Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
so
W.
m
i
FE'UILLET
buitenland.
Archibald Marshall.
rubert
sra k
den
-rd.
n.
mei;
33 Bi
niniii
BatH
ipera
andi
in
ierd J
nksct;
hel bi;
ïnkenj
uken,4
staan,
Onrustig Dultschland.
Het week—end Is In verschillende
Duitsche steden weer met de noodige
relletjes gepaard gegaan.
In tientallen steden kwam het tot
schietpartijen waarbij slachtoffers te
betreuren vielen. Het ergst was het
echter in Altona, de voorstad van
Hamburg, waar een formeele slag tus-
schen communisten en nationaal—
socialisten werd geleverd.
Volgens een officieel bericht zijn
hierbij 12 personen gedood en 56 ge
wond. Van de gewonden konden er
27 uit de ziekenhuizen worden ont
slagen. Van de overige 29 zijn er 16
ernstig en 13 licht gewond. Onder de
dooden bevinden zich 3 nationaal—
socialisten en 3 vrouwen.
De panterauto's die werden gebruikt
om de barricaden te bestrijden maak
ten ook gebruik van hun machine
geweren.
De «Hamburger Nachrichten am
Montag" schreef met betrekking tot de
incidenten o.m.:
„Door de bescherming van het volk
voor het herstel van de orde en voor
een rustig verloop van de verkiezin
gen eischen wij van de rijksregeering
een onverwijld verbod van de com
munistische partij, arrestatie en ver
oordeeling van alle toonaangevende
communistische partij-functionnarissen
en het streng doorzoeken van de berg
plaatsen der politieke party naar wa
pens.
Geen dag langer mag deze moord
partij blijven bestaan."
Hitier heeft den rijkspresident, den
rijkskanselier en den minister van
binnenlandsche zaken een telegram
gezonden, waarin hij protesteert tegen
het optreden van de politie van Koe-
nigsberg, die onder leiding van een
majoor herhaaldelijk een parade van
de S.S. en S.A.—troepen voorbij zijn
auto verhinderde en een 6-tal auto's van
het ueberfall—commando op den stoet
deed inrijden.
Verbod van openlucht—demonstraties.
Naar Wolff verneemt, heeft de rijks
regeering een verordening uitgevaar
digd, krachtens welke demonstraties
in de open lucht algemeen verboden
worden. \yi
Engeland en Ierland.
De onderhandelingen die de Valera
en MacDonald over de Iersche kwestie
gevoerd hebben, hebben niet tot resul
taat geleid en de Iersche president is
onverrichterzake weer naar Dublin
vertrokken.
Volgens een Londensch blad zijn de
onderhandelingen mislukt, omdat De
Valera er op bleef staan, dat het
scheidsgerecht voor de tusschen beide
landen gerezen kwesties ook leden
zou omvatten, die niet tot een der
staten van het Britsche rijk behooren.
Hij wilde zich ook niet definitief ge
bonden achten door de beslissing van
het scheidsgerecht. Voorts verlangde
de Iersche premier, dat de speciale
rechten op den Ierschen invoer gedu-
renden het onderzoek en (je bespre
kingen zouden worden opgeschort,
maar hij weigderde de verschuldigde
l'/2 millioen pond sterling aan land-
annuïteiten te betalen, indien tot deze
opschorting werd besloten.
Revolutie in Brazilië.
Er gaat geen week voorbij oi een
der Zuid—Amerikaansche Staten heeft
een revolutie door te maken. Thans
is het Brazilië waar revolutionnatre
van „De Echo van het Zuiden".
elementen het hoofd hebben opgesto
ken. In Sao Paulo hebben zij hun
strijdtnacht die ongeveer 10 000 man
groot is. De regeering kan daar echter
een leger van 35 000 man tegenover
stellen. President Vargas heeft een
vredesaanbod gedaan waarin hij zich
bereid verklaart Sao Paulo het recht
te geven een regeeringscommlssaris te
benoemen.
Na de Making in België.
Zondagochtend hield de fede
ratie van vakeenigingen van het arron
dissement Charleroi een algemeene
vergadering, welke door ongeveer dui
zend afgevaardigden werd bijgewoond.
Ma een uiteenzetting van de jongste
gebeurtenissen en de Zaterdag be
reikte resultaten werd met algemeene
stemmen en 30 onthoudingen tot de
hervatting van het werk besloten.
De mijnwerkers van het centrum
kwamen te La Louvière bijeen en
constateerden, dat zij geen voldoening
50.
hebben gekregen op het punt der ver
hooging van hun loonen. Er is dan
ook met algemeene stemmen besloten
de staking voort te zetten. De mijn
werkers van het Centrum beweren
dat hun loonen 6 pCt. beneden het
indexcijfer ztjn.
