Echt en goed 64. Zaterdag 13 Aug. 1932. 55e Jrg. TWEEDE BLAD. QNS WtEtiPKAAiJE. \Ve hebben ons onlangs zeer gevleid voeld door den oproep lot mede- "effcing van ^en Minister-President aD hen, die geroepen zijn om de eDbare meening voor ie lichten. js werkelijk een onderscheiding om samen met een minister en edelman te ijveren voor het welzijn van het tolk. Ue ons lüeéewezen laak schijnt daaruit te beslaan, dat we het publiek duidelijk maken, hoe ingewikkeld de crlS|Sproblemen zijn en van welk een drovi algemeen belang het is, dat we jjflers aanvaarden om eigen dingen, gis inflatie of een algeheel staatsban kroet, ie voorkomen. In dat opzicht Rebben we werkelijk ons best gedaan eQ we zullen ons best blijven doen, Ujggr we moeten toch uitdrukkelijk bedingen, dat onze compagnon-minis- lers de samenwerking reëel doorvoeren eD ons niet in de wielen rijden, want dan zouden we tot de ontbinding van vennootschap moeten besluiten. A is wij het volk aanzetten om de tering naar de crisisnering te zetten, dan moeten de ministers niet als bons viveurs in hun departementen optre- den en daarmee aan den heer Braat alle gelegenheid bieden om het vols, flar we van dag tot dag crisis-down pralen, tot hernieuwd gepruttel te ver voeren. Zuinigheid in de staatshuis houding is een stelsel voor alle tijden, maar ais er crisis in het land is, dan js dat stelsel geworden tot een wet voor Meden en Perzen, een regel zonder uitzondering. De regeering weet, tot hoeveel wre vel het aanleiding heelt gegeven dat een aantal politieke persoonlijkheden eQ ambtenaren kans hebben gezien om door cumulatie van ambten en pensioenen een inkomen te verwerven, dat ver boven het normale uitgaat. De regeering zelve beweert, dat ze aan dien misstand eerder reeds eigener beweging paal en perk heelt gesteld en voorts, dat de mare omtrent een en ander erger is dan de kwaal. Wij voor ons, we zouden er nog aan willen toevoegen, dat het in normale tijds omstandigheden ook niet zoo erg is, als sommige personen door samen voeging van ambten en later dus ook van pensioenen, zich een inkomen verwerven, dat tot boven het middel matige stijgt, want sommige capaci teiten gaan eveneens boven het mid delmatige uit. Op het oogenblik wekt het ontstemming dat wéét de re geering wanneer één persoon werk wil doen voor twee of zich de arbeids resultaten van twee, in pensioen of samentrekking van loon en pensioen, verwerft. Zoo iets vloekt ook niet den huidigen nood, waarin er voor hon derdduizenden geen werk is en geen verdienste. Als de regeering gedane zaken excu seert met gewezen verhoudingen, dan heeft ze het gelijk aan haar zijde. Voor het heden echter is zij, blijkens haar verklaringen In de volksvertegen woordiging, tegen verdere mogelijk heden tot cumulatie van salarissen en pensioenen. Zeer terecht. Maar toch blijft de practijk in tegenspraak met haar bedoelingen en dat is iets, wat het volk niet begrijpt en wat wij. die dan geroepen heeten om de publieke opinie van voorlichting te dienen, on mogelijk weten gued te praten. In een onzer grootere gemeenten werd dezer dagen Iemand tot burge meester benoemd, die wél inkomsten had uit functies, welke hij reeds eerder had waargenomen, maar die ook nog betrekkelijk jong was en blijkens door hem geaane publicaties een zeer te waardeeren kracht is in z?.ke het bestuurswezen, meer in het bij «onder ter zake fi.iancieel gemeentelijk beheer Het is goed, als aan zoo'n kracht de gelegenheid wordt geboden om zich de gemeenschap ten nutte te maken Echter, waA om een gepensioneerd groot majoor van het leger geroepen moet worden om zijn bestuurlijke talenten te laten schitteren als hoofd der gemeente Siedum, terwijl er zoo veel menschen, zonder inkomen, ge schikt zijn om de Siedumsche bevol king op het pad van rust, orde en Sudumsche welvaart te houden, terwijl er bovendien straks een aantal ver dienstelijke gemeente—ambtenaren het ctisis-bosch, mét wachtgeld, zal worden ingestuurd, ziet, dat begrijpt de publieke opinie niet, r.