Toegewijd een Hendel» Industrie en Cemeentebelengens
ui III HIT
ii
li
FEUILLETON
IIHIIIIIBIIII
IMMER 23
WOENSDAG 18 MAART 1931.
54e JAARGANG.
en.
ed.
jer-
eefl
wel
We
len
lein
che
edi
er
uil.
bal-
Dit blad verschijnt
«OENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden ene.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
/banco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr .-AdresECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
ijl ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
Zij, die zich met ingang van
1 April op dit blad abonneeren,
ontvangen de tot daartoe ver
schijnende nummers GRATIS,
llllllllllllli
BINNENLAND
Mr. P. J. M. Aalberse.
1871 27 Maart
1931.
Vrijdag 27 Maart hoopt Mr. P J M
Aalberse. oud Minister van Arbeid,
Handel en Nijverheid en lid der Tweede
Kamer van de Staten Oeneraal. zijn
zes'igsten verjaardag te herdenken.
Petrus Joseptius Mattheus Aalberse
werd geboren te Lelden. HU bezocht
ld J?K OyranasiuiH te Katwijk a d.
en studeerde verder aan de Uni
versiteit te Leiden, waar hij eerst can-
dldaat in de letteren werd en vervol,
gens tot meevter in de rechten promo-
veerde in 1897 op een proefschrift
.Oneerlijke concurrentie en hare bestrij
ding*. Door dit proefschrift werd reeds
aanstonds de aandacht op den j rngen
rechtsgeleerde gevestigd. Na zijn pro
motie vestigde hij zich als advocaat in
z|a geboortestad. Hij begaf zich al
spoedig In de politiek, welke hem ge
teel In beslag nam Door de R K
Staatspartij werd Mr. Aalberse candi-
laat gesteld voor den Leidschen ge
meenteraad. welke hem tot wethouder
benoemde. Vooral op sociaal gebied
teelt Mr. Aalberse zich steeds veel
bewogen, waarvan hij In Dultschland
een grondige studie maakte. Mr Aal
berse was redacteur van het .Ka h rliek
Sociaal Weekblad". Voorts was hij
medewerker van de door Futura uit
gegeven .Sociale en Politieke S'udiën"
De Kath. Sociale Actie benoemde hem
tot haar aigemeenen secretaris, terwijl
hij later tot directeur van het Centraal
Bureau van deze organisatie werd aan
gesteld. Mede door zijn toedoen wer
den de R K. Middenstandsbonden op
gericht, waarvan Mr. Aalberse adviseur
werd voor het bisdom Haarlem.
Bewoog hij zich als wethouder aan
vankelljk uitsluitend op het terrein der
gemeente-potitlek. a! spoedig breidde
hij het terrein zijner werkzaamheid ui'
en in 1902 werd Mr. Aalberse afge
vaardigd naar de Tweede Kamer als
opvolger van Schaepman. Oedurende
dertien achtereenvolgende jaren bleef
hij in dit college zitting houden, tot
hij in 1916 benoemd werd tot hoog
leeraar tn de soclologi: aan de Tech
nische Hoogeschool te Delft.
Na de verkiezingen In 1918 werd
Mr. Aalberse geroepen de functie van
Minister van Arbeid te vervullen. In
1922 werd bij het Departement van
Arbeid ook Handel en Nijverheid in
gedeeld, welke atdeellngen tot dan toe
onder den Minister van Waterstaat
ressorteerden. Zeven jaar lang heeft
Mr Aalberse het Departement van Ar
beid, Handel en Nijverheid beheerd.
Als Kamerlid zoowel als Minister heeft
hij z'cn als een sterk voorstander van
.organisatie van het bedrijfsleven (col
lectief arbeldscontrac) en vergaande
wettelijke regeling doen kennen. Zoo
wist hij als Kamerlid in 1915 een straf
bepaling tegen oneerlijke concurrentie
door een initiatiefvoorstel tot wet te
krijgen.
