DE ECHO VAN HEf
No. 1. Vrijdag 1 Januai
TWEEDE BLAD.
ONS WEEKPR**TJE'
Door toevallige omstandigheden
hadden wij eersten Kerstdag bezoek
van een ecnt boersch buitenmanne'|e.
Hoe interessant we het ondeih jud met
hem ook vonden, begonnen wij tegen
1 uur toch eentge terslulksche pogin
gen aan te wenden om het bezoek
weg te werkenniet om het een of
ander, maar er.fi.de lezer be
grijpt het wel. Iedereen popelde min
ot meer naar dat uur en ons is waar
lijk niets menschelijks vreemd. Oas
boertje echter had met drie Zondagen
voor zich .al den tied-en voor zachte
wenkjes bleek zijn gemoed volstrekt
ontoegankelijk En toen zeiden we het
hem maar, wat ons op het hart lag
.Kijk r's vriend, niet dat je me teveel
bent. maar ik zou graag mijn luid
spreker even aanzetten om de konin
gin te hjorenl" Ons bezoek vond dat
een scnmerend ideeja, hfi had er
zelfs al halt en half op gevlast zoo
zei hij dat hij dat buitenkansje bij
ons zou beleven, want thuis had ie
nog geen radio.
Toen hebben de leden van tgez n
CS plus het onverwachte bezoek, in
stitïe den Kerstgroet van de koningin
aanhoord. Wij kwamen allen onder
den indruk van de ernstige woorden
en ook toen de koningin was uitge
sproken, bleef het nog even stil; ieder
verwerkte zijn gedachten.
.En hoe vond je dat nou?', zoo
wendden wij ons eindelijk tol het
boenje.
,lk vond 't wonder, wonderschoon.
Ik geloof niet, dat ik alles precies
begrepen heb, maar ik heb het \*èi
gevoeld enne Onze koningin,
dat was nou k.èk een gewone vrouw
Dat zeg ik l"
K een gewone vrouw 1 In andere
wooiden misschien, hebben velen dat
als een der voornaamste indrukken
van den Kerstgroet der koningin geuit.
Dat bleek ons later uit meerdere ge
sprekken. Op geen uur in de geschie
denis van onzen Omroep zal het
radio-toestel veelvuldiger ingeschakeld
zijn geweest, dan op dezen gedenk-
waardigen Kerstdag, want bijna ieder
een bifikt het koninklijk woord te
hebben beluisterd. En allen zfin ge
tnff:n geworden door den eenvoud
van de koninklijke stem. HM.spreekt
een zuiver Nedcrlandsch als weinigen,
maar misschien juist daardoor
haar woord is uiterst sober. Als van
een gewone vrouw
Niemand had een hemelsche stem
verwacht, een klank van bovennatuur,
lijken aard. maar vele aanzienlijke
mennchen hebben bij het eenvoudige
vo
voornaamheid gepaard gaat met g
buitenissige spraak, met geaff cteèzc^
held. Sommige voornamen meenen.
dat ze wanwege hun hoogheid ook
het geluid zoo hoog mogelijk
moeten ultstootendoor hun neus
inplaats van door hun mond Maar
onze koningin is voornaam genoeg
om gewoon te zijn met den gewonen,
voornaam genoeg om haar en onze
taal te eeren. in plaats van deze te
verhaspelen tot nasale klanken.
En door het constateeren van deze
hoogheid, het eeren van hel gewone
ondanks het wezen der majesteit, daar
door is de koningin zeker gerezen in
de achting en waardeering van het
volk, dat tegenover het geforceerd
aanzienlijke een natuurlijke stugheid
stelt.
De koningin is fot het volk geko
men als een van ons, gewoon, met'n
stem en uitspraak der taal als wij,
hulpeloos als wij tegenover een harde
wereldrevolutie, maar met een eerlijk
vertrouwen dat voelde men uil
haar woord op de Hoogere Macht,
tegen welke zij opziet met eenzelfde
kinderlijk geloof als wij, als degenen
alihans onder ons. die niet in waan
wijsheid meenen het zonder geloof
ineen Hoogeren Wil en een Hoogere
Beschikking te kunnen stellen.
