I Toegewijd aan Handel, Industrie en Gemeentebelangen. FEUILLETON K 4 „Zii" Crème Het Feestnummer i w n u en een bijzonder souvenir izij Cf-IF Ere irt WOENSDAG OCTOBER 1932. 55e JAARGANG, enhaa ïtelli, Ni Éepl., ltoi3 'aardel Jelle ongert ieu aan R. Ma enonu n J.hj lisstri iestel istTero Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG, grieven, Ingezonden stukken, gelden eni. franco te zenden aan den Uitgever, abonnementsprijs per 3 maanden 1.25. Franco p. post door 't geheele rijk 1.40. UITGAVE: WAALWIJKSCHE STOOMDRUKKERIJ ANTOON TIELEN. Telefoon No. 38. Telegr.-adresECHO. Prijs der Advsrtentiën; 20 cent per regel; minimum 1.50. Bij contract flink rabat. Reclames 40 cent per regel. Advertentiën moeten Woensdag en YrUdag des morgens om uiterlijk 9 uur in ons bezit zijn. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. EERSTE BLAD. ti UITEN LAND. ten Ier ok* :he ps, ur nz. rijs- Qe rijkskanselier naar beieren. Von Papen begaf zich naar Müachen j hij besprekingen zal hebben mei deiersche regeering. Hel Is mogelijk |p, de rijkskanselier Woensdag ie pochen oij de oeconomische be- cKingen net woord zal voeren in ptijLu oijeenkomst van Beiersche indus- i' II Heelen. Hel staatsgerechishof te Leipzig be- ;on met de oenandeling van verscftil- Jnde klachten, ingeuiend tegen het ijt, in verband met het optreaen der icgénwoordige rijksregeering tegenover g piuisen. \jmische gemeenteraadsverkiezingen. Zondag nebben in België de ge- iBeenteraadsverkteztngen piaais gehad, oewel enkele uitslagen nog nietbin- zijn, siaal nu wel vasi, dat de jclaai-democraien in 50 a 60 gemeen- waarbij een 45 gciegen in het aalscne iand. de meeiderneid op de molleken ol Katholiek-liberale coalitie Doen veroverd, in 7 Waalsche ge- utenien in Oosi-Viaanderen heeti de iciailsiiscne meerdcrneid evenwel doren. Het verlies dient, wai de adiscne gcmeenien beueti, hootd- ikciijk aan oe acne der communisten worden geweten. Deze laaisien laagdeu er niet in, zelts niet in de jnnage en in de streek van Cnarierol van Luik fl.nke voordeden ie be- ;n. Te Seraing behaalden de com- iidsien 7 raadsleden, maar bracnien socialisten het van 12 op 13 zetels >n kosie van de kaïnolieken. Te La vière, waar de socialistische meer heid door het samengaan van de joiieken en liberalen Dcdreigd was, loren de liberalen een zeiel ten bale de sociaal-democraien en brachien communisten het slechts tot 1100 en, dan Hemmen op een totaal van ongeveer 5,000. Te Verviers blijken de com uwstiDimisten echter wel verscneiaene zetels urder,* hebben gewonnen nr dei 'n aiBeraeen hebben de katholle- rjasje! i agonal rdlne sen JOPI kenvrij goed stand gehouden in de meeste gemeenten van het platteland, maar zij verliezen toch de meerderheid in meer dan 40 raadhuizen, waarvan ongeveer 30 in het Walenland. üe liberalen boekten winst en verlies in verschillende gemeenten. De winst komt voornamelijk van de Brusselsche agglomeratie, waar de katholieke meer derheid verloren is gegaan. De gemeenteraadsverkiezingen hebben tot resultaat gehad, dat de katholieken iets verloren ten koste der Vlaamsch- nationalisten (kathdie sterk vooruit g.ngen. De liberalen verloren aan zienlijk aan de socialisten, die belang rijke overwinningen behaalden en het sterkst vooruitgingen. De communisten wonnen alleen in de mijnstreek, speciaal de Borinage. Gandhi. Naar Reuter uit Simla meldt, heeft lord Willingdon, de onderkoning van Britsch-Indië, een groot aantal tele grammen ontvangen met het verzoek, Gandhi in vrijheid te stellen. Naar men zegt, zou de onderkoning daartoe wel bereid zijn, op voorwaarde echter.dat de veldtocht van burgerlijke ongehoor zaamheid wordt afgelast. Daar men aan Gandhi de uitlating toeschrijft, dat de burgerlijke ongehoorzaamheid