De totstandkoming van de Arbeids
wet van 1919 Is voor het g'ootste deel
aan zijn werkzaamheid te dar ken, als
mede de deelneming van Nederland
aan de Internationale Arbeidswetge
ving. Door de tijdsomstandigheden
moest hij van verder ingrijpende maat
regelen afzien Ook is h-t aan zijn in.
vloed te danken, dat de R K. bedrijfs-
raden ontstonden. In 1922 wtst hij een
wfjzigln g van de Arbeidswet te bewer
ken. Tengevolge van de verkiezingen
in 1925 moest Mr. Aalberse als Mi
nister aftredenechter werd hij hei-
kozen als lid der Tweede Kamer, als
hoedanig hij thans nog zitting heeft
In de Kamer is Mr. Aalberse een der
meest invloedrijke leden hoewel hij
slechts zeiden aan de discussies deel
neemt, geeft hij er toch de leiding aarj.
Van zijn hand verschenen verschillende
geschriften, zoo o a. .Christelijke Po
litlek" (1905), .Volksontwikkeling"
(1905), .Een onbekende erq e naar
vin „De Echo van het Zuiden.
A
arbeidstoestanden in 1841" (19l5) Ook
heeft hij meermalen zijn medewerking
verleend bij het samenstellen van het
Sociaal jaarboek Mr. Aalberse was
hoofdredacteur van .Het Centrum" en
van .De Voorhoe e". Van .Het Cen
trum" is Mr. Aalberse thans nog me:
dewerker, alsmede van eenlge andere
organen. Voorts Is hij nog Voorzitter
van de Centrale Commissie voor Sta
tistiek. lid vsn den Hoogen Raad v?n
Arbeid en Rijkebemiddelaar In het 4e
district. Mr Aalberse is ridder in de
orde van den Nederlandsehen Leeuw,
grootolficier van de orde van het legi
oen van eer van Frankrijk, ridder der
orde van den H O'egorius den Qroote
van den Heiligen Stoel, commandeu
van het grootkruis der orde van De
Wide Roos van Finland.
Reeds in een gedeelte van onze
vorige oplaag opgenomen
BUITENLAND.
Naar het Engelsch door
.1 VAN DER SLUYS
Ja, antwoordde Hilary verbluft;
begreep niet wat die vraag zoo op
eens te beteekenen had.
Nu! Ze had gelijk, volkómen ge
lijk, Alleen gebeurt het wel eens dat
het slot een beetje roestig is en dan
kan de sleutel niet zoo gemakkelijk
"ingedraaid worden. Maar open gaat
de deur tenslotte toch en als je naar
kinnen gaat, dan vind je dan vind
ie een stuk van het paradijs.
Hilary, slank en bekoorlijk, zooals
2e daar tegen den schoorsteenmantel
leunde, keek met oogen, groot van
yerbazing op de spreekster neer.
Je moet niet denken dat ik gek
Seworden ben, stelde mevrouw Der-J
'ield, die haar verwondering zag, haar
gerust. Maar ik ben zoo boordevol van
geluk dat ik niet als een normaal
®ensch kan praten, geloof ik. En je
hoeft me ook niet te vertellen dat ik
'e oud ben om zoo gelukkig te zijn,
Rat is onzin Ze dempte haar stem en
keek weer droomerig in het vuur.
Hiles Harding...
O, Tante Anstice! Hilary kniel
de naast den groeten fauteuil en vlij-
ae haar hoofd tegen haar tante aan.
Heeft hij eindelijk ontdekt dat u
•t® grootste snoes op de wereld bent?
Iets dergelijks!, antwoordde
Anstice met een vleug van haar ge
wonen humor. En toen weer ernstig:
Werkelijk, ik had nooit gedacht dat
hij zooveel lieve dingen zou kunnen
zeggen. Zie je, Hilary, hij had een
grooten muur van trots om zich heen
gebouwd. Net als jouw Tony, maar
toen hij er in slaagde om er over heen
le klimmen of om hem af te breken,
of toen hij een sleutel vond om een
deur in dien muur te openen, ik weet
niet precies wat het was, toen ontdek
te hij, dat er achter dien muur een
schat van liefde en teederheid ver
borgen was.
Was hij eerst te trots om iets te
zeggen, vroeg Hilary langzaam.
Veel te trots maar ik ik
heb hem aan het verstand gebracht,
dat trots een heel dwaas en overbodig
ding is.
Hoe hebt u dat gedaan? Hilary
zat nu op den grond en leunde tegen
de knieën van haar tante. Ik wou dat
u mij het recept kon geven, misschien
kon ik Tony ook wat van die medi
cijn geven
Misschien. misschien, An
stice sprak op aarzelenden toon
misschien heb ik my wel gebruikt om
te kunnen overwinnen! Maar het was
dc eenige manier. Ik kon toch niet
toezien hoe hij voor een hersenschim
zijn eigen leven en het mijne bedierf.
