30 CENT per
1/2 PONDS
PAKJE
FEUILLETON
N
jf-s
Weth. van Helvolrt sloot hierna de
plechtige raadszitting met een kort
slotwoord. Deze heugelijke dag zal In
de geschiedenis van Vlijmen als een
der belangrijkste staan opgerekend,
aldus spr. Daarmede wordt een 25 jarige
periode afgesloten, waarin aan het
hoofd der gemeente ongetwijfeld zulke
hooge eischen werden gesteld als we!
nooit In de geschiedenis van Vlijmen
zal zijn voorgekomen. Moge het U
gegeven zijn dat God U In de duistere
toekomst geleide op Uw weg. en dat
gij nog tal van jaren uw moeilijk ambt
zult mogen bekleeden tot heil der
gemeente.
Na een dankwoord aan allen die
belangstelling en medewerking hebben
getoond, sloot spr. de vergadering met
den chrlslelijken groet.
Receptie
Na deze plechtigheid had ten raad-
huize een druk bezochte receptie plaats.
Tal van burgemeesters uit de omlig
gende plaatsen en andere autoriteiten
kwamen den jubileerenden burgemees
ter de hand reiken. Ook vele inwoners
van Vlijmen maakten van deze gele
genheid gebruik om den burgervader
geluk te wenschen.
Rondgang.
In een file van een twintigtal auto's,
voorafgegaan door Gardes d'Honneur,
maakten de burgemeester en familie
en de leden van den gemeenteraad en
van de comité's vervolgens een rond-
gang door het dorp Overal werd de
jubilaris van harte toegejuicht
De route ging eerst naar den Voordijk
waar onder de prachtige eerepoort
Marietje van Bokhoven met een aardig
toespraakje een bloemruiker aanbood.
De burgemeester dankte voor deze
treffende hulde.
Bij de eerepoort In de Mellestraat
werd nogmaals halt gehouden. Hier
was het een dochterije van den heef
de Vaan, dat een bloemstuk aanbood,
waarvoor de burgemeester vriendelijk
dankte.
In de buurtschap Molenhoek werd
de jubilaris verwelkomd door den heer
Adr. van Son, terwijl mej. B. de Laat
aan mevr. v. d. Ven bloemen aanbood.
Via den overweg trok de file daarna
naar de Peperstraat waar de burge
meester even aanwipte bij den oudsten
Inwoner Tinus v. Schijndel, die hem
In dichtvorm al zijn beste wenschen
had doen toekomen. De burgemeester
noemde de bewoners dezer buurtschap
beste, werkzame menschen, steeds
trouw en onderdanig aan het gezag.
Mevr. v. d Ven overhandigde aan
Tinus v, Schijndel een prachtig portret
in lijst van den burgemeester, die hij
zoo langen tijd trouw gediend heeft.
In Onzenoort was het mej. B. Stie-
pers die de hulde der bevolking over
bracht.
Via de Achterstraat kwam men bij
de fabriek der Mij. „Oyito", die keurig
versierd was. Ten kantore werd de
burgemeester, die mede-oprichter en
gedelegeerd commissaris dezer NV.
is, ontvangen. Het dochterije van den
heer Treffers bood mevr. bloemen aan,
terwijl de heer de Wit sprak namens
het personeel. Hij bood een prachtig
75 °/o Blue Band uit de allerbeste grond-
stoffen - met
25 °/o allerfijnste Roomboter onder Rijks
controle - bereid volgens een karnproces,
waarvan de Blue Band fabrieken het
geheim bezitten.
Gebruik daarom uitsluitend Holland s beste
standaardmerk
verschi- gejearnd.' meSt 25°/(!t-aüerfpJhste Roomboter* onder Riikscontröre
groot portret van den burgemeester
aan. Deze dankte zichtbaar getroffen
en vroeg het personeel steeds te blijven
gedenken dat orde en vlijt de steun
pilaren zijn waarop het bedrijf is op
gebouwd.
Op den Provincialen Weg nabij de
Groote Kerk werd opnieuw stil ge
houden. De heer J. H. v. Wagenberg-
Klijberg sprak hier enkele woorden
van hulde, terwijl diens zoontje aan
mevr. bloemen aanbood,
j In de Mommersteeg verkondigde de
groote eerepoort het „Welkom" der
bevolking van Wijk E. Door den heer
v. Beurden werd dit in een korte
toespraak nog eens bekrachtigd. In
i zijn antwoord zeide de burgemeester
dat het hem een bijzonder genoegen
deed dat ook de bevolking van Wijk E
zich tot hulde heeft voorbereid. Zeer
aangenaam was het hem hier velen
terug te zien die hij reeds voor 25
jaren had ontmoet.
