Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ONTERFD
l
FEUILLETON
II
'jIHMk-
\UMMER 51.
WOENSDAG 24 JUNI 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiên:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiên moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons besit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
Men kon het Zaterdagmiddag zien
dat er iets in de lucht hing, dat er
weer eens iets groots in onze plaats
ging gebeuren. De straten waren ge
stoken in eeri kleurige en feestelijke
vlaggentooi, terwijl tal van loud
speakers er den muzikalen toon aan
gaven. Witgebroekte gymnasten fla
neerden door de straten, steeds meei
naarmate het aanvangsuur der wed
strijden naderde.
Ongeveer half vijf, nadat de jury
in de foyer van „Musis Sacrum" ver
gaderd had, namen de wedstrijden
een aanvang in de drie volgende za
len Gemeente Gymnastieklokaal,
Gymnastieklokaal der R.K. H.B.S. en
H.H.S. en „Musis Sacrum".
Wij hebben een kijkje genomen in
laatstgenoemde zaal, waar voor de
werktuigoefeningen de turners van
den eersten graad aan het werk wa
ren. Ook onze burgemeester en de
WelEerw. heer Sanders, adviseur der
W.G.V., gaven hier blijk van belang
stelling.
Er werd zeer goede sport gegeven,
vooral de oefeningen aan rek, brug en
ringen werden zeer goed uitgevoerd.
Voor het publiek zetten de feeste
lijkheden in met een marsch der ju-
bileerende vereeniging door de ge
meente, onder begeleiding der har
monie St. Crispijn. Overal trokken
onze gymnasten groote belangstel-
ling. Inmiddels wies de stroom van
vreemdelingen naar onze plaats ge
durende den middag steeds aan. Per
fiets, auto of ander vervoermiddel
kwamen tal van belangstellenden uit
den verren omtrek, zoodat het zeer
druk werd in de straten, vooral na
tuurlijk in de buurt van de Markt.
Toen de gymnasten even na 8 uur na
hun marsch op het plancher op de
Markt verschenen, bevolkte een on
gekende menigte het Marktplein. De
demonstratie die de Waalwijksche
gymnasten gaven werd door de groote
menigte met aandacht gevolgd. De
turners verdienden het dan ook vol
komen, zij gaven tal van kranige ge
durfde oefeningen te zien aan de ver
schillende werktuigen, terwijl ook de
vrije oefeningen zeer goed werden uit
gevoerd. Alles was prachtig af. Tel
kens, na elke oefening, weerklonk een
krachtig applaus.
Deze eerste avond werd besloten
met een groot concert door de Kon.
Erk. Harmonie „Apollö" te Kaatsheu
vel, aangeboden door „Waalwijks Be
lang". Ondanks het te late uur, dat
zij kon beginnen en ondanks het fris-
sche weer, werd het prachtige con
cert door een zeer groote menigte
aanhoord. De Kaatsheuvelsche har
monie blies zooals we dat van haai
gewoon zijn, uitstekend en had dan
ook na elk nummer een welverdiend
applaus in ontvangst te nemen. Voor
al het slotnummer „De Slag van Wa
terloo" had een uitbundig succes.
Den geheelen avond, tot aan het
middernachtelijk uur, heerschte er
een gezellige drukte in de straten en
in de verschillende café's'. 't Was er
druk en er heerschte een prettige
stemming.
Was de eerste dag uitstekend ge
slaagd, Zondag begon het feest pas
voor goed. Reeds om 8 uur werden
de wedstrijden in de zalen voortge
zet. Om half twaalf trokken de tur
ners op naar de turnersmis in de pa
rochiekerk van St. Jan, die opgedra
gen werd door den adviseur der W.
G.V., den WelEerw. heer Sanders.
Het was een indrukwekkend gezicht,
de groote kerk geheel gevuld met
gymnasten en langs het hoofdaltaar
de talrijke kleurige vaandels ge-
schaard. Vooral het tromgeroffel en
bazuingeschal tijdens de consecratie
maakte diepen indruk op alle aanwe
zigen.
Kwart over twaalf begon de lieder
tafel „Oefening en Verfmaak" haar
matinée op de kiosk, waarvoor flinke
belangstelling was. Voor het eerst
hadden we de gelegenheid de presta
ties der liedertafel onder haar nieu
wen directeur te bewonderen, en on
danks het ondankbaar buiten zingen,
bleek zij onder de bekwame leiding
van den heer Gerritsen op den goeden
weg te zijn.