een deel van zijn geloof is, acht men de kans gering, dat hij deze voorwaarde zal aanvaarden. Een vijfjarenplan ter uitroeiing van den godsdienst in Rusland. Dezen zomer heeft Molotow, de voorzitter van den raad van volks commissarissen van USSR, verklaard, dat „de godsdienst tegen 1 Mei 1937 op het grondgebied van USSR tot het verieden zal behooren". De sovjet-overheid heeft n.l. een vijijarig plan uitgewerkt ter uitroeiing van alle kerkgenootschappen, onver schillig of zij bereid zijn het sovjet regime te erkennen of niet, aldus artikel 1 van het decreet. In het eerste jaar zuilen alle gods- dienstscholen gesloten worden, waar onder de theologische hoogescholen, de katholieke seminaria, de theologi- sche cursussen der protestanten. In de groote centra, in de hoofdsteden der republieken, zullen de kerken van alle godsdiensten en secten in het volgende jaar, dus tot 1 Mei 1934, gesloten zijn. Tegen October 1933 zullen alle ge- loovigen uit den sovjetdienst worden ontslagen en zal het drukken van godsdienstige werken verboden zijn, evenals het vervaardigen van voor werpen voor godsdienstig gebruik. In het derde jaar zullen alle geeste lijken, die weigeren hun betrekkingen op te geven, uit het land gezet worden. In het vierde jaar moeten alle kerken, synagogen en bedehuizen aan de staats organen overgedragen worden, die er bioscopen, clubs e.d. zullen onder brengen. Dat de Sovjet.pers tn dit geval geheel gezwegen heeft is te verklaren door de toenemende religiositeit onder de bevolking. Wanneer deze strooming nog sterker wordt, zal de regeering zich misschien genoodzaakt zien van sommige antigodsdienstige daden af te zien. japan bood Frankrijk een bondgenoot schap aan. Volgens de „Sunday Times", beeft de Japansche regeering eenige weken geleden Frankrijk een formeel aanbod tot alliantie gedaan. Het Japansche aanbod zou op den Qiai d'Osay zorgvuldig overwogen zijn, maar elke gedachte om het aan te nemen zou zijn verdwenen, toen een oude Fransehe diplomaat, die een groote ervaring heeft in de zaken be treffende het Verre Oosten, te kennen had gegeven, dat naar zijn besliste overtuiging aanneming van het aanbod „onteerenü" zou zijn. Hij beweerde, dat Frankrijk zich schuldig zou maken aan vertrouwens breuk ten opzichten opzichte van de andere mogendheden, om een dergelijke alliantie te sluiten, terwijl het rapport- Lytton nog in studie is. 't Zal wel een „canard" zijn. Mandsjoerije gericht zijn, den sterksten tegenstand vinden. werkt zacht en weldadigUw huid ontwaakt tot nieuwe schoonheid onder haar aanraking. In prijzen van 20—30—45 en 75 cent. van dil blad zal dl van „De Echo van het Zuiden". straa Uit het Duitsch van Paul Oskar Hoeker. (Nadruk verboden). -1&43 zijn en bill ven aan de groote gebeurtenis van Zaterdag 22 October» zoo wel wat Illustratie als tekst betrett. Mug ten bensuuuneei Oei tc/il Een ander bij«onder nteuwije doet de ronde, n.l. dai Portugal zijn ge deelte van Timor (O 1.) aan Japan eenigde Siaten heeti veikocht. Dal zou van groote beteekenis zijn voor de wereld constellatie, maar't zal wel onjuist zijn, waar Poriugal en Nederland overeengekomen zijn, dai de laatste steeds voorkeurrecht van koop heeft. Mandsjoerije protesteert. Officieel wordt medegedeeld, dat de Mandsjoerljsche Kabinetsraad het con- cept van de Mandsjoerljsche nota heeft goedgekeurd. In deze nota wordt geprotesteerd legen de uiteenzetting van hetLytton- rapport. De mogendheden worden er opmerkzaam op gemaakt, dat de Mandsjoerljsche regeering zich met energie zal verzetten tegen de verwe zenlijking van de eischen van het Lyttonrapport. Evenzoo zullen alle Volkenbondsmaatregelen, die tegen BINNENLAND. Minister de Geer over de Rijks financiën. Aan een redacteur van