De herinnering aan den intocht van
voor 25 jaren werd opnieuw levendig
toen bij de woning van den heer
Prinsen werd halt gehouden voor het
drinken van den eerewijn. Immers toen
was het de heer Prinsen Sr., thans
voorzitter van het feestcomilé, die den
burgemeester hier ontving. Thans was
het de heer Prinsen Jr. die hem ver
welkomde. De burgemeester sprak voor
deze attentie een hartelijk dankwoord.
Met de Haarsteegsche Harmonie
voorop ging het vervolgens naar de
laan van Onsenooit waar burgemeester
Heerevelt van Haarsteeg den stoet op
wachtte om het welkomstwoord te
spreken. Hij wees daarbij op de goede
samenwerking tusschen beide gemeente
besturen, vooral noodig waar beide
gemeenten hier zoo sterk ineen loopen.
De jubilaris zeide in zijn dankwoord
dat deze hulde een bewijs is van de
aangename verhouding tusschen de
buurgemeenten. Dikwijls loopen de
belangen parallel en daarom moeten
de gemeentebesturen eikaar met raad
en daad bijstaan om de moeilijkheden
te overwinnen. Spr. verzekerde dat
Vlijmen steed3 bereid zal zijn tot deze
vruchtbare samenwerking.
De duisternis was reeds gevallen
toen de rondgang beëindigd werd.
Het avondfeest.
Het was 's avonds een groote drukte
in het dorp, dat met zijn feestelijke
verlichting en versiering een vroolijken
indruk maakte.
De Zangvereeniging gaf een feest
cantate, die door de harmonie begeleid
werd. Deze werd gehouden op de
kiosk die voor de woning van den
burgemeester was opgeslagen. De
harmonie Concordia en het Viijmensch
Mannenkoor gaven hierna nog concert.
Tijdens het concert richtte de burge
meester zich nog tot de onafzienbare
schare ingezetenen. Hij ging er trots
op openlijk te mogen constateeren dat
dit feest de kroon heeft gezet op zijn
werk, dat steeds heeft beoogd Vlijmen
een waardige plaats onder de zuster-
gemeenten te doen innemen.
Zijn hartelijk dankwoord liet de
burgemeester volgen door een „Leve
Vlijmens ingezetenen".
Te Haarsteeg gaven de Haarsteegsche
harmonie en de Zangvereeniging con
cert. Ook hier gat de burgemeester
's avonds nog even blijk van belang
stelling. Tot laat in den avond werd
er vrooiijk feestgevierd.
Vlijmen heeft het zilveren ambts
jubileum van zijn burgemeester op
waardige wijze herdacht.
nieuw i
pe oecoi
dat president Rodriguez heeft bekend
gemaakt, dat alle Roomsche kerken aan
den dienst zullen worden onttrokken
indien de R.K. kerk in Mexico mocht
volharden in de houding tot uliu
gekomen in de encycliek van den Paü5
van 30 September. In d!e er cycliek
werd de houding van de Mexicaansche
regeering tegen de Ka'holieken ver
geleken bij de houding in Rusland dooi
de regeering aangenomen tegenover
den godsdienst. Mede protesteerde d«
Paus in die encycliek tegen het ver!
bod van godsdienstonderwijs op schooi
en wekte hij de Katholieken in Mexico
op een gezamenlijke actie tegen een
en ander te beginnen.
Inzake de verklaring van president
Rodriguez naar aanleiding van de
jongste Pauselijke encycliek, wordt
nog vernomen, dat hij van plan Is de
katholieke kerken te gaan gebruiken
voor verkoopplaatsen der werklieden-
coöperaties.
De „Osservatore" merkt naar aan- r,
leiding hiervan op, dat het antwoord k i
even snel als kenmerkend is voor de ^ere
pe com®
aad *00'
de oi
Cün
%)nt voo!
aium van
niien aan
island zie
jveinber t
{Sllsatng
De comn
geest, welke xMexico beheerscht, en
duidelijker dan al het andere laat zien,
hoe in Mexico tegen de rechten de!
