1
Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
ES
ru
i
i
<R
EülLLETOil
es.
Archibald Marshall.
50.
WOENSDAG 22 JUNI 1932.
55e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
ENSDAG en ZATERDAG,
^en, Ingezonden stukken, gelden enz.
unco te zenden aan den Uitgever,
loementsprijs per 3 maanden 1.25.
co p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
F NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
GEMEENTERAAD.
GEERTRUIDENBERG.
inbare vergadering van den raad
eente Qeertruidenberg. gehou.
Vrijdag 17 Juni n.m. 2 uur.
Hitter, de E A. heer J. Bianchi;
f iris de heer Meijers.
vezig alle leden,
notulen worden goedgekeurd.
1 de leden zich van hun zetels
i, doet de voorzitter mede-
van een schrijven van mevr.
ub, waarin wordt medegedeeld,
E-A. heer Raub overleden is.
de de jaren 1885 1887 was
trledene burgemeester dezer ge-
daarna was hij burgemeesier
Ichtenvoorde, van Roermond en
llburg. De Voorzitter hoopt dat
edachtenis van den oudburge-
in deze gemeente steeds zal
voortlevenhet gemeentebe-
Ieeft het schrijven van de wed.
reeds met een brief van rouw-
beantwoord.
de orde
Aanbieding verslag volkshuis-
=—4 1931.
Uil verslag wordt voor kennisgeving
tomen.
Gezondheidscommissie.
anbleding rekening dienst 1931
irooting dienst 1933 van de
jheldscommissie te Oosterhout.
iii heer Timmermans wijst erop,
sn de geheele begrooting n.l.
óQ'/i, een bedrag van 1 850
ieer dan de helft wordt uitge-
r voor vergoeding aan den secre
y Spr. vraagt zich af of het werk
gebreid is.
Voorzitter licht toe, dat dit bijna
ige kosten van den gezondheids,
zijn, daar al het andere werk
wordt gedaan. Het is wettelijk
dat de secretaris gesalarieerd
Op hem komt al het werk van
ist neer, hij houdt het bureau
ier Timmermans vraagt of de
mheden van dien aard zijn dat
iris gewettigd is.
dan
?slo.
:eke'
I
„De Echo van het Zuiden".
yer
3a«
•ten
ia ar het Engelsch
van
ij kan gaan, als zij lust heeft,
chards onwillig uit.
an wilt u misschien wel zoo
lijk zijn uw dochter bij mij te
om het een en ander af te
verzocht mevrouw Herbert
oorbaar.
4>rds verliet de kamer zonder
een woord te zeggen.
duw Herbert kwam een week
erug dan zij van plan was ge-
ioordat een van de familiele-
zij in Schotland wilde bezoe-
k was geworden en ze bracht
iee naar Wetstones.
leisje was eerst buitengewoon
erlegen, maar onder den in-
Aan de mooie omgeving en de
I 'ijke menschen om baar heen,
le zij al spoedig. George en zij
elkaar in maanden niet ge
en waren dolgelukkig weer
s samen te zijn.
gf'
fiicif
)-grepj
«1
f o:
f d
loj
De Voorzitter zegt, dat het salaris
voor enkele jaren verhoogd is om het
op hetzelfde peil te brengen als In
andere plaatsen,. De begrooting komt
loch ook onder oogen van Qed. Staten
die nog nooit aanmerkingen op het
salaris hebben gemaakt. Wanneer het
bedrag zou afwijken van hetgeen in
andere plaatsen gegeven wordt dan
zou dit zeker gebeurd zijn.
De heer Timmermans gelooft, dat
Qed. Staten geen aanmerking zullen
maken, wanneer dat niet eerst komt
uit den boezem der ingezetenen. Het
bedrag is meer dan 50% der geheele
begrooting.
De Voorzitter zegt, dat men alleen
moet zien welk werk eraan verbonden
is, de vergelijking van het salaris met
het totaal bedrag der begrooting gaat
niet op.
De heer Timmermans krijgt den in-
druk, dat het salaris schromelijk
overdreven ls.
De Voorzitter wijst op het salaris
van den ambtenaar van het Q.E.B.,
wiens werk toch ook In de avonduren
kan worden gedaan.