En toch toch kon ik hem de volle
waarheid niet vertellen.
De volle waareid?
Wel, dat als hij zijn trots niet
overwon, hij mijn hart zou breken.
Zoo onvrouwelijk, om hem dat te zeg
gen, 'kon ik toch niet zijn, zelfs op ge
vaar, aif dat
Dat er twee levens vernield wa
ren!, riep Hilary verontwaardigd. Ik
geloof niet dat het onvrouwelijk rs
om de volle waarheid te zeggen. Ik
geloof dat de waarheid zeggen veel
beter ,is dan er-om-heen-draaien. En
als ik Tony ooit van zijn trots zal ge
nezen, zal het door de volle waarheid
zijn
HOOFDSTUK XXII.
DE VOLLE WAARHEID.
Ik wil er niet meer over praten.
Het spijt mij, tante Alice, dat ik het
niet met u eens kan zijn, maar in
geen geval praat ik er nog verder
over.
Tony's lippen verstrakten en uit er
varing wist juffrouw Dunbar dat, als
Tony zoo keek, er niets meer inet hem
te beginnen was.
Tante en neef waren na de lunch
nog een poosje in de huiskamer blij
ven zitten en juffrouw Dunbar had
een poging gewaagd, om het gesprek
op Hilary te brengen, maar het noe
men van haar naam alleen was al ge
noeg om Tony volslagen onhandel
baar te maken.
De discussie is gesloten, zei hij
norsch, terwijl hij de asch uit zijn
pijp klopte. Het is nutteloos om er
verder nog een woord aan te verspil
len; dus begint u er maar niet over.
Eenige minuten was het stil en toen
begon Tony op geheel anderen toon:
Ik heb vandaag een eigenaardi-
gen brief gehad, ik weet niet wat ik
cr van denken moet. Leest u hem eens
tante Alice en zeg dan eens wat u me
raadt.
Hij overhandigde haar een brief en
zij las het getypte epistel tweemaal
over voor ze haar meening te kennen
gaf.
Het is waarschijnlijk van iemand
die van je gehoord heeft of van je
werk. En die persoon is de meening
toegedaan dat jij en jij alleen in
beeld kunt brengen wat hij verlangt.
Hm!, liet Tony hooren, maar ik
vind het zoo'n grappig idee.
De ziekte van Snowden.
Volgens de „Öai'y Herald" is he*
niet waarschijnlijk, dat Snowden, die
Maandag met goed gevolg een ope
ratie heeft ondergaan, bij de bespre
kingen van de begrooting in het Lager
huis aanwezig zal kunnen zijn.
Belgle's landsverdediging.
Het Katholieke arbtidsverbond van
Belg heeft een motie aangenomen,
waarin deze organisatie haar vertrou
wen uitspreekt in den volkenbond en
verder aan de Belgische regeering
vraagt een onhvapeningsproject te
maken dat aan de ontwapeningscon
ferentie zal worden voorgelegd.
Verder wordt er In gezegd, dat
Belg'ë alleen militaire uitgaven mag
doen die een defensief karakter hebben.
Duttschland en de Sovjets.
Bij de besprekingen die Maandag
tusschen de leden der Du tsche Indus
trieele delegatie naar Rusland en den
rijkskanselier en eenige andere leden
van het rijksbabinet hebben plaats
gehad, weiden o a. de plannen be
spre ken voor de voor- fi anclering
van het Russische program.
De voornaamste vraag hierbij was,
in hoeverre het verstrekken van de
gevraagde garanties zal kunnen leiden
tot het ontlasten van de Duhsche
arbeidsmarkt door de te verwachten
orders.
In sommige kringen g»tooft men,
dat naar schatting 150 000 arbeiders
te werk gesteld zou Jen kunnen worden
voor de uitvoering der te verwachten
Russische orders.
In andere kringen acht men deze
schatting echter overdreven.
Strijd tegen critiek tn Rusland.