BUITENLAND.
Kerkvervolging in Mexico.
Reuter meldt uit M. x'co d d. 3 dezer
Katholieke Kerk gezondigd wordt.
Japan en Mantsjoerije
Het rapport der studiecommissie,
welke door den Volkenbond naar hei
Verre Oosten werd gezonden, en dat
onder den naam „Lytton-rapport* het
tot heden belangrijkste document ij
inzake het Chineesch-Japansche conflict
werd Zondag openbaar gemaakt. Het
bestaat uit 150 bladzijden alsmede een
groot aantal bijlagen en kaarten.
Aan het slot van haar rapport stelt
de commissie een nieuwe regeling
oor de Chineesche-Japansche bespre,
itingen op de volgende grondslagen;
le. Een autonoom bestuur voo!
Mantsjoerije, dat ook voor de provin.
ciën Llaomlng, Kirin en Heilungktang
zal gelden,
2e. Het sluiten van een Chineesch-
apansch verdrag betreffende de Japan,
sche eischen.
3e. De instelling van een Chineesch.
apansch scheidsgerecht, het sluiten
eener overeenkomst voor de bijlegging
van geschillen en van een niet-aanvali.
verdrag, alsmede een verdrag van weder
keerig hulpbetoon.
4e. Het sluiten van een Chineesch.
apansch handelsverdrag. ■.aruen
ln het bijzonder wordt voorgesteld,'sNVol
dat de autonomie door een besliste 'v
verklaring der Chineesche regeeringzj
worden gewaarborgd.
Uit Moekden wordt gemeld, dat jonden
generaal Moeto verklaard heeft, dal
Japan zijn thans in Mantsjoerije ge
volgde politiek zou voortzetten, onaf
hankelijk van de conclusies van bti
rapport-Lytton.
Italiës Koning bezoekt Eritrea.
De Savoia met den Koning en
Bono, den minister van koloniën, au
boord, is le Massaua aangekomen, 3n Nooi
kustbatterijen vuurden saluutschot Ledure
af en een militair muziekkorps speeldi [gaande
op den wal, waar zich een öichu Bldiging<
menigte verzameld had, die den Konl
bij zijn aankomst luidde toejuichte.
Astuto de gouverneur van Eriti
begaf zich dadelijk met de and
hoogwaardigheidsbekleders aan b
om den Koning te begroeten. Verv
gens verliet Victor Emanuel HI
schip en begaf zich naar het regeerin
paleis, waar hij in den Oostersch
hof de militaire en burgerlijke ovu
heidspeisonen en lal van iniandschi I
hoogwaardigheidsbekleders ontvioj ^ge vo
Laatsger.oemden boden in hun lar.d?-njn« v£
dracht een schilderachtig schouwspsl
emei
Zij waren gekomen om den Konloi r]ngers
uiten at
Naar wi
[jidsche e
Wordt vervo
Begrijpelijkerwijze is de dag van heden, waar
op het 25 jaren geleden is, dat ik plechtig beloofde,
dat ik trouw aan de Grondwet en aan de wetten
des Rijks de belangen dezer gemeente uit al mijn
vermogen zou voorstaan en bevorderen, een dag
vol emotie, een dag waarop vele herinneringen
op allerlei gebied bij mij opwellen.
Ik en voorzeker ook mijn vrouw, kinderen en
familie zijn diep getroffen door de sympathieke
en zoo hoogst te waardeeren en treffende wijze,
waarop de gemeenteraad met secretaris en het
verdere gemeentepersoneel in vereeniging met de
ingezetenen mij op dezen dag hun betuigingen van
sympathie en dankbaarheid weten te brengen. Ik
ben daar uiterst gevoelig voor en zeg den ge-
meente-secretaris en den heer Van Hcijst als Uw
tolken, mede uit naam van mijn vrouw en kin
deren, danrvoor innig dank. Hartelijk dank voor
de prachtige geschenken van den raad, den secre
taris en het gemeentepersoneel. Naast de oorkon
de, die ik bij mijn 12è jarig jubileum van den
raad mocht ontvangen, zullen deze geschenken
ook voor mijn nngeslacht een blijvende getuige
nis zijn van de sympathie en waardeering, die
ik steeds van U mocht; ondervinden.