Niet van onpas is die herinnering
aan bet Albestuur van Qid gekom n,
aan het geloof in den Verlosser, die
ons langs wegen van btptoeving en
dan weer van welvaart naar Zijne
Inzichten zal leiden tot het Doel.
de eeuwige bestemming, die ongeker.d
is en onzeker, maar die wij in Zijne
handen veilig weten. Dat is de zeker
held, die opgesloten lag in de Kerst
boodschap. welke twintig eeuwen ge
leden bij de geboorte van den Zoon
des Menschen aan de wereld werd
gebracht en waaraan de wereld in
deze dagen zoo noode herinnerd moest
worden, nu
Nu duizenden de eigenlijke beiee-
kenis van het Kerstfeest in holle phra-
seologie willen vervagen, omdat men
zich te groot voelt om een kinderlijk
geloof te uilen.
In deze dagen, nu een Russische
regeering me» satanische vreugde de
wereld kond' deed, dat haar miliioe-
nen burgers kameraden Kerstmis .ge
vierd" hebben met er doodgewone
werkdagen van te maken.
Nu we hier in ons land een erger
lijk radio Kerstspel konden beluisteren,
waarin een langgerekt hoongelach het
deel werd van den medesptienden
„onnoozele", die van de tweeduizend
jarige christenleer nog leis verwachtte
voor viede onder de menschen.
Drank, pret en vermaak of ge
hoon ze zijn de eenige Kerstge
dachten, die een groot deel van ons
volk en van andere volkeren bezielen.
Verkeersdrama In Scneveningen, zoo
las men in zijn krant na de Kerst
hij pleegt zeltinoord. Vreeselijk bloed
bad te Damascus. Afschuwelijke kin
dermoord le Londen. Van weeideklndjc
tot moordenares. Bediende met I 6U 000
op stap. Vrouw vermoord tn Rjiter
aam. Lietdesdrama In Den Bosch.
Veikeersslachuffeis in de Ver. S.aten,
200 dooden tijdens de Kerstdagen.
Zóó was ook weer Kerstmis 1931
voor velen.
Men keere terug.
Het ts niet voldoende dat de kerken
met Kerstmis, met Oadijiar, met
Nieuwjaar vol zijn, veel uit traditie,
maar men leve ernaar. Maar helaas 1
Het is voor den troischen mensch
ook zoo moeilijk en het kost zooveel
zelfoverwinning, een knie te buigen 1
besloten wordt adnaesie te betuigen.
2. Benoeming van twee leden voor
het Burgerlijk Armbestuur,
De hecren J. Smits en A.vanStrlen
hebben ontslag genomen.
De voorztner brengt namens de
geheele gemeente beide armmeesiers
dat voortaan niet meer met de wacht-
dagen wordt nkemng gehouden, aan
zou er wekelijks nog t 200 bijkomen.
De raad dieiu daaibij center ie be
denken dat ln dit geval de gelden in
vrij korten lijd zouden zijn uitgeput,
in dit laais.e gevat zal ten kasgeld
dank voor het vele wat zij ln deze i leening moeten wuiden aangegaan,
GEMEENTERAAD.
WaóPiK.
Vergadering van den raad der ge
meente Waspik gehouden op Woens
dag 30 Dcc. des avonds 7 uur.
Voorzitter de EdelaChtb. neer P.
Dekkers, secreiaus de neer B. van
Scntjiidel.
Atwezig Weihouder Vloeimans. die
in de tevoren genouden vergadering
van B. en W, plotseling ongesteld
werd.
De ingekomen stukken vermelden
een schiijven van ued. Staten met
mededecttng dat wde balans van den
WarenkeurmgsdieiiSt te Breaa sluit
op t 1075.72,
Rapporten van kasopname bij het
Burg. Armbestuur en den gemeente
ontvanger.
De heer van Dongen vraagt naar
aanleiding van hetlaaiste ot t bedrag
van 1 3 i 000 dat nog steeds op de
girorekening geboekt siaal nog niel
Ocicgd is, zooals de raad indertijd
besioien heelt- Spieker vindi 't jammer
dat dit besluit met is uitgevoerd, daar
het voor de gemeente een fl.nke
schadepost beteekent.
