IE ECHOVIII HIT 1UIU No. 48. Zaterdag 14 Juni '30. 52e Jrg. TWEEDE BLAD. zaken alleen kerkelijk moeten behan deld worden; 5. wegens krenckinge en smadelgcke veragtinge uan de lioo- ge Judicature nan de Christelycke Sy node van Gelderlandt, tot dewelcke dese saecke uyt cragte van appel voor alsnog eeniglijck behoort, welcke dus Jets omtrent de Hervormde Kerk aan de Haven. door J. van der Hammen Nicz. VIII. Nu had men de poppen aan 't dan sen. Nog denzelfden dag, 24 Juli 1732, werd door den koster, namens den oud-diaken Pieter de Greeff en den regeerenden diaken Jan van der Ent, een protest overgeleverd aan de vier overige leden des kerkeraads, waarin op grond van de volgende vijf punten de onwettigheid dier verkiezing moest bewezen warden: 1. Wegens vermeend leugenachtig bericht, door den kerke- raad aan de Gecommitteerde Raden verzonden; 2. dat de zaak in verschil, na bij het Classicaal Bestuur geweest te zijn, nergens anders thuis behoor de dan bij de Christelijke Synode van Gelderland; 3. dat het recht om een predikant te kiezen, in plaats van aan zes, nu aan acht leden was gegeven, waardoor het recht der protesteeren- den werd verkort; 4. dat kerkelijke doende in alle andere appellen van haer regt van Judicature zoude kon- nen onregtmatiglijk berooft worden, 't welck ongerijmt is". Het spreekt haast vanzelf, dat dit protest geen vruchten droeg, evenmin als de twee inspraken tegen de drie gebruikelijke proclamatiën gedaan. De eerste proclamatie aan de gemeen te geschiedde den 27 Juli door Ds. D. Heuvel, predikant te Tilburg en Goir- le; de tweede den 3 Augustus door Ds. Daniel Noortberg, predikant te Drunen en Nieuwkuik, de derde den 10 Augustus door Ds. L. Verster de Balbian, predikant te Loon-op-Zand (Loonschendijk), door welken laatste tie nieuw verkozen leden ten zelfden dage werden bevestigd. Nu blijft nog over te vermelden, hoe de Synode over bovenstaande zaak dacht. Deze gaf den voor haar ver schenen apellant Jan van der Ent o.m. te kennen: dat de appelleerende leden des kerkenraads geene redenen heb bende sig te beswaren, integendeel wel vergenoegt te zijn over 't uytge- bragte accommodement des Eerw. Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden. OOM WIM ontving van een jong dichtertje de volgende klacht op vers maat. Zoo zie je komt er medewerking en belangstelling van alle kant en op elk gebied. De klacht bevat meteen een raadsel. Wie doet er mee en raadt wat hier bedoeld wordt. Ik besprak dit met de Redactie en die was zoo vriendelijk om onder de goede raadsters of raders. tot ho og- stens 14 jaar twee mooie boeken te verloten. Men zende het antwoord in aan „Oom Wim" van „De Echo". OOM WIM. KLACHT VAN?? 't Ligt niet aan mij. Gij weet wie 'k was Een heldere diepe breede plas, Een stroom, zoo helder en zoo frisch Zooals de Maasmond nog niet Is. Nu 'k dertig jaar verwaarloosd ben Zóó dat ik zelfs mij zelf niet ken, Nu kijkt geen vischje mij meer aan Mijn heldere stroom heeft afgedaan. Al duizend jaren was ik oud En nooit aan mij de minste fout, Thans zit 'k in 't vuil, hoe kom 'k schoon Raadt wie ik ben en waar ik woon Op reis naar Oom Sambo. Een nikkertje, ging op zekeren dag uitgedost in zijn Zondagsche pakje uaar oom in Egypte, die jarig was. Van zijn tamme krokodil, Zaagtand' maakte hij een bootje. Dat was niet moeilijk. Maar hoe kwam hij aan een zeil? HaEen oud laken, niet het beste stuk uit Moeders kastkon daarvoor dienst doen I Daar oom een heel eind den Nljl op woonde, moest Zaagtand vlug zwemmen. Ónder aan den hengel bond Sambo nu een worst en liet die juist boven Zaagtand's snuit bengelen. 