Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. ROODE ROZEfl. MGDRDBRABAI1D i Stuiqe&Mpm v&eb&n PUROL FEUILLETON DQOR,ER\ftRI HEERENBAAI verzacht en geneest \UMMER 48. ZATERDAG 14 JUNI 1930. 53e JAARGANG. op 200^ Dit blad vwaehfat WOENSDAG m ZATERDAG, prierren, Ingebonden «tukken, gelde*. mX franco te madam aan iaa Ult*aw Abannemontspr^a per 8 maanden 1.18. Franco per poet door het geboete rflk f 1.40. UITGAVE i WAALWIJKSOHE STOOMDRTJEKEEIJj ANTOON TIELEN. Telfloop Np. «ff. Telccr.-Adrea: KCHG. Brfa dar AdTertemtlta: 10 «ent per regelmtnihnnm LM. B) contract flink rabat. Reclame* 40 coat per regel. Advertent&n moeten Woensdag en Vrfdag daa morgen* om alterlfk nar In ona bealt «in, van „De Echo van het Zuiden." door HEDWIG COURTHS-MAHLER. 48. „Nu moet het voor vandaag genoeg zijn, Rainer. Nu ben ik werkelijk moe van al het bekijken. Toe, breng mij terug naar mijn kamer. Alleen zou ik den weg, geloof ik, niet eens kunnen vinden." Glimlachend en gelukkig door haar vroolijkheid keek hij haar aan. „Kom maar, mijn lieVe Josta. Voor vandaag heb je ook werkelijk genoeg gezien. Den westelijken vleugel en het middengedeelte ken je nu. Morgen laat ik je den oostelijken vleugel zien. Den weg zul je spoedig leeren". Hij geleidde haar naar haar ka mers. Daar aangekomen zeide ze schertsend „Ik moet bekennen, dat ik nu graag zou willen weten, wat de kok op Ram berg kan. Ik heb honger. Hij lachte. »Wij kunnen dadelijk aan tafel gaan, ik behoef slechts het bevel te geven, dat er opgediend wordt." „Doe het dan", vroeg zij. 'vVeinige minuten later zaten zij aan de kleine ronde tafel in de eet zaal. Josta vond die groote zaal eerst Wat ongezellig voor twee menschen, maar toen haar gemaal haar het hoek- DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN. EERSTE BLAD. Een inval in „een perceel" aan den Dam. Het socialistische Tweede Kamerlid de heer Van der Waerden heeft aan den Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen gevraagd: Heeft de Minister kennis genomen van de door den Delftschen senaat uitgesproken uitsluiting van de studie aan de Technische Hoogeschool voor twee jaar ten aanzien van twee stu denten, die op II Mei j l. in feest stemming terugkeerend van de stu denten— roeiwedstrijden, een perceel, gelegen aan den Dam te Amsterdam, overmoedig, doch zonder kwade be doelingen, zijn binnengedrongen, buiten de uren, waarop dit perceel voor bezoekers te bezichtigen is, terwijl bekend was, dat de bewoners niet aanwezig waren Is de Minister van oordeel, dat het hier een vergrijp betreft, dat verband houdt met het onderwijs aan de Tech nische Hoogeschool en waarin de senaat aanleiding mag vinden tot het nemen van disciplinaire maatregelen Is de Minister bereid, van zijn ver nietigingsrecht gebruik te maken ten aanzien van dit besluit, dat door de onevenredig zware straf, die het oplegt, des te schrijnender is, daar studenten, die zich op dien zelfden dag in den trein ergerlijk misdroegen, tot dusver vrij uitgaan? Voor degenen die het niet mochten weten, deelen wij mede dat Dr. van der Waerden met „een perceel aan den Dam" bedoelt het Koninklijk Paleis. Het zou ook heel erg zijn als een volbloed socialist moest spreken over het „Koninklijk Paleis", over „het paleis van de Koningin" of l.d. De partij zou er van daveren op hare grondvestenWat een klein gedoe toch voor groote en knappe menschen Opnieuw kunnen de Nederlandsche socialisten en ook Dr. v. d. Waerden