ECHO VAN HET ZUIDEN
DE
I HEERENBAAI
KS
verschaft tl wolkat van ymot.
Ho 95. Zaterdag 28 Nov. '31. 54e Jrg.
TWEEDE BLAD.
ONS WEEKPRAATJE.
- Misschien zoo zei Sinterklaas
ons bij het jongste bezoek ten zijnent
- misschien herinnert ge u nog, hoe
1 jn den jare 325 de vier arme doch-
leren van Myra van de zonde redde.
Dat is wel een beetje lang geleden,
interklaas, en er is intusschen zoovéél
gebeurd, wat we te onthouden hadden
Het buskruit werd in dien tijd b.v.
gjlgevonden en de Dikke Bertha I
- Was dat ook...?
- ja, Sinterklaas, een gevallen
dochter van het Duitsche imperialisme.
- Niet meer te redden
- Hittler is er mee bezig, Sinter
klaas.
- Wie is dat
- Een Duitsche Sinterklaas, maar
zonder baard. En zijn surprises zijn
ook van anderen aard. Zijn grootste
verrassing is op een putsch gericht
(n zijn pepernooten zijn .granaten.
Maar zijn geest gaat óók terug tot
Wodan.
- Dan is hij een valsche Sinterklaas,
want de goede geest gaat van Wodan
af. Van het brute, wreede en domme,
lot begrijpende liefdede liefde, die
verscholen ligt in de waardeering van
liet geringe.
- O, zooals minister de Qeer bij
ons met zijn 5 procentjes van de
ambtenaren, 4'/2 centje van de benzine,
2 procentjes van den invoer.
- Dat is politiek en daar laat ik
me niet in vangen. U moet zich ove
rigens niet te hard beklagen over dien
minister. Hij moet een zwaar zieke
maatschappij in het leven zien te hou
den en als zijn drankjes dan bitter
amaken, dan moet ge bedenken, dat
er misschien nog wel andere krulden
zijn gewassen waaruit een genees
middel is te brouwen, maar ze smaken
toch alle bitter. Het helpt niet of de
patiënt al een leelflk gezicht trekt als
hij de lepel voor zijn mond krijgt.
Mééwerken moeten de menschen aan
bun herstel. Ze moeten niet denken
aan het bittere van het drankje, maar
aan het heilzame. En zich dan maar
weer suggereeren dat het blijkbaar
goed helpt. Op z'n Cou—eesch dus.
Denk er om, dat ik op den 5en Dec.
slechts opgeruimde gezichten wil zien
van menschen, die zich beter voelen
in met vertrouwen in de toekomst
blikken.
- Zal niet gaan, Sinterklaas, de
menschen voelen zich allemaal even
belabberd, niet het minst juist om die
feestdagen welke we tegemoet gaan.
Het valt ook niet mee om kinderen
en andere verwanten te moeten teleur
stellen, ze niet te kunnen onthalen en
verrassen op de manier waarop men
dat gewoon was.
Er is geen kwaad zoo erg, of er
zit altijd nog een goede zijde aan. Ik
acht het een zegen als de zorgen van
dezen tijd de viering van mijn naam»
dag en straks van het Kerstfeest tot
de meer eenvoudige proporties terug
voert van vroeger, toen de verrassingen
welke men elkaar bereidde van heel
wat bescheidener aard waren en weinig
kostbaar. De intimiteit van het feest
was er des te inniger om. De meisjes
en jongens hielden zich toen nog
onledig met het beplakken van Sinter
klaaskoeken en de cadeaux bestonden
uit een paar eigenhandig geborduurde
pantoffels of een paar oersterke eigen-
gebreide sokken of wanten. Dat breien
en borduren heeft men verleerd en
och, de techniek verzorgt een zoodanig
goedkoop product dat daar geen hand
werk meer tegen op kan. Maar er zijn
toch ook voor dezen tijd nog wel
eenvoudige genoegens te bedenken.
De menschen hebben hun levenswijze
in de laatste jaren te hoog opgevoerd
Men jaagt elkaar op kosten door het
schenken van steeds duurdere cadeaux
en de kinderen heeft men omgeven
met een heele sorteering van 't kost
baarste speelgoed. Men heeft ze er
niet tevreden mee gemaakt, alleen
maar verwend. Ze kijken hun cadeaux
nauwelijks een dag aan en hangen
dan weer naar iets anders. Ook de
feestdagen zijn ontaard door een veel
te kostbare viering. Ais ik in vroeger
jaren achter een deur stond te bonzen
en met onzichtbare hand pepernooten
door een kier wierp, dan was er veel
meer levendigheid en voldoening onder
de juichende en grabbelende kinderen
dan wanneer ik tegenwoordig in vol
ornaat en met mijn zwart gevolg, dat
volbepakte manden achter zich aan
sleept, de huiskamer binnen schrijdt,
waar de jongeheer geen oog blijkt te
hebben voor de blokkendoos die ik
hem toereik, met een onverschillig
gebaar zijn spoortrein op tafel zet,
ontevreden knort over het chocoladen
hart en de speculaas—poppen, maar
telkens drenzend vraagt wanneer zijn
trap—auto nu komt of een ander
ééndagsveriangen wordt vervuld.
