Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
I IK ril Hf HST
m
i
IJK
FEUILLETON
i MMW 9
WOENSDAG 28 JANUARI 1931.
54e JAARGANG.
0ngevf
erf
iiuunji
I. die
vakkui
nu ii||
geld kii
er.
den t,
enige k(
den
genoijj
het hot
-re on^j
)litiebt»
loop
te woij
de am
i beruci
te hein
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD.
HAARSTEEG.
Vergadering van den gemeenteraad
van Haarsteeg, gehouden op Donder
dag 22 Jan. n m. 7 uur.
Voorzitter de EdelAchtb. Heer C. v.
Heereveld,
Aanwezig alle leden.
De notulen der vorige vergadering
werden na voorlezing onveranderd
goedgekeurd.
De Voorzitter voelde zich verplicht
in deze eerste vergadering in 1931 een
kort overzicht te geven van wat in
het afgeloopen jaar In de gemeente
heeft plaats gehad. Als eerste belang
rijke feit memoreert spr. de opening
der nieuwe school in Hedikhuizen.
In April had voor deze gemeente
een zeer droevig vooral plaats n.I het
overlijden van den burgemeester, die
helaas te vroeg van deze plaats werd
«^gerukt. Alle middelen werden over
wogen om een nieuwen opvolger te
krijgen. Spr. zelf is toen benoemd. De
ontvangst die de geheel bevolking hem
toen bereid heeft, zal hij nimmer ver
geten.
Spr, 's vurigst verlangen is, dat hij
in de toekomst zal kunnen voldoen
aan alle toen uitgesproken wenschen.
Wij allen zijn echter menschen en
hebben gebreken, zegt spr., maar cns
streven moet zijn om steeds met elkaar
samen te werken voor den vooruitgang
der gemeente die ons allen lief is.
Vervolgens brengt spr. in herinne
ring het besluit van den raad toi
electïificatie van Luttel-Herpt en Hedik
hulzen. Twee weken voor Kerstmis is
het net in gebruik genomen.
Ook verschillende zaken van admi
nistratieven aard hebben spr. volle
aandacht gehad.
Tenslotte wenscht spr. allen een
zalig en gelukkig Nieuwjaar toe en hij
hoopt, dat het nieuwe jaar in alle
opzichten naar wensch zal mogen
verloopen.
Ook de pers wenscht spr. een geluk
kig Nieuwjaar Door applaus geeft de
vergadering zijne instemming met deze
woorden te kennen,
De heer Dobbelsteen meent zich tot
de tolk der geheeie vergadering te
maken door den voorzitter dank te
zeggen voor zijn nauwkeurig verslag
over 1930 Hij hoopt, dat het hem en
zijne familie in het jaar 1931 naar
wensch zal mogen gaan. Toen indertijd
door den burgemeester het voorzitter
schap van den raad aanvaard werd,
werd door spr. de hoop uitgesproken,
dat hij de goede man op de goede
plaats zou zijn. En tot nu toe is deze
wensch steeds bewaarheid spr. hoopt
dat dergelijke onaangename verwikke
lingen als vroeger zoo vaak voor
kwamen, zich thans niet meer zullen
voordoen, maar dat het de gemeente
Haarsteeg naar wensch zal gaan.
Aan de orde
1. Ingekomen stukken.
Nota van aanmerkingen op de ge
meenterekening en idem op de begroo
ting. Daar deze aanmerkingen alle van
administratieven aard zijn, worden ze
in handen gesteld van B. en W. ter
beantwoording, nadat de vergadering
heeft nota genomen van de gemaakte
aanmerkingen.
Van Juffr. M. de Haan, verloskundige
te Heusden, is een verzoek om subsi
die ingekomen, daar deze ook in
Hedikhuizen verloskundige hulp ver
leent.
De Voorzitter zegt, dat B. en W. dit
verzoek nader hebben onder het oog
gezien.Hieruit blijkt weer eensduidelijk
hoe voorzichtig men moet zijn met
personen, die buiten de zaak staan,
erin te betrekken. Men schijnt te
denken, dat deze gemeente en soort
liefdadigheidsinstelling is. Inwilligen
van dit verzoek zou spr. absurd vinden,
dan begint men ergens mee, waarvan
het einde nog niet te voorzien is.
Op deze manier zou men zich
tegenover het publiek belachelijk ma
ken het zou een precedent zijn,
waardoor de eene na de andere sub
sidieaanvrage zal worden ingediend.
