Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ROODE ROZEfl.
MGDRDBRABAI1D
i
Stuiqe&Mpm
v&eb&n
PUROL
FEUILLETON
DQOR,ER\ftRI
HEERENBAAI
verzacht en geneest
\UMMER 48.
ZATERDAG 14 JUNI 1930.
53e JAARGANG.
op 200^
Dit blad vwaehfat
WOENSDAG m ZATERDAG,
prierren, Ingebonden «tukken, gelde*. mX
franco te madam aan iaa Ult*aw
Abannemontspr^a per 8 maanden 1.18.
Franco per poet door het geboete rflk f 1.40.
UITGAVE i
WAALWIJKSOHE STOOMDRTJEKEEIJj ANTOON TIELEN.
Telfloop Np. «ff. Telccr.-Adrea: KCHG.
Brfa dar AdTertemtlta:
10 «ent per regelmtnihnnm LM.
B) contract flink rabat.
Reclame* 40 coat per regel.
Advertent&n moeten Woensdag en Vrfdag
daa morgen* om alterlfk nar In ona bealt
«in,
van „De Echo van het Zuiden."
door
HEDWIG COURTHS-MAHLER.
48.
„Nu moet het voor vandaag genoeg
zijn, Rainer. Nu ben ik werkelijk moe
van al het bekijken. Toe, breng mij
terug naar mijn kamer. Alleen zou ik
den weg, geloof ik, niet eens kunnen
vinden."
Glimlachend en gelukkig door haar
vroolijkheid keek hij haar aan.
„Kom maar, mijn lieVe Josta. Voor
vandaag heb je ook werkelijk genoeg
gezien. Den westelijken vleugel en het
middengedeelte ken je nu. Morgen
laat ik je den oostelijken vleugel zien.
Den weg zul je spoedig leeren".
Hij geleidde haar naar haar ka
mers. Daar aangekomen zeide ze
schertsend
„Ik moet bekennen, dat ik nu graag
zou willen weten, wat de kok op Ram
berg kan. Ik heb honger.
Hij lachte.
»Wij kunnen dadelijk aan tafel
gaan, ik behoef slechts het bevel te
geven, dat er opgediend wordt."
„Doe het dan", vroeg zij.
'vVeinige minuten later zaten zij
aan de kleine ronde tafel in de eet
zaal. Josta vond die groote zaal eerst
Wat ongezellig voor twee menschen,
maar toen haar gemaal haar het hoek-
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Een inval in „een perceel"
aan den Dam.
Het socialistische Tweede Kamerlid
de heer Van der Waerden heeft aan
den Minister van Onderwijs, Kunsten
en Wetenschappen gevraagd:
Heeft de Minister kennis genomen
van de door den Delftschen senaat
uitgesproken uitsluiting van de studie
aan de Technische Hoogeschool voor
twee jaar ten aanzien van twee stu
denten, die op II Mei j l. in feest
stemming terugkeerend van de stu
denten— roeiwedstrijden, een perceel,
gelegen aan den Dam te Amsterdam,
overmoedig, doch zonder kwade be
doelingen, zijn binnengedrongen, buiten
de uren, waarop dit perceel voor
bezoekers te bezichtigen is, terwijl
bekend was, dat de bewoners niet
aanwezig waren
Is de Minister van oordeel, dat het
hier een vergrijp betreft, dat verband
houdt met het onderwijs aan de Tech
nische Hoogeschool en waarin de
senaat aanleiding mag vinden tot het
nemen van disciplinaire maatregelen
Is de Minister bereid, van zijn ver
nietigingsrecht gebruik te maken ten
aanzien van dit besluit, dat door de
onevenredig zware straf, die het oplegt,
des te schrijnender is, daar studenten,
die zich op dien zelfden dag in den
trein ergerlijk misdroegen, tot dusver
vrij uitgaan?
Voor degenen die het niet mochten
weten, deelen wij mede dat Dr. van
der Waerden met „een perceel aan
den Dam" bedoelt het Koninklijk
Paleis. Het zou ook heel erg zijn als
een volbloed socialist moest spreken
over het „Koninklijk Paleis", over
„het paleis van de Koningin" of l.d.