het Corr. Bur, voor dagbladen te den Haag, heeft Min. de Geer een en ander ge zegd over den indruk die de critiek op de rijksbegrooling op hem gemaakt heeft. De geopperde critiek noemde Z Exc. drieërlei ln de eerste plaats de critiek der zorgeloozen. Zij meentn, dat veel pijn. lyks zou kunnen achterwege blijven, indien de regeering maar wilde be- siuiien, het tekort te dekken uudenk- oeeldige reserves, als waarin onlangs een hooggeleerd schrijver zich ver- lusiigde, ut ook door „een beroep le doen op hei ercdiet van den staal." Dil is mei nei standpunt der regee ring en zal uil ook nooit worden. ucprcCialie van den guiuen zou de rcgeciing een ramp achten en hel aan vaarden van zutk een depreciatie om uit fiscale moeilijkheden ie komen, zou naai in Dunet'gcwoue maie veiweipe- igK scQgncii. Uin lal van redenen. Niet hei minst omdat dil naar naar irizicnt zou Dctcekencn een opzettelijke en in zijn omgang onberekenbare aanslag op de spaarpenningen der burgerij en op aiie geregelde arbctds- inkomsien die nog gertolen worden, Uaar is in de tweede plaats de cri tiek der eenzijdige belastinghtffers. Dit zijn de menscnen die ineenen, dat nog zeer grooie bedragen te vinden zijn uit verder opgeschroefde belastingen, zoodat pijnlijke versoberingen verme den kunnen worden. In tegenstelling met deze critici is de iegeerlng van oordeel, dat een ver arming als thans de wereld en ook ons volk onderging onvermijdelijk moet lelden tot beperking van behoef ien, hierbij inbegrepen collectieve be. OF Is. Viktor, wees toch wijs. Ik smeek je. m die ellendige meid van hiernaast, oet je ons om die dat nu allemaal aan doen? Om die ellendige meid? Viktor haalde zijn schouders op Nadat Rispeter weggegaan was, ont- Itrmde mevrouw Troilo zich, nog steeds Ilikkend, over de kreeften. Ze at ze snakkend en slurpend. Viktor werd er sselijk van. Hij voelde zich vandaag eemd, ja vijandig in dezen kring. Laat tenminste niet alles koud wor- Iten, Viktor!, smeekte ze na een poosje ■eet een vollen mond, zelf reeds half ge noost, ofschoon er dikke tranen over ■bar wangen liepen. Toe nouen [tot heerlijke bowltje! - Dank U. Ik moet eerst een beetje t mezelf komen, Mama, zei hij toon- os. Hij nam zijn panama op en ging .ien. Mevrouw Dora Troilo zuchtte. Dan *ep ze weer naar de kreeft. Ze had nog ren werk om met den heelen voorraad eed te komen. Met zijn gladden, groo- lN kop zat haar hond tegenover haar, |®et vochtigen bek en begeerige oogen en yolgde elk van hare bewegingen. VII. i Katarina had gebrek aan arbeidskrach- L Bij de groote droogte die er heersch- moest in alle tuinen uruenlang gego- en gesproeid worden. Den ouden fuss en de beide leerjongens had ze Kend od haar eigen terrein noodig, Dus moest ze met daarvoor expres in dienst genomen losse arbeidskrachten werken. Daarbij moest echter voortdu rend toezicht zijn, anders gingen de hee- ren aan het lijntrekken. Dat toezicht hielden Katarina en Eva afwisselend, een van beiden was steeds een groot deel van den dag met de fiets er op uit. Het was verkeerd, dat u het onder houd van vreemde tuinen aangenomen hebt, zei Mr. Gabb. Ik had er toen nog geen idee van, hoe kostbaar in den lente en den zomer iedere hulpkracht zou zijn. Waarom scheidt u er niet mee uit, Miss Kate, als u er geen voordeel meer in ziet? Ze glimlachte verlegen. Aarzelend zet ze: Otn den vorigen termijn van de bou werij te betalen, heb ik overal om voor schot gevraagd. Nu moet ik afwerken. Echt iets voor een vrouw. O, jullie vrouwen, jullie vrouwen. Ja, gaat u maar weer eens een deuntje ruzie maken, Mr. Gabb. liet is al weer te lang vrede geweest, hé? Eigenlijk vond ze het wel prettig, dat hij zich voor haar moeilijkheden inte resseerde. Den laatsten tijd had hij zwij gend zijn werk in de kas gedaan, wel on vermoeid als altijd, maar toch merkbaar uit zijn humeur. Tot gesprekken over an dere dan zakelijke onderwerpen kwam het niet meer. 