Dus U meent
Ik meen, dat er op den Sen Dec.
van dit jaar weer feest kan zijn voor
ieder, in welke omstandigheid hij ook
verkeert, maar dat mijn naamdag meer
met ouderwetschen eenvoud moet
worden herdacht, in overeenstemming
met den algemeen vereenvoudigden
levensstandaard dien we ons moeten
gaan aanpassen. Natuurlijk moet er
Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden.
DE WONDERREIS VAN
KNIP EN KNAP.
En nauwelijks was het luik
Gesloten, of het schip.
Zonk in de diepte weg,
Tot schrik van Knap en Knip.
Hoe vreemd was alles, wat
Zij in de duikboot zagen.
En Knap sprak tot zijn vriend
.Ik moet eens even vragen,
Hoe lang het duren zal,
Voor wij weer boven komen."
.Wie weet", sprak Knip, .waarheen,
Wij worden meegenomen."
Maar wat Knap vragen mocht,
Geen antwoord zou hij krijgen.
Hem werd alleen verzocht,
Voorloopig maar te zwijgen.
Zij wachtten dus maar af,
Wa| er geschieden zou,
Misschien viel het wel mee,
En kwam de boot heel gauw,
Weer uit de diepte omhoog.
Waar zij het zoo angstig vonden,
Vanwaar onmogelijk zij,
Ge boot ontsnappen konden.
Zij voeren heel den dag,
Hog onder water voort,
Niets dan een kort bevel,
Werd af en toe gehoord.
En van vermoeidheid viel,
In slaap, eerst Knap, toen Knip.
Zij droomden van hun thuis,
En van een heel groot schip,
Waarmede samen zij,
De reis naar huis nu maakten,
En toen gebeurde er iets,
Waar beiden door ontwaakten.
Een vreeselijke schok,
Die kraken deed het schip,
Toen het gegil weerklonk:
We stooten op een klip 1
(Wordt vervolgd).
HET PAARDJE. DAT BANG VOOR
KINDEREN WAS.
Een St. Nicolaas—vertelling.
Langzaam en statig gleed een stoom
boot over de zee. Het was de boot
uit Spanje, die St. Nicolaas en zijn
knecht naar Nederland bracht.
St. Nicolaas was erg bleek, en
Piet's gezicht was nog zwarter dan
anders. Dit kwam omdat zij beiden
heel erg moe waren. Het was ook een
groote zorg geweest, vóór ze met al
hun pakken en manden, hun kisten
en zakken, goed en wel aan boord
waren. Doch nu stond alles veilig in
het ruim. Daarom zei dan ook St. Ni.
colaas tegen Piet.Pieter, als we in
Nederland aankomen, begint voor ons
de grootste drukte. Ik kruip daarom
vlug in mijn kooi. Doe jij dat dus
gekocht worden. Laat de winkelbel
vaak overgaan, maar dat de menschen
zich toch tevreden stellen met kleine
versnaperingen en verrassingen. Nog
eens: de intimiteit van het feest zal
er door winnen als de menschen weer
hebben geleerd wat Nic. Beets ze in
zijn Camera Obscura voorhield, n.l.
dat kleine genoegens óók genoegens
zijn.
De vliegende mail naar
Jan Oost
IV.
Alle vleegtuigen met radio
De proeven met de radio zijn voor
de eerste maal genomen met het
vliegtuig, dat 13 November 1930 ver
trok en sinds 5 Maart 1931 zijn alle
vliegtuigen met radio uitgerust.
Dertig keer den aardbol rondl
In het geheel zijn van 1 October
1929 af op de Indië-route 1.113.000
K.M. afgelegd, hetgeen omstreeks
overeenkomt met 30 maal den omtrek
van de aarde. Van diezelfde vlucht
af tot heden zijn ruim 16,000 K.G.
post vervoerd. Bij den veertiendaag-
schen dienst zijn omstreeks 18.000
poststukken per vlucht gemiddeld uit
Indië aangebracht en gemiddeld om-
streeks 20.000 naar Indië. Totaal zijn
tot heden met den veertiendaagschen
dienst ruim 600.000 poststukken door
de lucht van en naar Batavia vervoerd.
