Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ONTERFD
Adverteert in dil blad.
(l
f EUILLE lOfl
arde
heti
-ze V,
idel j
itilgeli
mb.l
and l
de la;
smol
3, die;
:n m
den bi
Harh
L. Mi
te 'si
1 tusst
fgespt
ft ver
ijn ka
denl
Plotst
ch in
NUMMER 58.
WOENSDAG 22 JULI 1931.
54e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bü contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons besit sijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
Teekent het request voor
den Vrede
Dezer dagen, bij een klein vacantie"
uitstapje, stonden we op een platte
landspostkantoor aan het loket op
onze beurt te wachten. Vóór ons stond
een oude boer. Die was nog niet zoo
een_twee—drie klaar, want hij had
een zonderlinge commissie te doen
hij wou het petitionnement hij
noemde het met een ander woord
teekenen voor den vrede. De ambtenaar
had heel wat moeite om hem de zaak
duidelijk te maken, hem uit te leggen,
dat hij daarvoor een formulier had in
te vullen uit een of ander dagblad.
Ons boertje las geen dagblad, ver
klaarde hijhij kreeg zijn plaatselijke
krant en zijn boerenbondsblad en méér
las-ie niet. Met vereende krachten is
het boertje toch geholpen geworden.
Dat voorval wees ons een fout in
de overigens zoo prijzenswaardige
opzet van de Dagbladpers: men had
de plaatselijke kranten, die eens of
enkele keeren per week verschijnen,
mee in de organisatie van het petition
nement moeten betrekken. In de pro
vincie, op het land, bevredigt een
belangrijk deel van de bevolking haar
behoefte naar kennis omtrent de ge
beurtenissen van den dag met de lezing
van een plaatselijk blad, ook al ver
schijnt dat minder dan zes maal per
week. En tegenover haar onbekende
dagbladen staan die menschen dikwijls
wantrouwend. Daarom zou het goed
zijn geweest, als voor medewerking
aan dit vredespetitionnement alle
nieuwsbladen waren uitgenoodigd.
We vinden deze actie overigens
mooi en hechten er veel waarde aan,
wat we van dergelijke massale bewe-
gingen gewoonlijk niet kunnen zeggen.
Als bij andere petitionnementsacties
buren en kennissen elkaar met lijsten
bestoken, dan verzamelt men voor een
groot deel slechts handteekeningen
onder valsche chèquesdat wil zeggen
men zet zijn naam, zonder dat de
waarde, waarvoor men teekent, wer«
kelijk aanwezig is In de (hersen) kas.
Men teekent, omdat iedereen het doet,
om den aanbieder van de lijst een
genoegen te verschaffen, of om de
klank van een holle frase, zonder dat
een ernstige studie, of zelfs maar een
serieuse overdenking tot den drang
van getuigen heeft geleid.
Medewerking aan een petitionnement
behoort volkomen vrijwillig te ge
schieden slechts een onpersoonlijke
opwekking moge het verzoekschrift
vergezellen. En dat alles gebeurt met
het petitionnement voor den vrede.
Zelfs de eenvoudigsten, ja juist de
eenvoudigsten, voelen het sterkste het
ontzettende leed, dat een oorlog over
de gezinnen en de volkeren uitstort
en gaarne grijpen ze eigener beweging
het middel aan, dat hun geboden
wordt om vóór den vrede te getuigen.
Dit petitionnement zal indruk maken
op andere volkeren en dezer regeer
ders. Daarom: róg is het niet te laat
teekent, zoo ge het nog niet hebt
gedaan nog deze week. Als ge geen
formulier hebt, zelf geen dagblad leest,
doe dan maar als ons boertje en stap
brutaal-weg naar het postkantoor, of
naar het gemeentehuis, het bureau van
„den bond", naar den pastoor of den
dominé, den onderwijzer of naar het
bureau van deze krant. De menschen
helpen allen wel voor dit goede doel.
Maar allen boven de 18 jaar beslist
teekenen, Als men zulks wenscht aan
ons bureau. We hebben wel dagbladen
en formulieren
BUITENLAND.
DE TOESTAND.
Van den toestand in Duitschland
valt niet veel bijzonders te zeggen.