De christelijke mijnwerkers van de
Borinage zijn overal aan het werk
gegaan en de socialisten zullen ver-
moedelljk vandaag naar de mijnen
terugkeeren.
In Limburg heeft de mijnwerkers
centrale Zondag besloten tot voort
zetting der staking.
De metaalbewerkers in het arron.
dissement Brussel en in hetWaalsche
arrondissement hebben heden het werk
hervat. Ook in de steengroeven is de
staking geëindigd de patroons heb
ben de loonsverlaging, welke heden
zou ingaan, ingetrokken en de loonen
gestabllizeerd tot 1 Maart 1933.
In Henegouwen gaat het leven zijn
gewonen gang. De toestand is er als
voorheen en de bioscopen hebben
hun voorstellingen hervat.
De politie heeft eenige communis-
ten gearresteerd. Verscheidene vreem
delingen. die tijdens de onlusten waren
gearresteerd, zullen over de grens
worden gebracht.
Een platen—album van Prins Leopold
van België.
Men meldt uit Brussel dat het platen-
album, door Prine Leopold van België,
naar aanleiding van zijn jongste reis
in de Oost samengesteld, binnenkort
bij de firma J. H. de Bussy te Amster-
dam zal verschijnen. Het wordt geti
teld ,De Reis door den Indischen
Archipel van Prins Leopold van Bel
gië", en zal geïllustreerd zijn met on
geveer 240 reproducties van foto's, in
Indtë door Prins Leopold en Prinses
Astrld vervaardigd. Vooraf gaat een
inleiding van den Prins. De reproduc
ties zullen voorzien worden van bij
schriften in het Nederlandsch, Fransch,
Engelsch, Zweedsch en Duitsch.
De Kamerverkiezingen in Roemenië.
In volmaakte orde en rust hebben
in Roemenië de parlementsverklezin-
gen plaats gevonden. Evenals in 1928
waren deze verkiezingen volkomen
vrij, zonder eenige beïnvloeding van
de zijde der regeering.
De voorlooplge resultaten wijzen op
een groote overwinning van de natio
nale boerenpartij, welke meer dan 50
pCt. van alle uitgebrachte stemmen
behaalde, waardoor ongeveer 260 van
de 370 mandaten voor haar verzekerd
zijn.
BINNENLAND.
Tegen de Winkelsluitingswet.
Uit de Vereen, van Ned. cacao- en
chocoladefabrikanten en de Ned. ver.
van chocoladefabrikanten is een comité
van actie tegen de winkelsluitingswet
gevormd, waarin o.a. zitting hebben
vertegenwoordigers van Van Houten,
Jamin, Droste e.a. en o m. de heeren
M> de Beer, ged. commissaris der N V.
De Faam. Breda en A. J M. v.Iersel,
directeur der Kwatta te Breda.
Besloten werd het comiié nog uit
te breiden met vertegenwoordigers van
winkeliersvereenigingen en van ver-
eenigingen en bonden van winkeliers
uit de aanverwante takken van handel
en industrie.
Verkorting arbeidstijd.
Een delegatie van het N.V.V. heeft
een bespreking gehad met Minister
Ruys over de noodzakelijkheid om te
trachten door arbetdsverkorting tot
vermindering van de werkloosheid te
komen.
Hierbij werd niet alleen gewezen op
de arbeidstijden, welke uitgaan, soms
zeer belangrijk uitgaan boven de 48
uur. zooals die in ons land noe be-
ro Jn/MMER 57.
WOENSDAG 20 JULI 1932.
55e JAARGANG.
De Echo van het Zuiden,
Waalwpsclie en Laisstraatsrhf ('tirait,
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele riik 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons bezit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
EERSTE BLAD.
Naar het Engelsch
van
-7- Veertien Maart, vandaag.
I)e anderen keken elkaar aan. Dat
is het bewijs, oordeelde Guy. Het kind
van mevrouw Greenfield werd eenigen
tijd eerder geboren.
j- Het is een nieuw stuk van het be
wijs, verbeterde Calthorp. Ofschoon ik al
deze pas aan bet licht gekomen bijzon
derheden niet kende en nog geen tijd heb
gehad rustig mijn oordeel te vormen, heb
ik in mijn geest de stukjes toch al zoo'n
beetje aaneengevoegd en ik geloof in alle
bescheidenheid te mogen zeggen, dat ik
iets meer van het raadsel begin te begrij
pen dan ik gisterennacht deed.
In de eerste plaats wijst alles erop,
dat er, als hij niet was gestorven, om
streeks dezen tijd een groote verandering
in het leven van Sir Guy zou zijn geko
men. De omzetting van zijn vermogen in
juweelen zou haar beslag hebben gekre
gen; zijn boek zou voltooid zijn. Wat zou
dat voor verandering hebben kunnen
zijn?
-- Hij wilde zijn zoon erkennen,
ineen de Guy.