's Morgens tenniste hij, hij was een buitengewoon goed speler en stak Viktor Troilo, den kampioen van Wiesbaden, glansrijk de loef af; 's avonds trok hij vaak nog zijn smoking aan en ging naar Wiesbaden-om op het terras van het Conversationshaus muziek te hooren. Groote verteringen maakte hij daar nooit, maar in zijn Engelsche onge naakbaarheid-werkte hij er zeer dekora- tief. Eva, die hem eens uit de verte ge» zien had, had hem niet durven aanspre ken. De kellners hielden hem vast voor een lord. Als ze er eei?s idee van hadden dat hij 's morgens soms in den mesthoop roerde. De beide meisjes begrepen er niets van, dat zijn tweeslachtige positie op den Amselberg nog niet tot moeilijkheden aanleiding had gegeven. Mevrouw Rett- berg, die het in het algemeen niet zoo nauw nam, mocht om alle kleinburger- ijke overwegingen lachen, maar h andere gasten zouden toch wel niet zoo ruim denken. Op een keer bracht Eva, die nog wel eens in aanraking kwam met de Deen- sche, dan ook de tijding aan Katarina, dat het op de villa van Mevrouw Rettberg al een heele poos geleden tot een ernstig conflict gekomen was. Ze lagen naast elkaar op de knieën in de kas om anjers te snijden, toen Eva haar het nieuwtje vertelde. De jonge meneer Troilo moet vree- selijk hoos zijn geweest. Hij had na liet tennissen mevrouw Rettberg gewoonweg een scène gemaakt. Hij had gezegd, dat Mr. Gabb tuinman was en daarom niet in goed gezelschap behoorde. Verbeeld U. Dat kan ik me niet voorstellen. Ze zijn toch allebei erfgenamen van groote bedrijven, Troilo en Gabb. Hij wilde onder geen voorwaarde de partner van Mr. Gabb zijn. Maar weet U, wat ik geloof? Dat het jalouzie is. En dai mevrouw Rettberg hem die ruzie reus achtig kwalijk genomen heeft. Door het werk had Katarina haar ge zicht afgewend, zoodat Eva de uitdruk king ervan niet kon zien. Wat jalou zie?, vroeg ze schijnbaar terloops. Nu ja, ze behooren toch allebei tot de aanbidders van mevrouw Rettberg. Zoo, zoo. En zijn ze nu kwaad met elkaar, Viktor Troilo en mevrouw Rett berg. Kwaad niet. Mevrouw Rettberg doet wel een beetje alsof, maar ze houdt haar aanbidders toch aan het lijntje. Ze wil geen enkel exemplaar van haar collectie missen. Ze is zoo geraffineerd. Alleen, als Mr. Gabb zich ook zou laten lijmen, zou ik het vreeselijk jammer vinden. Mr. Gabb is daar veel te verstandig voor. Het is te hopen. Dat het Berlijnsche meisje zich zoo le vendig voor Mr. Gabb's zieleheil interes seerde, daarover dacht Katarina niet verder na. Het was haar nauwelijks op gevallen. Veel meer belang stelde ze in het feit,.dat in de verhouding tusschen Viktor en de jonge weduwe strubbeling was gekomen. Het liefst had zij aan Mr. Gabb gevraagd, haar alles wat hij van de zaak wist, te vertellen. Maar de prettige kameraadschap van vroeger heerschte al lang niet meer tusschen hen. In de zaak was de jonge Engelschmnn eenvoudig onmisbaar geworden, hij werkte steeds met diezelfde onbewogen ijver en gelijk matigheid, die den arbeid vlug liet op schieten. Maar sinds hij op den Amsel berg zijn gastvoorstellingen als tennis kampioen gaf, was de persoonlijke inti miteit tusschen hen verbroken. Het spijt hem, dat hij zich gebon den heeft, zei Katarina op een keer tegen grootvader Troilo, maar hij heeft een groot plichtsgevoel en is zoo door en door fatsoenlijk, dat hij nnoit een gege ven belofte zou schenden. De oude Balthazar stak zijn vinger in de hoogte, dreigend en lei hem daarna met een schalksch lachje tegen zijn neus. Ik kan je alleen maar raden, Katchen, hou dat jongetje in eere. Ik ben anders niet