't Krokodilletje kon er de oogen niet afhouden en zwom den lekkeren worst na. Dat was spek voor zijn bek Sambo had nog een hengelsnoer bij zich, want hij wilde oom met een pa ling verrassen. De dobber zwom op het water. Sambo zat er met den rug naar toe, maar zou zoo nu en dan eens kijken, of hij al een paling ge vangen had. „Ja, ja Sambodacht Mawi de rnaraboe „dat heb je slim bedacht, maar ik ben ook dol op paling. Wist je dat wel, vrindje Geduldig ging Mawi nu achter het zeil zitten. Zoodra de dobber omlaag getrokken werd en er dus een visch in het aas beet, zou hij het snoer in den bek nemen, toen Zaagtand eer. ruk aan zijn staart voelde en eens om keek wie er zoo brutaal was. Op dit oogenblik schoot juist een dikke paling door de lucht en kwam achter in de boot terecht. Sambo keek ook eens om. Wat ge beurde er toch Vlug pakte Sambo den paling en legde hem naast zich classis van 's Bosch, ook 't selve met beyde armen haddén behoren t' om- helsen en blydelijk daar in te berus- ten, omdat door deselve de eer van de litigante partyen, soo affgegaene als aangekomene leeden, en insonder- heydt van den overledene predicant Dagevos in alle opsichte zorgvuldig naer haere gedagten bewaart is. Met dit bescheid kon onze diaken naar huis gaan en hij getroostte zich er ook wijselijk in. Een der eerste werkzaamheden van den kerkeraad was nu het beroepen van een nieuwen predikant. Eerst moest daartoe echter een verzoek schrift ingediend worden aan den Raad van State omme acte van des- pice of handopening.Nadat deze was verleend, werd de vergadering tot het doen van een beroep vastgesteld op 7 November 1732. Deze vergade ring bestond uit 15 leden, als volgt: Vijf predikanten: Prof. Roe mer, praeses; Halmans, assessor; Cornelis de Wit, scriba (gedepu teerden der classis van 's-Bosch); Daniël Noortberg en Heuvel (con sulenten). Tien verkiezende leden: J. van der Vleuten, W. de Fokker, An- tonie de Sille ordinaire ouder lingen); Otto Juyn, nieuw-, H. Hoekwater, oud-ouderling; A Borgmans, Jan van der Ent, Jan Buys ordinairediaconen)J. D. Werther, nieuw-, P. de Greeff, oud-diaken. Nadat de kerkeraad eene nominatie van een twaalftal had gemaakt, werd die onmiddellijk daarop verminderd tot op een zestal, waaruit met meer derheid van stemmen als predikant werd gekozen: Ds. Cornelis v. Rooyen, proponent te Gorinchem, die het be roep aannam en den 15 Maart 1733 door Ds. Johannes van Wingerden, predikant te Gorinchem, werd beves tigd. De bevestiger sprak naar aanlei ding van Ezechiel 3, versen 1719; de bevestigde naar Handelingen der Apostelen 10: het midden van het 31e vers: Cornelil uw gebed is verhoort. De eerste jaren A'an het verblijf van Ds. van Rooyen te Waalwijk, die om verschillende redenen een uitmuntend Evangeliedienaar mocht genoemd worden, kenmerkten zich door hevige geschillen tusschen den kerkeraad en den schoolmeester. Den 20 Februari 1717 was namelijk overleden meester Anthony Hermans, koster en school meester, 2) welke betrekkingen cum annexis hij had waargenomen sedert 1685. Zijn opvolger was Jan Volkerts (1717i745). Gelijk bekend is, moest een koster, behalve de zoogenaamde corporeele diensten 3), allerlei bood schappen voor den kerkeraad doen. In September 1734 werd hem belast neer, zoodat Mawi 'm daar niet weg durfde halen. De dobber Het Sambo weer op het water drijven. Behoedzaam keek Sambo nu en dan om teneinde te zien, of Mawi niet terug kwam, want dat was nog eens een vriendelijke vogel, die nog wel een paling voor hem vischte. Mawi vloog wel met de boot mee, maar durfde nog niet dadelijk zijn oude plaatsje innemen. Maar eindelijk zat hij toch weer achter het zeil 1 Arme Mawi 1 Zoo ging het zeven maal en zoo kwam Sambo met zeven dikke palingen bij zijn jarigen oom aan, maar Mawi had niets, heelemaal niets Mawi ging nu op zijn eigen houtje visschen. Spoedig had hij weer een dikke paling en die was voor hem en zoo was ook hij tevreden. P. V. te Sprang, den omschrijfbrief van de eerwaarde classis van 's Bosch, op welke(n) Do- minus Haverkamp 4) te Boxel beroe pen was, naar den predikant van Loon-op-Zand te brengen. Bij opening bleek, dat de enveloppe ook een par ticulieren brief van Ds. Haverkamp bevatte, met de overbrenging van wel ken onze koster natuurlijk niet belast kon worden, hoewel de zaak feitelijk weinig beteekende. Hieruit moeten de drift en het geraas verklaard worden, waarmede hij bij zijne terugkomst aan 't huys van den predikant van Waalwijk, die doe toen) in ge sprek was met den meester van Meeu wen, kwam en