Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. R.K. Middelbare Handels-Avondcursus aföKcï FEUILLETON Waalwijk. Aangifte van leerlingenin het gebouw der R.K. H.H.S Mr. v. Coothstraat 27. 55e JAARGANG, #or. voor sche f50 etin- villi. UITGAVE: Prijs der Advertentiën: 20 cent per regel; minimum 1.50. WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Bij contract fïink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Vrijdag des morgens om uiterlijk 9 uur in oni bezit zijn. Konlnglnoe-verjaardag. ng dag van heden is voor ons Nederlanders van bijzondere beteekenis. Het is de verjaardag onzer geëer biedigde Koningin, onze Landsvrouwe, tegen wien wij opzien ais het symbool onzer nalionale eenheid. De Landsvrouwe, die haar taak als constitutioneele vorstin opvat met de bootste toewijding en plichtbesef, die helpt en troost met woord en daad waar geholpen en getroost moet worden, vooral In deze benarde tijden. y/lj weten dat een tijdgeest rond- waart, die ook hier verdeeldheid tracht Ie zaaien, maar dan is het onze plicht met des te meer vuur van onze warme gevoelens jegens Haar te doen blijken, Lens Haar die respect moet afdwin gen ook van hen die meenen dat een andere regeeririgsvorm het ideaai is en die zich in werkelijkheid moesten kunnen stellen op 't peil dat de buiten- landsclw socialisten e.d. weten in te nemen. Maar ook de voorbeelden van ver schillende republieken, van dictatuur e, m. a, zijn In onze dagen niet zoo schitterend, dat ze aanlokkelijk zouden kunnen werken. We mogen als we Europa eens rondschouwen, ons gelukkig prijzen in zoo menig opzicht en niet 't minst in 'l bezit van een vorstenhuis, van een Koningin, die haar land bestiert in wijsheid, In kalme bezonnenheid en waardigheid. Daarvoor mogen wij God danken, tn aan die dankbaarheid geven we uiling door heden ons nationale dun doek te doen wapperen en op ge paste wijze feest te vieren. Geven wij daaraan vooral dit jaar uiting nu allerlei moeilijkheden voor land en volk opdoemen, veler bestaan bedreigd wordt en samenwerking noo- dig is om de revoiutiekoorts tegen te houden die ons één volksbestaan dreigt te verstoren. Laat ons In gedachten gaan tot Haar, die door Gods genade ons regeert op een wijze die wij roemen en dankbaar gedenken en voegen wij daarbij de bede dat God haar spare in lengte van dagen. BUITENLAND. Von Papen's rede. Zondag heeft von Papen teMünster zijn rede, die met groote belangstel ling was tegemoet gezien gehouden. De Rijkskanselier verklaarde, dat het niet aangaat, dat hij de minderheid, welke 't nationaal-socialistische vaandei volgt, zal aanzien voor de Duitsche Natie en dat hij alle overige landge- nooten zal behandelen als rechteloozen. Vervolgens besprak de Rijkskanse lier den noodtoestand, waarin de Land bouw verkeert. Eik ingrijpen in de sfeer van het particuliere huishouden wijst de regee ring af en zij zal ervoor waken, dat de persoonlpe verantwoordelijkheid der vrije bedrijven niet wordt verdoe zeld door vermenging met staatkundige vormen van economie. Niettemin gaf de Rijkskanselier een overzicht van de plannen, die de regee ring binnen weinige dagen aan den Rijkspresident zal voorleggen. De regeering is besloten, in groolen stijl een poging te doen, om door ver levendiging van de particuliere be drijven, arbgiders aan werk te helpen en dus het aantal werkloozen te ver minderen. Ongehoorde sommen zijn uitgegeven voor werkverschaffing en werkloozen- steun en loopen in da miliarden. De eerste stap, die moet worden gedaan, is, aan het economische bedrijf de middelen te verschaffen, om dit verlies in te halen. Deze eerste stap moet voldoende groot zijn, wil zij de gewenschte uitwerking hebben. Daar om moet een som beschikbaar zijn van meer dan twee milliard Rijksmark. Door het vrijkomen dezer bedragen zullen l3/4 millioen arbeiders meer kunnen worden aangesteld. Hij verdedigde de samenvoeging van gemeenten, de