M* v* cl Hammen
Pfaff-Naaimachines,
6*.
P. Brekelmans
Th.v.d.Sanden
Schorten.
Kindersoort
artikelen
laat u NIëT omprate
met Radio-distributie!!!
Voor
St. Nicolaas:
DeCancurrent.li
.HET SERVIEZENHU1S"
Fr.Possï
A. OUDKERK. Foio-aieiier en Foioiiandei i
e
wo
Markt - Waalwijk.
Hoevelen zijn U reeds voorgegaan
Kettinggarens in wit en zwart
Pijpen,
Wijn en Likeuren
Het kost na 3 jaar minder dan Radio-distribui
A. BROK Zn.
EEN FOTO-TOESTEL met St. Nicolaas is
j een geschenk van blijvende waarde
Mandenwei
Kleine>meul
Wielrijders
Waarom koopt meili
- w
Voor St Nicolaas cderux Ie
wij prachtige atitalen.
Het was
St* Nicolaas-avond*
Telefoon 124
Stationsstraat 63 Waalwijk
Wat kan deze zaak die sinds 1871
bestaat uit voorraad leveren?
Kruidenierswaren
wn
Het meest bekend
B
Gratis Loten.
Besoijenschestr* 77
MARKS-MEEUWSEN
MARKS-MEEUWSEN.
- 15 procent korting. -
A. A. FAR
Hei was St. A jouu.
La ue scnaiueie, uocu zeer netjes
uiuieuue woonkamer, zaten
vrouw „ausen eii irnar docmei
iviientje.
Er werd weinig gesprotten.
Moeder, eeu oude, gebre±tmge
vrouw, prevelde eeinge geoeüjes
uii eeu ouu iterknoeli, zooais zjj
ieueren avond deed.
cm Mienije, die met naaien
den iiosi moest verdienen, werk
te nog aan een manteltje voor
het dochtertje van Dr. Maris. Het
moest vanavond nog klaarko
men, had mevrouw gezegd, en
uan moest het er zijn ook, an
ders kon die knorrige dame soms
zoo uitvallen en opspelen. En
haar ais klant verhezen zou
Mientje ook niet graag; van de
weinige centen die ze verdiende,
konden er voor moeder en haar
geen gemist worden, hel was
toch iedere week al zoo moeilijk
om toe te komen.
Midden boven de tafel hing de
groote petroleumlamp en ver
spreidde 'n flauw geel licht door
het vertrekje.
Met haar doffe, doch vriende
lijke stem, verbrak de oude
vrouw opeens de stilte: „Mientje,
weet je dat het vanavond Sinter
klaasavond is?"
Ja, dat wist Mientje wei, dat
had ze overal gezien in de stad,
op alle winkelruiten. En gisteren
in den winkel, waar zij altijd ga
ren en knoopen kocht, had zi,
gezien dat de Sint speelgoed en
lekkernijen uitdeelde aan de kin
deren.
Maar ja, dat was niets voor
zulke arme mensehen als zij wa
ren. Vroeger, toen vader nog leef
de, toen had zij ook altijd St. Ni-
colaas. Ja, dat herinnerde zij zich
nog goed: die welgevulde tafel
die zij 's morgens vond.
Maar sinds vader dood wTas,
nu tien jaar geleden, had ze nooit
meer een Sinterklaasfeest gehad
dat zat er niet meer aan. En zij
had er moeder nooit iets over
gezegd ook, want ze wist wel,
dat het haar pijn zou doen.
Al deze gedachten schoten
Mientje opeens door het hoofd.
Zij stond op.
...Ta, moeder, dat weet ik wel
maar dat is niet voor ons", zei ze.
De vrouw zei niets meer, maar
zij dacht aan dien gelukkigen tijd,
dat vader nog leefde, en zij hun
eenigst meisje ieder jaar met
Sinterklaas zoo gelukkig konden
maken.
Mientje trok haar mantel aan
om even het werk bij Mevrouw
Maris te gaan wegbrengen.
Zij draaide de deur op slot.
Een koude wind joeg door het
smalle steegje en de groote wit
te sneeuwvlokken dwarrelden
dicht opeen naar beneden en
werden af en toe door een wind
stoot voortgezwiept, recht voor
uit.