He taantal goederen bedroeg omstreeks
1100 K.G. het aantal passagiers,
twee dienstpassagiers, de Directeur
en de Secretaris der Maatschappij in
begrepen 14 over het geheele tra
ject en 20 passagiers op gedeeltelijke
trajecten, zooals Calcutta - Amsterdam
v.v„ Amsterdam Bagdad enz. De
veertiendaagsche dienst, die thans een
jaar bestaat, toont een gemiddelde
van 11 '/2 dag per vlucht, waarbij re
kening moet worden gehouden, dat
dit gemiddelde ongunstig wordt beïn
vloed doordat het eerste vliegtuig, dat
zijn weg over Athene Cairo moest
kiezen, 6 dagen in Sofia heeft moeten
wachten, alvorens de nieuwe route
vrijgegeven werd.
De Nederlandsche vliegdlenst op Indië
bewijst een dienst aan de heele wereld
door mailvervoer tusschen Oosten West.
Het postvervoer op de lijn breidt
zich gelijdelijk uit, met name het ver
voer met bestemmingen voor en af
komstig van tusschenstations. De
K.L M, heeft te dien einde een uit
voerige propaganda op touw gezet in
Midden-Europa, in de landen langs
de route en is thans weer bezig deze
in Amerika, Australië de Philippijnen
enz. te ontwikkelen. Een nauwe sa
menwerking is verkregen met de Fran-
Ook voor U
is deze fraaie lmit. Oud-zilveren
Tabakstrommel gratis beschikbaar!
ECHIt rKltbCnc
20-50CT.PER0NS
sche maarschappij Air-Orient, welke
het traject Marseille-Saigon vliegt en
zich bij de organisatie daarvan geheel
heeft gesteund op het voorbeeld der
K.L.M. Daar de Fransche maatschap
pij het traject Marseille-Bagdad en
Bangkok-Saigon wekelijks vliegt en
het tusschentraject Bagdad-Bangkok
veertiendaags, doch in beide laatstge
noemde punten aansluiting met de
wekelijks gevlogen trajecten op den
dienst der K.L.M. geeft, is dank zij
deze aansluiting, een wekelijksche
dienst ontstaan tusschen Marseille en
Saigon. Belangrijke hoeveelheden post
staan tegenwoordig in Alor Star en
Bangkok op onze machines te wach
ten. Ook het vervoer uit Athene in
Oostwaartsche richting neemt toe
Wat het goederenvervoer betreft,
ook dit is stijgend en wat het passa-
ook, en slaap eens fijn uit.
.Nacht Pieter I" .Nacht Sinterklaas",
sprak Piet, en hij ging naar zijn hut,
kroop in zijn kooi. en sliep weldra
zóó best, dat hij niet hoorde hoe het
begon te stormen, en niet voelde dat
de boot zóó stampte en schommelde
dat alles, wat niet vast stond, rolde
en tolde van links naar rechts.
Nu was onder alles, wat zoo rolde
en tolde een groote zak, waarin pop
pen waren, die konden pratenkoeien
die boe, boe loeidenhondjes die
konden blaffen katjes die miauwden
ja, er waren zelfs kikkers, die kwak,
kwak riepen, en teddy—beren, die
bromden. En omdat het nacht was,
en de menschen sliepen, was het
speelgoed wakker, en dat vertelde
elkander van hun leven. Juist had een
clown, die trommelen kon, het hoogste
woord. .Als ik wil, dan trommel ik
jullie allemaal doof 1" pochte hij. .Als
jij dat durft te doen, bijt ik je", bromde
een teddy—beer. .En ik krab je"
miauwde een wollen poes. .En ik
stoot je met mijn horens" loeide een
houtenkoe„Achvrienden", begon een
zwart haren paardje, .kibbelt toch niet
zoo. Over acht dagen zijn wij allemaal
dood...." ,Hoe wee! je dat?" loeide
de koe. .Ach," zuchtte het paardje
weer, .eerst vinden de kinderen ons
prachtig; maar ze hebben ons geen
twee dagen, of... daar gaan onze
vier poolen... Dan krijgt onze staart
een beurt.... Daarna gaan onze ooren
er aan. O, en dan... onze kop,... neen,
neen, langer dan acht dagen leven wij
niet..." .Hè, praat toch niet zoo ake
lig". zei een nuftig popje. „Ik hoorde
juist, dat kinderen heel liefzQn". .Mij
kunnen de kinderen niet kapot maken,
bromde de Teddy—beer. „Een kin
derhandje kan alles", zuchtte het
paardje. En omdat hei andere speel
goed geloofde, wat het paardje vertelde,
zwegen allen in den grooten zak.
En zQ bleven stil tot de nieuwe dag
aanbrak, en de menschen ontwaakten,
en met elkander spraken.
„Piet" begon toen weer St. Nico
laas, „gooi niet te hard met den lin
nen zak. Daarin zit het speelgoed dat
praten kan en dat is heel breekbaar.