opleiding van 60 rechtbanken in Pruisen en kondigde verdere financieele hervormingen aan en eenige wijzigingen op het gebied van hooger onderwijs. Tenslotte verklaardede Rijkskanselier het zijn plicht te achten, bemoeilijking van zijn voorgenomen arbeid door de partijen te verhinderen. Hitler confereert met Von Popen. Naar wij vernemen heeft een vriend- De cursus omvat A. 3-jarige cursus aansluitende bij het7de leerjaar der lagere school. B. 2-jarige cursussen voor opleiding voor de practijk-diploma's Boek houden en Handels-correspon dentie in de moderne talen. C. een 9-maands-cursus voor steno grafie. D. Cursussen voor Machineschrijven. Voor Meisjes Vrijdag 2 Sept. 7-8 uur. Voor Jongens Haattdag 5 Sept. 7—8 uur. De lessen worden hervat DiflSdag 6 September. van „De Echo van het Zuiden". Uit het Duitsch van illeir. schappelijke ontmoeting plaats gehad tusschen rijkskanselier von Papen, rijksweerminister von Schleicher en Adolf Hitler. In de Wilhelmstrasse werd medege deeld, dat de conferentie tusschen von Papen en Hitier geen verandering heeft gebracht in den politieken toestand. Dat wil dus zeggen, dat de nationaal- socialisten er niet aan denken de regeering-von Papen te tolereeren. Deze houding wordt ook bevestigd door een rede, die Hitler In het hotel Kaiserhof heeft gehouden voor zijn afgevaardig den. Doof deze afwijzende houding van Hitler is thans klaarheid geschapen In zake den toestand en de kanselier weet nu precies, zoo verklaart men, waar hij aan toe is, als hij in Neudeck rapport uitbrengt aan den rijkspresident. Dat was van zijn kant ook het doel der bespreking. De beslissing over de verdere ont wikkeling zal ir. de eerste plaats vallen op de belangrijke conferentie, die morgen btj den rijkspresident in Neu deck wordt gehouden. WOENSDAG 31 AUGUSTUS 1932. ho van het Zuiden, fyaalwpscbe en Langstraatscbe Courante Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG, grieven, Ingezonden stukken, gelden en*. franco te zenden aan den Uitgever, abonnementsprijs per 3 maanden ƒ1.25. Franco p- P<>st door 'l 8ehee!e 11>4°' DIx nummer BESTAAT UIT twee BLADEN. EERSTE BLAD. Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). Langzamerhand was Katarina met al de bedrijfschefs goede vrienden gewor den. Alle vooroordeel tegen haar was overwonnen. Daar ze zich nu ook heel behoorlijk in het Engelsch kon uitdruk ken, had ze buitengewoon veel aan de gesprekken met deze bekwame mcnschen. Ook op de kantoren zag ze kans allerlei belangrijks op te steken. Air. Gabb had al verraden, dat ze in den komenden berfst in Duitschland zou beginnen en bem als „tuinjongen" zou aanstellen. Ze 'ouden op het vasteland een groote re clame maken voor de specialiteiten van de firma Dutton, als men hun voordee- bge voorwaarden aanbood. Zoo ontoe gankelijk Air. Gabb was voor plantkun dige geleerdheid, zoo gewiekst was hij a's het op zakendoen aankwam. En het resultaat van zyn bemoeiingen was dan °ek, dat de directie van de firma Dutton aan Katarina een voorstel deed. Er werd boar een niet onbelangrijk crediet in uit- 'icht gesteld. Toch dankte ze dat ten slotte misschien nog meer aan den voor- treffelijken indruk, die haar groote ar- bt'dslust en haar studiezin op de direc te hadden gemaakt dan aan Mr. Gabb's zakengenieTe beginnen met 1 April "eeo ze zelfs een klein salaris, welk feit teQ storm van verbazing teweeg bracht, foch was haar toekomst nog zeer on zoolang het proces, dat ze op raad heimraad Erck tegen Alevrouw roilo begonnen was, nog niet was In eerste instantie waren haai «en afgewezen. „Ten slotte win je toch, beste meid, verlies den moed maar niet. Je zaak is voor ieder rechter met verstand zoo rechtvaardig als het maar kan", had de heer Erck geschre ven, „de eerste beslissing moet in hooger beroep vernietigd worden." Ook de ad vocaat, die zij op aanraden van haar ou den vriend genomen had, was tamelijk zeker van het succes. Begin