j Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
Gemeentebelangen
5
FEUILLETON
L
'1
Winkelnieiiws.
Uitverkoop
Voor.
I
3.
SttHEEREN BAAI
P
mi
AN
EN
bij MOL
Summer 62.
de
ve
lever
oepen
irleeni
W.
rd wj
van
idere
:ht spi
gezlei
0 pC
hij he
dit oq
t dat
ht en
kan
1 van
:omen,
endku
nte zl
deze
it niet
n ver
and
te zi
B. et
ch dai;
hl
vaar
n overs:
i in EbJ
an
ichters
;enbllk
iten
wordti
ia gesl:
ondski
5b-jar
uders
van
nbare
n
ad
ad
i 70;
ad
a zijn
jEL.
*EE.
VIJK
ening
af 1
vanaf
bben
trden
ering
infl.
lurs",
1 ge-
t op- I
b.
ieder j
ERS
Naar betere tijden?
In boeken, brochures, krantenartike
len en middels interviews wordt ons
door economen, financiers en politici
dagelijks precies verteld, door welke
oorzaken de crisis is ontstaan en
gegroeidhoe ze weer verdwijnen zal,
wordt ons niet gezegd. Hun voorspel
Men zijn even vaag als somber, 't
Kan nog heel lang duren, zoo verze
keren ze ons en een normale toestand
zal nimmer terugkeeren, een groot
deel der arbeiders zal tot werkloosheid
blijven gedoemd.
Het beste is, dat we afwachten,
geduldig en moedig, tot de eerste
teekenen van economisch herstel waar
neembaar zijn. Zulke teekenen bieden
ons méér houvast dan de vage voor
spellingen van de moderne propheten.
De menschheid heeft geleerd om hoog
op te zien tegen „deskundigen", maar
voor zoover die ons in de economie
voorgaan, hebben ze zeer teleurgesteld.
Nu weten al die deskundigen ons
haarfijn uit te leggen, hoe de crisis is
ontslaan en noodwendig heen moet
komen, maar toen er een jaar of wat
terug een oogenschijnlijke welvaart
was, heeft geen hunner ons kunnen
voorzeggen, wat er voor de deur stond.
Tflden van vóór- en tegenspoed, be
ïnvloed door menscheiyke misrekenin
gen, volgden elkaar in de geschiedenis
met onregelmatige tusschenpoozen op
ze kwamen over ons als natuurver
schijnselen, teisterend, dan wel koeste
rend, maar steeds onverwacht. De
huidige wereldcrisis is door niemand
voorzien en niemand kan ook thans
voorspellen, wanneer en hoe de keer
zal komen.
van „De Echo van liet Zuiden".
De grootste gebeurtenis van
dit seizoen
behalve de vele enorme Koopjes
geeft MOL gedurende de maand
AUOUSTUS op al zijne Artikelen
10 pCt. korting.
Uitsluitend Contant.
Denkt aan de Kwaliteit.
MOL blijft goedkooper.
We wachten op de „teekenen".
Welnu, zou het vermetel zijn om thans
reeds te constateeren, dat er een begin
is van economisch herstel
In Amerika beweert men, dat de
verandering ten goede reeds merkbaar
is. Er zou wat werkverruiming te
constateeren vallen en de waarde
papieren stijgen een weinig, niet
alleen in Amerika, maar ook ten onzent.
Lausanne heeft de wereld bevrijd
van den last der herstelbetalingen,
welke de economische verhoudingen
uit het evenwicht hadden geslagen.
In de Ver. Staten wint de gedachte
veld, dat aan de Europeesche credi-
teurstaten hun onnoemelijk groote
oorlogsschulden moeten worden kwyt
gescholden. Op het einde van dit jaar
zal het misschien reeds zoover zyn,
dat de spons over de lei wordt ge
haaid. Uncle Sam zal de Europeesche
grootmachten dan wellicht ook ge
dwongen hebben om hun uitgaven
voor bewapening sterk te reduceeren
en aldus meer middelen vry te maken
voor nuttiger zaken.
