Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
BALANS-UITVERKOOP,
VIS TIT IET UIT
Karei de Mol, Waalwijk,
I
M
[i
FEUILLETON
RERMMUWÊ
SiTFPrc
Reuzen partijen Lappen Hl
en Restanten.
IC Koopjes zonder weerga H
[JMMER 4.
ZATERDAG 10 JANUARI 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD
POT EN KETEL.
Rondom den kamerzetel van de
nieuwe liberale kol tnlalen specia
liteit, den heer van Ktmpen, hebben
Indertijd booze geruchten krijgertje
gespeeld In schemerdonker Een hoofd
artikel in het Sjerabaaische Handels
blad bracht een krachtiger geluid bij
het daglicht der tropenzon. Dhr.Zant-
grs.il bchretf n.l. het voiger.de:
„üij weet hoe de Üeli tabak In
Holland de verkiezing van den heer
Van Kempen van SOK. (Sumatra's
Oostkust) tot lid van de Tweede
Kamer door den Vrijheidsbond wist
te verkrijgen? Aldus: Door het be-
srh'kHaar stellen van een bedrag van
f 50.000 voor de kas van den Vrij-
heiusbond, naar het heettezonder
daaraan eenige voorwaarde te ver
binden. Alleen maar om dien synpa-
lltleken Bond te steunen, ziet gij
Wij hebben het gevrd uitvoerig be
sproken in artikel no. 39 onzer Hol
landsche serie: „Vaderlandsche Kout",
na inwinning van informaties bij
een leidende figuur in den Vrijheids
bond. Qij ziet, hoeveel het den
Delischen concern waard is, dat in
het openbaar stemmen opklinken tot
verdediging hunner belangen".
„Het Volk" heeft hierop in het
A/hederland de kat de bel aangebon
den en scberprechtert er over deze
booze zaak lustig op los. Het kan er
niet over uitgeschreven raken. Eerst
was de con«c 6 itieuze roode redactie
reeds beducht dat de politieke zutve.
fingseed van dhr. van Kempen eenigs-
zins smoezelige vlekken had achter-
van „De Echo van het Zuiden.
gelaten en haar laatste kolommenlange
artikel uit weer andere beduchtheid
Lees maar; „Mede In verband met
zijn figuur als gouverneur van Sumatra's
oostkust, lijkt nadere opheldering van
net geheel geval dringend gewenscht
Vooral in dezen tijd, nu meer en meer
1e neiging ontstaat om op de parle
menten af te geven, dient aan ieder
ymptoom van politiek zedenbederf
de volle aandacht te worden ge
schonken. Ter wille van den goeden
naam van het parlement". Kosteltjk
die bezorgdheid voor de onbesmette
parlementaire zede; alleen een tikje
te geforceerd Wij zijn het er natuur
lijk volkomen mee eens, dat wanneer
het geval zich zoo voorgedragen heeft,
als beweerd wordt, een afkeuring op
zijn plaats is. maar we vinden tevens,
dat „Het Volk" niet als consor moet
optred n, want het Is nog geen maand
geleden dat ditzelfde blad door dik
en dun dhr Duys verdedigde, welk
Kamerlid toch ook niet tot meerdere
eer en glorie van parlement, demo
cratie en politieke zede maandelijks
het geld opstrijkt voor een Rqks.
betrekking, die hij in twintig jaar
niet meer bekleedde en nooit meer
bekleeden zal Bovendien moet „Het
Volk" vóór het als zedemeester in
deze verder gaat, even denken aan
het millioen dat het N V.V. afspitte
voor de S.D A P. hetgeen evenmin
gebeurd zal zijn om de arbeiders
leiders minder invloed te bezorgen in
de socialistische bestuursfuncties. Wie
boter op zijn hoofd heeft
Naar het Engelseh door
J. VAN DER SLUYS.
Maar Luke heeft zich nooit veel
aan het huis gelegen laten liggen of
moeite gedaan om het een beetje ge
zelliger te maken. We hebben het er
a) eerder over gehad, weet je wel?
Het behang ziet er overal uit of het
nog van vóór den zondvloed dateert,
gruwelijk in één woord! De-meubels
konden ook wel uit de arke Noachs
afkomstig zijn. Ik kan me voorstellen
dat Sem Cham en Japhet in deze stoe
len hebben gezeten en hun mama za
liger gedachtenis met haar voeten op
dat afgrijselijke haardkleed. En het
'apijt.
Mevrouw Derfield wrong in komi
sche wanhoop haar handen en schud
de het hoofd zonder haar zin verder
af te maken. Voor de tekortkomingen
van het tapijt scheen haar welspre-
Bezoek aan„Nederland".
Men blijft boven den Moerdijk.
Een groot gezelschap Amerikanen
van Nederlandsche afstamming zal in
den komenden zomer ons land bezoe
ken en er een rondreis maken, om het
oude stamland, zooals het er thans
uitziet, utt eigen aanschouwing te
leeren kennen.
