Roemer en Gerardus Haverkamp, beproefden een schikking te treffen. Vruchteloos. De beide diakenen Jan van der Ent en Pieter de Greeff deden over de huns En ik zal maar niet zeggen zei Ina Hoe ik jou vind. Ja Ina, dat moet je wel, zegt U nu ook maar gerust hoe U Jan vindt, zet Moeder. Nu. ik vind je een heel onbeleefde ondeugende jongen zei ina boos. En zei Moeder, jij blijft voor straf huls van de wandeling En U dan riepen allen als uit één mond. Ik zei Moeder, o. dat is geen be. zwaar, ik was alleen voor jullie mee gegaan. Maar, nu moet ik eerst eens onder vier oogen met mijn Jantje praten. O, Moe. begon jan te huilen, zeg het dan nu maar. Neen. m'n jongen, dat kan Moeder niet, wij moeten samen zijn. O Moeder snikte Jan, zeg het dan gauw, dan kan ik nog mee. Neen Jan. zei Moeder heel rustig, wij blijven samen vanmiddag thuis, en dan hoop ik, dat je het nooit meer doen zal. Ik zal het nooit meer doen Moe, mag ik dan mee? Neen Jan, het gaat niet. ik moet eerst met je gesproken hebben. Jan ging huilende en snikkende de kamer uit. Allen gingen zich gereed maken voor de wandeling. Vader ging met Zus en Obje mee. Toen Jantje de deur hoorde dicht slaan zei hij: Toe Moe mag ik nog mee Neen m'n jongen het kan niet. Toen ging Moeder in haar stoel zitten en nam |amje op haar schoot, Jan zag wel, dat hij Moeder een heel grooi verdriet aangedaan had, want er stonden tranen in Moeders oogen. Moeder keek hem heel ernstig aan en zei toen Vertel me eens. weet je nog wat je tegen Ina gezegd hebt. Neen Moe Weet je dat niet meer? Neen Moe. wat heb ik dan gezegd? Dat Ina net een apensnoet heeft. Nou, Moe het is toch. Stil Jan, moeder liet hem niet uit spreken. Vertel mij eens. Heeft Ina vier oogen Nee Moe. twee. Heeft ze vier ooren Neen Moe, twee. inziens onwettige tusschenkomst der classis van 's-Hertogenbosch hun be- klag aan de Synode van Gelderland. Voordat deze evenwel werk van de zaak maakte, had de Raad van State zich reeds in den twist gemengd en was inmiddels Ds. Jacobus Dagevos juist te goeder tijd overleden. Kort na diens overlijden verschenen te Waalwijk „Gecommitteerden" van genoemden Raad van State, ten einde de meer en meer ruchtbaar geworden kerkelijke geschillen uit den weg te ruimen. De predikant kon niet meer gehoord worden. Maar de beide met den predikant „medegeheuld" heb bende diakenen van der Ent en de Greeff werden voor „Gecommitteer den" geroepen. Slechts één verscheen: Jan van der Ent. Deze werd vermaand met de genomen schikking van de classis van Den Bosch genoegen te nemen. Hij weigerdeOp advies van de bovengenoemde heeren van Eyber gen, Roemer en Haverkamp die er op aandrongen om de „reputatie" van den overleden predikant zooveel mo gelijk te bewaren werd den 19 Juli 1732 (vooral ook met het oog op den te beroepen nieuwen predikantdoor Gecommitteerde Raden eene resolu tie gemaakt, die hoofdzakelijk op het volgende neerkwam: 1. De twee verkor ene en reeds be vestigde, doch in questie zijnde leden, Antony de Sille, als ouderling, en Jan Buys als diaken, zouden hun ordinai- ren tijd uitdienen. 2. De vier leden, die geappelleerd hadden aan de classis, zouden den kerkeraad „augmenteren" met nog 2 personen: een ouderling en een dia ken. 3. De aldus „geformeerde" kerke raad zou verder zonder uitstel proce deren tot het beroep van een nieuwen predikant. 4. Om den kerkeraad weder op 't oude getal terug te brengen, zou voor die leden, die hunnen tijd hadden uit gediend, voor ditmaal geen andere verkosen worden. Ingevolge evengenoemde resolutie werden den 24 Juli door de vier leden des kerkeraads, die geappelleerd had den aan het classicaal Bestuur van 's-Hertogenbosch, met eenparige stemmen genomineerd tot 't ouder lingschap: Jan Coolhaas, Anthony van Dam en Otto Juyn, en tot het diacon- schap: Jan David Werther, Anthony Heermans en Dominicus van der Hammen, uit welke „nominatie" nog dienzelfden dag werden gekozen tot ouderling Otto Juyn en tot diaken Jan David Werther. Wordt vervolgd. Heeft ze twee monden Neen Moe, één. Heeft Ina twee neuzen Neen moe. ééi. Dus m'n jongen, nu is Ina net een der als Vader en Moeder, zie je wel Precies eender ook handen en voe. ten eender, hoe kun je nu zeggen dat ze net een apensnoet heeft Dit is het verschil tusschen Vader en Moeder en Ina. dat Vader en Moe der ronde gezichten hebben en Ina een heel lang gezicht en dat de on derkin iets vooruit staat. Nu heb je dat gezien, maar daarom is