Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. r Is aren i mïv&m Hierop letten! en en ER. urs oop FEUILLETON Archibald Marshall. ER 40- WOENSDAG 18 MEI 1011. 55e JAARGANG. ran Wa h»i. na ,Te*Ur 1 zich houden' 'brand. °erendc 'geveer oij het lest le, Naarn Hddag an de uit de r een j ot stils ulomot met he die spo vast da Stern on sul. 'ad beh reuk gc geb n den men ve •or over r Stern ienigej, «e wij het met ch- der on- Hjft I In Co. dit nummer bestaat uit zich r het if. 65. i. 482C9 Heer n e.a, trends volgt: een nieuw lichtpunt. Lichtpunten zijn zeldzaam tegen- ,-oordig en denkt men er af en toe ,ns een enkele te bespeuren dan lijkt dat meestal achteraf ook al wel ig verbetering te brengen. Toch verheugen we ons telkens ger opnieuw als we een lichtpuntje stenen te ontdekken, gelukkig dat ons 5g eenig optimisme bijblijft. Te Stockholm zal op het einde dezer gand of in 't begin der volgende ju conferentie bijeenkomen van hoo- ire ambtenaren der buitenlandsche {parlementen van een vijftal staten weten België, Nederland, Dene marken, Noorwegen en Zweden. De bedoeling van deze bijeenkomst een bespreking te houden overeen leuwe overeenkomst tusschen deze inden, teneinde wederzijds eikaars elangen te bevorderen. Wij zijn geneigd dit als een goed teken te beschouwen. Lang genoeg ebben we het nu geprobeerd op gen beweging de concurrentie met it buitenland vol te houden. Vooral kleine staten hebben hier de wrange luchten van moeten plukken. We moeten Inzien dat het op deze manier :iet langer kan. Op het congres der I, K. Werkgeversvereniging dat ver. iden week te 's-Gravenhage gehou- ien is, is het onomwonden gezegd lat onze industrie en handel in een loodtoestand verkeeren waarvan de oogst ernstige mate alleen door de werkgevers zelf kan worden ingezien. Blijft het langer zoo dan zal het be- :aan van onze industrie binnen kor. en lijd onmogelijk worden gemaakt. 'nsüag 7 uur Wed,, en. K s. s. eer C. it geld van „De Echo van het Zuiden". E 'F EB' Zeker kan óontingenteerlng van den invoer, mits op een strengere manier toegepast als het eerste kwartaal van dit jaar het geval was, tijdelijk uit komst brengen en de industrie eenig nieuw leven inblazen. Maar de groote oplossing kan daarin niet gevondan worden. We blijven immers op den verkeerden weg, we gaan een stap verder op dien weg zelfs en we hel. pen de algemeene verwarring ten bate van ons zelf nog iets grooter maken. Slechts in samenwerking tusschen de naties zal tenslotte de verbetering gevonden kunnen en moeten worden. Daarom gelooven we dat de conferen tie die thans in voorbereiding is guns tige perspectieven opent. Samenwer- king tusschen deze vijf staten, waarin dan eventueel ook Engeland zou kun nen worden opgenomen zooals Mr. Kortenhorst op het reeds genoemde congres bepleitte, zou niets anders kunnen zijn dan in het voordeel der thans in 't nauw gedrukte staten. De grondslag voor een vrijhandelsbloc rond de Noordzee, dat zich later zou kunnen uitbreiden. Dat zou o. i. een stap zijn die leidt in de eenige goede richting, waarvan eenige opluchting te verwachten is dealgemeene vrijhandel. hooren." De mannen losten echter een aantal schoten, die inukai in het hoofd troffen. De getroffene viei onmiddellijk op den vloer. Zondagavond tegen half twaalf is hij overleden. De aanvallers begaven zich na het plegen van den aanslag onmiddellijk naar het hoofdbureau van politie, waar zij in arrest werden gesteld. Aan het doodsbed van Inukai werd een met spoed bijeengeroepen kabinets zitting gehouden. Besloten werd, dat de minister van financiën Takahashl voorloopig de functie van Inukai zal overnenien. De aanslag op den pre mier blijkt een onderdeel van een samenzwering te zijn, want tegelijker tijd werden in Tokio op verscheidene groote gebouwen bomaanslagen ge pleegd. Voor zoover bekend, hebben deze bomaanslagen weinig schade aan gericht. Op verschillende punten der stad werd geschoten, waarbij personen BUITENLAND. De Japansche minister—president vermoord. De rij der politieke misdaden is weer uitgebreid, thans viel de Japansche minister—president Inukai onder de revolverschoten van jonge heethoofden. De aanslag had Zondagnamiddag te half zes plaats De vijf jeugdige mill- lalristen, die den aanslag pleegden, drongen In de officieele