De voorzitter zegt dat het geld wel
belegd is, doch weer tijdig teiugge—
vtaagd, daar B. en W. bang waren
dai zij het geld anders niet voor 1
anuarl in handen konden hebber
waardoor de aflossing niei gedaan zou
kunnen woiden. Alleen ais vooiztch
tigheidsmaairegel ls het geld weer
voor 11 December teruggevraagd.
Rapport der kasopneming bij den
administrateur van de woningbouw
vereniging.
De heer v. d. Rijken vraagt hieibl
of er iets gedaan is om de achter
stallige huishuren binnen te krijgen
De voorzuier zegt dat dit wei ge
probeerd is, doch zonder succes. Veie
menschen zouden graag beiaien, maar
zij kunnen niet. Spreker vindt het dan
ook nu niet de geschikte tijd om
dwangmaatregelen toe te passen.
Van het gemeentebestuur van Weh
is een verzoek ingtkomen om ad
haesie te betuigen aan een adres aan
de regeering tot het Instellen van een
tunciie gedaan hebben.
Alleen in de vaca ure Smits hebben
en W. een vooidracht. niet tn de
andere vacature, waarom zij voor
stellen deze benotming aan te houden.
ln de vac. Smits werden door B.
en W. voorgesteld de heeren W. B.
Verschuren, A. Langeiweif en J. J.
Smits.
De heer Rijken vindt het niet in
den haak dat er met Nieuwjtar nu
weer een armmeesitr moet mankeeren.
Zonder schriftelijke toestemming Is eenige overname uit deze rubriek verboden.
DE WONDERREIS VAN
KNIP EN KNAP.
Inmiddels was dit schip.
Met zooveel angst verwacht,
Oenaderd tot de boot.
Waar niemand er aan dacht,
Dat hier verzet of strijd.
Nog iets zou kunnen baten.
Van 't rooverschip werd vlug.
Een boot al neergelaten.
.Geel vlug U overl" klonk
Toen spoedig het bevel,
.Hier helpt geen tegenstand,
Gehoorzaamd allen snel."
De rooverkaplteln.
Sprong op de duikboot over.
Knip, die het 't eerste zag,
Dacht; Wat een geineene rooverl
De duikbootkapitein,
Liet toen zfin stem weer hooren i
.Komt mannen, luistert goed,
Treedt allen nu naar voren.
Hier helpt ons geen verzet,
Wij zijn in 's vfiands macht,
Ziet imedlg onder 't oog,
Het lot, dat allen ons nu wacht."
En alle mannen, die
Zich op de boot bevonden.
Verlieten nu hun schip,
Zoo gauw ais zij maar konden.
En stapten in de sloep,
Gevolgd door Knap en Knip.
En weldra was bereikt,
Het groote rooverschip.
Ze werden op het dek,
Van het rooverschip gebracht.
Daar plaatste de kapitein,
Bi) hen een sterke wacht.
En Knip zoowel afs Knap,
S'ond daar van angst te beven.
.O. wee. wat zullen wij,"
Riep Knip, .nu gaan beleven
(Wordt vervolgd).
EEN OUDE/AARS-VERTELLING
.Jongens, het heeft vannacht gewei
dig gevroren", riep Jan tegen zijn
beide broertjes, .ffin, we kunnen nu
best gaan schaatsenrijden". Vanu t
twee bedden werd deze kreet beant
woord. Even later waren de drie jon
gens op zolder druk bezig hun schaal
sen uit een groote kist op te diepen
Ze onderzochten eers», of ze goed in
orde waren en de riemen nog bruik
baar bleken, en toen de inspectie naar
genoegen was afgeloopen, gtngenjan
Bert en Karei naar moeder, om te
vragen of ze op het veldijs mochten
gaan rijden. Moeder had er nie's op
tegen, imar drukie Jan haar oudste,
op het hirt, raar zijn broers om te
zien en ze moesien haar beloven niet
op den sloot of op den vijver te gaan
rijden. Dat deden ze en weg waren
ze. Nu lag het veldijs niet zoo heel
ver van hun huis af. Vanuit de verte
konden zij het gejoel van de ver
schillende kinderen reeds hooren, die
zich op het fis vermaakten. Er waren
er heel wat aan het schaatsenrijden
dicht bij den kant waren er een paar
glijbaantje aan het spelen, terwijl er
ook een menigte sleetjes te zien wa
ren. Zoodra Jan, Bert en Karei aan
kwamen, werden zij door hun vriend
jes verwelkomd en in een wip hadden
zij alie drie de schaatsen aan en reden
met hun vriendjes mee. Toen het
etenstijd was geworden, gingen zij alle
De heer Brokx daarentegen vindt 't
voorsici van den voorzitter om de 2de
Oenoemtng aan te houden zeer goed
men kan dan wachien lot Weihoudei
vloeimans weer hcisteld is zoodat B.
en W. tot een voordracht kunnen
komen.