Mientje had haar hoofd zoo
diep mogelijk in haar mantel
kraag ingetrokken en stapte
voort, zonder zich te bekomme
ren om de sneeuwjacht en ang-
stig-vlug loopend als zij iemand
tegenkwam in het donkere steeg
je. In sommige huisjes hoorde
zij gegichel en gelach: daar pak
te men surprises uit.
Mientje kreeg een gevoel alsof
zij alleen op de wereld was, al
leen met haar moeder.
Zij kwam in de groote winkel
straat; het was er druk. Maar
van de lachende groepjes jonge
lui, de haastige mcnscheii, de
vroolijke kinderen tusschen va
ders en moeders, die zij voorbi.
liep. zag zij niets. Zij keek slechts
somber voor zich uit, verlangend
om weer gauw terug te zijn in
het arme kamertje, bij haar oude
moeder, het eenigste wat zij nog
had op de wereld.
Toen zij het groote huis van
den dokter zag schrok zij even
op uit haar droomerij. Zij voelde
zich klein toen zij op het hooge
bordes van het deftige patriciërs
huis stond en op de koud-blin
kende schel drukte.
Een jongeman opende de deur
Hij was merkbaar in vroolijke
temming. Mientje overhandigde
het pak en wilde weggaan, want
zij voelde zich niets behaaglijk
in dien prachtigen corridor, te
senover zoo'n deftige meneer. En
toch was ze blij dat ze de knor
rige mevrouw niet behoefde te
spreken, die zou wel wyeer wat
an te merken hebben gehad.
„Moet jij vanavond geen St.
Nicolaas houden", hield de dok-
terszoon haar op den drempel
tegen.
„Daarvoor hebben wij geen
tijd, meneer", antwoordde het
meisje verlegen.
De jongeman kreeg medelijden
met het arme meisje, dat daar,
de oogen neergeslagen, voor hem
stond.
„Wacht maar even", zei hij op
vriendelijken toon, en ging even
een kamer in. Toen hij terug
kwam gaf hij het meisje een
groote gebakdoos.
„Hier, zei hij, vier jij daar maar
Sinterklaas van."
Bedeesd dankte Mientje den
jongen en verliet verlegen het
huis.
Buiten kwam zij weer gauw
wat op haar verhaal. Hè, wat had
zij zich vreemd gevoeld tegenover
dien jongenheer. Ze had bijna
geen adem kunnen halen en geen
woord kunnen uitbrengen.
En ja, dat was waar ook, wat
een heerlijk gebak zou ze gehad
hebben van dien goeden meneer.
Nu zou ze toch vanavond met
moeder eens écht St. Nicolaas
hebben.
Het was of alles ineens ver
anderd was om haar heen, en
flink, met het hoofd omhoog liep
zij vlug door de menigte die op
de trottoirs krioelde en zich voor
de etalages verdrong. De sneeuw
die hanr straks in het gezicht had
gestriemd en haar bijna blind
had gemaakt, leek haar nu een
prachtig neerdwarrelend kleed,
dat recht uit den hemel kwam.
In haar steegje had de, sneeuw
'al een dikke laag over de straat
gelegd, en zij vond het nu zoo
heerlijk zoo diep in die blanke
massa te stappen, als was het
een tapijt. En voortdurend kwam
haar het vriendelijke gezicht van
den jongeman weer voor de
oogen. Ja, dat was toch wel aar
dig geweest van hem, dat hij
zulke arme menschen als zij wa
ren ook eens een prettige Sinter
klaasavond had gegund.
Het was of de weg wel eens
zoo kort was nu.
Mientje verlangde er naar
gauw haar moeder blij te kun
nen maken met het gebak.
Met een forsclien draai opende
zij de deur en kwam lachend en
met stralende oogen het kamer
tje binnen.
De oude vrouw, die nog steeds
vlak naast het kleine, doch war
me kacheltje zat, zag al direct dat
Mientje veel vroolijker was dan
gewoonlijk en vroeg dan ook al
direct vanwaar die vroolijkheid
zoo plotseling kwam.