óch de heer Braai, nóch de journalist, die geroepen is om de publieke stemming tegenover harde crisis maatregelen tam—tam te houden. En waarom een gepensioneerde ko lonel directeur moet worden van htt Luchtvaartbedrijf in Soesterberg. be- giijpen we om al de genoemde rede nen evenmin. Als de heer Braat te dezer zake vragen stelt aan de regee ring, dan antwoordt de Minister van Oorlog, dat de bedoelde kolonel maar I 4000.— pensioen geniet en als di recteur te Soesterberg er nog maar f 4000.— salaris bij zal krijgen. Wil de minister daarmee zeggen, dat we ons om die paar duizend gulden nu maar niet zoo druk moeten maken Inderdaad zullen die enkele duizen den het staatsbudget niet kunnen be ïnvloeden. Het gaat minder om de guldens dan om het principe j niet om de knikkers, maar om het spel. De regeering moest het beter be- Stffen, hoe tergend zulke dingen zijn voor een volk, van hetwelk zulke zware offers worden gevergd hoe wanhopig het de menschen maakt, die sinds jiar en dag uitzien naar de mogelijkheid van een sober, eigen verdiend bestaan. Qeen mooie radio—rede kan goed maken, wat door zoo'n kleine tegen smijdigheid tusschen woord en daad wordt bedorven. Jaarverslag Kamer van Koophandel en Fabrieken voor de Langstraat I.ilandsche Huiden en Bontvellen, De toestanden op de huiden- en veltenmaikt zijn in de drie laatste jaren dermate verslechterd, dat men werkelijk huivert zich nog aan voorspellingen te wagen en men zich angstig afvraagt, of er aan die voortdurende daling der prijzen nimmer een einde komt. Als onze nazaten de noteeringen over 1931 en de le hellt van 1932 onder de oogen mochten komen, zullen zij ver baasd de handen ineenslaan en tever. geets zoeken naar een tijdperk, waarin de handel in huiden en vetten zoo abnormaal slecht was als thans. Over de oorzaken, die tot deze on gekende malaise hebben bijgedragen, als: de ontreddering van net munt wezen, de wereldcrisis overal en in alles, de veihoogde invoerrtch en, contlngenteeringen. zooal niet algeheel verbod van invoer, het verlaten van den gouden standaard enz., behoeft ntet breedvoerig uitgeweid te worden voldoende is het de nuchtere feiten te CüRStaleeren. Betaalde men begin Januari 1931 voor inlandsche huiden omstreeks 24 cent per '/a K.G voor vaarzen tot 27 cent, voor pinken 23 ct., geleidelijk brokkelden deze prijzen tot reap. 12 15 en 12 ct. af En nierbij zou het nlci blijven. Toen Amerika, Polen, Frankrijk en Duitschland zich niet meer voor onze supra huiden en vellen interes seerden, bleef de daling ook in 1932 tot op den huidigen dag aanhouden, zoodat bij het uitbrengen van dit ver- slag genoemde noteeringen nog met circa 20°/0 verminderd zijn. Minder- soortige waren liepen veel meer terug en waren zoo goed als totaal onver koopbaar. Voor slieren moest 6ct. als een hooge prijs beschouwd worden. Naar paardenhuiden was zoo goed als geen vraag. De prijs van f 8 50 op 1 Jan. '31 daalde tot f 6.en minder. Veulen» verkeerden in dezelfde malaise. Met de kalfsvellen was het al niet beter gesteld. Kon men begin 1931 voor prima waar nog 38 ct„ voor provincievellen 30 ct., voor nuchtere vellen 39 ct. per */i K.G. bedingen, bij het einde des jaars waren deze prijzen resp. afgebrokkeld tot 16. 