ten deze in de leer gaan bij hun Belgische en Engelsche collega's! Over de zaak zelf spreken we hier nietalleen willen we zeggen dat o.i. een flinke straf hier wel op z'n plaats is. ,De zondebok?" Wij hebben onlangs meegedeeld dat Kapitein Borren voor het Hoog Mili tair gerechtshof zal verschijnen, Kapitein Borren was commandant der troepen op Curasao, toen vorig jaar de Venezolaansche opstandelingen onder generaal Urbino plotseling op het eiland verschenen en zich van Willemstad, den gouverneur Fruytier, het voornaamste fort en onze soldaten meester maakten. Het Hoog Militair Gerechtshof zal de houding van kapitein Borren tijdens den overval hebben te onderzoeken. Misschien verklaart het hem schuldig, misschien wordt hij vrijgesproken. Doch voor de publieke opinie staat hij als de eenige, tegen wien na deze tragicomische gezagsoperette een gerechtelijk onderzoek wordt geopend reeds als de voornaamste schuldige te boek. Maar gaat de regeering zelf, die het eiland met zijn belangrijke haven en stapelplaats zonder voldoende bescher ming liet, hoewel haar daarop reeds meerdere malen gewezen was, dan ge heel vrij uit? En hebben andere gezagsdragers op Curasao tijdens den overval zich niets te verwijten? Bij de in het midden van Mei plaats gehad hebbende opening van den Kolonialen Raad van het eiland zeide je in de nis wees, was zij tevreden. „Zoo bevalt het me", zeide ze. De volgende dagen verliepen zeer snel. Er was zooveel moois en nieuws voor Josta te zien. Zij had ook reeds een bezoek aan gravin Gerlinde ge bracht, en Josta vond het kleine, met klimop begroeide huis erg gezellig en idyllisch en zij zeide dat ook. Gravin Gerlinde haalde de schou ders op. „Ik wil niet voor je wenschen, Josta, dat je eens je leven hier moet besluiten. Nu zou jij het niet zoo erg vinden, want op het snoezige Freule kasteeltje heb jullie ook niet zulke groote vertrekken. Maar woon nu eerst eens jaren lang op Ramberg, dan heb je later het gevoel, dat je in deze kleine kamers niet kunt ademen. Josta voelde bij deze woorden mede- Mijden met Gerlinde. Hoe moeilijk moest het haar gevallen zijn, het slot te verlaten. En zij was nog zoo jong en zoo mooi. En nu reeds verbannen te worden als een oude vrouw! Zij vatte haar hand. „Kom maar dikwijls bij ons, Ger linde. Jij bent bij ons altijd welkom. Het spijt mij, dat ik je uit je rijk heb moeten verdringen". Gravin Gerlinde voelde die harte lijkheid als een vernedering. Wan neer zij voor het smeden van haar plannen niet op Ramberg had behoe ven te vertoeven, zou zij Josta's voor stel zeker van de hand hebben gewe zen. „Dat is het lot van elke koningin", schertste zij. „Wanneer de koning sterft, moet de koningin den troon verlaten. Misschien gaat het jou ook éénmaal zoo. Maar je vriendelijk aan bod neem ik natuurlijk dankbaar aan. de nieuwe gouverneur Van Slobbe o. m. Nooit heeft Curasao zijn poorten gesloten voor vreemdelingen, en steeds hebben politieke bannelingen er een veilige schuilplaats gevonden. Maar wij mogen niet dulden, dat vreemdelingen vijandige daden ple gen tegen dit gewest. Daarom zal er op de vreemdelingen een nauw lettend toezicht worden gehouden. De regeering heeft gouverneur Fruytier wel-is-waar teruggeroepen, doch indien haar in deze de vrije hand was gelaten, had zij hem in Nederland in een zeer eervolle staats betrekking. geplaatst. Kapitein Borren eveneens teruggeroepen, moet voor het Hoog Mtiitair Gerechtshof