Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
FEUILLETON
NUMMER 2.
WOENSDAG 6 JANUARI 1932.
55e JAARGANt
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele ryk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-Adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
GEMEENTERAAD.
OEERTRUIDENBERQ.
Openbare vergadering van Donderdag
31 December 1931, voorm. ten 9'/a uur.
Voorzitter de Edelachtb. heer J.
Bianchi.
Secretaris de heer Meijers.
Aanwezig alle leden.
De notulen worden na voorlezing
onveranderd goedgekeurd.
De heer Jansen komt naar aanleiding
hiervan nog eens terug op hetgeen hij
in de vorige vergadering gezegd heeft
over het hinderlijk praten in de kerk.
Hij vraagt of hier al iets teger. gedaan is.
De Voorzitter zegt er volgens de
bestaande politieverordening weinig
aan te kunnen doen. Hel wachten is
op de nieuwe politie—verordening,
waarin deze kwestie waarschijnlijk wel
geregeld zal zijn.
Nagedachtenis H.E. Deken v. d. Ven.
De Voorzitter herdenkt den overleden
deken, den HoogEerw heer v. d. Ven
met de volgende woorden, die door
de leden staande worden aangehoord
Alvorens tot de agenda over te gaan
wensch ik de nagedachtenis te her
denken van den HoogEerw. heer
Deken v. d. Ven.
Het overlijdensbericht heeft ons diep
getroffen. Reeds eenigen tijd werd het
ergste gevreesd, doch wij hebben
gehoopt dat Z.H.E. nog voor ons zou
gespaard mogen blijven. Zoo is het
overlijdensbericht nog onverwacht
gekomen.
35 jaar was Z.H.E. pastoor dezer
parochie. Wij kunnen slechts een klein
deel van zijn werk beoordeelen, alleen
dat wat uiterlijk bleek, maar hoeveel
werkt een priester niet in stilte De
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Engelsch van
ALFRED WILSON BARRETT.
(Nadruk verboden).
38.
Plotseling stond hij op; hij bond zijn
metgezellen stevig inet touwen vast en
stopte hun een prop in den mond. Ver
volgens doorzocht hij het vertrek, in de
hoop verborgen schatten te zullen ont
dekken. Eindelijk scheen hij in een don
kere kast iets van belang te vinden. Hij
haalde 'n handvol geld te voorschijn en
deed dat met zichtbaar welgevallen in
een tasch. Dan lagen er nog de honderd
tachtig pond in drie omgevallen stapel
tjes op tafel. Ook deze raapte Skinner hij
elkaar; het was wel niet zoo heel veel,
maar het zou toch te gek zijn om ze te
laten liggen. Daarna bracht hij zijn ver
fomfaaide kleeren in orde, maakte zijn
twee medeplichtigen weer los, die juist
teekenen van leven begonnen te geven en
slenterde nonchalant het huisje uit.
Van den kant van John Franklin, Ken
sington Gardens Avenue dreigde 't groot
ste gevaar; welnu, hij zou John Franklin
gaan opzoeken. Deze stap was uiterst ge
vaarlijk, maar het was de eenige weg, die
een betrekkelijke veiligheid bood. Moge
lijk zou Franklin naar rede luisteren en
zoodoende er van afzien dat oude zaakje
aan het rollen te brengen, temeer waar
hij zelf openlijk beschuldigd werd van
moord, tenzy hij het tegendeel kon bewij-
arbeid van den pastoor is er in die
35 jaar niet gemakkelijker op geworden.
De naoorlogsjaren hebben de taak van
Z H.E. zeer verzwaard, en het dwingt
ons respect af dat Z.H.E. zijn taak zoo
wist te volbrengen.
Wij zijn Z.H.E. allen grooten dank
verschuldigd en zijn nagedachtenis zal
bij ons steeds in hooge eere blijven.
De heer v. d. Loo dankt den Voor
zitter namens het kerkbestuur voor
deze woorden, en de heer Jansen
namens de R.K. Raadsfractie.
1. Benoeming van een lid der
Commissie voor plaatselijk School
toezicht, wegens periodieke aftreding
van den heer W. Mulders en benoe-
ming van een lid ter vervanging van
den heer A. Boon.
De Voorzitter brengt dank aan den
heer Boon, die wegens verlies van de
wettelijke eischen niet meer herkiesbaar
is, voor het werk dat hij in de com
missie gedaan heeft.