Alles is er rustig en leeft in afwach
ting van den uitslag der conferenties
te Parijs en Londen. De eerste heeft
niet veel positief resultaat opgeleverd,
de laatste is Maandag pas begonnen.
De kopstukken der internationale po
litiek zijn tesaam naar Engeland
overgestoken om daar weder te be
raadslagen. Men vermeent dat Enge
land en Amerika het niet eens zijn
met de eischen die Frankrijk aan
Duitschland stelt.
De Duitschers zijn weer gelukkig
gemaakt met een nieuw stuk nood
verordening. Ieder Duitscher (zoowel
zaken- als, pleizierreiziger), die naar
't buitenland vertrekt, moet 100 R.M.
storten. Men begrijpt wat zulks betee-
kent voor internationaal verkeer. Het
van „De Echo van het Zuiden".
33)
Uit het Engelsch
van
DOLF WYLLARDE.
zal de bedoeling zijn de menschen en
't geld in eigen land te houden.
De Zeppelin Vrijdag naar het
Poolgebied.
De tocht van de „Graf Zeppelin"
naar het Noordpoolgebied zal niet
worden uitgesteld. Dr. Eckener ver
klaarde, dat de expeditie trots den
moeilijken toestand zal doorgaan. Er
wordt op gewezen, dat de tocht voor
het grootste deel door het buitenland
wordt gefinancierd rijksmiddelen
zijn er niet voor noodig. Het vertrek
van het luchtschip is op Vrijdag a.s.
bepaald. De voorbereidselen zijn in
vollen gang en grootendeels reeds vol
tooid.
De bandietenterreur in China.
Volgens een offic.ieele verklaring
zijn in twee districten van de provin
cie Hoenan alleen in de laatste twee
jaar395.l55 personen door commu
nisten en bandieten gedood.
Verschillende steden, die eerst door
fe'geeringstroepen ingenomen waren,
vervolgens weer door communisten
j heroverd werden etc. hebben op deze
wijze meer dan de helft van het aan
tal inwoners verloren.
Staatslandboiiwbedrijven in de
Sovjet-Unie.
In een jongste publicatie in de
Moskousche ,,Izwestya" omtrent de
staatslandbouwbedrijven in de sovjet-
1 unie wordt o.m. gezegd, dat het juiste
I aantal daarvan moeilijk kan worden
opgegeven, daar het steeds toenemen
de is. Eenige maanden geleden echter
is namens het volkscommissariaat
Van landbouw een telling gehouden,
waarbij bleek, dat te dien tijde het
aantal sowchozén in de sovjet-unie
4.220 bedróeg, welke te zamen een op
pervlakte van 65i millioen hectare
beslaan. De bezaaide oppervlakte van
deze sowchozén is dit seizoen circa
10J millioen hectare. Behalve de land
bouw houden deze staatsbedrijven
zich ook op groote schaal met veeteelt
bezig, welke slacht- en melkkoeien,
varkens en schapen omvat. Voorts
wordt naast graanbouw ook aan ta
baks- en katoenbouw gedaan.
Volgens de laatste gegevens over
JuniJuli is de omvang der grootste
landbouw- en veeteelttrusts als volgt
De graantrust omvat 178 staatsland
bouwbedrijven met een gezamenlijke
oppervlakte van 14.788.000 hectare,
waarvan l^i millioen hectare voor
akkerbouw geschikt is. De Rundvee
trust vereenigt 193 bedrijven met een
oppervlakte van 29 millioen hectare,
terwijl de Varkens-trust en de Scha
pen-trust resp. 451 en 127 bedrijven
omvatten en resp. 1.588.zz0 en circa
15 millioen hectare grond te harer
beschikking hebben.
De textielstaking in Noord-Frankrijk.
Zaterdag deden zich in het Noord-
Fransche textielgebied, dicht bij de
Belgische grens, ernstige incidenten
voor.
1 Autobussen met Belgische arbei
ders, die de grens overkwamen, wer
den ontvangen met een hagel van
steenen en tenslotte tegengehouden
door over den weg opgeworpen bar
ricaden.
De Belgische gendarmerie, die da
delijk ingreep, werd door de stakers
onder den voet geloopen, waarbij ver
schillende hunner ernstige verwon
dingen opliepen.
Ook een aantal paarden der gen
darmen werd door steenworpen ge-
nd.