De subsidie, die aan |uffr Jansen
gegeven is. is iets geheel anders. Deze
neemt immers ook de zuigelingenzorg
waar en het is juist om haar zegenrijke
arbeid dat besloten is haar een subsidie
toe te kennen.
van „De Echo van het Zuiden.
Naar het Engelsch door
J. VAN DER SLIJYS.
29)
Ik ben in dat aartsvaderlijke rij
tuigje hierheen gereden om je te ko
men afhalen, begon Tony opgewekt;
de oogen stralend zoodra hij het meis
je zag. Ben je klaar? Je hebt je spul
len mee hier naar toe genomen, niet?
Ja, antwoordde Hilary, 'n beetje
confuus door den stevigen greep van
zijn hand en blozend bij het zien van
de vreugde in zijn oogen, maar ik; kan
tenslotte toch niet meekomen, ik moet
hier blijven.
Ze slaagde er niet in om haar te
leurstelling voor hem te verbergen.
Waarom kun je niet komen?,
vroeg Tony verwonderd. Ik dacht dat
alles afgesproken was en we verlang
den allemaal vreeselijk naar je: tante
Alice en de baby en ik.
Ik zou ook vreeselijk graag met
je meegaan; ik had me er ook al zoo
op verheugd om weer bij jullie te zijn.
Maar tante Marion hier heeft me noo-
dig. Ze heeft me gebeden en gesmeekt
om te blijven en ik kan het onmogelijk
weigeren. Het schijnt haar een beetje
minder onrustig te maken en geluk
kiger te stemmen, als ik in haar nabij
heid ben.
Dan wil ik er niet verder bij je
op aandringen, verklaarde de goed
hartige Tony en er was iets in zijn
item, dat Hilary nieuwen moed en
kracht gaf. Als dat arme schepsel je
hier noodig heeft, mogen wij je niet
terughouden. Maar je bezoek aan ons
wordt daardoor alleen maar opge
schort, hè? Uitstel en géén afstel,
hoorWe verlangen alle drie even
hard naar je. Nadat je vertrokken was,
was het in huis eenvoudig woest en
ledig.
Hij scheen nog meer te willen zeg
gen, maar juffrouw Helen Drivers
kwam de hall, waar zij samen ston
den te praten in en hij stak direct zijn
hand uit ten afscheid. 1
- Ik zal maar „tot ziens" zeggen,
hè, zei hij. Je mag niet naar Grantley
teruggaan, voordat je bij ons geweest
bent. Ik reken er ook op dat je vóór
je weer weggaat, nog een keertje voor
me poseert; ik ben nog heelemaal
niet tevreden over de manier waarop
ik je haar geschilderd heb.
Schildert hij uw haar? vroeg He
len Drivers bruusk, toen Tony weg
was. Toen ik zoo oud was als u, had
ik ook mooi haar, maar er heeft me
nooit iemand gevraagd om het te mo
gen schilderen.
Hilary keek naar het glanslooze,
bijna geheel vaal-grijze haar, naar de
groeven en rimpels in het ontevreden
gezicht, naar den strakken mond en
de harde oogen van de middelste der
drie zusters en wéér sloeg een golf
van medelijden in haar omhoog.
Misschien was het omdat u toe
vallig niet met een schilder in aanra
king kwam, die uw haar juist noodig
had voor een schilderij, zei Hilary bij
na verontschuldigend. Meneer Dun
bar had rood haar noodig en het mij
ne dook juist op het goede oogenblik
op
Ik geloof integendeel dat de din
gen voor u altijd juist op het goede
oogenblik komen opduiken en dat zal
in de toekomst ook wel het geval zijn,
beweerde Helen met onmiskenbare
Bovendien wil Juffr Jansen ook
Hedikhuizen bezoeken. Spr. meent, dat
inwilliging van dit adres stuit op on
overkomelijke bezwaren.
De heer Dobbelsteen is het met den
voorzitter eens.doch meent deze kwestie
van den practischep kant te moeten be
kijken de begrooting voor 1931 is
vastgesteld, dus daar kan niet meer op
worden teruggekomen.
Spr. zou daarom deze aanvraag tot
de volgende begrooting willen laten
liggen.
Spr. zegt nog te weten, dat Juffr.