13 en 18 ct. Wie meenen zou, dat der gelijke minime prijzen tot het aanleg gen van fl nke voorraden zouden leiden, vergist zich, daar ook de ge fabriceerde waar, in casu het leder, zich niet kon handhaven en de notee ringen daarvan steeds lager liepen. Toch bleek de ledermarkt wel iets constanter dan de hulden- en vellen- markt. Curiositeitshalve en ook ter wille der historie volgt hier een vergelijking der hoogste prijzen op einde Dec.'19 id. 1931 id. April'32 zijn Poeders alleen, wanneer zij de handtee- kenmg dragen van den fabrikant A. Mijnhardt. Maagpoeders. Hoofdpij poeders,Kiespijnpoe- ders, Hoestpoeders, Wormpoeders enz. Per poeder 8 ct. Per doos 45 ct. Bij uw drogist. Koehuiden f l.— ozsf 0.12 f 0.08 Vaarshuiden f 1.03 o<}f 0.14 f 0.10 Ossenhuiden f 1.02 f 0 13 f 0.09 Stieihuiden f 0.90 f 0.08 f 0.05 Nucht. vellen f 1.7256}^f 0.17 f.0.14 Vette vellen f 1.85 f 0 16 f 0.13 Grasvellen f 1.50 f 0.15 f 0.12 Pinken f 1.25 0.12 f 0.10 alles per i K.Q. iPaardevellen f 38.- f 5.75 f 4.75p.s. Veulens f 8.- f 3.50 f 2.50 id. Met dè bontvellen was het mede mhèe het geheele jaar door. De kwa litett liet ook in 1931 weer veel te wenschen over. Iedere veiling in het buitenland bracht lagere prijzen en enorme voorraden bleken onverkoop baar. Daar de prijzen het vangen van mollen b.v. schier niet meer loonden krompen de quantums hierin voort durend in. Toen kondeH met geen ge weid hoogere prijzen bedongen worden. Ook voor deze branche volgt hieronder een vergelijkend overzicht Abnormaal hoog en ongtë'enaard laag is alles wat thans van de noteeringen gezegd kan worden. Einde id. 1931 id. April Dec. 1919 1932 Prima bunsings f 12.— f 5.75 f 4.p.st Prima witte hermei. t 5. Prima zw. katten f 1.50 Prima hazen f 1 10 Prima wildjrs f 0.40 Prima mollen f 1.35-f 1.50 Zonder schriftelijke toestemming is eenige overname uit deze rubriek verboden» EEN EIGENWIJS VOGELTJE. Twee vinkjes zaten op een avond Genoeglijk in het kleine nest. De vinkeman zei.Hoor eens, vrouwtje We hadden 't hier wel opperbest, Maar spoedig zal de herfst beginnen, Dan vinden we geen voedsel meer, We gaan dus saam naar verre landen En komen in het voorjaar weer. Ik wou er graag eens over praten Zeg, wanneer vangt de reis nu aan Me dunkt, we moesten maar heel spoedig. Als 't kan, nog deze week maar gaan." Het wijfje hield zich even doof eerst. Terwijl zij lang niet vrlend'lljk keek. ,Nu vrouw wat zou je er van denken Als we eens gingen deze week?" Nog gaf de vinkevrouw geen antwoord, Maar 't leek. ze was nu heel erg boos. De vinkeman was heel geduldig En wachtte nog een lange poos. Maar eind'lijk sprak hij„Kom toch, vrouwtje Zeg, staat m^n plan je soms niet aan Heb je misschien geen lust in praten Eh wil je liever slapen gaan?" En toen opeens begon het vrouwtje .Wei, hoor me toch zoo'n dwaas eens aan |k zeg je, ik vind het heusch niet noodig, Dat wij dit jaar op reis weer gaan. Ik wil 't je nu eens duidelijk zeggen En luister naar mij goed nu, hoor I Ik zeg je, dat ik me aan jou plannen Voortaan in 't minste niet meer stoor," (Wordt vervolgd). Haar eerste concert. (Vervolg). 't Volgende oogenblik hing Fee aan zijn hals en vroeg met stralende oogen .Ging het goed, Vader?" .Best, Fee I" Ze maakte zich los uit zijn omar ming en legde de viool weer aan den schouder en een vroolijke walsmelodie galmde door de kamer.'t Stuk was uit, Fee wachtte even, weer zakte de strijkstok op de snaren en heerlijk zong nu de viool een melodie van Schumann. Ernstig luisterde Baranski toe, ge lukkige en droeve herinneringen wekte dit lied. Hoe menigmaal had hij het gespeeld voor zijn vrouw, in hun ge- luks'ijd. Nu rustte zij in het graf en Ce melodie leefde voort, en werd ge speeld door hun kind. hun kleine Fee. En wat speelde ze prachtig Hij meende zijn eigen spel te hooren, maar teer der, meer vrouwelijk. Zoo'n kind I .Fee", riep hij, .kleine Feel" Verbazing, geestdrift, vreugde, trois. dat alles klonk in zijn stem. Fee keek gelukkig naar hem op en vader trok haar naar zich toe en zette haar op zijn knie, alsof ze nog een heel klein meisje wasFee leunde inet het hoofd tegen zijn schouder 't Was even heel stil in de kamer en toen begon Barankski .Je zult beroemd worden, Fee mis schien nog meer dan je vader." Fee drong tegen hem aan.Dat zou ik niet willen, 'k wii alleen U eer aandoen." -~ Op dat gezegde antwoordde hij niet en vervolgde .Maar dat zal inspan ning kosten, Fee. en volharding .Dat hindert niet, Vader. Daar ben ik niet bang voor. 