woning van den premier. Toen zij in zijn kamer waren gekomen, zeide Inukai tot hen: „Schiet niet, ik zal uw eischen aan. gewond werden. Een groot aantal per sonen werd gearresteerd. Het kabinet heeft collectief zijn ont slag ingediend. De keizer heeft echter voor het oogenblik geweigerd, het ontslag van het kabinet te aanvaarden. Hij wenscht eerst met zijn raads lieden te confereeren en met Saionji, den deken der Japansche Staatslieden. In verband met den aanslag wordt nu gemeld, dat de aanslag op den premier en de gelijkertijd plaats gehad hebbende bomaanslagen bedoeld zou den zijn als een demonstratie der fascisten, die ontevreden zijn over de politiek der regeering in China en ln Mandsjoerije. Deze aanslagen, die een onderdeel zouden uitmaken van een fascistische campagne, vormen de cli max van een aantal gedurende den laatsten tijd plaats gehad hebbende aanslagen, o a. op den vioegeren pre mier Hamaguchi, den oudminister van financiën Mouye- en den bekenden bankier Baron Takumadan. De diplomatieke medewerker van de „Daily Telegraph" veronderstelt, dat de aanslag op Inukai Is uitgegaan van de reactionnaire geheime vereeniging .De Zwarte Draak", die ook verant- woordelijk is voor den moord op den bankier Mouye. Onrustig Britsch—lndlë. In Bombay zijn sedert enkele dagen weer nieuwe onlusten aan den gang. Verschillende gevechten tusschen Hin does en Mohamedanen hebben plaats gehad. Er is reeds een aantal dooden van 64 te betreuren, terwijl meer dan 600 menschen gewond zijn. Plundering en brandstichting worden voortdurend veelvuldiger. De magazijnen worden geplunderd en van de geroofde goederen worden vreugdevuren ontstoken, in verschei dene wijken heerscht feitelijk de staat van beleg. Er wordt gevochten met messen, ijzeren staven, knuppels en steenen. Het Kreuger—schandaal. Het proces tegen de directeuren in de zaak Kreuger zal op 20 Mei a s. aanvangen. Men verwacht sensationeele onthullingen. Douane-oorlog tusschen Peru en de Vereenigde Staten. Bi] het Peruviaansche parlement is een wetsvoorstel ingediend tot het heffen van 300 procent extra—invoer rechten op alle goederen uit de Ver eenigde Staten. Aanval op Ex—Koning Alfonso. Toen het stoomschip „Strathaird", komende van Malta te Marseille landde en ex koning Alfonso XIII aan wal ging, bracht een Spaansch arbeider hem verscheiden vuistslagen toe. De man heet Conzales Macanares, hij is 38 jaar oud en woont te Mar- seille. Om geen achterdocht te wekken, deed hij, toen zijn vroegere vorst na- derde, alsof hij aan het werk was bij den bouw van een loods. Plotseling sprong hi] op ex.koning Alfonso toe en zonder een woord te zeggen, gaf hij hem verscheiden vuistslagen in het gezicht. Speciale inspecteurs van politie haastten zich den ex.koning te bevrij den. Macanares is in staat van beschul diging gesteld wegens het toebrengen van lichamelijk letsel. Wordt vervolgd. r irflf» 'W< ititie „V1 e Echo van het Zuiden, aalwjjfesclie en Langstraatscbe Courant, Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz. franco te zenden aan den Uitgever, abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTQON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO. Prijs der Advsrtentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. TWEE BLADEN. EERSTE BLAD Naar het Engelsch van 13. Tegen negen uur, nadat zij ruim een elf uur onbeweeglijk stil had gelegen, pende zij de oogen en er trok een glim- ich over haar ingevallen vermoeid ge acht. George boog zich over haar, hun- arend naar een laatste woord van her- tmning, want hij begreep volkomen dat lit het einde was. Met een laatste in- ipanning van haar kracht stak zij de ar sen naar hem uit. George, mijn zoon, mijn zoon voor iltijd!, hijgde zij. Toen vielen haar armen omlaag, de ilimlach vervaagde en maakte plaat» 'oor een uitdrukking van hovenaard»che nst. HOOFDSTUK XVIII. MAN TEGEN MAN. Onder den verschen indruk van hun iroevig verlies, gingen George en Peggy iaar de huiskamer, waar Richards hen jij het venster zat af te wachten. Bij hun «nnentreden stond hij op en hij zag on middellijk dat het was afgeloopen. Ook 'ichards gezicht verried oprechte droef- 'fid. Een oogenblik leek het als wilde 'ij George de hand drukken, maar hij [ök zich eenigszins onhandig terug. arop keek hij naar