Dat kan, gaf Calthorp toe, maar als
dat 7.00 is, zou het niet in strijd zijn met
wat ik mij voorstel dat gebeurd zou zijn.
Jullie herinnert je het antwoord, dat
Sir hoderick aan den bankdirecteur gaf,
toen deze hem vroeg, hoe hij van plan
was in de behoefte aan inkomsten te
voorzien, als zijn heele kapitaal was om
gezet in juweelen.
Hij beweerde, dat hij aan het eind
van deze 15 jaren geen inkomsten meer
m
r.oodig zou hebben, zei Guy.
Precies. Wij dachten, nietwaar, dat
dit antwoord toegeschreven kon worden
aan een voorgevoel van zijn naderenden
dood. Maar hij stierf eenige maanden
voor het eind van deze 15 jaar en bleek
er heelemaal niet op voorbereid. Hij
was een door en door gezond man, zon-
.der eenigen ziekelijken aanleg, ver
klaarde de dokter. Waarom zou hij dan
den dood op een bepaalden datum heb
ben verwacht? Er is maar één conclusie
mogelijk: als hij niet hel vorige jaar
Juni gestorven was, zou Sir Hoderick
zich vandaag zelf het leven benomen
hebben.
Er volgde een stille. Ze waren alle drie
ontsteld door Calthorp's gevolgtrekking.
Welk bewijs heb je daarvoor?,
vroeg George eindelijk.
Geen bewijs natuurlijk. Maar het is
de eenig mogelijke verklaring. Iemand
kan een voorgevoel hebben, dat hij zal
sterven in een zeker jaar, maar niemand
kan zijn leven 15 jaar er op instellen,
dat het op een bepaalden datum zal ten
einde loopen. Hij verwachtte ook niet
vóór vandaag te sterven, zoodat bij zijn
dood zijn voorbereidingen nog niet vol
eindigd waren. Gesteld, dat mevrouw
Herbert's veronderstelling juist is, dan
zou hij uit het leven gescheiden zijn op
den 25-en verjaardag van zijn zoon
Zijn lijk zou naast dat van zijn vrouw
zijn bijgezet en hun begraafplaats vernie
tigd door het inlaten van water. Dit
laatste deel van het programma had
Martin-Richards alsnog op den vastge-
stelden datum willen uitvoeren, evenals
het openbaren van de identiteit van den
zoon en erfgenaam en het dezen ter hand
stellen van zijn vermogen. Het lijkt mij
niet onmogelijk, dat we een geschreven
verklaring van Martin zullen vinden,
voor het geval dal hij verhinderd was
een mondelinge explicatie te geven, zoo
als inderdaad gebeurd is.
Opnieuw viel er een zwijgen; de an
deren overdachten ernstig de door Cal
thorp ontwikkelde theorie.
Ten slotte nam George het woord.
We moeten onzen tijd niet verspil
len met onvruchtbare beschouwingen",
zei hij, er moet iets worden gedaan. Om
te beginnen moet iedereen hier in huis
weten wat er gebeurd is. Mevrouw Her-
bert moet Peggy op de hoogte brengen.
Dat kan zij beter dan ik. Wie vertelt het
aan Lord Caradoc?
Dat kun jij het beste doen, meende
Guy.
Ja, dat vind ik ook, viel Bobby hem
bij.
Goed, zei George. En daarop tot
Calthorp: Wat ben jij verder van plan
te doen, Dick?
Om te beginnen onmiddellijk maat
regelen te nemen om het water uit de
geheime kamer en de tunnels weg te
krijgen. We zullen Lord Caradoc moe
ten overtuigen, dat het beter is, dat hij
het huis voor «een poos verlaat.
Ik ben bang, dat hij heelemaal uit
zijn gewone doen zal zijn, als hij het
nieuws hoort, zei George. Ik zal maar
direct naar hem toegaan.
Lord Caradoc was inderdaad erg van
streek. De goedige kamergeleerde hield
niet van dergelijke sensationeele evene
menten en nog minder was hij er op ge
steld, daar van dichtbij in betrokken te
worden. Hij stelde mevrouw Herbert dan
ook onmiddellijk een ultimatum, dat de
huishouding den volgenden dag naar
Benting Square moest zijn overgebracht.
Peggy ontving het bericht van haars
vaders dood en dubbel leven met een
schok van verbazing, maar met geen
hevige uitbarsting van verdriet.
Ik heb nooit van hem leeren hou
den, zei zij, toen ze een beetje had ge
huild tegen den schouder van mevrouw
Herbert. Maar hij was nooit onvriende
lijk tegen mij, toen ik bij hem in Glas
gow was en ik wist, dat hij het prettig
vond mij bij zich te hebben.
Zij ging naar Londen met haar nieuwe
vrienden; Bobby Conder vergezelde hen
en George, Guy en Calthorp bleven op
Wetstones om daar hun sombere taak
te verrichten.