„Ja, moeder, we gaan nu eens
fijn Sinterklaas houden", zei ze,
triomphantelijk de doos toonend
De goede oude vrouw begreep
eerst natuurlijk niets van al die
vroolijkheid en van dat pakje
maar Mientje vertelde haar alles
gauw, in één adem.
De oogen der moeder glans-
PFAFF-Naaimachines en Onderdeelen.
FORTUNA-Machines en Onderdeelen.
PFAFF-Naaimachine-Motoren en Lampen.
Nos 12- 50—40—36-30—24
Winkeliers en wedertferkoopers korting.
STOPGAREN in Nos. 40—60—80
LINNENGAREN in bruin en zwart No. 25
DOORNAAIGAREN
STIKZIJDE in alle kleuren, in rollen van 2100
Meter, 700 Meter en 140 Meter.
SCHAREN [Merk Friedr. Herder, Solingen)
Stiknaalden en Perforeernaalden,
(Merk Leo Lammertz)
RIEMEN, MACHINE-OLIE, OMBOEKHAMERS
in elke hoeveelheid.
den toen zij dit alles hoorde, en
haar hart jubelde van pure blijd
schap, nu ook haar arm dochter
tje voor het eerst sinds zoovele
jaren een prettige Sinterklaas
avond kreeg.
en aanverwante artikelen,
Kousen, Sokken,
Sokkenhouders,
Beleefd aanbevelend,
Besoijensche straat 9.
en goedkoopste adres is
MANUFACTUREN,
CONFECTIE.
GAREN, BAND, SAJET.
WOLLEN GOEDEREN
Het beste adres voor;
Uitgebreide sorteering
tegen de laagste prijzen,
Autopeds van f2,50
tot f 6.—
Kinderfietsjes van
f7. - tot f 11. -
Vliegende Hollan
ders met en zon
der kamwiel, van
f8, tot f 15 -
Ook verkrijgbaar
kinderauto's en
2-wielige kinder
rijwielen.
U koopt na een poosje toch EEN ElQEN TOESTEL en hebt dan Uw geld wegge^
Laat U door om eend hot RH 1LIPS-TOESTEL van I 1JS.00 demons»
Wil QARANDEERSN een stroomverbruik van nog geen 2 K. W. U per maand i
J zonder overdrijving een ontvangst van 20 stations
dat eij tevreden bent
dat U Radio distributie vrienden aanraadtook een foes'el te ne
Komt onze .tal»ze bekijken. Hot toestel spreekt voor zich
8etaHng«concHtiën naar verklezlfsg.
uit, kosi
Alle Radio Lampen in voorraad
Beleefd aanbevelend,
Rijwielhandel
Stationsstraat 17, Waalwijk
CHOCOLADE FIGUREN EN
BEESTEN, LETTERS,
MARSEPAIN, PEPERKOEK,
DOOZEN BONBONS,
SPECULAAS, TAAI TAAI enz.
LUXE-KISTJES SIGAREN,
SIGARETTEN. PIJPEN.
EAU-DE-COLOGNE.
GROOTESTRAAT 200, WAALWIJK.
Naast de Witte Bioscoop.
Onze toonkamers zijn gereed en wij noodigen U
uit tot een bezoek.
Groote keuze St Nlcolaasgeschenken.
Ruime keuze in Eet-, drink-, koffie- en ontbijt
serviezen, Plateel der Koninklijke p,®t.e*,bftJler!J
„Zuid-Holland" te Qouda, Zweedsch Plateel, Oud-
Hollandsch Koperwerk, Sola-zilver, fheekasten,
Rooktafels, Religieuse beelden, Schilderijen, enz.
Minzaam aanbevelend,
Op alle camera's deze week geëtaleerd, geven wij
BIJ AANKOOP GRATIS ONDERRICHT.
TOCH NOG SINT NICOLAAS.
Piet, Karei en Jan liepen na schooltijd met z n drieën naar
huis. Dat deden ze altijd, omdat ze denzelfden kant uit moesten.
Piet nam altijd het eerst afscheid hij woonde het dichtst by.
Karei en Jan liepen dan samen een paar straten verder tot aan
het huis van KareL
Van daar af moest Jan alleen loopen, maar dat gat met, want
het was maar een klein eindje.