vroeg: Hoef ik als kos ter brievedrager te zijn van professor HaverkampDe predikant van Loon heeft mij gezegd, dat er een particu liere brief van die professor in was, behelsende een sollicitatie voor zijn zoon: om dat voor te komen, zal ik geen brieven van de classis meer be stellen, ten zy ik eerst wete den in houd van dien. Vrij algemeen wordt in de meeste handboeken voor de geschiedenis, die ook enkele bladzijden wijden aan schoolzaken, een schoolmeester van vroegere eeuw-en en met reden geteekend als te zijn niet veel meer dan de knecht van dominé of kerke raad, die, ja, in de school vrijmachtig zijnen schepter zwaaide, maar tegen over zijne superieuren, dat was de Hervormde geestelijkheid, zich heel onderdanig en gedwee betoonde. Het eerste moet ik toegeven, maar wat 't tweede punt, n.l. zijne onderdanigheid aangaat, daaromtrent ben ik zoo vrij te beweren, dat het met het bovenaan gehaalde, 't welk een voorspel mag genoemd worden op hetgeen volgen zal, geheel in strijd is. Maar laat mij de kerkelijke geschiedenis van Waal wijk gedurende dien tijd wat omstan diger verhalen. UIT HET DAGBOEK PIETER POR. VAN A an teekeningen 1. De lezer zal gemakkelijk in zien, dat deze 5 punten eigenlijk tot 2 of 3 punten konden teruggebracht worden; ik volg echter den gang van het origineel. 2. In dien tijd waren te Waalwijk drie schoolmeesters: een dorpsschool meester, een landsschoolmeester en een Fransche kostschoolhouder (Ja cobus van den Vondel). 3. Corporeele diensten: Hij zal, als van ouds, de navolgende corporee le diensten waarnemen, als de kerk wekelijks moeten vegen, ook de zit banken en stoelen afstoffen en jaar lijks schoonmaken, alsmede het ko perwerk en de kronen op zijn tijd schuren, het tafellaken wasschen, be nevens de goederen tot het H. Nacht maal behorende, bergen en in bewa- Llesje en de handige naaister. Ach, ach, zuchtte Liesje ongeduldig, terwijl zij trachtte een dikke draad door het kleine oog van een dunne naald te halen, „Waarom hebben de naalden toch niet een beetje grooter oog. Op deze manier krijg ik nooit de gordijntjes van mijn poppenkamer af en ik wilde zoo graag dat zij hingen als Moeder straks thuis komt". „Wat zou je erwel van zeggen om een naald te gebruiken, die heelemaal geen oog heeft", vroeg oom Jan, die druk bezig was een mooi poppenhuis voor Liesje in elkaar te timmeren en toen hij daarmee klaar was, maakte hij een klein gootsteentje en rechtbankje in de mooie blauw met wit geschilderde keuken. „Wie heeft er nu ooit gehoord van een naald zonder oog", lachte Liesje, „daar zal ik het maar niet eens mee probeeren". „En toch", zei oom Jan, „ken ik een klein naaistertje die dat doet en zij maakt heele mooie dingen". „Maar waarom gebruikt zij dan een naald zonder oog?" vroeg Liesje nieuwsgierig geworden. „Wel, omdat zij geen andere naald kan ge bruiken", lachte oom Jan „Ja, ik denk, dat zij het heelemaal geen naald zou noemen, want zij handwerkt met haar snavel". „Met haar snavel?" herhaalde de verbaasde Liesje. „Hoe kan dat nu, alleen vogels hebben toch maar snavels en ik heb nog nooit gehoord van een vogel, die een naaister is". „En toch is het zoo", verzekerde oom Jan haar, „de vogel is zoo handig met haar snavel, dat de menschenhet diertje „snijdersvogel" noemen. „Maar wat maakt die vogel dan vroeg Liesje ongeloovig Ze kan toch geen vogelkleeren maken „Dat is waar", lachte oom Jan, „maar zij naait haar nest in elkaar, in plaats van haar nest te maken, zooals de andere vogels dat doen, neemt de snijdersvogel een mooi groot blad en gebruiktdat voor de fundeering van haar nest. Is het blad groot genoeg, dan maakt zij er een zakje van in het andere geval neemt zij nog een blad wat vlak bij het eerste groeit en ver bindt de beide bladeren in den vorm van een zakje aan elkaar met planten- vezels, harde grasjes of wat ze, voor haar doel geschikt, ook maar vinden kan. Natuurlijk laat zij het zakje van boven open. Ais het nestzakje klaar is. zoekt de vogel kleine veertjes, pluisjes en soms een stukje watten. Niet lang daarna zijn er nu eitjes in het nest