'k Hoef toch niet te breien, is 't wel vader?" .Te breien?" Hij zette grooteoogen op. .Ja, mevrouw Siein zegt, dat alle flinke meisjes breien. Maar ik wordt tmmers kunstenares, niet waar, vader .Zeker Fee, maar je moet toch ook een beschaafd meisje worden. Hoe brengen we dat in orde, kleine Fee? Je moeder..." Fee luisterde met belangstelling Zelden sprak hij over de doode hl behoorde tot de menschen die met hun verdriet niet te koop loopen, maar het diep in hun hart bewaren. .Kon moeder ook spelen?" vroeg ze zacht. .Neen, maar zij luisterde naar mfl zooals niemand anders, en zij zorgde voor mij en voor jou, zij hield vee van ons, kleine Fee, en Fee,«wat zie ik daar Zijn oog was op het gat in Fee's jurk gevallen. .Een scheur, vader", zei Fee snel een antwoord, dat waarlijk onnoodig was, dat de vrager zich zelf had kun nen geven. Dat zei hij dan ook. .Dat zie ik ook wel, maar hoe komt die scheur er in .Door den kerseboom." .En wat heeft die met je jurk te maken .Ik ik zat er boven in." .In den boom, Fee?" vroeg vader verwonderd. Zij knikte zwijgend. .Een meisje mag niet indeboomen klimmen. Fee." Dat klonk streng. Ze iiet het hoofd hangen. Vader keek haar scherp aan. f 2.50 f 1.75 f 0.50 f 0.40 f 0.40 f 0.25 t 0.10 f 0.05 f 0.19 f 0.14 f 0.15 f 0.10 f 2 - f 1.05 K.g f 1.50 f 1.— f 2.50 f 1.15 p.st f 3.— f 2.— f 0 20 f 0.15 f 0.10 f 0.10 Eekhoorens f 0.80 Witte konijnen f6 Bonte konijnen f 4.— Geitenvellen f 10.- Schapen met wol f 15.- Witte geiijes f 0.78 Bonte geitjes f 0.60 Dit geldt alleen voer prima kwali teit. Inferieure soorten bleven ver be neden deze noteeringen. Bezorgd vraagt men zich af, wat er van dezen handel terecht moet komen Uitmuntend geconserveeide vellen (en daarvan Is de voorraad zeer groot) gaan ten slotte tot bederf over, waar door zij zoo goed ais geheel waarde- oos worden. c. Handel in looistoffen. De eerste 4 maanden van 1931 ken merkten zich door levendige zaken in de verschillende looistoffen vooral in Q jebrachohouttxtracl. De looitx ract- tdbrteken, zoowei als de looierijen, dekten zich tot ver vooruit, deels mede in verband met de txira korting, die bi) grootverbruik werd toegestaan, aeels omdat de baisse—clausule de koopers bij een eventueele prijsdaling voor verlies waarborgde. De Zuid— Ameri- kaansche ex racifabrieken handhaafden hun productie op het pell van 1929 en 1930. Ondanks de voorgeschreven productie—beperking kon men een overproductie niet voorkomen, hetgeen einde Mei 1931 tot gevolg had. dat geheel onverwachts een prijsdaling van 4 pst. per ton plaats had. Vanaf 29 Mei 1931 waren de prijzen voor warm oplosbare Qiebracho tx ract 17 pst. en voor koud oplosbare 18 pst per ton. Ondanks het hand haven van de baisse—clausule bi) den veikoop waren koopers door deze plotselinge groote piljsverlaging tot terughoudt ndheid gesumd, omdat zij de prijspolitiek van de Pool niet vol doende begrepen. Algemeen werd het In voorraad houden van Qjebiacho— extract door de verbruikers zooveel mogelijk tegengegaan en men trachite bestaande contracten zooveel mogelijk te verdagen. De hiervoor gesignaleerde terug- houdendheid van koopers bletk niet ongegrond, want reeds op 5 Aug, d.a.v. bieek een ontbinding der Qjebracho- Pool onvermijdelijk met als gevolg een nieuwe verlaging van de extraclpiijzen met wederom 4 pst. en meer. Vooral de eerste