Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. U iMonaeiiiiiiielil Logische iniliMUu. Winkelnieuws. Mol Voor. i HEERENBAAI fa*" Gaat FEUILLETON Archibald Marshall. ZATERDAG 23 APRIL 1932 55e JAARGANG. 0 krec, éezicb 5n kei aernitj Pgeroe r. tot lukte aan et wekkj 'luchtte de vlie is t êeslaje Dit blad verschijnt SD AG en ZATERDAG, grieven, Ingezonden stukken, gelden enz. Telefoon No. tl. Telegr.-Adre»: ECHO. EERSTE BLAD de beid id. 'fijt. n de df t de oi Issie Gemengde boter en gemengde gevoelen». Rekening houdende met den be kwamen spoed, waarmee de crisis- wetgeving wordt afgedaan, was te ,erwachten dat we binnenkort voor n oifj.ij ïat de boter betreft slechts te kiezen Tientijl tallen hebben tusschen het zuivere natuurproduct en een mengsel van eerenva '1 onlsp esche :en direc tn ondei baar, omdat we natuurlijk ook op "lag -jie do met ind. lwijk e be. oole- margarine met roomboter. Daarmee het publiek voor het eerst merk er de lasten gaan torsen van de crisismaatregelen. We zeggen merk- bij ons, omdat naast de buiten gewone sorteering welke wij U bieden, onze prijzen volkomen aan de tijdsomstandigheden aan gepast zijn, en U thans zeer zeker zonder twijfel meevallen. MOL blt|ft goedkooper. jndere wijzen onzen crisis-cijns reeds hebben geofferd, wat b.v. met de be- alle k' lastingblljetten van de laatste jaren voor zich, is na te rekenen. Meesten- echter verdiepen we ons daar' Ulfc. zoo in, ook zonder crisis irouwens vertoonen cijfers van belas tingbiljetten stijging-neiging. Voorts betaalden ook slgarettenrookers en wijnproevers reeds extra aan de crlsis- hs, maar met de duurdere boter zal yoor het eeist aan het levenspeil van jt massa worden geraakt. De sedert ttnige jaren steeds dalende lijn van iouten voor noodzakelijk levensonder houd zal eventjes in haar richtlne worden geremd, misschien wel 2ÓÓ iwaar, dat er een stilstand komt en mogelijk zelfs zal het wagentje der prljswaarden een weinig terugrollen op den steil opgetrokken weg. Niet alleen de boter immers zal duurder worden, maar ook de melk en de kaas. Vóór de nieuwe prijzen daarvan zich hebben gezet, zullen andere, op het oogenblik nog nauwelijks merkbare Invloeden, als die van de contingen- teering, de markt op hooger niveau hebben gebracht. Dat alles geeft aan de gemengde boter een gemengd smaakje, temeer omdat zoovelen zich met e$n sterk verminderd Inkomen hebben moeten vergenoegen, waarbij juist de voor- deelige levensstandaard een zoo waarde volle troost was. Men hoort hier en .DE Iprll HTS, gazijn Vljk, •roolst 'SILK. daar luide klagen, dat de crislslasien op de voorgestelde manier niet recht- vaardig worden verdeeld, niet naar draagkracht n.l„ maar juist omgekeerd. Wanneer door contingenteering en door een menggebod van boter, zoo rede neert men, de prijzen van levens middelen en levensbehoeften worden opgevoerd, dan betalen de groote gezinnen het meeste bij in de crisis- lasten; het (ffer van arm en rijk is gelijk aan elkaar. De klagers echter mogen twee dingen wel bedenken. Eerstens, dat het toch in elk geval bezwaarlijk is om alle uitgaven voor crisismaatregelen uit directe belastingen, speciaal uit de Inkomstenbelasting, te putten. Daar is een bedrag van honderden millioenen mee gemoeid. Ook de groote inkomens zijn meerendeels sterk verminderd die inkomens door sterk verhoogde belas ting bovenmatig te besnoeien, zou niet alleen het tegengaan van verdere kapi taalvorming beteekenen, maar ook de bemoeilijking der voortzetting van vele zaken en bedrijven. Er zijn bovendien duizenden rijke menschen, die als gevolg van in de laatste jaren geleden verliezen geen Inkomen meer hebben genoten, dus teren op hun resteerend vermogen. Ook al wordt de prijs van sommige artikelen verhoogd, dan kan men nog niet spreken van een helfiag ten koste van den consument. Melk, boter en kaas b.v. worden op het moment door de boeren verhandeld tegen prijzen, waarmee ze hun kosten niet vergoed en hun arbeid niet betaald