De agitatie, die in verschillende
landen wordt gevoerd tegen dwang
arbeid In verschillende Russische in-
dustrhën, heelt ook in Sovjet-Rusland
zelf weerklank gevonden Het commu
nistisch bureau te Smolensk heeft een
speciale lof uiting van de regeering
ontvangen voor zijn krachtig optreden
tegen een groep schrijvers, die ineen
plaatselijk blad de arbeidstoestanden
in de Sovjet- Unie hadden bf critiseerd.
Het bureau heeft de redactie van het
blad afgezet en een strenge censuur
ingesteld op alle publicaties in dit
district. De voornaamste schuldige is
de dichter Ozin, die verzen heett ge
publiceerd, waarin hij den toestand
der arbeiders heke t.
De Sovjet —regeering heeft bevolen,
dat vijf professoren van de universiteit
te Ta jkent ontslagen moeten worden
in verband met sabotagetendenzen in
Hij nam den brief van Juffrouw
Dunbar en las langzaam hardop:
Geachte Heer.
De nieuwe eigenaar van „Heide-
zicht" dat, als wij ons niet vergis
sen, niet ver van uw atelier afligt
wil een schilderij gemaakt hebben
van de heide, zooals men daarop uit
een bepaald venster in genoemd huis
een gezicht op heeft en draagt ons op
om ons met u in verbinding te stellen
om te vernemen of u dit werk op U
zoudt wilien nemen. Als U er in prin
cipe toe genegen zijt, zal onze cliënt
naar „Heidezicht" komen om daar
verder de opdracht met U te bespre
ken. Wij zullen gaarne van U verne
men welken dag en uur u het beste
schikt.
Hoogachtend,
BRENT STETTON,
Advocaten.
Waarom stelt die eigenaar zich
niet direct met mij in verbinding,
vroeg Tony, waarom moeten in vre
desnaam advocaten zich bemoeien
met een opdracht voor een schilderij?
Misschien is die eigenaar een of
andere excentrieke oude heer, opper
de juffrouw Dunbar, dat hij zijn za
ken op zoo'n malle manier laat be
handelen.
Hebt u heelemaal niet gehoord
aan wien die dames Drivers die oude
kast verkocht hebben?, vroeg Tony.
Neen. Nadat mevrouw Gardener
gestorven is, had ik geen zin meer om
me met die vreeselijke juffrouwen in
te laten. Ik verlang ze nooit meer te
zien of van ze te hooren.
En toch geloof ik dat zij niet door
eigen schuld zoo geworden zyn, het
is natuurlijk een gevolg van de om
standigheden, antwoordde Tony en
hij moest denken aan den medelijden
den blik in Hilary's oogen, en aan de
medelijdende klank in haar stem toen
ze over de bewoonsters van „Heide
zicht gesproken had.
Dan hadden ze maar flink ge
noeg moeten zijn om boven die om
standigheden uit te komen, viel juf
frouw Dunbar snibbig uit. Ik heb
geen geduld voor dat soort vrouwen.
Ileusch Tony, ik krijg de rillingen
over mijn rug als ik aan dat grieze
lige stel denk. Ik hoop dat ze een heel
eindj hier vandaan terecht zijn ge
komen.
Arme stakkers, zuchtte Tony en
na een oogenblik peinzen ging hij
voort: Dus u denkt dat hun opvolger
een excentrieke oude heer is? Enfin,
dat moeten we dus maar afwachten.
In ieder geval kan ik een afspraak
maken, om de bijzonderheden over
de opdracht gewaar te worden. Daar
is niets aan verloren.
Natuurlijk moet je dat doen, viel
juffrouw Dunbar hem opgewekt bij.
Je weet nooit vooruit hoe je door deze
relatie weer andere opdrachten krijgr.
Dat zie je nu weer aan meneer Red-
burn.
Dat zou je tenminste zeggen aan
het portret dat ik nu van hem moet
maken als pendant van dat van zyn
vrouw. En dan moet ik nog dat schil
derijtje van kleine Babs gauw afma
ken om aan haar vader te sturen.
Tusschen haakjes, die schijnt voor-
loopig wel in Indië te blijven.
Dat is aan den eenen kant geluk
kig, verklaarde juffrouw Dunbar met
groote stelligheid. Ik zou het kind nu
niet meer kunnen teruggeven!
Ze heeft de weg gevonden in dé
diepste diepten van uw hart, niet
waar?
Wordt vervolgd.
UaUykstbf en Langstraatsclie Courant,
SEC.. - 5
43.