en na een paar weken liggen er heele kleine kale vogeltjes in het comfortabel, warme nestje. Vind je die snijdersvogel nu niet bijzonder knap, dat ze kans ziet met niets anders dan haar snavel een huisje voor haar kindertjes in elkaar te naaien „Ja, oom Jan, die vogels zijn veel handiger dan ik", zei Liesje en probeerde na dit verhaai met nieuwen moed den draad door het oog van haar naald te steken, wat wonder boven wonder nu ineens lukte. Vlug toog ze aan het werk en toen moeder thuis kwam hingen inderdaad de gordijntjes van het poppenhuis keurie voor de ramen. „Zeg, moes", zei Liesje, het gaat toch met een gewone naald veel gemakkelijker dan met de naald van een snijdersvogel, die in het geheel geen oog heeft. Moeder begreep er niets van en nu vertelde Liesje haar het gehoorde weer over. Oplossingen van de vorige week. 1 r aar brand raadsel assen een 1 9 Juni. Ben het niet geheel met buur man-raadslid eens dat voorstel B. en W. terzake nieuwe belas tingheffing 't ideaal is. Hfl noem de ze gematigd-democratisch Ik vindt dat de hoogere inkomsten nogal aardig genomen worden. Begrijpelijk dat in onzen demo- cratischen of would-bedemocra- tischen tijd lagere inkomens en groote gezinnen zooveel mogelijk tegemoet gekomen worden, maar waarom mogen de hoogere in komens nu weer weinig of niets profiteeren of moeten die meer betalen, nu belastingverlaging over de geheele linie wordt aan gekondigd. Is dat verstandig in een plaats als de onze dat wreekt zich toch, zou ik zoo zeggen. 10 Juni. Gezien dat bewoners Zuid zijde Grootestraat voorbij de Markt (richting Haven) weer minder meewerken verbreeding trottoir door 't opruimen hek obstakels. Zag daar b.v. een 4 tal van die leelijke dingen naast elkaar blijven staanziet men dan niet dat elk huis na oprui ming beter uitkomt en mooier wordt en dan 't trottoir. 11 Juni. Heb deze week na school tijd jongens bezig gezien met auto's op de marktvooral het plagen van een paar dames was ergerlp Er was wel een politie agent, maar die stond op het trottoir aan den overkantdan kunnen ze nog hun gang gaan. Rondloopen en blijven tot de bengels verspreid zijn, is m. i. de weg. 12 Juni. Mooie wandeling Burgem. Smeelelaan wordt beslist een mooie laan, als de boompjes maar niet scheef getrokken of beschadigd worden. Uitstekend fietspad. Hier doet de gemeente goed werk. Hoop dat gemeente Loonopzand haar rijwielpad naar Roestelberg ook zoo behandelt. ring houden, ook het kerkhof schoon houden en het gras rondom de kerk muur wegnemen, de paden op het kerkhof zuiver houden (instructie voor den koster, voorlezer en voor zanger, 1803). Nog tot aan de tweede helft der 19e eeuw is er bij de school meesters iets van die corporeele dien sten overgebleven: wijlen de hoofd onderwijzer Johannes Wilhelmus de Bree, dien iedereen te Waalwijk ge kend heeft, was nog in 1860 opzichter van de burgerlijke begraafplaats te W. 4. Zijn eigen handteekening was: Lodewijk Wilhelm Haverkamp van Kerkhoven. Wordt vervolgd. Nieuwe bezems vegen schoon. 3 1. Ik heb hem al zoo dikwijls ge- gewaarschuwd, maar Bo bison verbeterlijk. 2. Ik had derge\\\ke verhalen nooit gehoord. 3. Na lang zwerven kwam de rei ziger in Zuid—Afrika terecht. 4. Dat werk hebben we zelfgemaakt. Nieuwe Raadsels. 1 Ik ben een spreekwoord var. 30 letters 9—17—29—19 lichaamsdeel 16 32123 wordt veroorzaakt door vuur 2—6—27—7 vrucht 4—14—1—5 dient om vuur in te doen 23—22—10—8 kleedingstuk 26—25—11 dient om te schrijven 13—17 18—12 meisjesnaam 24—28 schrijft men ook wel voor „wij" 15 6—29 jongensnaam 20—3—22—30 meisjesnaam. Op de schuine kruisjeslijn moet de naam van een kleur komen te staan. x gebruikt de naaister x opschik x metaal x niet smal x plaats in Drente. 3 Van boven naar beneden en van links naar rechts ben ik een bewaar plaats van inkt. x klinker xxx meisjesnaam xxxxx dient om uit te drinken xxxxxxx armoedige, kleine woningen xxxxxxxxx het gevraagde woord xxxxxxx meisjesnaam xxxxx verzorgt pasgeboren kinderen xxx lidwoord x medeklinker.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1930 | | pagina 5