Aanbevolen worden in deze vacature
de heeren F. v. Gelderen en D. Verhagen.
Benoemd wordt de heer Jansen met
4 stemmen tegen 2 op v. Gelderenen
1 op Verhagen.
In de vacature—Mulders worden
voorgedragen de heeren A. v. Alfenen
W. Mulders, van wie de eerste gekozen
wordt met 4 stemmen tegen 3 op
Mulders.
2. Voorstel tot wijziging van het
tarief voor de levering van electriclteit
door het Gem. Electriciteitsbediljf.
De Voorzitter zegt dat de raad deze
tariefverlaging reeds bij de begrooting
heeft goedgekeurd. Dit behoeft echter
een aparte vaststelling. De tarieven
worden teruggebracht op 30 ct. voor
licht, 15 ct. voor kracht, terwijl de
maximum—contracten een evenredige
verlaging ondergaan. Deze verlaging
geldt natuurlijk slechts zoolang de
P.N.E M. haar tarieven niet verhoogt.
Wordt goedgevonden.
3. Voorstel tot het houden van de I
zon.
In ieder geval was het te probeeren en
van deze gedachte vervuld stapte Skinner
vroolyk en welgemoed naar het huis van
Franklin, den millionnair.
Daar wachtte hem echter een teleur-
1 stelling. Een deftige huisknecht deelde
hem mede, dat meneer Franklin niet
thuis was en een minuut of tien geleden
het huis verlaten had, doch de bood
schap had achtergelaten, dat alle bood
schappen en correspondentie naar do
„Grange", Gardenhurst, moesten worden
doorgezonden.
Skinner bedankte den bediende en
ging heen. Op straat gekomen, dacht hij J
zijn plan verder uit. Dien avond kon hij i
echter niets meer doen, dus ging hij i
maar naar huis terug. Het was na mid-
dernacht toen hij bij zijn villa kwam; er
stond een heldere maan, zoodat hij de
omgeving goed kon opnemen. Niemand
van zyn kornuiten scheen hem achter
volgd te hebben. Hij opende de voordeur
en trad zacht naar binnen. De geheele
villa was in duisternis gehuld, behalve
I de hall, waar een klein lampje brandde.
Olive en de bedienden waren dus zeker
al naar bed.
I Na even aandachtig te hebben geluis
terd, liep hij onhoorbaar naar zijn stu-
deerkamer; hij draaide het licht aan en
legde de tasch met het geroofde geld op
zijn schrijftafel. Met een snellen blik
overtuigde hij zich dat de blinden ge-
j sloten waren, zoodat niemand hem van
buiten af zou kunnen bespieden. Toen
opende hij de tasch en begon den in
houd nauwkeurig na te tellen. Hij glim
lachte tevreden, toen hij de bankbiljet
ten bij elkaar raapte en in zijn binnen-
zak deed verdwijnen. Vervolgens ging
hy naar de trap en riep zacht een paar
jmaal: Olive, Olive. Even daarna hoorde
gebruikelijke verpachtingen en aan
bestedingen in 1932.
Volgens de nieuwe Gemeentewet
moeten de verpachtingen voortaan
geschieden door den burgemeester,
namens den raad.
Wordt goedgevonden.
4. Voorstel van B. en W. tot het
vaststellen van
1. Verordening tot het heffen van
60 opcenten op de gemeentefonds-
belasting.
2. Verordening op de invordering
van opcenten op de gemeentefonds—
belasiing.
De Voorzitter zegt dat deze opcenten
reeds vorig jaar bepaald zijn, welk
besluit echter jaarlijks bekrachtigd
moet worden. Met deze opcenten—
regeling is ook in de begrooting reke
ning gehouden.
Goedgevonden.
5. Voorstel van B. en W. tot ver
koop van bouwterrein aan A. C. ter
Berg.
Het betreft een stuk grond op het
Wllhelmina—plein tusschen Jansen
en Reiniers, waar dhr. Ter Berg een
heerenhuls wil bouwen Het terrein is
groot 272 M2 en B. en W. stellen
voor de grond tegen de gewone voor
waarden te verkoopen, dus tegen f 4
per M2 en onder het beding dat er
geen opslagplaats of i. d. gemaakt
mag worden.
De voorzitter merkt nog op dat
hiermede het Wiltielmina—plein zal
zijn volgebouwd.