De heer Timmermans zegt, dat die
functie veel grootere werkzaamheden
meebrengt.
De Voorzitter weet zeker, dat ook
aan deze functie veel werk verbonden
is daar de secretaris al hét werk voor
de commissie doet.
De heer Timmermans wil onder
zoeken of het salaris in de tegenwoor
dige tijdsomstandigheden, in verband
met de werkzaamheden al of niet te
hoog is.
Voorzitter. Het salaris is door Qed.
Staten al met 3% verlaagd.
Jansen. Dat is een verlaging die
ieder heeft, maar dat moet buiten be
schouwing blijven. Spr. onderschrijft
de meening van den heer Timmermans.
Voorzitter. De secretaris bekleedt
zijn functie al 30 jaar. het is vreemd,
dat er nog nooit aanmerking op het
salaris gemaakt is.
jansen. Het is in die 30 jaar nog
nooit zoo slecht geweest als thans.
De Voorzitter stelt voor de begroo
ting thans goed te keuren, dan zal hij
in de volgende vergadering van de
commissie de zaak bespreken om de
meening der commissie te hooren
Weth. Sassen vindt dit de beste op
lossing daar de raad zelf niet compe
tent is om over deze zaak le oordeeien.
De raad gaat hiermede accoord.
3. Wijzigingen Gemeente—begroo
ting dienst 1931 en wijzigingen be
grooting Q E B en Grondbedrijf dienst
1931.
Worden goedgekeurd.
4. Voorstel van B. en W. tot het
vaststellen van een verordening als
bedoeld in art. 15 der Drankwet
(verkoop op den openbaren weg).
Deze verordening moet worden vast
gesteld, opdat de vergunninghouders
op den openbaren weg mogen tappen,
b.v. op terrassen. Dit sluit natuurlijk
niet In dat leder van den gemeente
grond mag gebruik maken om stoelen
en tafels te plaatsen, daarvoor moet
eerst toestemming gevraagd worden.
Wordt goedgekeurd.
5. Aanvragen voor aankoop bouw
terrein door:
a. Joh. Verschure te Qeertruidenberg.
b. C. A. Jansen te Raamsdonksveer.
Deze worden in geheime vergade
ring behandeld.
Vergoeding Schoolmeubelen.
6 Aanvraag van de R.K. Bijzondere
Jongensschool tot het beschikbaar,
stellen van gelden, Ingevolge art. 72
der L. O.Wet 1920, voor aankoop
van schoolmeubelen.
De Voorzitter herinnert eraan dat
dit punt in de vorige vergadering is
HTIÉ
l80en
aangehouden naar aanleiding van een
mededeeling van den heer Jansen dat
de banken al waren aangeschaft.
Het gemeentebestuur heeft zich ter
zake tot het Schoolbestuur gewend.
Op 1 Mei bedroeg het aantal leerlingen
189, op 12 Mei steeg dit aantal tot
220. Het aantal banken was toen 102,
waarbij nog In aanmerking genomen
moet worden dat verschillende kleine
banken niet In d.e hooge klassen ge
bruikt kunnen worden, terwijl sommige
kinderen om een of andere reden niet
naast een ander geplaatst mogen wor
den. Met den aankoop kon moeilijk
gewacht worden, daar 2 Mei de nieuwe
leerlingen reeds kwamen. De vergade
ring van het Schoolbestuur kon niet
vroeger gehouden worden in verband
met het overlijden van den H.E. heer
Deken.
Er waren 3 verschillende prijs
opgaven ingekomen, en de levering
is aan een firma uit Qoes opgedragen.