Dat alles zegt ons toch wel, dat het
iets beter gaat worden.
En tenslotte hebben de verkiezingen
van Zondag in Duitschland, dat ver
trouwen nog geschraagd. Ais Hitier
aan de macht ware gekomen en er
ware in midden—Europa een nieuwe
dictatuur gevestigd, dan zouden we
een periode van politieke onzekerheid
zijn tegemoet gegaan. Frankryk zou
zich bedreigd, hebben gevoeldin
Duitschland zou het spook van den
burgeroorlog hebben gewaard. In ons
land en in andere aangrenzende landen
zouden zulke gebeurtenissen de ge
moederen ook heftig hebben bewogen.
Nu weten we, dat de onweersbui,
welke over midden—Europa hing, hoe
dreigend van aanzien ook, geen groote
onheilen meer zal aanrichtende
zwarte wolkenmassa drijft af, de lucht
gaat verhelderen.
En dan nog gepubliceerde overeen
komst tusschen Nederland, België en
Luxemburg omtrent de afnemende tolta-
rieven en de uitnoodlging aan alle rijken
1&43
om zich aan te sluiten en niet 't minst
de drang overal naar ruimer en mak
kelijker handelsverkeer instede van
belemmering.
Oeen herstelbetalingen meer, een
zéker komende schuldenschrapping
door de Ver. Staten, een waarschyn-
ïyke vermindering van militaire lasten,
geen fascistisch avontuur in Duitsch
land, oploopende koersen op de inter-
nationale beurzen, hier en daar wat
meer werkgelegenheid, zyn al die
dingen tesamen geen hoopvolle tee
kenen
We moeten ons door de droeve
omstandigheden van het oogenblik nie
blind laten inaken voor het verhelde
rend schynsel van een betere toekomst.
Het is niet noodig integendeel,
het zou verderfelijk zijn om de
waarheid geweld aan te doen, teneinde
een beter verschiet te suggereeren,
maar men meene ook niet, dat men
zyn medemenschen een weldaad be
wijst door het pessimisme in elkanders
gemoed omsloten te houden en elkaar
af te wenden van het licht, dat daagt.
Tegenspoed behooren we waardig
te doorstaan, lettende op de teekenen,
welke een goeden keer beloven.
Vaardig biyven en opletten 1
Vacantletljd.
Nu de leden van Tweede en
Eerste Kamer op recès zyn gegaan en
de kiezers hun vacantle genieten
voelt de lezer het groote venchil
wel nu zelfs de roerige bolsjes
uit de groote steden iets interessanters
te doen vinden dan het maken van
heibeltjes, thans, nu ook het rapport-
Weiter tijdeiyk geen belangstelling
meer trekt, nu verlangt de overzicht-
schryver weer terug naar de zeeslang,
die vroeger jaren om dezen tijd placht
op te duiken ten gerieve van de dag-
bladschryvers, die gebrek aan stof
hadden. Eilacle, de menfchheid ge
looft er niet meer aan Zulke ver
halen konden slechts dienen in een
tyd, toen 90 pCt. der menschen in
geen jaren de grenzen van hun ge
meente overschreden. Tegenwoordig
zien de menschen te veel van de
wereld, dan dat we ze nog met fan
tastische verhalen zouden kunnen
boeien.
Vacantle wordt tegenwoordig door
iedereen genoten en toch klagen de
zakenmenschen. Men gaat thans meer
uit dan vroeger, maar ook Aiders.
Eenieder heeft overal relaties en men
ontvangt elkander voor logies. Velen
ook nemen hun slaapkamer en bed in
gecomprimeerden vorm mee op reis.
Brood en koffie worden niet vergeten.
Zulke vacanttetochten op een koopje,
getuigen van een goede economische
opvatting, maar ja voor zaken-
ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1932.