De autobussen moesten over de
Belgische grens terug. en
Kijk maar niet naar mijn been,
Kiddie
Zijn stem klonk steeds zwakker
en langzaam zakte hij weg in een
toestand van halve bewusteloosheid.
Kiddie zat nog steeds geknield op
het vochtige mos en klappertandde
van koude. Het was langzamerhand
donker geworden en nog steeds
kwam geen hulp opdagen. Zouden
zij hier den heelen nacht moeten
blijven dacht het kind angstig. En
zou oom Ted doodgaan als ze hem
niet gauw vinden? En weer begon zij
hevig te snikken.
Na eenigen tijd liet Edward een
diepe zucht hooren.
Ivoud, mompelde hij.
Kiddie boog zich over hem heen.
En plotseling flitste haar iets door
het hoofd. Zij legde voorzichtig zijn
hoofd op het zachte mos en stond op.
Bevend trok zij haar jurkje- uit en
spreidde het uit over Edward's been.
Toen ging zij in haar dunne onder
jurkje weer op den grond zitten en
legde Edward's hoofd op haar arm.
HOOFDSTUK XVII.
Het was laat in den middag toen
Barbara en Kenyon van hun rit terug
kwamen en het meisje was regel
recht naar haar kamer gegaan om
zich te kleeden. Haar truc had succes
gehad, want de kuren van „Queen of
Hearts" hadden een geregeld gesprek
tusschen haar en haar begeleider vrij
wel onmogelijk gemaakt.
Het was misschien niet heele-
rhaal zooals het behoort, dat ik het
paard die kunsten liet uithalen, dacht
ze terwijl ze zich kleedde, maar in de
liefde na den oorlog is alles geoor
loofd! Gelukkig dat het dier mij zoo
goed begrijpt! Zij wierp een blik op
de klok die op den schoorsteenman
tel stond en deed haastig een paar-
len collier om.
Ik ben laat, dacht ze. Ik kan
niet meer naar Kiddie toe voor het
diner enfin, dan ga ik straks nog
maar even bij haar.
Weet je ook of Kiddie al naar
bed is? wendde ze zich tot de kame
nier.
Ik geloof het wel, mylady. De
kinderjuffrouw is vanmiddag uitge
gaan en heeft het kamermeisje ge
vraagd om het kind naar bed te bren-
gen.
Goed, dan kom ik haar straks
nog even goedennacht zeggen.
'Toen Barbara den salon binnen
kwam, vond ze daar mevrouw Cart-
wright en Harrel in druk gesprek met
lady Bryant, terwijl mevrouw Mor-
rence in beslag genomen was door
Lester Kenyon, die zich haastig in
avondtoilet had gestoken. Barbara
begroette Digby alsof er niets tus
schen hen voorgevallen was, maar
toen ze de uitdrukking in zijn oogen
zag, peinsde ze:
Hij heeft het niet opgegeven.
Vast en zeker begint hij er weer over.
Toen flitste opeens weer door haar
geest, wat mevrouw Morrence gezegd
had en ze had een gevoel alsof de
gloeiende vlammen haar uitsloegen.
Als ik het eens mis had-
nog eens niet te laat isha
merde het in haar hoofd.
Waar blijft Ted toch? vroeg
lady Bryant ongeduldig en ze drukte
op een bel, die vóór haar op tafel
stond. Een der bedienden verscheen.
Martin, ga direct naar boven en
zeg aan lord Edward dat wij op hem
wachten.
Lord Edward is nog niet thuis,
mylady.
Nog niet thuis? Waar is hij dan
heen?
Een oogenblik was het doodstil in
de salon en er was iets drukkends en
dreigends in die stilte. Barbara was
bleek geworden; ze ging op haar
moeder toe en legde haar hand op
lady Bryant's arm.
Hij was van plan naar Nettleton
te gaan, zei zij zacht, om de paarden
af te rijden. Hebt u hem zien weggaan
moeder
Weggaan? herhaalde lady Bry
ant. Neen, ik ben dadelijk na de lunch
gaan rusten. Even zweeg zij. Groote
hemel, riep zij opgewonlen uit, als
de paarden eens op hol geslagen zijn!
Martin, wie van het stalpersoneel is
met lord Edward meegegaan?