Het is waar, M.H., dat in de afgeloopcn 25 jaren
veel is tot stand gebracht en op velerlei gebied
een groote hervorming heeft plaats gehad. Ik acht
mij gelukkig liet schoonste stuk van mijn leven
hieraan te hebben kunnen wijden en ik dank U
allen, raa<| en ingezetenen, dat gij met mij onder
dat groote werk Uwe schouders hebt willen zet
ten, tengevolge waarvan datgene tot stand kon
komen, wat voor de welvaart van de gemeente
en hare ingezetenen zoo hoogst noodig was.
Wel moest dikwijls streng worden opgetreden
en ingegrepen, moesten scherpe tegenstellingen
overwonnen of overbrugd worden, docli de er-
schillende mecningen en verhoudingen hebben
zich in den loop der jaren zoodanig gewijzigd en
ontwikkeld, dat het op dezen dag voor mij de
grootste voldoening is, dat jong en oud. arm en
rijk, welke stand ook, zich eenparig hebben ver
een igd om getuigenis af te leggen van hun saam
horigheidsgevoel, van hun medeleven en van
hun dankbaarheid. Een mooier geschenk kon mij
niet worden gegeven.
Het is voor mij een bewijs, dat gij allen hoe
langer hoe meer met mij de overtuiging draagt,
dat slechts in broederlijken gemeenschapszin, met
onderling vertrouwen en eendrachtige samenwer
king datgene is te bereiken en daar te stellen, wat
kan strekken tot welzijn der gemeente en hare
ingezetenen.
Op deze wijze alleen kan men de gemeenschap
dienen en gaarnd spreek ik hier de hoop uit. dat
onderling vertrouwen en eensgezindheid ook In
de toekomst al Uwe bestuursdaden en ook die
Uwer opvolgers zal sieren.
Vanaf deze plaats moet ik ook dank brengen
aan den-^eerEerw. Heer Pastoor van Aken, die
hedenmorgen onder de II. Mis in zoo treffende
bewoordingen mij en mijne familie feliciteerde;
dank ook aan Dominé Osscwaarde, die mij na
mens de geheelc protcstantsche gemeente geluk-
wenschen heeft doen geworden.
De zorg voor het menschdom is door God zelf
verdeeld tussclien de Kerkelijke en de Burger
lijke Overheid, en alhoewel Kerk en Staat ver
schillende en in eigen kring onafhankelijke in
stellingen zijn, mogen zij toch niet van elkander
gescheiden regeeren, doch moeten ze integendeel
vriendschappelijk samenwerken aan 't heil der
Ingezetenen. De Burgerlijke Overheid is geroepen
de Kerkelijke Overheid bij de door haar te ver
vullen tank behulpzaam te zijn, waardoor haar
onderdanen gesteund en gesterkt worden in hun
streven naar hun algemeen einddoel.
Geachte toehoorders, in dezen geest vermeen ik
steeds met het Kerkelijk Gezag te hebben saam-
gewerkt en ik breng vanaf deze plaats pastoor
Van Aken dank en hulde, dat hij van den beginne
af die samenwerking heeft gezocht en bevorderd
en mijne medewerking steeds op zoo lioogen pi ijs
heeft weten te stellen.
Ik wil in deze vergadering ook een hartelijk
woord van dank zeggen aan den gemeente-secre
taris, den heer Van Hest, die mij gedurende 13
jaren op zoo voorbeeldige wijze ter zijde stond,
wiens kennis en accuratesse aan al mijne be
stuursdaden nauw zijn verbonden en met wien
ik de moeilijkste vraagstukken steeds tot een goe
de oplossing heb weten te brengen.
Dank ook aan alle overige gemeente-ambtenaren,
in welke positie zij ook zijn geplaatst, voor hunne
groote toewijding en arbeidzaamheid en voor den
steun en de vriendschap, die ik ook van hen steeds
mocht ondervinden.
Een speciaal woord van dank wil ik vanaf deze
plaats richten tot het feestcomité met de diverse
commissie's, doch in 't bijzonder tot de lieeren
Prinsen en Hillebrandt, die dit herdenkingsfeest
op zoo waardige en schoone wijze hebben daar-
gesteld.