Wij zijn nu bijna in Nederland. Kijk,
de loopplank ligt al klaar I Haal jij nu
gauw mijn schimmeltje van het vóór-
dek. dan zullen wij daar dien zak vast
opladen. En op jouw ezeltje..." Toen
St. Nicolaas van het schimmeltje sprak,
keek Piet hem verschrikt aan. „Ach.
Sinterklaas" riep hij, „we hebben het
schimmeltje vergeten mee te nemen 1
Het staat nog in Spanje op de kade
en mijn ezeltje ook „Hoe kun je
toch zóó dom zijn, Piet" bromde St.
Nicolaas. „Hoe kun je de dieren ver
geten, die wij toch zóó noodig heb
ben? Nu moeten wij natuurlijk een
auto nemen..." „O, een autol" riep
Piet angstig uit. „Neen hoor Sinter
klaas, ik durf niet in zoo'n benzine—
dirg". „En je durft wel op de daken 1"
zei St. Nicolaas. Dat ben ik van jongs-
af gewend", was het antwoord. .Maar
giersvervoer aangaat, zijn vele passa
giers geweigerd.
De weekdienst zal worden uit*
gevoerd met de Fokker F Vilb met
drie Titan motoren van 240 P.K. en
de Fokker F XII met drie Wasp
motoren van 420 P.K., waardoor dus
feitelijk twee veertiendaagsche dien-
sten ontstaan, elk met een afzonder
lijk type van vliegtuig, welke beide
diensten in elkaar grijpen en samen
een weekdienst vormen.
De Indië-vloot bestaat dan uit 10
vliegtuigen, te weten 5 F Vllb 's en
5 F XII's.
Comfortable Inrichting der vliegtuigen.
De kleine vliegtuigen zijn reeds
tijdens de exploitatie zoodanig gewij
zigd, dat den passagier een behoor
lijk gerief kan worden geboden. De
zoo'n auto gaat zóó hard, dat er geen
stuk heel blijft. O, u zult zien, Sinter
klaas, dat, als wij in de stad aanko
men, dat alles kort en klein is, en
wQ zelf komen er ook niet heelhuids
af." „We zullen alles stevig vastbln-
den Piet" beloofde St. Nicolaas. .Jou
soms ook, Pieter?" „Heel graag",
wilde Pieter zeggen, maar daarvoor
schaamde hij zich wel wat. Maar toen
hij een poosje later in de auto, naast
den chauffeur zat, hield hij zich toch
stevig aan diens jas vast. En achter
in de auto zat St. Nicolaas tusschen
heel veel pakken en doozen, terwijl
de zak met het speelgoed, dat spreken
kon, stevig achter de auto was vast
gebonden.
Piet rilde van angst, toen de chauf
feur den motor aanzette en onder het
rijden kermde hij telkens: „Er blijft
geen stuk heel en wjj zelf ook niet
Ook het speelgoed in den zak ging
te keer. „Er blijft geen stuk van ons
heel", loeide droef de koe. „O, daar
gaan we all" riep een pop.
„O, de zak is open! Ik val er uit 1"
bromde een teddy—beer. „Ach, daar
ga ik 1" zuchtte het paardje. „Ach, mijn
pootjes, mijn ooren en rnjjjn staartje
en het lag op den weg naast de koe,
de pop en den Teddy—beer. „O, ik
zie kinderen!" loeide opeens de koe.
En ze had goed gezien, want er kwa
men twee kinderen aan. Het waren
broertje en zusje, beiden gekleed in
dunne, versleten kleeren. Het Zusje
liep op oude pantoffelshet broertje
op gebarsten klompen. .Kinderen",
had moeder dien middag na schooltijd,
want het was Zaterdag, tot hen gezegd,
„jullie moeten uitgaan, om wat houten
knijpertjes te verkoopen, want er moet
brood zijn voor morgen". Met de
laatste boterham die moeder in huis
had, waren zij toen op weg gegaan.
Wel twee uur hadden zij reeds geloo-
pen, maar nog geen knijpertje hadden
ze verkocht. Daarom durfden zij nog
niet naar huis te gaan. En toch waren
z]j zoo vreeselljk koud, dat hun hand
jes beefden en hun tandjes klapperden
en ze huilden dikke tranen, omdat hun
voetjes zoo'n pijn deden. Daar reed
vlug een auto voorbijEven waren zij
verschrikt opzij gesprongen en daarna,
toen de auto reeds lang voorbij was,
U ontvangt haar bij aanVoop van een half-pond
DE Echte Friesche Heeren-Baai vanaf 65 ct.
per Yï pond.
Vraag nog heden Uw Winkelier een half-pond
DE Echte Friesche Heeren-Baai in deze fraaie
trommel f
4w
B53