55e JAARGANG.
cho van het Zuiden.
^aalwyksclic en Lanplraatscbe Courant
)8 Wc
)en.
oorzl^
en de;
oet c; ~-
t beh
t 0.
gestel
n verL
Vernic
venm
en
van hi
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden eni.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p- post door 't geheele rijk 1.40,
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38.
Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in ons besit zijn.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
5:
JDERS
ECHTE FRIESCHE
miiwiii/'/-'.v.
BH
i iHirniiiMuimiMMMm
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
20-SO ct.per om
■v&scftaft V uwfJc*:n van aenotf
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
Katharina had zeventig Mark salaris
in de maand met huiselijk verkeer, d.w.z.
ze at met de familie aan tafel en deelde
de aardige kamer in Biedermeijerstijl, die
door de dochter des huizes lot haar trou
wen bewoond was, met de Engelschc
juffrouw. Maar een plaatsje, waar ze eens
kon uithuilen, had ze niet.
Niemand had er overigens idee van,
dat ze aan zoo'n plekje behoefte had.
Met haar frischheid en kwieke handig
heid, met haar vriendelijke oogen, bruin
met den weerschijn van iets groens, met
haar geestig zomersproetengezicht met
de-by-de-ooren-opgenomen roodbruine
haarvlechten, met haar warme, diepe
stem, die zoo dankbaar en hartelijk kon
lachen, was zij al van den eersten dag af
het zonnetje in huis geweest. En had ze
niet het prettigste werk dat men zich den
keu kon voor een jong meisje dat haar
eigen brood moest verdienen'? Ze ver
zorgde voor den Geheimraad, die in zijn
vrijen tijd orchideeënkweeker was, de
beide warme kassen bij zijn villa in Grü-
uewald. Voor den siertuin, den moestuin
en de vruchtbare hoornen hadden ze den
ouden Frans. Maar natuurlijk nam Kata-
rina het een-beetje-stram-geworden fac
totum het meeste werk uit handen, want
ze was jong en sterk en alles ging onder
haar vlugge handen even vlot. Het eene
"ogenblik sneed ze rozen of wiedde een
aardbeienbed, het andere oogenblik hond
ze takken van een vrucuhtboom op of
sproeide het grasveld of harkte een grint
pad aan. En dat zij de bloemvazen in de
hcele villa verzorgde, was even vanzelf
sprekend als al het andere dat zij deed.
Ze had smaak, ze hield van bloemen en
ze had er verstand van: haar vader had
een bloemkweckerij aan den Rijn gehad
en zij had de tuinbouwschool in Marien-
ielde bezocht.
Men zou zich het huis van den Geheim
raad nu niet meer zonder juffrouw Lutz
kunnen denken. Ook voor Mevrouw was
ze in die vijf maanden in honderden
kleinigheden, die met het kweeken van
orchideeën niet het minste te maken had
den, onmisbaar geworden ofschoon
de huishoudster en het eerste meisje erg
hoos werden als Mevrouw er iets van liet
merken. Juffrouw Lutz zette wijn uit,
maakte de electrische schel in orde, be
handelde den Riissischen hazewind als
hij ziek was en kende ontelbare recep
ten op allerlei gebied, wist de onmoge
lijkste adressen. De positie van het jon
ge meisje liet zich moeilijk omschrijven.
Als er bezoek was, dan werden Miss Law
rence en juffrouw Lutz welwillend door
Mevrouw met de volgende woorden ge
karakteriseerd:
„Onze Miss en de kleine bloemen-
dokter van mijn man." Het kwam ook
wel voor, dat de lieve oude dame Kata-
rina daarbij een kneepje in de wang gaf.