M. H. Alvorens mijn rede te sluiten moet ik ook
dank brengen aan de leden van het Eerecomité
bijzonder aap den sympathieken, hoogbejaarden
Jhr. Mr. Van Sasse van Ysselt. Door in dit comité
zitting te nemen hebt U van Uwe genegenheid op
zichtcns mij willen getuigen, wat mij bijzonder
heeft getroffen
M. II. Nogmaals geer ik U de verzekering, dat
niets mij meer ter harte ging dan de bevordering
van het algemeen welzijn der ingezetenen.
Geve God mij de kracht nog vele jaren voor dat
welzijn werkzaam te mogen zijn.
van „De Echo van het Zuiden".
Uit het Duitsch
van
Paul Oskar Hoeker.
(Nadruk verboden).
19.
Toen deze zweeg, knikte hij in ziel;
zelf. Een biltere, woedende uitdrukking
kwam op zijn gezicht en zonder een
woerd te spreken, verliet hij het kam
Sindsdien sprak hij met Oom Alfons
alleen nog maar, als het in zakelijke din
gen onvermijdelijk was. Voor het overige
negeerde hy hem.
Mevrouw Troilo ging gebukt onder de
ze onaangename verhouding. Ze kon haar
neef niet meer missen. Ze had een mede
deelzame natuur en was gewoon alles
met hem te bespreken. Zijn lieve en ge
moedelijke manier van doen had deze
vertrouwelijkheid vanzelfsprekend doen
schijnen en ze zag vrceselijk op tegen 'n
verkoeling van de verhouding tusschen
haar en haar neef, om van zijn weggaan
niet te spreken. Aan den anderen kant
was ze trotsch op haar knappen, vlotten
stiefzoon. Ze kende geen grooter genoe
gen dan aan zijn arm in de loge van een
schouwburg binnen te komen, zich met
hem in een concertzaal, in een elegant
restaurant, op een drukken wandelweg
te vertoonen. Hy had een gemakkelijk
heid van optreden, iets natuurlijk-aristo
cratisch, dat haar imponeerde. In dat
opzicht was haar neef niet in de verste
verte met Viktor te vergelijken. De een
verstond de kunst veel geld te verdienen,
de ander: datzelfde geld met veel zwier
uit te geven. Het eerste kon men aanlee-
ren, het laatste moest aangeboren zijn.
Viktor was nu ook erg koel tegen zijn
B B.70-020"
stiefmoeder.
De groote Wiesbadener seizoen-week
ging deze keer voorbij, zonder dat Me
vrouw Troilo er wat van te zien kreeg.
Viktor had haar geen plaatsen bezorgd
en haar neef dacht aan schouwburgen,
concerten en andere amusementen hee-
lemaal niet. Maar het verrassende was,
dat Viktor zelf zich ook bij geen enkele
vermakelijkheid vertoonde.
Was zijn vriendschap met mevrouw
Rettberg alweer uit? Sinds verscheiden
dagen tenniste hij al niet meer op den
Amselberg; om in training te blijven,
was hij lid geworden van een tennisclub
in Wiesbaden.
Zeg, vroeg mevrouw Troilo eens,
schijnbaar argeloos aan Viktor, ga je
nooit meer bij de mooie Mevrouw Rett
berg op visite?
Het gezelschap daar bevalt me niet.
Mevrouw Rettberg is zoo weinig kiesch-
keurig
Ja, het is geen wonder, dat aller
hande heeren haar het hof maken? Waar
of niet? Ze is mooi, rijk-een goud-
vischje.
Baron Glusbeek uit Weenen, geneert
me niet en de twee Amerikanen ook niet.
En Feustell nog veel minder. Die ge
bruikt ze maar zoo'n beetje als loopjon
gen. Maar als ze liet in haar hoofd haalt
met een gewonen tuinknecht te tennis
sen.... Daar dank ik voor. Dat laat ik
me niet doen om met zulk gezelschap
samen te worden gebracht.
Zijn stem beefde.
Maar Viktor. Dat kan toch niet?
Zoo'n deftige vrouw. Het zal een grap
van haar geweest zijn, een van haar gril
len.
Viktor liep met groote stappen de klei
ne woonkamer op en neer, waar ze hem
na de middagkoffie had geprobeerd vast
te houden. Al heen en weer loopend ver
telde hy de heele geschiedenis, af en toe
van opwinding op den grond stampend.
De vorige week was Feustell een
keer weggebleven en we hadden afge
sproken een mixed double te spelen.