het geen apensnoet zooals jij zei. Maar wij mogen den Heer wel dankbaar wezen dat Hij ons heele goeie gezichten gegeven heeft. |a Moeder, dat is het, haar gezicht is langer, en het Uwe en van Vader is ronder. Maar kijk nu eens, m'n jongen, je h bt Ina heel veel verdriet gedaan en nu moet je haar om vergeving vragen als ze dadelijk terugkomt. Wat moet ik dan zeggen Moe? Heb je er spijt van? Ja Moe Heel erg veel spijt? Ja Moe I Welnu, dan moet je dat tegen haar zeggen. En heb je er verdriet over dat je haar zooveel verdriet aangedaan hebt. ja Moe. zei hij huilend. Welnu dit zeg je haar en je vraagt of zij je vergeven wil. Wil U het mij ook vergeven Moe? Ja m'n lieve jongen, maar eerst moet nu ina je vergeven en dat zal ze als je er werkelijk berouw van beeft. O, ja Moe ik zal het nooit meer doen. Toen 'n half uurtje later de wande laars thuiskwamen, stond Jantje zijn nicht Ina al op te wachten en vroeg met een trilling in zijn stem en tranen in zijn oogen om vergeving en hij zei dat hij der heel veel spijt van had, en dat hij het nooit meer doen zou. Totn gaf Ina hem 'n zoen en vergaf hem alles en Jantje was weer blij dat zij hem nu weer een heele lieve jon. gen noemden. J. T. de H. UIT HET DAGBOEK VAN PIETER POR. 2 Juni. Mr. van Coothstraat vol. Waar moet nu gebouwd? Jammer verbindingsstraat zoo lang blijft wachten. Staan verschillenden gereed om te bouwen. Wie sprak ook weer van „burgerzin". Dat zou hier met recht getoond kunnen worden, als men in deze drin gende zaak tot elkaar trachtte te komen. Maar wordt zoo iets aldus bevorderd? 3 Juni. Gezien nog steeds proeven genomen omtrent verontreini ging Buitenpolder, men krijgt er in Binnenpolder zelfs last van. Is men nu al om gratis advies en medewerking ge weest ter plaatse waar men die krijgen kan en waar des kundige, bevoegde menschen zitten, door 't Rijk aange steld. 4 Juni. Buurman in verschillende opzichten met Ingezonden- Stukken-schrijvers eens, niet in alle. Zeg maar, als het land te duur was, hadden B. en W. niet mogen voorstellen het te koopen. Welk gemeente-be lang kan gediend zijn bij een behandeling der zaak als deze. Ging het hier over zaken, of personen. Eén raadslid heeft men zien gnuiven Heb gehoord dat in verga dering van B. en W. door de twee huidige tegenstanders in dit college eerst was besloten het terrein aan Sp. te geven. Ra, ra, wat is dat? Mooie stem-verdeeling bij dit punt. Iemand, die wat achter de schermen kan zien, leert hoe langer hoe beter de mentaliteit onzer vroede va deren kennen. Over bespre kingen rondom „Koninginne dag-subsidie" zal ik maar zwijgen. De heeren weten an ders en beter dan ze vertolk ten. Buurman en ik hebben nog hoop, dat veler oogen voor 1931 zullen opengaan. 5 Juni. Voer geen polemiek. Orakeltaal of niet: ik weet dat velen mij wel begrepen hebben en dit is voldoende. Is dat een vergadering, is dat debat, is dat een bestuurs verkiezing, waar een afdee- ling zelfs niet de moeite doet een candidaat in te dienen en iemand voorgesteld en geno men wordt onVdat ie nogal veel praat, omdat ie (vul zelf maar in), en diewacht maar! Ja, 't leek heusch op een ko mediespel, heer.v. H. Inzender zal toch ook wel begrijpen in wiens kaart men op deze wijze speelt. Heb niet Oplossingen van de vorige week. 1 De beste stuurlui staan aan wal. radiomuziek aardbeving dordrecht Italiaan oliebol moezel uddel zoet ier en k Wereldtentoonstelling. Hieuwe Raadsels. 1 Ik ben een spreekwoord van 23 letters. 15 10—11 12 Is een dier dat In de Alpen leeft 13—14—31 is een grondsoort 7-6—16 17 is een lichaamsdeel 18—19—20—21—8—23 is een voet- bekleeding 9—22—1 Is een hemellichaam 1819—20—42—1 is niet recht 5—2—3 is een vragend voornaam woord 2 Van links naar rechts en van boven naar beneden ben ik iets, dat opgelost moet worden. x medeklinker xxx rivier in Z—Holland xxxxx heeft in 't vorige jaar veel schade veroorzaakt xxxxxxx het gevraagde woord xxxxx plaats in Drente xxx telwoord x medeklinker Verborgen diernamen. 1. Ik heb hem al zoo dikwijls ge waarschuwd, maar Bob is onver beterlijk. 2. Ik had dergelijke verhalen nooit gehoord, (2 diernamen). 3. Na lang zwerven kwam de we reldreiziger in Zuid-Afrika terecht. 4. Dat werk hebben we zelf gemaakt. a jraïgtTT ti LUitL S lil Sirtiki Stukloopen van Huid en Voeten en Doorzitten bij Wielrijden verzacht en geneest Doos 30. Tube 80 ct. Bij Apoth. Drogisten

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 5