Jansen wel een subsidie is toegezegd,
doch dat zij de ultkeering nog niet
heeft gehad.
De Secr. antwoordt, dat deze in dén
loop van Januari zal worden toege
zonden.
Weth. v. d. Water is het eens met
de woorden van den heer Dobbelsteen
en blijft bij zijn voorstel, dat hij in de
vorige vergadering heeft gedaan, n.I.
om de subsidie van f 200 te verdeelen.
De heer van Hemert kan niet inzien,
dat hierdoor een precedent gesteld zou
worden. Spr. vreest, dat de voorzitter
Juffr. de Haan niet voldoende kent.
doch hij geeft de verzekering dat ook
zij haar taak zeer goed vervult.
Wordt besloten dit punt tot de
volgende begrooting aan te houden.
Adres Pachtverlaging.
Adres van alle landbouwers van
Hedikhuizen, pachters van bouw en
weiland, houdende verzoek tot verla
ging der pachten.
Door de crisis die er in iandbouw-
en veeteeltbedrijven heerscht, is hei
niet mogelijk nog rendabele uitkomsten
te maken. Het kerkbestuur en veie
particulieren hebben hier reeds eer
goed voorbeeld gegeven, hetgeen zeer
toe te juichen is.
Het voorstel van B en W. is om
jaloezie. U behoor! nu eenmaal tot de
menschen die onder een gelukkig ge
sternte geboren zijn.
Ik?
Hilary lachte, maar inwendig
wenschte ze dat haar eigenaardige
gastvrouwen hun neiging om bittere
opmerkingen te maken en haar eigen
leven en omstandigheden met het hare
te vergelijken, maar een beetje zou
den leeren beheerschen.
Ik vind het erg prettig om een
slaapkamer te hebben met een uit
zicht als dit, zei ze, toen Helen Drivers
haar enkele oogenblikken later naar
een kleine logeerkamer had gebracht,
die als gedompeld scheen in zonne
schijn. De kamer lag op het Westen
en door het venster had men het ge
zicht op een wijde uitgestrektheid van
glooiend land en een blauwen hemel
koepel erboven. Tusschen de heuvels
door zag men een glimp van de vallei
en daardoorheen kabbelde een rustig
riviertje, waarvan het water door het
zonlicht werd omgetooverd tot vloei
end goud.
Hoe langer ze er naar keek, hoe
grooter Hilary's enthousiasme over
dit uitzicht werd en ze putte zich uit
in bewonderende uitroepen.
Ik herinner me dat u d^n eersten
keer ook al zoo opgetogen over het
uitzicht was, zei juffrouw Drivers
schouderophalend, maar ik kan U
verzekeren dat je meer dan genoeg
krijgt van dat moois, als je jaar in
jaar uit, niets anders te zien krijgt.
Ik ben het zoo door en door beu en
al die patiënten met zenuwen en geen
hersens of met teveel hersens en geen
zenuwen erbij.
En moet u hier blijven om uw
zusters te helpen? vroeg Hilary op
een toon van belangstelling en sym
pathie.
Er zit niets anders op wanneer
de duivel of Anastasia jle drijft!, ver-
het verzoekschrift aan te houden tot
de behandeling der volgende begroo
ting.
De Voorzitter moet toegeven dat de
toestand slecht is. Hoewel spr. den
boeren een warm hart toedraagt, meent
hij deze kwestie in het licht der werke
lijkheid te moeien bezien Het ziet er
voor de boeren weliswaar niet roos
kleurig uit, doch anderzijds moet
worden gezegd dat de opbrengst van
varkens en vee goed is geweest. Spr.
vindt het gevaarlijk om nu reeds te
beslissen. Gesteld dat op het verzoek
zou worden ingegaan, dan zou de land
bouwer met de uiteraard geringe reduc
tie toch niet gebaat zijn. Bovendien
moet gevraagd worden hoe de uitga
ve bestreden zou kunnen worden,
daar een verlaging van 10 pCt. een
verlies van f 1200.— voor de gemeente
zou meebrengen. Er zal een nieuwe
belastingbron geopend moeten worden,
wat aangezien de regeling nog pas
kort is bierzien niet wenschelijk is.
Hierom zou spr. het verzoek eerst bij
de volgende begrooting willen behan
delen.
De heer Dobbelsteen onderschrijft
deze woorden. Spr. merkt op dat
wanneer door inwilliging van hei ver
zoek een twintigtal menschen een
kleine verlichting zouden krijgen, er
misschien honderd er schade door
zouden lijden.