Toen zei ze: ze had al voor een plaats
vervanger gezorgd. Een jonge Engelsch-
man was het, die buitengewoon speelde.
Ze had voor de aardigheid wel eens af
,erl
....li.. i.-ii va
j.gldconte
Kaap van
aderd.
juden W'
tfovemD1
dan e
omul de»
>2 van di
nodigen ic
iterenlie,
i reeds
üeett A
,êds aanv
en toe een bal met hem geslagen, maar
vandaag had hij zich een uurtje vrij ge
maakt om voor Feustell in te vallen.
Daar komt hij aan! En ze gaat in den
tuin en stelt ons voor. Een Engelschman
in tenniscostuum, heel correct. Een ze
kere Mr. Gabb. Hij had in Oxford gestu
deerd en deed veel aan land- en tuin
bouwkunde. Hij speelt schitterend. Ik
raak met hem in gesprek en ik moest
hem telkens aankijken, want ik dacht,
dat gezicht komt my zoo bekend voor, ik
weet alleen niet, waar ik hem eerder ge
zien heb. Dat zei ik later ook legen Me
vrouw Rettberg. En ze begint te lachen
en zegt doodkalm: dat is toch de nieuwe
knecht van juffrouw Lutz, en hij haar
in den tuin was hij ook al aan het werk
geweest. U moet hem 's avonds in de
opera zien, in smoking. Every inch a
gentleman. (Een op en top heer). Wat
zegt U daarvan, Mama?
Het is niet de tuinknecht van Kat-
chen, maar in stilte haar verloofde.
r— Onzin, Mama, zei Viktor boos.
Wil ik je eens wat vertellen, jongen,
zei mevrouw Troilo, gedwongen lachend,
je bent zoo hoos erom, omdat je in je
hart jaloersch bent. Je denkt nog altijd
aan die ellendige Katchen en kunt niet
hebben, dat ze uit Engeland een vriend
heeft meegebracht.
Een lange poos zweeg Viktor. Hij
moest iets in zijn binnenste het zwijgen
opleggen.
Hoe komt U er bij, Mama. Maar ik
kan toch niet op voet van gelijkheid om
gaan met een vent, die op het bevolkings
register als tuinknecht staat ingeschre
ven en voor wien iedere week zegels ge
plakt worden.
Och kom, hoe weet je dat?
Ik heb geïnformeerd. T Geval heeft
me toch geïnteresseerd. Eigenlijk alleen
uit nieuwsgierigheid. Maar bovendien:
ik wilde mevrouw Rettberg om zoo te
zeggen officieel bewijzen, hoe ontactvol
ze handelt.
Wat zegt ze er nu van?
Ze lacht. Ze lacht altyd, als men
ernstig wordt. Ze vindt haar ruime op
vattingen origineel en aardig. Haar
„gentleman-arbeider" is een geliefkoosd
onderwerp van haar geworden. En ze
Het spoe
nu bezuin
«Ike nooc
ia zijn
n, aa
pist de
_*este w
jalarisl
secretai
pre
Men de
dellen en
igenwooi
a wann
il overeei
ai tekst
^hen de
mi een v<
Irag ter v
ag van I
loeten tli
bogste in
den voorj
De Ned«
jersin.ko
cnverkei
ister
arbeid
larisse
n den
ieten, k:
taandi
passer
rzij o\
vindt mij bekrompen, pedant, burgerlijk
weet ik wat al meer, omdat ik er nu aan
stoot aan neem.
En speelt hij nog steeds mee? Neen
toch? 's Morgens tennissen en 's middags
graven en planten bij haar in den tuin?
Het werk is klaar. Af en toe komt
Katarina zelf of ze stuurt haar volontaire
of den ouden Reuss of een van de leer
jongens. De Engelschman schijnt ze op
het oogenblik niet in de kas te kunnen
missen. Ze schijnt daar buitengewoon
geheimzinnige dingen te doen. Wentzel
heeft verteld, dat zoo een anjerkas op de
heele wereld nergens bestaat.
Mevrouw Troilo lachte hoonend. Waar
die oude Wentzel al niet door geimpo-
neerd is. Maar van wat die zegt, hoef je
je niets aan te trekken. Die heeft altijd
de partij van de familie Lutz opgenomen.