De heer Verschure wordt hierna
gekozen met 6 stemmen tegen 2 op
den heer Langcrweit en Smus.
De heeren J. Smits (ate reeds de
vorige vergadering benoemd was) en
Verscnure worden hierna bië.digd.
3. Bcgrooiing Burg. Aimbesiuur.
Deze wordt in nanden gesteld eener
commissie bestaande uu de hecren
Langerwerf, van Dongen en Jac. Smlis.
4. Werkioozensteun.
De Voorzuier zegt dat het dikwijls
voorkomt dat de commissie 'i wen
scheiijk vindt menschen te helpen,
doch dat de minister zich hiermede
dan niet kan vereenigen. Als deze
menschen geholpen moeien worden
ls er slechts een weg open. nl. dai de
gemeenteraad een bedrag beschikbaar
stelt voor het Armbestuur, opdat dit
de menschen kan helpen. De utikee
ringen kunnen dan later verrekend
worden Oorspronkelijk was de minister
niet bereid situn ie verleenen aan
diegenen die een leetiljd boven 60
jiar hebben bereikt. Spr. heeft zich
rol den minister gewend mei de vraag
deze bepaling te laten vallen en deze
heeit daarop geantwoord dat hij be
zwaar legen deze wijziging heeft. Wel
gaat hij ermee accoord dai sieun wordt
verleend aan diegenen die wellicht in
beiere tijden nog hun vroegere werk
kring zuilen terug kifigen, doch de
anderen, die dus wegens ouderdom
invalide zijn, moeien door het Arm
bestuur geholpen worden. Spr. merkt
echter op dat het Armbestuur veel
minder inkomsten hetti als vorig jaar
en natuurlijk niel meer kan geven als
de kas toelaat. Er bifilt dus nog slechts
een weg open, nl. dat de gemeente
een bedrag voteert
Spr. meiki in dit verband nog op
dat de steun tot heden een bedrag van
f3.000 heeft gevorderd, nl. f250 per
doch dil kan alleen wanneer de raad
erin slaagi de bcgrooiing kloppend ie
maken. Hiervoor zoudeu de opcenten
tuudsbelasting moeten stijgen van 40
op 100, die op de Pers. bciastli g van
50 op il)0, terwijl er tevens belasting
zou moeien worden geheven op ge
bouwde eigendommen en op brand
assurantie.
unr. brokx had gedacht dat nu er
3 raadsleden in hel Burg. Aimbesiuur
zitten men wel niet meer bij de
gemeenie om geld zou kernen nu er
een leening gesloten zou woiden,
zoodal de gemeenie haar lasten niet
omhoog behuifi ie brengen.
Wem. Rubber.s .vraagt zich af of
Ocd. Stalen dal wti zullen goed
vinden.
U-k de Voorzitter hoopt dat het
Aimbesiuur eens een veer zal laten
vallen.
ühr. v. d. Rijken merkt op dat het
Armbestuur vaste bezittingen heelt,
die in den loop der jaren uitgebreid
zijn, zoodat hei kapiiaal aanmerkelijk
vergroot is. Waaiom kan er nu van
dat kapitaal niet war ai vraagt spr.
en hij is van meening dat ae ge
meenie op deze manier binnen konen
rijd niet meer zat kunnen betalen.
De Voorztner meiki op dal het
Aimbesiuur sieeds kiaar staat als de
gemeenie bij haar aanklopt.
Dhr. Brokx. Maar alleen als hefbom
kleine bedragen gaat.