De partij zou er van daveren op hare
grondvestenWat een klein gedoe toch
voor groote en knappe menschen
Opnieuw kunnen de Nederlandsche
socialisten en ook Dr. v. d. Waerden
ten deze in de leer gaan bij hun
Belgische en Engelsche collega's!
Over de zaak zelf spreken we hier
nietalleen willen we zeggen dat o.i.
een flinke straf hier wel op z'n plaats is.
,De zondebok?"
Wij hebben onlangs meegedeeld dat
Kapitein Borren voor het Hoog Mili
tair gerechtshof zal verschijnen,
Kapitein Borren was commandant
der troepen op Curasao, toen vorig
jaar de Venezolaansche opstandelingen
onder generaal Urbino plotseling op
het eiland verschenen en zich van
Willemstad, den gouverneur Fruytier,
het voornaamste fort en onze soldaten
meester maakten.
Het Hoog Militair Gerechtshof zal
de houding van kapitein Borren tijdens
den overval hebben te onderzoeken.
Misschien verklaart het hem schuldig,
misschien wordt hij vrijgesproken.
Doch voor de publieke opinie staat
hij als de eenige, tegen wien na
deze tragicomische gezagsoperette een
gerechtelijk onderzoek wordt geopend
reeds als de voornaamste schuldige
te boek.
Maar gaat de regeering zelf, die het
eiland met zijn belangrijke haven en
stapelplaats zonder voldoende bescher
ming liet, hoewel haar daarop reeds
meerdere malen gewezen was, dan ge
heel vrij uit?
En hebben andere gezagsdragers op
Curasao tijdens den overval zich niets
te verwijten?
Bij de in het midden van Mei plaats
gehad hebbende opening van den
Kolonialen Raad van het eiland zeide
je in de nis wees, was zij tevreden.
„Zoo bevalt het me", zeide ze.
De volgende dagen verliepen zeer
snel. Er was zooveel moois en nieuws
voor Josta te zien. Zij had ook reeds
een bezoek aan gravin Gerlinde ge
bracht, en Josta vond het kleine, met
klimop begroeide huis erg gezellig en
idyllisch en zij zeide dat ook.
Gravin Gerlinde haalde de schou
ders op.
„Ik wil niet voor je wenschen,
Josta, dat je eens je leven hier moet
besluiten. Nu zou jij het niet zoo erg
vinden, want op het snoezige Freule
kasteeltje heb jullie ook niet zulke
groote vertrekken. Maar woon nu
eerst eens jaren lang op Ramberg,
dan heb je later het gevoel, dat je in
deze kleine kamers niet kunt ademen.
Josta voelde bij deze woorden mede-
Mijden met Gerlinde. Hoe moeilijk
moest het haar gevallen zijn, het slot
te verlaten. En zij was nog zoo jong
en zoo mooi. En nu reeds verbannen
te worden als een oude vrouw!
Zij vatte haar hand.
„Kom maar dikwijls bij ons, Ger
linde. Jij bent bij ons altijd welkom.
Het spijt mij, dat ik je uit je rijk heb
moeten verdringen".
Gravin Gerlinde voelde die harte
lijkheid als een vernedering. Wan
neer zij voor het smeden van haar
plannen niet op Ramberg had behoe
ven te vertoeven, zou zij Josta's voor
stel zeker van de hand hebben gewe
zen.
„Dat is het lot van elke koningin",
schertste zij. „Wanneer de koning
sterft, moet de koningin den troon
verlaten. Misschien gaat het jou ook
éénmaal zoo. Maar je vriendelijk aan
bod neem ik natuurlijk dankbaar aan.
de nieuwe gouverneur Van Slobbe
o. m.
Nooit heeft Curasao zijn poorten
gesloten voor vreemdelingen, en
steeds hebben politieke bannelingen
er een veilige schuilplaats gevonden.
Maar wij mogen niet dulden, dat
vreemdelingen vijandige daden ple
gen tegen dit gewest. Daarom zal
er op de vreemdelingen een nauw
lettend toezicht worden gehouden.
De regeering heeft gouverneur
Fruytier wel-is-waar teruggeroepen,
doch indien haar in deze de vrije
hand was gelaten, had zij hem in
Nederland in een zeer eervolle staats
betrekking. geplaatst. Kapitein Borren
eveneens teruggeroepen, moet voor
het Hoog Mtiitair Gerechtshof verschij
nen. Doch beiden, en meer nog de
regeering zelf, dragen er de verant
woording voor, dat tijdens den over
val 't toezicht op de vreemdelingen
op Curasao onvoldoende was.
