Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
R.K. Middelbare Handels-Avondcursus
aföKcï
FEUILLETON
Waalwijk.
Aangifte van leerlingenin het gebouw
der R.K. H.H.S Mr. v. Coothstraat 27.
55e JAARGANG,
#or.
voor
sche
f50
etin-
villi.
UITGAVE:
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
WAALWIJKSCHE
STOOMDRUKKERIJ
ANTOON TIELEN.
Bij contract fïink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
Telefoon No. 38.
Telegr.-adresECHO.
Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur
in oni bezit zijn.
Konlnglnoe-verjaardag.
ng dag van heden is voor ons
Nederlanders van bijzondere beteekenis.
Het is de verjaardag onzer geëer
biedigde Koningin, onze Landsvrouwe,
tegen wien wij opzien ais het symbool
onzer nalionale eenheid.
De Landsvrouwe, die haar taak als
constitutioneele vorstin opvat met de
bootste toewijding en plichtbesef, die
helpt en troost met woord en daad
waar geholpen en getroost moet worden,
vooral In deze benarde tijden.
y/lj weten dat een tijdgeest rond-
waart, die ook hier verdeeldheid tracht
Ie zaaien, maar dan is het onze plicht
met des te meer vuur van onze warme
gevoelens jegens Haar te doen blijken,
Lens Haar die respect moet afdwin
gen ook van hen die meenen dat een
andere regeeririgsvorm het ideaai is
en die zich in werkelijkheid moesten
kunnen stellen op 't peil dat de buiten-
landsclw socialisten e.d. weten in te
nemen.
Maar ook de voorbeelden van ver
schillende republieken, van dictatuur
e, m. a, zijn In onze dagen niet zoo
schitterend, dat ze aanlokkelijk zouden
kunnen werken.
We mogen als we Europa eens
rondschouwen, ons gelukkig prijzen in
zoo menig opzicht en niet 't minst in
'l bezit van een vorstenhuis, van een
Koningin, die haar land bestiert in
wijsheid, In kalme bezonnenheid en
waardigheid.
Daarvoor mogen wij God danken,
tn aan die dankbaarheid geven we
uiling door heden ons nationale dun
doek te doen wapperen en op ge
paste wijze feest te vieren.
Geven wij daaraan vooral dit jaar
uiting nu allerlei moeilijkheden voor
land en volk opdoemen, veler bestaan
bedreigd wordt en samenwerking noo-
dig is om de revoiutiekoorts tegen te
houden die ons één volksbestaan dreigt
te verstoren.
Laat ons In gedachten gaan tot Haar,
die door Gods genade ons regeert op
een wijze die wij roemen en dankbaar
gedenken en voegen wij daarbij de
bede dat God haar spare in lengte
van dagen.
BUITENLAND.
Von Papen's rede.
Zondag heeft von Papen teMünster
zijn rede, die met groote belangstel
ling was tegemoet gezien gehouden.
De Rijkskanselier verklaarde, dat het
niet aangaat, dat hij de minderheid,
welke 't nationaal-socialistische vaandei
volgt, zal aanzien voor de Duitsche
Natie en dat hij alle overige landge-
nooten zal behandelen als rechteloozen.
Vervolgens besprak de Rijkskanse
lier den noodtoestand, waarin de Land
bouw verkeert.
Eik ingrijpen in de sfeer van het
particuliere huishouden wijst de regee
ring af en zij zal ervoor waken, dat
de persoonlpe verantwoordelijkheid
der vrije bedrijven niet wordt verdoe
zeld door vermenging met staatkundige
vormen van economie.
Niettemin gaf de Rijkskanselier een
overzicht van de plannen, die de regee
ring binnen weinige dagen aan den
Rijkspresident zal voorleggen.
De regeering is besloten, in groolen
stijl een poging te doen, om door ver
levendiging van de particuliere be
drijven, arbgiders aan werk te helpen
en dus het aantal werkloozen te ver
minderen.
Ongehoorde sommen zijn uitgegeven
voor werkverschaffing en werkloozen-
steun en loopen in da miliarden.
De eerste stap, die moet worden
gedaan, is, aan het economische bedrijf
de middelen te verschaffen, om dit
verlies in te halen. Deze eerste stap
moet voldoende groot zijn, wil zij de
gewenschte uitwerking hebben. Daar
om moet een som beschikbaar zijn
van meer dan twee milliard Rijksmark.
Door het vrijkomen dezer bedragen
zullen l3/4 millioen arbeiders meer
kunnen worden aangesteld.