krijgen. Wanneer de regeering derhalve met kunstmatige middelen zulke prijzen opvoert, helpt zij alleen de produ centen aan het hun toekomende. Dat meerdere, dat de regeering nu voor de producenten bedingt, moet door de consumenten worden betaald. Als een winkelier in radio-artikelen een knecht heeft, kan hg dien des Zaterdags niet naar Philips in Eindhoven sturen onder voorgeven, dat die het loon van zijn bediende beter of gemakkelijker kan betalen dan hij. De knecht heeft voor den winkelier gewerkt en niet voor Philips. De boer, die ons boter of melk levert, werkt voor onshij heeft het recht om van ons te vorderen wat het product hem heeft gekost, plus een betaling van zijn arbeid. Wanneer hij niet meer aan het hem toekomende kon komen door een economische wanorde, welke noch door hem, noch door de regeering is gewekt, dan mag d'e regeering hem zeker te hulp komen met middelen, welke In staat zgn om de onbillijke gevolgen der ontstane wanorde van zgn schouders te nemen. Bezien we de zaak zóó, dan schikt eder zich straks zonder morren in de jrJJsstijglng, welke als gevolg van de crisismaatregelen van de regeering Is te verwachten, ieder voor zich vecht voor een redelijk bestaanwe moeten van „De Echo van het Zuiden". zoo'n bestaan óók gunnen aan het millioen menschen, dat op directe wijze van land- en tuinbouw leeft, en de honderdduizenden middenstanders, wier lot aan dat van den landbouw is verbonden. Daarnaast zal de regeering een open oog hebben te houden voor de belan- gen der consumenten. Er moet voor worden gewaakt, dat de prijsstijgingen niet tot het niveau van eenige jaren terug oploopen. De regeering heeft de ambienaarssa.arissen gekort en be doeld of niet loonsverlaging In het vrije bedrijf in de hand gewerkt, waarbij de verlaagde indexcijfers als sterke argumenten naar voren werden ge schoven. Men handhave de publieke koopkracht, anders zal menigeen zich bedrogen wanen en zal ook de econo mische terugslag fataal blijken. Al deze maatregelen zijn der regeering door den nood opgedrongen, telkens nieuwe tarieven en verboden ln het buitenland, noodzakelijkerwijs gevolgd door sommtge contingenteerlngen ten onzent, want ook de industrie en alles wat er van leeft moet in gang gehou den worden, tenminste zooveel doenlijk. 't Blijft zooals Dr Colljn dezer dagen in de Kamer zei :„De laritfmurenoveral weg en de crisis'is ten einde." per Vz pond 20ct.perons \OctperVzons Bijzondere maatregel ten aanzien van loopende Pacht contracten. In den regel is de belangstelling der regeering voor initiatief-voorstellen, voorzoover die belangstelling, althans tn gesproken woorden tot uitdrukking komt, niet bijzonder groot. Ditmaal was het anders. De regee ring heeft levendig deelgenomen aan de discussie over het wetsvoorstel- Ebels houdende bijzondere maat regelen ten aanzien van loopende pachtcontracten. Toch is de beteekenis van het wetsvoorstel niet zoo groot, om daaruit de belangstelling der regeering te verklaren. Minister Donner zeide het reeds bij het algemeene debat, slechts bij absolute noodzake- iljkheid mag en zal de regeering ln- «rijpen in de verhoudingen van het burgerlijk recht. De landbouw zal rechtstreeks gesteund wordenvoor- stellen van dien aard zQn in de maak. Wanneer de grondslagen van ons burgerlijk recht worden aangetast, worden ln de meeste gevallen de moeilijkheden niet opgelost, maar van den een op den ander gelegd. Het wetsvoorstel—Ebels draagt daarom geheel het karakter van een crisiswet. Het staat ook duidelijk in de wet zelf. Het aangenomen amendement-Fleskens- Gosellng immers luidt.Zoodra de heerschende buitengewone omstandig heden hebben opgehouden te bestaan, doch in leder geval voor 1 Jan 1936 zal aan de Staten-Qeneraal een voor stel worden gedaan, waarbij de In trekking van deze wet, zoomede de overgang tot den normalen toestand, faalwPscbe en Langstraatsclie Courant 1 achti franco te zenden aan den Uitgever, ^onnementsprys per 3 maanden 1.25. franco p. post door 't geheele rijk 1.40. