Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
r
Is
aren
i
mïv&m
Hierop letten!
en
en
ER.
urs
oop
FEUILLETON
Archibald Marshall.
ER 40-
WOENSDAG 18 MEI 1011.
55e JAARGANG.
ran Wa
h»i. na
,Te*Ur
1 zich
houden'
'brand.
°erendc
'geveer
oij het
lest le,
Naarn
Hddag
an de
uit de r
een j
ot stils
ulomot
met he
die spo
vast da
Stern
on sul.
'ad beh
reuk gc
geb
n den
men ve
•or over
r Stern
ienigej,
«e
wij
het
met
ch-
der
on-
Hjft
I In
Co.
dit nummer bestaat uit
zich
r het
if.
65.
i.
482C9
Heer
n e.a,
trends
volgt:
een nieuw lichtpunt.
Lichtpunten zijn zeldzaam tegen-
,-oordig en denkt men er af en toe
,ns een enkele te bespeuren dan
lijkt dat meestal achteraf ook al wel
ig verbetering te brengen.
Toch verheugen we ons telkens
ger opnieuw als we een lichtpuntje
stenen te ontdekken, gelukkig dat ons
5g eenig optimisme bijblijft.
Te Stockholm zal op het einde dezer
gand of in 't begin der volgende
ju conferentie bijeenkomen van hoo-
ire ambtenaren der buitenlandsche
{parlementen van een vijftal staten
weten België, Nederland, Dene
marken, Noorwegen en Zweden.
De bedoeling van deze bijeenkomst
een bespreking te houden overeen
leuwe overeenkomst tusschen deze
inden, teneinde wederzijds eikaars
elangen te bevorderen.
Wij zijn geneigd dit als een goed
teken te beschouwen. Lang genoeg
ebben we het nu geprobeerd op
gen beweging de concurrentie met
it buitenland vol te houden. Vooral
kleine staten hebben hier de wrange
luchten van moeten plukken. We
moeten Inzien dat het op deze manier
:iet langer kan. Op het congres der
I, K. Werkgeversvereniging dat ver.
iden week te 's-Gravenhage gehou-
ien is, is het onomwonden gezegd
lat onze industrie en handel in een
loodtoestand verkeeren waarvan de
oogst ernstige mate alleen door de
werkgevers zelf kan worden ingezien.
Blijft het langer zoo dan zal het be-
:aan van onze industrie binnen kor.
en lijd onmogelijk worden gemaakt.
'nsüag
7 uur
Wed,,
en.
K s. s.
eer C.
it geld
van „De Echo van het Zuiden".
E
'F EB'
Zeker kan óontingenteerlng van den
invoer, mits op een strengere manier
toegepast als het eerste kwartaal van
dit jaar het geval was, tijdelijk uit
komst brengen en de industrie eenig
nieuw leven inblazen. Maar de groote
oplossing kan daarin niet gevondan
worden. We blijven immers op den
verkeerden weg, we gaan een stap
verder op dien weg zelfs en we hel.
pen de algemeene verwarring ten bate
van ons zelf nog iets grooter maken.
Slechts in samenwerking tusschen
de naties zal tenslotte de verbetering
gevonden kunnen en moeten worden.
Daarom gelooven we dat de conferen
tie die thans in voorbereiding is guns
tige perspectieven opent. Samenwer-
king tusschen deze vijf staten, waarin
dan eventueel ook Engeland zou kun
nen worden opgenomen zooals Mr.
Kortenhorst op het reeds genoemde
congres bepleitte, zou niets anders
kunnen zijn dan in het voordeel der
thans in 't nauw gedrukte staten. De
grondslag voor een vrijhandelsbloc
rond de Noordzee, dat zich later zou
kunnen uitbreiden. Dat zou o. i. een
stap zijn die leidt in de eenige goede
richting, waarvan eenige opluchting te
verwachten is dealgemeene vrijhandel.
hooren." De mannen losten echter een
aantal schoten, die inukai in het hoofd
troffen. De getroffene viei onmiddellijk
op den vloer. Zondagavond tegen half
twaalf is hij overleden.