verschij nen. Doch beiden, en meer nog de regeering zelf, dragen er de verant woording voor, dat tijdens den over val 't toezicht op de vreemdelingen op Curasao onvoldoende was. Wij wiilen hier geen verdediging Wanneer jullie wittebroodsweken uit zijn, zal ik je zelfs verzoeken, de maal tijden met jullie te mogen gebruiken. Het is zoo troosteloos, wanneer je al leen aan tafel zit". Josta bloosde even, toen Gerlinde van wittebroodsweken sprak. „Dat kun je nu al doen, je stoort ons in het geheel niet", zeide zij haas tig. „Dat laat ik mij geen tweemaal zeggen", antwoordde gravin Gerlinde. „Ik kom maar al te graag. Ook an ders, zoo dikwijls als ik mag, Josta. En wanneer Rainer voor zaken op reis is, zal ik je graag gezelschap hou den, want dan zul je je wel eenzaam voelen." Jolsta vond het vooruitzicht, Ger linde zooveel hij zich te hebben, niet zeer verlokkend, maar zij sprak baar gevoelen niet uit. En zoo kwam Gerlinde op iederen tijd van den dag onaangemeld op het kasteel, 's Morgens, wanneer Rainer op het veld was, kwam zij bij Josta praten, 's middags kwam zij thee drinken en later dineerde en soupeer de zij te samen met het jonge paar. Na het souper bleef zij nog in Josta's salon zitten of ging met haar wande len. De jonge vrouw ondervond de voortdurende aanwezigheid van Ger linde als iets zeer pijnlijks. Slechts zelden bleef haar een uur over om ongestoord alleen te zijn. En met Rai ner was zij nooit meer alleen. Steeds schoof Gerlinde zich als 'n wig tus- schen hen in. Wanneer zij 's avonds samen waren, wist zij Rainer door haar geestige, onderhoudende ge sprekken zoo te boeien, dat hij zich bijna alleen met haar bezig hield. Jos ta bleef dan stil zitten. Ofschoon zij eigenlijk dieper dacht en meer wist geven van kapitein Borren. Wij willen alleen de vraag stellen, of er geen andere wegen dan deze gerechtelijke weg open stonden, om een onderzoek tegen den betrokken kapitein over zijn houding tegenover Urbino's benden te openen Neen Dan is men er vrij laat mee, want de overval vond plaats op 8 Juni van het vcrig jaar. Of heeft de regeering met haar maatregelen tegen kapitein Borren gewacht, totdat het Venezolaan sche avontuur een weinig uit de sfeer der actueele belangstelling was ge raakt men met OoosSO'öO.TubeSOct.BijADoth.en Drogisten BINNENLAND. R.K. Volkspartij. Naar de „Nieuwe Tilb. Crt." meldt, hebben de heeren mr. P. Arts en Felix Donders te Tilburg, resp. eerste en tweede voorzitter van de R.K. Volks partij, die van verschillende zijden zijn uitgenoodigd opnieuw zitting te nemen in het partijbestuur der R K. Volkspartij, te kennen gegeven, onder geen voor waarde een herbenoeming te aanvaar den. Het congres, waarop de nieuwe party-voorzitter wordt gekozen en in de bestaande vacatures zal worden voorzien, zal plaats hebben op Zondag 6 juli a.s. te Utrecht. Het conflict in de sigarenindustrie opgelost. Onder leiding van den Ryksbemid dan Gerlinde, wist zij niet zoo handig met haar kennis om te gaan. Graaf Rainer liet zich door Gerlio- de's kunst boeien, zonder te bemer ken, dat zijn jonge vrouw bijna altijd zweeg. En daar gravin Gerlinde altijd vriendelijk voor Josta was, moest de ze eindelijk haar argwaan opgeven. Zij gewende zich tenslotte ook aan de gravin, en daar zij tegenover Rainer altijd gereserveerd moest zijn, was 't dikwijls een verlichting voor haar, niet met hem alleen te zijn. Dikwijls ook hinderde Gerlinde haar, maar zij leerde haar