Intusschen weerklonk op verschil
lende punten onophoudelijk tromge
roffel en bazuingeschal, en trokken
de verschillende deelnemende veree-
nigingen onder groote belangstelling
naar het Stationsplein, waar de op
stelling voor den grooten marschwed-
strijd plaats had. Ongeveer twee uur
zette de lange stoet van een duizend
tal gymnasten, begeleid door een drie
tal harmonieën, zich in beweging, om
na een marsch naar de Haven op te
van „De Echo van het Zuiden
Uit het Engelsch
van
DOLF WYLLARDE.
26.
Zij was overtuigd, dat lord Bryant
geen bezwaar zou maken, dat zij zich
met de opvoeding van het kind be
lastte, terwijl haar moeder dankbaar
zou zijn, wanneer zij zoo gemakkelijk
van haar verantwoordelijkheid voor
haar kleindochter afkwam. En zelf
verlangde Barbara innig zich te wij
den aan de opvoeding van het kind,
waaraan zij zich met haar geheele
hart had gehecht.
Maar één ding weerhield haar: de
herinnering aan een avond, kort voor
Digby Harrel uit haar leven verdwe
nen was, zonder dat zij wist waar
heen.
Het was op een groot tuinfeest ge
weest en ze had met Digby zitten
praten, ver van het gewoel der gasten
in een prieel dat heelemaal omrankt
was met roode rozen. Altijd moest ze
aan dien avond denken, als de geur
van rozen haar tegemoet kwam. Har-
rel had allerlei grappen zitten vertel
len op zijn gewonen, jongensachtigen,
achtigen toon, maar langzamerhand
had zijn stem een ernstigen klank,
hadden zijn oogen een ernstige uit
drukking gekregen.
Je zult wel denken, dat ik mets
trekken naar het Gemeentehuis, waar1
de officieele ontvangst van het hoofd
bestuur en de besturen der deelne
mende vereenigingen door den Edel-
achtbaren heer Burgemeester Moo-
nen plaats had.
Officieele ontvangst.
In de raadszaal, waar de ontvangst
plaats vond, bemerkten wij naast den
burgemeester d|e buitte wethouders,
de heeren W. Eibers en F. Smolders,
de loco-secretaris, de heer J. van
Mierlo, het bondsbestuur van den
Bosschen Diocesanen Gymnastiek-
bond, de juryleden en de hoofdleider
van den Bondsdag, de heer L. Ter
voort, 't bestuur der W.G.V. met den
WelEerw. Adviseur en de besturen
der deelnemende vereenigingen. Na
ronddiening van den eerewijn spreekt
de EdelAchtb. heer Moonen als volgt:
Namens het gemeentebestuur van
Waalwijk roep ik het bestuur van de
R.K. W.G.V. een hartelijk welkom
toe. Een vereeniging, die onafgebro
ken ijvert en gedurende 35 jaar heeft
geijverd voor een zoo vooraanstaand
sociaal doel heeft recht op de mede
werking der organen van het open
baar gezag.
Een vereeniging als de uwe kan
slechts bloeien wanneer zij zich ge
dragen weet door de belangstelling
van zeer velen, die door hun voor
beeld, ijver en toewijding en door hun
opwekkend woord het doel en streven
der vereeniging bevorderen. Daarom
verheugen wij ons er over, heden in
ons midden te zien het bondsbestuur
en de vertegenwoordigers van de ver
schillende vereenigingen, die hier te
genwoordig zijn en die door de func
tie die zij bekleeden, getoond hebben
dat hun hart warm klopt voor de
gymnastiekbeweging.
De bevordering der volksgezond
heid en het opvoeren der volkskracht,
wat eigenlijk het eerste, althans het
naaste doel is van de vereenigingen,
die hier zijn vertegenwoordigd, is een
anders kan dan grappen maken, had
bij toen plotseling gezegd. Maar dat
lijkt alleen maar zoo! Babs, zou je
mij kunnen gelooven als ik je iets
ernstigs vertelde, iets heel ïrnstigs^
Zij herinnerde zich niet wat ze had
geantwoord. En weer zag ze zijn grijze
oogen voor zich, onrustig en dwalend.