Peggy, alsof hij r gaarne een woord van troost en jlneming zou toegevoegd hebben, ar zij scheen zijn bedoeling te gissen wendde zich af. Snikkend klemde ze n aan George's arm. '•n zoo bleven zijn troostwoorden on- uitgesproken. Ik kan nu niets meer voor jullie doen, was alles wat hij zei. Ik denk niet den trein van 5 uur naar huis te gaan. O, uitstekend, antwoordde George onverschillig. Richards bleef nog even aarzelend staan. Ik wil je nu niet niet zaken lastig vallen, hernam hij, zoodra ik thuis hen zal ik je schrijven. Heel goed, zei George opnieuw en zonder eenig verder woord verliet Ri chards de kamer. Misschien had hij op zijn manier meer tact aan den dag ge legd dan men van hem had kunnen ver wachten. Die tact scheen hem echter verlaten te hebben toen hij weer op zijn eigen domein aangekomen was, want de brief die George drie dagen na het overlijden van Mevrouw Greenfield bereikte, be vatte geen woord van deelneming of droefheid, doch alleen de korte mede- deeling, dat Richards zaken hem belet ten opnieuw voor de begrafenis over te komen en eindigde met een paar koel- zakelijke verklaringen. Wat de financieele aangelegenhe den betreft, schreef Richards, is 't maar beter dat ik, om teleurstelling te voor komen, je terstond mededeel, dat het in komen van Mevrouw Greenfield met haar dood ophoudt, en op een paar hon derd pond na, die zij overgespaard en jou nagelaten heeft, zullen je omstandig heden door haar overlijden je geen ver betering brengen. Een jaar of wat gele den maakte zij haar testament en be noemde mij daarin tot executeur. Ik zal je het bedrag waar je recht op hebt, doen toekomen, zoodra de wettelijke for maliteiten vervuld zijn. Ik heb Peggy ge schreven a.s. Vrijdag hij mij te willen komen. Zij heeft dan tijd genoeg om de noodige toebereidselen te maken. George had alle reden om zich door den toon" van dezen brief gekwetst te voelen. Maar hij slaagde erin, zijn erger nis van zich af te zetten en beantwoord de den brief eerst na de begrafenis. Peggy en hij waren in die dagen uiter aard haast voortdurend in eikaars gezel schap.. Op den avond van den dag", waarop zij Mevrouw Greenfield naar haar laatste rustplaats hadden begeleid, zaten zij te zame-n in den kleinen salon m Poeders en tabletten zijn alléén echt, als de verpakking voorzien is van den naam Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal op, want dit alleen garandeert U de echtheid. van de villa, George in een leuningstoel by den haard en Peggv op een laag stoel tje naast hem. Opeens legde zij haar hand op /yn knie en barstte in snikken uit. George streek haar liefkoozehd over het haar, maar sprak geen woord. Hij had zelf moeite om zijn tranen in te houden. Ik zie er zoo tegenop daar voor goed te gaan wonen, zei Peggy eindelijk. Met onuitsprekelijke bitterheid moest George zichzelf bekennen dat zij geen an dere keus had, dat hij, niet by machte was het meisje, dat hij als zijn zuster be schouwde, een ander tehuis te bieden. Tob er maar niet veel over, meisje lief, zei hij na een poosje. Wie weet voor hoe kort je er maar hoeft te blijven. Op een goeden dag ver schijnt er een sprookjesprins en neemt je voorgoed mee. Hij trachtte luchtig te praten, maar Peggy's tranen begonnen rijkelijker te vloeien bij zyn vertroostende woorden. Ik trouw nooit, George, klonk het wanhopig. Ik heb nog niet aan je verteld wat er gebeurd is toen moeder nog leef de; maar nu wil ik er graag met je over- spreken, vóór ik hier voorgoed vandaan ga. Jij bent de eenige op de wereld die ik in vertrouwen kan nemen en ik moet iemand hebben bij wien ik myn hart kan uitstorten. Daarop vertelde zij hem van haar ge luksgevoel, nadat Guy haar zijn liefde had verklaard en van de ineenstorting van haar korten droom door de hart vochtige beslissing van haar vader. Waarom treedt vader toch zoo te gen mij op?, eindigde zij bitter. We zou den elkaar zoo gelukkig gemaakt heb ben. En hij geeft mij er niets voor terug; geen liefde, geen hartelijkheid zelfs. George had moeite zijn verontwaardi ging te bedwingen;" maar om Peggy's verdriet niet nog grooter te maken, hield hij zich in. Ilij staarde een poosje peinzend vöor zich uit en zei toen: Ik kan absoluut niet hegrijpen wat hij tegen Guy heeft. Maar ik ben bang dat niemand in staat is de