De Voorzuier hectt het plan binnen-
koit met hel Armbestuur een conle-
rentte ie houden om gezamenlijk de
zaak te bekijken Ais de bedragen
groot worden, komt men in een moei
lijk parket, meeni spr. Op hel oogen-
ook kan niel bijzonder vtti voor de
weikioozen gedaan worden, van den
sieun kunnen de menschen slechis
amper leven. Hel komi dan ook dik
wijls voor dat men de menschen meer
wil geven, maar caaibi] is min weer
gtbouden aan de voorschnf.en van
den minister.
Spr. brengt een woord van hulde
aan de sieun commissie voor de wfize
waarop zou haar laak doet.
De heer Brokx is 't met 't laatste
eens en betreuri hei daarom dai een
lid der sieun-cummissie gezegd heelt,
dat het zijn schuld was dat zeker
iemand geen steun kreeg. Er wordt
eendrachtig samengewerkt, maar dan
moet naar buiten zoo tets ook niet
gezegd worden, meent hij.
De heer v. d Rijken wu dat 't steun-
comiié zich nent tot Qed. Staten
om daar geld los ie kifigen.
De Voorzuier acht hei beier eerst
drie met een hoog roode kleur nul
waaris en spraken met hun vriendjes
voof 's middags weer af. Ook den
heelen middag hadden zij veel pret.
Het vroor geweldig hard en vader las
's avonds ln de krant, dat het ijs tn
den vfiver was goedgekeurd Als hei
dien nacht zoo door bleef vriezen zou
morgen de baan op den vfiver worden
opengesteld voor het publiek en des
middags zou er een schoon- en hard-
tfideifi plaats vinden.
Ai vroeg gingen de jongens dien
avond naar bed, om den volgenden
dag flink mee te kunnen doen. Het
eerste wat Jan den volgenden morgen
deed. was viug door het raam naar
builen kijken, om te zien of het fl nk
had gevroren. En jawel het was een
mooie heldere winterdag.
De jongens waren gauw gewasschen
en aangekleed en direct na het ont
bijt gingen ze op weg. Het was oude
jaarsdag. dus de kinderen konden hun
vacanite lijn op het fis doorbrengen.
Bij den vijver gekomen, waren zij
een der eersten, maar allengs vulde
de baan zich met rijdende en glijdende
kinderen. Tegen twaalf uur moesien
zij van den vijver af. de baan moest
voor den middagwedstrfid in gereed
heid worden gebracht.
Opgetogen kwamen de jongens
thuis ktff edrinken, Ze hadden haast,
want ze wilden vooral niets van den
wedstifid missen. Aan tafel zei vader
tegen moeder: .Wat zou mijn broer
Bert zoo'n winter heerlijk gevonden
hebben, hij was altijd zoo'n liefhebber
van schaatsenrijden", .ja", zti moeder,
.het is toch vreemd, dat we rooit
meer lets van hem vernomen hebben,
sinds hij naar Amerika vertrokken is".
De kinderen besteedden echter niet
veel aandacht aan het gesprek tus-
schen hun ouders en verdwenen da
delijk na het eten, weer naar het fis
Spoedig was de wedstrijd in vollen
gang. Eerst kwamen de hardrijders,
daarna de kunstrijders. O >dei hen was
er één, die zeer de aandacht trok door
de keurige manieren, waaroo hij ach
teruit reed. rondwalste en figuren op
het fis maakte. Met algemeene siem-
mea werd hem dan ook den eersten
prijs toegekend. Deze bestond uit een
zilveren medaille, die het Besiuurvan
de IJsclub had uitgeloofd. De voorzit
ter spelde de medaille zelf op de borst
van den winnaar. Onder al de be-
langsellenden aan den kant van den
vfiver stond ook de vader van Jan en
Bert. HIJ, die altijd een goed schaat-
senrfider was geweest, doch nu geen
tijd meer had, kon toen de lust ntei
bedwingen, nu hij een middag vrij
had, eens te gaan kijken. Hfi had dan
ook met groote belangstelling de sier
lijke wendingen van den kunstrijder
gevolgd. Nadat de winnaar zijn prijs
in ontvangst had genomen reed hij
nog een paar heele mooie figuren om
om hei publiek te bedanken, voor de
ovatie, die het hem bracht. Hoe hel
plotseling gebeuroe ko i niemand zeg
gen, doch eensklaps kwam er in vol
len vaart een sliert kinderen aange
reden, zij konden zich niet iijdig ge
noeg Inhouden, terwijl de winnaar hen
niet had zien aankomen en op het
zelfde oogenblik lag de winnaar op
het fis. Jan's vader, was een der
eerste, die van den kant der vfiver
opvloog om hulp te bieden. De vreemde
lag met gesioien oogen en scheen
bewusteloos.