De Voorzitter licht toe dat 't aantal
banken nu iets grooter is dan strikt
noodig. Het gemeentebestuur vindt dat
de daarvoor aangehaalde motieven
redelijk zijn. Het feit dat de banken
zijn besteld voordat men met het ge
meentebestuur tot overeenstemming
was gekomen blijft echter afkeurens
waardig. De motieven van den nieuwen
voorzitter, die nog slechts kort in de
gemeente is en nog niet van alies op
de hoogte, kan spr, accepteeren, echter
niet van de andere leden van het
Schoolbestuur, die hadden moeten
weten dat er schoolbanken noodig
waren. Daarom ls het dan ook af te
keuren dat men banken gaat aanschaf
fen met het geld der gemeente zonder
vooraf met de gemeente overleg te
plegen. De L.Q.-wet zegt trouwens dat
dit overleg moet plaats hebben. Van
de banken zelf valt niets meer te zeg
gen, men staat voor een feit. Spr.
vindt het niet redelijk dat men het
beste neemt wat te krijgen is. Het
snijden van riemen uit andermans leer
is goedkoop, maar dat moet men in
deze tijden zoo min mogelijk doen.
Met den voorzitter van 't Schoolbestuur
heeft spr. de zaak besproken. Deze heeft
verklaard dat er geen sprake van was
dat men niet met het gemeentebestuur
in overleg wilde treden. B. en W.
stellen voor de aanvrage in te willigen
In de hoop dat men bij een volgende
gelegenheid met de gemaakte aanmer
kingen zal rekening houden.
De heer Jansen sluit zich aan bij de
woorden van den Voorzitter betreffende
den pastoor en bij zijn afkeuring van
de houding der overige leden van het
Schoolbestuur. Het gaat z.i. niet aan
in dezen tijd .royale Piet" te spelen.
Spr. vraagt zich af of't niet meer wen.
schelljk zou zijn geweest dat men rijks,
modelbanken had gekocht inplaa s van
deze duurdtre van een nieuw systeem
dat misschien zelfs niet aan de eischen
voldoet. Een kleine gemeente als Qeer
truidenberg had misschien beter kunnen
afwachten of deze banken werkelijk
voldoen. Het was, aldus spr., beter
geweest dat men eerst het gemeente
bestuur had geraadpleegd irplaatsvan
met de gemeentekas om te springen
alsof ze tot berstens toe gevuld was.
Op 12 Mei is een vergadering ge
houden van de Commissie van School
toezicht. Daar waren slechts 2 leden
aanwezig, de anderen waren op aan
dringen van een lid weggebleven en
een schreef dat hij er niets voor voelde
de. vergadering nog te bezoeken als
toch mei de wenschen der commissie
geen rekening gehouden wordt. De
commissie was het er n.l. niet mee
eens dat de raad buiten de voordracht
omging bij de benoeming van een lid
van de commissie. Het inzicht van den
raad is naar spr. meent in deze juist
geweest want de commissie voert maar
weinig uit en daarom was het noodig
actieve leden te benoemen die ook
werkelijk Éten kijkje in de scholen gaan
nemen. Er moet spr. iets van het hart
de dingen die zich in November 1 1.
op school hebben voorgedaan leggen
een zwaren plicht op de commissie en
op den raad. Er wordt gezegd dat
leden die de school wenschen te be
zoeken worden geweigerd door het
hoofd, maar spr. zal zich beroepen op
zijn aanstelling door den gemeente
raad en op het wetsartikel dat hem
het recht geeft de school alleen of
gezamenlijk met de andere leden te
bezoeken. Spr. zal de school betreden
wanneer hij als commissielid meent
dat dit noodig Is Zelfs wanneer de
minister schrijft dat hij het optreden
rer commissie niet noodzakelijk acht,
dan zegt dat nog niets tegen de wet
I
prijzj
iasfabr
cho van het Zuiden,
aalwykscbe en Langstraatsdie Courant,
Son
in n
ind
aderlijke hartelijkheid van Me-
Herbert was als een breede, diepe
yj oy( die nimmer verdroogde en Ci-
nooit veel vriendinnen had ge-
de zich van het eerste oogenblik
'ogé met het knappe, maar blee-
'A '•'je en de treurige oogen aange-
pei
trokken. In de verkwikkende buitenlucht
en liet vroolijke gezelschap van de zon
nige, lieve Cecily, verloor Peggy weldra
haar bleekheid en gedruktheid en toonde
nu en dan zelfs sporen van haar vroege
re opgewekte blijhartigheid.