Het bleek niet moeilijk het water uit
de geheime kamer en de tunnels weg te
krijgen en toen het zoover was, daalden
de drie vrienden opnieuw in het gewelf
af. Met blceke gezichten gingen zij den
sinisteren weg omlaag, die hen kort ge
leden bijna in den dood had gevoerd.
Martin lag nog op de plek, waar het
geweld van het neerstortende water hem
had neergeslagen. Er was geen enkel
spoor van lijden op zijn gezicht; inte
gendeel, 'een glans van vrede, die George
en Guy er nooit tijdens zijn leven op had
den gezien. George stapte voorzichtig
langs hem heen naar de lichamen van
de twee, die hy thans als zijn vader en
moeder was gaan beschouwen. De be
weging van het water had hun positie
veranderd en ze lagen nu dicht bij den
dooden man, die, wat zijn fouten ook
mochten zyn geweest, hen trouw en naar
beste weten gediend had. De jeugd en
de schoonheid van de vrouw was na
vijf-en-twintig lange jaren ontroerend
goed bewaard door de wonderbaarlijke
balsemkunst van de Italianen. Diep-be-
wogen staarde George naar het lieve,
jonge gezicht. Hij had zijn liefde als
zoon aan een ander geschonken en zijn
hart zei hem, dat hij dit nooit zou be
treuren. Dit zachte en teere wezen had
zijn genegenheid en dankbaarheid méér
dan verdiend
Daarop keek hij vol eerbied naar het
gezicht van zijn vader, naar het edele
voorhoofd en de strenge, rechte houding
die van een koning der menschen
een vorst van intellect en van manlijke
schoonheid.
Opeens voelde hij een brok in de keel;
hfj dacht eraan, dat Lord Caradoc en hij
tusschen de papieren van Sir Roderick
de kleine historische studie hadden ge
vonden, die door de Universiteit be
kroond was. Deze ontdekking had George
toen wel wat verwonderd, maar het feit,
dat zijn studie een onderwerp behandel-
de, waarin Sir Hoderick belang had ge
steld, scheen een voldoende verklaring.
Maar het boekje was apart gehouden
van andere, soortgelijke papieren en
George hoopte, dat het zijn vader genoe
gen had gedaan, omdat het zijn werk
was geweest. Later zou George de be
wijzen vinden, dat Sir Roderick zijn
zoon, zoo al niet voor de wereld, dan
toch wel in zyn hart, als zoodanig had
erkend.
De drie dooden werden opgebaard in
de kleine kapel van Wetstones en later
begraven op het vredigé kerkhof van
Morthwaite, waar zij, na hun buitenge
woon leven rusten naast de lichamen
van andere Bertrams en van eenige die
naren, die dat nobele geslacht even
trouw hadden gediend als Martin.
HOOFDSTUK XXIX.
Het raadsel wordt opgelost.
Calthorp's veronderstelling, dat Sir
Hoderick Bertram jarenlang het ziekelijk
voornemen had gehad, zich op een te
voren vastgestelden dag van het leven
te berooven, werd nooit bevestigd, maar
overigens bleken zijn vermoedens en die
van mevrouw Herbert, volkomen juist.
Op het lichaam van Martin werden de
officieele documenten gevonden, die 't-
geen hij van plan was geweest mondeling
mede te deelen, hadden moeten staven.
Wat hij had willen verklaren, was onge
twijfeld het feit, dat het levende kind
van Lady Bertram en het doode van
Mevrouw Greenfield waren verwisseld.
Ten overvloede werd het kleine grafje
te Spoleto geopend en wat men daarin
vond, ruimde de laatste hinderpalen uit
den weg, om den jongeman, die altijd
bekend was geweest onder den naam
George Greenfield in rechte te doen er
kennen als den zoon van Sir Hoderick
Bertram en den erfgenaam van diens
enorm vermogen.
Het bericht van Martin's dood deed zijn
vroegere deelgenoot McDougall naar
Wetstones komen en deze verschafte in
lichtingen, w;elke het raadsel en alle
daden van den man, die onder twee na
men had geleefd, volkomen ophelderden.
McDougall was een Schot van middel
baren leeftijd met een uitgedroogd ge
zicht en op de meest-onaandoenlijki»
wijze vertelde hij zijn geschiedenis, die
eenigszins het eigenaardig aandeel ver
klaarde, dat hfj zelf in de zaak had.
Want McDougall was de eenige mensch
op de Britsche eilanden, die had gewe
ten, dat Richards, die kalm zijn zaken
in Glasgow dreef en Robert Martin, die
door alle politiebeambten van het Ver-
eenigd Koninkrijk werd gezocht, een en
dezelfde persoon was en hij had geen
poging gedaan om dit te verraden.
(Wordt vervolgd).