Hij verdedigde de samenvoeging
van gemeenten, de opleiding van 60
rechtbanken in Pruisen en kondigde
verdere financieele hervormingen aan
en eenige wijzigingen op het gebied
van hooger onderwijs.
Tenslotte verklaardede Rijkskanselier
het zijn plicht te achten, bemoeilijking
van zijn voorgenomen arbeid door de
partijen te verhinderen.
Hitler confereert met Von Popen.
Naar wij vernemen heeft een vriend-
De cursus omvat A. 3-jarige cursus aansluitende bij
het7de leerjaar der lagere school.
B. 2-jarige cursussen voor opleiding
voor de practijk-diploma's Boek
houden en Handels-correspon
dentie in de moderne talen.
C. een 9-maands-cursus voor steno
grafie.
D. Cursussen voor Machineschrijven.
Voor Meisjes Vrijdag 2 Sept. 7-8 uur.
Voor Jongens Haattdag 5 Sept. 7—8 uur.
De lessen worden hervat DiflSdag 6 September.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
illeir.
schappelijke ontmoeting plaats gehad
tusschen rijkskanselier von Papen,
rijksweerminister von Schleicher en
Adolf Hitler.
In de Wilhelmstrasse werd medege
deeld, dat de conferentie tusschen von
Papen en Hitier geen verandering heeft
gebracht in den politieken toestand.
Dat wil dus zeggen, dat de nationaal-
socialisten er niet aan denken de
regeering-von Papen te tolereeren. Deze
houding wordt ook bevestigd door een
rede, die Hitler In het hotel Kaiserhof
heeft gehouden voor zijn afgevaardig
den.
Doof deze afwijzende houding van
Hitler is thans klaarheid geschapen In
zake den toestand en de kanselier weet
nu precies, zoo verklaart men, waar
hij aan toe is, als hij in Neudeck
rapport uitbrengt aan den rijkspresident.
Dat was van zijn kant ook het doel
der bespreking.
De beslissing over de verdere ont
wikkeling zal ir. de eerste plaats vallen
op de belangrijke conferentie, die
morgen btj den rijkspresident in Neu
deck wordt gehouden.
WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1932.
ho van het Zuiden,
fyaalwpscbe en Langstraatscbe Courante
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG,
grieven, Ingezonden stukken, gelden en*.
franco te zenden aan den Uitgever,
abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25.
Franco p- P<>st door 'l 8ehee!e 11>4°'
DIx nummer BESTAAT UIT
twee BLADEN.
EERSTE BLAD.
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
Langzamerhand was Katarina met al
de bedrijfschefs goede vrienden gewor
den. Alle vooroordeel tegen haar was
overwonnen. Daar ze zich nu ook heel
behoorlijk in het Engelsch kon uitdruk
ken, had ze buitengewoon veel aan de
gesprekken met deze bekwame mcnschen.
Ook op de kantoren zag ze kans allerlei
belangrijks op te steken. Air. Gabb had
al verraden, dat ze in den komenden
berfst in Duitschland zou beginnen en
bem als „tuinjongen" zou aanstellen. Ze
'ouden op het vasteland een groote re
clame maken voor de specialiteiten van
de firma Dutton, als men hun voordee-
bge voorwaarden aanbood. Zoo ontoe
gankelijk Air. Gabb was voor plantkun
dige geleerdheid, zoo gewiekst was hij
a's het op zakendoen aankwam. En het
resultaat van zyn bemoeiingen was dan
°ek, dat de directie van de firma Dutton
aan Katarina een voorstel deed. Er werd
boar een niet onbelangrijk crediet in uit-
'icht gesteld. Toch dankte ze dat ten
slotte misschien nog meer aan den voor-
treffelijken indruk, die haar groote ar-
bt'dslust en haar studiezin op de direc
te hadden gemaakt dan aan Mr. Gabb's
zakengenieTe beginnen met 1 April
"eeo ze zelfs een klein salaris, welk feit
teQ storm van verbazing teweeg bracht,
foch was haar toekomst nog zeer on
zoolang het proces, dat ze op raad
heimraad Erck tegen Alevrouw
roilo begonnen was, nog niet was
In eerste instantie waren haai
«en afgewezen. „Ten slotte win
je toch, beste meid, verlies den moed
maar niet. Je zaak is voor ieder rechter
met verstand zoo rechtvaardig als het
maar kan", had de heer Erck geschre
ven, „de eerste beslissing moet in hooger
beroep vernietigd worden." Ook de ad
vocaat, die zij op aanraden van haar ou
den vriend genomen had, was tamelijk
zeker van het succes. Begin October
drie weken voordat ze uit Iver zou weg
gaan kreeg ze een telegram, dat liet
Gerechtshof haar persoonlijk verschij
nen noodig oordeelde.
