Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen.
i
M
m
mm.
FEUILLETON
Winkelnieuws.
De Laatste Stoot
Voor
ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1932
55e JAARGANG.
Dit blad verschijnt
WOENSDAG en ZATERDAG.
Brieven, Ingezonden stukken, gelden enz.
franco te zenden aan den Uitgever.
Abonnementsprijs per 3 maanden 1.25.
Franco p. post door 't geheele rijk 1.40.
UITGAVE:
WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN.
Telefoon No. 38. Telegr.-adres: ECHO.
Prijs der Advertentiën:
20 cent per regel; minimum 1.50.
Bij contract flink rabat.
Reclames 40 cent per regel.
Advertentiën moeten Woensdag en
yrüdag des luorgens om uiterlijk 9 nur
in ona bezit ziin.
Rationeele Distributie.
Dezer dagen is er weer ergens een
relletje geweest, toen vruchten en
groenten, welke aan de veiling geen
prijs konden opbrengen, werden ver-
nietigd. Men zal uit hetgeen we verder
schrijven in dit artikel, kunnen opma
ken, dat ook wij het opzettelijk ver.
□ietigen van etenswaren afkeuren.
Nochtans achten we de verontwaardi
ging over zekere voedselvernietiging
als regel niet meer dan sentimenteel
vertoon. Twee jaren geleden hebben
we onder den rook van Amsterdam
heele velden met kool gezien, welke
eenvoudig stonden af te vriezen, omdat
uit de opbrengst van kool aan de
veiling, de kosten van oogsten en ver
voeren niet konden worden bestreden.
Die kool werd evengoed vernietigd,
en dagelijks konden de passeerende
hoofdstedelingen het vernietigingspro
ces aanschouwen. In eiken groenten-
winkel trouwens, worden regelmatig
consumptie-artikelen vernietigd. Wat
niet tegen vastgestelden prijs kan
worden verkocht, laat men eenvoudig
bederven. Denken die winkeliers er
aan om hun onverkochte waren vóór
het bederf onder werkloozen uit te
deelen? In slagerswinkels en in bak
kerijen gebeurt hetzelfde. Opzettelijke
vernietiging van onverkoopbare groen
ten aan veilingen is wat meer stuitend
voor het gevoel, maar in wezen is het
tenslotte niet erger dan het laten be
derven van levensmiddelen in winkels.
Wanneer een patroontje met onder
gang wordt bedreigd, zal een werk-
looze arbeider hem dan graiis met
zijn werkkracht helpen, onder motto,
dat hij tóch niets heeft te doen? Het
stellen van deze vraag wil volstrekt
niet zeggen, dat we ze gaarne beves
tigend beantwoord willen zien. Het
zou dom zijn, als een werklooze
arbeider zijn werkkracht gratis dispo
nibel stelde aan een patroon, zelfs al
gedurende de
week van 3 tot en met 10 Sep
tember, worden de resteerende
Lappen en Restanten van
onzen uitverkoop voor
HALF GELD
opgeruimd. Koopt zooveel
mogelijk in de morgenuren.
MOL bli|ft goedkooper.
was die patroon hulpbehoevend. Zoo'n
gratis werkende arbeider imme.s zou
de werkgelegenheid ontnemen aan een
ander, die voor zijn arbeid nog be
hoorlijk wordt betaald.
Zóó staat het tenslotte ook met de
gratis verstrekking van groenten en le
vensmiddelen aan menschen, van wie
men veronderstelt, dat ze het noodig
hebben.
De prijzen, betaald voor tuinbouw
producten, zijn uiterst laag. Indien de
tuinders hun waren, welke ter veiling
geen kostprijs kunnen opbrengen, nu
gratis beschikbaar gingen stellen voor
werkloozen, gestichten e.d dan zou
den ze het loonende gedeelte van hun
afzet daarmee drukken en hun eigen
positie dus weer verslechteren. Het is
en blijft zonde om etenswaren te ver
nietigen, maar de tuinders kunnen er
misschien even moeilijk aan ontkomen
als groentenhandelaren, slagers, bak
kers enz. De wijze, waarop tuinders
hun onverkoopbare waar vernietigen,
lijkt cynischer dan de manier,waarop
anderen hun waren, die ze niet tegen
de vastgestelde prijzen kunnen omzet
ten, laten vergaan maar practisch komt
een en ander toch op hetzelfde neer.