Wij wiilen hier geen verdediging
Wanneer jullie wittebroodsweken uit
zijn, zal ik je zelfs verzoeken, de maal
tijden met jullie te mogen gebruiken.
Het is zoo troosteloos, wanneer je al
leen aan tafel zit".
Josta bloosde even, toen Gerlinde
van wittebroodsweken sprak.
„Dat kun je nu al doen, je stoort
ons in het geheel niet", zeide zij haas
tig.
„Dat laat ik mij geen tweemaal
zeggen", antwoordde gravin Gerlinde.
„Ik kom maar al te graag. Ook an
ders, zoo dikwijls als ik mag, Josta.
En wanneer Rainer voor zaken op
reis is, zal ik je graag gezelschap hou
den, want dan zul je je wel eenzaam
voelen."
Jolsta vond het vooruitzicht, Ger
linde zooveel hij zich te hebben, niet
zeer verlokkend, maar zij sprak baar
gevoelen niet uit.
En zoo kwam Gerlinde op iederen
tijd van den dag onaangemeld op het
kasteel, 's Morgens, wanneer Rainer
op het veld was, kwam zij bij Josta
praten, 's middags kwam zij thee
drinken en later dineerde en soupeer
de zij te samen met het jonge paar.
Na het souper bleef zij nog in Josta's
salon zitten of ging met haar wande
len. De jonge vrouw ondervond de
voortdurende aanwezigheid van Ger
linde als iets zeer pijnlijks. Slechts
zelden bleef haar een uur over om
ongestoord alleen te zijn. En met Rai
ner was zij nooit meer alleen. Steeds
schoof Gerlinde zich als 'n wig tus-
schen hen in. Wanneer zij 's avonds
samen waren, wist zij Rainer door
haar geestige, onderhoudende ge
sprekken zoo te boeien, dat hij zich
bijna alleen met haar bezig hield. Jos
ta bleef dan stil zitten. Ofschoon zij
eigenlijk dieper dacht en meer wist
geven van kapitein Borren.
Wij willen alleen de vraag stellen,
of er geen andere wegen dan deze
gerechtelijke weg open stonden, om
een onderzoek tegen den betrokken
kapitein over zijn houding tegenover
Urbino's benden te openen Neen
Dan is men er vrij laat mee, want de
overval vond plaats op 8 Juni van
het vcrig jaar. Of heeft de regeering
met haar maatregelen tegen kapitein
Borren gewacht, totdat het Venezolaan
sche avontuur een weinig uit de sfeer
der actueele belangstelling was ge
raakt
men met
OoosSO'öO.TubeSOct.BijADoth.en Drogisten
BINNENLAND.
R.K. Volkspartij.
Naar de „Nieuwe Tilb. Crt." meldt,
hebben de heeren mr. P. Arts en Felix
Donders te Tilburg, resp. eerste en
tweede voorzitter van de R.K. Volks
partij, die van verschillende zijden zijn
uitgenoodigd opnieuw zitting te nemen
in het partijbestuur der R K. Volkspartij,
te kennen gegeven, onder geen voor
waarde een herbenoeming te aanvaar
den.
Het congres, waarop de nieuwe
party-voorzitter wordt gekozen en in
de bestaande vacatures zal worden
voorzien, zal plaats hebben op Zondag
6 juli a.s. te Utrecht.
Het conflict in de sigarenindustrie
opgelost.
Onder leiding van den Ryksbemid
dan Gerlinde, wist zij niet zoo handig
met haar kennis om te gaan.
Graaf Rainer liet zich door Gerlio-
de's kunst boeien, zonder te bemer
ken, dat zijn jonge vrouw bijna altijd
zweeg. En daar gravin Gerlinde altijd
vriendelijk voor Josta was, moest de
ze eindelijk haar argwaan opgeven.
Zij gewende zich tenslotte ook aan de
gravin, en daar zij tegenover Rainer
altijd gereserveerd moest zijn, was 't
dikwijls een verlichting voor haar,
niet met hem alleen te zijn. Dikwijls
ook hinderde Gerlinde haar, maar zij
leerde haar aanwezigheid als iets on
vermijdelijks beschouwen.