De aanvallers begaven zich na het
plegen van den aanslag onmiddellijk
naar het hoofdbureau van politie, waar
zij in arrest werden gesteld.
Aan het doodsbed van Inukai werd
een met spoed bijeengeroepen kabinets
zitting gehouden. Besloten werd, dat
de minister van financiën Takahashl
voorloopig de functie van Inukai zal
overnenien. De aanslag op den pre
mier blijkt een onderdeel van een
samenzwering te zijn, want tegelijker
tijd werden in Tokio op verscheidene
groote gebouwen bomaanslagen ge
pleegd. Voor zoover bekend, hebben
deze bomaanslagen weinig schade aan
gericht. Op verschillende punten der
stad werd geschoten, waarbij personen
BUITENLAND.
De Japansche minister—president
vermoord.
De rij der politieke misdaden is weer
uitgebreid, thans viel de Japansche
minister—president Inukai onder de
revolverschoten van jonge heethoofden.
De aanslag had Zondagnamiddag te
half zes plaats De vijf jeugdige mill-
lalristen, die den aanslag pleegden,
drongen In de officieele woning van
den premier. Toen zij in zijn kamer
waren gekomen, zeide Inukai tot hen:
„Schiet niet, ik zal uw eischen aan.
gewond werden. Een groot aantal per
sonen werd gearresteerd.
Het kabinet heeft collectief zijn ont
slag ingediend.
De keizer heeft echter voor het
oogenblik geweigerd, het ontslag van
het kabinet te aanvaarden.
Hij wenscht eerst met zijn raads
lieden te confereeren en met Saionji,
den deken der Japansche Staatslieden.
In verband met den aanslag wordt
nu gemeld, dat de aanslag op den
premier en de gelijkertijd plaats gehad
hebbende bomaanslagen bedoeld zou
den zijn als een demonstratie der
fascisten, die ontevreden zijn over de
politiek der regeering in China en ln
Mandsjoerije. Deze aanslagen, die een
onderdeel zouden uitmaken van een
fascistische campagne, vormen de cli
max van een aantal gedurende den
laatsten tijd plaats gehad hebbende
aanslagen, o a. op den vioegeren pre
mier Hamaguchi, den oudminister van
financiën Mouye- en den bekenden
bankier Baron Takumadan.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Telegraph" veronderstelt, dat
de aanslag op Inukai Is uitgegaan van
de reactionnaire geheime vereeniging
.De Zwarte Draak", die ook verant-
woordelijk is voor den moord op den
bankier Mouye.
Onrustig Britsch—lndlë.
In Bombay zijn sedert enkele dagen
weer nieuwe onlusten aan den gang.
Verschillende gevechten tusschen Hin
does en Mohamedanen hebben plaats
gehad. Er is reeds een aantal dooden
van 64 te betreuren, terwijl meer dan
600 menschen gewond zijn. Plundering
en brandstichting worden voortdurend
veelvuldiger.
De magazijnen worden geplunderd
en van de geroofde goederen worden
vreugdevuren ontstoken, in verschei
dene wijken heerscht feitelijk de staat
van beleg. Er wordt gevochten met
messen, ijzeren staven, knuppels en
steenen.
Het Kreuger—schandaal.
Het proces tegen de directeuren in
de zaak Kreuger zal op 20 Mei a s.
aanvangen. Men verwacht sensationeele
onthullingen.
Douane-oorlog tusschen Peru en de
Vereenigde Staten.
Bi] het Peruviaansche parlement is
een wetsvoorstel ingediend tot het
heffen van 300 procent extra—invoer
rechten op alle goederen uit de Ver
eenigde Staten.
Aanval op Ex—Koning Alfonso.
Toen het stoomschip „Strathaird",
komende van Malta te Marseille landde
en ex koning Alfonso XIII aan wal
ging, bracht een Spaansch arbeider
hem verscheiden vuistslagen toe.