Zij had hem werktuiglijk haar hand
toegestoken, waarop hij teeder en ont
roerd een kus had gedrukt. En toen
waren zij gestoord. Het groote oogen-
blik was voorbij gegaan en enkele
dagen later had zij gehoord, dat zijn
vooruitzichten vernietigd waren door
een of andere zonderlinge bepaling
in het testament van zijn vader. Hij
had haar een kort, nuchter-zakelijk
briefje geschreven, waarin hij af
scheid van haar nam en in haar wan
hoop had zij volkomen begrepen,
waarom hij haar niet persoonlijk was
komen vaarwel zeggen.
Maar nog steeds bewaarde zij diep
in haar hart de herinnering aan dien
avond. Zij voelde, dat een huwelijk
met Kenyan het zoetste van haar le
ven zou uitwisschen. Zij had haar
uiterste best. gedaan om dat, wat zij
als onvermijdelijk beschouwde, te
aanvaarden; het leek haar nutteloos
en zwak haar leven lang te blijven
treuren over een droom, die vervlogen
wasT~
Maar plotseling had mevrouw Mel
ville verteld, dat Digby Harrel was
teruggekomen en in den omtrek lo
geerde en ze besefte dat haar heele
zware strijd opnieuw zou aanvangen.
De oude vlam in Barbara's hart was
weer opgelaaidhet viel haar
thans zwaar om het offer te brengen
uitnemend sociaal belang, dat de re
geering bij tal van maatregelen steeds
voor oogen heeft gehad. Ik noem de
Arbeidswet, de verschillende Onder
wijswetten, de Woningwet, de Wa-
renkeuringswet, de Hinderwet en an
dere overheidsmaatregelen.
Deze maatregelen beoogen echter
slechts het voorkomen van nadeelen
voor de volksgezondheid, maar de
gymnastiek staat op een heel wat
hooger plan, want zij beijvert zich de
volksgezondheid te bevorderen door
het aanvoeren van nieuwe lichame
lijke en geestelijke kracht, door het
versterken van de energie en het
kweeken van een gezonden levenslust,
die niet bij den minsten tegenslag tot
moedeloosheid ineenzinkt.
Om deze reden verheugt het ge
meentebestuur zich bijzonder, dat de
Bondsdag dit jaar in Waalwijk wordt
gehouden, temeer nog omdat het een
bij uitstek geschikt middel is om de
aandacht te vestigen op het groote
voordeel aan de gymnastiek verbon
den, speciaal voor onze industrieele
gemeente is dat zoo broodnoodig.
Daarom hoop en vertrouw ik dat de
propaganda, die van dezen dag uit
gaat, voor onze gemeente rijpe vruch
ten zal afwerpen en op dit resultaat
wensch ik dit glas te ledigen. Maar
ook als bewijs van sympathie met 't
bestuur der W.G.V. en den geestelij
ken adviseur wil ik dezen heildronk
beschouwen, en tevens als welkom
aan al diegenen, die van verre zijn
gekomen en daardoor hebben getoond
dat zij het belang der gymnastiek in
zien en steunen. Moge Gods zegen op
hun arbeid rusten.
Nadat het glas was geledigd, sprak
de Bondsvoorzitter, de heer J. van
Rijzewijk te Tilburg als volgt:
Het zij mij vergund aan het ge
meentebestuur een hartelijk woord
van dank te brengen voor de harte
lijke wijze van ontvangst en de sym
pathieke woorden die u hebt willen
waartoe ze na langen zelfstrijd beslo
ten was geweest.
Maar zij zou haar eenmaal genomen
besluit met betrekking tot Kenyan
niet veranderen! Dat West-Indische
meisje, Eulalie de Floissac, mocht
dan volgens lady Bryant geen ge
schikte partij voor Digby zijn, toch
was Barbara in haar ziel overtuigd,
dat er reeds een zekere band bestond
tusschen haar en Harrel, een verhou
ding, waarvan zij den aard wel niet
precies kende, maar die ze in elk geval
nooit zou willen verstoren. Digby
behoorde moreel gesproken
naar Barbara's meening nu aan een
ander en daarom mochten zij voort
aan alleen als vrienden met elkaar
omgaan. Ze was moedig genoeg om
niet te trachten hem te ontloopen.