motieven van je vader te doorgronden. Toch kan ik de gedachte niet van .mij afzetlCi.1, dat zijp' tegenstand niet van langen duur zal zijn, Peggy. Laat je dit tot troost strekken. Guy is een schitte rende party en ik durf er een eed op te doen dat op zijn karakter en levenswijze niets aan te merken is. Je zult zien dat alles goed afloopt. Zoo denk ik er op het oogenblik niet over, verklaarde Peggy, wat rusti ger nu. Hy zal zijn aanzoek niet herha len; hij heeft er zich heel kalm bij neer gelegd toen vader hem afwees. Uit wat je verteld hebt, kreeg ik den indruk dat hy noodgedwongen, al leen ter wille van jou die belofte gege ven heeft. Zoo is het toch? Ja. Dan moet je hem vertrouwen en de hoop niet laten varen. Hy houdt van je en liefde komt bezwaren te boven als zij tenminste niet onoverkomelijk zyn. De arme George dacht hierbij aan zyn eigen roman, waarmee het vrijwel hope loos gesteld was, zooals hy meende, maar hij beantwoordde Peggy's vertrou welijke mededeelingen niet met een re laas van zyn eigen liefdeshistorie. Nadat het meisje naar boven was ge gaan, begon hy bij zichzelf eens rustig zijn toekomst te overwegeiv. Hij haalde Richards' brief uit zijn zak en las dien nog eens over. Hij deed zijn uiterste best zijn opnieuw opkomende verontwaardi ging terug te dringen en na een poosje zette hij zich aan de schrijftafel om den brief te beantwoorden. Ziellier wat hij schreef Geachte Heer. Ik kan mij niet voorstellen, dat u werkelijk verwacht, dat ik bevredigd ben door de uiteenzettingen in uw laatste schrijven, vooral waar deze lijnrecht in tegenstelling zijn met an dere, vroeger door u afgelegde verkla ringen. Ik ben van plan Peggy aan staanden Vrijdag naar Glasgow te bren gen, dien nacht in een hotel te blijven en u den volgenden morgen te komen bezoeken. U zult dan ongetwijfeld zoo vriendelijk willen zyn mij volledige opheldering te geven omtrent de be zittingen van myn moeder en ook om trent andere aangelegenheden, waar van ik thans niet meer in het duister wensch te worden gelaten. Hoogachtend, George Greenfield. Richards verwaardigde zich niet Geor ge's brief te beantwoorden en bij het af scheid aan het station te Glasgow gaf de jongeman Peggv een briefje voor haar vader mede, waarin hij het uur mede deelde* waarop liij den volgenden mor gen zijn bezoek hoopte Ie brengen. Ri chards ontving hem in zijn particuliere woning en George werd in een onaan zienlijke kleine kamer gelaten; Peggy's vader zat aan een niet papieren en kan toorboeken bedekte tafel. George achtte het 't beste om maar direct op zyn doel af te gaan. U hebt misschien een uiteenzetting gereed gemaakt, naar aanleiding van de vragen, die ik u in mijn brief gesteld heb, begon hij. Dat heb ik niet, was het antwoord, maar ik kan je het testament van Mevr. Greenfield laten zien en je het juiste be drag opgeven dat ik je zal moeten uit betalen als de vereischte formaliteiten vervuld zijn. Het zal circa 750 pond wezen. Ik zou graag eerst even het testa ment zien, zei George kort. Richards overhandigde hem het docu ment. Het was uiterst beknopt en be paalde zich hoofdzakelijk lot de vermel ding van zijn naam als eenige erfgenaam en van dien van Richards- als executeur. Dat is alleszins duidelijk, verklaar de George. En daarop heel rustig, maar daarom niet minder scherp: En nu, meneer Richards, zult u wel zoo goed willen zijn mij uit te leggen wat u met het eigenlijke vermogen van mijn moeder gedaan hebt? De blos op Richards' donkergetint ge zicht werd iets dieper, maar hij keek zijn ondervrager recht in de oogen. Twee jaar geleden heb ik je ver teldbegon hij. O, twee jaar geleden hebt u me een hoop leugens over deze en andere kwes ties op den mouw gespeld, viel George hem ongeduldig in de rede. Nu verlang ik de waarheid te weten. Je slaat niet precies den juisten weg in, om daarin te slagen, antwoordde Richards, nog steeds op kalmen, be- heerschten toon. Je deed heter met te luisteren naar hetgeen ik je te zeggen heb. U ontkent dus niet, dat U mij twee jaar geleden leugens hebt opgedischt? Ik ontken niets, evenmin als dat ik iets toegeef. Dit alleen wil ik je zeggen:- er zijn dingen dien ik je voorhands be slist niet vertellen zal, of je hoog of laag springt. VI

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1