Het reisprogram van dit gezelschap
is inmiddels wereldkundig gemaakt
Na de aankomst te Rotterdam zal
achtereenvolgens een bezoek worden
gtb'acht aan de provincie's Noord
en Zuid Holland, F iesland en Urecht.
En dan Dan gaat het weer
hulstoe, naar Amerika
Wij weten niet. welke overwegingen
kol de samenstelling «an dl r> ispn -
gram hebben geleid, zoo merkt de
„Limb. Koerier" op
Alleen weten wij zeker, dat het
gezelschap veramerikaniseerde Ne
detlanüers na de rondreis slechts
een, om het zacht uit te drukken,
zeer onvolledig beeld zal hebben
gekregen, hoe hun stamland er heden
ten dage uitziet.
Er bestaat buiten Holland. Fries
land en U,recht de gewesten van
den vaderlaiidschen koophandel en
van de vaderlandsche boter en kaas
tegenwoordig o m. ook nog zoo
iets als 'n bloeiende Nederlandsche
industrie in de gewesten Brabant en
Limburg, om van de vele andere
nuttige indrukken, die het reisgezel
schap daar zou kunnen opdoen, maar
te zwijgen.
De voorouders van deze ver
amerikaniseerde Nederlanders, of zij
Extra verlaagde prijzen: gezellig winkelen; prettige
bediening; Koopen is bij ons een genoegen.
kendheid te kort te schieten!
Misschien is Sir Luke, nu hij
hier is en u ook, wel geneigd om ver
anderingen te laden aanbrengen,
meende Hilary.
Hij is het niet van plan te blij
ven, lieve kind en ik blijf gedecideerd
niet. Dus zooals je ziet, heeft 't geen
zin om aan het veranderen te gaan.
Luke heeft 't land aan het buitenle
ven en voor Grantley heeft hij nooit
iets gevoeld. Ik geloof dat hij en de
rentmeester voortdurend overhoop
liggen met Dr. Harding.
Waarom?
Volgens mijn broer en meneei
Davis, en rentmeester, is Dr. Harding
een reuzenlastpost. Hij ontdekt altijd
gaten in de daken van de pachterswo
ningen en fouten in den waterafvoer
van de boerderijtjes. Ik geloof dat hij
Luke een doorn in het oog is.
Maar als er gaten in de daken
zijn en de waterafvoer niet deugt, is 't
dan niet de plicht van Dr. Harding om
daarop attent te maken, als niemand
zich erom bekommert?, vroeg Hilary
met eenige aarzeling.
Natuurlijk is dat zijn plicht, maar
Luke en meneer Davis denken daar
anders over. Ze vinden hem een las-
tigen bemoeial. Ik voor mij
het kleine dametje keek peinzend in
den gloed van het haardvuur, dat op
dezen killen Octoberdag geen overbo
dige weelde mocht heeten ik vraag
me dikwijls af, waarom de menschen,
die in die miserabele boerderijtjes wo-
i nen, waar ze vergaan van de vocht en
den tocht, dit klakkeloos verdragen.
Waarom staan ze niet als één man op
j en slaan ons allemaal dood? Denk je
eens in wat het zeggen wil je leven te
1 moeten slijten in zoo'n erbarmelijke
stulp en dan dag aan dag een huis als
dit voor je oogen te moeten zien!
Waarom haten ze ons niet?
U zouden ze nooit kunnen haten,
riep Hilary spontaan uit. U bent zoo
lief en hartelijk voor iedereen. U
praat op dezelfde manier tegen de
werkvrouw die uw flat in de stad
schoonhoudt alsals tegen de her
togin van Drallton.
Ik hoop dat het inderdaad zoo
is! Als je me eerlijk vraagt, heb ik
meer respect voor vrouw Bond, de
werkster, dan voor de Hertogin.
Eigenlijk heb ik voor die heelemaal
geen respect en ik heb groote bewon
dering voor vrouw Bond, die een heel
nest kinderen knap en netjes groot-
brengt van een paar schamele gul
dens in de week. Vroeger voelde ik
nooit bijzonder veel voor arme men
schen, maar het leven heeft me ge
leerd om geen oogkleppen te dragen
en de dingen onbevooroordeeld te be-
zelf, zullen voor het meerendeel
wei uit ons land naar de Nieuwe
Wereld zijn getrokken, toen bezui
den den Moerdijk het katholieke
volksdeel aan het begin van zijn
ontwikkeling stond, en men inder
daad nog kon zeggen, dat met Hol
land en de naaste omgeving het
voornaamste van ons land was be
keken.
Misschien hebben zij inmiddels
daarginds lusschen New York en
San Francisco bij geruchte vernomen,
dat er sedert in Nederland wel het
een en ander veranderd isweten
zij. dat Eindhoven sigaren en gloei
lampjes maaktzijn zij in den een of
anderen Amerikaanschen winkel aar
dewerk van de Miastrichtsche fabrie
ken tegengekomen, en hebben zij
wel eens van Ned steenkolen ge
hoord of van schoenen uit de Lang
straat
Maar de machtige ontwikkeling
in cultuur en welvaartspeil, welke
gedurende de laatste halve eeuw
zich in het Zuiden heeft voltrokken
moet hun vreemd zijn gebleven.