aanwezigheid als iets on vermijdelijks beschouwen. Zoo slaagde Gerlinde erin, veld te winnen. Zacht en voorzichtig wei'kte zij aan den scheidsmuur voox't. Josta bemerkte spoedig, dat Rainer in Ger- linde's aanwezigheid levendiger en vroolijker was dan bij haar, en dik wijls kwam zij zichzelf dan overbodig voor en vroeg zich af, waarom Rainer haar eigenlijk naar Ramberg gebracht had. Dat gixxg echter zoo geleidelijk, dat de beide echtgenooten niet bemerkten hoe vreemd zij elkander werden. Er was voor hen slechts één gelegenheid om alleen te zijn, dat was, wanneer zij te paard uitreden. Dat waren Jos ta's liefste uren. Zij was een moedige, hartstochtelijke paardrijdster, en ze hield ervan, aan Rainer's zijde door bosschen, velden en weiden te draven. Dan waren zij ook het vertrouwelijkst met elkaar. Josta kon dan lachen en schertsen als vroeger op Waldow, toen Rainer haar leerde rijden. Gravin Gerlinde haatte die toeren van het jonge paar. Zij betreurde het nxx dikwijls, dat zij slecht reed. Toch zoxx zij er wel aan hebben deelgeno men, wanneer ze er te paard naast Als het rustelooze klokje Eindelijk het rustuur slaat. Als de rustelooze werker Na zijn dagtaak rusten gaat Vindt hij thuis zijn stoel, zijn vrouwtje, En Zijn vuurtje en zijn thee Een fijn pijpje DOUW/E EGBERTS Completeert het rust idee. verschaft U wolken, van genot. delaar, prof. mr. P. J. M. Aalberse, heeft gistermiddag op het Departement van Arbeid opnieuw een conferentie plaats gehad tusschen de partyen, die betrokken waren by het dreigende conflict in de sigarenindustrie. Partijen zyn tot overeenstemming gekomen, zoodat het conflict is opgelost Josta niet zoo onvoordeelig had uitge zien. Josta bleef, ook bij den xxxeest wilden rit, er even frisch uitzien als bij haar vertrek, terwijl Gerlinde roo- de vlekken in het gezicht kreeg en haar kunstig gekruld haar vochtig en piekerig werd. Josta wist spoedig genoeg, dat Ger linde niet graag paard reed en nu deed zij 't des te liever. Graaf Rainer maakte xxu ook nxet zijn jonge vrouw bezoeken bij de families in de buurt. Overal werden zij met groote vriende lijkheid en vreugde oixtvangen. Na tuurlijk maakte men daarna bezoeken op Ramberg; en zoo ontstond ei een ongedwongen verkeer. Iedereen vond, dat de jonge meesteres op Ramberg een allerliefste vrouw was. En het viel Josta in het geheel niet moeilijk, zich in de kringen van den eenvoudi- gen landadel in te leven. Zij zelf wras een buitenkind en vond het leven op de kleine landgoederen alleraardigst. Maar het liefst ging zij naar Rittbei'g. Daar werd zij door den baron en zijn gemalixx met zoo groote hartelijkheid ontvangen, dat zij er zich als tehuis voelde, en glimlachend liet zij zich de hulde van de beide zoons welgevallen met wie zij welra op een voet van on schuldige plagerij omging. Graaf Rainer bemerkte zeer goed, hoe zijn jonge vrouw alle harten stor menderhand won. En dat kon hij be grijpen, want eiken dag kreeg hij haar meer lief. Het deed hem smartelijk aan, dat zijn diepe, warnxe liefde de hare xxiet kon wakker roepen, dat zij zich zelfs iederen dag schuwer voor hem opsloot, zoodra hij een poging waagde haar nader te treden. Hij wist niet, hoeveel schuld Gerlinde aaxx de ze verhouding had. Wordt vervolgd. m Waalwybscbe en Langstraatsche Courant* O M4W3CH4PPy VAM VERZEKERING OP HÉT LEVEfl Cling* Doorenbos ECHTE FRIESCHE 20-50CT. PER ONS

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 1