6. Vaststelling rekening der Stede
lijke Godshuizen dienst 1930.
De Voorzitter zegt dat de rekening
is in orde bevonden, ofschoon er
administratief vele fouten in waren.
B. en W. achten het voorts vreemd
dat door het bestuur der Gjdshulzen
een loonbedrag van f 1400 is uitbe
taald aan arbeiders bulten de ge.
meente, het zou beter geweest zijn in.
dien het werk aan inwoners gegeven
was.
B. en W. stellen voor de rekening
goed te keuren en het college van
Regenten op een en ander te wijzen.
De heer v. d. Loo merkt op dat het
bedrag misschien is betaald voor
werk waarvoor in deze gemeente geen
vaklui te vinden waren.
De Voorzitter geeft toe dat het raad
zaam was dat het werk door vaklui
geschiedde, doch het neemt niet weg
dat wel zulk een regeling had ge-
troffen kunnen worden dat er ten
minste enkele werkloozen onder des
kundige leiding weik hadden kunnen
vinden. Hij betreurt het sterk dat dit
bedrag is uitbetaald buiten de gemeente,
terwijl er hier zoovelen leeg loopen.
De heer a. d. Loo vindt dit ook
jammer
De heer Timmermans kan zich niet
indenken dat men zooiets gedaan
heeft. Iels anders was het wanneer
het slechts een klein bedrag betrof en
het een zeer nauwgezet werk was.
hy zachte voetstappen. Skinner ging
naar zijn studeerkamer terug en na en
kele minuten verscheen Olive Skinner,
gekleed in een peignoir. Zij bleef op den
drempel staan en keek haar echtgenoot
vragend aan, maar toen ze juweelen op
de tafel ontdekte, schrok ze heftig en
de kleur week uil haar wangen weg.
Wat is er, Herbert, vroeg ze zacht.
Doe die deur dicht! was zijn eenig
antwoord.
Olive keek haar man met angstige
oogen aan, maar zijn gezicht was als een
masker. Ze sloot de deur en kwam na
der bij.
Er is iets gebeurd, Herbert, zeg me
toch wat er is!
Haar man mompelde iets onverstaan
baars en voor het eerst probeerde hij
haar onderzoekenden blik te ontwijken.
Het ergste wat gebeuren kon, is ge-
beurd.... Denver leeft nog!
Ze slaakte een kreet en drukte de
hand tegen haar borst.
Denver leeft.neen, maar dat is
niet mogelijk.
Hij leeft en ik heb hem met eigen
oogen gezien, antwoordde Skinner.
Hij is ons op het spoor gekomen en
weet alles.
Ze wankelde en zocht steun aan 't ta
felblad.
Heb ik niet altijd gezegd, dat alles
nog eens zou uitkomen?
Skinner's mond vertrok nijdig. Schei
nu maar uit met je gepreek en luister
naar me; als je ook maar één vergissing
begaat, ben ik verloren. Zal je alles doen
wat ik je zeg?
De ruwe toon, waarop hij sprak, deed j
haar de tranen in de oogen komen.
Herbertstamelde ze, je weet
toch dat.
Houd je preeken nu maar voor je,
zal je me gehoorzamen? viel hij haar
barsch in de rede.
Natuurlijk zal ik alles doen wat je
wilt, hijgde ze, als ik jou er mee redden
kan.
Skinner wees naar de op tafel liggende
juweelen.
Zie je die steenen? Zoolang die vei
lig zijn, ben ik het ook. Worden ze ge
vonden, dan ben ik er bij. Begrijp je me?
De jonge vrouw boog het hoofd. Ja,
zei ze zacht.
Skinner liep nu naar een gelakt Ja-
pansch kastje, waarvan hy de deuitjes
opende; daar borg hij de juweelen in,
sloot het kastje en gaf de sleutel aan z'n
vrouw.
Hier heb je den sleutel, sprak hij
nadrukkelijk, als om haar de boodschap
goed in te prenten. Zoodra ik dit huis
verlaten heb, haal je de juweelen daar
uit en naait ze vast tusschen je kleeren.
Daarna loop je naar Lewisham, neemt
den eersten trein naar het Charing Cross
Station en stapt in den ochtendtrein
voor Parijs. Ga daar naar het oude adres.