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIER BLADEN. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.60. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. Naar het Engelsch van 26. I)ie belofte kan ik u niet geven. Ik heb het éénmaal gedaan, zonder eigen- j lijk te beseffen, wat ik beloofde, en als ii wilt, mag u gerust zeggen, dat ik die belofte niet heelemaal gehouden heb. Ik kon niet anders en u moet vooral niet denken dat ik zooiets licht tel. Boven-, dien, Guy wond zich steeds meer op, waarom zou ik u iets beloven? Ik wil direct toegeven dat uw dochter veel en 'eel te goed voor mij is, maar daar staat tegenover dat er tientallen ouders zijn, die recht hebben hooge cischen te stel len voor het huwelijk van hun dochters en die mij geen weigerend antwoord 'ouden geven, wanneer ik hun vertelde, wat ik u nu verteld heb. Voor u schijnt het alleen maar een handelszaak te zijn. Als ik een buitengewoon gefortuneerd man wordt, wilt u de zaak opnieuw »n overweging nemen; zoolang dat niet het geval is, kom ik voor u niet in aanmer king. Het feit dat ik van uw dochter houd. speelt voor u absoluut geen rol.. Goed, dat neem ik dan terug, ver klaarde Richards bruusk. Ik zei dat al leen maar, omdat ik niet geloof dat er °ok maar een spoor van kans is, dat u ooit een buitengewoon gefortuneerd man wordt. En ik heb ook nief gezegd, dat dan mijn toestemming zou geven. Neen, ik neem het absoluut terug, het zou niet billijk zijn tegenover hel meis- je. Ik verklaar u met de meeste stellig heid dat ik, als u niet elk contact met haar, in welken vorm en onder welken i naam ook, achterwege laat, ik haar on middellijk uit Highgate weghaal. Ik heb nu meer dan genoeg van dat gezanik en ben van plan er nu kort en goed een eind aan te maken. Ik denk er niet aan om u een be- lofte te geven, hield Guy koppig vol. i Dan verzoek ik u mijn kamer te verlatenmet precies denzelfden nadruk waarmee u mij indertijd hetzelf de verzocht hebt! En ik zal mijn maat regelen wel zoo nemen, dat u geen kans meer krijgt met mijn dochter in aanra king te komen, of u een belofte geeft of niet. Zij zal er natuurlijk onder lijden, dat ze zich weer met u heeft ingelaten, maar het ligt voor een groot deel aan u, hoe groot de onaangenaamheden voor haar zullen zijn. Guy was al bij de deur, maar bij de laatste woorden van Richards draaide hij zich om en vroeg, met een stem die opeens merkwaardig deemoedig klonk: Als ik beloof wat u verlangt, wilt u mij dan toestaan haar nog eenmaal te schrijven? I Neen, was het stroeve antwoord. Schrijven zal ik haar zelf wel. Er moet nu eens en voor altijd een eind aan die geschiedenis komen. Als u zich verder niet met haar bemoeit, kan ze blijven j waar ze is; als u dat niet doet, komt ze hier onder mijn hoede en ik verzeker u dat ze dan geen gemakkelijk leven zal hebben! Het ligt nu maar aan u om te zeggen wat u het liefste is en doet u dat alstublieft een beetje gauw, want mijn tijd is beperkt. En terwille van Peggv gaf Guy zijn eerewoord. ECHTE FRIESCHE Cl HOOFDSTUK XV. „U MOET MI.I MEER BRENGEN. George Greenfield kwam op een re- genachtigen en winderigen avond op Wetstones aan; toen hij uit het rijtuig stapte, om in de boot plaats te nemen, sloeg de regen hem in het gezicht. Af gevallen bladeren en gebroken twijgen woeien de trappen op van het kasteel, dat donker cn somber voor hem oprees. De verwoestende adem van den herfst had zich reeds over de zomersche schoonheid gelegd. Lord Caradoc begroette hem in de hall en kon nauwelijks wachten tot George zijn natte kleeren voor droge had verwisseld en haastig zijn souper had gebruikt, om zijn gast te betrekken in een gesprek over het onderwerp waar van zijn hari en geest vol waren. Ze zaten in het kleinere achterver trek van de bibliotheek en Lord Cara doc scheen geen woorden genoeg te heb ben voor de bewondering waarmee Sir Roderick Bertram's grootsche werk hem had vervuld. Ook over George