De man heet Conzales Macanares,
hij is 38 jaar oud en woont te Mar-
seille. Om geen achterdocht te wekken,
deed hij, toen zijn vroegere vorst na-
derde, alsof hij aan het werk was bij
den bouw van een loods. Plotseling
sprong hi] op ex.koning Alfonso toe
en zonder een woord te zeggen, gaf
hij hem verscheiden vuistslagen in het
gezicht.
Speciale inspecteurs van politie
haastten zich den ex.koning te bevrij
den. Macanares is in staat van beschul
diging gesteld wegens het toebrengen
van lichamelijk letsel.
Wordt vervolgd.
r
irflf»
'W<
ititie „V1
e Echo van het Zuiden,
aalwjjfesclie en Langstraatscbe Courant,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever,
abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTQON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advsrtentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD
Naar het Engelsch
van
13.
Tegen negen uur, nadat zij ruim een
elf uur onbeweeglijk stil had gelegen,
pende zij de oogen en er trok een glim-
ich over haar ingevallen vermoeid ge
acht. George boog zich over haar, hun-
arend naar een laatste woord van her-
tmning, want hij begreep volkomen dat
lit het einde was. Met een laatste in-
ipanning van haar kracht stak zij de ar
sen naar hem uit.
George, mijn zoon, mijn zoon voor
iltijd!, hijgde zij.
Toen vielen haar armen omlaag, de
ilimlach vervaagde en maakte plaat»
'oor een uitdrukking van hovenaard»che
nst.
HOOFDSTUK XVIII.
MAN TEGEN MAN.
Onder den verschen indruk van hun
iroevig verlies, gingen George en Peggy
iaar de huiskamer, waar Richards hen
jij het venster zat af te wachten. Bij hun
«nnentreden stond hij op en hij zag on
middellijk dat het was afgeloopen. Ook
'ichards gezicht verried oprechte droef-
'fid. Een oogenblik leek het als wilde
'ij George de hand drukken, maar hij
[ök zich eenigszins onhandig terug.
arop keek hij naar Peggy, alsof hij
r gaarne een woord van troost en
jlneming zou toegevoegd hebben,
ar zij scheen zijn bedoeling te gissen
wendde zich af. Snikkend klemde ze
n aan George's arm.
'•n zoo bleven zijn troostwoorden on-
uitgesproken.
Ik kan nu niets meer voor jullie
doen, was alles wat hij zei. Ik denk niet
den trein van 5 uur naar huis te gaan.
O, uitstekend, antwoordde George
onverschillig.
Richards bleef nog even aarzelend
staan.
Ik wil je nu niet niet zaken lastig
vallen, hernam hij, zoodra ik thuis hen
zal ik je schrijven.
Heel goed, zei George opnieuw en
zonder eenig verder woord verliet Ri
chards de kamer. Misschien had hij op
zijn manier meer tact aan den dag ge
legd dan men van hem had kunnen ver
wachten.
Die tact scheen hem echter verlaten
te hebben toen hij weer op zijn eigen
domein aangekomen was, want de brief
die George drie dagen na het overlijden
van Mevrouw Greenfield bereikte, be
vatte geen woord van deelneming of
droefheid, doch alleen de korte mede-
deeling, dat Richards zaken hem belet
ten opnieuw voor de begrafenis over te
komen en eindigde met een paar koel-
zakelijke verklaringen.
Wat de financieele aangelegenhe
den betreft, schreef Richards, is 't maar
beter dat ik, om teleurstelling te voor
komen, je terstond mededeel, dat het in
komen van Mevrouw Greenfield met
haar dood ophoudt, en op een paar hon
derd pond na, die zij overgespaard en
jou nagelaten heeft, zullen je omstandig
heden door haar overlijden je geen ver
betering brengen. Een jaar of wat gele
den maakte zij haar testament en be
noemde mij daarin tot executeur. Ik zal
je het bedrag waar je recht op hebt,
doen toekomen, zoodra de wettelijke for
maliteiten vervuld zijn. Ik heb Peggy ge
schreven a.s. Vrijdag hij mij te willen
komen. Zij heeft dan tijd genoeg om de
noodige toebereidselen te maken.