Zoo slaagde Gerlinde erin, veld te
winnen. Zacht en voorzichtig wei'kte
zij aan den scheidsmuur voox't. Josta
bemerkte spoedig, dat Rainer in Ger-
linde's aanwezigheid levendiger en
vroolijker was dan bij haar, en dik
wijls kwam zij zichzelf dan overbodig
voor en vroeg zich af, waarom Rainer
haar eigenlijk naar Ramberg gebracht
had.
Dat gixxg echter zoo geleidelijk, dat
de beide echtgenooten niet bemerkten
hoe vreemd zij elkander werden. Er
was voor hen slechts één gelegenheid
om alleen te zijn, dat was, wanneer
zij te paard uitreden. Dat waren Jos
ta's liefste uren. Zij was een moedige,
hartstochtelijke paardrijdster, en ze
hield ervan, aan Rainer's zijde door
bosschen, velden en weiden te draven.
Dan waren zij ook het vertrouwelijkst
met elkaar. Josta kon dan lachen en
schertsen als vroeger op Waldow,
toen Rainer haar leerde rijden.
Gravin Gerlinde haatte die toeren
van het jonge paar. Zij betreurde het
nxx dikwijls, dat zij slecht reed. Toch
zoxx zij er wel aan hebben deelgeno
men, wanneer ze er te paard naast
Als het rustelooze klokje
Eindelijk het rustuur slaat.
Als de rustelooze werker
Na zijn dagtaak rusten gaat
Vindt hij thuis zijn stoel, zijn vrouwtje,
En Zijn vuurtje en zijn thee
Een fijn pijpje DOUW/E EGBERTS
Completeert het rust idee.
verschaft U wolken, van genot.
delaar, prof. mr. P. J. M. Aalberse,
heeft gistermiddag op het Departement
van Arbeid opnieuw een conferentie
plaats gehad tusschen de partyen, die
betrokken waren by het dreigende
conflict in de sigarenindustrie.
Partijen zyn tot overeenstemming
gekomen, zoodat het conflict is opgelost
Josta niet zoo onvoordeelig had uitge
zien. Josta bleef, ook bij den xxxeest
wilden rit, er even frisch uitzien als
bij haar vertrek, terwijl Gerlinde roo-
de vlekken in het gezicht kreeg en
haar kunstig gekruld haar vochtig en
piekerig werd.
Josta wist spoedig genoeg, dat Ger
linde niet graag paard reed en nu
deed zij 't des te liever. Graaf Rainer
maakte xxu ook nxet zijn jonge vrouw
bezoeken bij de families in de buurt.
Overal werden zij met groote vriende
lijkheid en vreugde oixtvangen. Na
tuurlijk maakte men daarna bezoeken
op Ramberg; en zoo ontstond ei een
ongedwongen verkeer. Iedereen vond,
dat de jonge meesteres op Ramberg
een allerliefste vrouw was. En het
viel Josta in het geheel niet moeilijk,
zich in de kringen van den eenvoudi-
gen landadel in te leven. Zij zelf wras
een buitenkind en vond het leven op
de kleine landgoederen alleraardigst.
Maar het liefst ging zij naar Rittbei'g.
Daar werd zij door den baron en zijn
gemalixx met zoo groote hartelijkheid
ontvangen, dat zij er zich als tehuis
voelde, en glimlachend liet zij zich de
hulde van de beide zoons welgevallen
met wie zij welra op een voet van on
schuldige plagerij omging.
Graaf Rainer bemerkte zeer goed,
hoe zijn jonge vrouw alle harten stor
menderhand won. En dat kon hij be
grijpen, want eiken dag kreeg hij haar
meer lief. Het deed hem smartelijk
aan, dat zijn diepe, warnxe liefde de
hare xxiet kon wakker roepen, dat zij
zich zelfs iederen dag schuwer voor
hem opsloot, zoodra hij een poging
waagde haar nader te treden. Hij wist
niet, hoeveel schuld Gerlinde aaxx de
ze verhouding had.
Wordt vervolgd.
m
Waalwybscbe en Langstraatsche Courant*
O
M4W3CH4PPy VAM VERZEKERING OP HÉT LEVEfl
Cling* Doorenbos
ECHTE FRIESCHE
20-50CT. PER ONS