Er is maar één goede oplossing in
dit moeilijke geval en dat is de over.
name van onverkoopbare tuinbouwpro
ducten tegen kostprijs door bepaalde
lichamen organisaties, commissies,
ziel, weet mevrouw Troilo morgen. En
ze was met zichzelf in tweestrijd of ze
een voorwendsel zou zoeken om hein te
beletten de kas binnen te gaan. Maar zoo
was haar natuur niet. En hij had voor
haar zoo iets patriarchaals, dat ze on
mogelijk onaardig legen hem kon zijn.
BUITENLAND.
Volmacht voor von Papen tot
rijksdagontbinding,
Bevestigd wordt, dat rijkskanselier
von Papen van rijkspresident von
Hindenburg volmacht heeft gekregen,
den rijksdag te ontbinden.
Berlljnsche bladen melden in dit
veiband, In tegenstelling met anders,
luidende berichten die in den rijksdag
verbreid waren, nog, dat de volmacht
tot ontbinding van den rijksdag zonder
voorwaarden of beperkingen gegeven
werd.
De ontvangst van het rijksdagpresidium.
In welingelichte kringen gelooft men
dat de rijkspresident den wensch zal
uitspreken de ontvangst van den rijks,
dagpresident uit te stellen tot hij ln
het midden van de volgende week in
Berlijn zal zijn aangekomen.
Aangezien de rijksdagpresident de
machtiging heeft dag en uur van de
volgende rijksdagzitting te bepalen,
zou dit dus neerkomen op een uitstel
len van de besluiten van den rijksdag.
Zulks is reeds geschied.
De Nazi-Centrum besprekingen.
De besprekingen tusschen het cen
trum en de nationaal-socialisten worden
gedurende de eerstvolgende dagen
voortgezet.
In centrumskringen moet men niet
ontevreden zijn over den gang en den
stand van de onderhandelingen.
Japan en Mandsjoerije.
In het lapansche lagerhuis werden
verschillende leden der regeering geïn
terpelleerd over de Japan-Mandsjoerlje-
politiek. De antwoorden der ministers
kunnen als volgt worden samengevat
lo. de marine overweegt de moge
lijkheid om te Port Arthur een vloot-
b3sls te scheppen ter verdediging van
de Mandsjoerljsche kust
2o. de regeering is niet v^n plan,
aan de Vereenigde Staten een verkla-
ring te vragen van de nog steeds
voortdurende aanwezigheid van de
Amerikaansche Atlantische vloot in den
Stillen Oceaan
3o. de regeering acht de kwestie
der Chineesch-Japansche betrekkingen
van veel meer belang dan de kwestie
van Mandsjoerije en Mongohë;
4o. de minister van oorlog Is van
geen aanspraak kan maken op het
recht van wettige zelfverdediging in
Jehol, terwijl de Mandsjoekoe-regee-
ring wel het recht heeft maatregelen
voor een wettige zelfverdediging te
nemen.
Wapenstilstand te Quito.
Olficieel wordt medegedeeld, dat te
Quito een wapenstilstand tusschen de
regeering en de opstandelingen is tot
stand gekomen. De opstandelingen
hebben aile voorwaarden van de re.
geering aanvaard.
De gevechten, waaibij sedert het
uitbreken van den opstand meer dan
vijfduizend personen urn het leven zijn
gekomen, waren te Quito nog in vollen
gang. De strijd was het heetst ln de
omgeving der kazerne van het Bollvar-
regiment, dat, zooals bekend, de zijde
der opstandelingen had gekozen. Van
dit centrale punt uil bombardeerden
de rebellen de regeeringstroepen,
waaibij zij ook gebruik maakten van
machinegeweren. In den loop van den
strijd hebben de opstandelingen zelfs
de verpleegden van een krankzinnigen
gesticht in vrijheid gesteld en bewapend.
De burgemeester van New. York.
De burgemeester van de stad New
York moet zich bij den gouverneur
van den staat New York verantwoorden
wegens tegen hem, burgemeester Wal-
ker, ingediende beschuldigingen over
financieele corruptie bij de uitoefening
van zijn ambt.