George had alle reden om zich door
den toon" van dezen brief gekwetst te
voelen. Maar hij slaagde erin, zijn erger
nis van zich af te zetten en beantwoord
de den brief eerst na de begrafenis.
Peggy en hij waren in die dagen uiter
aard haast voortdurend in eikaars gezel
schap.. Op den avond van den dag",
waarop zij Mevrouw Greenfield naar
haar laatste rustplaats hadden begeleid,
zaten zij te zame-n in den kleinen salon
m
Poeders en tabletten zijn alléén echt, als
de verpakking voorzien is van den naam
Mijnhardt. Let bij het koopen daar speciaal
op, want dit alleen garandeert U de echtheid.
van de villa, George in een leuningstoel
by den haard en Peggv op een laag stoel
tje naast hem. Opeens legde zij haar hand
op /yn knie en barstte in snikken uit.
George streek haar liefkoozehd over het
haar, maar sprak geen woord. Hij had
zelf moeite om zijn tranen in te houden.
Ik zie er zoo tegenop daar voor goed
te gaan wonen, zei Peggy eindelijk.
Met onuitsprekelijke bitterheid moest
George zichzelf bekennen dat zij geen an
dere keus had, dat hij, niet by machte
was het meisje, dat hij als zijn zuster be
schouwde, een ander tehuis te bieden.
Tob er maar niet veel over, meisje
lief, zei hij na een poosje.
Wie weet voor hoe kort je er maar
hoeft te blijven. Op een goeden dag ver
schijnt er een sprookjesprins en neemt
je voorgoed mee.
Hij trachtte luchtig te praten, maar
Peggy's tranen begonnen rijkelijker te
vloeien bij zyn vertroostende woorden.
Ik trouw nooit, George, klonk het
wanhopig. Ik heb nog niet aan je verteld
wat er gebeurd is toen moeder nog leef
de; maar nu wil ik er graag met je over-
spreken, vóór ik hier voorgoed vandaan
ga. Jij bent de eenige op de wereld die
ik in vertrouwen kan nemen en ik moet
iemand hebben bij wien ik myn hart kan
uitstorten.
Daarop vertelde zij hem van haar ge
luksgevoel, nadat Guy haar zijn liefde
had verklaard en van de ineenstorting
van haar korten droom door de hart
vochtige beslissing van haar vader.
Waarom treedt vader toch zoo te
gen mij op?, eindigde zij bitter. We zou
den elkaar zoo gelukkig gemaakt heb
ben. En hij geeft mij er niets voor terug;
geen liefde, geen hartelijkheid zelfs.
George had moeite zijn verontwaardi
ging te bedwingen;" maar om Peggy's
verdriet niet nog grooter te maken, hield
hij zich in.
Ilij staarde een poosje peinzend vöor
zich uit en zei toen: Ik kan absoluut niet
hegrijpen wat hij tegen Guy heeft. Maar
ik ben bang dat niemand in staat is de
motieven van je vader te doorgronden.
Toch kan ik de gedachte niet van .mij
afzetlCi.1, dat zijp' tegenstand niet van
langen duur zal zijn, Peggy. Laat je dit
tot troost strekken. Guy is een schitte
rende party en ik durf er een eed op te
doen dat op zijn karakter en levenswijze
niets aan te merken is. Je zult zien dat
alles goed afloopt.
Zoo denk ik er op het oogenblik
niet over, verklaarde Peggy, wat rusti
ger nu. Hy zal zijn aanzoek niet herha
len; hij heeft er zich heel kalm bij neer
gelegd toen vader hem afwees.
Uit wat je verteld hebt, kreeg ik
den indruk dat hy noodgedwongen, al
leen ter wille van jou die belofte gege
ven heeft. Zoo is het toch?
Ja.
Dan moet je hem vertrouwen en de
hoop niet laten varen. Hy houdt van je
en liefde komt bezwaren te boven
als zij tenminste niet onoverkomelijk
zyn.