October drie weken voordat ze uit Iver zou weg gaan kreeg ze een telegram, dat liet Gerechtshof haar persoonlijk verschij nen noodig oordeelde. Ze moest hals over kop afreizen, kwam 's morgens te Wiesbaden aan, had nau welijks tijd om in een goedkoop pension onderdak te vinden, omdat ze om 11 uur moest verschijnen. Daarop moest ze ont zettend lang in het Gerechtsgebouw wachten en toen eindelijk tegen twee uur het verhoor begon, was ze doodmoe. Toen ze aan de zijde van haar advocaat het gebouw verliet, deelde deze haar zoo voorzichtig mogelijk mede, dat naar men- schelijke berekening ze haar proces ver liezen zou. En zoo gebeurde het ook. In de ergernis daarover mengde zich geleidelijk ook een gevoel van schaamte,. En met de beschaamdheid kwam het groote verdriet. Op haar eersten rondgang over het juist door den pachter verlaten terrein, was ze voortdurend in tranen. Tijdens haar afwezigheid hadden de Troilo's aan de grens van hun terrein en het hare een hooge, ondoorzichtbare heining laten op trekken, een muur van tegels, die een deel van haar terrein alle zon benam. Ze had nauwelijks twee morgen land over gehouden en het woonhuis van één ver dieping en de stal waren erg in verval geraakt. In de eerste plaats moesten er werk vrouwen, grondwerkers en timmerlieden komen. De aannemer Wentzel, een oud vriend van haar vader, stuurde haar zijn men- schen. Alaar van 's morgens vroeg tot 's avonds laat was ze zelf in de weer om toezicht te houden op alles, en ze hielp zelf ook hard mee. Zoodra de keuken en de twee woon kamers ook maar een beetje bewoonbaar waren, nam ze zelf weer haar intrek in het ouderlijk huis. De paar meubels, die indertijd niet verkocht waren, omdat ze haast niets waard waren, werden van den zolder gehaald. Alleen maar het al lernoodzakelijkste schafte Katarina voor de kleine huishouding aan. Dagen lang deed ze niets dan timmeren, oplappen, bijschilderenEn steeds weer was er iets in haar, dat haar naar buiten dreef. Het kleine lapje grond was heelemaal uitgemergeld en verwaarloosd, inge klemd tusschen de machtige bezittingen van de Troilo's; steeds weer vroeg ze zich af, of het wel zin had met de be werking van dit schamele stukje grond te beginnen. Maar dan kreeg haar door zettingsvermogen weer de overhand, ze vatte moed, ontwierp plannen, plaatste in gedachten een paar kassen midden op het land en richtte een bedrijf in naar het model van dat van Duttonhet kwee ken van kostbare, bijzondere anjersoor ten, waarvan de grootscheepsche buur man nog geen begrip had. Alaar Dij de- bespreking met den ouden Wentzel, die een voorloopige begrooting van de kos ten voor haar maakte, zonk de moed haar weer in de schoenen. Als ze alles direct betaalde, hield ze voor het eerste jaar ongeveer geen bedrijfskapitaal over. En kon ze van Wentzel crediet verlan gen? En was hij op stuk van zaken te vertrouwen? Hij beweerde, dat hij een vriend van haar vader was, maar had ook de Wed. Troilo niet, toen haar vav i der doodziek in het sanatorium lag en door geldzorgen werd gekweld, onder het mom van vriendschap dingen ge daan, dingen O, ze moest aan al die gemeene hui chelarij maar heelemaal niet denken. Intusschen ging het werk steeds voor uit. Ze had een dienstmeisje aangenomen die voor haar kleine huishoudinkje zorg de, zoodat zij de handen vrij kreeg voor haar tuin. Wat „Alarieche" kookte, was geen fijn kokswerk en Katarina moest meestal zelf nog de grootste onheilen af wenden, maar het meisje was beschei den en gewillig en altijd goed gehu meurd. Het oude stalgebouwtje was met ge ringe kosten in Katarina's eerste kas om- getooverd. Aan den Zuidkant was de muur weggebroken en daar was een soort glazen veranda tegenaan gebouwd, waar gestookt kon worden. Afgedankte gasbuizen, gebruikt glas en ander van afbraak afkomstig materiaal was daar- bij gebruikt De oude Wentzel had over de plannen van het jonge meisje eerst hel hoofd