En die geschiedenis met die vuren,
zei Viktor, lerwyl hij opgewonden zijn
rondwandeling weer hervatte. U weet
wel, toen in Mei, daar ben ik nu ook ach
ter. Een zekere juffrouw Stuckradt, die
bij Katarina volontaire is, die heeft een
keer met de Deensche gezelschapsdame
op den Amselberg getennist en daarbij
van alles gekletst. Katarina is een groot©
anjerkweekerij begonnen. Ja, stel U voor,
en niet eens voor snijbloemen. Die wor
den maar als hijzaak verkocht. Het is
haar voornamelijk te doen om kostbare
noviteiten, die in Duitschland nog niet
gekweekt worden. En om te beginnen,
wil ze een paar specialiteiten op de
markt brengen. De eerste plantjes ston
den juist buiten, toen het weer plotse
ling omsloeg en er nachtvorst kwam, toen
in dien nacht in Mei. En verbeeld U, ze
zijn den heelen nacht buiten geweest,
Grootvader ook en hebben kolenvuren
laten branden, meer dan twintig. En 24
uur was Katarina niet uit de kleeren ge
weest. Maar het had allemaal niets ge
geven: de eene nieuwe bloem is verloren.
Mevrouw Dora Troilo maakte een af
werend handgebaar. Het draait toch op
niets uit. Wij hebben het toch ook ge
probeerd. Het is veel beter en veiliger,
om anderen experimenten voor je te la
ten maken.
Het ergert me alleen maar, dat zij
ze maken zal, viel hem uit zyn mond. Op
een keer gelukt haar het een of andere
dan is ze iemand van beteekenis. dc q.,
Wat voor beteekenis? Wind je tod
niet zoo op, jongen. Een paar zonderlij
gen, die een zwak voor zulke dingen het> ader a£
ben, zullen haar feliciteeren en in iel- of n
vakbladen spreken ze een poosje ovt; „n
haar en over haar nieuwe bloem. Dat d 2 CC
alles. L ."J
Over ons spreken ze alleen, als i »cnane
ons in ieders oogen kunnen kleineert- Bet bezc
Hij streek driftig zijn beide handen dot( Het st:
het haar. Mama, ik begrijp niet dat u M e
allemaal zoo kalm opneemt. Oom Rispelti
is nu eenmaal een bekrompen man. H Ulie" L
handelt in bloemen zooals ze in Akenii an Ned
stoffen handelen. Maar in ons vak is toe oito zijn
een mooiere opvatting mogelijk. Kunne j^aar
wij ons niet van hem losmaken?
Los-ma-ken? Stotterend herhaald Sei1
zij liet woord. Waar denk je aan jongen ran het
Waarom? En met welk recht? We hebbt: j
zooveel aan hem te danken. Vergeet dl
niet. ,e
Te danken? Hij is hier naar toe tondel a
komen, omdat hij inzag geld te kunne nitvoeri}
verdienen, anders was hij heusch ;re(]jn„
weg gebleven. Maar wat hij gedaan heel
wou rnnfhmiw Aanzien ttoniet onze s
was roofbouw. Aanzien geniet onze
ma tegenwoordig niet meer.
Wat bezielt jou toch tegenwoordig
Ik ken je niet meer, Viktor. v
Och Mama, ik heb zoo'n vcrlange «aar
om werkelijk iets tot stand te brengei lief en,
Daarom ben ik uit Aken weggegaan. Maa ije Groe
het is hier al niet anders dan daar. renden
denierswerk. En wat ik hier te doen hel
kan iedere kantoorbediende.
Maar zeg dan in vredesnaam, w hi
je te doen zoudt willen hebben? ïetaal-j
Ik zou voor de eer en het aanzie' ;ajten|a
van onzen firmanaam willen werkt' c
Voor een reputatie, dat we goeden smal
hebben en kunstzinnig zijn. Om te begn andsch
nen al die gruweldingen uit onzen cat* Dient
logus verwijderen, alles wat Oom H'SP' tu uit
ter hier ingevoerd heeft en waardoor d
zich zoo ontzaglijk veel verbeeldt. K K
Dat zou toch hetzelfde zijn als )1 'den
geldbuidel opnemen en in de gracWen p]a
smijten. Je bent toch wel goed wijs J°?Jsorcïen
gen? En dien onzin haal je je alleen '|en
je hoofd, omdat die malle madam
hiernaast inet haar anjelierdery Lego"
nen is.
Een
me