De bevoegdheid ten dezen van gou
verneur Roosevelt is door de hoogste
rechterlijke Instantie te Albany erkend.
Maar de burgemeester van New York
heeft nog eenig uitstel weten te ver
krijgen. Eerst omdat Walker s broeder
was gestorven en thans omdat de arme
Jimmy Walker last heeft gekregen van
zijn zenuwen. Hij kreeg een .inzinking"
en kan, naar zijn doktoren constatee-
ren. gerulmen lijd niet verhoord worden.
Waalwpsclie en Lauptraatüehe Courant*
DRIE BLADEN.
EERSTE BLAD.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
Hallhazar Troilo nam zijn hoed af en
bekeek dien.
Die is heelemaal niet zoo oud, hoor.
Die heeft een vriend van ine uit Mexico
meegebracht. Wacht, wanneer was dat?
Halt, ik weet het al. Dat was, toen ze
Porfirio Diaz voor de tweede maal pre
sident hehben gemaakt.
Ze schaterde. O, meneer Troilo, dat
was in 1884.
Hoe weet je dat, kwaje aap?
Op school geleerd, meneer Troilo.
•N'u lachte hij ook met zijn heldere stem.
Een mooie school, waar de incis
ies moeten leeren „hoe oud een ander
Z|jn hoed is". En over dien eigen mop
kop hij nog lang niet tot bedaren komen.
Zoo was liet ijs tusschen hen gebroken
en een vriendschapsband gelegd.
Ze zagen elkaar nu iederen dag. De
oude Wentzel had hem over alles wat zij
'leed inlichtingen moeten verschaffen.
Hij interesseerde zich er buitengewoon
voor. In de eerste plaats voor haar kas
en voor haar Engelsche specialiteiten.
Maar l' bent heelemaal niet veran
derd, meneer Troilo. Werkelijk, heele
maal niet. En als ik in dien tijd wel eens
;mn U gedacht heb, dan zag ik U altijd
met dien hoed op en niet die rozen-
schaar
bp het hek zittend, gooide hij eerst het
eene been, daarna het andere er over
en hij hoefde zich bijna niet eens vast
!e houden, want ondanks zijn tachtig
jaren was hij nog buitengewoon lenig.
Zoo stond hij in Katarina's rijk.
Een ondeelbaar oogenblik viel er een
schaduw over haar zonnige stemming.
Ze hield zichzelf voor: ten slotte is
"'J Viktor's grootvader en wat hij hier
Zoo hekeek iiij Katarina's proefnemin
gen met de grootste interesse, en zij leg
de hem alles uit. Hij was verrukt over
de schoonheid van kleuren. En ook de
bloeseinrijkdoin van verschillende witte
anjers was iets nieuws voor hem. Hel
was zeker, dat Katarina er in geslaagd
was twee heel nieuwe soorten te kwee
ken; een witte en een oranje-roode, die
ook Dutton nog niet had. De oude man
informeerde belangstellend, of ze ge
noeg stekjes had, om haar nieuwe bloe
men in den handel te kunnen brengen.
Katarina vertelde, dat ze de eerste na
komelingschap geplant had.
Ik zal je eens wat zeggen, Katricn-
tje, begon hij, toen ze de kas. weer ver
lieten, je bent een kna'p meisje, maar in
zaken hen je toch eigenlijk nog erg dom.
Als je zoo'n Godsgeschenk hebt gekre
gen als die twee nieuwe soorten, dan
laat je je jaloersclien buurman toch niet
hij je inkijken, maar dan sluit men zijn
venstertjes goed dicht en zegtdank je
voor de belangstelling, maar mijn spe
cialiteiten kun je te zien krijgen, als ze
op de markt komen en geen minuut
eerder.
Ze keek hem ernstig aan.
In mijn huren moet ik inderdaad
geen vertrouwen meer hebben. Uw
schoondochter heeft het wel erg bont ge
maakt, meneer Troilo. Doodongelukkig
ben ik geweest. En ViktorMaar
U bent altijd erg vriendelijk legen me
geweest
Ze aarzelde, brak haar woorden af.
Ze stond op liet punt om in tranen uit te
barsten.