Er heerschte een beschaafden, aangena-
men toon in huis. Zelfs Otto, de zoon,
pas afgestudeerd meester in de rechten,
die eerst in Katarina een gemakkelijk
voorwerp voor zijn attenties had gezien,
behandelde haar met eerbied en voor
komendheid, nadat ze hem eens flink de
waarheid had gezegd.
Als iedereen naar bed was, droeg Ka
tarina nog alle bloemvazen naar den
wintertuin, regelde daar de warmwater
verwarming, deed versch water in de
vazen en sneed de bloemen bij. Vijf of
zes uur later wekte ze aan den overkant
in de koetsierswoning alweer den ouden
Frans, die voor de verwarming van de
kassen moest, zorgen. En van dat oogen
blik was haar geheele dag bezet, van uur
tot uur, ze had geen tijd om tot zichzelf
te komen ja, ze kwam er vandaag niet
eens toe op haar gemak den brief te le
zen die het poststempel Wiesbaden droeg
en die over haar lot beslissen zou.
Wiesbaden was de plaats waar zij
thuishoorde. Achter Sonnenberg, den
kant van Rambach op, lagen de terreinen
van haar overleden vader vlak naast
die van de familie Troilo. Met Viktor
Troilo was ze sedert anderhalf jaar ver
loofd. Dat was zoo afgesproken sedert
hun jeugd. En de brief was van Viktor's
stiefmoeder afkomstig. Viktor zou nu met
1 April in dienst gaan. Hij zou een jaar
zijn reserve-officiersopleiding krijgen Dij
de Badensche garde-cavallerie. Hij had
op de Technische Hoogeschool in Karls
ruhe deftige relaties gekregen en nu Dij
groote kans had om reserve-officier ie
worden, ging het niet aan dat zyn meisje
ergens in Berlijn in betrekking was. Zoo
lang Viktor thuis was, had het nog ee-
nigszins zin gehad dat zij ergens anders
was. Maar nu was daar geen enkele re
den meer voor. Dus....
's Nachts plaatste Katarina het kamer
schut zoo, dat Miss geen last kon hebben
van .het licht op haar schrijftafel en ze
schreef een heel langen brief aan Viktor.
Angst overviel haar bij de gedachte om
weer met zijn stiefmoeder onder éen dak
te wonen. Ze was indertijd immers niet
om hèm uit het huis gegaan, dat wist hij
toch wel. Ze had zich nooit met deze
vrouw kunnen verdragen en het halve
jaar na den dood van haar vader, dat zij
by de Troilo's gastvrijheid genoot, was
de vreeselijkste tyd van haar leven ge
weest. Voortdurend had mevrouw Dora
Troilo haar laten voelen, dat zij voor
haar stiefzoon, den universeelen erfge
naam van haar groot vermogen, op geen
stukken na de door haar begeerde partij
was. Een engelengeduld was er voor
noodig geweest om al de beleedigingen
en vernederingen te verdragen zonder 'n
woord te zeggen. En innerlijk was zy
door een wereld van deze vrouw ge
scheidenDaarom had zij van de
eerste de beste gelegenheid gebruik ge
maakt om zich aan tiaar gastvrijheid en
daarmee aan haar kijf lustige baasspelery
- onttrekken.
En nu weer naar haar terug te gaan,
en bovendien nog alleen, terwijl Viktor
in dienst was, zoodat zij zonder eenige
bescherming aan haar onedelen aard
was prijsgegeven neen, neen, dat kon
Dij niet van haar verlangen. Dan dui
zendmaal liever hier werken bij vreem
de menschen. Hier bij den geheimraad
leerde zij bovendien nog allerlei practi-
sche dingen, die haar later in de bloe-
menkweekery uitstekend te pas zouden
komen. Hier was haar tijd dus nuttig be
steed, maar hij mevrouw Troilo zou die
heelemaal weggegooid zijn, want waar
mede vulde die haar leven?