Dadelijk werd alles in het werk ge-
sield, om het bewuslïfin doen terug,
keeren, wat dan ook werkelijk gelukte.
De man sloeg de oogen op, keek
wezenloos rond en stamelde bijna
onhoorbaar; .Karei lansen". De vader
van de kinJeren keek vreemd op,
toen hij zfin naam hoorde mompelen,
doch hij kon verder niets vragen, daar
de vreemde het bewustzijn weer ver
loor. Hij vroeg eenige omstanders hem
ie helpen den pat ë.it op den kant te
brengen. Jan, Bert en Karei, die hun
vader direct hadden gezien, toen hfi
aan den kant stond, werden uitgezon
den om een auto te halen en den
dokter te waarschuwen thuis dadelfik
aan te komen.
De man werd in den auto gedragen
en spoedig lag hij op den divan in
de huiskamer, waar de dokter, die In
allerijl was gekomen, den pa» ënt zeer
grondig ondeizocht. .Hij is fl nk hard
op zijn achterhoofd gevallen", zei de
dokier, .doch hij is niet verwond, ik
denk dat de gevo'gen niet ernstig
zullen zfin en als hfi een paar uur
geslapen heefl, dat hij weer heelemaal
hersteld is."
De dokter trachtte hem nu weer bij
te brengen. Toen dit eindelijk gelukt
was, sloeg de vreemdeling zfin oogen
op en keek eens om zich heen. De
dokter vroeg hem zijn naam. Fluiste
rend zei hij: .Bert Jansen". .Wal",
riep vader, .Bert, ben je terug uit
Amerika, ken je mij niet, je broer Jan".
Dat was was me een herkenning Al
spoedig bleek, dat de dokter gelijk
had gehad en dat de val geen ernstige
gevolgen had. Na een paar uur rust
was oom Bert weer heelemaal de oude
en er kwam geen eind aan ai de ver
halen.
Oom Bert, die weer eens In zfin
geboorte—plaats ouden nieuw wilde
vieren was juist den vorigtn dag aan
gekomen en had in hel hoiel, waar
nfi logeerde gehoord van den wed-
snijd, die heden plaats had gevonden
en zich natuurlijk direct iaien in-
schrijven. Hfi was er 's morgens op
uit geweest om hel adres van zfin
broer ie weien te komen, die pas ver
huisd was, doch het mocht h m niet
gelukken, en zie nu Ineens was hfi bij
hem Dien avond werd er een geluk-
kig oud— en nieuwjaar gevierd, dat
kunnen jullie wel begrijpen.
Nieuwe Raadsels.
1
Het heet wat voor een vogel,
En het is toch voor een man,
Dat men aan boord der schepen,
Geregeld vinden kan.
2
Op deze vr ag had ik van U.
Goed antwoord graag gehoord
Wat is een onderdeel der straal,
Of hoofddoel van een woord?
3
EEN KUNSTJE
Wie kan water uit een dichtgekurkte
fhsch drinken
Op de tafel staat een glas vol wa-
ter. Nu neem ik de dichtgekurkte
fl :sch, keer haar cm en giet het water
in de holte die in den bodem der
fl sch Is Nu kan ik het heele glas
vol uit de fhsch drinken, zonder zelfs
de kurk aan te raken.
WAAROM
.Waarom is het zeewater zout?"
vroeg een vader aan zfin zoon.
.O ndat er pekelharingen in zwem
men", was het antwoord l
IN DE AARDRIJKSKUNDE LES.
jongens, je weet dat onze aarde
bijna een bol is. Let nu eens goed
op I Als ik nu te Amsterdam een gat
graaf, loodrecht dojr het m-ddelpunt
der aarde, tot ik aan den anderen kant
van onzen aardbol ben, waar kom ik
dan uil
Eerst zwijgt de geheele klas, lotdat
eindelijk een jongen zfin vinger op-
steekt.
.Wel Plet?'
.Uit het gat, meester!"