George's dankbaarheid jegens Mevrouw
Herbert, die Peggy voor eenigen tijd los
gemaakt had uit haar saai en somber be
staan, kende geen grenzen en zelf vond
deze buitengewone vrouw, dat zij alle re
den had om zichzelf geluk te wenschen
met de voorwaarde, die zij Richards had
gesteld.
HOOFDSTUK XXV.
BELANGRIJK NIEUWS.
Richard Calthorp, de jonge rechtsge
leerde, zat te werken in zijn privé ka
mer op het kantoor van de heeren Calt
horp, Griffin Wells, advocaten en pro
cureurs in Lincoln's Inn Fields.
Een bediende kwam binnen, die een
stukje papier voor hem neerlegde, waar
op geschreven stond: T. Bridden, Flouts-
ham.
En wie is die meneer T. Bridden
van Floutsham en wat wil hij? vroeg
Calthorp.
Hij ziet er uit als een soort visscher
deelde de bediende mee. Floutsham is
een visschersdorp in Cumberland en hij
komt naar aanleiding van de advertentie
inzake Wetsones, zegt hij.
Ik heb het nogal druk, maar laat
hem maar binnenkomen, besliste Cal
thorp.
T. Bridden bleek een zwaar gebouwd
man van middelbaren leeftijd, wiens
zon-gebruind gezicht bekroond werd
door een ruige prop licht haar en die
verder bogen, kon op een paar niet over
matig-]'ntelligente oogen in een bijpas
sende lichte kleur. Dit alles zag Calthorp
met één onderzoekenden blik. Hij leun
de achterover in zijn bureaustoel, zette
zijn lorgnet recht en sprak, terwijl hy
den bezoeker doordringend aankeek:
Wel, meneer T. Bridden, wat is er
van uw dienst?
T. Bridden, klaarblijkelijk onder den
indruk van de deftige omgeving en van
de manier, waarop hij ontvangen werd,
draaide zenuwachtig zijn pet in zijn han
den en antwoordde, naar den grond
ziende:
Ik kom om mijn geld.
Juist, antwoordde Calthorp, niet
in het minst van zijn stuk gebracht door
deze mededeeling. Hoeveel géld?
Nu, verleden jaar was het vijf-en-
twintig pond en vyf jaren geleden was
het ook vijf en twintig pond. Al de an
dere jaren was het twintig.
Dus twintig pond, verklaarde Cal
thorp, iets op een blad papier noteerend.
En het werd je gegeven door
Ja, knikte de man.
Door meneer Martin, raadde Cal
thorp lukraak.
Ja.
Waarom ga je nu dan ook niet naar
meneer Martin?
Omdat hij er vandoor is; ik weet
niet waar ik hem vinden moet.
Denk je niet dat je hem zou kunnen
vinden, als je eens flink moeite deed
hem op te sporen?
Neen. Geen mensch weet waar hij
is.
Ik ben niet zeker of ik je dat geld
wel kan uitbetalen, Bridden, verklaarde
de advocaat bedachtzaam. Hij weet het
natuurlijk wel, als je naar hem toegaat.
Je zou niemand behoeven te vertellen
waar hij is, als je je geld eenmaal hebt.
Maar ik zeg u toch, dat ik niet weet
waar hij is.
Dan Braithwaite misschien. Kun
je het niet van Braithwaite krijgen?
Van wie? Van Braithwaite uit „De
Gouden Posthoorn". Die zit daar al twin
tig jaar, maar die weet er geen steek van.
Neen, niet die Braithwaite. Ik be
doel den tuinknecht van Wetstones.
Ik ken geen Braithwaite op Wetsto
nes. Maar als die het me geven kan, zal
ik naar hem toegaan.
Waar wou je naar toe gaan?, vroeg
Calthorp.
Naar Wetstones natuurlijk.
Ik denk dat ie hem daar niet zult
vinden. Enfin, misschien kan ik je per
slot van rekening het geld wel geven.
Hoeveel jaren heb je het gehad.
Vier en twintig jaar. Dit is het vijf
en twintigste.
Zoo! En waarvoor heb je het ge
kregen?
Om myn mond te houden.
Waarover? Ik moet mij overtuigen,
dat jij de man bent, die recht op het
geld heeft.