Hij zat weer schrijlings op het hek en
speelde met de rozenschaar.
In mij kun je in elk geval wel ver
trouwen hebben, Katrientje. Van je va
der hen ik altijd een goed vriend geweest
en toen ik gezien heb, wat die lui aan
den overkant hebben uitgevoerd, toen ik
gehoord heb hoe die vergiftige slang,
die juffrouw Rispeter, je arme vader
zijn armzalig stukje land afhandig heeft
gemaakt, toen ben ik ziedend kwaad ge
worden. En kijk, toen ben jij hier ge
komen en wal je aanpakt is goed en ta
lent heb je voor je werk en de rechte
opdat een en ander tegen geringen
prijs aan werkloozen e d. kan worden
verstrekt. Dan komt er voor de tuin
ders tenminste eenig voordeel te staan
tegenover nadeel. Hoewel dan zul
len het de normale distribuanten, de
neringdoenden weer zijn, die te kla
gen krijgen.
Steunverstrekking in natura kan ook
hier van belang zijn.
m
liefde er voor heb je ook en goed gedra
gen doe je je ook en je.hebt een geluk
kige hand, jakijken toen
heb ik zoo tegen me zelf gezegd, die aap
van een meid verdient dat ze vocit^e-
holpen wordt en veel eerder dan die
luie Viktor, die zich in (luizend bochten
wringt voor zijn stiefmoeder en van zijn
ouden grootvader toch niks anders vil
dan erven.
Hij slak de rozenschaar in den /ak,
nam zijn hoed af en voer met zijn bruine
hand over den spiegelgladden schedel.
Kijk es hier, Katrientje, dat stuk
land daar, dat aan jouw tuintje grenst
-daar links dat hehben de Rispeters
ook al altijd willen hehben. Nog eergis
teren hebben ze me weer een makelaar
op mijn dak gestuurd. En ik heb hem de
deur uitgegooid! Hij lachte en zette zijn
hoed weer op. Maar nu, Kiitchcn, als jij
het stuk hebben wilt, dan kun je het
krijgen.
Ze wist van verbazing niet, wat ze zeg
gen moest. Maar meneer Troilo
Och kom nou. Ik hen oud, noodig
heb ik het niet en ik heb er alleen maar
werk mee. Ik heb genoeg te doen met
mijn rozen. Veel luis. En veel meeldauw.
En als dat mensch van Rispeter na mijn
dood in mijn moestuin de baas wil spe
len, dal wil ik niet, versta je? Jij kunt
het goedkoop krijgen. Wat heeft je vader
van de weduwe gehad voor den morgen?
Dat zullen we eens gewaar zien Ie wor
den. Dat hier is twee en een halve mor
gen. Jij krijgt liet voor de helft van wat
(lie lui daar aan je vader betaald heb
ben. Dat is geen slecht zaakje voor je,
Katrientje. Doe het. En je hoeft me niets
te betalen. De koopprijs blijft staan.
Twee jaar renteloos. En daarna.... je
haalt er immers tienmaal meer uit dan
ik nu. Toe, zeg nou es wat, kleine aap.
Och, meneer- Troilo, ik weet waar
achtig niet wat ik zeggen moet, het is te
mooi
Niks te mooi voor jou. Vooruit,
neem het aan.
Ze sprong juichend op den ouden man
toe, alsof ze hem wilde omhelzen.
Ho, ho. Niet zoo wild jij. Een beetje
voorzichtig zijn, als je met een ouden
man zaken doet. Anders legt hij het nog
af voor we bij den Notaris zijn. En dat
zou toch jammer zijn! Als het die Ris
peter-troep in handen valt! Ha, ha, die
lievelingen aan den overkant zullen
groote oogen opzetten!
Hij wipte zijn rechterbeen over het
hek.
Kom vanmiddag bij me, Katchen,
dan laai ik den Notaris komen. Die be
waart ook mijn testament. Om vier uur
precies, boor.
Ik zal zorgen, dat ik er ben. meneer
Troilo, zei ze, nog ademloos van ver
rassing en vreugde.
Dag meneer Troilo.
Goeie morgen, Katrientje.
o
IV.