Thans komen zij naar Nederland
terug, om hun stamland te zien,
zooals het nu is Men geve hun
dan ook, indien daartoe de moge
lljkheid bestaat, een onverwrongen
beeld van ons land.
Er biedt zich hier een goede ge.
legenheid om weer het tn 't buiten
land vrij algemeen verspreide waan
denkbeeld te bestrijden, dat Neder
land nog steeds een natie van enkel
visch. en kaasboeren is, en dat de
kijken. Ik geloof ook dat Dr. Harding
meestal gelijk heeft met zijn critiek.
Er kwam een droomerige blik in
Anstice's blauwe oogen, brokstukken
van gesprekken, die zij met den dok
ter had gehad, schemerden in haar
geest; zijn ernstig, streng gezicht
scheen haar aan te staren van tus-
schen de gloeiende kolen. Plotseling,
toen Hilary's stem haar opschrikte
uit haar gepeins, stond ze op.
Ik houd van Dr. Harding, zei
het meisje. Hij kijkt zoo streng, maar
als je hem beter kent is hij verbazend
goedhartig. Het doet me soms pijn als
ik het verdriet in zijn oogen zie.
Een vrouw is de schuld van dat
verdriet, antwoordde Anstice, met 'n
verontwaardigde schittering in haar
oogen. Vrouwen, die met een man
spelen en zijn hart breken, moesten.
o, ik weet niet wat voor geraffineerde
straf ik voor zulke vrouwen wel zou
willen bedenken! En het ergste is,
dat ze zoo zelden hun verdiende loon
krijgen. Meestal is een andere man
nog dol-gelukkig als hij met zoo een
kan trouwen en dat soort vrouwen
heeft geen flauw besef van het onheil
dat ze stichten. Ze moesten in handen
vallen van een andere vrouw en niet
van een door verliefdheid verblinden
Dus een vrouw heeft Dr. Har
ding zooveel verdriet gedaan?, vroeg
buiten de grenzen van Holland
gelegen landsdeelen noch cultureel,
noeti commercieel eigenlijk meetel
len
Is men in Holland bang het Zui
den des lands aan den vreemdeling
te toonen i Toch gaat het zijn gang
en neemt zijn vlucht
ECONOMISCH
In Amerika wil men de meest
mogelijke middelen te baat nemen,
teneinde de werkeloosheid te bestrijden.
Dezer dagen iaztn wij in de „Tele
graaf" het volgende berlcht.dat melding
maakt van een zeer origineel idee van
een ingenieur:
Een Amerikaansche ingenieur heeft
een schrijven gericht aan president
Hoover, waarin hij dezen voorstel',
om, ter besnijding der ook in de
Vereenigde Staten steeds verder om
ztch heen grijpende werkloosheid,
daar te lande overal het metrieke
stelsel voor alle maten en gewichten,
di; thans nog op Engelsche leest zijn
geschoeiu, in te voeren. Daardoor zou
aan tallooze arbeiders en kantoorbe
dienden werk worden verschaft.
Immers vele tientallen miilioenen
nieuwe weegschalen, meterstokken,
fl sschen, statistische boekt n enz enz.
zouden vervaardigd moeten worden.
Het hierdoor te scheppen werk zou
naar het oordeel van den ingenieur
zóó geweldig van omvang zijn, dat,
na btëmdig ng er Vin, welt cht de
ongunstige tijd reeds achter den rug
zou zijn, zoodat dan automatisch ver-
Hilary.
Ja. Het is heelemaal geen ge
heim; iedereen praatte erover toen 't
gebeurde. Mevrouw Redburn die
chique, mooie mevrouw Redburn,
weet je wel! liet Dr. Harding in
de steek terwille van haar schatrijke
knoopenfabrikant en ik weet zeker
dat de dokter daar nooit overheen is
gekomen.
O, dus het is zooals ik dacht,
riep Hilary. Ik meende het al aan
hem te zien toen ik gisteren haar naarn
tegen hem noemde. Maar mevrouw
Redburn, zoo mooi als ze is, doet me
toch altijd denken aan een ijsberg en,
voegde zij er naief bij, ik geloof niet
dat Dr. Harding werkelijk gelukkig
zou zijn geweest met een ijsberg.
Gelukkig met een ijsberg? Neen,
dat zou hij zeker niet geweest zijn,
beaamde Anstice met nadruk, met
?óóveel nadruk, dat Hilary haar
oudere vriendin een oogenblik ver
baasd aankeek. Die man heeft be
hoefte aan warmte en liefde en tee-
derheid. Maar, Anstice begon de ka
mer op en neer te loopen en lachte 'n
beetje gedwongen, het is een tamelijk
doellooze bezigheid om ons bezig te
houden met de innerlijke behoeften
van Dr. Harding. Hij moet zijn eigen
boontjes maar doppen!
Wordt vervolgd.
cho van he
Waalwijkscbc en Langstraatsche Courant,
24.