Sommige jongens wilden niet graag met Jan loopen, omdat
hij er niet zoo netjes uitzag hij woonde op een hofje, zyn
ouders waren arm en konden hem niet zulke mooie kleeren ge
ven als ze wel wilden. Maar Piet en Karei waren niet zoo verve
lend en onaardig. Ze mochten Jan wat graag en als een van de
andere jongens hun vriend te na kwam, kon hij op een goed pa
slaag rekenen.
Dien middag liepen Piet en Karei druk over St. Nicolaas te
praten. Jan zweeg. Wat moest hij zeggen? Hy zou wel niets krij
gen. Hij werd zelfs een beetje bedroefd, als hij hoorde, wat zijn
vrienden van St. Nicolaas verwachtten.
„Weet je wat ik vraag?", zei Piet. „Ik wil zoo'n schip hebben,
als jij verleden jaar gekregen hebt. Maar ik weet niet, of ik het
krijg! Moe is bang, dat ik in het water zal vallen, wanneer ik
het in de vliet laat varen!" i ta
„Daar hoeft ze niet bang voor te wezen! lachte Karei. „Jó,
weet je nog wel hoe fijn we er eer-verleden week mee gespeeld
Of Piet zich dat herinnerde! „Kreeg ik er maar een dac.h,
hij. Jan zei niets. Hij wou minstens zoo graag een schip hebben
als Piet, maar hij wist, dat hij er niet om hoefde te vragen
„Zal ik je eens zeggen, wat ik vraag?" zei Karei. „Zoo n
stoommachine als jij het vorige jaar gekregen hebt. Dat is nog
es een fijn cadeau! Rrrr!.... wat gaat die van jou e ei a s
hij op volle stoom staat. Maar daar wil mijn moeder weer niks
van weten: ze zegt dat het veel te gevaarlijk is met dat heete
water. Ik mag er wel een, zie je, maar of ik 'em krijgen zal, da
moet ik afwachten l" T
Het is al gauw Sinterklaas, hè? Overmorgen! zei Jan, om
toch ook wat te zeggen pn om maar niet te veel aan een stoom
machine te denken.
„Nou, fijn!" zeiden zijn vrienden.
Piet was bij zijn huis gekomen en spoedig nam ook Karei ai-
scheid. Jan liep alleen naar huis. Hij was somber gestemd. Hij
vond het prettig, dat zijn vrienden zooveel mooi's konden krij
gen, maar voor zichzelf zou hij blij zijn, als het Sinterklaasfeest
maar weer goed en wel achter den rug was!
Piet had onderweg een aardig plan opgevat. „Wie weet", dacht
hij, „krijgt Karei zijn stoommachine niet eens en hij wil er toch
zoo graag een hebben! Ik zal eens kijken wat ik doen zal. Mis
schien zet ik de mijne wel stiekum tegen zijn deur, bel hard
aan, en loop dadelijk weg. Wat zal hij in zijn schik zijn, als hy
de stoommachine ziet!"
Maar Karei had ook een plan. Op Sinterklaasavond wilde hy
op dezelfde manier het schip naar Piet brengen. Hy lachte in
zichzelf als hij er aan dacht, hoe verbaasd en blij Piet dan zou
wezen! Om Jan dachten ze geen van beiden. Ze waren zoo met
hun plannen en verwachtingen vervuld, dat ze voor iets andeis
geen gedachten hadden. Als Jan maar iets gezegd had, dan had
den ze zeker wel om hem ook gedacht.
Maar het was Jan onmogelijk geweest hen te vertellen dat hy
eigenlijk niets voor zijn St. Nicolaas verwachtte! Hij verborg zyn
verdriet zoo goed als hij kon, en hij was het ook niet gewend,
met Sinterklaas wat te krygen.
Toen Piet en Karei elkaar den morgen na St. Nicolaasavon..
ontmoetten, schudden ze elkaar hartelijk de hand.
„Dank je wel voor het schip!"
Dank ie wel voor de stoommachine", klonk het.
„Maar moet je hooren!" zei Piet. „Nu heb ik twee sche
pen! Ik had er al een gekregen, toen de jouwe kwam, en.