dagen na het bre ken van de Pool heerschte er in vak kringen een zeer onrustige stemming. Men trachtte goede merken op 13 pst» te handhaven, hetgeen door de vrije concurrentie in eenige gevallen hoogst bezwaarlijk was. Qjebracho—merken, vroeger niet behoorende tot de Pool of daarmede gelijkstaande, werden aan prijzen 10 20 pCt. beneden 13 pst. verhandeld. Tol overmaat van ramp voor de Zuid—Amerikaansche Q jebrachofabri- kanten liet op 22 Sept. 1931 Engeland den gouden standaard los met als ge volg- de bekende depreciatie van het- pond sterling. Ofschoon deze depre- iatie aan den Q jebracho—prijs van 13 pst. meer vasineid gaf, beieekende de val van het pond een enorm ver lies voor de fabrikanten, die voor vele maanden voluit contracten in pnndm „En wat zie je eruit 1 Wat een ma nen En laat je handen eens zien." Fee verborg de handen achter den rug en keek verlegen naar vader op. Kunstenares of wat anders kind, een dame moet je toch in de eerste plaats zijn En hoe zal je dat worden, als je in boomen klimt, je kleeren scheurt en zulk haar en zulke handen hebt?" Oprechte onrust en smart lag in den toon, waarop vader dit zeide. Fee kon niet dadelijk woorden voor een antwoord vinden, ze stotterde een paar maal en loen begon ze: „Ja ziet u vader, ik wil het eigenlijk niet doen en dan doe ik 't telkens toch weer. Dan ga ik in den tuin met het voor. nemen te studeeren, maar dan schijnt de zon zoo helder en de kersen zijn zoo prachtig rood. Voor zoover ik er bij kon, heb ik ze allemaal afgeplukt, daarom kiim ik er nu in. Er is heele- maal geen kunst aan. U zoudthetook kunnen, als ik het even voordeed. En dan Henk moet lk ook plagen, ziet u". Daar herinnerde ze zich iets en ze moest lachen. „Die komt op mijn eerste concert, Vader, als bureau list." Haar lach was aanstekelijk, vaders gezicht klaarde op en hij lachte nu hartelijk mee. „Je denkt zeker, dat zoo iemand een soor» knechtje Is. hè Fee?" Ze keek hem aan, alsof ze er niets van begreep. Ik zal toch vreeselijk veel geld ver dienen, Vader. En dan heb ik toch Iemand noodig, om voor de kas te zorgen Hij lachte. „Vreeselijk veel geld. Fee? Dat is maar naar je het neemt 1 Hij dacht zeker aan de groote som men, die hij met zijn concerten ver diende en het weinige, dat hij over hield. Weer kwam de lijd van vroeger in zijn gedachte, toen zijn vrouw nog leefde, die alles zoo goed en ordelijk beheerde en hij zuchtte. Fee gaf aan dien zucht een hee andere beteekenfs. „Ik zal het heusch niet weer doen vader. De kersen zijn er nu toch alle maal af, de rest mogenvoor mijn part de musschen hebben. Wis en zeker vader wil ik heel vreeselijk ver standig worden. Alleen 't is moeilijk vaderNu zuchtte ze ook. 2. Oplossingen van de vorige week. Lekker is maar een vinger lang. 3. mandarijn alkmaar nellle druif arie rem ijs n m aan beker makreel grens een 1 Nieuwe Raadsels. 1. Ik ben een spreekwoord van 27 letters 8-9—10—7 strooit de landman op den akker 16 17—14—15 hierin wordt 's winters het vee geborgen 1—11—3 -23 slaapplaats van een klein kind 12—2-6 delfstof 4-21—26-19—7-3—27 plaats aan de spoorlijn Gouda—Utrecht 23-22-20 kleefstof 13—18—27 hemellichaam 24-5-20—22-6 jongensnaam 25-2-3-6 getal 2. Van links naar rechts en van onde ren naar boven ben ik een plaats waar het vee graast: x medeklinker xxx lidwoord xxxxx ligt op de tuinpaden xxxxxxx het gevraagde woord xxxxx trekdier xxx gewicht x medeklinker 3. Van links naar rechts en van boven naar beneden ben Ik een muziek instrument xxxxxxxxx het gevraagde woord xxxxxxxx plaats in N —Holland land in Eurora zijrivier v/d Rijn muziekinstrument ontkenning loofboom oude benaming van een muzieknoot medeklinker xxx xxx xxxxxx xxxxx xxxx .V XXX XX

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 5