kwam iets van het overweldigend enthousias me van zijn gastheer cn de wijze waar op hij dit toonde, deed Lord Caradoc zich geluk wenschen met den medewer ker dien hij gevonden had. George moet in slaap gevallen zijn op het oogenblik dat zijn hoofd het kussen aanraakte cn hij ontwaakte den volgen den morgen niet voor 8 uur, toen de knecht al in zijn kamer bezig was. De wind was in den loop van den nacht geheel gaan liggen, de lucht was schoon- gewaaid en volkomen helder. Het uitzicht dat Guy Bertram bij zijn eerste ontwaken zoo in verrukking had gebracht, trof ook George diep, toen hij voor het open raam ging staan. De late zomerbloemen vormden een magnifieke omlijsting van het beeldhouwwerk en de balustraden en de waterval ruischte en klaterde vroolijk naar het blauwe water van het meer. De knecht legde hem uit waar gezwommen werd; George begaf zich vlug naar het meer en dompelde zich met welbehagen in het koele water. I Toen hij na zijn bad de trappen van het huis weer opging, een toonbeeld van jeugd en gezondheid en energie, was hij het type van den knappen, levenskrach- tigen jongeman, waarnaar men met ge noegen kijkt. Fluitend wipte hij veer krachtig de laatste treden op van de trap, die naar het groote frontterras voerde en toen hij naar boven keek, zag hij Cecily staan, een bos bloemen in de eene hand, de andere rustend op den steenen rand van de balustrade. Hij bleef met een ruk staan en keek naar haar toe tot een beweging van het meisje hem tot de werkelijkheid deed komen. Toen liep hij verder en groette haar, zoo gewoon-beleefd, alsof gedu rende dit korte oogenblik niet den gan- schen opzet van zijn levensplan was veranderd. Het was niet haar schoon heid die hem een schok gaf, ofschoon zij heel mooi was. Wie zal zeggen wat het is, dat onuitsprekelijke en mysteri euze in de oogen van een meisje, dat geen boodschap voor velen inhoudt, maar dat het geheele zyn van één man in beroering brengt? Het oogenblik dat George naar Cecily had staan kijken, was zoo kort geweest dat het 'een oppervlakkig toeschouwer zou zijn ontgaan. Zij gaven elkaar een hand en gingen samen het huis binnen, pratende over de schoonheid van den morgen en over het werk, dat George op Wetstones wachtte. Hij was blij een oogenblik alleen te kunnen zijn, hij wilde wat klaarheid scheppen in zijn stormende gedachten, want hij was zich bewust van wat tot hem gekomen was. Maar toen hij gereed was met zijn toilet, moest hij zichzelf bekennen dat hij er niet in was geslaagd zyn gedachten te ordenen.... Den heelen morgen werkte hy met Lord Caradoc. De geestdriftige geschied- vorscher zou graag den heelen middag en avond aan den arbeid zyn gebleven, maar hij beperkte zich in zooverre, dat hij George verzocht vóór het diner nog een uur in de bibliotheek te komen en nog een uur voor het naar bed gaan. Vóór de lunch ging George even naar zijn kamer en wederom probeerde hij tot klaarheid te komen met zichzelf, maar één gedachte overheerschte alle andere: dat hij binnen eenige minuten met haar aan tafel zou zitten en dat hij maar één verlangen had: den avond in haar gezelschap te kunnen doorbrengen. Aan de lunch stelde Mevrouw Herbert voor te gaan theedrinken in een klein tuinhuisje met een stroodak, dat aan den overkant van het meer in de bosschcn lag. George roeide hen en toen ze de plaats van bestemming hadden bereikt, zette Mevrouw Herbert zich op de ve randa en ging zitten breien; weldra viel ze echter in een lichte sluimering, die tenslotte overging in een vasten slaap. George en Cicely wandelden langs het meer en zochten rotskristallen, daarna kookte ze water op een houtvuurtje en i zette thee. Nog nooit in zijn leven had George zich zoo gelukkig gevoeld Ofschoon hij tot diep in den nacht met den onvermoeibaren Lord Caradoc werkte en hij met volle aandacht by zijn interessant werk was, bleef de herinne ring van den middag als zoete geur om hem zweven. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1