Ze schreef en schreef, al moest ze tel
kens ophouden om haar tranen af te ve
gen. Door de onderdrukte snikgeluiden
werd Miss Lawrence wakker. Verwon
derd ging ze in bed overeind zitten. Als
een spook verscheen ze achter het kamer
scherm hij Katharina.
O, Miss Kate! What are yoif doing
here in the middle of the night? (Wat
voert u uit in het holst van den nacht)?
Als op een misdaad betrapt, veront
schuldigde Katharina zich, klapte haar
schrijfmap dicht en draaide 't licht uit.
Maar Miss, dankbaar voor elke stof tot
babbelen, deelde den volgenden dag het
gebeurde aan mevrouw mee en al spoe
dig was het in al de regionen van den
huize Erck bekend: Juffrouw Lutz had
's nachts gehuild.
De huishoudster en het eerste meisje
beweerden met de grootste energie, dat
zij daar in geen enkel opzicht de oor
zaak van konden zijn. Geheimraad Erck
ondervroeg zijn zoon Otto of diens ge
weten wel .zuiver was. En de bevreesde
huisvrouw, die de gedachte dat juffrouw
Lutz haar betrekking zou kunnen opzeg
gen, als een dreigement van het noodlot
beschouwde, kwam 's avonds, toen Ka
tharina bezig was in den wintertuin op
le ruimen, nog speciaal weer naar hene
den, om haar in hoogst eigen persoon
eens aan den tand te voelen!
Lieve kind, U ziet er vandaag een
beetje afgewerkt uit. Ik neem er liever
een dag in de week extra hulp bij, dan
dat het U te veel wordt!
Maar mevrouw, het wordt me ab
soluut niet te veel.
Kijk eens hoe mooi die Clivia uit
bloeit niet waar?Ja, dat wou
ik u nog zeggen, juffrouw Lutz, als
iemand onaardig tegen U is, zeg U "het
me dan gerust. Ik wissel wel niet graag
van personeel, het is een kruis, maar er
is mij veel aan gelegen dat 1 het hier
naar Uw zin hebt en dat U hij ons blijft.
Wilt u misschien meer salaris?
Katharina was vuurood geworden.
Neen mevrouw, ik ben werkelijk
tevreden. Ze haalde even adem. En ik
hoop, dat U het ook met my bent.
Nu begon mevrouw Erck te glim
lachen en streelde haar even over de
wang.
Zeker, hen ik dat. Dat merkt U toch
wel, nietwaar? Overigens, misschien hebt
u zin om eens een avond naar den
schouwburg te gaan? Of naar een con
cert ?U hebt het maar voor het zeggen.
Een jong meisje wil toch wat van de we
reld zien! Dat moet U ookHoe is
Miss Lawrence eigenlijk?
O, heel aardig mevrouw, wc kun
nen het uitstekend met elkaar vinden.
Katharina kon den grond van het diep
gaande verhoor niet goed begrijpen. Ver
legen, eigenlijk een beetje geërgerd,
sloeg ze de oogen neer.
Mevrouw Erck bekeek het jonge meis
je met studie en wist niet meer hoe ze
de zaak nu moest aanpakken. Als hier
in huis iets niet naar haar zin was, dan
moest ze het maar zeggen. Ze wilde toch
alles voor haar doen.
Op de slaapkamer teruggekeerd zei ze
tegen haar man:
Dat protegeetje van jou is een onge
naakbaar ding.
De heel week sloeg ze juffrouw LuD
met argwaan gade. De kleine hloemen-
dokter voerde namenlijk een levendige
correspondentie. Ging het misschien toch
om een andere betrekking?
Ik heb haar opslag en alles aange
boden, zei mevrouw Erck aan het ont
bijt tegen haar man; als ze ons nu toch
opzegt is het snoode ondankbaarheid.
Zondagochtend vroeg Katharina of ze
's 'middags mocht uitgaan. Een familie
lid kwam met den trein van 5 uur aan
het Potdammer Station aan.
(Wordt vervolgd).