erg op de Engelschen maar deze is een gelukkige greep van je geweest. Ik zou ook niet weten, hoe ik het werk klaar moest krijgen, als ik hem niet had. Het is onmogelijk om behoorlijke menschen te krijgen. In het seizoen wil len ze allemaal een haantje in Wiesbaden hebben, huisknecht of kellner of buffet- bediende, desnoods pakjesdrager, maar in Gods aarde graven en spitten, ho maar! Mr. Gabb spaart me drie, vier werkkrachten uit. Houd hem in eere, Katrientje, houd hem in eere! De eischen, die de zaak aan Katarina stelde, gingen nu al boven haar krachten. De groote kas was thans voor bijna een derde gevuld met haar nieuwe anjers. Het verder kweeken van de witte novi teit had ze, na de slechte ervaringen van het voorjaar, laten varen. Al haar hoop had ze thans gevestigd op: „Vlammende Katchen". Onder dezen naam was de nieuwe bloem in de naaste omgeving snel hekend geworden. Katarina had een overeenkomst getroffen met een groote hloemenfirma uil Homburg, die zich be reid verklaarde regelmatig groote hoe veelheden snijbloemen van haar noviteit tegen een vastgestelde» prijs af te nemen. Zoo zag men in de groote kas onder de duizenden planten slechts af en toe een van de wondermooie, weelderige bloe men, want den heelen dag werd er ge plukt. De Fransehe anjers waren met deze prachtbloemen niet te vergelijken, de inlandsche van den kouden grond heelemaal niet en het kleurenspe1 „Vlammende Katchen" werd zelfs door geen van de bijzondere soorten uit de kweekerij van Dutton in Iver bereikt. Maar het dagelijksche snijden en de dagelijksche verkoop kostten moeizamen arbeid en vereischten een nog veel lasti ger toezicht. Geen enkel exemplaar mocht de kas verlaten zonder door Katarina zelf of door Mr. Gabb nauwkeurig on derzocht te zijn, of er ook misschien het allerkleinste spoortje van een uitspruit sel aan was. Eva, de oude Heuss of een van de leerjongens werd dit werk niet toevertrouwd: ze begrepen de draagwijd te er niet van. De oude Troilo, die haar getrouw terzijde stond, had samen met haar een tamelijk lastigen controledienst ingesteld. De kas moest dag en nacht op slot z(jn, óók terwijl er binnen gewerkt werd. En geen enkel plantje mocht uit een der afdcelingen meegenomen wor den. Wanneer een van de leerjongens of arbeiders de kas verlaten wilde, moest hij zich eerst by Mr. Gabb aanmelden en diens doordringenden blik zou het niet ontgaan, als in schort- of broekzak een 'plantje zou worden meegenomen. De eeuwige vrees voor verraad aan concurrenten, dat de oude Troilo voort durend zag dreigen, maakte Katarina bij na ziek. Wantrouwen behoorde heelemaal niet tot haar natuur. Maar nu kende ze geen rust en geen genot meer. Een vrijen avond had ze nauwelijks meer. En de korte slaap dien ze kreeg, was voor haar jong lichaam ten eenen male onvoldoen de. Als Mr. Gabb als laatste na de arbei ders de kas verlaten had, dan moesten altijd eerst nog de maanden met snijbloe men verpakt worden. De kostbare bloe men werden voorzichtig in watten en zijdepapier gepakt, tusschen houtwol en gegolfd karton. Eigenhandig bond Kata rina de manden op het kleine handwa gentje vast, Marie, het dienstmeisje duw de en bracht den lichten last in vlug tempo naar het postkantoor. Om 9 uur moest de zending per expresse bestelling op het station in Frankfort zijn, waar ze door den agent van den afnemer werd afgehaald. Het zou natuurlijk gemakke lijker geweest zijn, als ze een dergelijke overeenkomst met een van de groote za ken in Wiesbaden gemaakt had, maar de almachtige Troilo's, die hier grooten in vloed hadden, verhinderden dat. De Echo vait het Zuiden, faalwHksclic en Langstraatscke O'ourant» J I

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Echo van het Zuiden | 1932 | | pagina 1