Lady Bryant voerde haar voorne
men om Digby en zijn zuster te dinee-
ren te vragen, al spoedig uit en ze
besteedde bijzondere zorg aan de
voorbereidingen. Lord Edward deed
in eigen persoon een keuze uit de
oude wijnen, waarvan de kelders op
Guthrie nog steeds goed voorzien
waren.
We zullen Digby eens laten zien
hoe men in Engeland een behoorlijk
diner geeft, verklaarde lady Bryant,
die in de meening scheen te verkee-
ren, dat St. Alousie ieder contact met
de Westersche beschaving miste. De
arme jongen weet natuurlijk niet eens
meer, hoe een goed diner er uit ziet
en hoe het smaakt. Het moet een ge
not voor hem zijn om weer in een
beschaafde en verfijnde omgeving te
verkeeren.
En wie hebt u nog meer uitge-
noodigd? vroeg Barbara.
Sir Edward Lewis en Maisi. Sir
Edward is een oude brombeer, maar
Maisi moet ik beslist hebben en dus
moet ik hèm op den koop toe nemen.
Verder den dominee en meneer en
mevrouw Melville. Dus totaal tien
personen. Digby wordt jouw tafel
buur, Babs!
Waarom? vroeg Barbara kalm.
Hij zou het waarschijnlijk heel wat
prettiger vinden als Maisi zijn tafel
dame was. Wij kennen elkander al
zoo lang en dus zou onze conversatie
toch maar saai zijn.
Ma^r de niets vermoedende lady
Bryant dacht er anders over; ze vond
dat Digby in zijn hoedanigheid van
zij het verwijderd famlielid en
na zijn terugkomst uit den vreemde,
recht had om de dochter des huizes
aan tafel te geleiden.
Doordat Barbara nog even Kiddie
goedennacht wilde zeggen, moest lady
Bryant den avond van het diner haar
gasten alleen ontvangen. Barbara
kwam enkele minuten later in den
salon, waar allen zich reeds hadden
verzameld. Met opgewekte gemakke
lijkheid ging ze den kring rond. Ze
was een opvallend mooie en aristocra
tische verschijning in haar eenvoudige
roomkleurige zijden avondjapon, met
geen andere versiering dan een paar
frissche roode rozen.
Digby Harrel stond aan het andere
eind van de kamer te praten met de
gastvrouw. Zwijgend, met onuitspre
kelijke ontroering en bewondering,
keek hij naar haar, terwijl zij telkens
stil stond om met de gasten een praat
je te maken. Hij had het gevoel, alsof
een droom werkelijkheid was gewor
den.
Ik ben blij, dat je eindelijk weer
terug gekomen bent, Digby, zei zij
vroolijk, nadat ze hem hartelijk de
hand had gedrukt. Je hebt ons alle
maal zoo schandelijk in den steek ge
laten! We dachten werkelijk, dat je
op een of ander eiland in de stille
Zuidzee zat.
Het scheen hem toe, alsof hij haar
nog maar enkele uren geleden voor
het laatst had gesproken. Hij was niet
in staat om direct te antwoorden. Het
eenige wat hij kon doen was haar
aankijken. Nooit had hij in zijn een
zaamheid beseft, hoe sterk zijn ver
langen naar haar blonde schoonheid,
haar gezicht en haar stem eigenlijk
wel geweest was
Ik ben ziek geweest, vertelde hij
toen het gesprek eindelijk een beetje
op gang was gekomen. Een hevige
aanval van koorts, zooals je dat in
West-Indië hebben kunt.
Nu, je ziet er anders heelemaal
niet slecht uit hoor! verzekerde zij,
alleen een beetje mager geworden.
Cecily heeft eer van haar werk, die
heeft je natuurlijk kolossaal ver
wend
Digby en Babs, willen jullie aan
tafel gaan, stoorde lady Bryant hun
gesprek, en ze zei het op zoo'n huise-
lijken toon, dat Barbara er onwille
keurig van schrok. Maar ze begreep
direct dat haar moeder hem op zijn
gemak wilde zetten door hem geheel
als een lid van de famiiié te behan
delen.
(Wordt vervolgd).
Waalwpscïic en Langstraatscbe Courant*