Ze moest hals over kop afreizen, kwam
's morgens te Wiesbaden aan, had nau
welijks tijd om in een goedkoop pension
onderdak te vinden, omdat ze om 11 uur
moest verschijnen. Daarop moest ze ont
zettend lang in het Gerechtsgebouw
wachten en toen eindelijk tegen twee
uur het verhoor begon, was ze doodmoe.
Toen ze aan de zijde van haar advocaat
het gebouw verliet, deelde deze haar zoo
voorzichtig mogelijk mede, dat naar men-
schelijke berekening ze haar proces ver
liezen zou.
En zoo gebeurde het ook.
In de ergernis daarover mengde zich
geleidelijk ook een gevoel van schaamte,.
En met de beschaamdheid kwam het
groote verdriet.
Op haar eersten rondgang over het
juist door den pachter verlaten terrein,
was ze voortdurend in tranen. Tijdens
haar afwezigheid hadden de Troilo's aan
de grens van hun terrein en het hare een
hooge, ondoorzichtbare heining laten op
trekken, een muur van tegels, die een
deel van haar terrein alle zon benam. Ze
had nauwelijks twee morgen land over
gehouden en het woonhuis van één ver
dieping en de stal waren erg in verval
geraakt.
In de eerste plaats moesten er werk
vrouwen, grondwerkers en timmerlieden
komen.
De aannemer Wentzel, een oud vriend
van haar vader, stuurde haar zijn men-
schen. Alaar van 's morgens vroeg tot
's avonds laat was ze zelf in de weer om
toezicht te houden op alles, en ze hielp
zelf ook hard mee.
Zoodra de keuken en de twee woon
kamers ook maar een beetje bewoonbaar
waren, nam ze zelf weer haar intrek in
het ouderlijk huis. De paar meubels, die
indertijd niet verkocht waren, omdat ze
haast niets waard waren, werden van
den zolder gehaald. Alleen maar het al
lernoodzakelijkste schafte Katarina voor
de kleine huishouding aan. Dagen lang
deed ze niets dan timmeren, oplappen,
bijschilderenEn steeds weer was
er iets in haar, dat haar naar buiten
dreef.
Het kleine lapje grond was heelemaal
uitgemergeld en verwaarloosd, inge
klemd tusschen de machtige bezittingen
van de Troilo's; steeds weer vroeg ze
zich af, of het wel zin had met de be
werking van dit schamele stukje grond
te beginnen. Maar dan kreeg haar door
zettingsvermogen weer de overhand, ze
vatte moed, ontwierp plannen, plaatste
in gedachten een paar kassen midden op
het land en richtte een bedrijf in naar
het model van dat van Duttonhet kwee
ken van kostbare, bijzondere anjersoor
ten, waarvan de grootscheepsche buur
man nog geen begrip had. Alaar Dij de-
bespreking met den ouden Wentzel, die
een voorloopige begrooting van de kos
ten voor haar maakte, zonk de moed
haar weer in de schoenen. Als ze alles
direct betaalde, hield ze voor het eerste
jaar ongeveer geen bedrijfskapitaal over.
En kon ze van Wentzel crediet verlan
gen? En was hij op stuk van zaken te
vertrouwen? Hij beweerde, dat hij een
vriend van haar vader was, maar had
ook de Wed. Troilo niet, toen haar vav
i der doodziek in het sanatorium lag en
door geldzorgen werd gekweld, onder
het mom van vriendschap dingen ge
daan, dingen
O, ze moest aan al die gemeene hui
chelarij maar heelemaal niet denken.
Intusschen ging het werk steeds voor
uit. Ze had een dienstmeisje aangenomen
die voor haar kleine huishoudinkje zorg
de, zoodat zij de handen vrij kreeg voor
haar tuin. Wat „Alarieche" kookte, was
geen fijn kokswerk en Katarina moest
meestal zelf nog de grootste onheilen af
wenden, maar het meisje was beschei
den en gewillig en altijd goed gehu
meurd.
Het oude stalgebouwtje was met ge
ringe kosten in Katarina's eerste kas om-
getooverd. Aan den Zuidkant was de
muur weggebroken en daar was een
soort glazen veranda tegenaan gebouwd,
waar gestookt kon worden. Afgedankte
gasbuizen, gebruikt glas en ander van
afbraak afkomstig materiaal was daar-
bij gebruikt De oude Wentzel had over
de plannen van het jonge meisje eerst
hel hoofd geschud, maar hij moest ten
slotte toch toegeven, dat ze als voorloo
pige oplossing lang niet kwaad waren.