Als Mevrouw Dora Troilo niet in de
zaak bezig was of in gesprek met baai
neef Rispeter, stond ze in deze weken
vaak aan bet hoekvenster van baar kleed
kamer en tuurde door een tooneelkjjker
naar liet aangrenzende terrein.
Verschrikkelijke dingen gebeurden
daar. Ze kon de opwinding er over nog
maar niet le boven komen. Zoo een ge-
meene streek had heel Sonnenberg nog
nooit beleefd. Haar bloedeigen schoon
vader big onder één deken met dat on-
noozele jonge ding, dat zij de deur had
uitgegooid.
Aan den overkant aan den Dietermüh-
lerwcg stond nu een groot bord boven
den tuiningang:
KAT A RINA L U T Z,
Tuinarchitectuur. - Anjelierenkwcckcrij.
IJlrich, de huisknecht, had er achter
weten te komen, dat Wentzel, de aanne
mer, opdracht had gekregen voor twee
groote kassen. Juffrouw Lutz had de
leckeningen lot in de kleinste bijzonder
heden met hein besproken en de oude
heer Troilo, die de zaak met geld hielp,
had op alles ja en amen gezegd. Dat jon
ge ding wond dien kindschen ouden man
gewoonweg om haar vinger.
Het is meer dan schandelijk! verklaar
de de weduwe.
En met een van verontwaardiging tril
lende hand schreef ze aan haar stiefzoon
die hij familie in Aken was, om daar wat
idee van boekhouding en bedrijfsbeheer
te krijgen, over de veranderingen op het
aangrenzende terrein
Voorloopig is er niets tegen le
doen. De twee morgen grond, die groot
vader haar verkocht heeft zijn voor ons
verloren. Maar ze moet niet gelooven, dat
we ons nog meer dergelijke dingen zon-
der protest zullen laten aandoen. Als hij
in zijn testament onzin uithaalt, zullen
we de geldigheid ervan betwisten op
grond daarvan, dat hij niet meer toere
kenbaar was, toen hij het maakte. Ik
heb ine voorgenomen: ik ontzie niets en
niemand. Je hebt er geen idee van, hoe
de menschen hier allemaal over 't meis»
je praten. Zij schijnt iedereen te betoo-
veren. Omdat wij haar de deur hehben
uitgegooid, wreekt ze zich op die manier.
En nu papt ze ook met je ouden kind
schen grootvader aan. Over haar idee,
om ons concurrentie le willen aandoen,
hoeven we alleen maar le lachen. Ons!
Ze moet eerst maar een tiende van ons
adressen ma teriaal hebben. En dan het
bedrijfskapitaal. Dan zou je grootvader
zijn heele hebben en houden bij elkaar
moeten krabben en dan kwam ze er nog
niet. Neen, ik zie de toekomst rustig te
gemoet; vandaag or morgen gaat 't daar
heusch wel mis.
En dan wil ik je nog wat verraden,
Viktor, wat je misschien over je hou
ding in deze zaak gerust kan stellen:
Juflrouw Lutz heeft ook in Engeland 'n
vriend opgedaan! Het is een griezel van
een jongen; den heelen dag loopt hij met
een korte püp tusschen zijn tanden. Hij
neemt hem zelfs niet eens uit den mond,
als hij met zijn edele vriendin spreekt;
dat heb ik zelf hier van mijn raam uit
gezien. Enfin, ze heeft mijn zegen. Maar
ze moet niet wagen om me op straat te
groetenWind is ze voor me
Den brief, waarin deze ontboezeming
voorkwam, ontving Viktor op 'n Maan-
i dagmorgen, toen hij op liet punt stond de
logeerkamer hij de Rispeters te verlaten.
Hij werd hier als de zoon des huizes be
handeld. Oom en tante en de heide
nichtjes deden alles, om hem het leven
zoo aangenaam mogelijk i- maken. Zijn
werk oj) kantoor diende alleen maar om
ervaring op Ie doen. eigenlijke plichten
had hij niet. Dus speelde hij 's morgens
met de nichtjes en een paar kennissen
tennis, nam dan een bad, stak op zijn
gemak een sigaret aan, praatte nog een
kwartiertje hij de dames, keek het och
tendblad eens door en staple dan op z'n
dooie gemak naar de zaak.
Wordt vervolgd.