Weth Winkel zal niet tegenspreken
dat varkens- en veeteelt goed zijn ge
weest, doch hij wijst op de abnormaal
hooge pacht, die door de boeren bijna
niet te betalen is. Spr. vraagt zich af
waarom andere gemeenten wel reductie
zouden kunnen geven, en juist deze
niet.
De Voorzitter is van meening dat
vergelijking met andere gemeenten in
deze niet opgaat, andere plaatsen
klaarde Helen Drivers droog. Anasta
sia is mijn oudste zuster. Zij heeft ons
dit allemaal op den hals gehaald. Een
familielid liet ons dit huis na en Ana-
statia besliste dat het beter was om
hier voor niets te gaan wonen, dan
ons in de stad te begraven. Maar we
moeten pensiongasten of beter gezegd
zenuwpatiënten in huis nemen om
hier te kunnen leven en Anastasia
houdt Euphemia en mij zóó onder den
duim, dat we niet veel beter dan sla
ven zijn. Enfin. Zoo is het leven nu
eenmaal! U zult ons tegen theetijd in
den salon vindeneen gelukkige
familie
En met een narrig lachje verliet He
len de logeerkamer en liet Hilary in
een gedrukte stemming achter.
Nu moet ik nog met de derde zus
ter kennis maken, dacht het meisje.
Het zal me benieuwen of die ook zoo
verbitterd en verzuurd is.
En toen ze een half uurtje later de
onherbergzame ontvangkamer weer
binnenging, vond deze vraag onmid
dellijk beantwoording, want bij haar
binnentreden stond een kleine bleeke
vrouw op uit een stoel bij de theetafel
en kwam op haar toe met uitgestoken
hand.
Ik ben blij u te ontmoeten, be
groette ze Hilary op gejaagden, ze-
nuwachtigen toon. Ik ben Euphemia
Drivers en ik hoop dat we goede
vrienden zullen worden. Ik heb een
zwak voor jonge meisjes, moet u we
ten. Er is altijd een aureool van ro
mantiek om hun hoofd.
Euphemia's stem klonk heel zacht
en haar woorden kwamen toonloos
alsof ze een lesje opzei.
Er is niets dat me zoo na aan 't
hart ligt als de romantiek, babbelde
ze na een diepen zucht voort, zonder
Hilary gelegenheid te geven een woord
te zeggen. Ik heb in mijn eigen leven
romantiek gekend en vind het heerlijk
om er bij anderen naar te speuren. En
ik ben overtuigd dat u ook romantisch
bent aangelegd, net zooals ik was in
mijn jeugden eigenlijk nog een
beetje ben
O, maar ik ben heelemaal niet
romantisch, protesteerde Hilary lach
end, maar inwendig gaf het weëe
gedweep van het juffertje haar een ge
voel van misselijkheid.
Dan heeft het uw leven nog niet
beroerd, verklaarde de zielige juf
frouw Euphemia met stelligheid. U
staat nog voor de poort van het too-
verland dat romantiek heet. U smacht
nog aan de buitenzijde. Het dametje
pauseerde even als om moed te schep
pen voor wat ze verder ging zeggen
en vervolgde:
„Als we elkaar een beetje beter
kennen en ik hoop dat dat gauw
zal gebeuren zal ik u de tragedie
verhalen, die mijn leven in tweeën
heeft gescheurd die me gemaakt
heeft tot wat u nu hier voor u ziet.
Mijn hoop was vernietigd, mijn geluk
verbrijzeld; het is een heel droevige
geschiedenis en de eenige troost in al
die lange, eenzame jaren, is geweest
het schrijven van verhalen over ge
lukkiger vrouwen dan ik zelf en vaak
heb ik zitten schreien bij de gedachte,
dat aan de heldinnen van mijn ver
beelding al de vreugde beschoren was,
die mij ontzegd bleef.
O, schrijft u verhalen!, riep Hi
lary uit, blij dat zij tenminste aan
iets houvast had tusschen al dat
maanzieke gezeur. Ik ben altijd ja-
loersch op menschen die schrijven
kunnen.
Ik heb honderden en honderden
verhalen geschreven, verklaarde het
menschje plechtig.
(Wordt vervolgd).
fiilwykscbe en Langstraatsche Courant,
I