Tenminste had ze 1111 een plaatsje, waar
hetgeen ze uit Engeland van haar proef
nemingen had meegebracht en de beide
eerste zendingen van de firma Dutton
behoorlijk kon onderbrengen en verzor
gen. De bouwerij werd begunstigd door
het schitterendste herfstweer, dat men
zich denken kon. Nog in de eerste dagen
van November had men hier in het Son-
nenberger dal waarlijk zomersche dagen.
Eens stond ze in een rusttijd voor haar
kas en liet haar blik over haar kleine
bezitting gaan. Rechtuit en naar rechts
stuitte zij op de 4 Meter hooge omhei
ning, waarachter het koninkrijk van
Mevrouw Troilo en haar stiefzoon Vik
tor begon. Alleen aan den linkerkant
was de oude afscheiding van latten ge
bleven.
Hier lag de groote moestuin van Bal
thazar Troilo, de oude vader van Viktor
H., de stichter van den bloemengroot
handel. Natuurlijk zou de annexatiewoe-
de van de weduwe zich vroeg of .laat
over dit laatste stuk bouwland ook uit
strekken.
Dan zou ook hier de scheidsmuur
worden opgericht in den dubbelen
zin van het woord! en zouden spoe
dig de glazen daken van nieuwe reuzen-
kassen er boven uitsteken.
Goeie morgen, Katrientje, riep plot
seling een heldere stem en wekte haar
uit haar gepeins.
Ze schrok. Verward keek ze op. Aan
het hek stond een stokoude man met 'n
bruin, verweerd gezicht, een groote
arendsneus en een stoppelige witte
baard. Gitzwarte, groote, bijna jeugdig
schitterende oogen had hij in zijn grijs-
aardsgezicht. De oude man droeg een
blauw tuinmansvoorschoot en had een
oude, geel geworden stroohoed op. In de
hand hield hij een rozenschaar. Lang
vergeten heelden uit haar kindschheid
stonden in Katarina's geest weer op. Als
zij en Viktor op verboden terrein had
den gespeeld en plotseling de gele stroo
hoed met het gebruind gezicht en de git-
ABONNEERT U OP DIT BLAD.
zwarte oogen er onder ergens zagen op
duiken, dan namen zij schuldbewust
ijlings de vlucht. Natuurlijk hadden zij
met verstoppertje spelen en bij hun ge-
hol hier of daar een bed radijs vertrapt
of .een andere verwoesting aangericht.
Of Viktor had haar verleid zich tegoed te
doen aan de halfrijpe perziken van
grootvader. Een zuiver geweten hadden
ze immers nooit.
Zoo was de 011de Balthazar in haar
herinnering blijven leven als een kinder
verschrikker. En nadat de groote strijd
tusschen Viktor's vader en zijn groot
vader" was uitgebroken, had zij iedere
ontmoeting met den ouden man angst
vallig vermeden. Ook na Viktor H.'s
dood. De oude man was erg zonderling
en kwaadaardig geworden, had Viktor
haar gezegd en die wist het van zijn
.stiefmoeder.
En nu stond de kinderverschrikker
aan haar hekje en knikte haar vriende
lijk toe. Ze Was zoo geschrokken, dat ze
slechts fluisterend zijn groet beantwoord
had;
Hè, ken je me niet meer, Katrientje,
zoo heet je toch? Je bent toch de kleine
meid van Lutz? Of niet?
Ja, ik hen Katchen Lutz. En vrien
delijk ging ze naar het hek en gaf den
ouden man een hand.
Erg groot ben je geworden, Katrien
tje. Hoe oud ben je nou, hé?
Tk word twee-en-twintig.
Wel, wel, als ik zoo terugdenk, is
het geen drie jaar geleden, dat je met
Viktor in mijn aardbeien hebt gezeten.
En je vader is nou dood. Nou ben je een
wees. Nou moet je eens lioorcn. Die
oude Wentzel heeft me mooie dingen van
je verteld. Dat maakt een mensch
nieuwsgierig. Dus je bent op een tuin
bouwschool geweest? En in Engeland?
Jou kleine aap. Ik zie je nog voor me in
je rooie rokje met rooie kousjes aan. En
het eene kousje was afgezakt en over het
schoentje geschoven. Ja, ja, zoo worden
kleine kinderen groot.
Wat was hij aardig, de oude man. Zijn
uiterlijk, zijn blik imponeerden, maar
zijn manier van spreken was zoo verba
zend gemoedelijk, al deed hij zoo'11 beet
je kwasi-mopperig. Vriendelijk keek ze
hem aan.
Wordt vervolgd.