De arme George dacht hierbij aan zyn
eigen roman, waarmee het vrijwel hope
loos gesteld was, zooals hy meende,
maar hij beantwoordde Peggy's vertrou
welijke mededeelingen niet met een re
laas van zyn eigen liefdeshistorie.
Nadat het meisje naar boven was ge
gaan, begon hy bij zichzelf eens rustig
zijn toekomst te overwegeiv. Hij haalde
Richards' brief uit zijn zak en las dien
nog eens over. Hij deed zijn uiterste best
zijn opnieuw opkomende verontwaardi
ging terug te dringen en na een poosje
zette hij zich aan de schrijftafel om den
brief te beantwoorden. Ziellier wat hij
schreef
Geachte Heer.
Ik kan mij niet voorstellen, dat u
werkelijk verwacht, dat ik bevredigd
ben door de uiteenzettingen in uw
laatste schrijven, vooral waar deze
lijnrecht in tegenstelling zijn met an
dere, vroeger door u afgelegde verkla
ringen. Ik ben van plan Peggy aan
staanden Vrijdag naar Glasgow te bren
gen, dien nacht in een hotel te blijven
en u den volgenden morgen te komen
bezoeken. U zult dan ongetwijfeld zoo
vriendelijk willen zyn mij volledige
opheldering te geven omtrent de be
zittingen van myn moeder en ook om
trent andere aangelegenheden, waar
van ik thans niet meer in het duister
wensch te worden gelaten.
Hoogachtend,
George Greenfield.
Richards verwaardigde zich niet Geor
ge's brief te beantwoorden en bij het af
scheid aan het station te Glasgow gaf de
jongeman Peggv een briefje voor haar
vader mede, waarin hij het uur mede
deelde* waarop liij den volgenden mor
gen zijn bezoek hoopte Ie brengen. Ri
chards ontving hem in zijn particuliere
woning en George werd in een onaan
zienlijke kleine kamer gelaten; Peggy's
vader zat aan een niet papieren en kan
toorboeken bedekte tafel.
George achtte het 't beste om maar
direct op zyn doel af te gaan.
U hebt misschien een uiteenzetting
gereed gemaakt, naar aanleiding van de
vragen, die ik u in mijn brief gesteld
heb, begon hij.
Dat heb ik niet, was het antwoord,
maar ik kan je het testament van Mevr.
Greenfield laten zien en je het juiste be
drag opgeven dat ik je zal moeten uit
betalen als de vereischte formaliteiten
vervuld zijn. Het zal circa 750 pond
wezen.
Ik zou graag eerst even het testa
ment zien, zei George kort.
Richards overhandigde hem het docu
ment. Het was uiterst beknopt en be
paalde zich hoofdzakelijk lot de vermel
ding van zijn naam als eenige erfgenaam
en van dien van Richards- als executeur.
Dat is alleszins duidelijk, verklaar
de George. En daarop heel rustig, maar
daarom niet minder scherp:
En nu, meneer Richards, zult u wel
zoo goed willen zijn mij uit te leggen
wat u met het eigenlijke vermogen van
mijn moeder gedaan hebt?
De blos op Richards' donkergetint ge
zicht werd iets dieper, maar hij keek zijn
ondervrager recht in de oogen.
Twee jaar geleden heb ik je ver
teldbegon hij.
O, twee jaar geleden hebt u me een
hoop leugens over deze en andere kwes
ties op den mouw gespeld, viel George
hem ongeduldig in de rede. Nu verlang
ik de waarheid te weten.
Je slaat niet precies den juisten
weg in, om daarin te slagen, antwoordde
Richards, nog steeds op kalmen, be-
heerschten toon. Je deed heter met te
luisteren naar hetgeen ik je te zeggen
heb.
U ontkent dus niet, dat U mij twee
jaar geleden leugens hebt opgedischt?
Ik ontken niets, evenmin als dat ik
iets toegeef. Dit alleen wil ik je zeggen:-
er zijn dingen dien ik je voorhands be
slist niet vertellen zal, of je hoog of laag
springt.
VI