Ik zal zoo spoedig mogelijk bij je komen,
maar denk, er aan wat er op het spel
staat. Als ze je vervolgen, ontdoe je je
van de kostbaarheden; laten ze je in
vredesnaam niet snappen met alles bij
je. Schrijf my vooral niet. Zoo, dat is al
les; heb je me nu goed begrepen?
Tranen welden op in de oogen van
de jonge vrouw; zij hunkerde naar een
beetje hartelijkheid en was bedroefd en
angstig
Bedoel je dus dat ik je niet weer zal
zien? vroeg ze, en snik onderdrukkend.
Skinner keek haar aan. Niet eerder
dan over een paar weken, sprak hij, iets
vriendelijker nu en hy drukte haar een
vluchtige kus op het betraande gezicht.
Tot ziens.
Van het groote bedrag hadden ver.
schillende gezinnen wekenlang kunnen
leven.
Spr. betreurt het daarom dat deze
mooie gelegenheid voor werkver
schaffing niet is aangegrepen, en hoopt
dat men voortaan de inwoners der
gemeente zal bevoorrechten.
De rekening wordt goedgekeurd
de heer Jansen blijft bulten stemming
daar hij aan een dergelijke handelwijze
zijn goedkeuring niet kan verleenen,
7. Vaststelling begrooting der Sted.
Godshuizen dienst 1932.
B. en W. stellen voor de begrooting
goed te keuren met één kleine wijzi
ging.
Er is n I. naast den post onvoor-
zien (f 1000) nog een post van f 200
voor uitgaven waarvoor geen post op
de begooting is uitgetrokken. Om
te voorkomen dat de Godshuizen zon
der goedkeuring van den raad be
schikken over deze f 200, stellen B.
en W. voor deze post bij onvoorziene
te voegen.
De heer Timmermans maakt de op
merking dat de begrooting weinig
overzichtelijk is, daar het moeilijk is
de cijfers te vergelijken met die van
vorige jaren.
De Voorzitter zegt dat dit niet
blijkt uit de begrooting. doch wel uit
de begeleidende staat. Ook het vorig
jaar is dit bezwaar geopperd, doch er
is nog geen verandering gebracht daar
met 1 januari de controle van de Ver.
van Ned. Gemeenten ingaat, waardoor
vanzeif een nieuwe en deskundige
administratie zal worden Ingevoerd en
ook de begrooting 't gewenschte mo
del zal krijgen.
De heer lansen acht zich niet ver
antwoord de begrooting goed te keuren,
waar reeds vorig jaar de wenschelijk-
heid van een overzichtelijker model
werd uitgesproken en hieraan nog
steeds niet voldaan is.
De voorzitter zegt nogmaals, dat de
Snikkend kuste ze hem terug. Dag Her-
bert, o, wees toch vooral voorzichtig.
Wees jij maar voorzichtig, bekom
mer je maar niet om my. Kan ik dus op
je rekenen? vroeg hij nogmaals.
Zy knikte bevestigend. De juweelen
zullen niet gevonden worden, verzekerde
ze hem.
Skinner streek haar even over de
wangen en zei: Goed zoo, ik zal heusch
nog eens wat aan je hebben.
Plotseling schrokken ze op; een zacht
gefllit klonk van buiten tot hen door.
Dat zal Coombe wel zyn, verklaarde
Skinner. Ga nu, Olive en doe je plicht
zoodra ik weg ben.
Voor de laatste maal keek Olive naar
het onbewogen gezicht van haar echt
genoot.
O, Herbert, wat maak je mij het le
ven toch verschrikkelijk moeilijk, kreun
de zy.
Doch hij negeerde haar jammerklacht
en na eenige aarzeling verliet zij de ka
mer.
HOOFDSTUK XXVII.
Toen Skinner zijn vrouw de trap
hoorde opgaan, draaide hij het licht uit
en opende de blinden, waarna hij door
de duisternis in de richting van het gras
veld tuurde.
Hij ontdekte al gauw, dat hij zich niet
j vergist had wat betreft de identiteit zij
ner bezoekers. Het raam open schuivend
beduidde hij de drie mannen want
j het waren Coombe, Cripps en Corkett
naar binnen te komen, aan welke uit-
noodiging dit illustere drietal ten spoe
digste gehoor gaf.
(Wordt vervolgd).
van het Zniden,
IVaalwIjksilK' en Laiigstraatsche Courant
De ZiiuerHonino