Wel, als ik u dat vertel, houd ik
mfin mond niet meer! Dan zoudt u zeg
gen, dat ik het geheim niet had bewaard
en ik zou mijn twintig pond niet krijgen.
Er kwam een tegelijk triumfantelijke
en sluwe blik in T. Bridden's slaperige
oogen.
Ik zie, dat je een uitgeslapen rak
ker bent, prees de advocaat. Misschien
ben je dus ook wel uitgeslapen genoeg
om te begrijpen dat je, als je mij niet
vertelt waarom je je mond moest hou
den, je geen penny krijgt.
De listige heer T. Bridden was zicht-
haar uit het veld geslagen.
Waarom kom je eigenlijk bij ons
om geld?, vroeg Calthorp.
De visscher haalde een vies verkreu
keld stukje papier te voorschijn en over-
handigde het aan den advocaat.
Dank je, zei deze. Dit bevat de me
dedeeling, dat een groote belooning be
schikbaar wordt gesteld voor het vin
den van Martin en Braithwaite. Ik dacht
dat je voor die belooning kwam, maar
je beweert dat je nooit van Braithwaite
gehoord hebt
Ik kan rtiet lezen, vertelde Brid
den onwillig. Maar ze hebben me ge
zegd, dat u er achtér zat.
Dat is ook zoo. En kom nu maar
op de proppen met je verhaal. Waarvoor
heh je al die jaren dat geld gekregen?
De sluwe blik kwam weer in Bridden's
oogen.
Dat zult u uit mij niet krijgen, mijn
heer! Ik kan wel niet lezen, maar ik heb
ze alle vijf goed bij elkaar.
Daar twijfel ik geen oogenblik aan,
Bridden, erkende Calthorp. Kyk eens
hier, de zaak zit zóó, nietwaar? Je hebt
Prfis der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bfi contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrfidag des morgens om uiterlyk 9 uur
Ir ons bezit iyn.
om een bepaald geheim te bewaren, dat
in verband stond metenfin, dat hoef
ik niet te zeggen. Maar je hebt geen
greintje kans verder ook maar een pen
ny te krijgen door het nog langer te be
waren, noch van Sir Roderick Bertram,
want die is dood noch van Martin,
want die is spoorloos verdwenen. Kun
je me volgen?
Bridden beantwoordde deze gewetens
vraag niet, maar zei norsch:
Maar wat is het dan, waar u achter
zit?
Dat, mijn waarde heer, heeft niets
te maken met jouw geheim, antwoordde
Calthorp. Je zult goed moeten begrijpen,
dat er niemand, absoluut niemand meer
is, die geld over heeft voor het bewaren
van dat geheim. Maar ik zal je vertellen,
wat ik zal doen. Ik zal je twintig pond
betalen laat ik zeggen vijf en twintig
als je me vertellen wilt, waarover je
je mond moest houden.
Bridden scheen dit voorstel in zijn
trage brein te overdenken en langza
merhand in te zien, dat de advocaat geen
ongelijk had niet zijn bewering, dat er
niemand was, die nog geld zou geven
voor zijn stilzwijgen.
Want na een lange pauze vroeg hij:
Vijf en twintig pond in goud? Hij
betaalde allyd in goud....
Gouden ponden, zeker. Wacht een
oogenblik. Calthorp belde. Geef dat aan
den kassier, zei hy, den bediende, die
op zijn bellen binnenkwam, een stukje
papier overreikend. Toen hield hy zich
weer enkele minuten bezig met de voor
hem liggende papieren, totdat een an
dere bediende verscheen, die vijf en
twintig gouden ponden naast hem op ta
fel legde.
Kijk, richtte hij zich tot Bridden,
toen de bediende weer weg was; dit is
voor jou, als je me de heele geschiedenis
hebt verteld.
Nu, dan zal ik het maar doen, zei de
visscher, die begeerig naar de stapeltjes
goudstukken keek. U moet dan weten,
meneer, dat voor vijf en twintig jaar,
zoowat in dezen tijd, of neen.... wacht
eens, ik weet het precieshet was
den laatsten Maart dat weet ik, om-