- Williams, mylady en lady Cathe
rine was ook bij hem. Lady Catherine
kwam binnen om haar hoed op te
zetten; de kinderjuffrouw was juist
beneden en ze dachten, dat u het had
goed gevonden, dat zij met lord Ed
ward mee ging.
Ik? Ik heb het kind heelemaai
niet gezien. Er is natuurlijk iets ge
beurd. Barbara, wat moeten wij doen?
Het zal wel niet zoo erg zijn,
moeder, antwoordde Barbara op ge
ruststellenden toon, ofschoon de angst
haar bijna den adem in de keel deed
stokken. Ik heb Ted gevraagd om
Kiddie niet mee te nemen, -en hij zou
dat niet tóch gedaan hebben als de
paarden niet volkomen rustig waren
'geweest. Hij wilde haar natuurlijk een
pleizier doen. Maar als u er geen be
zwaar tegen hebt dat ik niet aan ta
fel kom, ga ik dadelijk met den auto
naar Nettleton Wood.
Maar wij kunnen het diner toch
niet uitstellen, omdat hij een of an
dere krankzinnige streek heeft uit
gehaald, zei lady Bryant geprikkeld.
Stel je voor, we kunnen onze gasten
toch niet vragen nog een poosje te
wachten omdat jij je ongerust maakt.
Dat heb ik ook niet voorgesteld,
wierp Barbara kalm tegen, u gaat
gewoon aan tafel, Ted en ik zullen
straks wel dineeren. Martin, zeg te-
gen den chauffeur, dat hij onmiddel-
lijk met den wagen komt.
I Zij ging vlug naar haar kamer en
trok een dikken mantel aan over haar
avonjapon. Zij gunde zich den tijd
niet om een hoed op te zetten, maar
sloeg een groote shawl over haar
hoofd. Het viel haar in dat Kiddie
het waarschijnlijk koud zou hebben
en ze greep inderhaast ook nog een
warmen omslagdoek. Het kind hoest
te, maar zou er natuurlijk zooals
kinderen nu eenmaal zijn niet aan
gedacht hebben om wat warms aan
te trekken. En er was niemand bij
geweest toen ze van huis was gegaan.
Toen Barbara beneden kwam, reed
juist de auto voor. Naast den chauf
feur zat een van de stalknechts en bij
den wagen ontdekte zij de forsche
gestalte van een man, met een over
jas over zijn avondkleeding.
Digby! riep ze verrast.
Ik ga ook mee, zei hij rustig.
Lady Bryant vond het een goed idee,
maar ik zou in elk geval zijn meege
gaan, Babs.
Naar Nettleton, Miles, wendde
hij zich tot den chauffeur, maar kijk
vooral goed uit.
Rijdt langzaam, Miles, fluisterde
de huisknecht die naast den chauf
feur zat, het zou me niet verwonde
ren als iemand onderweg om hulp
riep. Die dekselsche paarden waren
de heele week al zoo nukkig.
Barbara sprak geen woord. Ze tuur
de ingespannen door het open pot-
1 tierraam, trachtend in de duisternis
iets te ontdekken.
Een mijl, twee, drie, vier mijlen.
Zouden zij nooit iemand tegenkomen?
Weet je zeker, dat Ted langs de
zen weg terugkomt? verbrak Digby
eindelijk het stilzwijgen.
Dat denk ik wel, antwoordde
Barbara zonder op te kijken. Hij was
het tenminste van plan. Maar hij kan
natuurlijk van idee zijn veranderd.
Toen ze den kronkelenden bosch-
weg' waren ingeslagen, die naar
Nettleton voerde, kreeg de auto op
eens een hevigen schok. De chauf
feur stopte direct en de stalknecht
sprong haastig van den wagen om
een onderzoek in te stellen.
Daar heb je het al, riep hij met
gesmoorde stem, toen hij een stuk
van een verbrijzelden disselboom op
raapte. Het rijtuig is waarschijnlijk
versplinterd
j Harrel nam een electrische lan
taarn, die hij had meegenomen en
stapte ook uit. Barbara volgde.
Zou je wel meegaan, Babs,
vroeg hij zacht. Zouden wij niet eerst
eens gaan kijken?
(Wordt vervolgd).
et Zuiden,
WüUyksckt en Langstraatsclie Courant*