geschud, maar hij moest ten slotte toch toegeven, dat ze als voorloo pige oplossing lang niet kwaad waren. Tenminste had ze 1111 een plaatsje, waar hetgeen ze uit Engeland van haar proef nemingen had meegebracht en de beide eerste zendingen van de firma Dutton behoorlijk kon onderbrengen en verzor gen. De bouwerij werd begunstigd door het schitterendste herfstweer, dat men zich denken kon. Nog in de eerste dagen van November had men hier in het Son- nenberger dal waarlijk zomersche dagen. Eens stond ze in een rusttijd voor haar kas en liet haar blik over haar kleine bezitting gaan. Rechtuit en naar rechts stuitte zij op de 4 Meter hooge omhei ning, waarachter het koninkrijk van Mevrouw Troilo en haar stiefzoon Vik tor begon. Alleen aan den linkerkant was de oude afscheiding van latten ge bleven. Hier lag de groote moestuin van Bal thazar Troilo, de oude vader van Viktor H., de stichter van den bloemengroot handel. Natuurlijk zou de annexatiewoe- de van de weduwe zich vroeg of .laat over dit laatste stuk bouwland ook uit strekken. Dan zou ook hier de scheidsmuur worden opgericht in den dubbelen zin van het woord! en zouden spoe dig de glazen daken van nieuwe reuzen- kassen er boven uitsteken. Goeie morgen, Katrientje, riep plot seling een heldere stem en wekte haar uit haar gepeins. Ze schrok. Verward keek ze op. Aan het hek stond een stokoude man met 'n bruin, verweerd gezicht, een groote arendsneus en een stoppelige witte baard. Gitzwarte, groote, bijna jeugdig schitterende oogen had hij in zijn grijs- aardsgezicht. De oude man droeg een blauw tuinmansvoorschoot en had een oude, geel geworden stroohoed op. In de hand hield hij een rozenschaar. Lang vergeten heelden uit haar kindschheid stonden in Katarina's geest weer op. Als zij en Viktor op verboden terrein had den gespeeld en plotseling de gele stroo hoed met het gebruind gezicht en de git- ABONNEERT U OP DIT BLAD. zwarte oogen er onder ergens zagen op duiken, dan namen zij schuldbewust ijlings de vlucht. Natuurlijk hadden zij met verstoppertje spelen en bij hun ge- hol hier of daar een bed radijs vertrapt of .een andere verwoesting aangericht. Of Viktor had haar verleid zich tegoed te doen aan de halfrijpe perziken van grootvader. Een zuiver geweten hadden ze immers nooit. Zoo was de 011de Balthazar in haar herinnering blijven leven als een kinder verschrikker. En nadat de groote strijd tusschen Viktor's vader en zijn groot vader" was uitgebroken, had zij iedere ontmoeting met den ouden man angst vallig vermeden. Ook na Viktor H.'s dood. De oude man was erg zonderling en kwaadaardig geworden, had Viktor haar gezegd en die wist het van zijn .stiefmoeder. En nu stond de kinderverschrikker aan haar hekje en knikte haar vriende lijk toe. Ze Was zoo geschrokken, dat ze slechts fluisterend zijn groet beantwoord had; Hè, ken je me niet meer, Katrientje, zoo heet je toch? Je bent toch de kleine meid van Lutz? Of niet? Ja, ik hen Katchen Lutz. En vrien delijk ging ze naar het hek en gaf den ouden man een hand. Erg groot ben je geworden, Katrien tje. Hoe oud ben je nou, hé? Tk word twee-en-twintig. Wel, wel, als ik zoo terugdenk, is het geen drie jaar geleden, dat je met Viktor in mijn aardbeien hebt gezeten. En je vader is nou dood. Nou ben je een wees. Nou moet je eens lioorcn. Die oude Wentzel heeft me mooie dingen van je verteld. Dat maakt een mensch nieuwsgierig. Dus je bent op een tuin bouwschool geweest? En in Engeland? Jou kleine aap. Ik zie je nog voor me in je rooie rokje met rooie kousjes aan. En het eene kousje was afgezakt en over het schoentje geschoven. Ja, ja, zoo worden kleine kinderen groot. Wat was hij aardig, de oude man. Zijn uiterlijk, zijn blik imponeerden, maar zijn manier van spreken was zoo verba zend gemoedelijk, al deed hij zoo'11 beet je kwasi-mopperig. Vriendelijk keek ze hem aan. Wordt vervolgd.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1