Maar Karei liet hem niet uitpraten. „En ik heb twee stoom-
machine's! Ik had juist de mijne uitgepakt, toen jij de jouwe
bracht!"
Eerst keken de jongens elkaar verbaasd aan, maar toen harst
ten ze in lachen uit. Nee maar, die was goed! Nu hadden ze aHe
bei ineens dubbel, waar ze dagen lang naar verlangd hadden!
Daar kwam Jan aan. Dadelijk vertelden ze hem de grappige
L
COP
5PE
ZVAC
3
c
AA
DOO
VROi
KOOPT
BIJ
Stationsstraat 19
GROOTE KB
Scherp concurreereiii
Telefoon 134 WAALWIJK.
gebeurtenis. Ook Jan moest er om lachen „Dan hadden ju e
elkaar even goed niets kunnen geven!" zei hy. „Enfin, als jullie
elkaar ieder zijn cadeau weer teruggeeft, kunnen jullie samen
met de schepen en stoommachines spelen!
En wat heb jij gekregen?" vroeg Piet zonder erg.
Karei stootte hem aan, maar te laat. De vraag was al gedaan.
Piet schrok. Hoe had hij dat kunnen vergeten. Jan was im
mers armWie weet, hoe klein zijn Sint Nicolaascadeautje was-
Misschien vond hij het niet eens prettig, om het te vertellen
Jan weifelde even. „Ik heb niets gekregen zei hy. „Mijn va
der is al zoo lang ziek".
Op school kreeg Piet een briefje van Karei. Hij keek, of de
meester iets zag. Nee, die stond op het bord een schrijfvoorbeeld
te schrijven.
Haastig frommelde hij het papiertje open, en las.
.Vanavond schip en stoommachine rfaar Jan brengen. Goed.
Piet werd warm om zijn hart. Datzelfde had hij ook al ge
dacht. Met zijn oogen zocht hij Karei, die naar hem zat te kijken.
la'" knikte hij en wees met zijn vinger naar den rug van den
niets vermoedenden Jan. De meester keerde zich plotseling om.
„Piet Verschuren, heb jij Sinterklaas nog in je hoofd? Door
werken, hoor!"
Piet en Karei bogen hun hoofden diep over hun schriit, en
schreven zoo ijverig, als ze nog nooit van hun leven geschreven
hadden
Twee jongens, ieder met een pak onder den arm, gingen dien
avond naar het hofje, waar Jan woonde. Er was geen bel naast
de deur.
Ze wisten niets beters te doen dan hun pakjes neer te zetten,
de deur op een kier te openen, en hard: „Jan!" naar binnen te
schreeuwen. Tegelijk liepen ze hard weg. 't Was gelukkig tame
lijk donker op het hofje.
„Zie zoo!" zei Piet, „nu heeft hy ook wat. Hij zal wel bly we
zen, denk je niet?"
„En of!" zei Karei. „Maar weet je, eigenlijk hadden we al veel
eerder om Jan moeten denken!"
P. VAN RENSSEN-
zijn Rijwialan en On
OMDAT dit het oudste
adres is.
Wij leveren U kwaliteit
concurreerende prijzen
geen cadeaux, alleen
verlotingsbons gedureo
kelweek daar onzezaek
dadigheids-instelling in
Vakkundige Repa,i
RIJWIELEN VANAF
In LAMPEN hebbe
ruime sorteering zoowel
als Carbid, n.l. V.T.,1
Licht, Prettig. Royaal ei
Berijdt „FARENZO"
Gebruikt „FARENZO" B
ar z.'Jn gsP-iUlfl
Amber
A. L ri
Een aansteker, tabaspiïp^lui
sigaren- en sigaritenp/y/^
in étui's, s/gareenkcs/
zijn fraaie en daurzamgesctk,
ive zijn hierin rui» gese^'
Verder groote keuze n SIG
SIGARETTEN en T\BAKf
verpakking.
Aanbeve
M VAN VUGT-DE
Prs
Wi
Sigarenmagazijn,
I
Groo^str. 47, Naast de Chr.i
WAALWIJK (Voorm.
hebben?"
Cs
m
m
m
C
3
O
IT
JO
Cl
S
